Ik wilde nog reageren op weggaan met je baby/kind(eren).
Hier doe ik dat namelijk wel 'gewoon' zonder voorbereidingen. Doorgaans baby in de draagdoek en de deur uitlopen, zoiets. Ik ben dan wel weer zo'n moeder
die de luiers vergeet of die er dan weer eens niet aan denkt om voor de peuter/kleuter wat water en een snackje mee te nemen. Maar over het algemeen lukt het me zelfs nog om tijdens 'de deur uitlopen' ook een luier, doekjes en hydrofiel mee te graaien uit het kastje in de gang. En om de waterfles te vullen en een klein eetdingetje voor de anderen in m'n tas te stoppen.
Het kost me niet meer tijd dan vroeger, misschien zelfs minder omdat ik af en toe mezelf maar een beetje verslons
en dan halverwege de straat denk: Oh ja, ik had m'n haar nog wel even kunnen fatsoeneren of zo.
Ik vind de draagdoek echt zo uberpraktisch, zeker in combi met borstvoeding. M'n baby slaapt namelijk overal, maar ook als hij/zij wakker is, dan zit ze lekker dicht tegen me aan en is ze kalm en relaxed. Als er honger is, dan komt de borst tevoorschijn. Dus het enige wat ik mee pak is een luier en een pak doekjes. Een hydrofiel heb ik aan het begin nog opgerold in het nekje van de baby, of er slingert er nog 1 uit m'n broekzak of zo.
In huis heb ik die in ieder geval vaak ook al bij me, dus die hoef ik amper extra te pakken.
Met de draagdoek hoef ik dus ook nooit rekening te houden met slaaptijden, want baby slaapt waar ie wil, wanneer ie wil. Zelfde dus voor de voedingstijden. Dat kan overal op elk moment.
En m'n groten redden zich inmiddels ook hartstikke goed. Hetgeen ik dus het meest vergeet is echt wat te eten en drinken voor hen meenemen. En dan hebben ze altijd honger of dorst als we net onderweg zijn.
Nu ik zwanger ben, heb ik trouwens voor mezelf vaak een snackje in de tas zitten, dus dat is weer een voordeel, want dat deel ik dan met de anderen.
Anyway, ik heb er dus geen 'last' van dat zomaar lukraak de deur uitlopen opeens niet (meer) kan met een baby.
Oh en ik ben gezegend met kindjes die heel goed gedijen in de auto. Ook nu ze groter zijn, maar ook al toen ze nog baby's waren. Ik was zelf ook altijd een autoslaper en mijn lief z'n moeder komt uit Frankrijk, dus die reden vroeger minstens eens per maand uren daarheen en terug. Denk dat het ergens in de genen zit?!
Maar dus ook met de auto eventjes vlug iets doen, of juist iets uitgebreiders, dat gaat hier ook altijd prima.
Nou ja, dat wilde ik nog even delen.
Ik denk dat dat soort dingen ook een beetje een mindset kan zijn. Het is maar net hoe ingewikkeld je het maakt voor jezelf. Een baby heeft alleen jouw lichaam nodig in feite (zeker met borstvoeding en draagdoek). Oh en een wolzijde mutsje voor als de baby toch wat last heeft van de omgeving/prikkels. Dat doet hier ook altijd wonderen. Maar ook zo'n mutsje opslingeren of in mn zak stoppen doe ik onderweg terwijl ik de deur uitstap. Dat ligt allemaal in de gang.