MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ah, was er ook een Smiths-topic! Mên, wat heb ik daar een goeie herinneringen aan, buiten dat het natuurlijk gewoon goede muziek is. Met name de plaat die gewoon Smiths heet (met bruine hoes) en Hatful of hollow met het absolute meesterwerk Heaven knows I'm miserable now.
Da's zo'n wereldtekst. I was looking for a job, and then I found a job. And heaven knows I'm miserable now. Zo true
Mên, wat heb ik daar een goeie herinneringen aan, buiten dat het natuurlijk gewoon goede muziek is. Met name de plaat die gewoon Smiths heet (met bruine hoes) en Hatful of hollow met het absolute meesterwerk Heaven knows I'm miserable now.Da's zo'n wereldtekst. I was looking for a job, and then I found a job. And heaven knows I'm miserable now. Zo true
When in panic or in doubt:
run in circles, scream and shout
run in circles, scream and shout
Some girls are bigger than others! Ook leuk gecoverd door Supergrass (ook al zo'n leuk bandje!)
"The secret to creativity is knowing how to hide your sources."
Alle nummers van The Smiths zijn leuk
maar That Joke Isn't Funny Anymore is toch wel een van de mooiste
maar That Joke Isn't Funny Anymore is toch wel een van de mooiste
Ik ben vooral kapot van het latere werk van the Smiths.. The Queen is Dead en Strangeways, Here We Come
I decree today that life is simply taking and not giving
Holland is mine and it owes me a living
Does the body rule the mind
or does the mind rule the body?
I dunno... (let vooral eens op hoe hij in oude live-opnamen 'I dunno' zegt en wat voor bek hij er bij trekt...., je komt bijna niet meer bij gewoon! Bijna net zo freaky als de bekken die Mike Patton trekt bij Live at the Brixton Academy....)
Holland is mine and it owes me a living
Does the body rule the mind
or does the mind rule the body?
I dunno... (let vooral eens op hoe hij in oude live-opnamen 'I dunno' zegt en wat voor bek hij er bij trekt...., je komt bijna niet meer bij gewoon! Bijna net zo freaky als de bekken die Mike Patton trekt bij Live at the Brixton Academy....)
Paan!
Ik ben niet helemaal zeker maar volgens mij zit in het nummer Someday Soon van de band Doves (prachtig nummer overigens) een sample verwerkt uit het nummer Please Please Please let me get what I want. Ik denk dat niemand dit een ene fuck boeit, maar ik dacht ik post het in het Smiths topic, wellicht...
echt heel toevallig: ik zit dat nummer nu te luisterenquote:Op woensdag 3 augustus 2005 21:23 schreef Werner_Koekoeksklok het volgende:
I decree today that life is simply taking and not giving
Holland is mine and it owes me a living
Does the body rule the mind
or does the mind rule the body?
I dunno... (let vooral eens op hoe hij in oude live-opnamen 'I dunno' zegt en wat voor bek hij er bij trekt...., je komt bijna niet meer bij gewoon! Bijna net zo freaky als de bekken die Mike Patton trekt bij Live at the Brixton Academy....)
Wow. Had je ook al zo'n bos bloemen in je achterzak?quote:Op donderdag 4 augustus 2005 17:21 schreef Frollo het volgende:
Ik krijg ook een gehoorapparaat! Net als Morrissey!
Paan!
Is het nu eigenlijk zo dat op hun debuut-album "The Smiths", 2 nummers staan over incest? 1 vanuit het perspectief van de dader, en 1 vanuit die van het slachtoffer.
"Reel Around The Fountain" lijkt mij over incest gaan vanuit het slachtoffer-oogpunt. Maar zou "The Hand That Rocks The Cradle" nou over de dader gaan? Een aantal zinnen lijken mij daar erg naar te verwijzen.
Toch wel aparte en originele thema's die de revue passeren; ontluikende homoseksualitiet, incest, kindermoorden, en mislukkingen met de andere sekse (nouja, dat is dan niet zo origineel ) en natuurlijk de nostalgische adoratie van wat er ooit was, en nooit meer zal terugkeren.
