F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Meneer heeft het lang opgehouden, maar om 04:30 vanochtend heeft hij dan toch een grote boodschap gedaan, en bij het schoonmaken kon ik constateren dat het weer keurige drolletjes waren, in plaats van smerige plakkaten. Hij heeft dus zijn darm-probleempjes overwonnen, hopelijk gaat hij zich weer wat meer ontspannen nu zijn inwendige weer functioneert. Hij heeft ook weer redelijk gegeten, dus we lijken weer even een normale situatie te hebben bereikt.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Wat een heerlijke verhalen, de katten mogen zich heel gelukkig prijzen met een baasje zoals jij.
Wij hebben hier een kat die gebleven is na een logeerpartij. Due begint na ruim een jaar eindelijk te ontdooien. Wat een heerlijk proces om re aanschouwen.
Wij hebben hier een kat die gebleven is na een logeerpartij. Due begint na ruim een jaar eindelijk te ontdooien. Wat een heerlijk proces om re aanschouwen.
Fijn om te horenquote:Op woensdag 2 juni 2021 09:20 schreef mvdejong het volgende:
Meneer heeft het lang opgehouden, maar om 04:30 vanochtend heeft hij dan toch een grote boodschap gedaan, en bij het schoonmaken kon ik constateren dat het weer keurige drolletjes waren, in plaats van smerige plakkaten. Hij heeft dus zijn darm-probleempjes overwonnen, hopelijk gaat hij zich weer wat meer ontspannen nu zijn inwendige weer functioneert. Hij heeft ook weer redelijk gegeten, dus we lijken weer even een normale situatie te hebben bereikt.
Vannacht twee kleine positieve dingetjes :
• Toen ik naar bed ging, lag hij in het rek, maar sprong kort daarna op het voeteneinde van mijn bed en bleef daar staat met rechte poten, en zijn staart omhoog met de punt naar voren : een uitstraling van zelfvertrouwen die ik nog niet eerder gezien heb, en in mijn nabijheid.
• Even later sprong hij op de grond en stond naar mij te kijken. Ik stak mijn hand uit (ca. 75cm afstand, buiten de blaas-afstand), en toen gaf hij 2 kleine piep-geluidjes. Dat was de eerste communicatie anders dan blazen en grommen, en het leek een uiting van een conflict tussen zijn angst/argwaan en toch een behoefte aan contact.
Ik ben zo blij dat ik hem niet weer hoefde op te pakken en naar de dierenarts te slepen.
• Toen ik naar bed ging, lag hij in het rek, maar sprong kort daarna op het voeteneinde van mijn bed en bleef daar staat met rechte poten, en zijn staart omhoog met de punt naar voren : een uitstraling van zelfvertrouwen die ik nog niet eerder gezien heb, en in mijn nabijheid.
• Even later sprong hij op de grond en stond naar mij te kijken. Ik stak mijn hand uit (ca. 75cm afstand, buiten de blaas-afstand), en toen gaf hij 2 kleine piep-geluidjes. Dat was de eerste communicatie anders dan blazen en grommen, en het leek een uiting van een conflict tussen zijn angst/argwaan en toch een behoefte aan contact.
Ik ben zo blij dat ik hem niet weer hoefde op te pakken en naar de dierenarts te slepen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Wat klinkt dit goed! Slaapt hij ook op bed wanneer jij er ligt? Of is dat nog een stap te ver?quote:
Vannacht twee kleine positieve dingetjes :
• Toen ik naar bed ging, lag hij in het rek, maar sprong kort daarna op het voeteneinde van mijn bed en bleef daar staat met rechte poten, en zijn staart omhoog met de punt naar voren : een uitstraling van zelfvertrouwen die ik nog niet eerder gezien heb, en in mijn nabijheid.
• Even later sprong hij op de grond en stond naar mij te kijken. Ik stak mijn hand uit (ca. 75cm afstand, buiten de blaas-afstand), en toen gaf hij 2 kleine piep-geluidjes. Dat was de eerste communicatie anders dan blazen en grommen, en het leek een uiting van een conflict tussen zijn angst/argwaan en toch een behoefte aan contact.
Ik ben zo blij dat ik hem niet weer hoefde op te pakken en naar de dierenarts te slepen.
We have far more in common than that which devides us..
Nee, dat heeft hij een keer gedaan, een paar dagen nadat ik hem kreeg (en toen lag hij alop het voeteinde en aanvaarde dat ik erbij ging liggen), maar dat is sinds het bezoekje aan de dierenarts teveel voor hem, dat ik hem moest oppakken vernietigde al het vertrouwen wat hij in mij had. Hij ligt overdag wel op bed (wat goed is voor de geur-uitwisseling die het groeps-gevoel sterkt), maar hij ligt nu ook vaak te zonnen in de vensterbank.quote:
[..]
Wat klinkt dit goed! Slaapt hij ook op bed wanneer jij er ligt? Of is dat nog een stap te ver?
Maar dit soort kleine signaaltjes zijn voor mij voldoende, voor mijn kwartet katers waren het toen ook die kleine stapjes die het voor mij geen probleem maakte om 2/4/6/8 maanden te moeten wachten totdat ze mij helemaal vertrouwden.
En omdat hij duidelijk een mensen-kat is, en geen andere sociale contacten heeft (mijn 4 katers hadden elkaar) en al na een paar dagen toch een teken van toenadering gaf, verwacht ik dat hij eerder in weken dan in maanden zijn verzet zal opgeven. Het zou ook wel eens kunnen zijn dat hij niet geleidelijk ontspant, maar dat hij in een keer over gaat.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Mooi om zo'n proces te zien en jouw geduld met hem (en de andere 4 indertijd).quote:
[..]
Nee, dat heeft hij een keer gedaan, een paar dagen nadat ik hem kreeg (en toen lag hij alop het voeteinde en aanvaarde dat ik erbij ging liggen), maar dat is sinds het bezoekje aan de dierenarts teveel voor hem, dat ik hem moest oppakken vernietigde al het vertrouwen wat hij in mij had. Hij ligt overdag wel op bed (wat goed is voor de geur-uitwisseling die het groeps-gevoel sterkt), maar hij ligt nu ook vaak te zonnen in de vensterbank.
Maar dit soort kleine signaaltjes zijn voor mij voldoende, voor mijn kwartet katers waren het toen ook die kleine stapjes die het voor mij geen probleem maakte om 2/4/6/8 maanden te moeten wachten totdat ze mij helemaal vertrouwden.
En omdat hij duidelijk een mensen-kat is, en geen andere sociale contacten heeft (mijn 4 katers hadden elkaar) en al na een paar dagen toch een teken van toenadering gaf, verwacht ik dat hij eerder in weken dan in maanden zijn verzet zal opgeven. Het zou ook wel eens kunnen zijn dat hij niet geleidelijk ontspant, maar dat hij in een keer over gaat.
En dan die kleine toenaderingen, gewoon cadeautjes zijn dat dan.
We have far more in common than that which devides us..
Eventjes Onyx in het kozijn gekiekt :
Vergeleken met de asiel-foto is te zien dat zijn oogleden en kin wat kaal zijn geworden, vermoedelijk door stress, of de hongerstaking de eerste week. Er zit op zijn rechter-ooglid ook een klein wondje, mogelijk heeft hij ook gewoon te enthousiast zitten krabbelen, of heeft hij zichzelf geraakt tijdens de worsteling om hem naar de dierenarts te brengen. Nu hij weer fysiek in orde is, hoop ik dat het weer wat bijtrekt.
Zijn befje zorgt wel voor een mooie scheiding tussen zijn kopje en zijn lijfje, anders was het echt alleen maar een zwarte massa.
Maar als je dit vergelijkt met de 1e foto, die uit het asiel, is dit toch wel een stuk beter.
