GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
held!quote:
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
In hoeverre mogen gemeentelijk, provinciaal en landelijk beleid van elkaar verschillen? Wordt bij het maken beleid gelijk bepaald dat lagere overheden het beleid moeten volgen of dat ze (deels) een eigen invulling er aan mogen geven. Simpel voorbeeld:
Het Rijk zegt: We rijden rechts.
Friesland zegt: We rijden links
Dat gaat natuurlijk niet. Maar wat wel kan:
Rijksweg met meer dan x aantal voertuigen per dag moet eigenlijk opgewaardeerd worden van gebiedsontsluitingsweg (GOW) naar stroomweg. In een gelijkwaardige situatie waar de gemeente wegbeheerder is besluiten ze juist de weg af te waarderen van GOW naar erftoegangsweg omdat het verkeer dan mogelijk een andere route kiest (eigen straatje schoonvegen) en langzamer altijd veiliger is.
In hoeverre mag er verschil zijn? Hoe wordt dit bepaald?
Het Rijk zegt: We rijden rechts.
Friesland zegt: We rijden links
Dat gaat natuurlijk niet. Maar wat wel kan:
Rijksweg met meer dan x aantal voertuigen per dag moet eigenlijk opgewaardeerd worden van gebiedsontsluitingsweg (GOW) naar stroomweg. In een gelijkwaardige situatie waar de gemeente wegbeheerder is besluiten ze juist de weg af te waarderen van GOW naar erftoegangsweg omdat het verkeer dan mogelijk een andere route kiest (eigen straatje schoonvegen) en langzamer altijd veiliger is.
In hoeverre mag er verschil zijn? Hoe wordt dit bepaald?
De basisregel is dat de gemeente "bevoegd gezag" is voor zaken als ruimtelijke ordening en verkeer, tenzij er een reden is dat de provincie of het Rijk het moet doen. Denk dan aan het hoofdwegennet of inpassingsplannen voor windparken etc. Daardoor kan het gebeuren dat dezelfde weg verschillend wordt gecategoriseerd. Hetzelfde zie je ook wel gebeuren bij WMO. In de ene gemeente is de vergoeding voor taxivervoer (voor gehandicapten/ouderen) anders geregeld dan in een andere.quote:Op dinsdag 7 mei 2019 22:51 schreef ACT-F het volgende:
In hoeverre mogen gemeentelijk, provinciaal en landelijk beleid van elkaar verschillen? Wordt bij het maken beleid gelijk bepaald dat lagere overheden het beleid moeten volgen of dat ze (deels) een eigen invulling er aan mogen geven. Simpel voorbeeld:
Het Rijk zegt: We rijden rechts.
Friesland zegt: We rijden links
Dat gaat natuurlijk niet. Maar wat wel kan:
Rijksweg met meer dan x aantal voertuigen per dag moet eigenlijk opgewaardeerd worden van gebiedsontsluitingsweg (GOW) naar stroomweg. In een gelijkwaardige situatie waar de gemeente wegbeheerder is besluiten ze juist de weg af te waarderen van GOW naar erftoegangsweg omdat het verkeer dan mogelijk een andere route kiest (eigen straatje schoonvegen) en langzamer altijd veiliger is.
In hoeverre mag er verschil zijn? Hoe wordt dit bepaald?
Dit is het gevolg van de zogeheten "gedecentraliseerde eenheidsstaat". De gemeenten hebben veel eigen beleidsvrijheid over de onderwerpen waar ze over gaan. In de wetgeving waar een bepaald onderwerp is geregeld wie welke bevoegdheden heeft. Zo is in de Wegenverkeerswet geregeld dat "Onze Minister" (die van IenW in dit geval) verkeersregels, voertuigeisen en rijvaardigheidseisen bepaalt. Daar zijn dan weer onderliggende regels voor (AMvB's en ministeriėle regelingen).
