[Vraag wat je wil] aan iemand die dakloos is geweest

Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".

Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.

Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die recent een periode dakloos is geweest, ben jij benieuwd hoe deze persoon op straat is beland, hoe hij zich daar standhield, en hoe hij het ervaren heeft, vraag het dan hier.

Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.

Hallo allemaal. Ik ben vorig jaar 10 maanden lang dakloos geweest. Inmiddels woon ik in een piepklein huisje en zit ik nog in allerlei trajecten. Het speelt zich af in Rotterdam. Daarnaast ben ik getrouwd en heb ik een prachtige dochter van 4 jaar.

Vraag maar raak, ik zal de vragen zoveel mogelijk beantwoorden.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:06 schreef Chia het volgende:
Was je samen met je partner en dochter dakloos?

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:06 schreef Doedezemaar het volgende:
Hoe kwam het zo dat je dakloos werd? Waar was je dochter in die tien maanden?

Mijn partner en ik waren allebei dakloos, mijn dochter mocht die tijd bij mijn zus verblijven.

Mijn vrouw komt niet uit de EU en woont hier sinds 7 jaar. De afgelopen paar jaar was ze behoorlijk ziek. Doktoren konden niet vinden wat er nu precies mis was. Doordat zij niet meer werkte kon ik de opvang van mijn dochter niet meer betalen. Thuis kon mijn vrouw niet voor mijn dochter zorgen en na een tijd was ik thuis veel nodig. Uiteindelijk moest ik thuis voor 2 personen zorgen en raakte ik zelf depressief. Mijn vrouw woog op een gegeven moment nog maar 46 kilo. Nergens konden we goede hulp krijgen en het betalen van rekeningen ging ook niet meer.

Uiteindelijk zijn we met een huurachterstand uit huis gezet.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:10 schreef Lothiriel het volgende:
Waar sliep je zoal toen je dakloos was? In een opvang of gewoon op straat? En hoe was die ervaring, raakte je eraan gewend? Heb je hulp gekregen of moest je zelf op zoek naar hulp?

Ja I know veel vragen

We moesten ons melden bij een organisatie in Rotterdam: Centraal Onthaal. Daar gaan ze je dan vragen stellen en zeggen ze dat je recht hebt op een bed. Je krijgt ook een pas. Die moet je laten zien bij de opvang. De eerste paar dagen is het vooral veel lopen door de stad, opzoek naar een opvang. Met al je spullen.

Eerst een nacht bij Leger Des Heils. Vrouwen en mannen apart. De tweede nacht kon mijn vrouw daar niet slapen. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij CVD De Hille in Rotterdam. Daar moest je je elke dag om 5 uur melden en dan werd er geloot wie er mocht blijven slapen. Werd je uitgeloot dan kon je soms nog ergens anders heen en anders moest je op straat slapen.

Wennen lukte nooit, maar je maakt er het beste van. Het was een verschrikkelijke tijd.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:17 schreef Sigaartje het volgende:
Zijn er ook opvanginstanties waar je gratis kunt eten iedere dag?

's avonds krijg je bij het CVD 6 boterhammen. Waar ik zat was een dag-en nachtopvang. De meeste opvangen zijn alleen 's avonds en 's nachts open. 's Middags kon je een grote warme maaltijd krijgen voor 2 euro of gratis als je een klusje had gedaan. WC's schoonmaken, kantines schoonmaken, kluisruimte schoonmaken enz.

Bij Leger Des Heils kreeg je 's avonds wel warm eten, maar dat was altijd drap uit de magnetron.

De eerste paar maanden moesten we dus elke dag loten of je mocht blijven slapen. Mijn vrouw werd zieker en zieker en kon niet overdag naar bed of goed medische hulp krijgen. Na twee weken ziekenhuis is ze toen naar een andere opvang gegaan waar ze overdag wel naar bed kon.

Na 5,5 maanden ging ik ook naar een andere opvang die een stuk relaxter was. Ze zochten de mensen er ook op uit; mensen die willen en rustig zijn. Daar lagen we met 6 man op de kamer met wat privacy, in de andere opvang lagen we soms met 24 mensen op een kamer.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:21 schreef Isabeau het volgende:
Hoe ging het in die periode met je vrouw? Zij was eigenlijk ziek en dan ook nog dakloos, dat lijkt me bijzonder zwaar.

Dat was ook bijzonder zwaar. Ze heeft in die periode meerder keren in het ziekenhuis gelegen, omdat ze ondervoedt en uitgeput was. Haar lichaam verteerde het eten niet. Ik vind het vooral vervelend, omdat zo ontzettend veel mensen haar niet geloofde enzo (tijdens en voor de periode), terwijl ze in die tijd meerdere keren op het randje van overleven zat.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:21 schreef LPFAN het volgende:
Kreeg je wel een daklozenuitkering?

Mijn vrouw is van buiten de EU. In de periode dat we dakloos waren liep haar verblijfsvergunning ook nog eens af. Toentertijd werkte wij allebei en kwam ze op mijn naam naar Nederland. In die periode mag je geen bijstand aanvragen, want dan zou mijn vrouw teruggestuurd worden. Ook een daklozenuitkering is bijstand.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:23 schreef C.L.Werner het volgende:
Ging je overdag bedelen?

Nee, ik heb nooit hoeven bedelen. Ik was altijd erg blij met al die gasten buiten die aan mij kwamen vragen of ik wat geld voor ze had. Blijkbaar zag ik er niet dakloos uit. Heerlijk om te kunnen zeggen: "Nee ik ben zelf dakloos".

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:24 schreef Antaris het volgende:
Wat vindt jij van de participatiewet?

Het idee is goed. Werken is goed. Het vervelende is dat het je afgeraden wordt in die situatie. Terwijl familie blijft hameren op ga werken, is werken helemaal niet de bedoeling als je dakloos bent.

Buiten het feit om dat het heel moeilijk is om elke dag fris, wakker en schoon voor de dag te komen, mis je al je afspraken als je gaat werken. In de avond werken kan ook niet, want dan ben je je bed kwijt. Er was een maat daar die sinds week 2 elke dag ging werken, en nog steeds zit hij niet goed in een traject. Wel bijna dagelijks mijn bewondering uitgesproken over dat hij ging werken. Het is heel krom, maar alle begeleiding werkt werken zelfs tegen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2019 10:32 schreef Jantje2k het volgende:
Lijkt me echt heel erg vervelend. Had je dan wel nog een telefoon (kon je die misschien savonds opladen, of hoe gaat dat) en had je ook internet?

Goede vraag inderdaad. Ik had nog een oude telefoon. En er is wifi in de meeste opvanghuizen. Waar ik nu woon is diezelfde wifi. Het doet het vaker niet dan wel. In het begin denk je nog "waarom zou je als dakloze gaan zeuren over slecht internet". Maar al je zaken e.d. moet je via internet doen.

Telefoon opladen kan ook tussen bepaalde tijden. Uiteraard blijf je naast je telefoon zitten, want die ben je zo kwijt.