[ Bericht 3% gewijzigd door mvdejong op 03-06-2021 19:54:38 ]
Vergeleken met de asiel-foto is te zien dat zijn oogleden en kin wat kaal zijn geworden, vermoedelijk door stress, of de hongerstaking de eerste week. Er zit op zijn rechter-ooglid ook een klein wondje, mogelijk heeft hij ook gewoon te enthousiast zitten krabbelen, of heeft hij zichzelf geraakt tijdens de worsteling om hem naar de dierenarts te brengen. Nu hij weer fysiek in orde is, hoop ik dat het weer wat bijtrekt.
Zijn befje zorgt wel voor een mooie scheiding tussen zijn kopje en zijn lijfje, anders was het echt alleen maar een zwarte massa.
Maar als je dit vergelijkt met de 1e foto, die uit het asiel, is dit toch wel een stuk beter.
[ Bericht 3% gewijzigd door mvdejong op 03-06-2021 19:54:38 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Hij ziet er in ieder geval niet angstig meer uit! Hooguit wat argwanend. Het gaat de goede kant op, wat leuk om dit proces te volgen!
Weer wat leuks. Toen ik gisterenavond naar bed ging, kwam Onyx ook weer in actie, maar ging toen aan het tapijt bij de deur van mijn slaapkamer krabbelen (ik heb vanochtend gezien dat hij dat vaker doet, aan de losgetrokken lusjes). Daarna probeerde hij met zijn voorpootje de deur open te trekken. Blijkbaar is hij toch wel geinteresseerd in de wereld buiten mijn slaapkamer, maar durft hij het niet aan om dat te proberen als ik er ben, terwijl ik toch vaak dingen doe, zoals de bak schoonmaken, met de deur wagenwijd open.
Daarna werd het nog leuker, want hij wilde die deur blijkbaar echt openhebben, en probeerde dat voor elkaar te krijgen met een grote sprong naar de deurkruk. Gelukkig is die glad, en werkt het mechanisme wat stroef, zodat hij geen kans heeft, maar ik blijk dus een kat te hebben die het trucje van de deurkruk kent. Dat was onverwacht !
Toch leuk dat hij avontuurlijker lijkt te zijn dan ik dacht. Helaas kan ik hem nog niet zijn zin geven, daarvoor moet hij toch wat meer vertrouwen in mij hebben.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-06-2021 09:43:27 ]
Daarna werd het nog leuker, want hij wilde die deur blijkbaar echt openhebben, en probeerde dat voor elkaar te krijgen met een grote sprong naar de deurkruk. Gelukkig is die glad, en werkt het mechanisme wat stroef, zodat hij geen kans heeft, maar ik blijk dus een kat te hebben die het trucje van de deurkruk kent. Dat was onverwacht !
Toch leuk dat hij avontuurlijker lijkt te zijn dan ik dacht. Helaas kan ik hem nog niet zijn zin geven, daarvoor moet hij toch wat meer vertrouwen in mij hebben.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-06-2021 09:43:27 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
quote:
Weer wat leuks. Toen ik gisterenavond naar bed ging, kwam Onyx ook weer in actie, maar ging toen aan het tapijt bij de deur van mijn slaapkamer krabbelen (ik heb vanochtend gezien dat hij dat vaker doet, aan de losgetrokken lusjes). Daarna probeerde hij met zijn voorpootje de deur open te trekken. Blijkbaar is hij toch wel geinteresseerd in de wereld buiten mijn slaapkamer, maar durft hij het niet aan om dat te proberen als ik er ben, terwijl ik toch vaak dingen doe, zoals de bak schoonmaken, met de deur wagenwijd open.
Daarna werd het nog leuker, want hij wilde die deur blijkbaar echt openhebben, en probeerde dat voor elkaar te krijgen met een grote sprong naar de deurkruk. Gelukkig is die glad, en werkt het mechanisme wat stroef, zodat hij geen kans heeft, maar ik blijk dus een kat te hebben die het trucje van de deurkruk kent. Dat was onverwacht !
Toch leuk dat hij avontuurlijker lijkt te zijn dan ik dacht. Helaas kan ik hem nog niet zijn zin geven, daarvoor moet hij toch wat meer vertrouwen in mij hebbn.
voor nachtelijke avonturen!Over katten die het mechanisme van de deurkruk kennen: dat is een gemengd genoegen, vind ik altijd. Het is enorm slim en leuk en schattig. Maar ik heb regelmatig op katten van een vriendin gepast die zelfs de koelkast open konden krijgen en als je voor de zoveelste keer thuiskomt bij een open koelkast en yoghurt overal dan gaat dat schattigheidsgehalte wel wat naar beneden
(De oplossing hiervoor bleek overigens, na veel pogingen in de categorie 'stoel tegen de koelkastdeur' om een lade-koelkast te nemen. Maar dat is voor je slaapkamerdeur helaas geen optie
)
Zat opties :quote:
[..]
Over katten die het mechanisme van de deurkruk kennen: dat is een gemengd genoegen, vind ik altijd. Het is enorm slim en leuk en schattig. Maar ik heb regelmatig op katten van een vriendin gepast die zelfs de koelkast open konden krijgen en als je voor de zoveelste keer thuiskomt bij een open koelkast en yoghurt overal dan gaat dat schattigheidsgehalte wel wat naar beneden
(De oplossing hiervoor bleek overigens, na veel pogingen in de categorie 'stoel tegen de koelkastdeur' om een lade-koelkast te nemen. Maar dat is voor je slaapkamerdeur helaas geen optie
• gewoon de kruk omgekeerd monteren, de deur gaat naar binnen open, dus dat is geen probleem;
• een ronde kruk nemen, er zijn niet zoveel katten die daarmee overweg kunnen (ze zijn er wel).
Maar het is nu geen probleem met Onyx, de kruk is gewoon een reep gebogen alu-profiel, die tot ca. 15o soepel omlaag gaat, daarna grijpt pas het mechanisme in, en dat is wat stroef. Met zijn 3 kg is hij allang van de kruk afgegleden voordat het mechanisme opent.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ja de opties voor een gewone deur werken goed!quote:
[..]
Zat opties :
• gewoon de kruk omgekeerd monteren, de deur gaat naar binnen open, dus dat is geen probleem;
• een ronde kruk nemen, er zijn niet zoveel katten die daarmee overweg kunnen (ze zijn er wel).
Maar het is nu geen probleem met Onyx, de kruk is gewoon een reep gebogen alu-profiel, die tot ca. 15o soepel omlaag gaat, daarna grijpt pas het mechanisme in, en dat is wat stroef. Met zijn 3 kg is hij allang van de kruk afgegleden voordat het mechanisme opent.
Voor die koelkast was het lastiger, we zijn er nooit achter gekomen hoe ze dat nou precies deden want het was geen deur die heel makkelijk te openen was. Maar het waren slimme beesten en ze konden goed samenwerken (siamezen waren het, ze zijn inmiddels allebei overleden na een lang en mooi leven vol kattenkwaad)
Je kunt voor een koelkast oogjes krijgen die je met sterk dubbelzijdig tape op kast en deur plakt. Als je de oogjes laat overlappen hoef je dan alleen maar een pen erdoor te steken.quote:
[..]
Ja de opties voor een gewone deur werken goed!
Voor die koelkast was het lastiger, we zijn er nooit achter gekomen hoe ze dat nou precies deden want het was geen deur die heel makkelijk te openen was. Maar het waren slimme beesten en ze konden goed samenwerken (siamezen waren het, ze zijn inmiddels allebei overleden na een lang en mooi leven vol kattenkwaad)
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik onthoud 'm! Bij haar was een koelkast in een lade dus een oplossing. En mijn huidige twee huistijgers zijn gelukkig niet in staat om de koelkast open te krijgen. De 'dikke' is niet slim genoeg en de 'dunne' heeft niet genoeg interesse in eten.quote:
[..]
Je kunt voor een koelkast oogjes krijgen die je met sterk dubbelzijdig tape op kast en deur plakt. Als je de oogjes laat overlappen hoef je dan alleen maar een pen erdoor te steken.
