Ik ben 24 jaar oud en tot op heden nooit succes gehad met vrouwen. Altijd mijn waarde opgehangen aan de bevestiging van vrouwen en sinds ik mezelf ken was ik altijd verliefd op een vrouw, zoals aantal van jullie weten. Na het debacle met het laatste meisje weet ik dat niemand me gelukkig kan maken. Inmiddels ook in therapie vanwege ziekte start ik in januari weer..
Voor het eerst in mijn leven voel ik me ''normaal'', niet verliefd en geen behoefte om creepy ass dingen te doen. Gewoon dat ik denk...eindelijk, rust. De afgelopen maand heb ik een boek gelezen over het aantrekken van vrouwen door middel van eerlijk/kwetsbaarheid. Vandaag en vrijdag heb ik vrouwen aangesproken (2) en hen verteld wat ik van hen vind overdags. ''Hi, ik doe dit niet vaak, maar ik wilde zeggen dat ik je mooi vind''...Op beide keren een nee gekregen omdat ze allebei een vriend hadden. (wellicht hadden ze dit, maar soort van defense mechanisme).
Ik stelde me kwetsbaar op, ik wilde eigenlijk niks van hen. Gewoon dat tegen hen zeggen....en ja, niks meer eigenlijk, ik weet niet eens wat ik wilde. Maar omdat ik nog nooit succes heb gehad bij vrouwen, dacht ik van moet het toch proberen. Enerzijds lees ik dat ik het moet proberen en om moet leren gaan met afwijzing. Wat denken jullie? De afwijzing zelf maakte mij niet echt uit, maar wel dat ik tijdens het aanspreken mezelf toch nerveus voelde. Klinkt wellicht vreemd, maar als je al zolang geen ervaring hebt dan geloof ik niet ''dat het vanzelf komt''. Om eerlijk te zijn weet ik ook niet eens waarom ik het doe.
Ik weet dat er een topic is over vrouwen versieren en zo...maar vraag me af hoe je dat in godsnaam doet, hoe kan je een conversatie gaande houden als je iemand nog nooit heb ontmoet en zomaar die persoon aanspreekt? Wellicht dat vrouwen dit creepy vinden, vraag me alleen dan af hoe je in vredesnaam je eigen datingleven bepaalt. Dan ontmoet ik dus nooit meer iemand? Enerzijds moet je van jezelf houden en anderzijds moet je over je approach anxiety komen...
Ja, ik waardeer de hulp. Ik heb het topic wederom gelezen, maar ik weet nog niet goed hoe ik een gesprek dan aanknoop met iemand die ik niet ken. Sowieso niet wat ik nu aan het doen was, dat is zeer duidelijk. Maar voor de rest lees ik van ''gewoon een gesprek aanknopen over wat die persoon aan het doen is..over dingen praten''...maar dat is dan de conclusie? Zoiets? Ik zie van Lexy_83 een praktijkvoorbeeld, is dat dan ''normaal'' volgens iedereen? Dus wel bij iemand gaan zitten, maar niet mezelf voorstellen?quote:Op donderdag 20 december 2018 21:19 schreef Whiskers2009 het volgende:
[..]
Nogmaals: (bijna) iedereen probeert je te helpen, niet je je rot te laten voelen. Maar je moet uiteraard wel beseffen wat je fout deed zodat je die fout niet meer meer maakt. En je hebt ook echt veel opbouwend advies gehad.
Ikzelf heb geen Facebook en Tinder vind ik niet bepaald fijn om eerlijk te zijn..heel gexposed jezelf laten zien, vind ik best lastig.quote:Op donderdag 20 december 2018 21:07 schreef Kreator het volgende:
[..]
Probeer het anders even met iemand die er voor open staat. Op Tinder ofzo.
Weet niet of dit al gezegd is.
De manier om oprechte interesse te tonen heb ik niet geleerd, mijn therapist is ook weg tot januari. Dus zal nog even wachten. Therapist kwam met voorstel om vrouwen aan te spreken, dus tja, las dat boek van Models en hup in de praktijk...quote:Op donderdag 20 december 2018 21:19 schreef Scary_Mary het volgende:
[quote]
Je hebt dus niet geoefend in oprechte interesse tonen en niet beter met afwijzing om leren gaan. Hoogstens geconcludeerd dat het je minder doet dan gedacht..
Heb je wel wat over vrouwelijk contact geleerd nu? Of draaide dit stiekem toch gewoon vooral om jezelf?
Indien ik mezelf die vraag stel dan twijfel ik, met name omdat ik twijfel over wat wel en niet kan. Ik wilde niet direct mezelf zijn, want wilde haar niet bang maken …. Ik kan extravert uit de hoek komen, veel grapjes, humor en gek doen. Maar werd op dat ogenblik nerveus. Ik dacht dat wanneer ik haar op die manier zou aanspreken dat het een weg zou vrijmaken om elkaar te leren kennen en dat ik daarmee mezelf zou kunnen zijn. Ik heb nu het vermoeden dat niet iedereen erop staat te wachten om mij te ontmoeten. Deze ervaring heeft mij nogal scherp gemaakt op negatieve wijze voor sociaal contact met onbekende vrouwen.quote:Beter stel je die laatste vraag aan jezelf en denk je daar nog eens goed over na. Of nog beter, focus je op hoe je dit een volgende keer wel mee gaat nemen in je denkproces. Dat is een stukje constructiever zeg maar.
Dus je dacht vooraf wel bewust na over jezelf willen laten zien of was je aan het vergoelijken dat je toch niet jezelf kon zijn zo een eerste keer? Wat heb je daarmee gedaan? Wat zag je als je de opbouw van jezelf laten zien?
Mijn doel was om vrouwen aan te spreken, eindresultaat maakte niets uit. Gewoon aanspreken. Maar dan vrouwen die ik ''iets'' vind hebben. Mijn doel is dat ik iemand word die sociaal vaardig daarin kan zijn, dat zou bv een ontwikkelingspunt zijn. Mijn voornaamste en allereerste doel is dat ik blij kan zijn met mezelf en mezelf ook altijd kan zijn en geen dingen hoef aan te leren van andere mensen. Je merkt ook dat ik veel dingen vraag, en dat komt echt omdat ik bang ben voor wat ik zelf ''voel'' ik vertrouw mezelf daarin niet. Omdat ik soms op basis van mijn gevoel vreemde dingen kan gaan doen, terwijl ik soms denk van jonge toch. Hoe kan ik op school/werkgebied zeer diepgaand denken, maar zo enorm falen op sociaal gebied.quote:Ik ga niet voor je herkauwen, even terug naar de kern: Wat is je doel? Wil je elke willekeurige vrouw aantrekken?
Vandaar dat ik ook moeite heb mezelf te vergeven. Eerst met ander persoon waarbij schuld speelde en nu zelfde soort schaamte / schuld. Dat ik niet eens dacht van ''doe even normaal''. Dat doet mij wederom schrikken, dat ik mezelf laat gaan zonder weer terug te komen bij mezelf.quote:Of iets een goede tactiek is, is nogal afhankelijk van het doel en daar ben je tegenstrijdig in. Dat maakt dit en jou niet zo geloofwaardig.
