Wat als ik je zeg, dat je innerlijke strijd en lijden eigenlijk één grote droom is die berust op een dikke vette aanname die je simpelweg steeds maar niet ziet?
En nu heb jij rode en blauwe pillen in de aanbieding?quote:Op dinsdag 29 januari 2019 23:11 schreef Maharski het volgende:
Wat nu, als ik jou zeg dat jij eigenlijk helemaal niet bestaat? Dat het hele idee van jij en je zelfbeeld slechts een (super)gedachte in de geest van je bewustzijn is? Dat al je angsten, neurosen, rare wanen, en het hele rattenplan aan waar je je de hele dag druk om maakt m.b.t. tot een zogenaamde 'jij' die zogenaamd allerlei ballen in de lucht moet zien te houden, op één grote superwaan berust, die simpelweg volledig geconditioneerd is?
Wat als ik je zeg, dat je innerlijke strijd en lijden eigenlijk één grote droom is die berust op een dikke vette aanname die je simpelweg steeds maar niet ziet?
Dat is je enige biologische doel in het leven, nageslacht.
Iets is pas een doel als jij zegt dat het een doel is. Een doel is niet an sich en bestaat net zo goed niet of wel als al het andere waar TS over raaskalt in zn OP.. Iets heeft waarde omdat jij er waarde aan geeft. Als jij zegt dat jouw enige biologische doel nageslacht is moet je dat vooral niet laten. Maar ik vul liever mijn eigen biologische dan wel niet biologische doelen inquote:Op dinsdag 29 januari 2019 23:33 schreef cherrycoke het volgende:
zelfbewustheid is alleen maar goed om te "overleven" bewustzijn van je omgeving om dingen te leren, intellect om zo beter de concurrentie met andere mensen te hebben om je voort te planten.
Dat is je enige biologische doel in het leven, nageslacht.
Maakt het uit?
Dan heb je gelijk.quote:
Wat nu, als ik jou zeg dat jij eigenlijk helemaal niet bestaat? Dat het hele idee van jij en je zelfbeeld slechts een (super)gedachte in de geest van je bewustzijn is? Dat al je angsten, neurosen, rare wanen, en het hele rattenplan aan waar je je de hele dag druk om maakt m.b.t. tot een zogenaamde 'jij' die zogenaamd allerlei ballen in de lucht moet zien te houden, op één grote superwaan berust, die simpelweg volledig geconditioneerd is?
Wat als ik je zeg, dat je innerlijke strijd en lijden eigenlijk één grote droom is die berust op een dikke vette aanname die je simpelweg steeds maar niet ziet?
Heel basaal gesteld is het simpeler dan dat: "voortbestaan". Dat dat door middel van voortplanting gaat voor de meeste soorten staat daar verder los van. Je bent biologisch geprogrammeerd om jezelf te verweren tegen alles wat jouw voortbestaan bedreigt (en "jouw voortbestaan" omvat daarbij ook het doorgeven van je genen naar volgende generaties).quote:Op woensdag 30 januari 2019 00:20 schreef HetDonkertAan het volgende:
[..]
Iets is pas een doel als jij zegt dat het een doel is. Een doel is niet an sich en bestaat net zo goed niet of wel als al het andere waar TS over raaskalt in zn OP.. Iets heeft waarde omdat jij er waarde aan geeft. Als jij zegt dat jouw enige biologische doel nageslacht is moet je dat vooral niet laten. Maar ik vul liever mijn eigen biologische dan wel niet biologische doelen in
Waarom spreek je in deze post dan vaak de 'je/jij' aan als het niet bestaat? Waarom heb je het steeds over ‘jij/je’ (die niet bestaat) maar niet over de ‘ik’ van jezelf? Waarom wil die 'ik' in je post de 'jij/je' vertellen dat 'jij/je' niet bestaat?quote:
Wat nu, als ik jou zeg dat jij eigenlijk helemaal niet bestaat? Dat het hele idee van jij en je zelfbeeld slechts een (super)gedachte in de geest van je bewustzijn is? Dat al je angsten, neurosen, rare wanen, en het hele rattenplan aan waar je je de hele dag druk om maakt m.b.t. tot een zogenaamde 'jij' die zogenaamd allerlei ballen in de lucht moet zien te houden, op één grote superwaan berust, die simpelweg volledig geconditioneerd is?
Wat als ik je zeg, dat je innerlijke strijd en lijden eigenlijk één grote droom is die berust op een dikke vette aanname die je simpelweg steeds maar niet ziet?
‘Je’ kan helemaal geen gelijk hebben, want ‘je’ bestaat niet.quote:
Taaldingetje waar je niet aan ontkomt.quote:Op woensdag 30 januari 2019 17:58 schreef Arbi3 het volgende:
Waarom spreek je in deze post dan vaak de 'je/jij' aan als het niet bestaat? Waarom heb je het steeds over ‘jij/je’ (die niet bestaat) maar niet over de ‘ik’ van jezelf? Waarom wil die 'ik' in je post de 'jij/je' vertellen dat 'jij/je' niet bestaat?
Het zou me een rare woordenbrij worden anders. 
Zonder dat verhaal in jouw hoofd besta ik geeneens voor jou
En dat zelfde kan je ook toepassen op jezelf.
Vanuit die geloof constructie van aannames, meningen, veronderstellingen en vooral ook alle oordelen die we hebben over ons zelf en over anderen en de wereld daar is heel je identiteit uit opgebouwd. Wie ben jij zonder je verhaal?
Dat is een hele fijne gedachte om tot rust te komen. Vooral wanneer dit 'verhaal' je soms een beetje naar hrt hoofd stijgt.quote:
Jij hebt een verhaal over mij, dat kan een positief verhaal zijn waardoor het prettig is voor jou. Het kan ook een negatief verhaal zijn waardoor het voor jou minder prettig kan zijn.
Zonder dat verhaal in jouw hoofd besta ik geeneens voor jou
En dat zelfde kan je ook toepassen op jezelf.
Vanuit die geloof constructie van aannames, meningen, veronderstellingen en vooral ook alle oordelen die we hebben over ons zelf en over anderen en de wereld daar is heel je identiteit uit opgebouwd. Wie ben jij zonder je verhaal?
Je gooit een boeddhistisch/matrix (achtig) verhaaltje op het net en vervolgens laat je niks meer van je horen.
Inderdaad, het is zeker fijn als je gedachten zeg maar vredig zijn in plaats van alle negatieve aannames en oordelen die er in rond kunnen spoken. Is dat eigenlijk niet wat we allemaal willen, vrede?quote:
[..]
Dat is een hele fijne gedachte om tot rust te komen. Vooral wanneer dit 'verhaal' je soms een beetje naar hrt hoofd stijgt.
We gooien een balletje op, en zien wel waar het heengaat.quote:
TO, wat wil je nou eigenlijk met dit topic?
Je gooit een boeddhistisch/matrix (achtig) verhaaltje op het net en vervolgens laat je niks meer van je horen.
Je reactie is logisch hoor, daar niet van, maar in dit licht bezien ook meteen ironisch: 'wat stelt dit voor? waar gaat het heen? Wat is de bedoeling?', het controlemechanisme in actie. Grip op de zaak proberen te krijgen. Precies dat mechanisme.Prachtige vraag!quote:
Bestaan als op zichzelf staand. Iets met een vaste, substantiële kern. Ik zeg: probeer dat maar eens te vinden. Ga je niet vinden.quote:
Jij kan wel zeggen :"Jij bestaat niet". Maar definieer eerst "Bestaan". Pas daarna kun je toetsen of dat van toepassing is.
Wie weet.quote:
En nu heb jij rode en blauwe pillen in de aanbieding?
Ja, na een paar posts van jouw is het mij duidelijk.quote:
[..]
We gooien een balletje op, en zien wel waar het heengaat.
Lekker vaag doen en als iemand een praktische vraag stelt begripvol knikken met een glimlach vol medeleven om zoveel onnozelheid.
Een heel oud en irritant trucje, er is zelfs een aardig sprookje van gemaakt.
De nieuwe kleren van de keizer
Wat een arrogantiequote:
[..]
Bestaan als op zichzelf staand. Iets met een vaste, substantiële kern. Ik zeg: probeer dat maar eens te vinden. Ga je niet vinden.
Kijk, je hebt al een typetje van me gemaakt, en daarmee al een flinke afstand geschapen tussen jou en mij. Daar is het al: ik vs. jou. Round 1! Fight!quote:
Ja, na een paar posts van jouw is het mij duidelijk.
Lekker vaag doen en als iemand een praktische vraag stelt begripvol knikken met een glimlach vol medeleven om zoveel onnozelheid.
Een heel oud en irritant trucje, er is zelfs een aardig sprookje van gemaakt.
De nieuwe kleren van de keizer
Beetje voorspelbaar wel.
Nu is het ineens wel weer jij en ik.quote:
[..]
Kijk, je hebt al een typetje van me gemaakt, en daarmee al een flinke afstand geschapen tussen jou en mij. Daar is het al: ik vs. jou. Round 1! Fight!
Beetje voorspelbaar wel.
Je ego ineens weer helemaal terug?
Beetje voorspelbaar wel
IK kan heel slecht tegen bullshit en al helemaal niet tegen arrogante bullshitters
Zo gaat dit in de regel meestal als je dit ter sprake brengt: meteen wordt je gebombardeerd tot betweter, iemand die denkt boven de ander te staan vanwege een of andere magische speciale kennis, dat je een narcist bent of zo, denkt dat je jezus bent geworden etc. etc.quote:
Nu is het ineens wel weer jij en ik.
Beetje voorspelbaar wel
Dat is allemaal projectie vanuit het persoonlijke perspectief. Je kunt ook vrijwel niet anders, zo werkt je associërende brein nu eenmaal als je vanuit dat perspectief denkt. Niet mis mee overigens. Het is geen oordeel. Just how it works.
