Oef ik heb wat in te halen, even weer een aanhaak poging:
Helsinki, babybootkamp, dat klinkt waanzinnig leuk
En wat vervelend dat je zoveel last heb van bloedingen, kan mij voorstellen dat je er ook niet bepaald geruster op bent na zo'n opmerking over operatief verwijderen van achtergebleven placenta stukjes
Priem, aahh leuk babycadeautjes voor je man
Even denken, ik heb vrouwlief een keer een schilderij gegeven met I love you mom en dan de V met de voetafdrukjes en volgens mij de O van mom met een handafdrukje. En een keer een schilderij waarbij ik vlindertjes had gemaakt van de handafdrukjes. En ballonnen geknipt met daarop de handafdrukjes. Ik heb de laatste verjaardag mijn peuter een houten (geld)kistje laten beschilderen nadat ik op de deksel MAM had afgeplakt met tape. Na het schilderen de tape eraf getrokken en dat was best een heel leuk resultaat. Ik heb een keer een notitieboek gegeven waarvan ik de 1e bladzijde heb laten inkleuren door peuter. En een mok met iets met Mom erop en daar snoepjes enzo in. En een verftekening met een poster waarop de fotoreportage stond van de totstandkoming van die verftekening. En verder weet ik het niet zo goed meer
Ik zie allemaal CP voorbij komen, wat gaaf! Wij gaan eind juni 2 weken naar de sprookjescamping, ook heel veel zin in alleen denk ik dat de CP ook wat meer vermaak heeft voor volwassenen
Tink, wat een nacht
Sterkte (en liters koffie) vandaag! En die krampjes zijn zo naar, hopelijk gaat het allemaal snel wat beter en makkelijker.
Achus wat veel zieke kindjes en ouders, heel veel beterschap voor iedereen
Aapie, ook al zoveel last van bloedverlies, dat doet ook weinig goeds met je energielevel. Pittig joh, ik hoop dat er snel een einde aan komt
Ik lees over kindjes die slechter gaan drinken en herken het een beetje. Vlokje is ook iets minder gaan drinken sinds ze actiever is geworden. Juist nu ze lichamelijk steeds meer van zichzelf vraagt, en mijn inziens dus meer voeding nodig zou moeten hebben, laat ze steeds vaker haar flesjes gedeeltelijk staan. Ze is echter wel vrolijk en doet het verder goed, dus ik ga uit van een fase waarbij ze de focus gewoon even op wat anders heeft dan eten.
Partners die weinig tot niet meehelpen maar vinden dat ze het zelf zo zwaar hebben. Herkenbaar. Wat gaaf die moedermelksieraden zeg, ik vind het jammer dat ik daar nooit aan heb gedacht
En baargoud, haha, ik heb het bij de 1e terloops eens ter sprake gebracht maar uiteraard heeft vrouwlief de hint niet begrepen
Net als de hints over het weer mogen drinken van alcohol en de etenswaren die ik weer mocht hebben, kwamen ook niet over dus die heb ik uiteindelijk zelf maar op het boodschappenlijstje gezet destijds
Malteser, die curve ziet er voor mij herkenbaar uit. Peuter groeide het 1e jaar bovengemiddeld, vooral qua lengte, en vlak voor haar 1e verjaardag maakte de curve opeens een duikeling tot onder het gemiddelde. Nu zit ze weer keurig rond het gemiddelde en ze groeit prima, dus ik ben er bij haar maar van uit gegaan dat ze is begonnen met een groeispurt en dat dat later is gestagneerd omdat een dergelijke groei ook niet door had kunnen zetten. Daar waar andere kinderen bijvoorbeeld juist rond hun 1e een groeispurt krijgen, dus andersom. Ik snap je zorgen wel heel goed, juist ook door je ervaring met Twix
Jip en poes
Knappe I, en wat prachtig die draagfoto
Over leeftijden, ik ben zelf 34 (ik moest serieus rekenen, ik dacht dat ik 33 was
) en vrouwlief is 32. Ik had liever eerder kinderen gewild, maar omdat zwanger worden voor mij niet vanzelfsprekend bleek heeft het medische traject langer in beslag genomen. We gingen ervan uit dat het met Vlokje ook zo lang zou duren, dus zijn het IVF traject weer ingestapt toen Jewel nog maar 8 maanden was, met de cryo's die we nog over hadden. Toen ging het opeens razendsnel en raakte ik bij de 2e terugplaatsing al zwanger, waardoor onze dochters maar 1,5 jaar schelen. Dat leeftijdsverschil had van mij iets meer gemogen, maar ik ben zo dankbaar dat het ons alsnog gegund is om 2 prachtige dochters te krijgen
Vlokje doet het fantastisch trouwens. Ze lacht steeds meer, is een echte charmeur (zaterdag ben ik met de meiden naar Djambo geweest en ze wond de andere ouders daar helemaal om haar vingertje door naar ze toe te kruipen en naar ze te schaterlachen), overdag slapen gaat fantastisch, ze kruipt en is ondertussen razendsnel, laat zich van de bank afglijden om dan te blijven staan, probeert zich op te trekken aan van alles en ze wil zo overduidelijk mee doen met grote zus en de wereld ontdekken
Het gaat zo vreselijk hard, donderdag is ze alweer 8 maanden en ik merk dat ik af en toe echt emotioneel word van het idee dat er nog zoveel leuke fases aan zitten te komen, maar dat met het afsluiten van de fases waar Vlokje nu doorheen gaat het ook meteen een definitieve afsluiting is omdat we geen kinderen meer willen en ik dit dus nooit meer terug zal kunnen krijgen. #eindeemotionelerelaas
Ps. ik merk dat mijn lijf echt structureel pijn doet. Mijn schouders, mijn onderrug links en rechts, mijn nek. Daarnaast weer chronisch hoofdpijn, dat was over tijdens de zwangerschappen en sluipt er nu weer in. Opnieuw weer veel last van Tietze (pijn op en rondom mijn borstkas). Ik draag Vlokje veel, ze slaapt daarnaast 's nachts nog steeds regelmatig letterlijk in mijn armen waardoor ik geen goede slaaphouding aan kan nemen. Het begint nu steeds meer op te breken, en vrouwlief raadde fysio aan. Maar fysio lijkt mij vrij zinloos als het enkel symptoombestrijding is omdat mijn lijf geen rust zal kunnen krijgen in deze levensfase. Herkennen anderen dit, en zo ja waar zijn/waren jullie bij gebaat?