R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zo'n 20 jaar geleden heb ik in beide oren een gaatje laten schieten. Dat kwam omdat ik graag oorbellen wilde dragen, iets wat ik al heel erg lang wilde. In mijn pubertijd, het moment dat de meeste jongens oorbellen laten schieten, was ik echter erg onzeker en durfde ik het niet. Daarnaast wilde ik per sé twee oorbellen, in elk oor eentje, maar omdat dit toen bij mannen/jongens nog niet zo normaal was als nu, zou dat erg vreemd overkomen. Tenslotte hadden weinig jongens in mijn omgeving oorbellen in, op school (HAVO/VWO) niemand, en mocht het ook niet van mijn ouders.
Toen ik mijn vriendin, en huidige vrouw, daarna mijn geheim vertelde, gaf zij aan dat ze het afschuwelijk vond als jongens oorbellen in hadden. Dat was volgens haar iets voor vrouwen/meisjes. Toch wilde zij mij ze niet onthouden, onder de voorwaarde dat ik mijn oorbellen niet in het openbaar in zou doen. En dat haar ouders er niet achter kwamen. Dus heb ik, voordat wij samen twee weekjes op vakantie gingen, oorbellen laten schieten. Zodat ik alleen daar met oorbellen rond zou lopen en mijn gaatjes rustig konden genezen.
Nadat ik aan het einde van mijn vakantie de zweerknopjes eruit haalde, en constateerde dat de gaatjes goed waren gelukt, heb ik in het openbaar nooit meer oorbellen in gehad. Tenminste niet op plaatsen waar ik de kans had iemand tegen te komen die ik ken/kende. Dat begint steeds meer aan mij te knagen. Het liefst zou ik de hele dag oorbellen in hebben. Dus heb ik er eigenlijk flink spijt van dat ik destijds niet gewoon eigenwijs ben geweest. En schijt had aan de mening van mijn vriendin, ouders en vrienden. En gewoon oorbellen in had gedaan/gehouden. Immers, hoe ouder je bent, hoe vreemder het is als je ineens oorbellen met oorbellen rond loopt. Zeker als je een goed betaalde baan bij de overheid hebt, waar ze verwachten dat je, omdat ik altijd op kantoor zit, er representatief uit ziet (je ziet hier ook geen mannen met oorbellen in).
Omdat deze reden ben ik mij ook gaan afvragen waar dit gevoel vandaan komt. Waarom ik niet gewoon, net als alle andere mannen die oorbellen willen dragen, oorbellen in heb? En de mening van anderen hierover niet naast mij neer kan leggen.
Nu denk ik dat het een soort van fetisj is. Ik wordt namelijk ook opgewonden van het dragen van oorbellen. Maar ik weet dus niet of dit altijd zo is geweest. En of dit het gevolg is van het feit niemand lijkt te willen dat ik oorbellen draag, zodat het daardoor spannend (en opwindend) is om ze dragen. Immers als ik oorbellen zou dragen, zou ik ook niet de hele dag opgewonden kunnen zijn. Dat lijkt mij zowel fysisch als fysiek onmogelijk.
Zodoende vraag ik mij af of meer mensen hier last van hebben? En of het wellicht een uitvloeisel is van de oorlel-fetisj, iets wat heel gebruikelijk blijkt te zijn. In de oorlel zitten namelijk veel zenuwen, zodat wrijven, samenvouwen, sabbelen en zachtjes bijten aan oorlellen voor veel mensen erg prettig en daardoor ontspannend (en opwindend) aanvoelt. Ik heb namelijk ook geen behoefte om in andere lichaamsdelen een gaatje aan te brengen en wil ook niet meer dan één gaatje in mijn oren.
Toen ik mijn vriendin, en huidige vrouw, daarna mijn geheim vertelde, gaf zij aan dat ze het afschuwelijk vond als jongens oorbellen in hadden. Dat was volgens haar iets voor vrouwen/meisjes. Toch wilde zij mij ze niet onthouden, onder de voorwaarde dat ik mijn oorbellen niet in het openbaar in zou doen. En dat haar ouders er niet achter kwamen. Dus heb ik, voordat wij samen twee weekjes op vakantie gingen, oorbellen laten schieten. Zodat ik alleen daar met oorbellen rond zou lopen en mijn gaatjes rustig konden genezen.
Nadat ik aan het einde van mijn vakantie de zweerknopjes eruit haalde, en constateerde dat de gaatjes goed waren gelukt, heb ik in het openbaar nooit meer oorbellen in gehad. Tenminste niet op plaatsen waar ik de kans had iemand tegen te komen die ik ken/kende. Dat begint steeds meer aan mij te knagen. Het liefst zou ik de hele dag oorbellen in hebben. Dus heb ik er eigenlijk flink spijt van dat ik destijds niet gewoon eigenwijs ben geweest. En schijt had aan de mening van mijn vriendin, ouders en vrienden. En gewoon oorbellen in had gedaan/gehouden. Immers, hoe ouder je bent, hoe vreemder het is als je ineens oorbellen met oorbellen rond loopt. Zeker als je een goed betaalde baan bij de overheid hebt, waar ze verwachten dat je, omdat ik altijd op kantoor zit, er representatief uit ziet (je ziet hier ook geen mannen met oorbellen in).
Omdat deze reden ben ik mij ook gaan afvragen waar dit gevoel vandaan komt. Waarom ik niet gewoon, net als alle andere mannen die oorbellen willen dragen, oorbellen in heb? En de mening van anderen hierover niet naast mij neer kan leggen.
