Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 423

Zonder verdere bijlees nog even:

Ik heb vorige week voor de leidsters een homemade koekjes pakket gegeven. Een weckpot met daarin de droge ingrediënten (zelfrijzend bakmeel, suiker en chocoladesnippers) en dan een kaartje eraan met een tekening het recept en dat er nog boter en een ei bij moet. Weinig werk, maar wel iets persoonlijks gegeven.

Twee verlate reacties: FF, Günther gaat al maanden (met beetje hulp) van die glijbaan af

Tolstoi, terugkomend op het slaan: ik probeer daar heel consistent in te zijn. Ik laat duidelijk blijken dat het pijn doet en zet/hou 'm ver genoeg bij me vandaan dat -ie me niet meer kan raken en leg daarbij uit dat ik dat doe omdat ik niet wil dat hij me nogmaals pijn doet. Als -ie dan toch weer een poging doet, zie ik het als behoefte om ergens op te meppen en dan zoeken we iets waar dat wél op mag (en dat benoem ik dan ook), zoals een kussen, de bank, dekbed, etcetera. Als ik dan enthousiast mee ga slaan op zo'n kussen heeft -ie meteen pret en is het agressieve moment voorbij zonder dat ik 'm zomaar afleid met iets willekeurigs. Werkt prima en inmiddels lijkt het 'mensen sla je niet, kussens kun je wél slaan' zowaar een beetje door te zijn gedrongen

Mini, dank voor je reactie. Klinkt als een goede manier, zal het ook eens op die manier proberen.
Probleem is ook, dat ie meestal gaat slaan en bijten op het moment dat ik met Simon op de arm naar beneden loop. Dan is het wat lastiger om meteen adequaat hem van me af te houden.
Vanmiddag probeerde hij weer te bijten, terwijl ik hem in zijn stoel zette. Toen dat niet lukte, zei hij ook nog erbij "mama bijte"

Het hoort misschien bij het uitproberen e.d., maar word er wel een beetje verdrietig van. Want blijkbaar is het iets waarvan hij weet/doorheeft dat ie dat bij mij kan maken, want bij manlief doet ie het niet

_{Ga erdoor ook een beetje twijfelen aan mijn parenting skills}

Niet verdrietig van worden joh Tolstoi: dit soort dingen van kleine ukkies nóóit persoonlijk opvatten.

En zie het maar zo: driftig doen, slaan, bijten en er gemeen bij kijken juist bij jou als moeder mag je gerust zien als een eervolle uitprobeersel: 'houdt ze nog van me als ik -dit- doe?' En het antwoord is uiteraard: tuurlijk wel. Mits erbij duidelijk maken dat het niet de bedoeling is.

Ah, slaan mag op het lijstje van 'dingen die nog kunnen/zullen komen'.
Wat daar inmiddels van afgestreept kan worden: naar bed gaan en in slaap vallen met een autootje .

Tolstoi, zo zou ik het niet opvatten. Volgens mij is het voor veel dreumesen zo dat hun moeder de allervertrouwdste persoon is, hoe vertrouwd en relaxed ze ook zijn met bijvoorbeeld hun vader. Ze kenden ons lichaam al voor ze geboren waren. Ze werden erop gedeponeerd na die geboorte, ze rustten de eerste maanden meestal het meeste bij ons en haalden er zelfs hun voedsel vandaan. Dus bij ons kunnen ze zich ook het meeste laten gaan. Tegen jammeren, op meppen. Wij gaan toch nergens heen.

[ Bericht 8% gewijzigd door Lemijn op 16-02-2019 18:33:04 ]

quote:

Op zaterdag 16 februari 2019 14:30 schreef Lemijn het volgende:

Tolstoi, zou zou ik het niet opvatten. Volgens mij is het voor veel dreumesen zou dat hun moeder de allervertrouwdste persoon is, hoe vertrouwd en relaxed ze ook zijn met bijvoorbeeld hun vader. Ze kenden ons lichaam al voor ze geboren waren. Ze werden erop gedeponeerd na die geboorte, ze rustten de eerste maanden meestal het meeste bij ons en haalden er zelfs hun voedsel vandaan. Dus bij ons kunnen ze zich ook het meeste laten gaan. Tegen jammeren, op meppen. Wij gaan toch nergens heen.