Jezelf vergeven gaat doorgaans ook wat makkelijker als je echt moeite gedaan hebt om iets goed te doen. En niet zozeer het eindresultaat, maar je denk- en beslissingsproces verraden dat je vooralsnog niet zo je best hebt gedaan. Niet om te willen dissen hoeveel moeite het kan kosten om op iemand af te stappen, maar je bent slim genoeg om vooraf beter na te kunnen. Dat is een betere en overtuigende manier dan achteraf jezelf weer die veilige put in te praten.
Ik ga van de ene kant naar de andere kant inderdaad, maar ik weet ook niet hoe ik me erover zou moeten voelen denk ik dan. Enerzijds denk ik van oke ik liet haar meteen met rust en de afwijzing maakte me niet uit. En aan de andere kant denk ik van I freaked her out, maar zij niet alleen. Ook ik ben geschrokken, snap niet echt hoe ik het in mijn hoofd haalde om datgeen wat ik had gelezen zo ondoordacht toe te passen.quote:Typisch hoe je binnen dit topic draait van oh, deed me niks, wereld draaide door, liet haar meteen met rust, etc naar helemaal buiten mijn comfortzone en ging volledig fout.
Als jij niemand weer wil aanspreken is dat een dikke prima, mits je bereid bent om de verantwoording voor de gevolgen daarvan te nemen. Maar ja, dan moet je dat wel echt niet meer willen doen.
Wat is jouw mening dan over aanspreken? Wat denk jij dat de gevolgen zijn?
Dan heb ik mezelf overschat volgens jo: Dat ik dacht van oke ik heb de rust van binnen gevonden en dit betekent eveneens dat ik zo snel mogelijk allerlei dingen kan gaan doen. Ik had de rust dus moeten bewaren die ik voelde (met rust bedoel ik dat ik weinig stress aan mijn hoofd had na het vorige debacle). Maar ik wilde snel door..ook omdat ik steeds denk dat ik al 25 ben bijna en niet echte ervaringen heb gehad met vrouwen. Dit is een gebied wat voor mij nieuw is en wat ik te snel wilde ontdekken. Dus die insteek klopt inderdaad wel. Heeft er ook mee te maken dat ik me niet eerder zo goed heb gevoeld als dat ik dat nu doe. Ook al is het nog steeds niet waar ik wil zijn, het is slechter geweest.quote:Wat jij nu als investering beschouwde is de weg van de minste confrontatie. Even makkelijk boekske doorbladeren, niet bij het begin beginnen. Nee, meteen door voor de chickies benaderen. Zeggen dat je heus wel oprecht wil doen, maar ondertussen je daar eigenlijk helemaal niet zo mee bezig houden. Etc etc.
Het zal heus best de nodige moeite kosten wat je dan wel probeert, maar je bent te gemakszuchtig bezig voor wat je zegt te willen.
Je gekozen tactieken sluiten niet aan bij je beoogde doel (voor zover dat niet stiekem ook een beetje aan verandering onderhevig is, maar dan komen we bij de kwetsbaarheid van echt open kaart spelen) en je gaat bijvoorbeeld ook niet concreet in op bepaalde vragen die ik hierboven niet retorisch stelde.
Je gaat er te makkelijk over heen, oh dus als ik zo doe dan, etc. Prima, is je goed recht, maar daarmee laat je meer oprechte intentie zien dan je recht kan lullen.
Jij wil dus dat ik dit laat zitten voor wat het is totdat ik niet alleen rust weer heb gevonden, maar ook veel sterkere waarden heb/sterker in mijn schoenen sta. Jij zou dus niet hiermee doorgaan of wel dan..
Staat er in Models niet zoiets als 'vulnerability'?quote:
[..]
Ikzelf heb geen Facebook en Tinder vind ik niet bepaald fijn om eerlijk te zijn..heel gexposed jezelf laten zien, vind ik best lastig.
Passieve houding dit. Je weet wat een definiering inhoud. Dus ook wat die van oprecht is of had dit op kunnen zoeken als je het zo graag echt goed wil nastreven. Daarnaast is het natuurlijk kul dat jij dit alleen ondernomen zou hebben op het advies van je therapeut en je zonder zijn hulp niet in staat zou zijn om zelf wat beter beslagen ten ijs te kunnen komen. Er staat wel wat meer in dat boek, maar jij hebt bewust de keuze gemaakt om daar nogal selectief mee om te springen.quote:
[..]
De manier om oprechte interesse te tonen heb ik niet geleerd, mijn therapist is ook weg tot januari. Dus zal nog even wachten. Therapist kwam met voorstel om vrouwen aan te spreken, dus tja, las dat boek van Models en hup in de praktijk...
Je komt er op jouw niveau niet mee weg dat dit volkomen los zou staan van bepaalde skills die je gezien je opleiding toch echt wel enigszins ontwikkeld moet hebben en prima in kunt zetten op andere vlakken. Dus kap met kutsmoezen dat je heus wel je best hebt gedaan met wat cherrypicken uit een boekje, terwijl je therapeut pas weer in januari beschikbaar is. Met zo een instelling haal je Columbia niet, ook niet het equivalent op vrouwengebied.
Dus? Wat is nou hetgeen waar je nu iets mee moet gaan doen denk je?quote:[..]
Indien ik mezelf die vraag stel dan twijfel ik, met name omdat ik twijfel over wat wel en niet kan. Ik wilde niet direct mezelf zijn, want wilde haar niet bang maken …. Ik kan extravert uit de hoek komen, veel grapjes, humor en gek doen. Maar werd op dat ogenblik nerveus. Ik dacht dat wanneer ik haar op die manier zou aanspreken dat het een weg zou vrijmaken om elkaar te leren kennen en dat ik daarmee mezelf zou kunnen zijn. Ik heb nu het vermoeden dat niet iedereen erop staat te wachten om mij te ontmoeten. Deze ervaring heeft mij nogal scherp gemaakt op negatieve wijze voor sociaal contact met onbekende vrouwen.
Ik denk dat het makkelijk lullen is dat het alleen angst zou zijn voor wat je zelf voelt en je meer redenen hebt om te blijven vragen. Dat hebben we eerder besproken en is iets waar je in je therapie ook alert op moet blijven, zodat je er niet te gemakszuchtig in blijft hangen. Jij bent degene die verbetering wil, dus dan zul je actief deel moeten nemen aan je therapie.quote:[..]
Mijn doel was om vrouwen aan te spreken, eindresultaat maakte niets uit. Gewoon aanspreken. Maar dan vrouwen die ik ''iets'' vind hebben. Mijn doel is dat ik iemand word die sociaal vaardig daarin kan zijn, dat zou bv een ontwikkelingspunt zijn. Mijn voornaamste en allereerste doel is dat ik blij kan zijn met mezelf en mezelf ook altijd kan zijn en geen dingen hoef aan te leren van andere mensen. Je merkt ook dat ik veel dingen vraag, en dat komt echt omdat ik bang ben voor wat ik zelf ''voel'' ik vertrouw mezelf daarin niet. Omdat ik soms op basis van mijn gevoel vreemde dingen kan gaan doen, terwijl ik soms denk van jonge toch. Hoe kan ik op school/werkgebied zeer diepgaand denken, maar zo enorm falen op sociaal gebied.