Nu denk ik dat het een soort van fetisj is. Ik wordt namelijk ook opgewonden van het dragen van oorbellen. Maar ik weet dus niet of dit altijd zo is geweest. En of dit het gevolg is van het feit niemand lijkt te willen dat ik oorbellen draag, zodat het daardoor spannend (en opwindend) is om ze dragen. Immers als ik oorbellen zou dragen, zou ik ook niet de hele dag opgewonden kunnen zijn. Dat lijkt mij zowel fysisch als fysiek onmogelijk.
Zodoende vraag ik mij af of meer mensen hier last van hebben? En of het wellicht een uitvloeisel is van de oorlel-fetisj, iets wat heel gebruikelijk blijkt te zijn. In de oorlel zitten namelijk veel zenuwen, zodat wrijven, samenvouwen, sabbelen en zachtjes bijten aan oorlellen voor veel mensen erg prettig en daardoor ontspannend (en opwindend) aanvoelt. Ik heb namelijk ook geen behoefte om in andere lichaamsdelen een gaatje aan te brengen en wil ook niet meer dan één gaatje in mijn oren.
nou, je hebt er spijt van dat je je toen liet tegenhouden door je omgeving....maar dat doe je nu nog steeds.
Maar als je stelt, oorbellen, wat bedoel je dan? oorknopjes, of echt oorbellen? Dus van die dingen die hangen en zo?
Maar als je stelt, oorbellen, wat bedoel je dan? oorknopjes, of echt oorbellen? Dus van die dingen die hangen en zo?
Breitling - Instruments for Professionals
Nee geen oorhangers, zoals vrouwen die dragen. Het moeten wel mannelijke oorbellen zijn. En ook niet van die BlingBling dingen, met diamantjes en zo.
Ik zou gewoon zilver- of goudkleurige oorknopjes in willen doen. Of oorringen, die vind ik ook wel leuk. Maar dan wel wat dikkere en grotere ringen dan normaal, van 3 cm of zo.
Deze oorbellen heb ik dus ook. Maar ik heb ze bijna nooit in. Alleen thuis, als de kinderen op bed liggen, en in de auto op weg naar het werk.
Ik zou gewoon zilver- of goudkleurige oorknopjes in willen doen. Of oorringen, die vind ik ook wel leuk. Maar dan wel wat dikkere en grotere ringen dan normaal, van 3 cm of zo.
Deze oorbellen heb ik dus ook. Maar ik heb ze bijna nooit in. Alleen thuis, als de kinderen op bed liggen, en in de auto op weg naar het werk.
Je moet doen waar jij gelukkig van wordt. Als jij graag oorbellen wilt dragen, moet je dat lekker doen. Je hebt al een poos gaatjes in je oren, dus als mensen er naar vragen kun je dat toch gewoon zeggen? “Ik had al gaatjes, maar droeg ze nooit”. Er zijn zat compromissen te bedenken, mocht je dat willen. Onopvallende oorbellen. Alleen oorbellen in het weekend. En er zijn zat mannen die oorbellen dragen. Ja veel mensen vinden het fout. Nou en? Ik ken genoeg mannen die foute kettinkjes dragen of foute armbanden. Je maakt het enorm groot in je hoofd en door naar goedkeuring van anderen te vragen 🤷♀️
Sarcasme. Herken het.
Ik maak het inderdaad veel te groot, dat gevoel heb ik ook. Maar ik weet niet of dat komt doordat mijn omgeving (vrouw, familie en wellciht ook vrienden) het afkeurt, of dat het iets erotisch is. Al denk ik dat dit laatste een gevolg is van het niet mogen/willen/durven dragen van oorbellen.
Omdat ik het niet meer volhield om nooit oorbellen te dragen, heb ik recent één dag op mijn werk mijn oorknopjes in gehad. Toen ik op een andere locatie werkzaam was.Iedereen sloeg zo wat stijl achterover van verbazing. Ook nadat ik aangaf dat al gaatjes in mijn oren had, want velen dachten dat ik ze zojuist had laten schieten. Toen ik daarna, vlak voordat ik thuis kwam (bij vrouw en kinderen), mijn oorbellen uit deed, voelde ik mij erg schuldig. En heb ik geen oorbellen meer in gehad.
Omdat ik het niet meer volhield om nooit oorbellen te dragen, heb ik recent één dag op mijn werk mijn oorknopjes in gehad. Toen ik op een andere locatie werkzaam was.Iedereen sloeg zo wat stijl achterover van verbazing. Ook nadat ik aangaf dat al gaatjes in mijn oren had, want velen dachten dat ik ze zojuist had laten schieten. Toen ik daarna, vlak voordat ik thuis kwam (bij vrouw en kinderen), mijn oorbellen uit deed, voelde ik mij erg schuldig. En heb ik geen oorbellen meer in gehad.
Je leeft maar een keer joh, laat je niet tegen houden door wat andere mensen denken. Ja, eerste reactie zal misschien verbazing zijn, maar dat is met alle grote aanpassingen aan je uiterlijk wel. Na verloop van tijd is iedereen er aan gewend en kan je wel gewoon je zelf zijn.
Beetje triest van je vrouw dat ze het zo afkeurt. Ik vind het persoonlijk ook raar staan bij mannen, maar als mijn partner ze graag zou dragen zou ik alleen maar blij zijn dat hij zichzelf durft te zijn bij mij, het gaan afkeuren schiet niemand wat mee op. Gesprekje aangaan met haar dus imo. En mocht ze het opeens uit willen maken door zoiets dan is het beter dat je er nu al achter komt dat ze niet bij je past..