(Wat een allersnoezigste foto!)

[ Bericht 1% gewijzigd door minilot op 16-02-2019 17:24:50 ]

FF, je uitje met 3 losse kinderen -> held . En goed punt wat betreft de noodzaak om mama te zeggen.

LeSage, dat is er zeker een om te onthouden, maar de opdracht was nu vrij strikt 'maak een A4-tje'.

Banaan ook zo lekker aan het gebaren!

Ik denk dat ik en jij ook vrij ingewikkelde begrippen zijn. Ik gebruik expres afwisselend ik/mama en jij/Jacob, maar hij reageert soms wel goed op 'waar is de neus van Jacob' en nooit op 'jouw neus'. Die neusgrijpobsessie vind ik trouwens niet heel fijn met onze doorlopende verkoudheden .

Thanks, jullie zijn lieverds!

Lemijn, wat een zoete slaapfoto

Ik las laatst ergens dat kinderen vaak ook het minst leuk zijn bij hun moeder, juist omdat ze, wat Lemijn ook al zegt, nergens heen gaat. Dat jij hem een veilig gevoel geeft, maakt dus dat hij ook de minder leuke dingen durft te uiten. Dus eigenlijk is het een compliment. Maar het is wel herkenbaar dat het niet altijd zo voelt.

FF, ik vind je echt een held. De dingen die jij doet met 3 kinderen, echt geweldig. Ik kom met 1 al handen, ogen en benen te kort.

Ik kom vooral energie tekort. Jacob ook trouwens dus die ligt er al weer in. Gelukkig maar dat ik daar niet zoveel van ga huilen als hij want dan werd het hier echt een droeve boel .

Herkenbaar Lemijn, met een peuter die net ziek is geweest en een draak van een dreumes (die wel echt heel veel charme in de strijd gooit waardoor ik altijd weer smelt) is mijn energielevel ook onder peil. En deze week gezellig alleen met de 2 mannen. Dus als ze zo in bed liggen ga ik languit.
_{Grapje, eerst de was doen}

Tolstoi, hier ook een bijtende en slaande en soms ook krabbende en knijpende dreumes. Ik besteed er nauwelijks aandacht aan, ik pak alleen zijn handje (of duw zijn hoofd weg in geval van bijten) en zeg iets in de trant van dat het niet mag en zeer doet en dan zet ik hem een meter verderop.
Zéker niet gaan twijfelen aan je parenting skills, hoor! Volgens mij gaat bijna elke dreumes door deze fase, het hoort erbij!

* LadyS gaat terug in lurkstand

Tolstoi, ik wilde nog even op je reageren. Dat slaan/schoppen/bijten is echt de stomste fase, maar wel heel nuttig.
Ik hoorde ooit van iemand die een geadopteerd kind en een biologisch kind heeft dat juist dat ook het verschil is. Bij het geadopteerde kind zit er altijd een touwtje tussen, dat kan langer worden, maar het kan uiteindelijk ook breken. Bij zijn biologische kind zat een elastiek, dat wordt ook langer, maar zal altijd weer terugveren.
Dat effect willen kinderen testen. Hoe ver kan ik bij mijn ouders gaan, komt dat elastiekje altijd weer terug? En dat is dus als dreumes, als peuter, en later als puber.

Toevallig had ik het er vandaag nog met mijn moeder over, dat de kinderen altijd veel drukker en lastiger zijn als ik er bij ben. Gewoon omdat het bij mij kan. Ik blijf dat ook pittig vinden, maar het is vooral niet jouw slechte opvoeding, eerder het feit dat Simon jouw liefde voelt

Ik zag een lieve foto van een slapende Jacob!

