[Vraag wat je wil] aan een jeugdzorg medewerker in het gedwongen kader

Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".

Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.

Dit deel kunnen we vragen stellen aan een iemand die werkt als medewerker gedwongen kader jeugdzorg. Met andere woorden zij is mede verantwoordelijk voor uithuis plaatsing van jongeren. Zijn jullie benieuwd waarom dat dan gebeurt of hoe het zover kan komen, vraag maar raak.

Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceerd alvorens te reageren.

'Medewerker jeugdbescherming gedwongen kader', zo heet mijn baan voluit. Voor de meeste mensen bekend als Bureau Jeugdzorg, al klopt die naam niet meer; nu heten we Jeugdbescherming.

Mijn team en ik voeren opdrachten van de kinderrechter uit; als de Raad voor de Kinderbescherming onderzoek heeft gedaan en van mening is dat in een gezin de kinderen bedreigd worden in hun ontwikkeling én dat ouders er zelf op dat moment niet genoeg aan (kunnen) doen om die bedreiging af te wenden én de overtuiging is er dat de ouders het op termijn wel weer zelf kunnen, vraagt zij een OnderToezichtStelling (OTS) aan. Als de rechter de Raad volgt (die toetst de drie voorwaarden zoals hierboven en in BW 1:255 beschreven) en de OTS wordt uitgesproken komt het gezin bij ons terecht.

In een ideale situatie is onze taak daarna redelijk afgebakend. Eerste prioriteit is het maken van veiligheidsafspraken, om te zorgen dat de door de raad gestelde bedreigingen voorlopig afgewend kunnen worden. Dat kan door bijvoorbeeld het netwerk (familie, buren, school etc) in te schakelen of spoedhulp in het gezin in te zetten. Als dat is geregeld is de tweede stap: ontdekken welke patronen er liggen. Welke keuzes blijven steeds openieuw gemaakt worden en wat hebben ouders en kinderen nodig om de volgende keer in een zelfde situatie een andere keuze te maken? Als we dat ontdekt hebben (en dat kan echt wel een poosje duren), wordt zorg gezocht die ouders en kinderen kan helpen die omschakeling te maken.

Het netwerk van een gezin wordt zoveel mogelijk in betrokken, omdat die blijvend het gezin kunnen blijven ondersteunen, waar wij als JB slechts passanten zijn. Een jaar, misschien twee jaar OTS en dan zouden ouders en kinderen het weer zonder ons, hoewel vaak nog wel met vrijwillige hulpverlening, moeten kunnen regelen.

Natuurlijk zijn de meeste situaties niet ideaal. Heel vaak blijven gezinnen vastzitten in hun oude patronen, is er nog heel veel verdriet en woede om een moeilijk verlopen scheiding, wil het netwerk rondom een gezin niet meewerken omdat ze boos zijn op de ex of ligt er psychiatrische problematiek ten grondslag aan het onvermogen om het zelf te regelen.

Er zijn veel misverstanden rondom wat JB wel of juist niet doet.
Vraag wat je weten wil en ik zal mijn best doen je te antwoorden.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:04 schreef oranjevogel1 het volgende:
Waarom plaatsen jullie kinderen in gezinnen met een niet-traditionele samenstelling? Kunnen kinderen zich daar tegen verzetten?

Voor ons geldt niet de samenstelling van het gezin, maar de veiligheid. Als een kind thuis niet kan zijn omdat het ouders niet lukt om de veiligheid van het kind te garanderen zoeken we, liefst voor zo kort mogelijke tijd, een plek waar het kind kan verblijven tot de situatie stabiel genoeg is om weer naar huis te gaan. Of die veilige plek dan een gezin met 2 moeders, 2 vaders of wat dan ook is, is minder van belang dan het feit dat het op die plek mag zijn en tot rust kan komen.
Dat is tenminste de bedoeling en lukt niet altijd. Ten eerste omdat er een schreeuwend tekort is aan pleeggezinnne en wat jij zegt is ook zeker een overweging; er zijn wel eens kinderen, met name pubers, die het heel ingewikkeld vinden om opeens in een gezin met andere waarden dan thuis terecht te komen. Vaak gaat dat niet eens om de 2 vaders of om het geloof wat een pleeggezin aanhangt, maar is het grotendeels loyaliteit.

Een kind kan zich verzetten tegen plaatsing in een gezin en het gebeurt ook wel dat kinderen niets zeggen maar weglopen of enorm herrie schoppen in hun pleeggezin. Meestal is het resultaat dan dat ze naar een groep worden overgeplaatst. Niet ideaal, dat geef ik gelijk toe. Het is soms heel moeilijk om een kind zijn verlangen naar de goedkeuring van zijn ouders minder te laten overheersen over zijn eigen weten dat er werk aan de winkel is, voor iedereen.