Beetje triest van je vrouw dat ze het zo afkeurt. Ik vind het persoonlijk ook raar staan bij mannen, maar als mijn partner ze graag zou dragen zou ik alleen maar blij zijn dat hij zichzelf durft te zijn bij mij, het gaan afkeuren schiet niemand wat mee op. Gesprekje aangaan met haar dus imo. En mocht ze het opeens uit willen maken door zoiets dan is het beter dat je er nu al achter komt dat ze niet bij je past..
Vreemd verhaal. Zelf heb ik op mijn 12e gaatjes laten schieten met mijn broer. In beide oren 1.
Sindsdien (30+ nu) draag ik deze.
Zijn gewoon zwarte titanium knopjes en als ik ze niet draag voel ik mij kaal.
Heb eigenlijk nooit een boodschap gehad aan mijn omgeving of wat dan ook. Ik wou dat dus deed dat.
Op werk ook geen probleem ondanks ambtenaar en geen andere collega's met oorbellen.
Sindsdien (30+ nu) draag ik deze.
Zijn gewoon zwarte titanium knopjes en als ik ze niet draag voel ik mij kaal.
Heb eigenlijk nooit een boodschap gehad aan mijn omgeving of wat dan ook. Ik wou dat dus deed dat.
Op werk ook geen probleem ondanks ambtenaar en geen andere collega's met oorbellen.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Mijjn vrouw is dus echt helemaal anti-oorbellen. Daar ben ik recent nog achter gekomen, toen ik vanwege valentijnsdag voor haar een paar kleine witgouden oorknopjes had gekocht. Die heb ik terug kunnen brengen, met de mededeling dat alleen mensen uit een achterbuurt oorbellen dragen.
Dat terwijl ze, toen ik haar leerde kennen, haar gaatjes zelf opnieuw doorprikte. En ze, tot ons eerste kind werd geboren, regelmatig oorbellen droeg.Van die kleine oorknopjes die ik dus voor haar had gekocht en ze kwijt was.
Dat terwijl ze, toen ik haar leerde kennen, haar gaatjes zelf opnieuw doorprikte. En ze, tot ons eerste kind werd geboren, regelmatig oorbellen droeg.Van die kleine oorknopjes die ik dus voor haar had gekocht en ze kwijt was.
Ging dat ook gepaard met het aankomen van gewicht en het afknippen van haar haar?quote:Op vrijdag 17 mei 2019 15:47 schreef Alucarma het volgende:
Mijjn vrouw is dus echt helemaal anti-oorbellen. Daar ben ik recent nog achter gekomen, toen ik vanwege valentijnsdag voor haar een paar kleine witgouden oorknopjes had gekocht. Die heb ik terug kunnen brengen, met de mededeling dat alleen mensen uit een achterbuurt oorbellen dragen.
Dat terwijl ze, toen ik haar leerde kennen, haar gaatjes zelf opnieuw doorprikte. En ze, tot ons eerste kind werd geboren, regelmatig oorbellen droeg.Van die kleine oorknopjes die ik dus voor haar had gekocht en ze kwijt was.
klinkt in elk geval als een leuk en totaal niet hypocriet mens.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Hm, maar deze houding heeft ze pas sinds zij weet dat jij dit graag wil?quote:
Mijjn vrouw is dus echt helemaal anti-oorbellen. Daar ben ik recent nog achter gekomen, toen ik vanwege valentijnsdag voor haar een paar kleine witgouden oorknopjes had gekocht. Die heb ik terug kunnen brengen, met de mededeling dat alleen mensen uit een achterbuurt oorbellen dragen.
Dat terwijl ze, toen ik haar leerde kennen, haar gaatjes zelf opnieuw doorprikte. En ze, tot ons eerste kind werd geboren, regelmatig oorbellen droeg.Van die kleine oorknopjes die ik dus voor haar had gekocht en ze kwijt was.
Want dan zou ik eerder zeggen dat ze op die manier wil voorkomen dat jij ze draagt omdat jij je wat aantrekt van haar mening, zonder dat ze hoeft te zeggen 'ik wil niet dat jij oorbellen draagt'.
Tenminste, dat gevoel krijg ik erbij.
Breitling - Instruments for Professionals
Op mijn werk krijg je al commentaar als je kleding niet 'aan de voorschriften' voldoet. Of als je jezelf niet hebt geschoren.
Zelf kreeg ik, toen ik mijn haren iets liet groeien (ze zijn overigens nooit lang geworden want ik kreeg ontzettend last van roos) tijdens een functioneringsgesprek de vraag of ik het leuk vond er onverzorgd bij te lopen. En kreeg ik een slechte beoordeling. Iets wat nu weer verleden tijd is.
Zelf kreeg ik, toen ik mijn haren iets liet groeien (ze zijn overigens nooit lang geworden want ik kreeg ontzettend last van roos) tijdens een functioneringsgesprek de vraag of ik het leuk vond er onverzorgd bij te lopen. En kreeg ik een slechte beoordeling. Iets wat nu weer verleden tijd is.
MIjn vrouw heeft wel wat gezondheidsproblemen, maar gelukkig niet haar haren afgeknipt.quote:Ging dat ook gepaard met het aankomen van gewicht en het afknippen van haar haar?
