Bestaan er nog Smiths liefhebbers?

Een musical??

Het is weer echt tijd voor the Smiths. Ik moet altijd een beetje glimlachen bij deze:

I thought that if you had
An acoustic guitar
Then it meant that you were
A Protest Singer
Oh, I can smile about it now
But at the time it was terrible

The Smiths

(alleen TVP is ook zo wat)

Ik heb de verzameling nu compleet behalve Rank, het live-album.

Is die de moeite waard?

Het is elke dag van het jaar Smiths-tijd, maar inderdaad, ik merk zelf dat ik in de herfst- en wintermaanden veel meer naar The Smiths luister dan in de zomer.

quote:

Op maandag 14 november 2005 17:05 schreef Kolkus het volgende:
Ik heb de verzameling nu compleet behalve Rank, het live-album.

Is die de moeite waard?

Een volmondig ja, al is het alleen al voor de ongelooflijk gevoelige en 7 minuten durende live-versie van 'I Know it's over'. Kippenvel gegarandeerd.

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 19:32 schreef nozem het volgende:

[..]

Een volmondig ja, al is het alleen al voor de ongelooflijk gevoelige en 7 minuten durende live-versie van 'I Know it's over'. Kippenvel gegarandeerd.

Mooi, ga ik 'em morgen aanschaffen!

Het is inderdaad het ideale jaargetijde voor de muziek van The Smiths.

Ik heb trouwens vorige week The Smiths : the complete picture aangeschaft, DVD met alle clips en een "arty" clipcollage, bestaande uit The Queen is dead, There is a light that never goes out en Panic.

Die collage is erg mooi, de clips varieren.
Ik moet wel aan Morrissey wennen zeg, elk mogelijk vraagteken omtrent zijn geaardheid is wel weggenomen, zeg maar

'What Difference Does It make'

Tering wat een mooi nummer, draai het nu al dagen achter elkaar

quote:

Op maandag 5 december 2005 18:37 schreef Kamphuys het volgende:
'What Difference Does It make'

Tering wat een mooi nummer, draai het nu al dagen achter elkaar

En ineens heb je er genoeg van en draai je het nog maar heel weinig. Dat had ik met dat nummer na het 1000 keer gedraaid te hebben namelijk. Andere nummers vervelen nooit, zoals This Charming Man of There is a Light that never goes out.

hey, cool topic

Ik ontdekte The Smiths in 1988, ik was 14 en hoorde Ask
"shyness is nice and shyness can stop you, from doing all the things in life that you'd like to"

Mén dat is zó waar en niemand zingt daar ooit over...ik was gelijk verkocht. Band was toen al uit elkaar helaas. Ik heb het altijd heel jammer gevonden dat ik verder niemand kende die ze ook goed vond. Dat veranderde met de komst van internet.
The Smiths hebben nummers voor elke stemming. Voor mij niet per definitie deprimerend trouwens. Dat vind ik een groot misverstand. Het drama gaat vaak zo over the top, dat het ook weer grappig wordt. De zelfspot, het spelen met woorden...prachtig.
Mijn favoriete nummer is Heaven knows I'm miserable now.

Afijn, 16 jaar later draai ik nog steeds weinig anders dan The Smiths en Morrissey. Morrissey heeft het niveau van The Smiths solo niet meer kunnen evenaren, maar blijft toch héél goed. Ik heb hem nu 8 keer live gezien, voor het laatst vorig jaar december in Earl's Court. De mooiste avonden van mijn leven.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 19:24 schreef Puckie74 het volgende:
hey, cool topic

Ik ontdekte The Smiths in 1988, ik was 14 en hoorde Ask
"shyness is nice and shyness can stop you, from doing all the things in life that you'd like to"

Mén dat is zó waar en niemand zingt daar ooit over...ik was gelijk verkocht. Band was toen al uit elkaar helaas. Ik heb het altijd heel jammer gevonden dat ik verder niemand kende die ze ook goed vond. Dat veranderde met de komst van internet.
The Smiths hebben nummers voor elke stemming. Voor mij niet per definitie deprimerend trouwens. Dat vind ik een groot misverstand. Het drama gaat vaak zo over the top, dat het ook weer grappig wordt. De zelfspot, het spelen met woorden...prachtig.
Mijn favoriete nummer is Heaven knows I'm miserable now.