* mvdejong om 5 uur op zaterdagmorgen :
Jullie zullen het wel begrijpen : als de sprong van Onyx precies goed landt op de deurkruk, dan gaat de deur wel van het slot. Gelukkig was ik wakker en was de deur nog niet open, dus ik kon mijn imbus-sleutel pakken en de kruk in een kurk veranderen. Onyx was weer in het kozijn achter het gordijn gaan liggen, wat nu zijn standaard-plekje is : uitzicht, en toch min of meer geborgen.
Toen ik net mijn gereedschap weer opborg klonk er uit het halletje een gruwelijke kreet, die ik herkende als het geluid dat Diesel tegenwoordig maakt als hij mijn aandacht wil. Ik riep hem, en hij kwam snel de trap op, en na een eerste kroelbui toonde hij toch wel interesse in mijn slaapkamer. Dus ik ging naar binnen, ging op de grond zitten, en na een kleine aarzeling volgde hij. Na een stevige kroelbui ging hij toch de geuren verkennen, een stuk minder gespannen dan de vorige keer (mogelijk omdat Onyx veel minder gestressed is, dat heeft ook invloed op de geur), en ik ging op bed zitten. Diesel kwam weer kroelen, met zijn zeer luidruchtige gespin, en ging daar zo in op dat hij zelfs miste dat Onyx toch even om het hoekje van het gordijn kwam kijken, zo'n 15 cm tussen beide kopjes. Diesel maakte nog een rondje door de kamer, met name nu met interesse voor de geuren van de deken op het hok, en kwam weer op het bed. Nadat ik ook zijn buikje uitgebreid aandacht had gegeven, sprong hij in het kozijn om naar buiten te kijken, met zijn rug naar Onyx. Na een tijdje leek hij wat te horen, keek om, en merkte eindelijk dat er echt een andere kat in de kamer was. Hij draaide zich om, en toen blies hij; hij was blijkbaar verrast was door zijn onverwachte nabijheid. Vrij kort daarna besloot Diesel toch maar om de kamer te verlaten.
Onyx is nu trouwens niet snel onder de indruk, de uitzetters van mijn ramen zijn nog van het klassieke U-profiel met gaatjes type, en die wil ik vervangen door modernere telescopische. Onyx plekje in het kozijn is voor het linkerraam, ik heb gisteren de uitzetter voor het rechterraam vervangen, terwijl hij er lag. Zelf het boren van de gaatjes en het indraaien van de schroeven (beide met een accuboormachine, niet de veel luidere 220V-versie) leken het voor hem niet enger te maken dan mijn nabijheid op zich.
Jullie zullen het wel begrijpen : als de sprong van Onyx precies goed landt op de deurkruk, dan gaat de deur wel van het slot. Gelukkig was ik wakker en was de deur nog niet open, dus ik kon mijn imbus-sleutel pakken en de kruk in een kurk veranderen. Onyx was weer in het kozijn achter het gordijn gaan liggen, wat nu zijn standaard-plekje is : uitzicht, en toch min of meer geborgen.
Toen ik net mijn gereedschap weer opborg klonk er uit het halletje een gruwelijke kreet, die ik herkende als het geluid dat Diesel tegenwoordig maakt als hij mijn aandacht wil. Ik riep hem, en hij kwam snel de trap op, en na een eerste kroelbui toonde hij toch wel interesse in mijn slaapkamer. Dus ik ging naar binnen, ging op de grond zitten, en na een kleine aarzeling volgde hij. Na een stevige kroelbui ging hij toch de geuren verkennen, een stuk minder gespannen dan de vorige keer (mogelijk omdat Onyx veel minder gestressed is, dat heeft ook invloed op de geur), en ik ging op bed zitten. Diesel kwam weer kroelen, met zijn zeer luidruchtige gespin, en ging daar zo in op dat hij zelfs miste dat Onyx toch even om het hoekje van het gordijn kwam kijken, zo'n 15 cm tussen beide kopjes. Diesel maakte nog een rondje door de kamer, met name nu met interesse voor de geuren van de deken op het hok, en kwam weer op het bed. Nadat ik ook zijn buikje uitgebreid aandacht had gegeven, sprong hij in het kozijn om naar buiten te kijken, met zijn rug naar Onyx. Na een tijdje leek hij wat te horen, keek om, en merkte eindelijk dat er echt een andere kat in de kamer was. Hij draaide zich om, en toen blies hij; hij was blijkbaar verrast was door zijn onverwachte nabijheid. Vrij kort daarna besloot Diesel toch maar om de kamer te verlaten.
Onyx is nu trouwens niet snel onder de indruk, de uitzetters van mijn ramen zijn nog van het klassieke U-profiel met gaatjes type, en die wil ik vervangen door modernere telescopische. Onyx plekje in het kozijn is voor het linkerraam, ik heb gisteren de uitzetter voor het rechterraam vervangen, terwijl hij er lag. Zelf het boren van de gaatjes en het indraaien van de schroeven (beide met een accuboormachine, niet de veel luidere 220V-versie) leken het voor hem niet enger te maken dan mijn nabijheid op zich.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Overigens, voor dit soort dingen moet je niet naar dierenzaken of zo, maar naar zaken die zich bezighouden met artikelen om huizen kinderveilig te krijgen. Want kinderen, katten en honden vormen wat dat betreft dezelfde risico's.quote:
[..]
Ik onthoud 'm! Bij haar was een koelkast in een lade dus een oplossing. En mijn huidige twee huistijgers zijn gelukkig niet in staat om de koelkast open te krijgen. De 'dikke' is niet slim genoeg en de 'dunne' heeft niet genoeg interesse in eten.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vannacht heeft Onyx ook weer meerdere pogingen gedaan de deur open te krijgen, maar vergeefs. Maar het lijkt echt tijd om hem wat meer ruimte te geven.
Hij ligt nu weer op het kozijn, en heeft geen idee wat hem te wachten staat : ik heb zojuist de opening in de deur tussen het halletje en de huiskamer dichtgemaakt (en de kruk omhoog gemonteerd), en de deur van de slaapkamer opengelaten.
Nu heeft de oude garde alleen nog de beschikking over de huiskamer, de keuken en de buitenwereld, Dat gaat Cayok niet leuk vinden omdat die vaak de moeite neemt om naar zolder te gaan om daar droogvoer te eten.
Onyx kan nu vanuit de slaapkamer naar beneden naar het halletje, of omhoog naar de overloop daar en de zolder, die ook mijn werkkamer is. Hij heeft ook nog een klein kamertje met een tweede kattenbak op de 1e verdieping. Gaat hij zijn Sesam Open U ! truc nog verder proberen, dan kan hij nog naar het toilet op de begane grond, de badkamer op de 1e verdieping, en mijn sleutelkamer (gereedschap en opslag) op de 1e verdieping.
Hij had het zojuist nog niet door, benieuwd hoe de situatie zich nu gaat ontwikkelen. Het nadeel is dat hij nu op zolder, zowel de overloop als de kamer, zichzelf compleet onbereikbaar kan maken door de stapels computers en onderdelen.
En ik moet er nu aan denken om de buitendeur altijd minstens op de knip te doen.
Hij ligt nu weer op het kozijn, en heeft geen idee wat hem te wachten staat : ik heb zojuist de opening in de deur tussen het halletje en de huiskamer dichtgemaakt (en de kruk omhoog gemonteerd), en de deur van de slaapkamer opengelaten.
Nu heeft de oude garde alleen nog de beschikking over de huiskamer, de keuken en de buitenwereld, Dat gaat Cayok niet leuk vinden omdat die vaak de moeite neemt om naar zolder te gaan om daar droogvoer te eten.
Onyx kan nu vanuit de slaapkamer naar beneden naar het halletje, of omhoog naar de overloop daar en de zolder, die ook mijn werkkamer is. Hij heeft ook nog een klein kamertje met een tweede kattenbak op de 1e verdieping. Gaat hij zijn Sesam Open U ! truc nog verder proberen, dan kan hij nog naar het toilet op de begane grond, de badkamer op de 1e verdieping, en mijn sleutelkamer (gereedschap en opslag) op de 1e verdieping.
