Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan een nierdonor. Zoals ze zeggen kerst is een tijd van geven maar dit cadeau is wel erg groot voor de ontvanger, ben jij benieuwd wat de gever bewoog. Wat er allemaal bij komt kijken en of ze het weer zo zou doen dan is daar nu de mogelijkheid om het te vragen.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceerd alvorens te reageren.
Dit heb ik gedaan als altruïstische donor. Dat wil zeggen dat ik de ontvanger niet ken en vice versa.
En hiermee schaarde ik mij bij een redelijk select groepje van mensen die dit op deze wijze doen. Gemiddeld komen er per jaar ongeveer 50-60 altruïstische donoren bij. Naast een veelvoud van mensen (ongeveer 500 per jaar) die via diverse constructies een nier doneren aan familie of bekenden.
Ik kan er van alles over vertellen, maar ben benieuwd naar de vragen die jullie hebben. Dus vraag maar raak
En levert dit geen risico's op voor je eigen gezondheid?
Haha zoals hierboven dus.. Hoe kom je er zo bij?
Een kennis van me heeft het ook gedaan maar dat was voor haar zus.. zou ik ook direct doen, maar zo even voor een onbekende niet
Ik weet niet welke geruchten jij gehoord hebt.quote:Op donderdag 20 december 2018 16:13 schreef Mickytjuh het volgende:
Doet het echt zoveel pijn als dat je altijd hoort in de geruchten?
Mij viel de pijn op zich mee. In het ziekenhuis prima pijnstilling via ruggeprik en daarna een paar weken al afbouwend pijnstillers slikken en dat was goed te doen.
Natuurlijk hoort pijn erbij, het is immers een grote buikoperatie.
Maar wat als je zelf ooit problemen krijg aan de nier die je over hebt?
Dan kom je bovenaan de Eurotransplant lijst met mensen die een nier nodig hebben.quote:Op donderdag 20 december 2018 16:19 schreef Harvest89 het volgende:
Ik heb ook wel eens er aan gedacht om dit te doen.
Maar wat als je zelf ooit problemen krijg aan de nier die je over hebt?
quote:
Natuurlijk gaat iedereen nu vragen: "Waarom?"
En levert dit geen risico's op voor je eigen gezondheid?
De vraag die je wist dat zou komen.quote:Op donderdag 20 december 2018 16:15 schreef Zolderkamer het volgende:
De eerste en belangrijkste denk ik: Waarom?
Haha zoals hierboven dus.. Hoe kom je er zo bij?
Een kennis van me heeft het ook gedaan maar dat was voor haar zus.. zou ik ook direct doen, maar zo even voor een onbekende niet
Zoiets beslis je natuurlijk niet in een dag of in een maand. Dat zou ook niet goed zijn.
Maar de jaren voordat ik daadwerkelijk de beslissing nam groeide bij mij wel de overtuiging dat ik meer wilde doen dan 'alleen maar' bloed doneren en vrijwilligerswerk doen. Ik was gezond, had twee prima nieren voor zover ik wist en er zijn hopen mensen die dat voorrecht niet hebben.
Dus de 'Waarom?'veranderde voor mij in een 'Waarom niet?'. In mijn directe omgeving waren geen (potentiële) ontvangers. En ik had de leeftijd en gezondheid waarop ik de operatie optimaal kon ondergaan in mijn optiek. En dna is de stap naar doneren aan een onbekende opeens logisch.
Daarna natuurlijk geïnformeerd naar de risico's die ermee gepaard gaan op lange en korte termijn. en eigenlijk zijn die er nauwelijks. Je nieren hebben zoveel restcapaciteit dat eentje het prima kan overnemen.
En, zeker als je ouder wordt, zullen nierziekten zich op beide nieren tegelijk manifesteren en de achteruitgang met twee nieren gaat niet veel langzamer dan met 1 nier. Als ik een ongeluk of gezwel in mijn overgebleven nier krijg ben ik wel screwed. Die kans is echter heel klein.
Maar dan heb ik extra donorbonusvoordeel: als mijn overgebleven nier uit zou vallen schiet ik alle wachtenden op de transplantatielijst voorbij en kom met stip op 1.
Ik heb rechtstreeks naar het ziekenhuis van mijn voorkeur gebeld. Toen ik het meldde was men even stil.quote:
Hoe begin je ermee? Ga je naar de huisarts en zeg je gewoonweg dat je een nier wilt doneren? Weet je ook of de andere patiënt in hetzelfde ziekenhuis verbleef? Of moest je nier getransporteerd worden?