Als jouw voornaamste en allereerste doel is dat jij blij kan zijn met jezelf, dan moet je dat actief gaan nastreven. Dus niet afwachten tot je therapeut weer je terug is, maar voor jezelf nu gaan nadenken wat je wil en wat je nodig hebt zodat je daar straks niet alleen je ervaringen oplepelt met je spijt en verwijt. Niet afwachten wat hij jou aangeeft en aanbiedt, maar zelf aansturen op constructieve dingen ipv een aai over je bol.
Er is concreet dan vooralsnog ook niet zoveel veranderd, anders dan een stukje bewustwording. #proces.quote:[..]
Vandaar dat ik ook moeite heb mezelf te vergeven. Eerst met ander persoon waarbij schuld speelde en nu zelfde soort schaamte / schuld. Dat ik niet eens dacht van ''doe even normaal''. Dat doet mij wederom schrikken, dat ik mezelf laat gaan zonder weer terug te komen bij mezelf.
Maar afgezien van beating yourself up, wat ga je nu op basis van deze conclusie als prio/doel zetten?
Je wil oprecht zijn cq worden, maar legt je focus op hoe je je zou moeten voelen? Does not compute, dus geen wonder dat je je dan ook niet zo voelt lijkt me.quote:[..]
Ik ga van de ene kant naar de andere kant inderdaad, maar ik weet ook niet hoe ik me erover zou moeten voelen denk ik dan. Enerzijds denk ik van oke ik liet haar meteen met rust en de afwijzing maakte me niet uit. En aan de andere kant denk ik van I freaked her out, maar zij niet alleen. Ook ik ben geschrokken, snap niet echt hoe ik het in mijn hoofd haalde om datgeen wat ik had gelezen zo ondoordacht toe te passen.
Maar als je dan weer doorgaat over haar blablabla, dan lijk je toch weer iets anders te doen dan wat je hier halfslachtig probeert uit te dragen.
Na alles wat ik door de jaren heen aan concrete shizzle getypt hebt, is dit wat je graag van me wil weten? Does not compute..quote:Wat is jouw mening dan over aanspreken? Wat denk jij dat de gevolgen zijn?
De gevolgen zijn dat mensen zoals ik genoeg gaan krijgen van de discrepantie tussen wat je zegt te willen en wat je daadwerkelijk na probeert te streven. Je kan van mij een heleboel krijgen, maar ik ben niet degene die je blijft faciliteren in het passief blijven hangen over het zogenaamde middel dat verdacht veel gewoon je doel lijkt te zijn. Dat gevolg is een consequentie van de keuze die jij actief blijft maken en niet omdat je zo een creep zou zijn.
Of onderschat, want waarom zou je investeren in je kwetsbaar opstellen als je het gemakkelijk zo af kan proberen te doen..?quote:[..]
Dan heb ik mezelf overschat volgens jo: Dat ik dacht van oke ik heb de rust van binnen gevonden en dit betekent eveneens dat ik zo snel mogelijk allerlei dingen kan gaan doen. Ik had de rust dus moeten bewaren die ik voelde (met rust bedoel ik dat ik weinig stress aan mijn hoofd had na het vorige debacle). Maar ik wilde snel door..ook omdat ik steeds denk dat ik al 25 ben bijna en niet echte ervaringen heb gehad met vrouwen. Dit is een gebied wat voor mij nieuw is en wat ik te snel wilde ontdekken. Dus die insteek klopt inderdaad wel. Heeft er ook mee te maken dat ik me niet eerder zo goed heb gevoeld als dat ik dat nu doe. Ook al is het nog steeds niet waar ik wil zijn, het is slechter geweest.
Je probleem is niet zozeer wat je wel of niet kan doen, maar hetgeen je daadwerkelijk wel of niet doet. De context van dit alles is natuurlijk niet geheel onbelangrijk en wellicht moet je nog eens bespreken met je therapeut in hoeverre bepaalde dingen nog wat beter verwerkt zouden kunnen en zelfs moeten worden. Dat zou kunnen helpen een en ander minder leidend te kunnen laten zijn in je hebben en houden. Dat zou verder prima los kunnen staan van je intenties en doelen, dus dat ontslaat je ook niet van kleur bekennen overigens.
Nogmaals de tip om eens naar boeken te kijken op gebieden als RET en (G-)schematherapie, om je constructiever en pro-actiever te laten kijken naar je doen en laten.
Ik wil dat jij eerlijk bent over wat je echt wil en daar je tactiek zo goed mogelijk op aan probeert te sluiten. Dat je minder draaikont en cherry picked. In plaats van hier lekker aandacht te genereren met het idee dat je heus wel hard eraan trekt, terwijl je feitelijk ons gericht wil laten herkauwen cq goed keuren zodat je je goed genoeg kan blijven voelen in je huidige modus. Dan toon je geen oprechte interesse in wat je hier aangeboden krijgt. Is allemaal prima en je goed recht, even goede vrienden verder. Maar ik pas ervoor dat jij jezelf weer als lijdend voorwerp gaat weg zetten onder het mom van dus jij wil dat ik blabla.quote:Jij wil dus dat ik dit laat zitten voor wat het is totdat ik niet alleen rust weer heb gevonden, maar ook veel sterkere waarden heb/sterker in mijn schoenen sta. Jij zou dus niet hiermee doorgaan of wel dan..
Houden vrouwen van mannen die janken en hun emoties delen enzo?quote:
[..]
Staat er in Models niet zoiets als 'vulnerability'?
-Wanhoop
-Afhankelijkheid (afhankelijk opstellen)
-Onzekerheid
-Frustratie
-Opscheppers
-Opgevers
-Timide houding en gedrag
-In verdediging schieten
Waarom voelde je je anders nerveus als het toch niet aan de afwijzing lag? heb je misschien een stemmetje in je hoofd dat zegt dat jij niet de moeite waard bent?quote:
Enerzijds lees ik dat ik het moet proberen en om moet leren gaan met afwijzing. Wat denken jullie? De afwijzing zelf maakte mij niet echt uit, maar wel dat ik tijdens het aanspreken mezelf toch nerveus voelde. Klinkt wellicht vreemd, maar als je al zolang geen ervaring hebt dan geloof ik niet ''dat het vanzelf komt''. Om eerlijk te zijn weet ik ook niet eens waarom ik het doe.
Zijn allemaal symptomen van een laag zelfbeeld lijkt me.quote:
Wat willen vrouwen niet zien:
-Wanhoop
-Afhankelijkheid (afhankelijk opstellen)
-Onzekerheid
-Frustratie
-Opscheppers
-Opgevers
-Timide houding en gedrag
-In verdediging schieten
Wat ook kan werken is oprecht interesse te tonen in iemand. Gewoon egoïstisch zijn, je gewoon interesseren in haar, wat jou interesseert. Dat zij hier elke week komt
Interesseert jou misschien niet. Hoe zij 20km hier vandaan woont en er wel elke week is wel. Hoe ga je elke week 20km reizen naar deze kroeg/locatie. Antw: taxi.
