Cayok & Chester, Diesel & Pepe, en Blackie - the continuing story

quote:

Op maandag 21 juni 2021 23:16 schreef yinu het volgende:
Dat wordt nog wel een schootkatje! Het lijkt ook wel of hij met je wilde spelen vannacht. Dat met die tikjes doet één van onze katers ook met mijn vriend. Bij voorkeur 's nachts ook.

Die tikjes zijn niet speels, maar behoorlijk agressief. Ofwel schrikt hij nog steeds van zijn eigen aanhaal-neigingen, of hij behoort tot de katten waarbij het aanhalen van staart of staart-wortel tot overstimulatie leidt. Ik kom er wel achter, hij begint nu de neiging te krijgen om heel veel bij mij in de buurt te willen zijn.

Onyx is allesbehalve het timide katertje wat ik in het begin dacht. De grote jongens zitten alle 3 buiten, en hij is weer in de huiskamer.

Onyx was na een kwartiertje weer naar boven gegaan, maar toen ik even ging kijken waar hij was volgde hij me naar beneden, en ging op de onderste tree van de trap zitten, waarvanaf hij in de huiskamer kon kijken. Toen kwam Cayok binnen, en die zag Onyx (hij keek die kant op omdat de deur openstond). Cayok raakte wel wat geagiteerd (zwaaiende staart), maar ging uiteindelijk op zijn achterste zitten. Ik ben hem toen gaan aanhalen, wat toch interessanter bleek dan de indringer (hoewel het haar op zijn rug niet helemaal vlak lag). Na iets van 10 minuten wilde Cayok toch maar naar buiten, dus gaf ik de kattenluiken weer vrij en deed de deur dicht. Onyx was op de trap blijven zitten totdat ik de deur weer dicht deed, hij lijkt zich toch wel sterk te willen maken voor het deel van het huis dat hij als zijn territorium beschouwt.

Nu nog eens zo'n sessie met Diesel, want de relatie met de groeps-leider gaat bepalend worden.

Ik laat nu altijd als ik in de huiskamer zit, ontbijt, lunch en 's avonds, de deur naar het halletje open, en Onyx volgt. Als er geen andere katten zitten blijft hij het grootste deel van de tijd in de huiskamer, verkennend, en rust af en toe op verschillende plekjes. De voorkeur heeft, natuurlijk de hoogste plek, de rij met IKEA Billy's :



Een ding wat duidelijk is : hij heeft geen idee wat een kattenluik is. Hij zag het als een raampje, en staat telkens verbaasd als er een kat door naar binnen komt. Gisteren was hij weer aan het onderzoeken wat daar gebeurt, toen Diesel recht voor zijn neusje naar binnen stormde, en weer naar hem blies. Diesel heeft de pech dat Onyx altijd onverwachts voor hem staat.

Met Pepe gaat het mogelijk iets beter, er zijn nog wat confrontaties met gejengel geweest, maar onlangs was Pepe naar boven gegaan, kwam daar Onyx tegen, en na wat blaaswerk kwam hij weer naar beneden. Het zou dus kunnen zijn dat over tijd de aversie wat slijt. Onyx laat zich niet bangmaken, want onlangs zat hij op de onderste trede van de trap, en Pepe uit zicht in de huiskamer. Ik hoorde plotseling Pepe mekkeren, en het bleek dat Onyx de huiskamer ingekomen was, en in zicht van Pepe was gaan zitten.

Als Cayok binnenkomt lijkt Onyx de neiging te hebben voorzichtig naar hem toe te gaan. Misschien omdat Cayok ook bij de eerste ontmoeting rustig bleef, mogelijk ook omdat Cayok kleiner en ranker is dan de grote jongens.

Het is trouwens erg makkelijk om Onyx weer mee naar boven te krijgen : gewoon de trap op gaan, binnen seconden is hij weer in de buurt, het lijkt wel alsof ik een puppy heb geadopteerd. Of het aanhankelijkheid, of onzekerheid, of een combinatie is weet ik niet, maar het is wel handig.

En gewoon wat knusse katten (ik moet de achterkant van het dressoir nog een keertje netjes afwerken) :



[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 28-06-2021 22:57:08 ]

Pepe lijkt Onyx echt ingeschaald te hebben als "bedreiging voor de groep", terwijl Diesel liever het conflict mijdt. Maar het lukt me nu om Pepe met het op scherpe toon roepen van zijn naam af te doen zien van het achtervolgen van Onyx, dus er is nog wel een kans dat hij langzamerhand gaat wennen aan de aanwezigheid van dat jongetje. Onyx blijft echter de huiskamer inlopen zodra hij doorheeft dat Pepe er niet is, daarvoor wil hij te graag in dezelfde kamer als mij rondhangen.