Hij had het zojuist nog niet door, benieuwd hoe de situatie zich nu gaat ontwikkelen. Het nadeel is dat hij nu op zolder, zowel de overloop als de kamer, zichzelf compleet onbereikbaar kan maken door de stapels computers en onderdelen.
En ik moet er nu aan denken om de buitendeur altijd minstens op de knip te doen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Hij heeft het doorgekregen, hij stond zojuist op de overloop van de zolder. Erg onzeker, op een gegeven moment kwam er een klagelijk miauwtje uit, vermoedelijk nu iets teveel avontuur tegelijk. Hij is weer de trap afgegaan.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Hij ligt nu weer in mijn slaapkamer, op het kozijn, achter het gordijn; duidelijk toch zijn veilige plekje om zich terug te trekken. Maar ik verwacht dat hij de komende dagen, en vooral de komende nachten, regelmatig op verkenning zal uitgaan naar gelang hij meer zelfvertrouwen opbouwt.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
beetje een held op sokken. De stoere Onyxquote:
Hij heeft het doorgekregen, hij stond zojuist op de overloop van de zolder. Erg onzeker, op een gegeven moment kwam er een klagelijk miauwtje uit, vermoedelijk nu iets teveel avontuur tegelijk. Hij is weer de trap afgegaan.
We have far more in common than that which devides us..
Ondanks zijn enthousiaste pogingen om de deur te forceren, blijft hij toch moeite hebben met nieuwe dingen.quote:
[..]
beetje een held op sokken. De stoere Onyx
Maar ik heb de afgelopen dagen nog wel zijn huidige situatie opnieuw overdacht, en ik denk dat hij niet meer echt getraumatiseerd is, alleen nog wel erg argwanend; maar niet echt meer dan bijv. Cayok in zijn eerste maanden. En nu hij wat meer beweging kan krijgen door trappen op en af te lopen, denk ik dat hij zich beter gaat voelen.
Hoewel hij die klimplank met tapijt eromheen nog niet gebruikt heeft, daar had hij een hoop energie mee kunnen afreageren.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Zijn nieuwsgierigheid wint het van de angst.quote:
[..]
Ondanks zijn enthousiaste pogingen om de deur te forceren, blijft hij toch moeite hebben met nieuwe dingen.
Maar ik heb de afgelopen dagen nog wel zijn huidige situatie opnieuw overdacht, en ik denk dat hij niet meer echt getraumatiseerd is, alleen nog wel erg argwanend; maar niet echt meer dan bijv. Cayok in zijn eerste maanden. En nu hij wat meer beweging kan krijgen door trappen op en af te lopen, denk ik dat hij zich beter gaat voelen.
Hoewel hij die klimplank met tapijt eromheen nog niet gebruikt heeft, daar had hij een hoop energie mee kunnen afreageren.
Had ook een kat die dat kon, deuren open maken. Was ook een volwassen kat toen ze bij mij was. De vorige kon dat echt niet. Maar je gaat echt aan jezelf twijfelen. Ik had de deur toch dicht gedaan, hoe komt die kat nou opeens naast me op bed
We have far more in common than that which devides us..
Hij is toch een echte kat : onzeker maar toch nieuwsgierig. Ik weet niet of hij in de loop van maandag-middag of -avond nog op avontuur is geweest, maar toen ik naar bed ging en het licht uitdeed, ging hij onmiddelijk de kamer uit. Een minuutje later was hij weer terug en miauwde een paar keer naar me. Dus dat miauwtje eerder op de dag was geen toeval, ondanks zijn argwaan ziet hij in mij toch iemand waar hij op denkt/hoopt te kunnen vertrouwen.
Hij is daarna steeds een paar minuten weggeweest, om weer terug te komen om te eten of te drinken, of om weer in het kozijn te liggen. En daarbij viel op dat hij niet helemaal naar achteren ging liggen, maar zich zo positioneerde dat hij naar mijn hoofd kon kijken.
Ook toen ik wakker werd liep hij weer heen en weer tussen "buiten" en het kozijn, en toen hij weer een keer rustig lag ging ik overeind zitten, wat geen reactie opriep. Toen heb ik een gokje genomen, en met mijn wijsvinger een pootje aangeraakt. Hij keek wel vuil, maar blies of gromde niet, en hij bleef gewoon liggen, en zijn uitstraling was niet echt geschokt :
(sorry, foto's van een zwarte kat tegen de ochtendzon in worden niet echt goed).
Het lijkt erop dat hij, doordat hij zich niet meer zo opgesloten voelt, wat meer zelfvertrouwen heeft opgebouwd. Het lijkt dat het de goede actie op het goede moment was.
Toen ik na het ontbijt weer boven kwam lag hij weer helemaal achteraan op het kozijn, dus die positie bij de spleet in de gordijnen heeft echt te maken met mijn aanwezigheid.
Ik benaderde hem trouwens een paar keer per week zodanig dat hij ging blazen, om hem de zekerheid te geven dat ik me echt terugtrok als hij dat deed, ook weer om wat onderling vertrouwen op te bouwen.
Wat voor mij zijn manier van omgaan met de open deur ook betekent : als het straks tijd wordt om hem alle vrijheid te geven, durf ik hem de kans te geven om naar buiten te gaan, omdat hij die vrijheid voorzichtig gebruikt. En, voorlopig zal hij zich niet gaan verstoppen op de onbereikbare plaatsjes op zolder.
[ Bericht 3% gewijzigd door mvdejong op 08-06-2021 09:47:44 ]
Hij is daarna steeds een paar minuten weggeweest, om weer terug te komen om te eten of te drinken, of om weer in het kozijn te liggen. En daarbij viel op dat hij niet helemaal naar achteren ging liggen, maar zich zo positioneerde dat hij naar mijn hoofd kon kijken.
Ook toen ik wakker werd liep hij weer heen en weer tussen "buiten" en het kozijn, en toen hij weer een keer rustig lag ging ik overeind zitten, wat geen reactie opriep. Toen heb ik een gokje genomen, en met mijn wijsvinger een pootje aangeraakt. Hij keek wel vuil, maar blies of gromde niet, en hij bleef gewoon liggen, en zijn uitstraling was niet echt geschokt :
(sorry, foto's van een zwarte kat tegen de ochtendzon in worden niet echt goed).
Het lijkt erop dat hij, doordat hij zich niet meer zo opgesloten voelt, wat meer zelfvertrouwen heeft opgebouwd. Het lijkt dat het de goede actie op het goede moment was.
Toen ik na het ontbijt weer boven kwam lag hij weer helemaal achteraan op het kozijn, dus die positie bij de spleet in de gordijnen heeft echt te maken met mijn aanwezigheid.
Ik benaderde hem trouwens een paar keer per week zodanig dat hij ging blazen, om hem de zekerheid te geven dat ik me echt terugtrok als hij dat deed, ook weer om wat onderling vertrouwen op te bouwen.
Wat voor mij zijn manier van omgaan met de open deur ook betekent : als het straks tijd wordt om hem alle vrijheid te geven, durf ik hem de kans te geven om naar buiten te gaan, omdat hij die vrijheid voorzichtig gebruikt. En, voorlopig zal hij zich niet gaan verstoppen op de onbereikbare plaatsjes op zolder.
[ Bericht 3% gewijzigd door mvdejong op 08-06-2021 09:47:44 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Hoewel, ik heb geen idee waar meneer nu uithangt ...quote:
En, voorlopig zal hij zich niet gaan verstoppen op de onbereikbare plaatsjes op zolder.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
quote:
[..]
Hoewel, ik heb geen idee waar meneer nu uithangt ...
We have far more in common than that which devides us..