Afijn, 16 jaar later draai ik nog steeds weinig anders dan The Smiths en Morrissey. Morrissey heeft het niveau van The Smiths solo niet meer kunnen evenaren, maar blijft toch héél goed. Ik heb hem nu 8 keer live gezien, voor het laatst vorig jaar december in Earl's Court. De mooiste avonden van mijn leven.

Ik vind the smiths ook totaal niet deprimerend... eerder tragikomisch en daardoor behoorlijk luchtig juist. Ik snap niet zo goed dat er "muziekliefhebbers" bestaan die alles wat niet als een of ander jolig salsa deuntje klinkt of oubollige retrorock meteen menen te bestempelen als deprimerend

Suedehead vind ik wel aardig van morissey (heb niet zoveel van de man). The Smiths zelf zijn natuurlijk meesterlijk! Ik heb er onlangs weer even lekker voor gezeten

quote:

Op woensdag 7 december 2005 19:38 schreef kamagurka het volgende:
Ik snap niet zo goed dat er "muziekliefhebbers" bestaan die alles wat niet als een of ander jolig salsa deuntje klinkt of oubollige retrorock meteen menen te bestempelen als deprimerend

Well spoken

Hun origineel van 'How Soon Is Now?' wordt toch gecoverd voor de intro van 'Charmed'. Als ik me niet vergis coverd 'Love Spit Love' dat en het is ook gecoverd door 'Quicksand'.

Toch?

quote:

Op woensdag 7 december 2005 19:38 schreef kamagurka het volgende:

[..]

Ik vind the smiths ook totaal niet deprimerend... eerder tragikomisch en daardoor behoorlijk luchtig juist. Ik snap niet zo goed dat er "muziekliefhebbers" bestaan die alles wat niet als een of ander jolig salsa deuntje klinkt of oubollige retrorock meteen menen te bestempelen als deprimerend

Suedehead vind ik wel aardig van morissey (heb niet zoveel van de man). The Smiths zelf zijn natuurlijk meesterlijk! Ik heb er onlangs weer even lekker voor gezeten

The Smiths zijn niet deprimerend op de manier van bijvoorbeeld Joy Division. Morrissey had altijd genoeg zelfspot en sarcasme in zijn teksten en het gitaarwerk van Marr is af en toe behoorlijk funky. Het is geen vrolijke muziek nee, maar ik heb in mijn platenkast aanzienlijk deprimerendere muziek staan.

Overigens, en dat had ik al eerder gezegd , zou het intro van Ask niet misstaan in een 'BZN goes Latin' nummer.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 20:50 schreef Mr_Booze het volgende:
Hun origineel van 'How Soon Is Now?' wordt toch gecoverd voor de intro van 'Charmed'.

Toch?

Klopt, die cover is van The Psychedelic Furs, ook een erg goeie band uit de eighties!

Ik was laatst uit en toen draaiden ze op de dansvloer, na Madonna, opeens een nummer van the Smiths. Ik weet niet welk nummer (ken niet zoveel van hen). Maar dankzij die avond ben ik weer in een Smiths-mode. Wat een briljante muziek. Speel nu 'There is a light that never goes out.' Prachtig.

'And if a dubbeldecker bus
crashes into us
to die by your side
is such a heavenly way to die
and if a ten ton truck
kills the both of us
to die by your side!
well, the pleasure, the privilege is mine'

Ik heb vanmiddag Viva Hate van Morrisey gekocht en het werd me meteen duidelijk dat het de gehele band is die The Smiths geniaal maakt en niet alleen Morrissey.

Vond 'em behoorlijk tegenvallen (kan natuurlijk nog veranderen), heb begrepen dat het ook nog Morrisey's beste solo-album moet zijn.

Ik vind Viva Hate minstens zo sterk als The Queen is Dead.

quote:

Op maandag 5 december 2005 19:38 schreef nozem het volgende:

[..]