Erg poëtisch en stemmingopwekkend gecreerd...
"Reel Around The Fountain" lijkt mij over incest gaan vanuit het slachtoffer-oogpunt. Maar zou "The Hand That Rocks The Cradle" nou over de dader gaan? Een aantal zinnen lijken mij daar erg naar te verwijzen.
Toch wel aparte en originele thema's die de revue passeren; ontluikende homoseksualitiet, incest, kindermoorden, en mislukkingen met de andere sekse (nouja, dat is dan niet zo origineel ) en natuurlijk de nostalgische adoratie van wat er ooit was, en nooit meer zal terugkeren.
Erg poëtisch en stemmingopwekkend gecreerd...
Maybe you're the same as me, we see things they'll never see
Ik draai Smiths de laatste weken helemaal grijs.
Ken ze eigenlijk al jaren, maar het wist me nooit echt te pakken.
Om onduidelijke redenen is het nu dan toch gebeurd en wat een wereldband was/is het toch; mooie melancholische sfeer, poetische, grappige en vooral realistische teksten met diepgang en ik kan de zang van Morrisey ook zeker waarderen.
Heb nu alle albums, behalve Strangeways here we come, ik neem aan dat ik deze maar eens moet gaan aanschaffen?!?
Ken ze eigenlijk al jaren, maar het wist me nooit echt te pakken.
Om onduidelijke redenen is het nu dan toch gebeurd en wat een wereldband was/is het toch; mooie melancholische sfeer, poetische, grappige en vooral realistische teksten met diepgang en ik kan de zang van Morrisey ook zeker waarderen.
Heb nu alle albums, behalve Strangeways here we come, ik neem aan dat ik deze maar eens moet gaan aanschaffen?!?
De meeste mensen met een voorliefde voor melancholische muziek met goede teksten komen uiteindelijk bij The Smiths uit. In mijn omgeving zijn er al meerdere mensen totaal verslingerd aan geraakt. Ik ben al een paar jaar fan, daarvoor kende ik hun muziek simpelweg niet. Je hoort het nooit op de radio, heeeeeeel af en toe wil men nog wel eens Bigmouth of Panic draaien in een muziekcafe.quote:Op zaterdag 6 augustus 2005 16:12 schreef Kolkus het volgende:
Ik draai Smiths de laatste weken helemaal grijs.
Ken ze eigenlijk al jaren, maar het wist me nooit echt te pakken.
Om onduidelijke redenen is het nu dan toch gebeurd en wat een wereldband was/is het toch; mooie melancholische sfeer, poetische, grappige en vooral realistische teksten met diepgang en ik kan de zang van Morrisey ook zeker waarderen.
Heb nu alle albums, behalve Strangeways here we come, ik neem aan dat ik deze maar eens moet gaan aanschaffen?!?
Over Strangeways, wat mij betreft het minste Smiths album maar er staan nummers op die de aanschaf zeker rechtvaardigen zoals: a Rush and a Push and the Land is Ours, Death of a Disco Dancer, Girlfriend in a Coma en Stop Me If You Think You've Heard This One Before (tja, Morrissey grossierde in ultra-lange songtitels) Verder is het wat mij betreft een Smiths onwaardig album, wat niet wegneemt dat het een goed album is in vergelijking met albums van andere artiesten.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Ik vind dat laatste album na hun klassieker the Queen is Dead toch de beste Op de eerste twee albums staan toch een aantal nummers (albumtracks) die gewoonweg saai zijn of net iets missen wat eigenlijk alle singles wel hebben. Het geluid van Strangeways vind ik ook completer met dat orchestrale.
Het geluid is completer maar de nummers zijn minder. (vind ik dan...) Overigens vind ik na Strangeways het album Meat is Murder hun 'minst goede' Ze hebben simpelweg geen slechte albums gemaakt.quote:Op zaterdag 17 september 2005 13:34 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Ik vind dat laatste album na hun klassieker the Queen is Dead toch de beste Op de eerste twee albums staan toch een aantal nummers (albumtracks) die gewoonweg saai zijn of net iets missen wat eigenlijk alle singles wel hebben. Het geluid van Strangeways vind ik ook completer met dat orchestrale.