Daaruit de een vraag stellen die jou interesseert.
Vind je het zo leuk hier dat er niets anders in de buurt is?
Antw: nee het is hier leuk.
Waarom vind je het hier zo leuk dan?
Ik zou dit oprecht interessant vinden wat een mens/vrouw beweegt om elke week 20km af te reizen naar die locatie, met de wetenschap dat ze dat elke week doet.
Wel een beetje speels natuurlijk.
En als ze het gesprek afkapt, ja oke. Jammer dan. Maar je bent iets te weten gekomen over iemand.
Gesprek gewoon klein houden maar kleine doele stellen.
En ooit als je een player bent doe je het misschien anders. Maar blijft gewoon bij jezelf.
Naar mijn idee zijn de meeste mensen die dit soort topics hier op fok posten niet per se fugly o.i.d. Als dit het geval was zou je meer incel taferelen zien (dus boos zijn op vrouwen omdat ze hun niet willen en dat ze oppervlakkig zijn). Het ligt veel meer aan de houding voor mannen. Zou een angstige en wanhopige brad pitt ook goed in de smaak vallen bij de vrouwen? Een stuk minder in ieder geval.quote:
[..]
Het valt me opdat de zogenaamde versiercoaches en players er zelf niet slecht uitzien. Dus bepaal eerst je SMV (sexual market value). Heb je een knap gezicht. Dan is het allemaal doodeenvoudig. Gaat dat niet en wordt je overal niet te woord gestaan. Dan neem je even tijd om dit te relativeren. En dan accepteren dat je genetisch gewoon niet toereikend bent voor de dames.
Ik denk verder dat ikzelf niet een objectief lelijk iemand ben. Ik heb een redelijk symmetrish gezicht en ik heb verder wel kenmerken die aantrekkelijk zijn voor een man. Ik heb ook weer niet het gevoel dat ik compleet onzichtbaar voor vrouwen, maar mijn angst voor een afwijzing zit mij wel erg in de weg.
Als je echt over de PUA scene praat heb je wel gelijk, maar die hele scene is toch toxic dus die mannen als voorbeeld gebruiken is niet heel verstandig.
Er wordt toch ook niet gezegd dat hij geen vrouwen moet benaderen? Het is puur de manier waarop hij het aanpakt die hij moet veranderen, want het is blijkbaar niet effectief. Dus niet zo maar out of the blue vrouwen aanspreken en dan verwachten dat ze meteen op date met je willenquote:
Hey TS heb je vorige topic beetje vluchtig doorgelezen maar man man. Absoluut NIET luisteren naar wat de vrouwen zeggen hier. Vergeet alles. Blijf vrouwen benaderen. Iedere keer leer je ervan. Mocht je wat meer willen weten over vrouwen aanspreken in een niet uitgaans settings zoek dan op tom torero op yt. Deze gast is zelf niet moeders mooiste maar doet het wel allemaal. Hij heeft altijd wel goede tips. Ben zelf niet zo van de pickup maar kan deze gozer wel waarderen.
Zo kom je over als je zelfhulpboekjes verkeerd begrijpt.
Stop met die boekjes en zoek een hobby.
quote:
Wat willen vrouwen niet zien:
-Wanhoop
-Afhankelijkheid (afhankelijk opstellen)
-Onzekerheid
-Frustratie
-Opscheppers
-Opgevers
-Timide houding en gedrag
-In verdediging schieten
Svp stoppen met extreme voorbeelden? Enige relativering is ook mogelijk. Bedankt alvast.quote:
https://www.telegraaf.nl/(...)t-professionele-hulp
Zo kom je over als je zelfhulpboekjes verkeerd begrijpt.
Stop met die boekjes en zoek een hobby.
Dit voorbeeld gaat over een man die minderjarigen (!) aanspreekt en het direct over seks gaat hebben. Niet echt hetzelfde als wat ik doe, maar goed. Weer niet op toepassing op mijn geval. Zal later reageren.
[ Bericht 2% gewijzigd door Gregor1994 op 22-12-2018 18:04:23 ]
Het punt is meer: blijkbaar wilt iets in je die vrouwen aanspreken anders zat je er niet mee in je hoofd. Als het dan kan... Voelt het goed als je daar naar handelt. Heb je wel een beetje lef voor nodig maar juist daarom geeft het voldoening.
Je kunt niemand dwingen je leuk te vinden maar als je een leuk gesprek hebt dan is voorstellen om dat over te doen gewoon normaal, dat stellen vrouwen dan ook op prijs.
Maar tis wel een manier van hoge effort weinig return denk ik. Het is beter om veel in sociale situaties te komen en de tijd te nemen voor praatjes...
Gr Gr.
Probeer eens gewoon normaal te posten.quote:
Heb het deze zomer ook een paar keer gedaan op de uni, gast die erbij zat is een vriend van me geworden maar de chicks zijn niet gebleven =p
Het punt is meer: blijkbaar wilt iets in je die vrouwen aanspreken anders zat je er niet mee in je hoofd. Als het dan kan... Voelt het goed als je daar naar handelt. Heb je wel een beetje lef voor nodig maar juist daarom geeft het voldoening.
Je kunt niemand dwingen je leuk te vinden maar als je een leuk gesprek hebt dan is voorstellen om dat over te doen gewoon normaal, dat stellen vrouwen dan ook op prijs.
Maar tis wel een manier van hoge effort weinig return denk ik. Het is beter om veel in sociale situaties te komen en de tijd te nemen voor praatjes...
Gr Gr.
[ Bericht 9% gewijzigd door CoolGuy op 22-12-2018 22:19:23 ]
Return kun je prima zien als persoonlijke ontwikkeling, en als het normaal wordt voor je dan is die effort ook niet meer zo hoog. Maar wie weet.quote:
'huge effort weinig return' wat ludo zegt. Dat spreekt al boekdelen.
Je begrijpt totaal niet wat het begrip kwetsbaarheid inhoudt.quote:
[..]
Houden vrouwen van mannen die janken en hun emoties delen enzo?
Als je een vrouw aanspreekt, stel je je kwetsbaar op. Als je haar zegt dat ze normaal moet doen omdat jij xyz niet leuk vindt, stel je je kwetsbaar op (je riskeert immers dat ze je niet meer leuk vindt).
En zo zijn er nog tig voorbeelden. Dat wil niet zeggen dat je moet gaan lopen janken. Dat is zwaar onaantrekkelijk.
Door het te proberen, en te leren om te gaan met afwijzing zal het makkelijker worden om vrouwen aan te spreken en kan je hopelijk ook wat zelfvertrouwen opbouwen. Klinkt misschien raar dat je door afwijzing zelfvertrouwen kan krijgen, maar ik denk dat je door die ervaringen juist leert dat het niet zo erg is om afgewezen te worden en dat het helemaal niet eng hoeft te zijn om op mensen/vrouwen af te stappen.quote:
Enerzijds lees ik dat ik het moet proberen en om moet leren gaan met afwijzing. Wat denken jullie? De afwijzing zelf maakte mij niet echt uit, maar wel dat ik tijdens het aanspreken mezelf toch nerveus voelde. Klinkt wellicht vreemd, maar als je al zolang geen ervaring hebt dan geloof ik niet ''dat het vanzelf komt''.