En ineens heb je er genoeg van en draai je het nog maar heel weinig. Dat had ik met dat nummer na het 1000 keer gedraaid te hebben namelijk. Andere nummers vervelen nooit, zoals This Charming Man of There is a Light that never goes out.

Haha! Dat had ik exact hetzelfde. Laatst de DVD van Morrissey aangeschaft: "Who put the M in Manchester?" En nu ook "meat is murder". Vooral de cd luister ik veel.
_{trouwens avatar nozem:}

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:31 schreef nozem het volgende:

[..]

The Smiths zijn niet deprimerend op de manier van bijvoorbeeld Joy Division. Morrissey had altijd genoeg zelfspot en sarcasme in zijn teksten en het gitaarwerk van Marr is af en toe behoorlijk funky. Het is geen vrolijke muziek nee, maar ik heb in mijn platenkast aanzienlijk deprimerendere muziek staan.

Overigens, en dat had ik al eerder gezegd , zou het intro van Ask niet misstaan in een 'BZN goes Latin' nummer.

Ik zei tegen een goede vriend van me (The Smiths-fan in hart en nieren): Goh vrolijke muziek he, van The Smiths!
Reactie:
Een jaar later begrijp ik al een beetje beter wat het inhoudt.

quote:

Op zondag 25 december 2005 23:17 schreef stijgende_ster het volgende:

[..]

Haha! Dat had ik exact hetzelfde. Laatst de DVD van Morrissey aangeschaft: "Who put the M in Manchester?" En nu ook "meat is murder". Vooral de cd luister ik veel.
_{trouwens avatar nozem:}

Dank je.

Die DVD moet uitstekend zijn. Ik heb er wel wat van gehoord en ik moet hem toch eens een keertje aanschaffen. Ohnee, wacht, laat ik eerst eens een DVD-speler aanschaffen. Het 'Live at Earls Court' album klinkt overigens ook zeer goed met prima vertolkingen van een aantal oude Smiths-krakers.

Het schijnt trouwens dat da Moz weer aan een nieuw album werkt. Ik ben benieuwd. (Er komt al een nieuwe single aan..) En laat die man verdomme eens een keer in Nederland optreden, gewoon in Paradiso ofzo, ik ben er dan zeker bij.

quote:

Op zondag 25 december 2005 11:34 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Ik vind Viva Hate minstens zo sterk als The Queen is Dead.

Dat ben ik heel erg niet met je eens. Viva Hate is een prima album, The Queen is Dead een meesterwerk dat zijn gelijke in de popmuziek amper kent. Maar smaken verschillen uiteraard.

quote:

Op zondag 25 december 2005 11:34 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Ik vind Viva Hate minstens zo sterk als The Queen is Dead.

Toe maar!

Hij zal nog de nodige draaibeurten krijgen de komende tijd en misschien blijkt het een groeiertje.

quote:

Op maandag 26 december 2005 16:06 schreef Kolkus het volgende:

[..]

Toe maar!

Hij zal nog de nodige draaibeurten krijgen de komende tijd en misschien blijkt het een groeiertje.

Maar beter dan The Queen is Dead zal ie nooit worden. ( ) Overigens vind ik van Morrissey's solowerk "Vauxhall and I" beter dan "Viva Hate". Probeer die ook eens.

quote:

Op maandag 26 december 2005 16:10 schreef nozem het volgende:

[..]

Overigens vind ik van Morrissey's solowerk "Vauxhall and I" beter dan "Viva Hate". Probeer die ook eens.

Moet ik eerst Viva Hate wat beter gaan vinden

Ik heb een DVD "Morrissey live in Dallas"...wat een hondsslechte DVD. Alleen maar klote nummers van zijn solo werk. Alleeen Suedehead en Everyday is like sunday zijn wel te pruimen. Marrja, bij dat laatste nummer is het tevens ook de afsluiter. Gevolg is dat het voltallige publiek op het podium klimt en het nummer dus niets meer is.

Door dit soort DVD's spreek ik altijd met mijzelf af dat ik NOOIT meer muziek DVD's aanschaf...maarja, toch telkens weer doen he...