Onyx krijgt meer en meer vertrouwen in me, sinds dit weekeinde ligt hij graag vlak bij me op het andere bureau, waar hij voorheen liever achter de monitors ging liggen; dat als hij niet op de fleece-deken in het kozijn frisse lucht ligt in te snuiven. Slapen binnen aanraak-afstand is toch wel een mooi teken.

En vannacht heeft hij tweemaal op bed tegen mijn voeten aan gelegen. De eerste keer ging hij zonder directe reden na 10 minuten weg, de tweede keer omdat ik te wild probeerde een mug te pletten.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 28-06-2021 22:47:10 ]

Nu ik zie hoe dit mannetje zich ontwikkelt, blijf ik met 2 vragen zitten.

1. Wat is er met hem gebeurd dat hij zo'n getraumatiseerd beestje werd ? Hij vertoont aardig wat veerkracht en ondernemingsdrang, hij is duidelijk niet een verwend beestje dat niets gewend is, zoals ik eerst dacht.

2. Waarom is hij in het asiel al niet wat losgekomen ? Ik heb hem nu 4,5 week, maar de eerste week telt niet mee omdat ik hem nog een keer naar de dierenarts moest sleuren, en hij heeft minstens een maand in het asiel gezeten. In het asiel zitten toch de mensen voor wie dit soort beestjes min of meer dagelijkse kost is.

Mogelijk zat hij daar toch iets te klein behuisd, ik heb gemerkt hoe hij opbloeide toen hij buiten mijn slaapkamer mocht komen.

Of misschien is hij een echte mannen-kat; de meeste vrijwilligers in een asiel zijn toch meisjes en jonge vrouwen. Ik heb gemerkt dat hij niet echt onder de indruk was toen ik minder dan een meter van hem vandaan met een accuboor aan de gang ging, terwijl hij toch wat nerveus werd van een stoomstrijkijzer op meer dan 2 meter; dat suggereert een verblijf in een mannen-huishouden.

Zoals gewoonlijk volgde Onyx mij vanochtend weer toen ik aan het werk ging. Ik moest nog even op mijn slaapkamer wat dingen doen, en hij sprintte al een paar keer naar zolder, om teleurgesteld terug te keren omdat ik niet meekwam.

Zojuist kwam hij naast me staan, en er volgde een kwartier lang kroelen, waarbij hij overal over mijn bureau liep. Ook met twee handen tegelijk aan zijn kopje was geen probleem, en voor het eerst weet ik nu zeker dat ik hem heb horen spinnen, eerder was ik nooit zeker of de kortstondige geluidjes echt spinnen moest voorstellen. Op een gegeven moment liep hij weer over mijn toetsenbord en dreigde echte problemen te veroorzaken, dus toen heb ik hem opgepakt en op mijn schoot gezet. Tot mijn opluchting, verwondering en blijdschap stapte hij zonder enige problemen rustig van mijn schoot weer op het bureau. En nu ligt hij naast mijn toetsenbord.


Vanochtend was hij in de huiskamer, en het duurde even voordat hij doorhad dat Pepe er ook was, op het dressoir. De heren hebben elkaar heel lang aan zitten staren, maar zonder geluidjes. Op een gegeven moment ging Onyx toch naar het halletje (buikschuivend), en Pepe bleef gewoon zitten. Later kwamen de andere twee van de oude garde binnen, en Pepe moest toch even zijn broertje begroeten. Na een tijdje bleek dat Onyx toch weer in de huiskamer was gaan zitten, min of meer verscholen achter de stofzuiger die vlak bij de deur staat. Diesel zag hem, en besloot maar weer naar buiten te gaan, en toen Pepe hem zag kwam hij maar naar mij toe voor een kroelsessie, die had ook geen zin om het op de spits te drijven.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 29-06-2021 12:42:21 ]

Het was best eng om te proberen hem op te pakken (met Cayok is dat na 8 jaar nog steeds gevaarlijk), maar het deed hem echt niets om even opzij gezet te worden.