Bij toepassing van verkeersregels op concrete wegen moet je kijken welke weg door wie wordt beheerd. Is dat de gemeente dan stelt die de snelheid, voorrangssituatie e.d. vast, op de wijze zoals door de wegenverkeerswet is bepaald (dus juiste toepassing van belijning, bebording enzo).
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat vind je ervan dat de ondersteuning aan de zijde van het kabinet vele male groter is dan aan de zijde van de kamer? En zorgt dit in jouw ogen voor problemen? Ik kan me voorstellen dat het voor kamerleden op bepaalde dossiers moeilijk kan zijn om tegen een minister op te boksen.quote:Op dinsdag 7 mei 2019 08:04 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
De voorbereiding van het debat is het meeste werk. Dat bestaat vaak uit drie dingen waar je met een paar mensen aan werkt:
1. het maken van redeneerlijnen: spreektekst voor de bewindspersoon waarin hij/zij uitlegt waar aan wordt gewerkt, waarom dat goed is en dat hoe ook tegemoet komt aan de Kamer.
2. het maken van 'QenA's': het bedenken van mogelijke vragen (van alle politieke kleuren) en de beantwoording daarvan. Dit doe je vaak vanuit de eigen dossiers.
3. volgen van nieuwsmakers in de dagen vooraf. Vaak zie je dat belangenclubs met rapporten, brandbrieven e.d. komen om hun issue onder de aandacht te brengen. Daar moeten dan vaak op (zeer) korte termijn weer redeneerlijnen en QenA's worden gemaakt.
Tijdens het debat zelf is er vaak een zeer strakke rolverdeling: afhankelijke van de 'breedte' van het debat (een onderwerp, of een periodiek debat waar vanalles wordt geagendeerd) zitten er 2 tot 4 vragenschrijvers in een zaaltje in het gebouw van de Kamer. Die schrijven ALLE vragen van Kamerleden op. Die vragen worden door een andere persoon opgehaald en die brengt ze dan bij de dossierhouder die ook aanwezig is. Die beantwoordt de vraag: wanneer die gelijk is aan een QenA dan is het snel klaar, maar soms moet er ook ter plekke nog wat worden geformuleerd. Dat gaat dan naar een MT-lid die een soort poortwachter is en dan brengt iemand dat naar de directeur die naast de bewindspersoon zit. De bewindspersoon leest het antwoord voor. Je zult snappen dat er her en der nog wat aanpassingen op het antwoord van de dossierhouder mogelijk zijn.
De volgorde van het debat is altijd: inbreng Kamer (eerste termijn), reactie regering (eerste termijn), reactie Kamer op regering (tweede termijn), reactie regering op Kamer (in tweede termijn). De eerste termijn is vaak overzichtelijk, de tweede termijn is vaak wat hectischer: er moet erg snel worden gehandeld. Dat is ook zo wanneer de laatste spreker in de eerste termijn veel vragen stelt. Ja, dan is het wel even erg aanpoten...
Veel vragen worden overigens 'gesondeerd'. De politiek assistent van de bewindspersoon mag met Kamerleden bellen (en doet dat ook heel erg veel), om inbreng van Kamerleden te krijgen. Dat is voor ons een voordeel: we hebben vragen een dag eerder en kunnen dus antwoorden maken. Voor de Kamerleden zelf helpt het ook: die krijgen een veel beter onderbouwd antwoord. Echter, ze zullen in de regel niet alles van te voren zeggen: de inbreng wordt ook daar wel eens last minute gedaan en soms willen ze de bewindspersoon (+ondersteuning) verrassen. Het hoort er allemaal een beetje bij.
Een Kamerdebat kan heel rustig zijn (dan help je andere mensen die het wel druk hebben) en soms heb je het veel te druk. Het is erg hollen of stilstaan. Maar wel altijd leuk. En na afloop is er vaak wel een borrel met de ondersteuning (behalve wanneer het debat in de ochtend is...)