Een UHP doen we echt niet zomaar. Meestal gaan plaatsingen buiten het gezin in overleg met iedereen in het gezin en is het bedoeld om apart van elkaar te leren andere paden te kiezen dan de ingesleten routes. Het mooist is het als een kind tijdelijk in het netwerk kan verblijven, bij een oma, tante of de moeder van een vriendje.
Toch is het soms ook nodig om een kind zonder overleg uit huis te halen; het babytje van een cocaineverlsaafde moeder dat niet verzorgd wordt, een jongere die op school heeft laten weten seksueel misbruikt te worden of een tiener die elke keer zijn vader in elkaar slaat. Geen leuk onderdeel van mijn werk.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:09 schreef Bosbeetle het volgende:
Je zegt nu dat jullie een passant zijn, doen jullie helemaal niet aan followup. Met andere woorden jullie bedenken een methode/beleid wordt er ook na 10/20 gekeken hoe deze kinderen/jongeren het nu ze eenmaal volwassen zijn hebben ervaren, en of het dus wel "goed" gegaan is?

Als wij een OTS willen afsluiten moeten we de rapportage ter toetsing voorleggen aan de RvdK. Zij beoordelen met name de borging; hoe hebben wij met de collega's in het vrijwillig kader afgesproken dat het gezin verder begeleid gaat worden en hoe wordt daarover gecommuniceerd? De RvdK is daarna ook de instantie die de follow-up doet. Er moeten in de rapportages duidelijke opdrachten staan voor de collega's over wie de RvdK inseint en wanneer.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:12 schreef Moonah het volgende:
Interessant.:)

Ik ben leerkracht basisonderwijs. Van daaruit de volgende vraag. Paar jaar terug heeft een kind uit de bovenbouw aangegeven bang te zijn dat papa de baby doodslaat. Bij navraag bleek dat het betrokken kind en de overige kinderen in het gezin veel geslagen en geschopt worden. Jeugdzorg is op school gekomen, ouders zijn opgetrommeld, gesprek. Na twee weken werd aan school doorgegeven dat de zaak gesloten werd en that's it. Kinderen zij enorm gesloten, wij als leerkrachten krijgen geen beeld vanhoe het nu thuis gaat.Toen ik één van de betrokken ouders aan begin van schooljaar op gesprek kreeg, heb ik er verteld dat ik op de hoogte ben van de interventie. Ik vroeg hoe het nu thuis gaat. "Goed," zei moeder. "Als school ons gewoon had benaderd was die ingreep helemaal niet nodig geweest. "
Wat ik zo ontzettend lastig vind is dat er nul info terugkomt. Geen verslag van het gesprek, geen tips, geen handvatten, geen aandachtspunten. Waarom niet? Als school ben je het dichtste bij de kinderen, je gaat het meest met ze om. Wij zouden toch juíst hierbij betrokken moeten worden?

Herkenbaar, horen we vaker. Vind ik heel naar!

Ten eerste: het zal niet Jeugdzorg geweest zijn die langskwam. Als jullie een melding hebben gedaan (meldcode*) dan zal Veilig Thuis of een gelijksoortige instantie bij julie geweest zijn. Als het kind al bekend was bij het jeugdteam (CJG, wijkteam, geef het beestje maar een naam) dan zal wellicht VT de betrokken jeugdprofessional gevraagd hebben om bij jullie op school te komen. JB is er dan nog niet bij betrokken.
Dat je geen verslag krijgt heeft te maken met de privacy-wetten. Ouders moeten ons toestemming geven om een gespreksverslag aan jullie door te sturen.

Wat ik altijd zelf probeer te doen (maar dan is er al een OTs en dan is de siutatie anders, privacy-gewijs) is met juffen en meesters af te stemmen op welke signalen ze kunnen letten en wat ze kunnen doen als ze zich zorgen maken. In het geval van een OTS mogen professionals van het basisonderwijs namelijk wél zonder toestemming van ouders contact met mij opnemen.

*de meldcode gaat er trouwens vanuit dat je dit al met ouders had besproken. Was dat ook zo? Anders snap ik de reactie van moeder niet.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:20 schreef bloempjuh het volgende:
Vraag: Stel dat jij als FOK!-user op FOK! een schrijnende situatie voor een gezin/kind voorbij ziet komen en je weet in welke regio zich dit afspeelt (puur hypothetisch), mag en kan je dan ingrijpen, of moet je wachten op een melding van Maatschappelijk Werk of iets dergelijks?

Ik mag niks meer dan jij. Ik mag dus Veilig Thuis bellen en mijn vermoedens daar delen. Pas als er een gerechtelijke beschikking ligt kan ik andere dingen doen.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:26 schreef oranjevogel1 het volgende:

[..]

De samenstelling van een gezin kan van invloed zijn voor de veiligheid. Welke waarborgen passen jullie daarvoor toe?

