Het klinkt misschien niet eens als een 'groot probleem' verslaafd aan sparen. Maar het voelt nu toch wel als een beperking.
Hoe het is begonnen?
(even kort) Ik ben heel erg gepest vroeger in mijn verleden.
Door mijn PDD-NOS (autisme) ben ik altijd redelijk eenzaam geweest, ik heb een zogezegd wajong uitkering vanaf mijn 18 en werk met behoud van uitkering parttime bij een bedrijf.
Als autist voelt de wereld redelijk 'ongrijpbaar' dus verdiepte ik mezelf enorm in mijn hobby's.. En dat was architectuur.. Zit op forums waar je bouwprojecten kan volgen over heel de wereld. Van Marseille tot Jakarta, en van New York tot Amsterdam
Zit op het wegenforum, weet alles over bebording (NBA nieuwe bewegwijzering autosnelwegen) turbo rotondes DV (duurzaam veilig beleid) etc..
Verder vind ik het interessant om oorlogen in het midden oosten te volgen, en bedenk ik manieren hoe je extremisme kunt voorkomen in een maatschappij.
Zelf heb ik heel simpel beroep, ik werk in een supermarkt.
Dus kan ik mezelf thuis lekker storten op mijn hobby's waar ik rust uit haal !
Ondertussen ben ik 26 en heb sinds mijn 18'e eigenlijk al mijn maand salarissen volledig gespaard. Ik woon thuis samen en alleen met mijn moeder.
Ik spaar nu ongeveer 900 euro per maand, en dat doe ik verspreid over 4 weken.. Elke zondag stort ik bijvoorbeeld 220 euro, dat doe ik omdat ik een ''geluksmomentje'' krijg van sparen .
Dus dan heb ik 4 keer per maand een 'geluksmomentje'
Heb ook allemaal grafiekjes waarmee ik per jaar kan vergelijken hoeveel ik heb gespaard, en hoeveel procent ik bijvoorbeeld meer heb gespaard dan in 2017
Door mijn paniekaanvallen in sociale situaties, en woede uitbarstingen, ben ik veel mensen verloren bijvoorbeeld vrienden, maar ook de helft van mijn familie bijvoorbeeld.
Dus dat sparen is mijn enige hou vast..
Maar ik ben een beetje doorgeslagen in het sparen..
Hoe ziet mijn vrije weekend eruit?
Ga altijd samen met mama lunchen in een kebab zaak in de wijk, neem altijd een kleine kapsalon met een thee (kleine kapsalon 5 euro, en thee 1,50) en dat betaald mijn moeder altijd (6.50 voor mijn eten en drinken)
En op zondag krijg ik altijd zweedse gehaktballetjes dan haalt ze zo'n zak in de supermarkt van ikea.
met frietjes, en vaak maken we met lekker weer een wandeling. Dan rijdt ze bijvoorbeeld naar de duinen of Scheveningen
Maar, ik vind zelf geld uitgeven heel moeilijk, laatst gingen we met het werk lasergamen, en was er een eigen bijdragen van 5 euro p p .. Dus ik ben naar de manager gelopen om mezelf af te melden en zei ''ik krijg mijn salaris pas over een week sorry '' .
Waarop hij zei '' Wij zouden het heel leuk vinden als je gewoon lekker mee gaat, die 5 euro komt wel goed kerel, je bent gewoon welkom '' ..
Dus mocht ik gratis mee, maar eigenlijk voel ik mij daar heel akelig om. .Omdat ik waarschijnlijk meer spaargeld heb dan de gemiddelde scholier of collega die vaste lasten moet betalen voor zijn huur of koophuis.
1 Dit zijn mijn schoenen, al 3 jaar oud, en gekregen voor mijn verjaardag vroeger
(redelijk versleten zoals je ziet)
2 dit zijn mijn 2 petten. Dat vissershoedje heb ik in 2014 gekocht voor 4 euro in de primark, en die ander gratis gekregen van een kennis
3 Boxer gekocht door moeders op de markt jaren geleden..
4 Dit is duurder ondergoed, gekregen van mijn nichtje tijdens kerst toen we nog contact hadden ,(voor de ruzie
) Is van een duurdere zaak (sting) maar ondertussen zitten in al die onderbroeken een gat
5 mijn kleding kast is al 8 jaar kapot.. de deuren
6 vesten allemaal van primark ongeveer 10 euro, en zeker 6 jaar oud
7 hout brokkelt steeds verder af van mijn bureau
8 mijn muis ziet er ook redelijk versleten uit het zwarte gedeelte waar ik altijd mijn vinger op leg is inmiddels wit geworden
9
Bureau stoel zit ook helemaal los, veel schroeven zijn kwijt '
Zoals je ziet, is mijn kamer redelijk versleten .
Maar het lukt mij gewoon niet om geld op mijn lopende rekening te gebruiken voor dit soort zaken, omdat het enige wat ik belangrijk vind mijn internet aansluiting is
En mijn moeder zegt steeds dat ze het wilt vervangen van haar eigen geld, maar ik laat dat niet toe, omdat ik vind dat ze al genoeg voor me betaald (drogisterij spullen, eten drinken, huur , krijg nog zakgeld 20 per maand)
Maar sparen is zo verslavend
als je 25.000 hebt, dan denk ik bij mezelf ''daar koop je nog niet eens een mooie auto voor ''of over 50 jaar is dat geld de helft minder waard'' .... Dan dan is mijn doel gelijk een verdubbeling.. En als iemand dan zegt zoals mijn moeder '' je hebt geld zat '' word ik woest.. Omdat ik voor mijn gevoel veelte weinig heb,
Hoe hoger het bedrag, hoe hoger je doel wordt, omdat je die steeds omhoog gaat bijstellen.
En zo ben je eigenlijk ook nooit echt gelukkig omdat je altijd zit te denken hoe je meer kunt sparen en hoe je in een korte periode meer kunt sparen.
Ma zei ook.. Je moet ook ooit het huis uit... En met jouw redelijk lage inkomen, kan je echt geen 900 euro meer sparen met een huurhuis, gas water licht, internet aansluiting, mobiel abbo etc ...
Dus het liefst wilt ze nu al dat ik ''leer'' geld uitgeven.. Omdat ik in de toekomst misschien maar 50 tot 100 kan sparen per maand met een eigen huisje.
Zijn er meer mensen met het zelfde probleem? En hoe geven jullie het geld uit, zonder het ''pijn'' doet ? Want ik vind het echt verschrikkelijk om geld te betalen .. Krijg er een rot gevoel van in mijn buik, want ik weet dat ik dan aan het eind van de maand minder kan sparen. Al is het maar 25 euro per maand minder,
Bedankt alvast met vriendelijke groet!