quote:
De drie hoofdpijndossiers van Feyenoord-directeur Jan de Jong
Meer dan een jaar is Jan de Jong nu algemeen directeur bij Feyenoord. Los nog van alle perikelen rond het nieuwe stadion, heeft hij er met trainer Giovanni van Bronckhorst, technisch directeur Martin van Geel en de jeugdopleiding drie hoofdpijndossiers bij die hij snel zal moeten oplossen.
Net zoals zijn voorganger Eric Gudde daalt ook Jan de Jong iedere wedstrijd af richting de kleedkamer om de ploeg van Feyenoord te feliciteren bij een overwinning of, zoals zaterdagavond na het even kansloze als terechte verlies (3-1) bij PEC Zwolle, om de spelers en staf een hart onder de riem te steken door stil en in gedachten verzonken voor zich uit te staren. Als algemeen directeur van Feyenoord heeft hij, behalve het nieuwe stadion, vooral op korte termijn ook drie belangrijke kwesties op te lossen.
I: DE TRAINER
Je zou zeggen dat wie zo dicht bij het vuur zit, precies weet hoe het zit. Maar dat valt dan blijkbaar toch tegen als De Jong tijdens de nieuwjaarsreceptie van Feyenoord zegt dat hij de indruk heeft dat de spelersgroep nog pal achter zijn trainer staat, omdat Robin van Persie en Tonny Vilhena stellen dat als het aan hen ligt, Giovanni van Bronckhorst nog jaren kan blijven. Volgens De Jong zijn het geen woorden voor de bühne van voetballers die er komende zomer toch niet meer zijn, maar zegt het vooral iets over de relatie tussen spelers en trainer. En dat terwijl achter de gesloten poorten van trainingscomplex 1908 de steun voor Van Bronckhorst snel afbrokkelt. De coach die zijn spelers vrijheid gaf en altijd bereid was naar ze te luisteren, komt niet meer binnen, zou oud-trainer Leo Beenhakker zeggen. Daarvoor zijn de incidentjes en conflictjes te talrijk geworden. In de rust van het duel met PEC was er nog een discussie geweest tussen speler(s) en trainer over de uit te voeren taken op het veld. Na afloop waren er woordenwisselingen, sommige Feyenoorders liepen te lachen, anderen maakten selfies met PEC-supporters bij de spelersbus. Het is niet voor niets dat Van Bronckhorst in augustus al, toen Feyenoord met 2-0 verloor bij De Graafschap, openlijk vroeg of zijn boodschap nog wel aankwam bij zijn selectie.
Voor Van Bronckhorst dreigt nu een pijnlijk afscheid en dat verdient hij niet. Hij is de man die Feyenoord vijf prijzen in vier jaar bezorgde, die de club als een perfecte ambassadeur vertegenwoordigde. Maar aan alles komt een einde. Daarom is het vreemd dat de clubleiding toestaat te wachten tot februari om met de coach aan tafel te gaan. Waarom is dat? Als De Jong toch weet hoe de vlag erbij hangt, is het zijn taak in te grijpen en beslissingen te nemen. Nu ettert alles maar door en kan zelfs een plaats in de halve finale van het bekertoernooi en winst op Ajax het seizoen niet meer redden, áls Feyenoord er al in slaagt dat voor elkaar te krijgen.
II: DE TECHNISCHE DIRECTEUR
Zo komt Van Bronckhorst symbool te staan voor een mislukt seizoen en dat zal de clubleiding van Feyenoord niet moeten toestaan. De trainer is natuurlijk niet alléén verantwoordelijk voor het technisch beleid dat de club voert. Wat dat betreft heeft de algemeen directeur nog wel meer te repareren, zoals dat beleid eens kritisch tegen het licht houden en daarmee ook het functioneren van technisch directeur Martin van Geel. Hij is medeverantwoordelijk voor de titel van 2017 en hielp mee Feyenoord financieel gezond te krijgen, maar onder zijn technische leiding slaagt de club er maar niet in de volgende stap te zetten. Als het kampioenschap een begin had moeten zijn richting de definitieve aansluiting met Ajax en PSV, is die missie faliekant mislukt en dat heeft niet alleen met budgetten te maken.