Hij heeft ook nog een probleem dat zijn vacht steeds dunner wordt, maar dat is vermoedelijk mijn stommiteit. Waarschijnlijk is hij allergisch voor vlooien, en die krijg ik echt mijn huis niet uit met buitenlopende katten en voor mij ontoegankelijke plekken. Maar ik ben er zondag-nacht in geslaagd om hem vlooienmiddel in zijn nek te druppelen, dus ik hoop dat dat het probleem oplost. Stress lijkt niet echt meer de oorzaak te kunnen zijn, zeker niet als je kijkt naar zijn uitdrukking in die foto hierboven.

De buitenwereld trekt hem ook, hij probeert nu al de buitendeur te openen (die zit gelukkig op de knip). Gisteren liet ik even de deur open toen hij op de trap zat en ik buiten stond, maar dat durfde hij nog niet. Ik wil hem nog niet onbegeleid naar buiten laten, omdat ik dan het risico loop dat Pepe hem zover opjaagt dat hij niet meer de weg terug vindt; gisteren waren de andere jongens niet in zicht. En het zou ook wel prettig zijn om alvast te weten hoe hij op honden reageert.

Het mooiste zou zijn als ik hem een paar keer even in de voortuin kan laten kijken, en hem dan meeneem op een rondje naar de single, dat is een heel duidelijk signaal naar de rest dat ik besloten heb dat hij bij de groep hoort.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2021 13:58 schreef Kaatje1 het volgende:

[..]

Ga je dat laatste dan "los" doen of aan een tuigje? Dat zag ik hier in de buurt laatst.

Ik heb wel vaker katten aan een halsbandje uitgelaten, maar ik weet niet of Onyx dat gaat accepteren, ik heb hem zojuist voor het eerst opgepakt, ik durfde dat nog niet eerder te proberen uit angst onze relatie weer te verstoren. Mijn Burmezen heb ik toen zo kennis laten maken met de buurt; ook omgekeerd, wat nuttig was toen Julius elke open deur als een uitnodiging bleek te zien. Mijn kwartet asiel-katers mochten naar buiten voordat de 2e aanraakbaar was, dus daar speelde het niet; maar ik had gemerkt dat ze het huis duidelijk als veilige plek zagen.

Maar Onyx heeft zojuist zijn eerste 5 minuutjes buiten mogen beleven. Na mijn lunch zat hij op de trap, en ik deed weer de buitendeur open. Hij zat bijna onmiddelijk op de drempel, en ging daarna centimeter voor centimeter verder verkennen, wel nog half door zijn pootjes gezakt, want het was heel spannend. Na dik 5 minuten vond ik het wel welletjes voor de eerste keer, en ik moest ook weer aan het werk.

Op een gegeven moment kwam Pepe ook naar buiten, die liep hem echter direct voorbij, en ging op een afstandje zitten mekkeren. Hij accepteert nu dat ik het niet goed vind als hij Onyx gaat lopen stalken, dus dat is ook weer een stukje vooruitgang. Ik heb ook het idee dat hij Onyx weer wat meer interessant, en wat minder bedreigend vindt; 't nou eenmaal van nature een zachtaardig beest,

Dit was weer een erg leuk dagje met de nieuwe meneer.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 29-06-2021 15:09:53 ]

Dinsdag-avond drie keer met Onyx buiten geweest.

De eerste keer was kort, toen ik naar buiten liep en Onyx volgde werd ik enthousiast begroet door de 3 oude heren. Die lieten Onyx wel met rust, maar hij was toch vrij snel weer binnen. Ik moest ook redelijk snel terug, want het eten stond op.

De tweede keer was langer, na het eten, en Onyx ging de voortuin verkennen en was niet erg onder de indruk van de beide broertjes op de tuinbank (die zich ook heel rustig hielden). Hij leek naar de tuin van de buren door te steken, maar ik moest even omlopen omdat hij onder mijn gigantische magnolia verdween, en toen was ik hem kwijt. Even paniek, maar ik besloot even terug te lopen naar de voordeur, en inderdaad stond hij daar, en wilde weer naar binnen.

De derde keer was toen ik de oude heren buiten kattensnoepjes ging geven, toen is Onyx eventjes de andere kant op gaan lopen. Na 5 minuten was het voor hem ook weer over, en toen konden de jongens eindelijk serieus aan hun snoepjes beginnen, want ze waren toch wat van slag af doordat de nieuweling buiten liep.