Voor alle albums kun je me 's nachts wakker maken en met name voor nummers als:
Still Ill
Girl Afraid
This Charming Man
There is a light that never goes out
William, it was really nothing
How soon is now?
Panic
Bigmouth Strikes Again
The boy with the thorn in his side
I know it's over
Cemetry Gates
That joke isn't funny anymore
Heaven knows i'm miserable now
Och, de lijst is nagenoeg onuitputtelijk.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Ik moet eerlijk bekennen dat ik The Smiths pas na hun split up ben gaan waarderen, maar dat was omdat ik eerst alleen de singles kende: Panic, Ask, Girlfriend in a coma. En dat zijn niet echt hun beste nummers. De VARA draaide nog wel eens The Headmaster Ritual , maar ik vond dat gejodel toen alleen maar irritant.
Later heb ik de schade wel ingehaald.
, maar ik vond dat gejodel toen alleen maar irritant. Later heb ik de schade wel ingehaald.
No Dukes of Hazzard in the classroom
Ik heb vanmiddag Strangeways, here we come aangeschaft.
Na een eerste luisterbeurt heb ik het idee dat er vullertjes (Paint a vulgar picture, Unhappy birthday) op staan en/of de inspiratie een beetje ontbrak.
Misschien trekt dit idee weg na nog een paar luisterbeurten, maar de magie van The Queen is dead hoor ik (nog) niet.
Na een eerste luisterbeurt heb ik het idee dat er vullertjes (Paint a vulgar picture, Unhappy birthday) op staan en/of de inspiratie een beetje ontbrak.
Misschien trekt dit idee weg na nog een paar luisterbeurten, maar de magie van The Queen is dead hoor ik (nog) niet.
Toeval of niet. Ik heb deze cd ook nog niet zo lang. De andere drie fullcd's heb ik al een jaar of 2.quote:Op zaterdag 17 september 2005 15:32 schreef Kolkus het volgende:
Ik heb vanmiddag Strangeways, here we come aangeschaft.
Na een eerste luisterbeurt heb ik het idee dat er vullertjes (Paint a vulgar picture, Unhappy birthday) op staan en/of de inspiratie een beetje ontbrak.
Misschien trekt dit idee weg na nog een paar luisterbeurten, maar de magie van The Queen is dead hoor ik (nog) niet.
ah.. je bent van 70. Dat verklaart een hoop Vind Ask, Panic en Girlfriend in a Coma (twee van deze nummers behoren tot de 3 enige hits in Nederland) trouwens wel bij hun beste nummers horen. Heeft denk ik ook te maken omdat ik het latere werk (86/87) toch iets beter vind.quote:Op zaterdag 17 september 2005 14:57 schreef Berkery het volgende:
Ik moet eerlijk bekennen dat ik The Smiths pas na hun split up ben gaan waarderen, maar dat was omdat ik eerst alleen de singles kende: Panic, Ask, Girlfriend in a coma. En dat zijn niet echt hun beste nummers. De VARA draaide nog wel eens The Headmaster Ritual , maar ik vond dat gejodel toen alleen maar irritant.
Later heb ik de schade wel ingehaald.
De magie van The Queen is Dead vind je ook niet meer terug op Strangeways. Helaas. Het album is trouwens ook in een periode opgenomen dat Morrissey en Marr absoluut niet meer door 1 deur konden, de reden waarom ze niet lang daarna uit elkaar gingen. Het eerste soloalbum van Morrissey (Viva Hate) vind ik aanzienlijk beter dan Strangeways. Verder kan hij me solo niet echt boeien, op een aantal goede nummers na.quote:Op zaterdag 17 september 2005 15:32 schreef Kolkus het volgende:
Ik heb vanmiddag Strangeways, here we come aangeschaft.
