Voor zover ik me herinner, 'lijd' ik aan ASMR. In ieder geval al sinds mijn kleutertijd. Ik kreeg bij bepaalde geluiden (vooral omslaan van bladzijden in tijdschriften en kranten) een waanzinnig tintelend gevoel in m'n ruggegraat of nek, dat zich naar boven verspreidde en dan ergens achterin mijn hoofd tot een soort van explosie kwam. Dan zak je weg in een soort gelukzalige roes, en kunnen er meer van dat soort explosies volgen. Als kind denk je dat het volkomen normaal is en dat iedereen het wel zal hebben, maar ik merkte al gauw dat de meeste anderen er geen 'last' van hadden. Terwijl ik wegzakte in een soort van gelukzalige sluimertoestand, ging de rest gewoon door met de dagelijkse activiteiten. Als het gebeurde in een klaslokaal, verloor ik m'n concentratie en was er vaak een docent of klasgenoot die me weer bij de les moest roepen. "Hey Toby, kop erbij!" Dat was balen, maar het was ook balen dat die verrekte ASMR me mijn concentratie deed verliezen. Ondanks dat het gevoel waanzinnig aangenaam was, had ik er dus ook veel nadelen van. Zat je te zweten op een proefwerk, begon de buurman een beetje met z'n papier te 'spelen' en zakte ik weer weg. Of begon de docent met een stapel papierwerk. Dat kon soms knap lastig zijn, zeker omdat ik er soms gewoon bij in slaap kan vallen.
Later kreeg ik een vriendin die dezelfde ervaring had bij mensen die met elkaar fluisterden. Dat was in ieder geval een prettig idee; dat er iemand was die iets soortgelijks ervoer, ook al hadden we, qua geluiden, blijkbaar verschillende 'voorkeuren'. (Ik kreeg overigens wel knap last van ASMR als zij tegen me begon te fluisteren. Ze had een prachtige fluisterstem. Doorgaans viel ik dan zeer gelukkig in slaap.)
Bibliotheken waren een favoriete plek van me om te verblijven. Nog steeds eigenlijk, want ook tikgeluiden op keyboards en muisklikkerij kunnen bij mij een 'aanval' opwekken.
Dus blijf ik vaak maar niet te lang, want anders kan een hele middag 'naar de bliksem' zijn.
Op het werk moet ik me soms ook extra scherp blijven concentreren, met al dat gerikketik op keyboards, gefluister, geblader door handboeken en wat niet al.
Hoewel ik het idee heb dat de 'hype' de laatste jaren op het world wide web nogal doorslaat, ben ik in elk geval blij/opgelucht dat het nu een min of meer bekend/erkend fenomeen is. De meeste mensen lijden er niet aan, maar de reactie "het is allemaal flauwekul" is natuurlijk generaliserende onzin. De vaak genoemde link met een seksueel orgasme is wel aardig bedacht, maar toch kun je het volgens mij nauwelijks vergelijken. Vaak is er ook helemaal geen 'aanloop' nodig. Je komt ergens, gaat zitten, naast je zit iemand 'knisperend' een ouderwetse krant te lezen en er ontstaat vrijwel meteen een heerlijke luchtbel in je hoofd.
De belangrijkste overeenkomst is: het is allebei wel verdraaid aangenaam.
Voorbeeldfilmpies:
Toevoeging: voor mij persoonlijk geldt wel, dat de geluiden in 'real life' een veel sterker effect hebben dan vanaf een filmpje/beeldscherm. Maar dat geldt eigenlijk voor alle zintuigelijke ervaringen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Toby56 op 26-01-2020 14:45:19 ]