Punt is alleen: er kan een moment ontstaan dat je de onzin van dat hele gebeuren inziet. En als je daar echt vol van doordrongen bent* dan neem je ook je eigen toe-eigen neigingen niet meer serieus, je eigen arrogantie, trots of waar je me ook allemaal van wilt betichten. Er is geen 'ik' die het allemaal weet en door heeft. Enkel een zien voor wat het is. In 't bewustzijn dat je bent. Het ware Zelf zonder naam
* wie is die 'je' die ergens vol van doordrongen zou zijn? Die bestaat niet. Is een schijngestalte in de mind. Niemand hoeft daar ook vanaf of zo. Het is gewoon simpelweg niet werkelijk. Je kunt erom leren lachen. Wie kan erom lachen? Er kan gewoon om gelachen worden, door niemand.
Als je nu met droge ogen gaat beweren dat je continue in een staat van verlichting verkeert dan ben je of 100% zeker een leugenaar of je hebt een psychose.quote:
[..]
Zo gaat dit in de regel meestal als je dit ter sprake brengt: meteen wordt je gebombardeerd tot betweter, iemand die denkt boven de ander te staan vanwege een of andere magische speciale kennis, dat je een narcist bent of zo, denkt dat je jezus bent geworden etc. etc.
Dat is allemaal projectie vanuit het persoonlijke perspectief. Je kunt ook vrijwel niet anders, zo werkt je associërende brein nu eenmaal als je vanuit dat perspectief denkt. Niet mis mee overigens. Het is geen oordeel. Just how it works.
Punt is alleen: er kan een moment ontstaan dat je de onzin van dat hele gebeuren inziet. En als je daar echt vol van doordrongen bent* dan neem je ook je eigen toe-eigen neigingen niet meer serieus, je eigen arrogantie, trots of waar je me ook allemaal van wilt betichten. Er is geen 'ik' die het allemaal weet en door heeft. Enkel een zien voor wat het is. In 't bewustzijn dat je bent. Het ware Zelf zonder naam
* wie is die 'je' die ergens vol van doordrongen zou zijn? Die bestaat niet. Is een schijngestalte in de mind. Niemand hoeft daar ook vanaf of zo. Het is gewoon simpelweg niet werkelijk. Je kunt erom leren lachen. Wie kan erom lachen? Er kan gewoon om gelachen worden, door niemand.
maw JIJ hebt gewoon een ego net als iedereen hier en als dat nu ineens zou wegvallen verhang je jezelf waarschijnlijk vannacht nog
Kan soms best gebeuren hoor. Dat er in een zeker moment toch weer effe identificatie optreedt. Maar ja, als dat dan weer wordt gezien, kan het weer wegvallen. Het gaat hier niet over een prestatie of zo, of 'zo goed mogelijk zonder ego zien te blijven'.quote:
Je ego ineens weer helemaal terug?
De mind is een fucker. En gewoontes kunnen ook na inzicht best nog een tijdje blijven opduiken, als ingesleten conditioneringen.
Serieus, ik ben echt heel benieuwd hoe je over een paar jaar op deze periode terug kijkt.
Gokje: you want your fuckin steak back
Nou, tot over een paar jaar dan.quote:
Wil je over een aantal jaar nog wel eens spreken, je bent nu een beetje vermoeiend.
Serieus, ik ben echt heel benieuwd hoe je over een paar jaar op deze periode terug kijkt.
Dit is eigenlijk zo goddamn fucking simpel. Niet bijzonders zelfs. Alleen we zijn als mens zo diep geconditioneerd onszelf als een persoon te zien, onszelf te definiëren, na te streven een 'goede persoon' te zijn, onszelf te verbeteren, met anderen te concurreren, dat we het geluk in allerlei externe zaken zoeken, waar het niet te vinden is. Dat heeft heel wat drama in de wereld tot gevolg. Mensen plegen zelfmoord omdat ze niet datgene slagen te bereiken waar ze in hun denken aan denken te moeten voldoen. Dat is de dramatische kant ervan. Mensen gaan zo gebukt onder wat ze eigenlijk helemaal niet zijn. Van klein tot groot leed. Het heeft enorm veel lijden tot gevolg, en dat hoeft niet zo te zijn.
Het zou goed zijn als mensen zich de vraag stellen: wie ben ik? Wie ben ik nu eigenlijk echt werkelijk? Onophoudelijk, totdat het duidelijk wordt. Het kan zo'n last zijn die van je schouders valt. Beseffen wat je altijd al was, maar niet zag.
Hoe ben jij er zo zeker van dat je bent wie denkt dat je bent?
stond in de krant
[ Bericht 24% gewijzigd door Zalmslaatje op 30-01-2019 23:36:29 (verwijderd) ]
Haha, vertel...quote:
"Hoe ben jij er zo zeker van dat je bent wie denkt dat je bent? "
Been there, done that, want my fuckin steak back!
Hoe bedoel je dat?
Op een gegeven moment ben je het hele gedoe zat en wil je gewoon je (spreekwoordelijke) biefstukkie terug.
Ja, zeker. Vette film met een diepe boodschap.quote:
Neem aan de je de film van de matrix wel kent.
Op een gegeven moment ben je het hele gedoe zat en wil je gewoon je (spreekwoordelijke) biefstukkie terug.
Maar hoezo werd je het zat, en wát werd je zat?
quote:
Wat nu, als ik jou zeg dat jij eigenlijk helemaal niet bestaat? Dat het hele idee van jij en je zelfbeeld slechts een (super)gedachte in de geest van je bewustzijn is? Dat al je angsten, neurosen, rare wanen, en het hele rattenplan aan waar je je de hele dag druk om maakt m.b.t. tot een zogenaamde 'jij' die zogenaamd allerlei ballen in de lucht moet zien te houden, op één grote superwaan berust, die simpelweg volledig geconditioneerd is?
Wat als ik je zeg, dat je innerlijke strijd en lijden eigenlijk één grote droom is die berust op een dikke vette aanname die je simpelweg steeds maar niet ziet?
Mooi topic, goede aanwinst. Thnx!quote:Jij bestaat niet als afgescheiden persoon, want er is slechts één energieveld dat alles omvat.
Het steak stukje
Alles, als je niet oppast kan je hier knettergek van worden, je zal niet de eerste zijn.
[ Bericht 9% gewijzigd door Zalmslaatje op 30-01-2019 23:36:45 (verwijderd) ]
Komt omdat mensen nogal eens de neiging hebben er heel spacende materie van te maken. Een soort spectaculair iets, zoals tja, bijvoorbeeld de Matrix Film.quote:
Alles, als je niet oppast kan je hier knettergek van worden, je zal niet de eerste zijn.
quote:
"Hoe ben jij er zo zeker van dat je bent wie denkt dat je bent? "
Been there, done that, want my fuckin steak back!
quote:
Neem aan de je de film van de matrix wel kent.
Op een gegeven moment ben je het hele gedoe zat en wil je gewoon je (spreekwoordelijke) biefstukkie terug.
Je beseft dat je jezelf aan het vergelijken bent met de ‘verrader’ uit de film The Matrix die heult met de agenten/ego’s en die Neo wil tegenhouden? Degene die in de film zegt: “Ignorance is a bliss.” Oftewel de Judas uit het verhaal van Jezus. Dat jij ‘gefaald’ hebt (zoals je zelf aangeeft), wil niet zeggen dat 'anderen' het maar moeten ‘opgeven’.quote:
"Maar hoezo werd je het zat, en wát werd je zat?"
Het steak stukje
Alles, als je niet oppast kan je hier knettergek van worden, je zal niet de eerste zijn.
Vind je ook dat Boeddha knettergek is geworden? Jezus? Rumi? Zit de dalai lama in een psychische inrichting? Heeft Eckhart Tolle zich opgehangen? Of inspireren hun levens en helpen hun werken miljarden mensen?
Hoe diep je je ook in de illusie wegvlucht (en gaat voor de “steak”) de realiteit zal altijd aan je deur blijven kloppen. Kijk bijv. in R&P hoe mensen verstrikt zijn geraakt in zichzelf, psychische instellingen die als paddenstoelen uit de grond schieten met wachtlijsten van maanden, vooral met mensen die voor de “steak” gaan.
Yep, er kwamen mannetjes in zwarte pakken en zonnebrillen langs, dacht eerst dat ze uit men in black kwamen maar ze waren uit de matrix gekropen.quote:
[..]
[..]
[..]
Je beseft dat je jezelf aan het vergelijken bent met de ‘verrader’ uit de film The Matrix die heult met de agenten/ego’s en die Neo wil tegenhouden? Degene die in de film zegt: “Ignorance is a bliss.” Oftewel de Judas uit het verhaal van Jezus. Dat jij ‘gefaald’ hebt (zoals je zelf aangeeft), wil niet zeggen dat 'anderen' het maar moeten ‘opgeven’.
Vind je ook dat Boeddha knettergek is geworden? Jezus? Rumi? Zit de dalai lama in een psychische inrichting? Heeft Eckhart Tolle zich opgehangen? Of inspireren hun levens en helpen hun werken miljarden mensen?
Hoe diep je je ook in de illusie wegvlucht (en gaat voor de “steak”) de realiteit zal altijd aan je deur blijven kloppen. Kijk bijv. in R&P hoe mensen verstrikt zijn geraakt in zichzelf, psychische instellingen die als paddenstoelen uit de grond schieten met wachtlijsten van maanden, vooral met mensen die voor de “steak” gaan.
Niet alles zo letterlijk nemen.
En die namen die je noemt, het is helemaal niet zeker dat er 1 historische boeddha is geweest is ook de historische jezus is omstreden.
Alles wat we menen te weten is uit overlevering.
Rumi heb ik nog nooit van gehoord.
De dalai lama is voor mij de politieke (en spirituele leider) van Tibet in ballingschap. Niks meer en niks minder. Beetje vergelijkbaar met de paus.
Tolle, inspirerend schrijver voor velen maar ik heb er niet veel mee.