Dit snap ik niet helemaal. Kun je me uitleggen wat je bedoelt?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:38 schreef oranjevogel1 het volgende:

[..]

Laat ik even met een voorbeeldje komen: stel je hebt 2 pedofielen die graag kinderen willen misbruiken en voor de gelegenheid een gezin vormen. Hoe sluiten jullie die uit?

Dat doen wij niet zelf. Pleeggezinnen worden gescreend door een pleegzorgorganisatie.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:42 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ja, zal idd Veilig Thuis geweest zijn.
De melding is gegaan via onze contactpersoon machtsmisbruik en de directie. Ik was indertijd niet direct betrokken bij dit proces. Maar ik geloof niet dat er eerst een gesprek is geweest met ouders. Het was nogal een ad hoc gebeuren herinner ik me. Wellicht is eea niet helemaal verlopen zoals het zou moeten (was voor een vakantie en de baby zou spoedig geboren worden).

Maar ik vind het jammer dat de privacy boven de veiligheid van het kind gaat. Ik snap het wel, maar gevoelsmatig zit het me dwars.

Wat ik ook merk is dat onze contactpersoon en directie heel terughoudend zijn met het doen van een melding. Ze zijn bang dat de deur naar ouders wordt dichtgegooid en dat we dan helemaal niet meer weten wat er daarachter gebeurt. Ik vind dit erg lastig. In het verleden heb ik bij 'verdachte situaties' van kinderen uit mijn klas op eigen initiatief en op persoonlijke titl wel eens gebeld met zo'n meldpunt voor een consutatiegesprek. Echter, van onze nieuwe directie mag dat niet meer. Alles moet via hen verlopen.

Jakkes dat is vervelend.

Laat het je alsjeblieft niet weerhouden van bellen met Veilig Thuis ofzo, dat mag je namelijk gewoon als individu ook doen om te overleggen en advies in te winnen. Zij hebben vaak ook nog wel een manier om je directie te overtuigen. Plus dat je natuurlijk die meldcode hebt, die bindend geldt voor iedereen die met kinderen werkt!

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben letterlijk een keer opgepakt wegens het trollen op een forum van mijn middelbare school toen ik 17 was. Hitlerplaatjes posten enz. 20 uur taakstraf.

Toen moest ik verplicht naar Jeugdzorg en mijn vader ook. Moest ik verplicht een uur aan een wildvreemde allerlei persoonlijke vragen beantwoorden. Ook belden ze mijn mentor, psycholoog, en nog een aantal mensen en werd alles per post verstuurt en al mijn privéuitlatingen (waaronder over alcohol) werden zonder mijn toestemming aan mijn ouders verstuurd.

Dan heb je JR gekregen (jeugdreclassering), geen jeugdbeschermer. Lijkt op elkaar, dat is zo, maar is een andere wet.

quote:

Is dit niet ongelofelijk zonde van (overheids)geld en tijd?

Dat weet ik niet, ik lees alleen jouw kant en weet niet wat de overwegingen van JR zijn geweest.

quote:

Waarom is zo'n belachelijke ingreep nodig voor een 17-jarige die trollt op het internet?
Waarom had JZ schijt aan mijn privacy door alle info naar mijn ouders te sturen zonder dat ik er weet van had of er ooit toestemming voor heb gegeven?

Goede vraag. Mag eigenlijk niet, er moet met jou overlegd zjin en als jij geen toestemming geeft moet dat vermeld worden in de rapportage. Het is niet zo dat de rapportage dan niet naar je ouders gaat, trouwens. De opdracht van de rechter gaat boven jouw weigering.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:58 schreef DieselTank het volgende:
Jij weet meer van de nieuwe privacywetgeving dan ik maar; de nieuwe privacy regels en de regels in het algemeen.
Is het nadelig/voordelig vanuit jullie positie?
Is het nadelig/voordelig vanuit de positie van de kinderen/ouders?

Denk hierbij aan hoe je informatie kan winnen, en delen met bepaalde partijen zoals het pleeggezin etc etc.

Er is altijd al een meldrecht: professionals hebben een wettelijk meldrecht bij vermoedens van huiselijk geweld en kindermishandeling. (WMO 5.2.6). Daarmee heb je het recht om een melding te doen van vermoedens van huiselijk geweld bij Veilig Thuis of in crisissituaties bij de Raad voor de Kinderbescherming. Hiervoor is geen toestemming nodig van een cliënt of zijn/haar ouders.
De nieuwe jeugdwet gaat nog iets verder: in JW 7.3.11. staat dat gezinsvoogden informatie mogen opvragen bij betrokken professionals en dat die dan spreekplicht hebben.

In de praktijk is dat nog wel lastig hoor, want spreekplicht betekent niet dat collega;s altijd alles delen wat ze weten, zij moeten immers nog verder met hun cliënt ...