Ik word doodongelukkig van mijn kantoorbaan

quote:

Op maandag 21 januari 2019 14:34 schreef Chia het volgende:
Mijn kantoorwerk heeft veel met de praktijk te maken. Afhankelijk van het project mag ik ook zelf lekker naar buiten (en dan bedoel ik echt buiten, dus niet een overleg op het kantoor van de klant). En mijn werk op kantoor kan in de praktijk dingen in de soep laten lopen.

Er is dus wel degelijk meer tussen abstract papierwerk en bij het tankstation werken.

Eigenlijk ben je dan gewoon uitvoerend medewerker op kantoor. Toch?

quote:

Op maandag 21 januari 2019 15:18 schreef Chia het volgende:

[..]

Wat versta je daaronder?

Dat je meewerkt aan/ onderdeel bent van het primaire proces.

Voorbeeld: de architect die iets ontwerpt voor de bouwers, of de planner die de buitendienstmonteurs inplant. Zoiets.

Weetje wat jij het beste kunt doen? Gewoon die baan bij het tankstation nemen. Je verhaal klinkt namelijk als een recept voor een depressie en burnout. Niet blijven hangen in dat ego wat je nu hebt in deze baan.

Super herkenbaar. Na 1,5jaar 40u pw beeldschermwerk was ik mezelf niet meer. Wat een drama.
Ik ben gaan rondkijken naar een praktische baan in mijn studierichting en die heb ik nu.

Ben een ander mens, werkelijk waar. Van 100% met tegenzin naar 100% met plezier naar mn werk.

Ik zou lekker wat anders gaan zoeken! Niet bang zijn om een paar keer te hoppen van baan naar baan. Niemand vind in 1x zn droombaan.

Desnoods lekker bij de pomp gaan werken tijdelijk. Als dat financieel gaat.

Ik zou vooral niet blijven waar je nu zit; er zijn vast nog legio andere banen waar je het wel naar je zin hebt. Mijn ervaring is dat leuke collega's heel erg veel doet, veel meer dan het type werk wat je moet doen. Heb je klote collega's of is de sfeer gewoon kut dan heb je het meestal ook niet naar je zin op je werk. Zijn de collega's geweldig, dan maakt het type werk ook niet enorm veel uit. En gewaardeerd/nuttig voelen helpt ook enorm mee bij een prettige baan

quote:

Op maandag 21 januari 2019 16:31 schreef ano301 het volgende:

[..]

Als ik heel eerlijk ben zit ik daar al dicht tegenaan ja. Eigenlijk zit ik al niet lekker in mijn vel sinds ik begonnen ben met werken afgelopen zomer. Ik dacht eerst dat het kwam doordat er privé nogal wat veranderingen gaande waren, en dat zal zeker meegespeeld hebben, maar hoe langer ik erover na ging denken, hoe meer ik erachter kwam dat ik zoveel ‘moet’ van mezelf op werkgebied. Ik heb gestudeerd, dus ik moét die goede baan hebben.. Daarom vind ik het ook heel eng om zo’n stap te nemen. Want ga ik me niet alleen maar nog minderwaardiger voelen omdat ik een baan ver onder mijn niveau doe? En zo pieker ik de hele dag door..

Ja precies, ik zei het ook vanuit eigen ervaring. Gewoon doen wat goed voelt. Iedere dag jezelf compleet door de dag moeten slepen hou je niet lang vol.

quote:

Op maandag 21 januari 2019 16:31 schreef ano301 het volgende:

[..]

Als ik heel eerlijk ben zit ik daar al dicht tegenaan ja. Eigenlijk zit ik al niet lekker in mijn vel sinds ik begonnen ben met werken afgelopen zomer. Ik dacht eerst dat het kwam doordat er privé nogal wat veranderingen gaande waren, en dat zal zeker meegespeeld hebben, maar hoe langer ik erover na ging denken, hoe meer ik erachter kwam dat ik zoveel ‘moet’ van mezelf op werkgebied. Ik heb gestudeerd, dus ik moét die goede baan hebben.. Daarom vind ik het ook heel eng om zo’n stap te nemen. Want ga ik me niet alleen maar nog minderwaardiger voelen omdat ik een baan ver onder mijn niveau doe? En zo pieker ik de hele dag door..

Als het zo met je gesteld is, is het dan niet eens tijd om actie te gaan ondernemen?

quote:

Op maandag 21 januari 2019 17:10 schreef ano301 het volgende:

[..]