50.000 jaar lopen er mensen rond op deze planeet en deze 5 namen zijn de top van onze "spirituele" ontwikkeling ?
En die heb ik persoonlijk als Judas verraden?
Je geeft mij veel te veel eer
De meeste mensen zijn dat spirituele geneuzel na een tijdje zat, kijk maar eens in het 2de hands boeken schap.
[ Bericht 0% gewijzigd door Zalmslaatje op 31-01-2019 14:44:03 ]
cel verdeling is geen doel maar gebeurt realistisch tot aan je dood. wat jij als doel stelt in je eigen leven moet je zelf weten, daarom zijn er ook mensen die er voor kiezen om er zelf een einde aan te maken. als wij willen doorbestaan dan is nageslacht nodig daarom is het enige biologische doel voortplanten, daarna ben je niks meer dan een rondlopende zak met bloed. nutteloos in de onenigheid van het universum.quote:
[..]
Iets is pas een doel als jij zegt dat het een doel is. Een doel is niet an sich en bestaat net zo goed niet of wel als al het andere waar TS over raaskalt in zn OP.. Iets heeft waarde omdat jij er waarde aan geeft. Als jij zegt dat jouw enige biologische doel nageslacht is moet je dat vooral niet laten. Maar ik vul liever mijn eigen biologische dan wel niet biologische doelen in
Voor mensen die niet hebben bestaan hebben ze wel grote invloed gehad op de wereld, meer dan ik en jij (die zichzelf als echt bestaand beschouwt) zullen hebben. Er is meer bewijs voor het bestaan van dit soort figuren dan voor mijn eigen betovergrootvader.quote:
[..]
Yep, er kwamen mannetjes in zwarte pakken en zonnebrillen langs, dacht eerst dat ze uit men in black kwamen maar ze waren uit de matrix gekropen.
Niet alles zo letterlijk nemen.
En die namen die je noemt, het is helemaal niet zeker dat er 1 historische boeddha is geweest is ook de historische jezus is omstreden.
Alles wat we menen te weten is uit overlevering.
Je komt hier niet bepaald sterk over, kent hen/hun (boek)werken/invloed niet eens (zo goed).quote:Rumi heb ik nog nooit van gehoord.
De dalai lama is voor mij de politieke (en spirituele leider) van Tibet in ballingschap. Niks meer en niks minder. Beetje vergelijkbaar met de paus.
Tolle, inspirerend schrijver voor velen maar ik heb er niet veel mee.
Ik heb nergens een top samengesteld. Maar dat ze duizenden jaren, miljarden mensen (uit alle lagen van de samenleving, van koningen tot onderdanen, intellectuelen, filosofen, kunstenaars, etc.) beïnvloed en geïnspireerd hebben, hun leer over de hele wereld is verspreidt, zoveel boekwerken die aan hun levens en leer gewijd zijn, de basis hebben gelegd voor vele culturen, normen/waarden, dat bagatelliseer je?quote:50.000 jaar lopen er mensen rond op deze planeet en deze 5 namen zijn de top van onze "spirituele" ontwikkeling ?
Zeg ik nergens, wel begrijpend lezen. Je vergeleek jezelf immers met de personage Cypher (ironisch genoeg een verrader uit The Matrix film, die de waarheid voor de illusie/steak verruilt) en probeerde TS af te schrikken.quote:En die heb ik persoonlijk als Judas verraden?
Je geeft mij veel te veel eer
Ik heb mijn (spirituele, religieuze, esoterische) boeken ook allemaal aan de kringloopwinkel weggegeven. Had in mijn geval niks te maken met het ‘zat’ zijn, integendeel: als je de parel hebt gevonden, dan hou je de parel en geef je de rest weer terug, zodat anderen er misschien ook wat aan kunnen hebben. Als ik het nutteloze onzin vond, had ik het wel in de blauwe kliko gedaan. Maar sowieso kijken naar wat de meerderheid doet is geen goede/sterke uitgangspunt.quote:De meeste mensen zijn dat spirituele geneuzel na een tijdje zat, kijk maar eens in het 2de hands boeken schap.
[ Bericht 0% gewijzigd door Arbi3 op 01-02-2019 23:53:40 ]
Benoemen, definiëren & kwalificeren.quote:
Jij kan wel zeggen :"Jij bestaat niet". Maar definieer eerst "Bestaan". Pas daarna kun je toetsen of dat van toepassing is.
Waarom zou ik hier een expert in moeten zijn?quote:
Je komt hier niet echt sterk over, kent hen/hun (boek)werken/invloed niet eens (zo goed).
Heb nooit beweerd een spirituele intellectueel of iets dergelijks te zijn.
Aan de ene kant wil ik hier best dieper op ingaan maar aangezien ik een belabberde schrijver ben zal ik dat jullie en mijzelf niet aandoen.
Beetje jammer om een paar a4-tjes vol te tikken die vervolgens alleen maar voor meer verwarring zorgen.
Laat ik het zo zeggen: mijn pad was duidelijk anders dan het jouwe en daar wil ik het nu even bij laten.
Doet mijn bewustzijn dit expres en waarom?
Als mijn bewustzijn dit expres doet, heeft het dan een reden om dit beeld te creëren?
Zeker, ik heb het ook heel sterk dat het weer terug is. Gelijk alles weer complex maken enzovoort. Haha, het is best bizar, alsof er een soort van entiteit in je leeftquote:
[..]
Kan soms best gebeuren hoor. Dat er in een zeker moment toch weer effe identificatie optreedt. Maar ja, als dat dan weer wordt gezien, kan het weer wegvallen. Het gaat hier niet over een prestatie of zo, of 'zo goed mogelijk zonder ego zien te blijven'.
De mind is een fucker. En gewoontes kunnen ook na inzicht best nog een tijdje blijven opduiken, als ingesleten conditioneringen.
en dat zeg ik he, als nuchtere rasatheist.Omdat het dat geleerd heeft te doen op jonge leeftijd al. In een fase waarin je nog verder nauwelijks onderscheid kon maken. En vervolgens is dat jaren en jaren dieper vastgezet door volop aanmoediging van mensen om je heen die zich in hetzelfde bevinden en ook niet beter weten/wisten.quote:
Dan zou ik mij (en eigenlijk jou) afvragen wat de reden en functie is van het feit dat mijn bewustzijn dat beeld (volgens mij gaat het hier om het ego) creëert.
Doet mijn bewustzijn dit expres en waarom?
Als mijn bewustzijn dit expres doet, heeft het dan een reden om dit beeld te creëren?
Je kunt je afvragen of je 'je best' wel hoeft te doen. Misschien gaat er wel veel meer vanzelf dan je denkt.quote:
Wat maakt het uit, als je nu niet je best doet, heb je op dit moment die nare droom. Omdat je dan in de put zit, of dat nou in het echt is of in een “droom” maakt dan ook geen zak uit.
Nutteloosheid is geen meningloos begrip. Das een mening, iets heeft wel of geen nut. Dat is net wat je er zelf van maakt, dat geloven noem ik god.quote:
[..]
cel verdeling is geen doel maar gebeurt realistisch tot aan je dood. wat jij als doel stelt in je eigen leven moet je zelf weten, daarom zijn er ook mensen die er voor kiezen om er zelf een einde aan te maken. als wij willen doorbestaan dan is nageslacht nodig daarom is het enige biologische doel voortplanten, daarna ben je niks meer dan een rondlopende zak met bloed. nutteloos in de onenigheid van het universum.
En wat is de functie ervan?quote:
[..]
Omdat het dat geleerd heeft te doen op jonge leeftijd al. In een fase waarin je nog verder nauwelijks onderscheid kon maken. En vervolgens is dat jaren en jaren dieper vastgezet door volop aanmoediging van mensen om je heen die zich in hetzelfde bevinden en ook niet beter weten/wisten.
Essentie beschermen. Grenzen bewaken. Beschermingsmechanisme hè.quote:
Wat dat betreft verkeert de mensheid is een diepe crisis van onwetendheid.
Klinkt nuttig. Moet ik daar iets tegen doen?quote:
[..]
Essentie beschermen. Grenzen bewaken. Beschermingsmechanisme hè.
Je moet helemaal niksquote:
Klinkt nuttig. Moet ik daar iets tegen doen?
Helder. Mooi dat ik hier dankzij jouw topic even over na kon denken! Dank je!quote:
Maar het feit dat je jezelf de vraag "besta ik?" stelt bevestigd je bestaan toch? Dat is in ieder geval de strekking van wat Descartes al zei.quote:
Je bestaat niet of je bestaat wel. 50 procent kans dat je gelijk hebt.
Niet persé, misschien bestaan deze realiteiten wel naast, boven of onder elkaar.quote:
Je bestaat niet of je bestaat wel. 50 procent kans dat je gelijk hebt.
Ze kunnen van elkaar gescheiden zijn of met elkaar versmelten en ook door elkaar lopen, er zijn geen grenzen.
[ Bericht 7% gewijzigd door Zalmslaatje op 01-02-2019 19:08:15 (kl toevoeging) ]
Graag gedaan, graag gedaan! Hoop dat je nu verder kunt.quote:
Helder. Mooi dat ik hier dankzij jouw topic even over na kon denken! Dank je!
Zo kwam je wel over door uitspraken als: "Been there, done that." Maar misschien interpreteerde ik dat verkeerd. Ik denk dat niemand van ons hier een expert (in de zin van meester) of spiritueel "verlicht" is.quote:
[..]
Waarom zou ik hier een expert in moeten zijn?
Heb nooit beweerd een spirituele intellectueel of iets dergelijks te zijn.
Dat bewustzijn is zeg maar een innerlijke wijsheid een intelligentie die in ons allemaal aanwezig is. Het is alleen de vraag in hoeverre wij verbonden zijn met die wijsheid en intelligentie in ons zelf. Vanuit die wijsheid die in ons zit zal wijsheid nooit een conflict creëren met zich zelf of anderen, het zal zeg maar geen oorlog gaan voeren met zich zelf en anderen. Het ik-ego daar in tegen creëert het wel vandaar al die negatieve gevoelens en emoties van een 'ik ben' wat gekoppeld is aan een negatieve mening/overtuiging.