Het gaat lekker voorzichtig, en de oude garde is nog niet echt blij met hem, maar ze laten hem ook met rust.

Ook als de drie oude heren in de huiskamer zit laat Onyx zich niet weerhouden, zodra hij kans ziet loopt hij naar binnen, springt op de tafel en gaat op een kast of het plankje voor de tuindeur zitten. Diesel en Cayok kijken een tijdje, maar negeren hem daarna, Pepe houdt het staren lang vol, maar geeft het uiteindelijk ook op (en weet dat hij hem niet mag najagen). Dus een goede basis om langzaam naar elkaar toe te groeien, Onyx heeft voldoende zelfvertrouwen opgebouwd dat hij niet meer al te fel reageert.

Vanochtend waren ze weer alle 4 in de huiskamer, en Onyx liep onrustig rond, met een hoop koer-geluidjes. Hij lijkt meer contact met de rest te willen, en toen Cayok van de bank af sprong en zich onder de tafel ging zitten likken, ging hij erop af. Helaas was hij iets te voortvarend, want Cayok was helemaal verzonken in zijn onderhouds-beurt, en toen hij opkeek zag hij plotseling de "indringer" op een paar centimeter afstand; dat werd dus blazen. Later kwam Cayok weer naast me liggen, en toen liep Onyx ook vlak langs de bank, en werd het zelfs grommen.

Toen ik naar boven ging besloot ik de deur naar het halletje open te laten, zodat Onyx wat meer vrijheid had. Ik ben niet echt meer bang voor vechtpartijen, en de kattenluiken blijven vokomen onbegrijpelijk voor Onyx. Ik had alleen niet de andere kant op gedacht, want ik had binnen de kortste keren Diesel in het kozijn liggen. Onyx kwam ook naar zolder (hij was even op de bak geweest), en wilde ook in het kozijn gaan liggen. Hij stond tegen het kozijn op, maar Diesel reageerde met een hoop geblaas, en uiteindelijk is hij op mijn slaapkamer gaan liggen. En ondertussen heeft Pepe zich bij zijn broertje gevoegd.

Toch leuk dat Onyx nu contact lijkt te gaan zoeken met de oude garde.

Edit : Ik moest naar het toilet, en keek gelukkig even voordat ik mijn stoel achteruit reed, want Onyx zat vlak achter me. Hij moet en zal in dezelfde ruimte zijn als ik; alleen 's nachts lijkt hij op zolder te slapen.

[ Bericht 8% gewijzigd door mvdejong op 01-07-2021 10:51:28 ]

quote:

Op woensdag 30 juni 2021 21:56 schreef Yinny het volgende:
Wat gaat het al goed met Onyx!

Hij verrast me steeds met de snelheid waarin hij voortgang boekt. Maar ik had al eerder gesteld dat het vermoedelijk snel zou gaan omdat hij, in tegenstelling tot het kwartet katers, geen ander sociaal contact heeft. En het was vrij duidelijk dat het (ooit) een mensen-kat was.

Onyx zit de laatste tijd heel veel op het plankje voor mijn tuindeur, zelfs als ik boven zit maar een van de grote jongens bij me is. Hij zat ook regelmatig naar het bovenraam te hengelen, dus het leek me een ideetje om dat open te zetten, en inderdaad, binnen de kortste keren had hij zijn weg uit het raampje naar het plankje buiten gevonden. Cayok zat al op het dak van de berging, maar dat leverde geen problemen op :


Hij verkende het hele dak (Cayok was ondertussen naar beneden gekomen om mij te begroeten), en na een tijdje vond ook Onyx de weg naar beneden via een tussenmuurtje en wat meer planken, en ging weer de tuinen verkennen. Ik deed de deur dicht en dacht dat we samen een stukje gingen lopen, maar dat pakte wat anders uit. Na een paar minuten deed Pepe een uitval naar Onyx (die daar geen aanleiding toe gaf), en Onyx ging ervandoor. Ik liep rustig achter hem aan, maar hij bleef mij mijden, en vluchtte uiteindelijk wat bosjes in. Die ging ik verkennen, maar hij bleef mij ontlopen. Na een paar pogingen om via verschillende openingen de bosjes in te gaan (geholpen/gehinderd door Diesel die graag bij me in de buurt bleef) vond ik hem uiteindelijk in de toestand waarin hij eerder gevangen was : plat tegen de grond, in paniek bevroren. Toen ik hem oppakte begroef hij eerst zijn kopje in mijn armen, maar na een tijdje kwam dat kopje toch weer omhoog, en uiteindelijk, op zo'n 25m van huis, begon hij wat tegen te stribbelen. Ik heb hem voor de zekerheid maar in zijn nekvel gepakt en zo naar binnen gebracht. Hij schoot direct de trap op, en ik pakte een doosje snoepjes en ging buiten de oude garde hun avond-tractatie toebedelen.