Na een eerste luisterbeurt heb ik het idee dat er vullertjes (Paint a vulgar picture, Unhappy birthday) op staan en/of de inspiratie een beetje ontbrak.
Misschien trekt dit idee weg na nog een paar luisterbeurten, maar de magie van The Queen is dead hoor ik (nog) niet.
Overigens vind ik het nummer Death at One's Elbow van Strangeways samen met Golden Lights (een misser van formaat, staat op Louder than Bombs) de twee slechtste 'Smiths-nummers'.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
A Rush and a Push and the Land is ours blijft m'n favoriet van het album, allround vind ik 'Strangeways..' lang zo goed niet als The Queen is Dead maar hij komt toch op een goede 2e plaatsquote:Op zaterdag 17 september 2005 15:32 schreef Kolkus het volgende:
Ik heb vanmiddag Strangeways, here we come aangeschaft.
Na een eerste luisterbeurt heb ik het idee dat er vullertjes (Paint a vulgar picture, Unhappy birthday) op staan en/of de inspiratie een beetje ontbrak.
Misschien trekt dit idee weg na nog een paar luisterbeurten, maar de magie van The Queen is dead hoor ik (nog) niet.
Je vindt hem beter dan 'The Smiths' en 'Meat is Murder?'quote:Op zaterdag 17 september 2005 20:49 schreef Beathoven het volgende:
[..]
A Rush and a Push and the Land is ours blijft m'n favoriet van het album, allround vind ik 'Strangeways..' lang zo goed niet als The Queen is Dead maar hij komt toch op een goede 2e plaats
typisch.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
ik heb ze wel gedraaid, maar er stond weinig tot niets op wat me kon boeien. Tot nu toe vind ik eigenlijk alleen the Queen is Dead een heel goed album, de rest haalt hetzelfde geluid imho in de verste verte niet. Alleen strangeways vind ik er nog een beetje bij in de buurt komen.quote:Op zaterdag 17 september 2005 20:51 schreef nozem het volgende:
[..]
Je vindt hem beter dan 'The Smiths' en 'Meat is Murder?'
Wat mankeert me?, wanneer word ik opgenomen?quote:typisch.
Nee, je wordt niet opgenomen.quote:Op zaterdag 17 september 2005 20:59 schreef Beathoven het volgende:
[..]
ik heb ze wel gedraaid, maar er stond weinig tot niets op wat me kon boeien. Tot nu toe vind ik eigenlijk alleen the Queen is Dead een heel goed album, de rest haalt hetzelfde geluid imho in de verste verte niet. Alleen strangeways vind ik er nog een beetje bij in de buurt komen.
[..]
Wat mankeert me?, wanneer word ik opgenomen?
Ik vind het gewoon typisch. Ik ben in mijn omgeving en op fora namelijk nog nooit iemand tegengekomen die Strangeways beter vindt dan hun eerste twee albums. Vandaar.
The Queen is Dead wordt overigens wel unaniem verkozen tot beste Smiths-album en daar ben ik het mee eens. Tenzij ik Hatful of Hollow mee mag rekenen, maar dat is geen volwaardig studio-album.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Vanmiddag heb ik Hatful of Hollow aangeschafd, de Smiths-collectie begint onderhand aardig compleet te raken
Moet wel wennen aan de andere versies van oa. What difference does it make?, Hand in glove en This Charming Man.
Op het eerste gehoor vind ik ze minder, maar dat is natuurlijk logisch aangezien ik de andere versies wel kan dromen.
Moet wel wennen aan de andere versies van oa. What difference does it make?, Hand in glove en This Charming Man.
Op het eerste gehoor vind ik ze minder, maar dat is natuurlijk logisch aangezien ik de andere versies wel kan dromen.