Het ik-ego is altijd opzoek naar een identiteit maar het kan zijn weg naar huis niet vinden, de weg naar zichzelf niet vinden en zal daarom altijd opzoek zijn en gericht zijn op de buitenkant.
Geïdentificeerd zijn met de gedachten over iets zoals, wie ben ik als ik dat doet, wie ben ik als ik dat niet doet, wie ben ik als ik dat heb, wie ben ik als ik dat niet heb,
wie ben ik als een ander mij niet aardig vind terwijl ik vind dat hij mij aardig moet vinden, enz, enz, enz.
Al die meningen en overtuigingen waar we in geloven dat is waar de trauma's leven, waar het lijden zit. Dat is de droom van waaruit we kunnen leven en wat we naar buiten toe zullen uitleven. Op die manier gaat die droom zich manifesteren zodat het ik-ego dat gaat gebruiken als bewijs van waarheid. Dat is dan een waarheid waarin wij omdat, we onbewust ervan zijn, gevangen zitten en wat ons hele leven kan en zal beïnvloeden.
Prachtig gezegd.quote:
De jij ‘bestaat’ wel, alleen is het een illusie. Net zoals een simulatie bestaat maar niet de werkelijkheid is of zoals dromen bestaan maar niet de werkelijkheid zijn, zo ook dus die ‘jij/ik’.
Tips voor goeie boeken, mbt met dit onderwerp?quote:
peter431, ook mooi beschreven. Good in shape broeder [ afbeelding ]
Ik heb niet zozeer specifieke titels wat dat betreft, want die zullen wel te radicaal en te gevorderd zijn voor mensen die er net mee willen beginnenquote:Op vrijdag 8 februari 2019 00:28 schreef Charlotte3 het volgende:
Tips voor goeie boeken, mbt met dit onderwerp?
Wel wat namen dus: Hans Laurentius, Jan van Delden, Rupert Spira, Nisargadatta. Die laatste heeft een boek, genaamd 'Ik ben/Zijn', wat voor mij de bijbel op dit gebied vormt. Maar ja, om die aan te raden aan beginners... zoals ik al zei: te gevorderd/radicaal wellicht. Maar wel de topper der toppers wat mij betreft.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 09-02-2019 01:38:06 ]
quote:
De werkelijkheid van wat je bent, is pure leegte, vol van alles. Heeft geen kenmerken, geen eigenschappen, geen richting, geen voor of achter, geen centrum. En dat is een extreem beangstigend idee voor de van gedachten afhankelijke ik. Zonder houvast, kan het ik niet bestaan, en dat weet het. Daarom is er een controlemechanisme dat voortdurend z'n eigen bestaan reguleert. Grotendeels ook een lichamelijke aangelegenheid. Maar we zijn niet het lichaam. We zijn dat ene bewustzijn dat in alles is, één in zichzelf; Dat wat rechtstreeks in verbinding staat met het Absolute.
[ afbeelding ]
@EggsTC
De eerste stap is: ik ben iets. Dat is de gangbare zelf-zienswijze zoals we dit hebben geleerd te zien, waarbij we onszelf zien als een lichaam-geest-mechanisme.quote:
Correct, there is no self. Jij bent alles en niets, tegelijk. Yin yang.
De tweede stap is: ik ben niets. Hier heb ik best lang 'in gezeten'
The final step is: ik ben álles! De realisatie waarbij alles gekend wordt als jezelf. Daarbij lost het gevoel afscheiding op, en eist Bewustzijn weer zijn rechtmatige positie op. Dan wordt er bewust éénheid ervaren.
We hebben het hier dan over 'processen' die jaren kunnen duren. Maar soms ook razendsnel kunnen gaan.
[ Bericht 9% gewijzigd door Maharski op 26-03-2019 16:05:51 ]
Jep, en dat is waar psychedelics je helpen, dat proces door, met een vaart.quote:
[..]
De eerste stap is: ik ben iets. Dat is de gangbare zelf-zienswijze zoals we dit hebben geleerd te zien, waarbij we onszelf zien als een lichaam-geest-mechanisme.
De tweede stap is: ik ben niets. Hier heb ik best lang 'in gezeten'
The final step is: ik ben álles! De realisatie waarbij alles gekend wordt als jezelf. Daarbij lost het gevoel afscheiding op, en eist Bewustzijn weer zijn rechtmatige positie op. Dan wordt er bewust éénheid ervaren.
We hebben het hier dan over 'processen' die jaren kunnen duren. Maar soms ook razendsnel kunnen gaan.
Waar normale psychiatrie 20 jaar over doet om het enigsinds onder controle te krijgen (PTSS, Depressie), zijn 2 doses paddestoelen, van extreem veel groter effect dan die 20 jaar.
Voor blijvend en grondig inzicht zou ik toch meer radicaal zelfonderzoek aanraden.quote:
Jep, en dat is waar psychedelics je helpen, dat proces door, met een vaart.
Waar normale psychiatrie 20 jaar over doet om het enigsinds onder controle te krijgen (PTSS, Depressie), zijn 2 doses paddestoelen, van extreem veel groter effect dan die 20 jaar.
Eh, ja. Mee eens, je moet dat ook nuchter kunnen, als je dat bedoelt, maar psychedelics show what its all about. Ze laten letterlijk zien hoe het werkt alleen moet je dus uit vinden hoe die vage shifts nuchter werken, maar dan heb je iig een idee bij wat het is, en dat hielp mij e-norm.quote:
[..]
Voor blijvend en grondig inzicht zou ik toch meer radicaal zelfonderzoek aanraden.
Psychedelics kunnen je openen voor het ruimere bewustzijn. Er kunnen poorten open gaan die je eerder niet voor mogelijk zou houden. In die zin kan het nuttig zijn. Alleen de poortjes gaan ook weer dicht, en dan weet je vaak aan het einde van de rit nog niets.quote:
Eh, ja. Mee eens, je moet dat ook nuchter kunnen, als je dat bedoelt, maar psychedelics show what its all about. Ze laten letterlijk zien hoe het werkt alleen moet je dus uit vinden hoe die vage shifts nuchter werken, maar dan heb je iig een idee bij wat het is, en dat hielp mij e-norm.
Wat dat betreft heb je er veel meer aan al je onderliggende/onbewuste overtuigingen en opvattingen onderzoeken die maken dat je op een bepaalde manier waarneemt en de werkelijkheid beleeft... als die overtuigingen bloot worden gelegd, tegen het licht worden gehouden en kunnen worden doorzien als waar of onwaar in de meest directe ervaring, dan kunnen ze wegvallen, en vallen als het ware steeds meer de sluiers weg dat het denken (geest/mind) over de Werkelijkheid heen legt.
We hebben meestal geen idee hoe onderliggende overtuigingen onze perceptie compleet beïnvloed en filtert. Heb bijvoorbeeld eens de onbewuste overtuiging dat iemand 'iets van je vindt', dat maakt dat je allerlei gedragingen en signalen van die iemand gaat opvatten vanuit die onbewuste ondergrond dat draait op bepaalde draaiprogramma's met als wortel die ene overtuiging. En dat is nog maar een klein, hopelijk herkenbaar voorbeeld...
De mind is compleet geconditioneerd.
We moeten het o.a. hebben van levenservaring.
Natuurlijk in combinatie met kennis.
Bijv een kind leert door ervaring.
Jong geleerd, oud gedaan
Ja, maar tijdens dat je in de omgeving bent welke achter die poorten ligt, kun je zaken leren over het openen van die poorten en hoe je mind werkt. Dat is voor mij, achteraf, de sleutel geweest tot het verkrijgen van het inzicht hoe het écht werkt. Psychedelics wijzen de weg, naar de staat waar wij het hier over hebben. Het is een soort van shortcut.quote:
[..]
Psychedelics kunnen je openen voor het ruimere bewustzijn. Er kunnen poorten open gaan die je eerder niet voor mogelijk zou houden. In die zin kan het nuttig zijn. Alleen de poortjes gaan ook weer dicht, en dan weet je vaak aan het einde van de rit nog niets.
Wat dat betreft heb je er veel meer aan al je onderliggende/onbewuste overtuigingen en opvattingen onderzoeken die maken dat je op een bepaalde manier waarneemt en de werkelijkheid beleeft... als die overtuigingen bloot worden gelegd, tegen het licht worden gehouden en kunnen worden doorzien als waar of onwaar in de meest directe ervaring, dan kunnen ze wegvallen, en vallen als het ware steeds meer de sluiers weg dat het denken (geest/mind) over de Werkelijkheid heen legt.
Vanwege dat ben ik ook pas weer meer geinteresseerd in deze materie, omdat het bij mij andersom ging; ik kreeg eerst een "enlightenment" ervaring op de psychedelics, toen ben ik dieper en dieper gaan onderzoeken hiernaar. En jij, hebt het uit zelfonderzoek, zo lijkt.
Disclaimer; ik wil overigens niemand aanzetten tot het gebruik van deze middelen hier, maar mocht je eigenwijs genoeg zijn om het toch te doen of het al langer overwogen hebt, doe het met care, en weet wat je doet.
Wat maakt dat jij kunt beamen dat het klopt?quote:
Dat klopt. Maar het lijkt me niet handig om hier altijd overbewust van te zijn, dan ontgaat vaak de spontaniteit.
Maar als dit soort dingen eenmaal duidelijk worden, dan valt ook de noodzaak er 'overbewust' van te zijn vanzelf weg. Juist kan het leven dan spontaner, liefdevoller, gelukkiger en prettig worden. Dat komt je relaties te goede, de beleving van het leven, alles. Als je weet dat je één met alles, is er geen reden meer voor oorlog, strijd en ellende.