Ik heb inderdaad woensdag mijn eerste gesprek met een psycholoog. Ik heb dat moment lang uitgesteld, maar besef nu wel echt dat er iets moet veranderen, want ik ken mezelf echt niet meer terug.

Oké, en wat kan je nog meer doen om nu in te grijpen?

Wat houdt je tegen om je baan op te zeggen? (of iets minder rigoureus: actief te werken aan een andere baan)?

[ Bericht 0% gewijzigd door Postbus100 op 21-01-2019 17:57:31 ]

Je kan doen wat veel mensen doen. Je erbij neerleggen, in de overtuiging dat je er nu eenmaal voor geleerd hebt en dat andere banen minder geld opleveren. Dan word je waarschijnlijk tamelijk ongelukkig met je werkzame leven, als je pech hebt diep ongelukkig.
En over een paar jaar is het bijna onmogelijk geworden om nog drastische keuzes te maken, want dan zit je allang klem.

Doe het. Dat van die opleiding is nóóit weggegooid, die kennis en ervaring zit in jou, die kan je meer en minder actief toepassen, maar weggooien kan niet hoor.
Doe wat je nu het beste lijkt. Dat kan en mag niet iets zijn waarvan je huilend thuiskomt.

quote:

Op maandag 21 januari 2019 19:41 schreef ano301 het volgende:

[..]

Omdat ik me afvraag of dat mijn problemen oplost. Wat ik al in een eerder bericht zei, er zijn prive ook een aantal dingen gebeurd het afgelopen jaar die erin gehakt hebben en ik vraag me af of ik me een stuk beter ga voelen door een wat laagdrempeligere baan.. Klinkt misschien stom, maar ergens ben ik bang dat ik me alleen maar minderwaardiger ga voelen als ik bij een tankstation ga werken. Dan ga ik helemaal dat 'losergevoel' krijgen.. begrijp me niet verkeerd, ik voel me echt niet te goed, anders zou ik er niet over nadenken, maar ik heb natuurlijk wel gestudeerd en dan is het best zonde.

Kan het je ook helpen om het denken in termen van probleem -> oplossing even los te laten? ('het lost niets op, dus het heeft geen zin om het te doen') Maar gewoon te doen wat je hart je ingeeft? Jij wilt bij een tankstation werken? Blijkbaar vervult dat een bepaalde behoefte? Nou, gewoon doen. Daarna zie je wel weer.

quote:

Op maandag 21 januari 2019 16:31 schreef ano301 het volgende:

[..]

Als ik heel eerlijk ben zit ik daar al dicht tegenaan ja. Eigenlijk zit ik al niet lekker in mijn vel sinds ik begonnen ben met werken afgelopen zomer. Ik dacht eerst dat het kwam doordat er privé nogal wat veranderingen gaande waren, en dat zal zeker meegespeeld hebben, maar hoe langer ik erover na ging denken, hoe meer ik erachter kwam dat ik zoveel ‘moet’ van mezelf op werkgebied. Ik heb gestudeerd, dus ik moét die goede baan hebben.. Daarom vind ik het ook heel eng om zo’n stap te nemen. Want ga ik me niet alleen maar nog minderwaardiger voelen omdat ik een baan ver onder mijn niveau doe? En zo pieker ik de hele dag door..

Romantiseer een baan bij de tankstation alsjeblieft niet. Toen ik mijn hbo studie had afgerond waren er weinig banen en de banen die er waren werden gegeven aan de mensen met ervaring. Omdat ik geld moest verdienen heb ik bij een tankstation een jaar gewerkt. In mijn geval werd ik omringd door erg laag opgeleide mensen met een grote mond. De filiaalmanager die zat ook maar te communiceren alsof hij de top dog van een roedel was. Ik kreeg zelf paniekaanvallen door de hele situatie
Gelukkig werk ik nu op niveau maar niet 40 uur achter een scherm.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 11:50 schreef zoz het volgende:

Romantiseer een baan bij de tankstation alsjeblieft niet. Toen ik mijn hbo studie had afgerond waren er weinig banen en de banen die er waren werden gegeven aan de mensen met ervaring. Omdat ik geld moest verdienen heb ik bij een tankstation een jaar gewerkt. In mijn geval werd ik omringd door erg laag opgeleide mensen met een grote mond. De filiaalmanager die zat ook maar te communiceren alsof hij de top dog van een roedel was. Ik kreeg zelf paniekaanvallen door de hele situatie
Gelukkig werk ik nu op niveau maar niet 40 uur achter een scherm.