Ik was zelf altijd heel erg verlegen en super nerveus om op mannen af te stappen, ik had ook weinig succes tot ik meer zelfvertrouwen kreeg en nu is het geen enkel probleem meer. Zelfvertrouwen is gewoon heel belangrijk, ik merk zelf ook dat ik onbewust negatief reageer als er een bibberend mannetje op me af stapt.
Ja klopt inderdaad, het moet dan als het ware geruststellend zijn voor die ander, dat die persoon weet dat wat ik doe niet geheel normaal is, waarop zij denkt van ''oke ook hij weet het''..quote:
[quote]
Want dat weet ze niet zonder jouw duiding? Of moet het geruststellend zijn dat jij je bewust bent van hoe het overkomt en het toch doet? Dat het dan maar complimenteus moet zijn dat je het dan alsnog doet en zij dan toch wel echt heel erg leuk moet zijn om zo een risico te nemen ofzo?
Zo wil ik dus inderdaad niet zijn, maar ik merk dat ik mezelf op bepaalde vlakken dan toch weer overschat, zoals nu. Dat ik daadwerkelijk dacht dat het na het laatste debacle allemaal fris en fruitig kon zijn, dat ik rust voelde en daarop kon doorgaan, mezelf als belangrijkst zou kunnen gaan zien. Klaarblijkelijk heb ik na deze twee ervaringen helemaal niet de status die ik zelf zou willen bereiken, status van zelfliefde.quote:Je wil dus vooral investeren in externe dingen en je blijven focussen op het effect van de oh zo gewenste reactie. Is dat wie je bent cq wil zijn?
Ja dat klopt. En ik was oprecht, of althans, dat dacht ik. Ik vond beide vrouwen wel gewoon mooi in die zin, hun uiterlijk viel mij als eerste op. Dus dat was mijn definitie van oprechtheid, maar toch zegt iedereen dat ik niet geheel oprecht was. En dat kan zeker zijn vanuit een ander perspectief, namelijk dat ik vrouwen wilde aanspreken puur voor het aanspreken daarvan. Dat ik dacht dat afwijzing helemaal niet zo erg zou zijn, maar dat is uiteraard niet de bedoeling. En ja, ik ben selectief geweest met het vinden van mijn approach. Ik dacht dat dit echte oprechtheid was of zo. Maar nee, stiekem was ik dus inderdaad niet oprecht, omdat ik haar niet wilde leren kennen, en nee, niet omdat ik met haar het bed in wilde. Maar omdat het mij ging om het aanspreken zelf. Passieve houding kan je het zien, maar ook enigszins zeer naïef...quote:
[..]
[quote]
Passieve houding dit. Je weet wat een definiering inhoud. Dus ook wat die van oprecht is of had dit op kunnen zoeken als je het zo graag echt goed wil nastreven. Daarnaast is het natuurlijk kul dat jij dit alleen ondernomen zou hebben op het advies van je therapeut en je zonder zijn hulp niet in staat zou zijn om zelf wat beter beslagen ten ijs te kunnen komen. Er staat wel wat meer in dat boek, maar jij hebt bewust de keuze gemaakt om daar nogal selectief mee om te springen.
Oke, dit lijkt me een betere instelling. Maar waar zou ik dan aan moeten beginnen, een pro-actievere houding in welk opzicht. Op wat voor manier had jij dan in gedachte? Wat denk jij dat een goede startpunt is? Ik kan een en ander beter leren verwerken zei je. Ik lees een boek en dat heet ''Denk je Sterk''. Cognitieve gedragstherapie wordt daarin uitgelegd, ikzelf zat te denken om daaruit opdrachten van te gaan maken en iedere dag ermee bezig te zijn. Het gaat dan ook om denkpatronen, net zoals boek wat jij aanraadde van Patronen Denken. Wellicht daarop de focus leggen en vanuit daar verder gaan? Dat lijkt me dan pro-actief neem ik aan..quote:Je komt er op jouw niveau niet mee weg dat dit volkomen los zou staan van bepaalde skills die je gezien je opleiding toch echt wel enigszins ontwikkeld moet hebben en prima in kunt zetten op andere vlakken. Dus kap met kutsmoezen dat je heus wel je best hebt gedaan met wat cherrypicken uit een boekje, terwijl je therapeut pas weer in januari beschikbaar is. Met zo een instelling haal je Columbia niet, ook niet het equivalent op vrouwengebied.
Dus ook in deze het externe weer wegkappen, geen vrouwen benaderen. Alleen ben ook in de staat dat ik denk dat het beter is om even niemand meer aan te spreken voor lange tijd. Maar dit is dan ook weer een soort van faalangst geworden, alsof ik denk van ''nu denkt sowieso iedereen dat ik een creep ben in de bieb''. Ook niet echt de bedoeling denk ik.quote:Dus? Wat is nou hetgeen waar je nu iets mee moet gaan doen denk je?
Maar dit is ook een bepaalde heikelpunt. Ik weet niet wat ik nodig heb, een goede basis zelfwaarde/eigenliefde. Maar dat is te algemeen. Dat gevoel dat ik heb is dat ik niet in staat ben itt anderen een ''normaal leven'' te hebben met vrienden etc. Heb me inmiddels wel aangemeld voor studieverenigingen gisteren, toch wel gedaan dus. Maar sociale contacten zal me wel helpen denk ik.quote:Ik denk dat het makkelijk lullen is dat het alleen angst zou zijn voor wat je zelf voelt en je meer redenen hebt om te blijven vragen. Dat hebben we eerder besproken en is iets waar je in je therapie ook alert op moet blijven, zodat je er niet te gemakszuchtig in blijft hangen. Jij bent degene die verbetering wil, dus dan zul je actief deel moeten nemen aan je therapie.
Als jouw voornaamste en allereerste doel is dat jij blij kan zijn met jezelf, dan moet je dat actief gaan nastreven. Dus niet afwachten tot je therapeut weer je terug is, maar voor jezelf nu gaan nadenken wat je wil en wat je nodig hebt zodat je daar straks niet alleen je ervaringen oplepelt met je spijt en verwijt. Niet afwachten wat hij jou aangeeft en aanbiedt, maar zelf aansturen op constructieve dingen ipv een aai over je bol.
Kijk, ik kan nog wel heel vaak zeggen dat ik naar mezelf moet teruggaan en weer alles in mezelf moet opzoeken in de basis. Maar heb daar zeker bij nodig dat het niet vanzelf gaat, dat ik iets moet gaan doen. En dit is voor mij een struikelblok, dat rust niet hetzelfde is als zelfwaarde, wat ik dacht.quote:Er is concreet dan vooralsnog ook niet zoveel veranderd, anders dan een stukje bewustwording. #proces.
Maar afgezien van beating yourself up, wat ga je nu op basis van deze conclusie als prio/doel zetten?