Inderdaad, het wordt juist ÉÉN EN AL spontaniteit, haha.quote:
[..]
Wat maakt dat jij kunt beamen dat het klopt?
Maar als dit soort dingen eenmaal duidelijk worden, dan valt ook de noodzaak er 'overbewust' van te zijn vanzelf weg. Juist kan het leven dan spontaner, liefdevoller, gelukkiger en prettig worden. Dat komt je relaties te goede, de beleving van het leven, alles. Als je weet dat je één met alles, is er geen reden meer voor oorlog, strijd en ellende.
Ook bij mij begon het ooit met psychedelics die me een andere bewustzijnswerkelijkheid lieten zien. Maar merkte ook dat het nooit echt te 'pakken' of 'mee te nemen was', en het daarna toch weer in het duister tasten was. En dat het een streven veroorzaakte naar 'nog een keer Dat ervaren'. En, nog belangrijker, dat heb ik heel recentelijk in mezelf ontdekt: dat die ervaringen op de psychedelics een soort onbewuste toetssteen vormden: zó moest ik het ook een keer ervaren in nuchtere toestand. Maar dat kwam nooit, en dus dacht ik heel lang dat er nog een speciaal soort ervaring moest komen die net zo krachtig en out of space was als wat de middelen teweeg brachten. Gevolg: een soort onvervuld verlangen die in de weg zat gewoon tevreden zijn met wat is. Er moest nog iets vergelijkbaars gebeuren als toen met die psychedelics, dan zou het worden bevestigt... toevallig een paar weken geleden dat me dat helder werd. Maar zag in dat die toestand natuurlijk het gevolg was van een bepaalde chemie in het brein als gevolg van die psychedelics. Dat nuchter ervaren, zou ongeveer neerkomen op een soort psychose haha.quote:Op vrijdag 29 maart 2019 12:16 schreef EggsTC het volgende:
Ja, maar tijdens dat je in de omgeving bent welke achter die poorten ligt, kun je zaken leren over het openen van die poorten en hoe je mind werkt. Dat is voor mij, achteraf, de sleutel geweest tot het verkrijgen van het inzicht hoe het écht werkt. Psychedelics wijzen de weg, naar de staat waar wij het hier over hebben. Het is een soort van shortcut.
Vanwege dat ben ik ook pas weer meer geinteresseerd in deze materie, omdat het bij mij andersom ging; ik kreeg eerst een "enlightenment" ervaring op de psychedelics, toen ben ik dieper en dieper gaan onderzoeken hiernaar. En jij, hebt het uit zelfonderzoek, zo lijkt.
Dus ja, dat.....
Nogmaals, ik wil verder niet de toegevoegde waarde ervan ontkennen. Alleen voor een echt grondige, blijvende 'awakening' is denk ik zelfonderzoek grondiger.
Voorbeelden van hoe dat gaat:
Of iets langer en uitgebreider:
Hoe ik het zie, psychedelics zijn een soort vorm van geinduceerde psychose. En voordat ik dat deed (tientallen keren LSD) had ik de theorie al in kaart. Ik wist al dat er "iets" zou zijn omdat ik De kracht van het Nu topic al langere tijd volgde en ook het boek had gelezen. De theorie had ik dus redelijk in kaart toen al. Ik wist echter niet, dat psychedelics je naar die staat konden brengen, ik nam ze om gewoon mn bewustzijn te verkennen op bepaalde muziek, omdat het bijzonder interessant kan zijn.quote:
[..]
Ook bij mij begon het ooit met psychedelics die me een andere bewustzijnswerkelijkheid lieten zien. Maar merkte ook dat het nooit echt te 'pakken' of 'mee te nemen was', en het daarna toch weer in het duister tasten was. En dat het een streven veroorzaakte naar 'nog een keer Dat ervaren'. En, nog belangrijker, dat heb ik heel recentelijk in mezelf ontdekt: dat die ervaringen op de psychedelics een soort onbewuste toetssteen vormden: zó moest ik het ook een keer ervaren in nuchtere toestand. Maar dat kwam nooit, en dus dacht ik heel lang dat er nog een speciaal soort ervaring moest komen die net zo krachtig en out of space was als wat de middelen teweeg brachten. Gevolg: een soort onvervuld verlangen die in de weg zat gewoon tevreden zijn met wat is. Er moest nog iets vergelijkbaars gebeuren als toen met die psychedelics, dan zou het worden bevestigt... toevallig een paar weken geleden dat me dat helder werd. Maar zag in dat die toestand natuurlijk het gevolg was van een bepaalde chemie in het brein als gevolg van die psychedelics. Dat nuchter ervaren, zou ongeveer neerkomen op een soort psychose haha.
Dus ja, dat.....
Nogmaals, ik wil verder niet de toegevoegde waarde ervan ontkennen. Alleen voor een echt grondige, blijvende 'awakening' is denk ik zelfonderzoek grondiger.
Voorbeelden van hoe dat gaat:
Of iets langer en uitgebreider:
Totdat ik die doorbraak kreeg, die enlightenment. Toen zag ik wat het deed, de "visuals" en mindfucks die je krijgt op die "drugs", zijn letterlijk een gevecht tussen je ego en je bewustzijn. Zodra je ego "wint" krijg je een bad trip, zodra je bewustzijn "wint" een enlightenment. Nu is het bewustzijn van nature al vele malen sterker dan het ego, daarom komen bad trips niet zo gek veel voor, ik heb er wel 2 gehad in de periode dat ik het deed. Één ervan was door eigen fout. En achteraf ben ik blij dat ik ze heb gehad omdat ik nu weet wat er gebeurt dus.
Ik ben er vrij zeker van dat het een gevecht van ego/onverwerkteshit/emoties versus bewustzijn, want toen ik eenmaal op dat punt kwam, en kreeg die doorbraak naar nirvana, waren plots ALLE visuals en gekke gedachten enzo weg. Alles was KRAAKhelder, het forceert je in die staat. En dat probeert het elke keer als je het neemt, maar aangezien het zo diepgeworteld is in je brein (ego and such) is dit ook een proces. Het heeft mij zeker 50x LSD gekost (+2 bad trips) om hiertoe te komen.
En je referentie naar psychose; ik denk ook dat die staat "Nirvana", heel dichtbij psychose ligt. Als iemand dat meemaakt zonder daar klaar voor te zijn geestelijk, denk ik dat het een psychose kan triggeren en om deze zelfde reden kunnen psychedelics dus ook een psychose uitlokken.
En natuurlijk is het waar dat, door daar te komen door puur zelfonderzoek in nuchtere staat, het beste is. Daar ben ik ook van overtuigd, maar psychedelics (met name LSD), heeft mij extreem ver geholpen met inzichten. Als ik dat niet had gedaan, had ik nog niet geweest waar ik nu ben in deze ontwikleling. Daarom zeg ik; het is tooling, een shortcut. Wel een vrij linke, want het is niet zonder risico.
Zie ook dat topic wat ik linkte, daarin diep ik t nog wat verder uit, ik ben hier ook al dik 10-15 jaar mee bezig, deze materie.
En ik ben blij dat er mensen zijn waarmee ik uberhaupt dit soort discussies kan voeren, you know why.[ Bericht 3% gewijzigd door EggsTC op 29-03-2019 12:47:46 ]
Ik denk dat hier best eens iets in kan zitten idd. Dat een soort strijdende krachten in jezelf op dat moment een soort 'battelen'. Krachten van de dualiteit, plus en min.quote:
Totdat ik die doorbraak kreeg, die enlightenment. Toen zag ik wat het deed, de "visuals" en mindfucks die je krijgt op die "drugs", zijn letterlijk een gevecht tussen je ego en je bewustzijn. Zodra je ego "wint" krijg je een bad trip, zodra je bewustzijn "wint" een enlightenment. Nu is het bewustzijn van nature al vele malen sterker dan het ego, daarom komen bad trips niet zo gek veel voor, ik heb er wel 2 gehad in de periode dat ik het deed. Één ervan was door eigen fout. En achteraf ben ik blij dat ik ze heb gehad omdat ik nu weet wat er gebeurt dus.
Toch zou ik ego en bewustzijn niet per sé tegenover elkaar zetten. Ego is ook bewustzijn. Bewustzijn is niet alleen een stille getuige, maar bewustzijn drukt zich ook uit in verschijnselen. Eén daarvan is ego. In principe als beschermingsmechanisme. Maar goed, dat heeft wel in de kern met angst te maken. En dat wordt huge in zo'n badtrip... Eigenlijk is er niet zoiets als een ego. Maar meer een verzameling aan mechanismen die te maken hebben met zelfbehoud/bescherming, met als wortel de illusie van het ik. De verzamelnaam daarvoor is dan ego. Maar ego is natuurlijk niet als een concreet poppetje ergens te vinden. Soms wordt het ego in spirituele kringen wel eens afgeschilderd als één of ander duiveltje van binnen. Daar ben ik het iig niet mee eens.
Dat is wel heel erg apart ja, dat toen ineens alle visuals zich oploste. Heel apart! Alsof je een soort in het oog van de orkaan kwam zeg maar? Bijzonder...quote:
Ik ben er vrij zeker van dat het een gevecht van ego/onverwerkteshit/emoties versus bewustzijn, want toen ik eenmaal op dat punt kwam, en kreeg die doorbraak naar nirvana, waren plots ALLE visuals en gekke gedachten enzo weg. Alles was KRAAKhelder, het forceert je in die staat. En dat probeert het elke keer als je het neemt, maar aangezien het zo diepgeworteld is in je brein (ego and such) is dit ook een proces. Het heeft mij zeker 50x LSD gekost (+2 bad trips) om hiertoe te komen.
Kan me goed voorstellen dat je op grond die ervaring dat als eind van de strijd bent gaan zien. Wie weet ook ja. Wel cool iig.
De rest ga ik zo even op in.