De ondersteuning vanuit de regering is inderdaad (heel veel) groter dan die van de Kamer. Dat is ook logisch, omdat de regering veel meer taken heeft dan de Tweede Kamer. Dus zijn er meer mensen, is er meer expertise etc. etc.quote:
[..]
Wat vind je ervan dat de ondersteuning aan de zijde van het kabinet vele male groter is dan aan de zijde van de kamer? En zorgt dit in jouw ogen voor problemen? Ik kan me voorstellen dat het voor kamerleden op bepaalde dossiers moeilijk kan zijn om tegen een minister op te boksen.
Bij initiatiefwetten van Kamerleden wordt er vanuit de regering wel ondersteuning geboden: de juridische directie biedt dan wetgevingsjuristen aan. Dat gebeurt ook wanneer Kamerleden amendementen willen indienen op wetten. Dan komt er een vraag binnen als: "op wetsvoorstel X willen we een amendement indienen of de effecten op Y te mitigeren. Hoe kunnen we dat het beste regelen/formuleren gelet op regeling Z?". Dan wordt vanuit de regering dus wetgevingstechnisch, maar ook inhoudelijk meegedacht met het Kamerlid en diens ondersteuning.
En onderschat hier ook de rol van belangenclubs als vakbonden, werkgeversorganisaties, koepels van sectoren niet (bijv. Bouwend Nederland, Brancheorganisatie Kinderopvang, LTO en vele andere lobby-organisaties). Die leveren informatie, alternatieven, spreekteksten (met soundbites en framing) aan Kamerleden (soms via overlegtafels, soms via 1-op-1 gesprekken, mailings e.d.).
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Deze was ik vergeten, sorry...quote:
In hoeverre correspondeert je beeld voordat je bij de overheid werkt over ambtenaren met nu?
Mijn beeld van ambtenaren, ten opzichte van voordat ik er werkte, is dat het (meer dan ik dacht) gewone mensen zijn. Mensen die ook gewoon relaties hebben, kinderen naar school brengen, sportblessures oplopen en balen van het weer of de politiek.
Ik heb nooit het idee gehad dat ambtenaren lui of dom zijn. Daarvoor zijn dingen in dit land gewoonweg te goed geregeld.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Thanks voor je uitgebreide antwoord!quote:
[..]
Belangrijke competenties zijn het hebben van brede blik op materie (politiek/bestuurlijk, maar ook juridisch, technisch/inhoudelijk, economisch/financieel en psycho-rationeel kijken). Ofwel: een probleem vanuit meer invalshoeken benaderen en ook bedenken (en nagaan) waarom anderen daar anders over denken. Verder zijn integriteit, resultaatgedrevenheid en aanspreekbaarheid wel belangrijk. E.e.a. is wel afhankelijk van de functie. Een meer juridische klus vraagt om een meer nauwkeurige blik, terwijl een visie maken meer vraagt om verbindingen leggen en breed kunnen denken.
Het onderscheid zit in de achtergrond. Ik zelf denk dat het een verrijking is dat een beleidsmedewerker wat met bijvoorbeeld toezicht, onderzoek of uitvoering heeft gedaan. Ofwel: de andere kant van beleid - uitvoering snapt. Daarin kun je een (extra) toegevoegde waarde zijn ten opzichte van mensen die vooral beleidsmatige functies hebben gehad. Maar het is vooral ook algemene kennis en slimheid die bepalend zijn, net als interesse en een gezonde dosis arbeidsethos.
Heel leuk, zo'n "inkijkje'. Ik had me bijvoorbeeld nooit gerealiseerd hoeveel werk er in het voorbereiden van de debatten zit door beleidsmedewerkers. Ik ga binnenkort solliciteren voor een beleidsmedewerker functie bij de overheid, niet waar jij zit, en heb zo toch wel een wat bredere kijk op de functie gekeken. Niet alles zal toepasbaar zijn natuurlijk op die functie, maar dingen als kamerdebatten voorbereiden en spreekteksten maken stond ook in de omschrijving, maar ik had daar niet echt een beeld van van hoe dat in de praktijk gaat. Klinkt erg tof iig!