Onyx kwam zojuist tevoorschijn, hij was ergens tussen de dozen en kasten op de overloop op zolder gaan slapen.quote:
Of mogelijk helemaal achterin onder het schuine dak, daar liggen wat glasvezelmatten waar mijn Burmezen 20 jaar geleden een grote deuk in hebben geslapen. Ik hoop niet dat ik nu helemaal geen contact meer met hem krijg. Maar ik verwacht dat hij na verloop van tijd toch wel weer contact zoekt, misschien wel juist omdat het niet meer 8 uur per nacht min of meer gedwongen is; hij lijkt toch echt wel een mensen-katertje. Die twee foto's van vanochtend stralen niet eens echt wantrouwen uit, terwijl ik hem misschien 2 minuten daarvoor iets gruwelijks had aangedaan : ik had hem aangeraakt.
Hij gebruikt nu de kattenbak in het kleine kamertje op de overloop van de 1e verdieping, niet die op mijn slaapkamer. Als hij daarin volhardt kan ik die op mijn slaapkamer weghalen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Dat laatste is wel heel erg fijn.quote:
[..]
Onyx kwam zojuist tevoorschijn, hij was ergens tussen de dozen en kasten op de overloop op zolder gaan slapen.
Of mogelijk helemaal achterin onder het schuine dak, daar liggen wat glasvezelmatten waar mijn Burmezen 20 jaar geleden een grote deuk in hebben geslapen. Ik hoop niet dat ik nu helemaal geen contact meer met hem krijg. Maar ik verwacht dat hij na verloop van tijd toch wel weer contact zoekt, misschien wel juist omdat het niet meer 8 uur per nacht min of meer gedwongen is; hij lijkt toch echt wel een mensen-katertje.
Hij gebruikt nu de kattenbak in het kleine kamertje op de overloop van de 1e verdieping, niet die op mijn slaapkamer. Als hij daarin volhardt kan ik die op mijn slaapkamer weghalen.
We have far more in common than that which devides us..
Ach, ik heb er niet zoveel last van; het werd wel wat vervelend toen hij een week aan de zachte was en elke 2 uur op de bak moest. Maar het was dus echt heel prettig dat ik kon constateren dat hij een hele nacht niet gepoept had, en dus dat probleem blijkbaar over was.quote:
Na zijn aanvankelijk aarzelingen lijkt hij nu tevreden te zijn met de geboden extra ruimte, ik merk wel hoe hij zich verder ontwikkelt.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Wat een mooie ontwikkelingen al terwijl Onyx pas 4 weken bij jou is!
Ik lees weer mee, je schrijft zo mooi en boeiend
Ik lees weer mee, je schrijft zo mooi en boeiend
Onyx lijkt zich weer een stukje beter thuis te voelen. Hij heeft vandaag meerdere pogingen gedaan om in het kozijn op zolder te gaan liggen terwijl ik daar zat te werken, maar schrok toch steeds als ik bewoog, hij kwam meestal niet verder dan het bureau. Maar zojuist hoorde ik hem weer op het bureau springen, en bleef heel stil zitten, alleen mijn handen op het toetsenbord bewogen, en uiteindelijk ging hij zelfs zitten. Toen hij een paar keer "ke-ke-ke" naar voorbijvliegende vogels gedaan had leek hij voldoende tot rust gekomen voor een foto :
Hij heeft een paar keer ook zijn kopje neergelegd, maar zodra ik dan de camera pakte richtte hij zich weer op, en uiteindelijk had hij daar genoeg van en vertrok. Maar toch weer een klein stapje vooruit. Als hij de komende dagen vaker daar gaat liggen terwijl ik zit te werken, went hij weer verder aan mijn aanwezigheid terwijl ik bezig ben.
Ik heb dit weekeinde wat extra fleece-dekens voor de katten ingeslagen om er voldoende te hebben om de gebruikte in de was te kunnen doen (het hok van Onyx heeft er 2 nodig). Ik had ze na het uitpakken even op de grond in de huiskamer gelegd, en daar liggen ze nog, want :
Hij heeft een paar keer ook zijn kopje neergelegd, maar zodra ik dan de camera pakte richtte hij zich weer op, en uiteindelijk had hij daar genoeg van en vertrok. Maar toch weer een klein stapje vooruit. Als hij de komende dagen vaker daar gaat liggen terwijl ik zit te werken, went hij weer verder aan mijn aanwezigheid terwijl ik bezig ben.
Ik heb dit weekeinde wat extra fleece-dekens voor de katten ingeslagen om er voldoende te hebben om de gebruikte in de was te kunnen doen (het hok van Onyx heeft er 2 nodig). Ik had ze na het uitpakken even op de grond in de huiskamer gelegd, en daar liggen ze nog, want :
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vanochtend vroeg was Onyx weer lekker druk, op het kozijn in mijn slaapkamer springen, en dan weer eraf, of via mijn bed, of er overheen, en dan naar zolder sprinten, en weer terug. Op een gegeven moment moest ik even uit bed voor een sanitaire stop, en ik liet de badkamerdeur open. Hij kwam toen voorzichtig naar binnen, constant koerende geluidjes makend, en ging op verkenning. Toen ik weer naar bed was, probeerde hij de deur weer open te krijgen, dus heb ik hem maar zijn zin gegeven en die weer op een kier gezet.
Toen hij weer uitverkend was, en na nog wat spurts de trap op en neer, ging hij weer rustig in het kozijn liggen. Op een gegeven moment ging ik overeind zitten, en toen stond hij op en begon tegen het houtwerk te schuren, met een hoog ruggetje. Ik heb toen heel kort zijn ruggetje geaaid, maar dat was toch nog niet vertrouwd, en hij liep naar het einde van het kozijn. Even later keek hij om het hoekje van het gordijn, zag ruimte en sprong en vluchtte naar de drempel. Waar hij vervolgens tegen alles kopjes begon te geven, en daarna een rondje door de kamer maakte en weer bij mijn bed uitkwam. Na nog een rondje ging hij rustig in een hoekje liggen.
Ik zit nu te werken, en zojuist stond hij naast mijn stoel tegen me te miauwen. Alleen, mijn hand was nog een stapje te ver.
Hij wil zo duidelijk zo graag contact met me, maar hij durft het nog net niet aan. Wat een verandering vergeleken met het trauma-gevalletje dat ik uit het asiel haalde, en zijn houding toen ik hem naar de dierenarts had gebracht. Zeker na de dierenarts had ik niet verwacht dat hij zo snel zou bijdraaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 11-06-2021 09:36:23 ]
Toen hij weer uitverkend was, en na nog wat spurts de trap op en neer, ging hij weer rustig in het kozijn liggen. Op een gegeven moment ging ik overeind zitten, en toen stond hij op en begon tegen het houtwerk te schuren, met een hoog ruggetje. Ik heb toen heel kort zijn ruggetje geaaid, maar dat was toch nog niet vertrouwd, en hij liep naar het einde van het kozijn. Even later keek hij om het hoekje van het gordijn, zag ruimte en sprong en vluchtte naar de drempel. Waar hij vervolgens tegen alles kopjes begon te geven, en daarna een rondje door de kamer maakte en weer bij mijn bed uitkwam. Na nog een rondje ging hij rustig in een hoekje liggen.
Ik zit nu te werken, en zojuist stond hij naast mijn stoel tegen me te miauwen. Alleen, mijn hand was nog een stapje te ver.
Hij wil zo duidelijk zo graag contact met me, maar hij durft het nog net niet aan. Wat een verandering vergeleken met het trauma-gevalletje dat ik uit het asiel haalde, en zijn houding toen ik hem naar de dierenarts had gebracht. Zeker na de dierenarts had ik niet verwacht dat hij zo snel zou bijdraaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 11-06-2021 09:36:23 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Gezellig zo'n prater. Wanneer de introductie met de rest ook zo goed gaat zie ik het helemaal voor me, jij met alle katten op de bank komende winter
We have far more in common than that which devides us..