En een mooie foto van C. op de fiets

FF ik vind het ook zo knap

Pkm zijn jullie weer een beetje beter?

Lastig TolStoi! Maar eens met bovenstaande.. en het ligt dus echt niet aan je parenting skills

Pkm ik zag dat je nog vroeg naar het slapen maar dat gaat overdag beter! Vandaag lag hij zelfs 1,5 uur in eigen bed! En opvang gaat ook beter, al was hij donderdag wel weer vrij aanhankelijk geweest. ‘s Nachts slapen is matig. Elke nacht 1,5 uur huilen ergens tussen 03:30 - 06:00.

Maar ik zag vandaag een 6e tand, nu al 4 weken elke week een nieuwe tand en volgens mij zat dat m ook dwars. Hij is nu weer een stuk beter te pas dan voorgaande weken . Vandaag lekker buiten in t zonnetje in de speeltuin gespeeld en hij was zo vrolijk



[ Bericht 6% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 16-02-2019 23:28:52 ]

Lekker filmpje zo, Fleur! Zannnndd.

Hehe. Günther had eigenlijk nog helemaal geen slaap en drinkt overdag nauwelijks nog bij me, maar heb 'm zojuist met twee borsten in slaap gevoed zodat we een beetje op tijd naar de Efteling kunnen.

Heerlijk Fleur! Zo genieten nu ook

Ooh Mini, met dit weer naar de Efteling is ook geen straf.

Wij deden net een rondje speeltuin-kinderboerderij-speeltuin. Genieten in de zon

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

De Efteling is nooit een straf Opvallend goed te doen en sfeervol met regen, voor een attractiepark

Awwww, lief snoetje zo, LeSage!

Ohh LeSage Dit weer met een dreumes

Veel plezier mini!

De draak was eng, maar Günther wilde er ook beslist niet bij vandaan.

Wij op rechts:


[ Bericht 17% gewijzigd door minilot op 17-02-2019 18:25:43 ]

Ah mini wat leuk!

Hoe gaat het jou af alleen met dreumes en peuter LeSage? Jij was deze week alleen toch?

LadyS hoe is het bij jullie? Al helemaal gesetteld in jullie nieuwe huis?

Casper heeft z’n goede humeur en dutjes overdag _voorlopig terug en het is zo’n heerlijk kind. Voornamelijk als hij dus zelf ook goed in z’n vel zit . Vanmiddag voor het eerst zelfstandig zonder steun van zit naar stand gekomen (en daarna gelijk omvallen ) en het Ikea Duktig keukentje ergens was zo’n hit (300miljoen keer het pannetje in en uit het kastje halen) dat ik er vanavond gelijk zelf maar 1 op de kop heb getikt via marktplaats . De afgelopen maanden waren best pittig met hem maar volgens mij is die fase waarin ie zat een beetje voorbij!

[ Bericht 8% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 17-02-2019 22:09:03 ]

De duktig is hier ook wel een succes. Steeds als ik iets kwijt ben ligt het daar in, sleutels, afstandsbediening, portemonnee

Ik vind het pittig, alleen thuis zijn met de jongens. Vooral fysiek, omdat alle omkleedsessies, alle keren optillen, in de kinderwagen, autostoeltjes nu voor mij zijn.
En het is gewoon saai zonder mijn vriend
Mijn respect voor alleenstaande ouders groeit met het uur

Ooh de Duktig. Wolf krijgt 'm voor zijn verjaardag.

We vroegen gisteren aan hem wat een hond zegt. Wolf 'ieeeeeeh! '

Tof ding die Duktig, ben nog wel twijfelende wegens echte keuken hier die ook dagelijks al voor veel vermaak zorgt. Hmmm.

Verder: vandaag aan de rand van het dorp een schommel gevonden met uitzicht op werelderfgoed!