Toen ik weer binnenkwam stond Onyx tot mijn verbazing weer op de trap, en hij probeerde constant te gokken waar ik heen zou gaan. Om het hem makkelijk te maken ben ik op zolder achter de computer gaan zitten en hij kwam onmiddelijk tegen mijn enkels aan strijken, en zit nu op het bureau naast me, maar komt om de paar minuten even vragen om aangehaald te worden.

Dat was even spannend, maar wel lonend omdat hij na zijn onprettige avontuurtje bij mij troost blijkt te komen zoeken.

quote:

Op maandag 28 juni 2021 21:51 schreef mvdejong het volgende:
1. Wat is er met hem gebeurd dat hij zo'n getraumatiseerd beestje werd ? Hij vertoont aardig wat veerkracht en ondernemingsdrang, hij is duidelijk niet een verwend beestje dat niets gewend is, zoals ik eerst dacht.

Wat vrijdag duidelijk is geworden dat zelf een korte tijd verdwaald zijn al dit gedrag kan veroorzaken, dus er is vermoedelijk niets ergers met hem gebeurd dan dat hij op straat is beland. Hoe, dat blijft een vraag.

Onyx heeft nu in de huiskamer ook de mand op tafel ontdekt als een plekje waar hij zich veilig voelt, en het is het enige plekje in de huiskamer waar hij zich laat aanhalen.

En Pepe lijkt toch bereid om Onyx te gaan accepteren. Gisteren was Pepe ook weer binnen, terwijl Onyx in de huiskamer was, maar kwam voor een uitgebreide kroelsessie bij mij langs. Hij lag dus half op zijn rug op het tafeltje bij de bank, terwijl mijn handen overal op zijn lijf bezig waren, met het op meters afstand hoorbare gespin wat daarbij komt. Onyx kwam toen over de tafel en rugleuningen steeds dichterbij, en heeft dat een tijdje zitten bestuderen. Er zijn meerdere soorten gespin, maar ze hebben allemaal deels de boodschap "ik ben geen bedreiging", dus Onyx durfde ook weer wat meer.

Later was Pepe naar buiten gegaan, en Onyx was in de mand gaan liggen. Na een uurtje kwam Pepe weer binnen, en hoorde Onyx (die heeft soms een wat hoorbare ademhaling als hij in een kronkel ligt). Pepe klom toen heel voorzichtig op de tafel, en liep rustig naar de mand toe. Ze hebben toen even neusje aan neusje zitten snuffelen, zonder boze geluiden, en toen deed Pepe een stapje terug en ging op het kussen liggen :


(sorry, geen beste foto).
Ik had het nog mooier gevonden als Pepe zijn staart om zich heen had gekruld, maar het was toch wel een mooie vreedzame ontmoeting. Na iets van 10 minuten sprong Pepe van de tafel en ging op het dressoir liggen slapen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 05-07-2021 09:48:59 ]

Tussen Onyx en Cayok gaat het redelijk, maar soms is Onyx iets te assertief en gaat Cayok blazen, maar dat heeft nog niet tot problemen geleid.

Tussen Onyx en Pepe gaat het nu fantastisch, Pepe heeft blijkbaar besloten dat Onyx toch geen bedreiging voor de groep vormt. Onlangs was ik Pepe weer aan het aanhalen op het tafeltje, en Onyx was zo geinteresseerd dat hij uiteindelijk vanaf het TV-kastje de kleine meter naar het tafeltje sprong, en vlak naast Pepe's kop belandde. Pepe reageerde niet eens. Ook als Pepe op de grond ligt kan Onyx op een paar centimeter achterlangs lopen, zonder problemen. En gisteren waren ze aan het speel-vechten : Onyx zat op een stoel, Pepe op de grond, en ze waren over de leuning naar elkaar aan het meppen; Onyx legde het toch wel af tegen Pepe, want die laatste heeft een veel grotere reach, maar het was duidelijk geen onderlinge agressie.