Ik ben van 1985 en dus geboren in het The Smiths tijdperk! Maar ik hoorde bij een vriend (die al jaren lyrisch van deze band is) een aantal nummers van ze, helemaal te gek!! Inmiddels heb ik 'Hatful of Hollow' aangeschaft en hij klinkt top. Vooral 'heaven knows i'm misereable' geeft me om de één of andere reden kippenvel. Het klinkt mooi, de teksten zijn goed en creatief. En Morrisey heeft een geweldig mooie stem! Zag laatst trouwens het concert ' Who put the M in Manchester' en ook bijvoorbeeld "nieuwe" versie van 'There's a light..' is echt anders, maar echt mooi!
Nouja, ik ben er in ieder geval vrij enthousiast over.
Inmiddels heb ik 'Hatful of Hollow' aangeschaft en hij klinkt top. Vooral 'heaven knows i'm misereable' geeft me om de één of andere reden kippenvel. Het klinkt mooi, de teksten zijn goed en creatief. En Morrisey heeft een geweldig mooie stem! Zag laatst trouwens het concert ' Who put the M in Manchester' en ook bijvoorbeeld "nieuwe" versie van 'There's a light..' is echt anders, maar echt mooi!Nouja, ik ben er in ieder geval vrij enthousiast over.
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
Een musical??
Het is weer echt tijd voor the Smiths. Ik moet altijd een beetje glimlachen bij deze:
I thought that if you had
An acoustic guitar
Then it meant that you were
A Protest Singer
Oh, I can smile about it now
But at the time it was terrible
Het is weer echt tijd voor the Smiths. Ik moet altijd een beetje glimlachen bij deze:
I thought that if you had
An acoustic guitar
Then it meant that you were
A Protest Singer
Oh, I can smile about it now
But at the time it was terrible
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
The Smiths
(alleen TVP is ook zo wat)
(alleen TVP is ook zo wat)
'Paul McCartney krijgt een award van niemand minder dan Bono' - Beau van Erven Dorens.
http://www.last.fm/user/spacemangraig
http://www.last.fm/user/spacemangraig
Het is elke dag van het jaar Smiths-tijd, maar inderdaad, ik merk zelf dat ik in de herfst- en wintermaanden veel meer naar The Smiths luister dan in de zomer.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Een volmondig ja, al is het alleen al voor de ongelooflijk gevoelige en 7 minuten durende live-versie van 'I Know it's over'. Kippenvel gegarandeerd.quote:Op maandag 14 november 2005 17:05 schreef Kolkus het volgende:
Ik heb de verzameling nu compleet behalve Rank, het live-album.
Is die de moeite waard?
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Mooi, ga ik 'em morgen aanschaffen!quote:Op vrijdag 18 november 2005 19:32 schreef nozem het volgende:
[..]
Een volmondig ja, al is het alleen al voor de ongelooflijk gevoelige en 7 minuten durende live-versie van 'I Know it's over'. Kippenvel gegarandeerd.
Het is inderdaad het ideale jaargetijde voor de muziek van The Smiths.
Ik heb trouwens vorige week The Smiths : the complete picture aangeschaft, DVD met alle clips en een "arty" clipcollage, bestaande uit The Queen is dead, There is a light that never goes out en Panic.
Die collage is erg mooi, de clips varieren.
Ik moet wel aan Morrissey wennen zeg, elk mogelijk vraagteken omtrent zijn geaardheid is wel weggenomen, zeg maar
'What Difference Does It make'
Tering wat een mooi nummer, draai het nu al dagen achter elkaar
Tering wat een mooi nummer, draai het nu al dagen achter elkaar
Now, how old are you, where is your harbour, Have many things to do, open the door.
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
En ineens heb je er genoeg van en draai je het nog maar heel weinig. Dat had ik met dat nummer na het 1000 keer gedraaid te hebben namelijk. Andere nummers vervelen nooit, zoals This Charming Man of There is a Light that never goes out.quote:Op maandag 5 december 2005 18:37 schreef Kamphuys het volgende:
'What Difference Does It make'
Tering wat een mooi nummer, draai het nu al dagen achter elkaar
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
hey, cool topic
Ik ontdekte The Smiths in 1988, ik was 14 en hoorde Ask
"shyness is nice and shyness can stop you, from doing all the things in life that you'd like to"
Mén dat is zó waar en niemand zingt daar ooit over...ik was gelijk verkocht. Band was toen al uit elkaar helaas. Ik heb het altijd heel jammer gevonden dat ik verder niemand kende die ze ook goed vond. Dat veranderde met de komst van internet.
