Draai hier alle platen in je platenkast #13 (Tales From Urban Bohemia)

Kaasch 81



We blijven in de 80s tears for fears de liedjes klinken doordat ze makkelijk in het gehoor klinken vrij cheesy maar bij een goede luisterbeurt is het altijd beter dan ik in eerste instantie zou denken. Dit is hun tweede plaat waar twee van hun grootste hits op staan, shout everybody wants to rule the world. Vooral de subtiele percussie springt in het oor.




[ Bericht 1% gewijzigd door Bosbeetle op 10-06-2019 14:50:01 ]

Kaasch 82



EP versie van shout niet persee een leukere versie ofzo.. Veel van deze platen komen trouwens uit een collectie van de vader van een collega van de broer van mijn vriendin... Die had een hele lijst daarop had ze veel zaken aangekruist en flink wat andere platen gekregen waaronder dus ook wel wat van dit soort 12"s

Glad219: Old Man's Will ‎– Hard Times - Troubled Man



Goede hard/blues rock uit Sverige.

Kaasch 83



Een favoriet bij ons, toen we nog de hele week samenwoonden en onze platenkasten nog gecombineerd waren. Toen ik verhuisde vanwege werk en dus alleen nog maar in het weekend hier was nam ik mijn collectie mee, toen heeft mijn vriendin deze plaat ook aangeschaft zodat ze hem ook kon draaien die hebben we effectief dus dubbel

Het is heerlijk broeierige unieke muziek, lastig te omschrijven, het was throbbing gristle's bedoeling om hun versie van exotica te maken, wat het geworden is is moeilijk in een genre te stoppen, ik denk dat broeierig en ongemakkelijk de twee woorden zijn die het het beste omschrijven. Sowieso zijn/waren throbbing gristle geweldige muzikale pioniers.

Gristle briljante plaat, moet hem weer eens luisteren.

Kaasch 84



Ufomammut is een Italiaans stoner trio, ik ken ken deze mannen via mijn vriendin ondertussen regelmatig live gezien waarvan de leukste keer midden in een bos. Het is altijd degelijk, zwaar en doorgroovend. Huisbandje voor roadburn en dus prima.

Recent door gehenna er op gewezen dat de hoes uitgeklapt een vulva plus schaamhaar is



[ Bericht 5% gewijzigd door Bosbeetle op 10-06-2019 16:43:44 ]

quote:

Op maandag 10 juni 2019 14:20 schreef bazbo het volgende:
Ik vond Talk Talk interessant worden pas ná It's My Life (en er zijn dan nog DRIE platen!).

Hier geldt hetzelfde. Die 3 zijn 10/10.

bazbo 0676: OST - Lisztomania



Vandaag gekocht! Tijdens de grote platenbeurs hier in het centrum van ons zo majestueuze #Apeldoorn. 'De langste platenbeurs van Europa' viel qua lengte wat tegen, maar er was zat te halen. De komende tijd draai ik dus mijn oogst. Dit was een van de eerste die ik vond. Lang gezocht, nooit in zijn geheel gevonden of gehoord. De soundtrack van de draak van Ken Russel. Althans, zo staat de film bekend; ik heb 'm nog nooit gezien. Muzikale rollen voor Roger Daltrey, Ringo Starr en Paul Nicholas, maar mij gaat het om het werk van Rick Wakeman. Wakeman speelt zelf een rolletje in de film, namelijk de dronken god Thor. Tekst heeft hij geloof ik niet, wel mag hij bier drinken en luid boeren. Wakeman was zelf nauwelijks te spreken over het eindresultaat van deze soundtrack op plaat en nu ik hem zo voor het eerst beluister, begrijp ik dat maar al te goed. Fragmentarisch, halve composities, een mix die niet deugt, ga zo maar door. Toch is het weinige Wakemangepiel best aardig. Wakeman zelf heeft vorig jaar een nieuwe versie uitgebracht in een grote doos die ik niet ga kopen want nog veel te duur. Ik blijk een Amerikaanse persing te hebben uit het jaar dat de plaat verscheen: 1975. Leuk hebbedingetje voor zeven euro's.