- knip, TS reageert selectief op het meest irrelevante deel van mijn post, dus die haal ik maar gewoon weg-quote:
Op mijn werk krijg je al commentaar als je kleding niet 'aan de voorschriften' voldoet. Of als je jezelf niet hebt geschoren.
Zelf kreeg ik, toen ik mijn haren iets liet groeien (ze zijn overigens nooit lang geworden want ik kreeg ontzettend last van roos) tijdens een functioneringsgesprek de vraag of ik het leuk vond er onverzorgd bij te lopen. En kreeg ik een slechte beoordeling. Iets wat nu weer verleden tijd is.
Ik vind het ook niet heel gepast om op je werk iets fetisj gerelateerds te dragen, want dat is het blijkbaar voor jou, ipv puur een accessoire. Daarom voelt het misschien ook zo ongemakkelijk voor je in het openbaar.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 17-05-2019 16:28:42 ]
Maar waarom kies je dan juist je werk uit als moment om ze weer te dragen? Ipv gewoon thuis, tijdens boodschappen doen en eventueel onder vrienden?quote:
Ik maak het inderdaad veel te groot, dat gevoel heb ik ook. Maar ik weet niet of dat komt doordat mijn omgeving (vrouw, familie en wellciht ook vrienden) het afkeurt, of dat het iets erotisch is. Al denk ik dat dit laatste een gevolg is van het niet mogen/willen/durven dragen van oorbellen.
Omdat ik het niet meer volhield om nooit oorbellen te dragen, heb ik recent één dag op mijn werk mijn oorknopjes in gehad. Toen ik op een andere locatie werkzaam was.Iedereen sloeg zo wat stijl achterover van verbazing. Ook nadat ik aangaf dat al gaatjes in mijn oren had, want velen dachten dat ik ze zojuist had laten schieten. Toen ik daarna, vlak voordat ik thuis kwam (bij vrouw en kinderen), mijn oorbellen uit deed, voelde ik mij erg schuldig. En heb ik geen oorbellen meer in gehad.
Ik heb niet het idee dat ze dit vind om te voorkomen dat ik oorbellen in doe. Ze vond oorbellen bij jongens/mannen altijd al niets, maar nu dus ook bij vrouwen. Eigenlijk had ik, op het moment dat ik haar leerde kennen en de gaatjes in haar oren waren dichtgegroeid, al 'onraad moeten ruiken'. Maar ja, toen wist ik ook niet dat mijn drang om oorbellen te dragen zo groot zou worden.quote:Hm, maar deze houding heeft ze pas sinds zij weet dat jij dit graag wil?
Want dan zou ik eerder zeggen dat ze op die manier wil voorkomen dat jij ze draagt omdat jij je wat aantrekt van haar mening, zonder dat ze hoeft te zeggen 'ik wil niet dat jij oorbellen draagt'.
Tenminste, dat gevoel krijg ik erbij.
Voordat je haren zo lang zijn dat je er een knotje van kunt maken, en het er verzorgt uit ziet, moet je meer dan een jaar wachten. Dit mede omdat ik loshangende lange haren niet zag zitten. Dus ga je door een periode heen dat jij/ouw kapsel er niet uit ziet. Zodoende kwam ik er achter dat toch niets voor mij was. Buiten het feit dat ik ook weinig jongens/mannen met een knotje ken. Dus zou ik in dezelfde situatie terecht komen als met mijn oorbellen.quote:Maar oorknopjes zijn iets anders dan onverzorgd. Als je je haar laat groeien is het handiger om een kapsel te kiezen waarbij dat passend is. Het lukraak laten groeien kan daarom je haar onverzorgd doen ogen.
Maar waarom reageer je zo selectief? Waarom wil je per se je oorbellen naar werk dragen? Er zit ook nogal een tussen een latexbroek dragen, omdat dat in de mode is of een latexbroek dragen, omdat dat je fetisj is. Dat laatste hoort ook niet thuis op het werk mi.quote:
[..]
Voordat je haren zo lang zijn dat je er een knotje van kunt maken, en het er verzorgt uit ziet, moet je meer dan een jaar wachten. Dit mede omdat ik loshangende lange haren niet zag zitten. Dus ga je door een periode heen dat jij/ouw kapsel er niet uit ziet. Zodoende kwam ik er achter dat toch niets voor mij was. Buiten het feit dat ik ook weinig jongens/mannen met een knotje ken. Dus zou ik in dezelfde situatie terecht komen als met mijn oorbellen.
Dat fetisj-idee weet ik niet zeker, maar schat ik zo in. Oorbellen zijn voor mij in elk geval geen gewoon accesoire, zoal als een ring, ketting, armband of horloge. Die draag ik geen van allen en daar heb ik ook geen behoefte aan.quote:Ik vind het ook niet heel gepast om op je werk iets fetisj gerelateerds te dragen, want dat is het blijkbaar voor jou, ipv puur een accessoire. Daarom voelt het misschien ook zo ongemakkelijk voor je in het openbaar.
Dus ja, dat maakt het extra lastig om oorbellen in te hebben. Al is het natuurlijk niet zo dat ik, als ik bijvoorbeeld voor mijn werk onderweg ben en oorbellen in heb, constant aan sex denk. Nee, ik krijg dan eerder een blij/bevrijdend gevoel. En dan komt dat andere gevoel er achteraan/erbij.