Het eerste wat ik moet doen is mezelf vergeven, dus het leren verwerken hiervan. En daarnaast …..die boeken als uitgangspunt nemen? Zou dat wellicht iets zijn? Dat ik ga kijken naar wat daarin als basis kan worden gezien. En vanuit daar meer ermee leer werken door dingen op te schrijven, kanten waar ik niet mee tevreden ben (zoals moeite met zelf-vergeving) en sterkere kanten (behulpzaam, inlevingsvermogen (behalve als het om vrouwen gaat dan
). Moet toegeven dat na het vinden van rust ik ook dacht dat ik zelfliefde had, maar nee dus. Je bedoelt hiermee dus dat wanneer je oprecht wil worden dat het een staat is van het nu, welke los staat van hoe ik mij zou moeten voelen? Dus ik kan niet achter ''oprechtheid'' aangaan? Prima, dan lijkt het mij verstandig om sowieso te denken dat oprechtheid in het nu en hier is, geen daadwerkelijk te bereiken doel.quote:Je wil oprecht zijn cq worden, maar legt je focus op hoe je je zou moeten voelen? Does not compute, dus geen wonder dat je je dan ook niet zo voelt lijkt me.
Maar als je dan weer doorgaat over haar blablabla, dan lijk je toch weer iets anders te doen dan wat je hier halfslachtig probeert uit te dragen.
Fair enough.quote:Na alles wat ik door de jaren heen aan concrete shizzle getypt hebt, is dit wat je graag van me wil weten? Does not compute..
Wat ik zou willen is wel degelijk vrouwen ontmoeten, daarin ervaring te hebben. Alsmede dat ik het niet zou willen dat mijn waarde dan vervolgens alsnog door hen dient te worden bevestigd. Ook hier weer denk ik dat het meisje mij moet vergeven, voordat ik door kan gaan. Mijn patronen zijn gewoon hetzelfde en dat is een klap, merk gewoon hetzelfde gevoel als eerst bij het andere debacle. Ik wil iemand zijn die ondanks zwakke eigenschappen weet dat het niet uitmaakt, weet dat wat ik zeg altijd goed is, omdat ik erachter sta. Dat ik mijn mening niet aanpas voor andere mensen dan wel dat ik doe in het leven wat andere mensen van mij verwachten. Dat mijn geluk in eigen handen ligt/zelfwaarde. Dat een vrouw mij nooit kan bevestigen in wie ik ben, maar ikzelf dat alleen kan.quote:De gevolgen zijn dat mensen zoals ik genoeg gaan krijgen van de discrepantie tussen wat je zegt te willen en wat je daadwerkelijk na probeert te streven. Je kan van mij een heleboel krijgen, maar ik ben niet degene die je blijft faciliteren in het passief blijven hangen over het zogenaamde middel dat verdacht veel gewoon je doel lijkt te zijn. Dat gevolg is een consequentie van de keuze die jij actief blijft maken en niet omdat je zo een creep zou zijn.
Oke, dus wel die boeken erbij pakken en daar veel actiever mee bezig. Ik probeer er actief mee bezig te gaan. Nu merk ik wel dat ik dan denk van ''jaaa ik moet terug naar dat meisje, excuses aanbieden, zodat ze weet dat ik geen creep ben''. Dat ik zeg maar het niet kan hebben dat iemand dat over mij denkt -dat ik een creep ben- en daaraan waarde hecht en mezelf een creep ga vinden.quote:Of onderschat, want waarom zou je investeren in je kwetsbaar opstellen als je het gemakkelijk zo af kan proberen te doen..?
Je probleem is niet zozeer wat je wel of niet kan doen, maar hetgeen je daadwerkelijk wel of niet doet. De context van dit alles is natuurlijk niet geheel onbelangrijk en wellicht moet je nog eens bespreken met je therapeut in hoeverre bepaalde dingen nog wat beter verwerkt zouden kunnen en zelfs moeten worden. Dat zou kunnen helpen een en ander minder leidend te kunnen laten zijn in je hebben en houden. Dat zou verder prima los kunnen staan van je intenties en doelen, dus dat ontslaat je ook niet van kleur bekennen overigens.
Nogmaals de tip om eens naar boeken te kijken op gebieden als RET en (G-)schematherapie, om je constructiever en pro-actiever te laten kijken naar je doen en laten.
''Dat zou kunnen helpen een en ander minder leidend te kunnen laten zijn in je hebben en houden. Dat zou verder prima los kunnen staan van je intenties en doelen, dus dat ontslaat je ook niet van kleur bekennen overigens.''
Wat bedoel je hiermee, dit is denk ik wel belangrijk.
Wat ik echt wil is dat ik over mijn angsten heen kom alsmede dat ik mezelf meer opschroef tot op een punt waarin ik iemand kan leren kennen, zonder dat die persoon mijn waarde zal gaan bevestigen. Dat het altijd goed met mij zal gaan. Daarnaast wens ik vrouwen niet meer als doel te zien, maar juist opzoek te gaan naar andere activiteiten die mijn leuk maken. Dit is zeg maar het leven wat ik zou willen, dat ik mentaal sterk ben. Maar toch daarnaast dat ik wel vrouwen ontmoet, dat ik daarin ook ervaring heb.quote:Ik wil dat jij eerlijk bent over wat je echt wil en daar je tactiek zo goed mogelijk op aan probeert te sluiten. Dat je minder draaikont en cherry picked. In plaats van hier lekker aandacht te genereren met het idee dat je heus wel hard eraan trekt, terwijl je feitelijk ons gericht wil laten herkauwen cq goed keuren zodat je je goed genoeg kan blijven voelen in je huidige modus. Dan toon je geen oprechte interesse in wat je hier aangeboden krijgt. Is allemaal prima en je goed recht, even goede vrienden verder. Maar ik pas ervoor dat jij jezelf weer als lijdend voorwerp gaat weg zetten onder het mom van dus jij wil dat ik blabla.
''Dat je minder draaikont en cherry picked. In plaats van hier lekker aandacht te genereren met het idee dat je heus wel hard eraan trekt, terwijl je feitelijk ons gericht wil laten herkauwen cq goed keuren zodat je je goed genoeg kan blijven voelen in je huidige modus.''
Ja, dit klopt eveneens. Vind het simpelweg confronterend om weer naar mezelf te moeten gaan, ook met in ogenschouw te hebben genomen weer iets doms te hebben gedaan. Alsof het weer bevestigd van ''oke zie je wel, alles wat je doet is creepy/fout met vrouwen, blijf uit hun buurt dat is beter voor beide partijen''. Dit is letterlijk wat ik denk. Dat terwijl ik dus ook kan denken dat ik juist een + ben voor hun leven en zij niet per se voor die van mij. Dat ik ook gewoon leef zonder hen. Nu ik dit allemaal type, zie ik inderdaad dat vrouwen wel weer heel hoog bij mij staan in het leven, nog steeds.
Ik heb pro-actief denken/zelfwaarde/zelfvertrouwen allemaal verward met rust, en vanuit die rust mij volledig gestort op vrouwen. Het ontmoeten van vrouwen werd mijn doel afgelopen week. Maar goed, dat doel is er even niet meer...
