Hier ook fan van Stokke, voor Jewel hadden we destijds de Steps in Hazy Grey, met de komst van Vlokje is Vlokje naar de Steps overgegaan (want deze is compleet met babybouncer en baby inzet met tray) en hebben we voor Jewel een Tripp Trapp gehaald in dezelfde kleur als de Steps. Uiteindelijk willen we echter ook Vlokje over naar een Tripp Trapp, omdat deze onder de tafel past en de Steps niet. Al vind ik de Steps mooier, dus jammer is het wel. Afgelopen weekend had ik Vlokje tijdens het eten koken in de Steps en trok Jewel opeens de stoel voorover, beide kinderen met stoel op de grond. Haar vingertjes gekneusd want haar handje kwam eronder, godzijdank alleen haar handje, en Vlokje een blauwe buil op haar hoofd. En ik 25 jaar ouder. Dus qua stabiliteit vertrouw ik er nu ook niet helemaal meer op ... Voor in de tuin hebben we overigens 2 antilops en die vind ik ook erg fijn, spuit ze zo af met de tuinslang. Het is dat ik ze gewoon echt niet mooi vind, en met een open keuken en dus de eettafel en -stoelen permanent in het zicht ben ik heel oppervlakkig voor mooiigheid gegaan
Wolken, wat een herkenbaarheid bij die jengel! Vlokje kan ook echt heel boos gaan roepen als ze haar zin niet krijgt, met zo'n heerlijk boos koppie erbij. Moeilijk om dan niet in de lach te schieten
Alleen jammer dat peuter die skill ook weer helemaal opnieuw heeft ontdekt en mee jammert, gilt, jengelt, en overige dramatiek. Dan is het toch net één teveel.
Verhuizen, al dan niet dichter bij familie wonen, ook weer herkenbaarheid. Wij willen graag doorverhuizen over een aantal jaar, meer buitenaf, iets groter wonen want buiten de stad krijg je gewoon meer waar voor je geld. Maar ik wil niet verder van mijn schoonfamilie af gaan wonen, die doen zoveel met de meiden dat ik liever juist nog wat dichterbij zou gaan wonen want dat scheelt iedereen reistijd. Echter ga ik dan automatisch verder van mijn eigen familie afwonen. Wat dan opzich weer niet zo verkeerd hoeft te zijn
Maar gevoelsmatig wat dilemma-achtig. Respect voor iedereen die keuzes durft en heeft durven maken als het gaat om elders wonen, is en blijft toch een risico. Maar fijn wonen is zo belangrijk, dus zeker een droom die het waard is om na te jagen
Verlatingsangst, fase overleefd, dachten we, maar het is weer full force terug. Ik hoef maar aanstalten te maken om weg te lopen en ze begint al te jammeren. Als ik uit het zicht verdwijn gaat dat naadloos over in hysterisch huilen. Heeft ze dus nooit bij vrouwlief, enkel bij mij. Dus ik heb weer een plakaapje bij mij, hele dagen en nachten. Die fase duurt bij de één gewoon wat langer dan bij de ander. Het gaat weer over. Toch?
Takkie, wat een heerlijke foto
ToT, vingertjes zijn toch ook veel lekkerdere om aan te knagen
Hier helpt het nog wel eens om zacht speelgoed te geven in plaats van een bijtring, misschien dat een bijtring op sommige momenten gewoon net wat te hard is ofzo. Misschien dat jouw mini dat wel accepteert in plaats van alleen jouw vingers?
Duman, jouw U
Krijgertje, sterkte nu de vakantie voorbij is! Hopelijk is het vanmorgen een beetje rustig en soepel verlopen?
Tink, succes deze week en hopelijk zit je snel weer helemaal in het ritme!
Aure, wat fijn dat Jip opknapt van de ab, hopelijk herstelt hij snel weer helemaal
Priem, hier dronk en drinkt Vlokje de ene keer ook minder dan de andere keer. Echt periodes lang dat ze opeens veel minder dronk, dan weer meer, nu drinkt ze bijvoorbeeld ook weer aanzienlijk minder. Ik heb het hier losgelaten en ga ervan uit dat het goed is zolang ze actief en vrolijk is en goed blijft groeien. Maar lastig is het wel!
Exode, gefeliciteerd met B! En beterschap voor de kleine Juul, arm kind als er echt 7 tandjes tegelijk doorkomen
Hier nog steeds erg druk op het werk, bezig met het inwerken van een collega en daarnaast behoorlijk veel extra workload. Thuis gaat het z'n gangetje. Van het weekend heerlijk naar de speeltuin en het bos geweest, Vlokje is dol op schommelen en de glijbaan is gebleken. En op zand eten
Ze heeft eindelijk besloten dat ze haar kruipskills verder wil upgraden, ook al gaat tijgeren sneller, want vanuit kruip kan ze zich nog makkelijker tot sta optrekken en dat is natuurlijk helemaal hét. Op mama klimmen en dan de haren uit mijn hoofd trekken natuurlijk ook. En toen bedacht ik mij dat ze deze week gewoon alweer 9 maanden wordt en bijna net zo lang uit als in de buik. Waar blijft de tijd
Ondertussen ook al een baby fietshelmpje gekocht (want elektrische fiets en stad enzo), als Vlokje nu in plaats van op haar knietjes ook nog eens zelfstandig tot zit op haar billetjes weet te komen, kunnen we met het mooie weer eindelijk weer eens gaan fietsen
Maar aangezien madam al vier maanden zelfstandig kan zitten maar vooralsnog nog steeds niet heeft uitgevogeld hoe ze van lig zelf tot zit kan komen, vermoed ik dat ons geduld nog wel even op de proef gesteld kan worden
[ Bericht 1% gewijzigd door Schanu op 25-02-2019 15:55:01 ]