bazbo 0677: Kevin Ayers, John Cale, Eno & Nico - June 1, 1974



Kijk. Deze wil ik al tijden eens horen en nu vind ik hem voor een paar neuro. In 1974 nodigt Kevin Ayers een paar vrienden uit voor een feestje op een podium. Naast Cale, Eno en Nico zijn Robert Wyatt en Mike Oldfield van de partij, plus een aantal andere muzikanten. Het resultaat is een bijna kaleidoscopisch geheel van nummers. Plaatkant twee bestaat uit liederen van Ayers, op de eerste zijde horen we twee stukken van Eno, John Cale die Heartbreak Hotel zingt en Nico die op harmonium The End van The Doors vertolkt. Klassieker en terecht, zo blijkt. Ik heb een eerste Britse persing! Moohooie plaat! Vooral de Ayersliederen vind ik gaaf. Ga ik vaak draaien.

bazbo 0678: Esquire - Esquire



Jaja! In 1987 bracht Nikki Squire, de vrouw van Chris Squire, deze plaat uit. Gemixt door Chris en een liedje geproduceerd door de monsterbassist. De plaat heb ik destijds niet gekocht, omdat de muziekpers hem de grond boorde. Haha, en dat begrijp ik wel. Vanuit een bepaald opzicht is het een draak van een plaat. Het klinkt als Yes (ten tijde van 90125 en Big Generator) en toch haalt het dat voor geen meter. Zangeres mevrouw Nikki klinkt als Jon Anderson en toch klinkt het nergens naar. En dan dat gelikte jaren tachtig geluid. Erg, erg, zo erg dat het wel weer geinig is. Hoe meer ik van de plaat hoor, hoe leuker ik het vind. Ach, voor een paar pleuro heb ik veertig minuten plezier van deze Europese versie uit 1987. Liedje Blossomtime heeft wel heel erg die jaren-tachtig-Yesstijl. En er was een hitje met clip. In 1994 was er zelfs een heuse opvolger van deze elpee en in 2016 zelfs nog een. Chris Squire had er niets meer mee van doen, want bij de opvolger in 1994 was hij al van Nikki gescheiden en toen de tweede opvolger verscheen was Squire nogal dood.

bazbo 0679: Bass Communion - Ghosts On Magnetic Tape



Dit vond ik gisterenmiddag ook op de platenbeurs. Dikke dubbelaar, splinternieuw, nog in het cellofaan. Het is niet de 'originele' uitgave uit 2006 op bruin vinyl, maar de heruitgave van een jaar later op 'gewoon' zwart vinyl. Mooie donkere drones en soundscapes met her en der een lichtpuntje. Het brein van Steven Wilson is soms ondoorgrondelijk, maar ik begrijp zijn affectie voor dit soort klanken tamelijk goed. Plaatkantlange toonreeksen en geluidscollages lijken misschien wat saai, maar ik vind het heerlijk. Gaaf werk.




[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 11-06-2019 08:31:01 ]

quote:

Op dinsdag 11 juni 2019 08:03 schreef bazbo het volgende:
bazbo 0679: Bass Communion - Ghosts On Magnetic Tape

[ afbeelding ]

Dit vond ik gisterenmiddag ook op de platenbeurs. Dikke dubbelaar, splinternieuw, nog in het cellofaan. Het is niet de 'originele' uitgave uit 2006 op bruin vinyl, maar de heruitgave van een jaar later op 'gewoon' zwart vinyl. Mooie donkere drones en soundscapes met her en der een lichtpuntje. Het brein van Steven Wilson is soms ondoorgrondelijk, maar ik begrijp zijn affectie voor dit soort klanken tamelijk goed. Plaatkantlange toonreeksen en geluidscollages lijken misschien wat saai, maar ik vind het heerlijk. Gaaf werk.