The Smiths hebben nummers voor elke stemming. Voor mij niet per definitie deprimerend trouwens. Dat vind ik een groot misverstand. Het drama gaat vaak zo over the top, dat het ook weer grappig wordt. De zelfspot, het spelen met woorden...prachtig.
Mijn favoriete nummer is Heaven knows I'm miserable now.
Afijn, 16 jaar later draai ik nog steeds weinig anders dan The Smiths en Morrissey. Morrissey heeft het niveau van The Smiths solo niet meer kunnen evenaren, maar blijft toch héél goed. Ik heb hem nu 8 keer live gezien, voor het laatst vorig jaar december in Earl's Court. De mooiste avonden van mijn leven.
Ik ontdekte The Smiths in 1988, ik was 14 en hoorde Ask
"shyness is nice and shyness can stop you, from doing all the things in life that you'd like to"
Mén dat is zó waar en niemand zingt daar ooit over...ik was gelijk verkocht. Band was toen al uit elkaar helaas. Ik heb het altijd heel jammer gevonden dat ik verder niemand kende die ze ook goed vond. Dat veranderde met de komst van internet.
The Smiths hebben nummers voor elke stemming. Voor mij niet per definitie deprimerend trouwens. Dat vind ik een groot misverstand. Het drama gaat vaak zo over the top, dat het ook weer grappig wordt. De zelfspot, het spelen met woorden...prachtig.
Mijn favoriete nummer is Heaven knows I'm miserable now.
Afijn, 16 jaar later draai ik nog steeds weinig anders dan The Smiths en Morrissey. Morrissey heeft het niveau van The Smiths solo niet meer kunnen evenaren, maar blijft toch héél goed. Ik heb hem nu 8 keer live gezien, voor het laatst vorig jaar december in Earl's Court. De mooiste avonden van mijn leven.
most people keep their brains between their legs
Ik vind the smiths ook totaal niet deprimerend... eerder tragikomisch en daardoor behoorlijk luchtig juist. Ik snap niet zo goed dat er "muziekliefhebbers" bestaan die alles wat niet als een of ander jolig salsa deuntje klinkt of oubollige retrorock meteen menen te bestempelen als deprimerendquote:Op woensdag 7 december 2005 19:24 schreef Puckie74 het volgende:
hey, cool topic
Ik ontdekte The Smiths in 1988, ik was 14 en hoorde Ask
"shyness is nice and shyness can stop you, from doing all the things in life that you'd like to"
Mén dat is zó waar en niemand zingt daar ooit over...ik was gelijk verkocht. Band was toen al uit elkaar helaas. Ik heb het altijd heel jammer gevonden dat ik verder niemand kende die ze ook goed vond. Dat veranderde met de komst van internet.
The Smiths hebben nummers voor elke stemming. Voor mij niet per definitie deprimerend trouwens. Dat vind ik een groot misverstand. Het drama gaat vaak zo over the top, dat het ook weer grappig wordt. De zelfspot, het spelen met woorden...prachtig.
Mijn favoriete nummer is Heaven knows I'm miserable now.
Afijn, 16 jaar later draai ik nog steeds weinig anders dan The Smiths en Morrissey. Morrissey heeft het niveau van The Smiths solo niet meer kunnen evenaren, maar blijft toch héél goed. Ik heb hem nu 8 keer live gezien, voor het laatst vorig jaar december in Earl's Court. De mooiste avonden van mijn leven.