Mogelijk met alle 5 ... Een vriendin van een buurvrouw moet verhuizen van een vrij fraaie hoekwoning naar een apartement, en ze heeft een katertje dat (via een bovenraam) de wijde wereld in kan trekken. We vinden dat zij eerst moet proberen of dat beestje kan leven als binnenkatje (ik ken er meerdere die daar geen problemen mee hebben), maar als dat niet lukt, dan komt hij vermoedelijk ook naar mij. Het is geen allemans-vriendje, maar ik heb hem ooit ontmoet en was snel hele goede maatjes met hem (gewoon met respect benaderen). Wat ik nog niet weet is hoe hij andere katten vindt, maar hij heeft wel lang aan mijn hand gesnuffeld voordat hij zich liet aanhalen, maar reageerde niet argwanend.quote:
Gezellig zo'n prater. Wanneer de introductie met de rest ook zo goed gaat zie ik het helemaal voor me, jij met alle katten op de bank komende winter
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Mijn vorige katten waren ook buitenkatten maar werden hier binnenkatten. En nu heb ik 2 cattery herplaatsers en die doen het ook prima binnen. Vriend van mij heeft een buitenkat binnen gehad op een appartement, die wilde op een gegeven moment naar buiten, is ook ontsnapt, maar poes en vriend hadden daar een goede oplossing voor gevonden, met een klein trapje kon poes zelf ook weer terugkomen. Nu woont hij in een ander appartement en is van plan om tzt de benedenburen te vragen of hij een trap langs hun buitenmuur mag maken.quote:
[..]
Mogelijk met alle 5 ... Een vriendin van een buurvrouw moet verhuizen van een vrij fraaie hoekwoning naar een apartement, en ze heeft een katertje dat (via een bovenraam) de wijde wereld in kan trekken. We vinden dat zij eerst moet proberen of dat beestje kan leven als binnenkatje (ik ken er meerdere die daar geen problemen mee hebben), maar als dat niet lukt, dan komt hij vermoedelijk ook naar mij. Het is geen allemans-vriendje, maar ik heb hem ooit ontmoet en was snel hele goede maatjes met hem (gewoon met respect benaderen). Wat ik nog niet weet is hoe hij andere katten vindt, maar hij heeft wel lang aan mijn hand gesnuffeld voordat hij zich liet aanhalen, maar reageerde niet argwanend.
We have far more in common than that which devides us..
En we zijn weer een stapje verder.
Als ik de afgelopen dagen op mijn zolderkamer zat, en Onyx in het kozijn wilde gaan liggen, dan sprong hij eerst op het bureau, hield me in de gaten, sprong op het kozijn, hield me weer in de gaten, en ging dan zitten. Als ik teveel bewoog, of iets tegen hem zei voordat hij zat, was hij direct weer de kamer uit, en bij elke beweging van mij keek hij direct op.
Zojuist ging ik ook weer even naar de zolderkamer, zag Onyx in mijn slaapkamer liggen, groette hem in het voorbijgaan en ging verder naar boven. Een paar minuten later kwam hij me achterna, sprong in een beweging op bureau en kozijn, en strekte zich languit, met zijn kopje van me afgekeerd. Beweging en geluid van mijn kant leidden hoogstens tot een kleine beweging van zijn oor. Toen ik weer wegging was hij met een grondige wasbeurt bezig die niet kon worden onderbroken door zoiets triviaals als een mens die plotseling opstond.
Weer behoorlijk meer zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij; het gaat verrassend snel.
Als ik de afgelopen dagen op mijn zolderkamer zat, en Onyx in het kozijn wilde gaan liggen, dan sprong hij eerst op het bureau, hield me in de gaten, sprong op het kozijn, hield me weer in de gaten, en ging dan zitten. Als ik teveel bewoog, of iets tegen hem zei voordat hij zat, was hij direct weer de kamer uit, en bij elke beweging van mij keek hij direct op.
Zojuist ging ik ook weer even naar de zolderkamer, zag Onyx in mijn slaapkamer liggen, groette hem in het voorbijgaan en ging verder naar boven. Een paar minuten later kwam hij me achterna, sprong in een beweging op bureau en kozijn, en strekte zich languit, met zijn kopje van me afgekeerd. Beweging en geluid van mijn kant leidden hoogstens tot een kleine beweging van zijn oor. Toen ik weer wegging was hij met een grondige wasbeurt bezig die niet kon worden onderbroken door zoiets triviaals als een mens die plotseling opstond.
Weer behoorlijk meer zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij; het gaat verrassend snel.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik heb vanochtend Onyx tweemaal kunnen aanhalen. Het was niet zijn bedoeling, maar er gebeurde ook niets ergs.
Hij komt de laatste dagen wel vaker tegen me miauwen, soms als ik op zolder zit te werken, maar ook 's nachts als hij doorheeft dat ik even wakker ben (en staat dan soms even bij mijn hoofd tegen het bed op). Elke beweging die ik maak doet hem weer wegschieten. Maar 's ochtends tussen 6 en 7 wordt hij nog veel actiever, en loopt dan de kamer door, overal kopjes tegen gevend, met een ruggetje zo hoog dat hij soms het risico loopt over zijn kopje te duiken, en soms over de grond rollend.
Vanochtend lag hij zelfs half onder mijn bed, op zijn ruggetje, en ik raakte zijn buikje aan. Hij was volkomen van slag, en ik voelde even zijn spieren spannen om in de verdediging te gaan en mijn arme handen weer open te halen. Maar uiteindelijk bleef hij iets van 10 seconden liggen, en ging er toen vandoor, om onmiddelijk verder te gaan met zijn rondje kopjes geven.
En even later kon ik hem in zijn nek krabbelen. Hij verstarde, zakte door zijn voorpoten, maar toen ik zijn beweging met mijn hand volgde en naar de zijkant van zijn kopje ging, draaide hij zijn kopje iets bij om op de goede plek gekrabbeld te worden. Een paar seconden maar, toen was het toch weer veel te eng.
Hij voelt zich zo alleen, hij wil zo graag contact, ook fysiek, maar het levert nog veel conflicterende gevoelens op. Ik denk dat hij uiteindelijk op mijn bed komt slapen.
Hij komt de laatste dagen wel vaker tegen me miauwen, soms als ik op zolder zit te werken, maar ook 's nachts als hij doorheeft dat ik even wakker ben (en staat dan soms even bij mijn hoofd tegen het bed op). Elke beweging die ik maak doet hem weer wegschieten. Maar 's ochtends tussen 6 en 7 wordt hij nog veel actiever, en loopt dan de kamer door, overal kopjes tegen gevend, met een ruggetje zo hoog dat hij soms het risico loopt over zijn kopje te duiken, en soms over de grond rollend.
Vanochtend lag hij zelfs half onder mijn bed, op zijn ruggetje, en ik raakte zijn buikje aan. Hij was volkomen van slag, en ik voelde even zijn spieren spannen om in de verdediging te gaan en mijn arme handen weer open te halen. Maar uiteindelijk bleef hij iets van 10 seconden liggen, en ging er toen vandoor, om onmiddelijk verder te gaan met zijn rondje kopjes geven.
En even later kon ik hem in zijn nek krabbelen. Hij verstarde, zakte door zijn voorpoten, maar toen ik zijn beweging met mijn hand volgde en naar de zijkant van zijn kopje ging, draaide hij zijn kopje iets bij om op de goede plek gekrabbeld te worden. Een paar seconden maar, toen was het toch weer veel te eng.
Hij voelt zich zo alleen, hij wil zo graag contact, ook fysiek, maar het levert nog veel conflicterende gevoelens op. Ik denk dat hij uiteindelijk op mijn bed komt slapen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Maar hij weet nu wel hoe lekker een kriebel is en dat jij zijn aanwijzingen begrijpt.quote:
Ik heb vanochtend Onyx tweemaal kunnen aanhalen. Het was niet zijn bedoeling, maar er gebeurde ook niets ergs.