Tja, ik weet het niet zo trouwens met dit. Wellicht hangt het er vanaf hoe dat gebeurt. Maar volgens mij is 'nirwana' echt iets doodgewoons, onspectaculair, tegen het saaie aan zelfs.quote:
En je referentie naar psychose; ik denk ook dat die staat "Nirvana", heel dichtbij psychose ligt. Als iemand dat meemaakt zonder daar klaar voor te zijn geestelijk, denk ik dat het een psychose kan triggeren en om deze zelfde reden kunnen psychedelics dus ook een psychose uitlokken.
Er wordt met heel veel poeha over gesproken, maar of het dat nu ook echt is?Kijk, ik weet wel dat ze in sommige yogi-stromingen allerlei oefeningen hebben, zoals bijvoorbeeld dagen lang in een donkere grot in afzondering gaan zitten, zonder iets van prikkels. Dan gaat de mind zelf beelden creëren, komt het onderbewuste omhoog, en dan kunnen er psychoses ontstaan. Dat alles als poging tot nirwana. Maar nirwana zelf is doodgewoon als je het mij vraagt. De natuurlijke staat. Alleen dan heel wat illusies armer. Er wordt bijvoorbeeld ingezien dat alles bewustzijn is, er geen bestaan los van bewustzijn wordt ervaren, dat de wereld als een spiegel van bewustzijn is etc. De ik-view wordt als het ware 'vervangen' door de view van bewustzijn. Het waarnemen vanuit een ik-centrum lost op. Maar dat komt neer op een diepgaand besef, iets dat heel duidelijk is geworden en als 'nieuwe werkelijkheid' (eigenlijk: erkennen dat het altijd al zo was) wordt ervaren.
Maar goed, de zoektocht naar, het proces van.. ja, dat kan soms heftig zijn. Zeker als mensen een zware rugtas hebben wat dat betreft. Denk ook aan onderliggende psycho-problematiek.
Ja maar waar wil je naar toe is dit een stelling of een vraag?quote:
Veel van die mechanismen hebben absoluut een functie, en zijn zonder meer handig. Maar tegelijkertijd vormen ook vele er de oorzaak van dat de mensheid zich helaas als een zooitje debielen gedraagt. Neem bijvoorbeeld religieuze indoctrinatie, met alle gevolgen van dien. Of wat mensen wel niet allemaal voor geld doen. Of voor status, roem. Hoe mensen gebukt gaan onder minderwaarheidscomplexen, depressies, haat en bijvoorbeeld een massa-shooting willen aanrichten of zo om zo anderen mee te nemen in hun persoonlijke ellende. Dat zou allemaal nooit maar dan ook nooit plaatsvinden als de mens niet was geconditioneerd in afgescheiden denken.
Wat dat betreft verkeert de mensheid is een diepe crisis van onwetendheid.
Zie vorige pagina voor OPquote:
[..]
Ja maar waar wil je naar toe is dit een stelling of een vraag?
Het ego is niet 1 concreet poppetje, het zijn er meer idd. Het is een heel kantoor wat aan het werk is om alles maar krampachtig onder controle te krijgen. En dat is om redenen inderdaad, en daarom is het niet per definitie "evil", maar het is wel zo, dat dát de essentie van het probleem is in éénieders hoofd. Daar ligt de crux, dát staat tussen ons en "god" in.quote:
[..]
Ik denk dat hier best eens iets in kan zitten idd. Dat een soort strijdende krachten in jezelf op dat moment een soort 'battelen'. Krachten van de dualiteit, plus en min.
Toch zou ik ego en bewustzijn niet per sé tegenover elkaar zetten. Ego is ook bewustzijn. Bewustzijn is niet alleen een stille getuige, maar bewustzijn drukt zich ook uit in verschijnselen. Eén daarvan is ego. In principe als beschermingsmechanisme. Maar goed, dat heeft wel in de kern met angst te maken. En dat wordt huge in zo'n badtrip... Eigenlijk is er niet zoiets als een ego. Maar meer een verzameling aan mechanismen die te maken hebben met zelfbehoud/bescherming, met als wortel de illusie van het ik. De verzamelnaam daarvoor is dan ego. Maar ego is natuurlijk niet als een concreet poppetje ergens te vinden. Soms wordt het ego in spirituele kringen wel eens afgeschilderd als één of ander duiveltje van binnen. Daar ben ik het iig niet mee eens.
[..]
Jep, dat was gewoon complete egodeath, alles werd ook heel erg stil, oorverdovend stil en de visuals waren weg. Dus voor mij persoonlijk (lekker individueel, seperatie enzoquote:Dat is wel heel erg apart ja, dat toen ineens alle visuals zich oploste. Heel apart! Alsof je een soort in het oog van de orkaan kwam zeg maar? Bijzonder...
Kan me goed voorstellen dat je op grond die ervaring dat als eind van de strijd bent gaan zien. Wie weet ook ja. Wel cool iig.
De rest ga ik zo even op in.
) zijn die visuals zeker een gevecht, of dat bij andere mensen ook zo is weet ik niet. Deze substanties werken op iedereen best wel anders.Wat als je niet meer wilt zijn, überhaupt?
Meestal denkt men dan aan depressie of iets anders.
Echter, wat als je helemaal okay bent met alle liefde en materialisme galore, maar toch een raar gevoel hebt met deze illusie waar alles separaat is i.p.v "alles een" en je daar niet thuis in kan voelen?
Persoonlijk heb ik het 37 jaar geprobeerd en vind ik het leven over het algemeen gezien echt helemaal niets, ondanks de mooie momenten en highlights.
Zit in een soort limbo omdat er velen van mij houden en dat hindert mij om deze biologische fysieke "shell" teniet te doen, laat staan geforceerd te laten sterven.
Het liefst ga ik weer terug naar huis. En het liefst kom ik "hier" nooit meer terug.
Nu weet ik dat de wereld groot genoeg is om een minimalistisch leven te leiden in absolute stilte, zou ik dat willen, maar dat is het punt niet. Anders had ik dat gedaan en niet deze post geschreven.
Het gaat om het feit dat ik besta en daar bewust van ben.
En dat er een hele wereld is met nog meer van dit soort fenomenen van bewustzijn.
Why is there something rather than nothing?
Dit naast het feit dat ik geen "record of consent" heb om hier überhaupt te (willen) zijn om vervolgens maar wel eventjes een heel leven in het teken van "je moet" geconditioneerd te worden.
Verhalen als "je hele leven is een voorbereid plan voordat je hier kwam" gaat bij mij absoluut niet op. Eveneens onzinnigheid als "zelfmoord heeft geen zin, je komt toch weer terug en je mag alles over doen".
Allemaal aannames of verhalen uit persoonlijke ervaringen welke absoluut niet universeel hoeven te zijn.
Uiteindelijk volg ik mijn eigen waarheid en eigen pad. Ondanks alle wetenschap, psychologie, guru's welke ik tot mij neem krijg ik uiteindelijk een gevoel krijg waarbij iets zegt: STOP! Dit is niet (waar) voor jou.
Zo blijf ik ook bij het gevoel welke zegt dat het nog niet mijn tijd is. Mijn leven is goed, dus geen haast en hou het daarom prima uit.
Toch kan de gedachte niet ontspringen dat als het op "natuurlijke" wijze (ongeval of anders) gebeurd over een jaar of morgen dat ik het niet erg zou vinden. Heb dan tot heden een goed leven gehad als ik terugblik, zo goed, dat het soms voelt alsof ik eerder 70 jaar heb geleefd versus 37 jaar.
Ik besta niet... en toch heb ik mijzelf (weer?) "opgesloten" in deze intense toch heel werkelijke illusie waar ik steeds weer elke dag mee aan de haal ga als mijn bewustzijn weer wederkeert als mijn lichaam wakker word.
Mijn laatste troef achter de hand is 5-Meo DMT. Ook wel een "rude awakening" genoemd.
De ultieme test of ik inderdaad mijn hele identiteit en zijn in een klap kan opgeven en "achter mij" kan laten zoals ik in deze post beweer te wensen.
Leuke bronnen in dit topic waarvan ik er vele erken.
Zelf volg ik o.a Actualized. Dit gaat echter super diep en verbaas je daarom ook niet als het af en toe niet te volgen is.
Zo mooi als Leo het doet, blijven het toch onderwerpen welke niet gemaakt zijn voor onze gelimiteerde hedendaagse communicatie methodieken. Oftewel woorden en zinnen, ongeacht de taal.
Immers, no one can be told what the Matrix is. You have to "see" it for "yourself".
Naar huis ga je pas als je hier hebt geleerd, gezien en mensen hebt geholpenquote:
Maar wat als ego geen ego meer wil zijn?
Wat als je niet meer wilt zijn, überhaupt?
Meestal denkt men dan aan depressie of iets anders.
Echter, wat als je helemaal okay bent met alle liefde en materialisme galore, maar toch een raar gevoel hebt met deze illusie waar alles separaat is i.p.v "alles een" en je daar niet thuis in kan voelen?
Persoonlijk heb ik het 37 jaar geprobeerd en vind ik het leven over het algemeen gezien echt helemaal niets, ondanks de mooie momenten en highlights.
Zit in een soort limbo omdat er velen van mij houden en dat hindert mij om deze biologische fysieke "shell" teniet te doen, laat staan geforceerd te laten sterven.
Het liefst ga ik weer terug naar huis. En het liefst kom ik "hier" nooit meer terug.
Nu weet ik dat de wereld groot genoeg is om een minimalistisch leven te leiden in absolute stilte, zou ik dat willen, maar dat is het punt niet. Anders had ik dat gedaan en niet deze post geschreven.
Het gaat om het feit dat ik besta en daar bewust van ben.
En dat er een hele wereld is met nog meer van dit soort fenomenen van bewustzijn.
Why is there something rather than nothing?
Dit naast het feit dat ik geen "record of consent" heb om hier überhaupt te (willen) zijn om vervolgens maar wel eventjes een heel leven in het teken van "je moet" geconditioneerd te worden.