Oh, ik hoef niet per sé op mijn werk oorbellen te dragen. Als het gebruikelijk is om dat niet te doen, en dat is nu eenmaal zo, is dat geen probleem. Maar als het zou kunnen, dan zou ik het zeker doen.quote:Maar waarom reageer je zo selectief? Waarom wil je per se je oorbellen naar werk dragen? Er zit ook nogal een tussen een latexbroek dragen, omdat dat in de mode is of een latexbroek dragen, omdat dat je fetisj is. Dat laatste hoort ook niet thuis op het werk mi.
Dat geldt ook voor thuis, in het openbaar of bij vrienden. Maar omdat mijn vrouw zich dan voor mij schaamt, mijn familie het afkeurt (dat weet ik gewoon) en mijn vrienden het waarschijnlijk raar vinden (geen enkele man in mijn omgeving draagt oorbellen), lukt het daar/dan al helemaal niet.
Tja, dan blijven er weinig plekken over om ze te dragenquote:
[..]
Oh, ik hoef niet per sé op mijn werk oorbellen te dragen. Als het gebruikelijk is om dat niet te doen, en dat is nu eenmaal zo, is dat geen probleem. Maar als het zou kunnen, dan zou ik het zeker doen.
Dat geldt ook voor thuis, in het openbaar of bij vrienden. Maar omdat mijn vrouw zich dan voor mij schaamt, mijn familie het afkeurt (dat weet ik gewoon) en mijn vrienden het waarschijnlijk raar vinden (geen enkele man in mijn omgeving draagt oorbellen), lukt het daar/dan al helemaal niet.
schijt aan wat anderen vinden joh, het went vanzelf. Als ze je om zoiets al dumpen of je over zoiets gaan oordelen dan is het fijner om nu al te weten dat het simpele mensen zijn..
Er zijn inderdaad niet veel plekken waar ik oorbellen kan dragen. Dat maakt het ook zo vervelend. En trek ik het soms even niet meer.
Maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang dat als ik zou besluiten om oorbellen te dragen, en dan niet per se ook op het werk, ik het op een gegeven moment normaal vind. De kans is dan groot dat ik mijn oorbellen, omdat ik er zelf geen plezier meer aan beleef en al die andere mensen het toch een beetje raar vinden, weer uit doe. En heb ik al die moeite voor niets gedaan. Maar goed, dat weet ik dus niet. Misschien blijf ik het ook wel leuk vinden om oorbellen te dragen.
Maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang dat als ik zou besluiten om oorbellen te dragen, en dan niet per se ook op het werk, ik het op een gegeven moment normaal vind. De kans is dan groot dat ik mijn oorbellen, omdat ik er zelf geen plezier meer aan beleef en al die andere mensen het toch een beetje raar vinden, weer uit doe. En heb ik al die moeite voor niets gedaan. Maar goed, dat weet ik dus niet. Misschien blijf ik het ook wel leuk vinden om oorbellen te dragen.
Je doet veel moeilijker dan strikt noodzakelijk johquote:
Er zijn inderdaad niet veel plekken waar ik oorbellen kan dragen. Dat maakt het ook zo vervelend. En trek ik het soms even niet meer.
Maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang dat als ik zou besluiten om oorbellen te dragen, en dan niet per se ook op het werk, ik het op een gegeven moment normaal vind. De kans is dan groot dat ik mijn oorbellen, omdat ik er zelf geen plezier meer aan beleef en al die andere mensen het toch een beetje raar vinden, weer uit doe. En heb ik al die moeite voor niets gedaan. Maar goed, dat weet ik dus niet. Misschien blijf ik het ook wel leuk vinden om oorbellen te dragen.
of je houd rekening met alles en iedereen of je doet gewoon lekker waar jij behoefte aan hebt, zolang het anderen geen kwaad doet. Oorbellen dragen en na verloop van tijd niet meer dragen doe je niemand kwaad mee. Het zit je waarschijnlijk meer dwars dan dat het andere mensen dwars zou zitten. Iedereen veranderd wel eens iets aan zijn of haar uiterlijk.Ik bedoel, je kan ook blijven klagen dat je vriendin het niet tof vind en dat je vrienden het misschien raar vinden, of je kan je leven gaan leven. Jouw keuze.
Ja, je hebt eigenlijk wel gelijk. Wat is er nou mis met een paar oorbellen? In een tijd dat menig man, en vrouw, zijn/haar lijf van tekeningen voorziet. En moet ik mij helemaal niet zo druk maken over wat anderen er van vinden. Ik vind ook zo veel van wat zij doen, maar daar trekken zij zich ook niets van aan. En zeggen ze dat ik gewoon moet accepteren zoals het is.
Maar toch, zo maar ineens, voor mijn gevoel vanuit het niets, oorbellen in doen, jeminee, wat een stap zeg. Het lijkt wel alsof ik uit de kast moet komen. Gelukkig heb ik dat nooit hoeven meemaken.
Maar toch, zo maar ineens, voor mijn gevoel vanuit het niets, oorbellen in doen, jeminee, wat een stap zeg. Het lijkt wel alsof ik uit de kast moet komen. Gelukkig heb ik dat nooit hoeven meemaken.
Ik had 20 jaar geleden ook in beide oren oorbellen. Eerst ringen, later van die grote glimmers. Dat was best hip in die tijd maar sinds ik een normale baan heb heb ik nooit meer oorbellen gedragen. Maar dit is kennelijk iets wat je nogal bezig houdt. Als jij er gelukkig van wordt moet je het gewoon doen. Een oorbel heb je ook zo weer uit gedaan.