Belangrijk punt:
Ik denk steeds dat als ik aan mezelf ga werken dat het ook een zeer lang proces kan zijn, waardoor ik geen vrouwen zal ontmoeten en ervaringen aan me laat voorbijgaan. Dat wringt ergens.
[ Bericht 0% gewijzigd door Gregor1994 op 23-12-2018 13:30:42 ]
En hoe stapte jij erop af? Eveneens normaal beginnen met gesprek of?quote:
[..]
Door het te proberen, en te leren om te gaan met afwijzing zal het makkelijker worden om vrouwen aan te spreken en kan je hopelijk ook wat zelfvertrouwen opbouwen. Klinkt misschien raar dat je door afwijzing zelfvertrouwen kan krijgen, maar ik denk dat je door die ervaringen juist leert dat het niet zo erg is om afgewezen te worden en dat het helemaal niet eng hoeft te zijn om op mensen/vrouwen af te stappen.
Ik was zelf altijd heel erg verlegen en super nerveus om op mannen af te stappen, ik had ook weinig succes tot ik meer zelfvertrouwen kreeg en nu is het geen enkel probleem meer. Zelfvertrouwen is gewoon heel belangrijk, ik merk zelf ook dat ik onbewust negatief reageer als er een bibberend mannetje op me af stapt.
Uiterlijk is niet bij mij het probleem. Dat is hetgeen wat bij mij juist zwaar meezit + lengte. Maar dat zijn externe dingen, vanbinnen voel ik gewoon narigheid, bang dat iemand te dichtbij komt, dat soort problemen. Gaat nu wel iets beter, paar maanden geleden was het ernstig. Ik boek ietsjes vooruitgang, maar hele kleine stapjes en nu weer best groot terug.quote:
[..]
Naar mijn idee zijn de meeste mensen die dit soort topics hier op fok posten niet per se fugly o.i.d. Als dit het geval was zou je meer incel taferelen zien (dus boos zijn op vrouwen omdat ze hun niet willen en dat ze oppervlakkig zijn). Het ligt veel meer aan de houding voor mannen. Zou een angstige en wanhopige brad pitt ook goed in de smaak vallen bij de vrouwen? Een stuk minder in ieder geval.
Ik denk verder dat ikzelf niet een objectief lelijk iemand ben. Ik heb een redelijk symmetrish gezicht en ik heb verder wel kenmerken die aantrekkelijk zijn voor een man. Ik heb ook weer niet het gevoel dat ik compleet onzichtbaar voor vrouwen, maar mijn angst voor een afwijzing zit mij wel erg in de weg.
Als je echt over de PUA scene praat heb je wel gelijk, maar die hele scene is toch toxic dus die mannen als voorbeeld gebruiken is niet heel verstandig.
Dit kan ik beamen (maar dan andersom). Ik had in het begin ook moeite met afwijzingen van vrouwen, op vrouwen afstappen en initiatief tonen.quote:
[..]
Door het te proberen, en te leren om te gaan met afwijzing zal het makkelijker worden om vrouwen aan te spreken en kan je hopelijk ook wat zelfvertrouwen opbouwen. Klinkt misschien raar dat je door afwijzing zelfvertrouwen kan krijgen, maar ik denk dat je door die ervaringen juist leert dat het niet zo erg is om afgewezen te worden en dat het helemaal niet eng hoeft te zijn om op mensen/vrouwen af te stappen.
Ik was zelf altijd heel erg verlegen en super nerveus om op mannen af te stappen, ik had ook weinig succes tot ik meer zelfvertrouwen kreeg en nu is het geen enkel probleem meer. Zelfvertrouwen is gewoon heel belangrijk, ik merk zelf ook dat ik onbewust negatief reageer als er een bibberend mannetje op me af stapt.
Maar hoe vaker ik werd afgewezen, hoe beter ik ermee kon omgaan. Tuurlijk raakt het mij nog steeds wel altijd. Ik ben namelijk ook gewoon een mens met gevoelens. Dus als ik een vrouw echt heel leuk vind maar zij niet verder wil, dan voel ik dat en vind ik het ontzettend jammer. Maar ik kan dat sneller verwerken dan in het begin. Ik kan die afwijzing een plekje geven waardoor ik niet in de stress raak en ik er niet meer dagenlang mee zit.
Hoe simpel het ook klinkt, je moet vaak afgewezen worden om sterker te worden (en niets forceren).
Ik heb persoonlijk niet door meer op mensen af te stappen meer zelfvertrouwen gekregen, maar om een andere reden (eentje waar jij niet zo heel veel aan zult hebben vrees ikquote:
[..]
En hoe stapte jij erop af? Eveneens normaal beginnen met gesprek of?
) maar dat zelfvertrouwen maakt wel echt een enorm verschil.Dat is weer een kwestie van het je kwetsbaar op durven te stellen, niet waar? Waarvoor ben je dan bang? Niemand is perfect, en zo hoef je je dan ook niet voor te doen. Die imperfectie is ook hetgeen wat ervoor zorgt dat sommige mensen wel een klik met elkaar hebben en andere niet. Je zogenaamde zwaktes kunnen dus ook in jouw voordeel werken.quote:
[..]
Maar dat zijn externe dingen, vanbinnen voel ik gewoon narigheid, bang dat iemand te dichtbij komt, dat soort problemen.
Zie het zo, iedere ervaring kan je meenemen voor de volgende keer. Aangezien uit je ervaring blijkt dat op die manier vrouwen aanspreken niet werkt, moet je dit de volgende keer anders aan gaan pakken (dus ook niet meer van hetzelfde doen, dat helpt niet).quote:Gaat nu wel iets beter, paar maanden geleden was het ernstig. Ik boek ietsjes vooruitgang, maar hele kleine stapjes en nu weer best groot terug.
Ik weet amper wat echt interesse is. Ik flip nogal aan het begin, ik kom er niets eens aan toe om iemand te kennen. En ja, ik kan inderdaad deze ervaring meenemen. Maar moet weer uit mijn safe zone komen, nu ik er weer in zit. Met name omdat ik gevoel heb dat ik dat meisje nogmaals moet spreken om excuses aan te bieden blabla. Dat ik het niet hierbij wil laten. En ik snap dat ik het kan meenemen voor een volgende keer, maar zoals ik al aangaf dien ik wel daarin actiever te zijn en te denken dat fouten maken bij het leven hoort. Die mentaliteit heb ik nog niet echt ipv daarvan schaam ik voor de fouten. Met name omdat ik hardsleer ben, ik maak hele rare fouten om ervan te leren. Ik schiet erin door als het ware en dat wringt bij mij, waarom ik het altijd op zulke manieren moet leren. Waarom ik niet op een ''normale wijze'' mijn ding kan doen.quote:
[..]
Dat is weer een kwestie van het je kwetsbaar op durven te stellen, niet waar? Waarvoor ben je dan bang? Niemand is perfect, en zo hoef je je dan ook niet voor te doen. Die imperfectie is ook hetgeen wat ervoor zorgt dat sommige mensen wel een klik met elkaar hebben en andere niet. Je zogenaamde zwaktes kunnen dus ook in jouw voordeel werken.