Bass Communion: Ghosts On Magnetic Tape I

Dat is lekker

bazbo 0680: Bass Communion & Vidnaobmana - The Continuum Recyclings Volume One (2LP+cd)



Meer van dit! En dat vond ik, gisterenmiddag. Dit is de uitgave uit 2006, de dubbelelpee met een cd erbij in. De dubbelelpee duurt vier keer meer dan twintig minuten, het cd'tje is een 'uittreksel' van een uur. Eerst het vinyl maar eens draaien. Klinkt nog een tikkeltje abstracter dan de vorige. Wel heel gaaf. Van Vidnaobmana had ik nog nooit gehoord. Het is het alter ego van de Belg Dirk Serries en die ken ik natuurlijk wél. Steven Wilson heeft vaker met hem samengewerkt, er is onder hun beider naam wat materiaal getiteld Continuum verschenen en dat heb ik. Nu kan ik de titel van dit dubbelalbum beter plaatsen. Prachtig kale klanken, veelal in de hoge regionen, ijl, mistig, ijzig en toch vertrouwd. Heel fijn.

Glad220: Demonauta ‎– Caminando En La Luna



Fuzz, psychedelic, space, stoner rock band from Santiago, Chile.

Hey Colossus And The Van Halen Time Capsule* ‎– Eurogrumble Vol. 1

Meer ouder werk van HC, met een lekkere zompige productie die erom vraagt om deze hard te draaien. En dat doe ik dus ook.

Door met Hanson Brothers - Sudden Death (platen staan niet echt in alfabetische volgorde...)

Side project van NoMeansNo. Begonnen als Ramones cover band en later zijn ze hun `eigen' Ramones songs gaan schrijven. Erg novelty en ik ben niet echt een fan van de Ramones dus deze ga ik niet al te vaak meer draaien. De naam komt van de ijshockey film Slap Shot.

Head of David - White Elephant.

2 Peel sessions, met op kant A duidelijk de gitaar van Justin Broadrick te horen, op kant 2 drumt volgens de hoes `Justin Broadwick'

Glad221: Siena Root ‎– Pioneers



Goede jaren 70 retro rock. De vorige albums waren wat interessanter met raga rock en vrouwelijke vocalen, maar goed nonetheless.

Hookworms - Pearl Mystic

Ooit eens op Supersonic gezien en dat was lekker, en toen ook de plaat maar gekocht. Op plaat stukken minder interessant (weer zo'n bandje dat claimt door krautrock geinspireerd te zijn maar alleen Hallogallo gehoord heeft....). Band bestaat inmiddels niet meer nadat beschuldigingen van sexueel misbruik van de zanger naar buiten kwamen.

De laatste voor vanmiddag.

JfK - Nganga.

Solo project van Anthony Di Franco van RAMLEH/SKULLFLOWER/AX.Lekker onsubtiel brokje herrie.

quote:

Op woensdag 12 juni 2019 16:33 schreef bartrid het volgende:
Head of David - White Elephant.

2 Peel sessions, met op kant A duidelijk de gitaar van Justin Broadrick te horen, op kant 2 drumt volgens de hoes `Justin Broadwick'

Head of David - Jack Nicholson

nice

En door met een paar verzamelaars voor de afwisseling..

Feel Lucky Skunk?! All Dutch Junk '78 - '83 No American Punk

Wel een leuke hoes, maar muzikaal is het standaard punk, ken eigenlijk alleen Ivy Green en The Ex qua namen. En natuurlijk op oranje vinyl

Door met de Earache compilatie Grindcrusher



Als 15 jarige metal fan werd ik compleet weggeblazen door deze compilatie, zoiets had ik nog nooit gehoord.

Vinyl versie staat niet op youtube, maar de cd versie wel..

Door met nog een compilatie, Crunchouse.



Fijne noise rock/grunge compilatie met oa TAD, Unsane, Helios Creed, Mudhoney, en dit lekkere Bastards die blijkbaar maar 1 plaat gemaakt hebben...