Verhalen als "je hele leven is een voorbereid plan voordat je hier kwam" gaat bij mij absoluut niet op. Eveneens onzinnigheid als "zelfmoord heeft geen zin, je komt toch weer terug en je mag alles over doen".
Allemaal aannames of verhalen uit persoonlijke ervaringen welke absoluut niet universeel hoeven te zijn.
Uiteindelijk volg ik mijn eigen waarheid en eigen pad. Ondanks alle wetenschap, psychologie, guru's welke ik tot mij neem krijg ik uiteindelijk een gevoel krijg waarbij iets zegt: STOP! Dit is niet (waar) voor jou.
Zo blijf ik ook bij het gevoel welke zegt dat het nog niet mijn tijd is. Mijn leven is goed, dus geen haast en hou het daarom prima uit.
Toch kan de gedachte niet ontspringen dat als het op "natuurlijke" wijze (ongeval of anders) gebeurd over een jaar of morgen dat ik het niet erg zou vinden. Heb dan tot heden een goed leven gehad als ik terugblik, zo goed, dat het soms voelt alsof ik eerder 70 jaar heb geleefd versus 37 jaar.
Ik besta niet... en toch heb ik mijzelf (weer?) "opgesloten" in deze intense toch heel werkelijke illusie waar ik steeds weer elke dag mee aan de haal ga als mijn bewustzijn weer wederkeert als mijn lichaam wakker word.
Mijn laatste troef achter de hand is 5-Meo DMT. Ook wel een "rude awakening" genoemd.
De ultieme test of ik inderdaad mijn hele identiteit en zijn in een klap kan opgeven en "achter mij" kan laten zoals ik in deze post beweer te wensen.
Leuke bronnen in dit topic waarvan ik er vele erken.
Zelf volg ik o.a Actualized. Dit gaat echter super diep en verbaas je daarom ook niet als het af en toe niet te volgen is.
Zo mooi als Leo het doet, blijven het toch onderwerpen welke niet gemaakt zijn voor onze gelimiteerde hedendaagse communicatie methodieken. Oftewel woorden en zinnen, ongeacht de taal.
Immers, no one can be told what the Matrix is. You have to "see" it for "yourself".
. Je bent iig 'wakker' en al een heel stuk verder dan de meesten.
Belangrijk is indd dat je je eigen pad blijft bewandelen, ze ziet hoe het juist niet moet.. en zo meehelpt aan een beter geheel.
Zo denk ik erover.
Je realiseert je dat dit letterlijk je dood betekend?quote:
Maar wat als ego geen ego meer wil zijn?
Ik besta niet... en toch heb ik mijzelf (weer?) "opgesloten" in deze intense toch heel werkelijke illusie waar ik steeds weer elke dag mee aan de haal ga als mijn bewustzijn weer wederkeert als mijn lichaam wakker word.
Mijn laatste troef achter de hand is 5-Meo DMT. Ook wel een "rude awakening" genoemd.
De ultieme test of ik inderdaad mijn hele identiteit en zijn in een klap kan opgeven en "achter mij" kan laten zoals ik in deze post beweer te wensen.
Mogelijk ook fysiek, en dat je van dit soort ervaringen ook knettergek kan worden.
Je ego is alles wat jij was,bent, denkt te zijn of hoopt te worden als dat wegvalt hou JIJ (zo als jij jezelf kent op te bestaan) gevalletje identiteits-crisis ligt op de loer.
Geen oordeel slechts een waarschuwing.
[ Bericht 7% gewijzigd door Zalmslaatje op 30-05-2019 16:55:43 (toevoeging) ]
Het is trouwens goed om een groep van gelijkgestemenden te hebben, wake-up groepen, satsang, o.i.d.
Verder is bewust stil liggen en wakker blijven, en bewust de diepte van slaap in gaan (voor het slapen gaan, of na (de eerste) cyclussen van slaap, middag dutje (wat makkelijker)), een hele directe manier om dieper te gaan.
Of quantum light breath/ademwerk/shamanic breathing.
Zelf ook 5-MeO gedaan, niet te veel, maar 't heeft wel geholpen. Maar na zo'n 'geforceerde' opening dien je toch te integreren. Oh en 't gaat waarschijnlijk echt niet makkelijk zijn, maar das oke.
idd mods, verwijderen aub.quote:
Dank
Waarom begon je dan?quote:
Achterlijkheid moet je laten staan.
Misschien helpt het goed om helder te hebben wat het ego is. Ik doe een voorstel:quote:
Het ego is niet 1 concreet poppetje, het zijn er meer idd. Het is een heel kantoor wat aan het werk is om alles maar krampachtig onder controle te krijgen. En dat is om redenen inderdaad, en daarom is het niet per definitie "evil", maar het is wel zo, dat dát de essentie van het probleem is in éénieders hoofd. Daar ligt de crux, dát staat tussen ons en "god" in.
het ego is in de kern Zelf-afwijzing. Daarom vormt het het obstakel naar Zelf-realisatie.
Dat begint op zeer jonge leeftijd. Eerst is er gewoon nog de volledig open essentie. Dan komen de regels van wat wel en niet mag; wat goed is en wat verkeerd is. Wat leidt tot liefde en wat leidt tot afwijzing.
Die afwijzing (meestal van de ouders) is pijnlijk. Om die pijn in het vervolg vóór te zijn, gaat het kind zijn eigen spontane uitingen leren afwijzen. Zo ontstaat een negatief geloof omtrent zichzelf. Het mag er niet helemaal zijn, en moet aan voorwaarden voldoen om geliefd te worden. Bepaalde kanten worden zo afgewezen; sommige dingen zijn 'goed', sommige dingen 'verkeerd'.
Zo ontstaat een soort geïnternaliseerd ik-geloof van regels en daaruit voortvloeiende mentale en fysieke mechanismen die tezamen de identiteit vormen.
En tot slot, om dat onbewuste negatieve geloof af te dekken is er het imago: het beeld naar buiten toe. Dit dient er toe dat het onderliggende negatieve geloof als gevolg van (zelf)afwijzing 'onder de oppervlakte' blijft en onzichtbaar voor anderen. Uit die drie componenten bestaat 'het ego': -> negatief geloof (zelfafwijzing) -> identiteit -> imago.
En iedereen heeft dit! Al is het imago (om het af te dekken) nog zo schijnbaar vlekkeloos en geslaagd. Schijn bedriegt! Daarom zijn we allemaal bang om oog-in-oog te komen te staan met ons diepste negatieve geloof, dat zich vaak openbaart in crises; als we 'naakt' komen te staan, en bijvoorbeeld alles kwijtraken wat ons lief is. En daarom spreken ze in mythologieën vaak over 'de eindstrijd met de draak (of duivel)'; het is het oog-in-oog komen met je diepste negatieve geloof over jezelf, voortkomend uit de diepgaande (zelf)afwijzing, opgedaan in een tijd waarin je nog niet over kaders om te vergelijken beschikte, en alles dus als geheel vanzelfsprekend aannam en je 'eigen' maakte.
Dat is de kern van het ego en de wortel van 'het probleem' dat zelfrealisatie schijnbaar in de weg staat. We moeten zien (en niet slechts mentaal 'snappen'!) dat de draak niet echt is, we moeten de illusie ervan doorzien. En dán... dan kan het innerlijk lijden, dat uit dat alles voortkomt, oplossen en worden verlicht, simpelweg omdat het (negatieve) geloof dan wegvalt, z'n betekenis en gewicht verliest. Er wordt helder gezien dat het niet waar is, en ook nooit waar is geweest. Er was gewoon onwetendheid, want het was nooit echt grondig onderzocht.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 01-06-2019 01:04:49 ]
Dit gevoel kun je (een leven lang) hebben. Maar toch zou je eens buiten dat denken kunnen stappen en geheel andere, 'nieuwe' dimensies ontdekken. Maar dat begint bij nieuwsgierigheid, interesse, 'willen weten', willen onderzoeken.quote:
Maar wat als ego geen ego meer wil zijn?
Wat als je niet meer wilt zijn, überhaupt?
Meestal denkt men dan aan depressie of iets anders.
Echter, wat als je helemaal okay bent met alle liefde en materialisme galore, maar toch een raar gevoel hebt met deze illusie waar alles separaat is i.p.v "alles een" en je daar niet thuis in kan voelen?
Persoonlijk heb ik het 37 jaar geprobeerd en vind ik het leven over het algemeen gezien echt helemaal niets, ondanks de mooie momenten en highlights.
Zit in een soort limbo omdat er velen van mij houden en dat hindert mij om deze biologische fysieke "shell" teniet te doen, laat staan geforceerd te laten sterven.
Het liefst ga ik weer terug naar huis. En het liefst kom ik "hier" nooit meer terug.
Nu weet ik dat de wereld groot genoeg is om een minimalistisch leven te leiden in absolute stilte, zou ik dat willen, maar dat is het punt niet. Anders had ik dat gedaan en niet deze post geschreven.
Het gaat om het feit dat ik besta en daar bewust van ben.
En dat er een hele wereld is met nog meer van dit soort fenomenen van bewustzijn.
Why is there something rather than nothing?
Dit naast het feit dat ik geen "record of consent" heb om hier überhaupt te (willen) zijn om vervolgens maar wel eventjes een heel leven in het teken van "je moet" geconditioneerd te worden.
Verhalen als "je hele leven is een voorbereid plan voordat je hier kwam" gaat bij mij absoluut niet op. Eveneens onzinnigheid als "zelfmoord heeft geen zin, je komt toch weer terug en je mag alles over doen".
Allemaal aannames of verhalen uit persoonlijke ervaringen welke absoluut niet universeel hoeven te zijn.
Uiteindelijk volg ik mijn eigen waarheid en eigen pad.