Als je er nog bent: hoe is de balans werk-prive voor jou? Ik ben even vergeten of je al kinderen hebt, maar zo ja, zijn de keren dat je in de avond moet werken van tevoren al bekend en kun je dat met je partner/oppas oplossen of is zoiets ook wel eens last-minute? En hoe los je dat dan op? En hoe vaak gebeurt het ongeveer dat je 's avonds aan het werk bent?
Over het algemeen is de werk-prive balans goed te combineren. Een veelgebruikte constructie is "4x9" (4 dagen van 9 uur werken), om standaard een vrije dag in de week te hebben. De aanstelling is namelijk voor 36 uur. Het is wel eens druk rondom debatten die tot 's avonds laat duren. Bij mijn soort werk zijn er ook wel eens spoeddingetjes, maar vaak niet zodanig dat er niet wat te regelen valt thuis (het is een kwestie van dagen, niet uren). Ik heb een vrouw en een peuter thuis, mijn vrouw werkt wat minder uren per week en kan dat ook wat flexibeler dan ik. Dat geeft wel ruimte.quote:
[..]
Thanks voor je uitgebreide antwoord!
Heel leuk, zo'n "inkijkje'. Ik had me bijvoorbeeld nooit gerealiseerd hoeveel werk er in het voorbereiden van de debatten zit door beleidsmedewerkers. Ik ga binnenkort solliciteren voor een beleidsmedewerker functie bij de overheid, niet waar jij zit, en heb zo toch wel een wat bredere kijk op de functie gekeken. Niet alles zal toepasbaar zijn natuurlijk op die functie, maar dingen als kamerdebatten voorbereiden en spreekteksten maken stond ook in de omschrijving, maar ik had daar niet echt een beeld van van hoe dat in de praktijk gaat. Klinkt erg tof iig!
Als je er nog bent: hoe is de balans werk-prive voor jou? Ik ben even vergeten of je al kinderen hebt, maar zo ja, zijn de keren dat je in de avond moet werken van tevoren al bekend en kun je dat met je partner/oppas oplossen of is zoiets ook wel eens last-minute? En hoe los je dat dan op? En hoe vaak gebeurt het ongeveer dat je 's avonds aan het werk bent?
Wanneer allerlei dingen tegelijk vragen om aandacht, ja, dan is het wel even druk... (soms te druk).
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dat verschilt wel per ministerie, bij ons is 4x9 niet echt done omdat dat er in de praktijk op neerkomt dat je net zoveel uren maakt als mensen die 4x8 werken en er meer voor betaald krijgt. Maar er is wel veel flexibiliteit, sommigen werken gewoon de 36 uur, anderen 32 uur, weer anderen werken 40 uur en bouwen zo per week 4 compensatieverlofuren op.quote:
[..]
Over het algemeen is de werk-prive balans goed te combineren. Een veelgebruikte constructie is "4x9" (4 dagen van 9 uur werken), om standaard een vrije dag in de week te hebben. De aanstelling is namelijk voor 36 uur. Het is wel eens druk rondom debatten die tot 's avonds laat duren. Bij mijn soort werk zijn er ook wel eens spoeddingetjes, maar vaak niet zodanig dat er niet wat te regelen valt thuis (het is een kwestie van dagen, niet uren). Ik heb een vrouw en een peuter thuis, mijn vrouw werkt wat minder uren per week en kan dat ook wat flexibeler dan ik. Dat geeft wel ruimte.
Wanneer allerlei dingen tegelijk vragen om aandacht, ja, dan is het wel even druk... (soms te druk).
Ik hou van mij van mij van mij en van geen ander, want ik ben verreweg de leukste die ik ken!
|
|