Het werk was niet je probleem, je collega's. En dat geldt voor elke baan. Ook al heb je fantastisch werk in theorie, als je kut collega's hebt dan is niets meer leuk.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 12:10 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Het werk was niet je probleem, je collega's. En dat geldt voor elke baan. Ook al heb je fantastisch werk in theorie, als je kut collega's hebt dan is niets meer leuk.

Klanten aan de balie was vaak ook geen pretje. Het lag ook vast grotendeels aan mijzelf. Ik baalde er van om ongeschoold werk te doen met een hbo diploma op zak. Mijn punt is alleen dat ts er voor moet waken om bepaalde banen niet teveel te romantiseren. Teleurstellingen zijn kut. We hebben hier in NL niet voor niets de ww dus lekker baantjes uitproberen nu de economie zo lekker draait .

De afwisseling is heel belangrijk, probeer dit zoveel mogelijk te creëren in je baan. In het begin zal de kantoorbaan wennen zijn maar met gezellige collega's en uitdagend werk wordt dit vanzelf leuk! Geef het eerst een half jaar tot een jaar de kans en kijk dan verder! Succes!!

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 12:10 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Het werk was niet je probleem, je collega's. En dat geldt voor elke baan. Ook al heb je fantastisch werk in theorie, als je kut collega's hebt dan is niets meer leuk.

Gedeeltelijk waar.. je werk moet een combi van geoegdoening opleveren... die combi kan wel aardig schuiven, vooral op basis van geld (vinden de meeste mensen) maar op termijn tellen stiekem alle andere factoren minstens zo hard mee als geld, want geld compenseert niet voor alles..

Ik ben zelf net genokt met een job die in mijn branche echt de F1 is (van die klussen die je op radio,Tv en Discovery terugziet), met bijbehorend salaris, maar daar bleken zoveel haken en ogen aan te zitten dat het eten echt de bijzaak van de maaltijd werd zeg maar, en dat was geen goede situatie; ik wil mijn werk doen en daarvoor betaald en gewaardeerd worden.. politiek is niet mijn ding, en afgezeken worden door collegae die zichzelf godlike proportions toedichten ook niet..
Nu doe ik dus lekker weer normaal werk voorlopig, elke dag thuis, niet meer zoveel vliegen en hektiek... verdient ietsje minder, maar je voelt je veel meer mens, en dat is best een paar flappen per maand waard.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sounddragon op 22-01-2019 13:01:54 ]

Ik heb zelf na een aantal jaar mijn baan opgezegd, ik voelde me vreselijk overspannen en ondergewaardeerd. Uiteindelijk wat in de horeca gewerkt en in winkels, wat op dat moment prima was. Stom genoeg, nu jaren later, heb ik daar toch wel spijt van. Ik zat waarschijnlijk gewoon niet op mijn plek en was ergens anders vast een stuk gelukkiger geworden.

Ik ben het eens met: liever voor iets minder aan het werk, dan met tegenzin aan het werk. Maar na een jaar of tien flutbaantjes hier en daar had ik toch liever meer aan mezelf gewerkt op dat moment en beter leren omgaan met “het werkend leven” dan de beslissing die ik heb genomen toen.

Oh en na 10 jaar er uit nemen ze je ook niet zo snel meer aan in je oude vakgebied

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 12:53 schreef Miss-X het volgende:
Ik heb zelf na een aantal jaar mijn baan opgezegd, ik voelde me vreselijk overspannen en ondergewaardeerd. Uiteindelijk wat in de horeca gewerkt en in winkels, wat op dat moment prima was. Stom genoeg, nu jaren later, heb ik daar toch wel spijt van. Ik zat waarschijnlijk gewoon niet op mijn plek en was ergens anders vast een stuk gelukkiger geworden.

Ik ben het eens met: liever voor iets minder aan het werk, dan met tegenzin aan het werk. Maar na een jaar of tien flutbaantjes hier en daar had ik toch liever meer aan mezelf gewerkt op dat moment en beter leren omgaan met “het werkend leven” dan de beslissing die ik heb genomen toen.

Oh en na 10 jaar er uit nemen ze je ook niet zo snel meer aan in je oude vakgebied

Daarom ook niet lui of gemakzuchtig worden. Prima voor even, misschien nodig om op adem te komen en jezelf te herpakken, maar daarna weer proberen om bij een organisatie in dienst te komen waar je wel wil werken.