Don't quote me boy, cause I ain't said shit!
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Hey wat goed zeg. Jij hebt destijds dus wel gewoon met twee oorbellen/oorringen rondgelopen. Dat begon toen inderdaad hip te worden bij mannen. Al keek die vrouw waar ik ze liet schieten wel een beetje verbaasd (en afkeurend) toen in zei dat ik twee oorbellen wilde, maar niet in een oor.
Ik denk dat ik zo eind jaren 80, begin 90 voor het eerst oorbellen wilde. Ook oorringen, want van op glimmers ben I’m nooit zo dol geweest. Toen was het niet hip, zeker niet op de kakkerige HAVO/VWO waar ik op zat. En later op de Technische Hogeschool ook niet. Dus had ik, toen de tijd rijp was om twee oorbellen te dragen, al een nette kantoorbaan. En, of maar, moest ik mezelf in het bedrijfsleven bewijzen.
Ik denk dat ik zo eind jaren 80, begin 90 voor het eerst oorbellen wilde. Ook oorringen, want van op glimmers ben I’m nooit zo dol geweest. Toen was het niet hip, zeker niet op de kakkerige HAVO/VWO waar ik op zat. En later op de Technische Hogeschool ook niet. Dus had ik, toen de tijd rijp was om twee oorbellen te dragen, al een nette kantoorbaan. En, of maar, moest ik mezelf in het bedrijfsleven bewijzen.
Nee, tunnels zijn niets voor mij. Mijn inziens is dat nog een stuk extremer dan oorbellen. Daar zie je veel meer mensen, ook mannen, mee en heb je maar een klein gaatje in je oren.
Daarnaast kun je tunnels niet zomaar even uit doen. Dat lijkt mij toch wel erg lastig en zal het zoal op mijn werk niet worden gewaardeerd.
Daarnaast kun je tunnels niet zomaar even uit doen. Dat lijkt mij toch wel erg lastig en zal het zoal op mijn werk niet worden gewaardeerd.
https://www.alloverpierci(...)ider-plug-version-15quote:
Nee, tunnels zijn niets voor mij. Mijn inziens is dat nog een stuk extremer dan oorbellen. Daar zie je veel meer mensen, ook mannen, mee en heb je maar een klein gaatje in je oren.
Daarnaast kun je tunnels niet zomaar even uit doen. Dat lijkt mij toch wel erg lastig en zal het zoal op mijn werk niet worden gewaardeerd.
Nee, ook geen huidkleurige tunnels. Behalve dat het niet handig is, als ik nu of later grote gaten in mijn oren heb, passen tunnels gewoon niet bij mij.
Daarnaast ben ik ook wel een beetje huiverig voor de pijn. Al kan dat ook weer fijn/bevrijdend werken. Maar het feit dat je bij tunnels (voorlopig) geen/nooit meer gewone oorbellen meer in zou kunnen doen, zou ik rampzalig vinden.
Daarnaast ben ik ook wel een beetje huiverig voor de pijn. Al kan dat ook weer fijn/bevrijdend werken. Maar het feit dat je bij tunnels (voorlopig) geen/nooit meer gewone oorbellen meer in zou kunnen doen, zou ik rampzalig vinden.
Begin gewoon eens met in je vrije tijd een klein, onopvallend knopje te dragen. Leg aan je vrouw uit dat het je ongelukkig maakt dat je dat niet kan zonder haar afkeuring te voelen. Als mensen er opmerkingen over maken, zeg dan gewoon rustig dat jij het mooi vindt en dat zij dat niet hoeven te vinden. Laat jouw geluk en hoe je je voelt toch niet zo van anderen afhangen. Je hoeft je niet te verantwoorden voor zoiets onschuldigs waarbij je niemand kwaad doet.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Bedoel je Cuckolding? Daar had ik nog nooit van gehoord. Maar, als het al zo zou zijn, dan komt het in de verste verte niet in de buurt bij datgene wat op Wikipedia staat vermeld. Of het voelt niet als zodanig.
Mijn vrouw weet dat ik graag oorbellen in zou willen hebben. Maar zij wordt er ook ongelukkig van als ik ze wel in zou doen.
En tegenwoordig zelfs vals. Laatst gingen we naar een feestje toe en had ik, bij wijze van test, op de badkamer mijn oorbellen in gedaan. Toen zij mij daarna met oorbellen in zag, maakte zij mij duidelijk dat ik haar niet voor schut mocht zetten. En ze direct uit moest doen. Dus voordat ik kon aangeven dat het eigenlijk een grapje was, had zij de deur al dicht gedaan.
Misschien heb ik zodoende ook wel het idee dat ik met oorbellen in daadwerkelijk voor schut loop. Want als ik mijn oorbellen in heb, alleen thuis of in de auto, voel ik mij nooit op mijn gemak.
En tegenwoordig zelfs vals. Laatst gingen we naar een feestje toe en had ik, bij wijze van test, op de badkamer mijn oorbellen in gedaan. Toen zij mij daarna met oorbellen in zag, maakte zij mij duidelijk dat ik haar niet voor schut mocht zetten. En ze direct uit moest doen. Dus voordat ik kon aangeven dat het eigenlijk een grapje was, had zij de deur al dicht gedaan.
Misschien heb ik zodoende ook wel het idee dat ik met oorbellen in daadwerkelijk voor schut loop. Want als ik mijn oorbellen in heb, alleen thuis of in de auto, voel ik mij nooit op mijn gemak.