Natuurlijk heeft de concurrentie meer te besteden, maar vorig jaar had Feyenoord door deelname aan de Champions League een hogere begroting dan PSV. Het gaat er dan om: wat doe je met het geld? Een fors deel spendeerde de club aan de bouw van het trainingscomplex en de academy, maar de afgelopen vijf jaar stak Feyenoord ook zo’n vijftig miljoen in de selectie, 28 miljoen sinds de titel. Daartegenover verkocht de club natuurlijk ook, meer nog dan zij uitgaf, maar vooral spelers die zij zelf heeft opgeleid, zoals Rick Karsdorp en Terence Kongolo. Wat ervoor terugkwam, sinds 2017, heeft de Rotterdammers (nog) niet of nauwelijks verder geholpen: Sofyan Amrabat en Jean-Paul Boëtius zijn alweer vertrokken, Ridgeciano Haps is lang geblesseerd geweest, Sam Larsson kende een moeilijk eerste jaar, terwijl er steeds meer twijfels rijzen over Jeremiah St. Juste. In feite voldoet alleen Steven Berghuis. Bovendien worden spelers minder waard, Frenkie de Jong alleen is al duurder dan heel Feyenoord bij elkaar.
III: ACADEMY
Als voetbaltechnische baas is Van Geel ook verantwoordelijk voor de academy, maar ook daar was het tot voor kort een chaos. Hoofd opleiding Richard Grootscholten sneuvelde na een coup van een groot aantal jeugdtrainers die met hem niet verder wilden en van wie een deel niet openstond voor de vernieuwing die hij moest doorvoeren. Van Geel werd er volkomen door verrast en liet Grootscholten vertrekken, terwijl hij als technische baas het ook had kunnen opnemen door de ontevreden trainers aan te pakken en zijn beleid te verdedigen. Onder druk haalde Van Geel Stanley Brard terug, niet zijn eigen keus, weinig vernieuwend, maar Brard ligt goed op Varkenoord. Daarbij stokt de aanwas van talent en zij die wél de stap maken naar de A-selectie, breken niet of nauwelijks door en hebben ook niet de kans op veel speeltijd bij de beloften.
De blunder van Van Geel niet deel te nemen aan de voetbalpiramide, laat zich iedere keer weer voelen tijdens contractbesprekingen met talentvolle spelers die vragen naar perspectief dat Feyenoord eigenlijk niet kan bieden. Nu tuigt de club weer een samenwerking op met FC Dordrecht. Iets wat Van Geel eerder nog torpedeerde bij Excelsior, terwijl juist dit verbond bewees te werken en Jordy Clasie opleverde die later voor twaalf miljoen aan Southampton werd verkocht.
IV: DE TOEKOMST
Pas in februari gaat Feyenoord praten met Van Bronckhorst, als hij zelf niet eerder zijn beslissing kenbaar maakt. Dan moet de club eventueel op zoek naar een nieuwe trainer. Wie gaat die zoektocht dan leiden? Is het de technisch directeur, die zelf onder vuur ligt? Met hem volgt pas na het seizoen een evaluatie die door Jan de Jong zal worden geleid, in het bijzijn van een van de Feyenoord-commissarissen, die weliswaar niet beslissen, maar ontevreden zijn en benieuwd zijn hoe De Jong de zaken gaat aanpakken. Wanneer je als directeur pas na het seizoen praat met je td en de conclusie is dat de leiding niet content is, wie wordt dan verantwoordelijk voor de samenstelling van de selectie? En de transfers? Verspeelt Feyenoord dan niet onnodig veel tijd, zoals nu gebeurt met Van Bronckhorst?
Verspeelt Feyenoord niet onnodig veel tijd, zoals nu gebeurt met Giovanni van Bronckhorst?
Jan de Jong noemde ooit zijn vorige werkgever, de NOS, hectischer en complexer dan Feyenoord. Maar de club is wel honderdduizend keer emotioneler en heeft met de omvang van een MKB-bedrijf meer aandacht dan alle multinationals bij elkaar. Maar volgens De Jong was Feyenoord wel de uitdaging waarnaar hij zocht. Nu kan de algemeen directeur laten zien dat hij inderdaad de juiste man is voor deze job. Niet door de zaken op hun beloop te laten, maar door in te grijpen als het moet, en Feyenoord de sturende hand te bieden die het nu nodig heeft.