Je kent ze vast wel, mensen die geobsedeerd naar het schermpje van hun telefoon staren.
Nu is dat op zich nog niet zo erg natuurlijk, ware het niet dat ze dit gedrag volhouden terwijl ze bijvoorbeeld door een drukke winkelstraat of stationshal lopen. Er maar vanuit gaand dat een ander wel voor hun kijkt.
Op het moment dat een dergelijke telefoonzombie mijn pad dreigt te kruisen, blijf ik meestal stoïcijns door lopen of ga ik stilstaan en wacht de onvermijdelijke botsing af. Wat meestal resulteert in een verontwaardigde reactie van de desbetreffende telefoonzombie. Wannneer ik dan opmerk dat ze maar moeten kijken waar ze lopen, is de reactie meestal: Ja, maar jij ziet mij toch? Waarop mijn reactie dan steevast is dat ik niet voor hun uit ga lopen kijken en uitwijken. Ik verplaats me graag in een rechte lijn en niet zigzaggend als een dronken snelwandelaar.
Dus beste telefoonzombies: kijk verdorie eens op van dat scherm om te zien waar je loopt.
Mocht dat te lastig zijn, er zit een camera in je pokkie. Kun je zien waar je loopt.
Als de wolken aan staan blijf je gaan