Hij komt de laatste dagen wel vaker tegen me miauwen, soms als ik op zolder zit te werken, maar ook 's nachts als hij doorheeft dat ik even wakker ben (en staat dan soms even bij mijn hoofd tegen het bed op). Elke beweging die ik maak doet hem weer wegschieten. Maar 's ochtends tussen 6 en 7 wordt hij nog veel actiever, en loopt dan de kamer door, overal kopjes tegen gevend, met een ruggetje zo hoog dat hij soms het risico loopt over zijn kopje te duiken, en soms over de grond rollend.
Vanochtend lag hij zelfs half onder mijn bed, op zijn ruggetje, en ik raakte zijn buikje aan. Hij was volkomen van slag, en ik voelde even zijn spieren spannen om in de verdediging te gaan en mijn arme handen weer open te halen. Maar uiteindelijk bleef hij iets van 10 seconden liggen, en ging er toen vandoor, om onmiddelijk verder te gaan met zijn rondje kopjes geven.
En even later kon ik hem in zijn nek krabbelen. Hij verstarde, zakte door zijn voorpoten, maar toen ik zijn beweging met mijn hand volgde en naar de zijkant van zijn kopje ging, draaide hij zijn kopje iets bij om op de goede plek gekrabbeld te worden. Een paar seconden maar, toen was het toch weer veel te eng.
Hij voelt zich zo alleen, hij wil zo graag contact, ook fysiek, maar het levert nog veel conflicterende gevoelens op. Ik denk dat hij uiteindelijk op mijn bed komt slapen.
We have far more in common than that which devides us..
We hebben de afgelopen dagen het aanraak-spelletje vaker gespeeld, en hij reageert nu eerder geirriteerd dan angstig, maar blijft ondanks de aanrakingen steeds terugkomen en overal kopjes geven en rollen. Vanochtend kwam hij zelfs een keertje met opgeheven voorpootje achter mijn hand aan toen ik die terugtrok, een typische "corrigerende tik" actie van een kat. En even later lag hij op zijn zij en was ik zijn dij aan het krabbelen, en dat hebben we een minuutje volgehouden waarbij hij af en toe een tik uitdeelde (twee keer ging een nageltje net door mijn huid heen).
Toen ik daarna naar de douche ging, vond hij het niet leuk dat ik de deur dichtdeed, dus na een paar minuten hoorde ik plotseling bonken op de deur, en even later was hij tevreden en kon hij vanaf de overloop me in de gaten houden.
Onyx is nu al een stuk assertiever dan ik verwacht had als resultaat voor over een paar maanden.
Toen ik daarna naar de douche ging, vond hij het niet leuk dat ik de deur dichtdeed, dus na een paar minuten hoorde ik plotseling bonken op de deur, en even later was hij tevreden en kon hij vanaf de overloop me in de gaten houden.
Onyx is nu al een stuk assertiever dan ik verwacht had als resultaat voor over een paar maanden.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Je engelengeduld is bewonderenswaardig. Ik volg je posts met grote interesse hoe dit verder verloopt! Zo fijn dat hij nu op een plek is waar hij de kans krijgt een gelukkige kat te worden.
Het is net als met mijn kwartet 8 jaar geleden : niet te hard proberen, en blij zijn met de vorderingen die er dan vanzelf komen.quote:
Je engelengeduld is bewonderenswaardig. Ik volg je posts met grote interesse hoe dit verder verloopt! Zo fijn dat hij nu op een plek is waar hij de kans krijgt een gelukkige kat te worden.
Hij blijft heel erg geinteresseerd, overdag komt hij soms in het kozijn op zolder liggen, maar ik zie hem soms ook uren niet. Ga ik dan op de 1e verdieping naar het toilet, en kom ik weer uit de badkamer, dan ligt hij meestal in mijn slaapkamer op een plekje waar hij de overloop in de gaten kan houden, zodat hij me weer langs ziet komen. Ben ik in mijn slaapkamer een tijdje bezig met iets als kleren opvouwen, dan ligt hij plotseling op een matje op de overloop, of een van de onderste treden van de trap naar zolder, zodat hij me vanaf daar in de gaten kan houden.
Maar het is heel duidelijk dat hij over het aanvankelijke trauma heen is, en dat hij min of meer gelukkig is sinds hij meer ruimte heeft gekregen; hij probeert ook verder niet beneden de deur naar het halletje, of de buitendeur open te maken. En nu gaan we gewoon op dezelfde voet door, zolang hij na mijn aanrakingen steeds weer terug blijft komen, zijn die een goede manier om het contact te versterken.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vanochtend een onbedoelde en onbewaakte ontmoeting gehad tussen Cayok en Onyx.
Omdat Onyx eigenlijk nooit de trap omlaag neemt, vergeet ik soms de deur-discipline tussen halletje en huiskamer. Ook vanochtend even, maar toen liep Cayok direct vanuit de huiskamer het halletje in, en toen ik hem (rustig) achterna liep rende hij zoals gewoonlijk de trap op. Als ik hem was gevolgd was hij verder omhoog gevlogen, en wat geagiteerd geraakt, dus liet ik het maar even en ging verder met het maken van mijn ontbijt, en hield mijn oren open voor het geval er grote bonje uitbrak.
Ik ging af en toe even het halletje in om te kijken en te luisteren, en bij de vierde keer zag ik Cayok weer rustig op de trap zitten, een treetje of vier van boven. Ik wilde hem toch weer de huiskamer in hebben, en liep de trap op, in de verwachting dat hij weer omhoog zou rennen. Integendeel, hij liep langs me omlaag de huiskamer in. En toen ik nog even verder de trap opging bleek te reden : op de overloop, direct bij de trap, lag Onyx op zijn zij. Dus de heren hebben elkaar ontmoet, en geen van beide had behoefte om daar problemen over te maken.
Onyx had al eerder laten blijken niet echt onder de indruk te zijn van mijn jongens, maar Cayok kan soms erg territoriaal doen, hoewel dat meestal min of meer "afgesproken werk" is met een ander territoriaal beestje, dat ook bewust de confrontatie zoekt. Maar ik was best gelukkig met het resultaat, ook omdat Cayok wel in de buurt van Onyx bleeft zitten, zonder hoge rug of dikke staart. Geen angst of agressie, maar onderling respect en interesse.
Toen ik later weer omhoog ging lag Onyx op een matje verder naar achter op de overloop, ik weet niet of hij daar nog "op wacht" lag, maar toen ik naar zolder doorliep kwam hij snel achter me aan.
Omdat Onyx eigenlijk nooit de trap omlaag neemt, vergeet ik soms de deur-discipline tussen halletje en huiskamer. Ook vanochtend even, maar toen liep Cayok direct vanuit de huiskamer het halletje in, en toen ik hem (rustig) achterna liep rende hij zoals gewoonlijk de trap op. Als ik hem was gevolgd was hij verder omhoog gevlogen, en wat geagiteerd geraakt, dus liet ik het maar even en ging verder met het maken van mijn ontbijt, en hield mijn oren open voor het geval er grote bonje uitbrak.
Ik ging af en toe even het halletje in om te kijken en te luisteren, en bij de vierde keer zag ik Cayok weer rustig op de trap zitten, een treetje of vier van boven. Ik wilde hem toch weer de huiskamer in hebben, en liep de trap op, in de verwachting dat hij weer omhoog zou rennen. Integendeel, hij liep langs me omlaag de huiskamer in. En toen ik nog even verder de trap opging bleek te reden : op de overloop, direct bij de trap, lag Onyx op zijn zij. Dus de heren hebben elkaar ontmoet, en geen van beide had behoefte om daar problemen over te maken.
Onyx had al eerder laten blijken niet echt onder de indruk te zijn van mijn jongens, maar Cayok kan soms erg territoriaal doen, hoewel dat meestal min of meer "afgesproken werk" is met een ander territoriaal beestje, dat ook bewust de confrontatie zoekt. Maar ik was best gelukkig met het resultaat, ook omdat Cayok wel in de buurt van Onyx bleeft zitten, zonder hoge rug of dikke staart. Geen angst of agressie, maar onderling respect en interesse.