Een vrouw die niet wil dat je jezelf kan zijn (helemaal zoiets kleins....)....is dat echt een vrouw voor jou, joh? Logisch dat je niet zomaar een huwelijk opgeeft, dat zeg ik niet, maar ik zou toch wel ff een goed gesprek aangaan. Ik vind het er ook raar uit zien, mannen met oorbellen, maar als een partner het wil.....zijn geluk staat dan voor op. Als zij om zoiets kleins zo moeilijk doet...quote:
Mijn vrouw weet dat ik graag oorbellen in zou willen hebben. Maar zij wordt er ook ongelukkig van als ik ze wel in zou doen.
En tegenwoordig zelfs vals. Laatst gingen we naar een feestje toe en had ik, bij wijze van test, op de badkamer mijn oorbellen in gedaan. Toen zij mij daarna met oorbellen in zag, maakte zij mij duidelijk dat ik haar niet voor schut mocht zetten. En ze direct uit moest doen. Dus voordat ik kon aangeven dat het eigenlijk een grapje was, had zij de deur al dicht gedaan.
Misschien heb ik zodoende ook wel het idee dat ik met oorbellen in daadwerkelijk voor schut loop. Want als ik mijn oorbellen in heb, alleen thuis of in de auto, voel ik mij nooit op mijn gemak.
Die gesprekken hebben wij in het verleden uiteraard al eens gevoerd. Maar omdat ik toen zelf eigenlijk ook niet wist of ik wel oorbellen in durfde te doen, was het vaak snel beslist.
Onze huidige relatie is echter niet dusdanig goed dat wij hier op dit moment samen over kunnen praten. De enige keer dat ze het oké vond dat ik in het openbaar oorbellen in had was met Carnaval. Omdat we alleen met het gezin ergens naar toe gingen en ik een grote pruik op had, zodat de oorbellen niet opvielen.
Onze huidige relatie is echter niet dusdanig goed dat wij hier op dit moment samen over kunnen praten. De enige keer dat ze het oké vond dat ik in het openbaar oorbellen in had was met Carnaval. Omdat we alleen met het gezin ergens naar toe gingen en ik een grote pruik op had, zodat de oorbellen niet opvielen.
Maar goed, afgezien van de mening van mijn vrouw, weet ik dus zelf ook niet eens of ik wel altijd en overal oorbellen in zou durven te doen. Het klinkt allemaal zo raar en onwerkelijk. Al zou ik, diep in mijn hart, natuurlijk niets liever willen.
Mss eens eerst bedenken wat je echt wil? Op dit moment is het een hoop gedoe om weinig.quote:
Maar goed, afgezien van de mening van mijn vrouw, weet ik dus zelf ook niet eens of ik wel altijd en overal oorbellen in zou durven te doen. Het klinkt allemaal zo raar en onwerkelijk. Al zou ik, diep in mijn hart, natuurlijk niets liever willen.
Je wil wel maar ook niet want wat als je het dan niet meer speciaal gaat vinden? Dan ben je ook het gevoel kwijt en dat wil je ook niet?
Kortom: het is hele ding is mega beladen.
Is het niet gewoon het beste om het te houden zoals het is? Want nou is het stiekem en fout en op zeldzame momenten en net dat geeft je dat opwindende gevoel! Het mag niet en iedereen is afkeurend dus je bent lekker stout! Beetje zoals vreemdgaan: maar als je voor je minnares kiest dan wordt dit ook een gewoonte na een tijd en is de spanning er vanaf af.
Dus mss beter verder gaan zoals het is en genieten van je geheim!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik denk dat ik inderdaad veel plezier haal uit het dragen van oorbellen omdat het spannend is. Dat is natuurlijk wel iets dat ik kwijtraak als ik ze altijd in zou doen. Daarom ben ik bang dat het leuke van het dragen van oorbellen dan verdwijnt.
Maar aan de andere kant zou het ook wel een hele opluchting zijn om niet meer telkens te hoeven zoeken naar momenten dat ik oorbellen in kan doen. Dus kan het ook bevrijdend en rustgevend werken.
Dus weet ik het gewoon niet.
Maar aan de andere kant zou het ook wel een hele opluchting zijn om niet meer telkens te hoeven zoeken naar momenten dat ik oorbellen in kan doen. Dus kan het ook bevrijdend en rustgevend werken.
Dus weet ik het gewoon niet.
Dus, je draagt ze gewoon nu altijd. Hebt schijt aan de rest. En over een jaartje ben je het moe. Kun je voor de buitenwereld/je vrouw weer “normaal” doen.
Opgelost.
Wat een gedoe om een paar oorbellen zeg.
Opgelost.
Wat een gedoe om een paar oorbellen zeg.
Tja, zo zou het inderdaad moeten zijn. En wat heerlijk zou dat zijn. Maar helaas zit een huwelijk zo niet in elkaar, ook niet bij zoiets kleins. En vind de buitenwereld er ook wat van, zeker mijn op mijn werk.
Wat ik van iedereen hier wel heb geleerd is dat ik mijn oren te veel naar anderen heb laten hangen. Want wat hebben zij er eigenlijk mee te maken of ik oorbellen draag, niets toch. Ik heb immers ook niets te maken met hoe zij er uit zien.
Maar toch is het gebeurd. En zit ik nu een beetje met de gebakken peren. Want ik durf het, zelfs op deze leeftijd, gewoon niet te veranderen.