Vooral als je op een punt zit als jij, sta je ergens ook maximaal open omdat het je in principe 'toch allemaal eigenlijk al niks meer kan schelen'. Mits je verder mental healthy bent, kan dat zomaar een ingang zijn. Zelfmoord kan altijd nog. Dat kan nog best wel ff wachten. Hopelijk valt uiteindelijk die hele heimelijke wens misschien zelfs wel compleet weg als je jezelf vindt op een andere manier dan het niveau van het denken. Al is niets gegarandeerd in het leven natuurlijk.
[ Bericht 1% gewijzigd door Maharski op 01-06-2019 01:09:59 ]
Ik mag graag prikkelende, pakkende topictitels invoeren! Correct gedoe bereik je niks mee.quote:
Je had moeten zeggen “ik bestaat niet”, dat je het hebt over “jij” geeft aan dat je ego een dikke vinger in de pap had in het aanmaken van dit topic.
Dat realiseer ik ja. Ben helaas nog niet over die grens geweest maar wel close. En dat zonder psychedelics, want uiteindelijk probeer ik alles zelf te ontwikkelen en te doen.quote:
[..]
Je realiseert je dat dit letterlijk je dood betekend?
Mogelijk ook fysiek, en dat je van dit soort ervaringen ook knettergek kan worden.
Je ego is alles wat jij was,bent, denkt te zijn of hoopt te worden als dat wegvalt hou JIJ (zo als jij jezelf kent op te bestaan) gevalletje identiteits-crisis ligt op de loer.
Geen oordeel slechts een waarschuwing.
Permanent gek zal ik er niet van worden. En dood ga je er al helemaal niet van, dus dat is een vreemde waarschuwing. Mits je jezelf wat aan doet, maar daar zijn trip sitters voor.
Mijn identiteitscrisis fase ben ik al lang en breed voorbij. Kan alleen maar vrede hebben dat ik op hou met te bestaan "zoals ik nu ben".
Dit is waarschijnlijker dan een fysieke dood of doordraaien.
Groepen doen mij niet veel. I'm doing it all on my own en wijk teveel af om daar aan deel te kunnen nemen. Wel volg ik af en toe een satsang lekker alleen via YouTube.quote:
Succes Darkwolf, in mijn ervaring is het iets wat tijd nodig heeft en je niet kan forceren, omdat jouw leven ook een expressie wordt ervan, en er vaak veel te integreren valt.
Het is trouwens goed om een groep van gelijkgestemenden te hebben, wake-up groepen, satsang, o.i.d.
Verder is bewust stil liggen en wakker blijven, en bewust de diepte van slaap in gaan (voor het slapen gaan, of na (de eerste) cyclussen van slaap, middag dutje (wat makkelijker)), een hele directe manier om dieper te gaan.
Of quantum light breath/ademwerk/shamanic breathing.
Zelf ook 5-MeO gedaan, niet te veel, maar 't heeft wel geholpen. Maar na zo'n 'geforceerde' opening dien je toch te integreren. Oh en 't gaat waarschijnlijk echt niet makkelijk zijn, maar das oke.
Mijn leven bestaat uit niets anders dan pushing the envelope als het gaat om intern werk, dus ben inderdaad bekend met het integratie gedeelte. Zonder psychedelics heb ik al veel voor elkaar gekregen met sudden leaps en die hadden al integratie nodig, dus zeker met DMT heb ik daar alle respect voor.
[ Bericht 0% gewijzigd door Darkwolf op 03-06-2019 19:01:47 ]
Been there, done that. Ook al zit dat ene als een thema door mijn leven hou ik letterlijk nergens anders aan vast en verander ik continu. Loslaten is geen probleem. Integendeel, ik wil het iets teveel. Het liefst laat ik ALLES los.quote:
[..]
Dit gevoel kun je (een leven lang) hebben. Maar toch zou je eens buiten dat denken kunnen stappen en geheel andere, 'nieuwe' dimensies ontdekken. Maar dat begint bij nieuwsgierigheid, interesse, 'willen weten', willen onderzoeken.
Vooral als je op een punt zit als jij, sta je ergens ook maximaal open omdat het je in principe 'toch allemaal eigenlijk al niks meer kan schelen'. Mits je verder mental healthy bent, kan dat zomaar een ingang zijn. Zelfmoord kan altijd nog. Dat kan nog best wel ff wachten. Hopelijk valt uiteindelijk die hele heimelijke wens misschien zelfs wel compleet weg als je jezelf vindt op een andere manier dan het niveau van het denken. Al is niets gegarandeerd in het leven natuurlijk.
Mentaal ben ik helemaal gezond en heb zelf- ontwikkelde check systemen welke continu dit toetsen. Elke dag.
Mijzelf kennende en met alles dat ik nu weet, is er geen enkele mogelijkheid dat ik ooit zal stoppen met wensen om te willen stoppen. Geen DMT of wat dan ook kan of zal dit ooit kunnen veranderen, maar dat hoeft ook niet.
Ik zal je ook nooit zeggen dat DMT daar iets aan gaat veranderen. Verandering moet niet van iets externs komen, maar louter van uit iets diepers in jezelf. Dat moet wakker gemaakt worden.quote:
Been there, done that. Ook al zit dat ene als een thema door mijn leven hou ik letterlijk nergens anders aan vast en verander ik continu. Loslaten is geen probleem. Integendeel, ik wil het iets teveel. Het liefst laat ik ALLES los.
Mentaal ben ik helemaal gezond en heb zelf- ontwikkelde check systemen welke continu dit toetsen. Elke dag.
Mijzelf kennende en met alles dat ik nu weet, is er geen enkele mogelijkheid dat ik ooit zal stoppen met wensen om te willen stoppen. Geen DMT of wat dan ook kan of zal dit ooit kunnen veranderen, maar dat hoeft ook niet.
Nu zijn er bepaalde dingen in je systeem blijkbaar ongezond, werken niet optimaal waardoor gebrek aan levensvreugde. Er moet dus daarbinnen iets veranderen. En ja daar zijn wegen voor. Maar je moet ze wel vinden, of ze moeten jou vinden.
Zo'n overtuiging en gevoel kan verder heel diep zitten, dat zal ik niet bagatelliseren, maar de illusie is dat het als iets genomen wordt wat min of meer vastligt, met stalen robuuste buizen eromheen die het onoplosbaar maken. Dat gevoel en die overtuiging kan zeer sterk zijn, waardoor je er bijna niet doorheen kan kijken. Kan dan ook niemand zowat doorheen dringen 'want die begrijpt het allemaal toch niet', wat natuurlijk ook ergens wel zo is, want alleen jij ervaart jouw specifieke ervaring, maar toch... uiteindelijk hebben die overtuigingen en gevoelens zo hun gronden. On-onderzochte normen- en waardensystemen bijvoorbeeld. Aan dingen extreem veel belang hechten die eigenlijk in werkelijkheid maar (heel) relatief zijn, en hoe die je dagelijkse gang beïnvloeden waardoor je alleen maar in cirkeltjes rond blijft draaien in het oude en in het oude blijft.
Maar dat moet eerst duidelijk worden. Overtuigingen kunnen zeer sterk zijn, en ook hardnekkig. Ze vormen de onbewuste krachten onder de dingen die aan de oppervlakte verschijnen. Ze kunnen goed verstopt zitten, maar bepalen wel de aard van je gedachten- en gevoelsleven, ook al zie je ze niet, zodat je soms niet precies niet weet waar het door gevoed wordt.
Wij mensen gaan doorgaans zeer onoplettend door het leven. Mechanisch eigenlijk. Helemaal in dit smartphone-tijdperk wordt het, heb ik het idee, alleen maar dramatischer wat dat betreft. Ons systeem is in zekere zin een machine waar je op zichzelf maar weinig goeds van hoeft te verwachten. We onderzoeken onszelf niet, en gaan slaap-wakend (mechanisch) door het leven. Dat is een mentale gevangenis. Bij de één nog enigszins dragelijk (maar altijd kwetsbaar), bij de ander een naargeestige hel die degene die het ervaart het liefst fysiek beëindigen zal. Dat is de toestand van ons dromende zielen. Maar het is mogelijk wakker te worden. Maar makkelijk is dat vaak niet, want in slaap vallen gebeurt voortdurend.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 03-06-2019 22:57:50 ]
Waar kan ik dat popcorn eet icoontje vinden?quote:
[..]
Dat realiseer ik ja. Ben helaas nog niet over die grens geweest maar wel close. En dat zonder psychedelics, want uiteindelijk probeer ik alles zelf te ontwikkelen en te doen.
Permanent gek zal ik er niet van worden. En dood ga je er al helemaal niet van, dus dat is een vreemde waarschuwing. Mits je jezelf wat aan doet, maar daar zijn trip sitters voor.
Mijn identiteitscrisis fase ben ik al lang en breed voorbij. Kan alleen maar vrede hebben dat ik op hou met te bestaan "zoals ik nu ben".
Dit is waarschijnlijker dan een fysieke dood of doordraaien.
Uit de droom ontwaken is een diepgaand besef ontwikkelen en een ontwikkeld vermogen echt van illusie te onderscheiden, en de gewoonte steeds in slaap te vallen te vervangen door de gewoonte 'wakker te zijn' (bewust). Dat vereist toch wel een zekere cultivatie. Maar laat dat juist een stukje zinnige zingeving zijn dat je leven verrijken kan ipv een berg om tegenop te zien zou ik zeggen.
Fok bestaat ook nietquote:
Wat nu, als ik jou zeg dat jij eigenlijk helemaal niet bestaat? Dat het hele idee van jij en je zelfbeeld slechts een (super)gedachte in de geest van je bewustzijn is? Dat al je angsten, neurosen, rare wanen, en het hele rattenplan aan waar je je de hele dag druk om maakt m.b.t. tot een zogenaamde 'jij' die zogenaamd allerlei ballen in de lucht moet zien te houden, op één grote superwaan berust, die simpelweg volledig geconditioneerd is?
Wat als ik je zeg, dat je innerlijke strijd en lijden eigenlijk één grote droom is die berust op een dikke vette aanname die je simpelweg steeds maar niet ziet?