Toen ik later weer omhoog ging lag Onyx op een matje verder naar achter op de overloop, ik weet niet of hij daar nog "op wacht" lag, maar toen ik naar zolder doorliep kwam hij snel achter me aan.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Fijn! Geen bonje maar interesse. Dat is voor dit moment in de introductie het best mogelijke scenario, denk ik zo!
Onyx is toch best geinteresseerd in Cayok, en mogelijk toch met een wat territoriaal tintje, want hij ligt nu vaak op de overloop, en de bovenste trede van de trap. Toen ik mijn fiets naar buiten reed voor een rondje en weer naar binnen ging, zat hij zelfs halverwege de trap, maar dat zou ook interesse in mij kunnen zijn (hij probeert steeds vaker bij me in de buurt te zijn), of zelfs interesse in de buitenwereld. Interesse in mij wint het wel van de andere 2, want toen ik vanochtend thuiskwam van de corona-prik lag hij op de drempel van mijn slaapkamer, maar nu ligt hij in het kozijn te slapen.
Vanacht werd ik wakker, en blijkbaar merkt Onyx dat altijd, en hij kwam weer mekkerend mijn slaapkamer binnen. Ik bungelde mijn arm over de rand van het bed, in de verwachting dat ik hem dan weer kon aanraken als hij in de buurt kwam. Tot mijn grote verbazing kreeg ik vrij snel een paar kattenschoudertjes tegen mijn vingers gedrukt, en liet hij zich echt bewust aanhalen; ik kreeg wel een tikje toen hij wegliep, maar daar zat kracht noch snelheid achter. Dat scenario herhaalde zich nog iets van 7 keer, waarbij het tikje wel steeds feller werd, bij de laatste kwam hij met 2 maaiende voorpootjes achter mijn hand aan. Een uurtje later speelde zich dit nogmaals af, maar toen was de reactie het al bij het derde contact erg fel. Hij blijft groeien in zijn vertrouwen, maar zijn interne conflict en verwarring zijn nog niet weg.
En het hoost buiten, dus het werd druk op de fleecedeken in de huiskamer :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-06-2021 18:30:53 ]
Vanacht werd ik wakker, en blijkbaar merkt Onyx dat altijd, en hij kwam weer mekkerend mijn slaapkamer binnen. Ik bungelde mijn arm over de rand van het bed, in de verwachting dat ik hem dan weer kon aanraken als hij in de buurt kwam. Tot mijn grote verbazing kreeg ik vrij snel een paar kattenschoudertjes tegen mijn vingers gedrukt, en liet hij zich echt bewust aanhalen; ik kreeg wel een tikje toen hij wegliep, maar daar zat kracht noch snelheid achter. Dat scenario herhaalde zich nog iets van 7 keer, waarbij het tikje wel steeds feller werd, bij de laatste kwam hij met 2 maaiende voorpootjes achter mijn hand aan. Een uurtje later speelde zich dit nogmaals af, maar toen was de reactie het al bij het derde contact erg fel. Hij blijft groeien in zijn vertrouwen, maar zijn interne conflict en verwarring zijn nog niet weg.
En het hoost buiten, dus het werd druk op de fleecedeken in de huiskamer :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-06-2021 18:30:53 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
En om zijn verdere vertrouwen te bewijzen heeft Onyx bijna de hele dag in het kozijn op zolder geslapen terwijl ik zat te werken; bewegen, telefoon-gesprekken en team-meetings stoorden hem niet. Hij moest alleen even naar beneden voor eten en een sanitaire stop (en om de deur van de badkamer open te maken).
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Dat wordt nog wel een schootkatje! Het lijkt ook wel of hij met je wilde spelen vannacht. Dat met die tikjes doet één van onze katers ook met mijn vriend. Bij voorkeur 's nachts ook.
Na al het goede nieuws weer eventjes iets minder.
Ik had al een paar dagen het idee dat het tijd werd om Onyx weer wat meer aan de oude garde voor te stellen. Vanochtend lagen Pepe en Cayok na mijn ontbijt ontspannen op de fleecedeken, Diesel was buiten, en toen ik naar boven wilde gaan om te werken, bleek Onyx op een van de onderste treden van de trap te zitten. Dus de deur opengelaten en de kattenluiken op alleen-naar-binnen gezet, en Onyx begon heel voorzichtig de kamer te doorzoeken. Cayok stond op en begon Onyx te stalken, maar door zijn naam scherp te roepen droop hij snel af. Ik ging even in de keuken mijn handen wassen, en hoorde vervolgens een kat het typische jengel-geluid maken van een kater die ruzie zoekt. Snel terug de huiskamer in, en dat bleek Onyx te zijn die toch wat erg onder de indruk was van een kater van 3 maal zijn gewicht die kwam kijken. Dat was nog niet zo'n probleem, maar Pepe begon ook dat geluid te maken, met hoge rug en opstaand haar (dat is een indrukwekkend gezicht dat ik zelden heb mogen meemaken). Onyx besloot terug naar zijn eigen terrein te gaan, en ik kon Pepe blokkeren en de deur dichtdoen.
Toen ik voor een late lunch ging was alleen Pepe in de huiskamer, en Onyx kwam weer om het hoekje kijken, Dit keer gaf Pepe een paar geirriteerde miauwtjes en vloog Onyx achterna, gevolgd door mij. Op de overloop zocht Onyx zijn heil op mijn bed, terwijl Pepe voor mij richting zolder vluchtte. Het monster in zijn nekvel gepakt en in de huiskamer gezet, en 2 minuten later was hij in voor de uitgebreide kroel- en kam-sessie die gewoonlijk een onderdeel van mijn lunch is.
Verrassend dat de eerdere ontmoetingen met de territoriale Cayok, en de leider Diesel wel redelijk verliepen, maar dat het juist met de gewoonlijk "gentle giant" Pepe misgaat. Daar heb ik nog wel wat werk aan.
Ik had al een paar dagen het idee dat het tijd werd om Onyx weer wat meer aan de oude garde voor te stellen. Vanochtend lagen Pepe en Cayok na mijn ontbijt ontspannen op de fleecedeken, Diesel was buiten, en toen ik naar boven wilde gaan om te werken, bleek Onyx op een van de onderste treden van de trap te zitten. Dus de deur opengelaten en de kattenluiken op alleen-naar-binnen gezet, en Onyx begon heel voorzichtig de kamer te doorzoeken. Cayok stond op en begon Onyx te stalken, maar door zijn naam scherp te roepen droop hij snel af. Ik ging even in de keuken mijn handen wassen, en hoorde vervolgens een kat het typische jengel-geluid maken van een kater die ruzie zoekt. Snel terug de huiskamer in, en dat bleek Onyx te zijn die toch wat erg onder de indruk was van een kater van 3 maal zijn gewicht die kwam kijken. Dat was nog niet zo'n probleem, maar Pepe begon ook dat geluid te maken, met hoge rug en opstaand haar (dat is een indrukwekkend gezicht dat ik zelden heb mogen meemaken). Onyx besloot terug naar zijn eigen terrein te gaan, en ik kon Pepe blokkeren en de deur dichtdoen.
Toen ik voor een late lunch ging was alleen Pepe in de huiskamer, en Onyx kwam weer om het hoekje kijken, Dit keer gaf Pepe een paar geirriteerde miauwtjes en vloog Onyx achterna, gevolgd door mij. Op de overloop zocht Onyx zijn heil op mijn bed, terwijl Pepe voor mij richting zolder vluchtte. Het monster in zijn nekvel gepakt en in de huiskamer gezet, en 2 minuten later was hij in voor de uitgebreide kroel- en kam-sessie die gewoonlijk een onderdeel van mijn lunch is.
Verrassend dat de eerdere ontmoetingen met de territoriale Cayok, en de leider Diesel wel redelijk verliepen, maar dat het juist met de gewoonlijk "gentle giant" Pepe misgaat. Daar heb ik nog wel wat werk aan.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