Wat ik van iedereen hier wel heb geleerd is dat ik mijn oren te veel naar anderen heb laten hangen. Want wat hebben zij er eigenlijk mee te maken of ik oorbellen draag, niets toch. Ik heb immers ook niets te maken met hoe zij er uit zien.
Maar toch is het gebeurd. En zit ik nu een beetje met de gebakken peren. Want ik durf het, zelfs op deze leeftijd, gewoon niet te veranderen.
quote:
Mijjn vrouw is dus echt helemaal anti-oorbellen. Daar ben ik recent nog achter gekomen, toen ik vanwege valentijnsdag voor haar een paar kleine witgouden oorknopjes had gekocht. Die heb ik terug kunnen brengen, met de mededeling dat alleen mensen uit een achterbuurt oorbellen dragen.
Een wijffie uit een achterbuurt.
Ja ik heb daar ook mee rondgelopen, en dat was ook echt niet uitzonderlijk of zo. Maar speelt die afkeuring die jij overal meent te zien zich niet vooral af in jouw perceptie. De vrouw die ze schoot keek afkeurend.....vul je dat niet gewoon zelf in? Wat kan haar het nou in hemelsnaam schelen hoeveel oorbellen en waar je ze draagt? Ieder gat dat ze schiet is voor haar omzet.quote:
Hey wat goed zeg. Jij hebt destijds dus wel gewoon met twee oorbellen/oorringen rondgelopen. Dat begon toen inderdaad hip te worden bij mannen. Al keek die vrouw waar ik ze liet schieten wel een beetje verbaasd (en afkeurend) toen in zei dat ik twee oorbellen wilde, maar niet in een oor.
Ik denk dat ik zo eind jaren 80, begin 90 voor het eerst oorbellen wilde. Ook oorringen, want van op glimmers ben I’m nooit zo dol geweest. Toen was het niet hip, zeker niet op de kakkerige HAVO/VWO waar ik op zat. En later op de Technische Hogeschool ook niet. Dus had ik, toen de tijd rijp was om twee oorbellen te dragen, al een nette kantoorbaan. En, of maar, moest ik mezelf in het bedrijfsleven bewijzen.
Weet je zeker dat dit alleen om oorbellen gaat? Ik vind je er wel echt op een hele vreemde manier mee bezig die me vrij ongezond lijkt. Zit er niet meer achter?
Ik heb als puber oorbellen gedragen, en toen ik een jaar of 22-23 was heb ik ze uit gedaan en er nooit meer aan gedacht. Jij bent nu begin 40 en je lijkt er dagelijks mee bezig te zijn. Je maakt mij niet wijs dat er niet meer speelt. Vertel eens het hele verhaal.
[ Bericht 6% gewijzigd door Kapitein_Scheurbuik op 19-05-2019 01:19:17 ]
Don't quote me boy, cause I ain't said shit!
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Even wat anders, denk je dat niemand die gaatjes nog heeft gezien? Iedereen weet allang dat je oorbellen hebt. Ik denk echt dat je over je eigen drempel moet gaan. Daarbij het is jouw lichaam, daar heeft helemaal niemand iets over te vertellen, en vinden ze het niet mooi, er zit vast ook genoeg aan hun lichaam wat jij niet mooi vind, denk aan een zwembandje, een moedervlek in het gezicht en die ze je ze ook niet wegwerken voor jou.
Doe lekker je eigen dingen en laat je niet op de kast jagen
Doe lekker je eigen dingen en laat je niet op de kast jagen
Tsja, als iemand die er redelijk neutraal in staat (ikzelf heb helemaal niets met oorbellen, maar als een andere vent ze draagt zal het me worst wezen) vind ik dat er van iets wat niet meer is dan een accessoire wel een ontzettend issue wordt gemaakt, haast een fetish lijkt het wel.
Over het algemeen zal iets visueels veranderen aan je lichaam, zij het of dat nu het dragen van oorbellen, een baard, een tattoo of iets anders is, een kwestie van even wennen zijn voor jezelf en je omgeving. Echter wordt hier de kans niet voor gegeven omdat zowel jij als je omgeving dit obsessief behandelt alsof je iets heel ongehoords doet wat eigenlijk uit den boze is. Dan wordt het niets.
Over het algemeen zal iets visueels veranderen aan je lichaam, zij het of dat nu het dragen van oorbellen, een baard, een tattoo of iets anders is, een kwestie van even wennen zijn voor jezelf en je omgeving. Echter wordt hier de kans niet voor gegeven omdat zowel jij als je omgeving dit obsessief behandelt alsof je iets heel ongehoords doet wat eigenlijk uit den boze is. Dan wordt het niets.
Hmm dus even de samenvatting... je voelt je niet prettig zonder oorbelen en je voelt je niet prettig met oorbellen.
Maar als ervaringsdeskundige op zeker ander gebied gaan hier nogal wat alarmbellen af.
Ga voor jezelf eens nadenken wat er nou ECHT aan de hand is.
Maar als ervaringsdeskundige op zeker ander gebied gaan hier nogal wat alarmbellen af.
Ga voor jezelf eens nadenken wat er nou ECHT aan de hand is.
Zo te lezen gaat het meer om het afkeurende en spannende gevoel dan die oorbellen zelf of je hebt gewoon weinig andere ideeën om te rebelleren als uitlaatklep.
Tijd om je eens wat meer in te gaan lezen in masochisme?
Tijd om je eens wat meer in te gaan lezen in masochisme?
|
|