Suedehead vind ik wel aardig van morissey (heb niet zoveel van de man). The Smiths zelf zijn natuurlijk meesterlijk! Ik heb er onlangs weer even lekker voor gezeten
Domheid is de geestelijk vader van arrogantie
quote:Op woensdag 7 december 2005 19:38 schreef kamagurka het volgende:
Ik snap niet zo goed dat er "muziekliefhebbers" bestaan die alles wat niet als een of ander jolig salsa deuntje klinkt of oubollige retrorock meteen menen te bestempelen als deprimerend
Well spoken
When in panic or in doubt:
run in circles, scream and shout
run in circles, scream and shout
Hun origineel van 'How Soon Is Now?' wordt toch gecoverd voor de intro van 'Charmed'. Als ik me niet vergis coverd 'Love Spit Love' dat en het is ook gecoverd door 'Quicksand'.
Toch?
Toch?
This signature was placed by Mr_Booze, and not FA ;)
The Smiths zijn niet deprimerend op de manier van bijvoorbeeld Joy Division. Morrissey had altijd genoeg zelfspot en sarcasme in zijn teksten en het gitaarwerk van Marr is af en toe behoorlijk funky. Het is geen vrolijke muziek nee, maar ik heb in mijn platenkast aanzienlijk deprimerendere muziek staan.quote:Op woensdag 7 december 2005 19:38 schreef kamagurka het volgende:
[..]
Ik vind the smiths ook totaal niet deprimerend... eerder tragikomisch en daardoor behoorlijk luchtig juist. Ik snap niet zo goed dat er "muziekliefhebbers" bestaan die alles wat niet als een of ander jolig salsa deuntje klinkt of oubollige retrorock meteen menen te bestempelen als deprimerend
Suedehead vind ik wel aardig van morissey (heb niet zoveel van de man). The Smiths zelf zijn natuurlijk meesterlijk! Ik heb er onlangs weer even lekker voor gezeten
Overigens, en dat had ik al eerder gezegd , zou het intro van Ask niet misstaan in een 'BZN goes Latin' nummer.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Klopt, die cover is van The Psychedelic Furs, ook een erg goeie band uit de eighties!quote:Op woensdag 7 december 2005 20:50 schreef Mr_Booze het volgende:
Hun origineel van 'How Soon Is Now?' wordt toch gecoverd voor de intro van 'Charmed'.
Toch?
Ik was laatst uit en toen draaiden ze op de dansvloer, na Madonna, opeens een nummer van the Smiths. Ik weet niet welk nummer (ken niet zoveel van hen). Maar dankzij die avond ben ik weer in een Smiths-mode. Wat een briljante muziek. Speel nu 'There is a light that never goes out.' Prachtig.
'And if a dubbeldecker bus
crashes into us
to die by your side
is such a heavenly way to die
and if a ten ton truck
kills the both of us
to die by your side!
well, the pleasure, the privilege is mine'
'And if a dubbeldecker bus
crashes into us
to die by your side
is such a heavenly way to die
and if a ten ton truck
kills the both of us
to die by your side!
well, the pleasure, the privilege is mine'
Ik heb vanmiddag Viva Hate van Morrisey gekocht en het werd me meteen duidelijk dat het de gehele band is die The Smiths geniaal maakt en niet alleen Morrissey.
Vond 'em behoorlijk tegenvallen (kan natuurlijk nog veranderen), heb begrepen dat het ook nog Morrisey's beste solo-album moet zijn.
Vond 'em behoorlijk tegenvallen (kan natuurlijk nog veranderen), heb begrepen dat het ook nog Morrisey's beste solo-album moet zijn.
Haha! Dat had ik exact hetzelfde. Laatst de DVD van Morrissey aangeschaft: "Who put the M in Manchester?" En nu ook "meat is murder". Vooral de cd luister ik veel.quote:Op maandag 5 december 2005 19:38 schreef nozem het volgende:
[..]
En ineens heb je er genoeg van en draai je het nog maar heel weinig. Dat had ik met dat nummer na het 1000 keer gedraaid te hebben namelijk. Andere nummers vervelen nooit, zoals This Charming Man of There is a Light that never goes out.
trouwens avatar nozem:
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
Ik zei tegen een goede vriend van me (The Smiths-fan in hart en nieren): Goh vrolijke muziek he, van The Smiths!quote:Op woensdag 7 december 2005 22:31 schreef nozem het volgende:
[..]