[..]
Zie het zo, iedere ervaring kan je meenemen voor de volgende keer. Aangezien uit je ervaring blijkt dat op die manier vrouwen aanspreken niet werkt, moet je dit de volgende keer anders aan gaan pakken (dus ook niet meer van hetzelfde doen, dat helpt niet).
[ Bericht 14% gewijzigd door Gregor1994 op 23-12-2018 18:58:47 ]
Heb je dit alles wel eens met je therapeut besproken?quote:
[..]
Ik weet amper wat echt interesse is. Ik flip nogal aan het begin, ik kom er niets eens aan toe om iemand te kennen. En ja, ik kan inderdaad deze ervaring meenemen. Maar moet weer uit mijn safe zone komen, nu ik er weer in zit. Met name omdat ik gevoel heb dat ik dat meisje nogmaals moet spreken om excuses aan te bieden blabla. Dat ik het niet hierbij wil laten. En ik snap dat ik het kan meenemen voor een volgende keer, maar zoals ik al aangaf dien ik wel daarin actiever te zijn en te denken dat fouten maken bij het leven hoort. Die mentaliteit heb ik nog niet echt ipv daarvan schaam ik voor de fouten. Met name omdat ik hardsleer ben, ik maak hele rare fouten om ervan te leren. Ik schiet erin door als het ware en dat wringt bij mij, waarom ik het altijd op zulke manieren moet leren. Waarom ik niet op een ''normale wijze'' mijn ding kan doen.
Nee hij is er in januari weer.quote:
[..]
Heb je dit alles wel eens met je therapeut besproken?
Al die waardeloze hulpverleners hebben nu vrij ja. Ze doen dit werk alleen omdat het makkelijk is. Mensen aan een lijntje houden met vage onzin en ze gebruiken als flappentap. GEWELDIGE GEZONDHEIDSZORG!1
Hoe krijg je een "nee" als je tegen iemand zegt dat diegene mooi is?quote:
Op beide keren een nee gekregen omdat ze allebei een vriend hadden. (wellicht hadden ze dit, maar soort van defense mechanisme).
Ik stelde me kwetsbaar op, ik wilde eigenlijk niks van hen. Gewoon dat tegen hen zeggen....en ja, niks meer eigenlijk, ik weet niet eens wat ik wilde.
Als dat werkelijk je enige doel was dan had je een "oh dankjewel" gehoord en ging je gewoon verder..
Snapte mijn insteek ook niet helemaal. Wat ik moet doen is weer focus op mezelf leggen, alleen de drang om validatie te zoeken bij vrouwen blijft er...quote:Op zondag 23 december 2018 22:16 schreef Zolderkamer het volgende:
[..]
Hoe krijg je een "nee" als je tegen iemand zegt dat diegene mooi is?
Als dat werkelijk je enige doel was dan had je een "oh dankjewel" gehoord en ging je gewoon verder..
Werken aan jezelf: je uiterlijk, carrière of wat dat ook. Als dat allemaal goed zit dan ga je vanzelf meer uitstralen en raak je eens spontaan aan de praat met iemand. En dan NIET wanhopig proberen dat te laten voortduren maar genieten van het gesprekje en weer verder gaan met je leven. Het komt vanzelf een keer.
Als een vrouw merkt dat een man op haar afstapt omdat hij iets heeft bedacht dan is de interesse al weg. Tenzij je geweldig goed uit de hoek komt en soepel bent maar dat ben jij nog niet. Dus is dat geforceerde aanspreken volstrekt zinloos.
Blijf lekker bij kletspraatjes op het werk/kroeg/hobby.
quote:
Vrouwen willen niet aangesproken worden op straat. Ik ben bezig, heb een afspraak waar ik heen moet.
lijf lekker bij kletspraatjes op het werk/kroeg/hobby.
'Zeg meisje waar ga jij heen zo alleen. Ik heb een geweldige personality hoor' 112!!1'
Is vast een manwhore.quote:
[..]
[ afbeelding ]
'Zeg meisje waar ga jij heen zo alleen. Ik heb een geweldige personality hoor' 112!!1'
[ Bericht 0% gewijzigd door Gary_Oak op 02-01-2019 22:32:54 ]
'zal ik jou billenkoek geven of wil jij mij billenkoek geven'quote:
Bah. Ordinair.quote:
[..]
'zal ik jou billenkoek geven of wil jij mij billenkoek geven'
Het probleem begint bij het feit dat je vrouwen op een voetstuk plaatst en doet alsof ze één of andere wezen zijn die je moet aanbidden. En het laatste wat je moet doen is je kwetsbaar opstellen.quote:
Hi leden,
Ik ben 24 jaar oud en tot op heden nooit succes gehad met vrouwen. Altijd mijn waarde opgehangen aan de bevestiging van vrouwen en sinds ik mezelf ken was ik altijd verliefd op een vrouw, zoals aantal van jullie weten. Na het debacle met het laatste meisje weet ik dat niemand me gelukkig kan maken. Inmiddels ook in therapie vanwege ziekte start ik in januari weer..
Voor het eerst in mijn leven voel ik me ''normaal'', niet verliefd en geen behoefte om creepy ass dingen te doen. Gewoon dat ik denk...eindelijk, rust. De afgelopen maand heb ik een boek gelezen over het aantrekken van vrouwen door middel van eerlijk/kwetsbaarheid. Vandaag en vrijdag heb ik vrouwen aangesproken (2) en hen verteld wat ik van hen vind overdags. ''Hi, ik doe dit niet vaak, maar ik wilde zeggen dat ik je mooi vind''...Op beide keren een nee gekregen omdat ze allebei een vriend hadden. (wellicht hadden ze dit, maar soort van defense mechanisme).
Ik stelde me kwetsbaar op, ik wilde eigenlijk niks van hen. Gewoon dat tegen hen zeggen....en ja, niks meer eigenlijk, ik weet niet eens wat ik wilde. Maar omdat ik nog nooit succes heb gehad bij vrouwen, dacht ik van moet het toch proberen. Enerzijds lees ik dat ik het moet proberen en om moet leren gaan met afwijzing. Wat denken jullie? De afwijzing zelf maakte mij niet echt uit, maar wel dat ik tijdens het aanspreken mezelf toch nerveus voelde. Klinkt wellicht vreemd, maar als je al zolang geen ervaring hebt dan geloof ik niet ''dat het vanzelf komt''. Om eerlijk te zijn weet ik ook niet eens waarom ik het doe.
Ik weet dat er een topic is over vrouwen versieren en zo...maar vraag me af hoe je dat in godsnaam doet, hoe kan je een conversatie gaande houden als je iemand nog nooit heb ontmoet en zomaar die persoon aanspreekt? Wellicht dat vrouwen dit creepy vinden, vraag me alleen dan af hoe je in vredesnaam je eigen datingleven bepaalt. Dan ontmoet ik dus nooit meer iemand? Enerzijds moet je van jezelf houden en anderzijds moet je over je approach anxiety komen...
Wees een man, doe dingen die je leuk vindt en er komt vanzelf een vrouw op je pad.