The Smiths zijn niet deprimerend op de manier van bijvoorbeeld Joy Division. Morrissey had altijd genoeg zelfspot en sarcasme in zijn teksten en het gitaarwerk van Marr is af en toe behoorlijk funky. Het is geen vrolijke muziek nee, maar ik heb in mijn platenkast aanzienlijk deprimerendere muziek staan.
Overigens, en dat had ik al eerder gezegd , zou het intro van Ask niet misstaan in een 'BZN goes Latin' nummer.
Reactie:
Een jaar later begrijp ik al een beetje beter wat het inhoudt.
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
Dank je.quote:Op zondag 25 december 2005 23:17 schreef stijgende_ster het volgende:
[..]
Haha! Dat had ik exact hetzelfde. Laatst de DVD van Morrissey aangeschaft: "Who put the M in Manchester?" En nu ook "meat is murder". Vooral de cd luister ik veel.
trouwens avatar nozem:
Die DVD moet uitstekend zijn. Ik heb er wel wat van gehoord en ik moet hem toch eens een keertje aanschaffen. Ohnee, wacht, laat ik eerst eens een DVD-speler aanschaffen. Het 'Live at Earls Court' album klinkt overigens ook zeer goed met prima vertolkingen van een aantal oude Smiths-krakers.
Het 'Live at Earls Court' album klinkt overigens ook zeer goed met prima vertolkingen van een aantal oude Smiths-krakers. Het schijnt trouwens dat da Moz weer aan een nieuw album werkt. Ik ben benieuwd. (Er komt al een nieuwe single aan..) En laat die man verdomme eens een keer in Nederland optreden, gewoon in Paradiso ofzo, ik ben er dan zeker bij.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Dat ben ik heel erg niet met je eens. Viva Hate is een prima album, The Queen is Dead een meesterwerk dat zijn gelijke in de popmuziek amper kent. Maar smaken verschillen uiteraard.quote:Op zondag 25 december 2005 11:34 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Ik vind Viva Hate minstens zo sterk als The Queen is Dead.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Toe maar!quote:Op zondag 25 december 2005 11:34 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Ik vind Viva Hate minstens zo sterk als The Queen is Dead.
Hij zal nog de nodige draaibeurten krijgen de komende tijd en misschien blijkt het een groeiertje.
Maar beter dan The Queen is Dead zal ie nooit worden. ( ) Overigens vind ik van Morrissey's solowerk "Vauxhall and I" beter dan "Viva Hate". Probeer die ook eens.quote:Op maandag 26 december 2005 16:06 schreef Kolkus het volgende:
[..]
Toe maar!
Hij zal nog de nodige draaibeurten krijgen de komende tijd en misschien blijkt het een groeiertje.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Moet ik eerst Viva Hate wat beter gaan vindenquote:Op maandag 26 december 2005 16:10 schreef nozem het volgende:
[..]
Overigens vind ik van Morrissey's solowerk "Vauxhall and I" beter dan "Viva Hate". Probeer die ook eens.
Ik heb een DVD "Morrissey live in Dallas"...wat een hondsslechte DVD. Alleen maar klote nummers van zijn solo werk. Alleeen Suedehead en Everyday is like sunday zijn wel te pruimen. Marrja, bij dat laatste nummer is het tevens ook de afsluiter. Gevolg is dat het voltallige publiek op het podium klimt en het nummer dus niets meer is.
Door dit soort DVD's spreek ik altijd met mijzelf af dat ik NOOIT meer muziek DVD's aanschaf...maarja, toch telkens weer doen he...
Door dit soort DVD's spreek ik altijd met mijzelf af dat ik NOOIT meer muziek DVD's aanschaf...maarja, toch telkens weer doen he...
Maybe you're the same as me, we see things they'll never see