Niet veel ervaring met deze wijze van doneren. Maar een kennismakingsafspraak gemaakt en toen ging het balletje rollen. Want de medische kant is natuurlijk hetzelfde als bij donatie aan een bekende. edit: niet volledig geantwoord:
De ontvanger was in hetzelfde ziekenhuis. Want juist bij deze manier van doneren kun je ideaal een heel korte tijd tussen uitname en ontvangst laten. Ik lag dus in de ochtend op de OK, ontvanger ging er naartoe toen de nier bij mij bijna was uitgehaald. Dikke kans dus dat we even samen op de inleiding-verkoeverkamer hebben gelegen. En dat vond ik wel een bijzonder idee.
Inmiddels beantwoordquote:
Ik heb ook wel eens er aan gedacht om dit te doen.
Maar wat als je zelf ooit problemen krijg aan de nier die je over hebt?
Nope, geen moment!quote:
Gelukkig nietquote:
Mocht je ''kiezen'' waar jouw nier heen ging?
Dat vond ik er juist ook prettig aan. Ik ken de ontvanger niet, die kent mij niet en we zijn verder niks aan elkaar verschuldigd. Erg blij dat de medici de match met beste kans van slagen voor ons bepaalden. Want hoe zou ik in hemelsnaam kunnen kiezen?
Duidelijk.quote:
[..]
Dan kom je bovenaan de Eurotransplant lijst met mensen die een nier nodig hebben.
Bedankt voor het antwoord.
Best wel.quote:
Moest je aan veel voorwaarden voldoen om donor te worden?
Je moet lichamelijk gezond zijn, niet teveel overgewicht, , beide nieren moeten in goede conditie zijn, als je bepaalde antistoffen of verborgen infecties hebt kun je niet doneren, de nier zelf moet transplantabel zijn etc. Kortom: je je krijgt scans, contrastvloeistof, en wordt links en rechts geprikt. Maar je hoeft er echt niet een topsporter voor te zijn.
En daarnaast krijg je als anonieme donor altijd een gesprek bij de psychiater. Om te achterhalen of je deze beslissing om de juiste redenen neemt.
Ondanks dat ik FOK!ker ben, werd ik geestelijk gezond verklaard.
Iemand die ik viavia ken is hierop afgewezen. Men was bang dat de beslissing te impulsief was, dat hij niet stabiel genoeg was en dat hij toch teveel behoefte zou hebben om achteraf contact met de ontvanger te hebben.
Dat had ik dus ookquote:
Hoe zou je in godsnaam kunnen kiezen vraag je je af.. nou ik zou hem bijvoorbeeld niet aan een jarenlange junk willen geven, om maar een voorbeeld te noemen.
Ben daarom ook geen fan van de Facebook oproepen. Net alsof dat leven dan meer waard is dan dat van iemand die in de luwte afwacht en tot transplantatie probeert te overleven. Eerlijk in de rij aansluiten tot je aan de beurt bent, vind ik.
Wat - controversieel wellicht- niet wil zeggen dat ik mijn potentiële eerste plek op de wachtlijst zou afstaan als mijn nier zou uitvallen. Heb er zat voor gedaan om die te verdienen, vind ik dan toch.
Oh dat is inderdaad wel iets waardoor ik er heel anders tegenaan kijk ja..quote:
Maar dan heb ik extra donorbonusvoordeel: als mijn overgebleven nier uit zou vallen schiet ik alle wachtenden op de transplantatielijst voorbij en kom met stip op 1.
Dit heb je zeker verzwegen tijdens je intake ...quote:
Ondanks dat ik FOK!ker ben, werd ik geestelijk gezond verklaard.
Maar had je nog de keuze of het je linker of rechter was?
quote:
[..]
Dit heb je zeker verzwegen tijdens je intake ...
Maar had je nog de keuze of het je linker of rechter was?
grappige vraag nog niet bij stilgestaan Wisselend.quote:
Hoe werd er in je directe omgeving op gereageerd? Was er ook weerstand c.q. werd er druk op je gezet om het niet te doen?
Ik heb geen weerstand ervaren in mijn directe kring, wel zorgen, angst en een 'liever niet' houding. Maar ook die mensen lieten de keuze bij mij. Maar de meeste mensen reageerden enthousiast.
Werk bleek wat ingewikkelder. Blijkbaar is het prima om er minimaal 4 maanden uit te zijn om een kind te krijgen. maar toen ik daar mijn intentie aankondigde was het in eerste instantie vooral een probleem dat ik 2-3 maanden weg zou zijn.
Waarschijnlijk was het het onbekende van de vraag, daarna dacht de werkgever goed mee en kreeg ik alle ruimte om te herstellen. Niets. Geen beperkingen qua eten of drinken. Bepaalde medicijnen die vooral via de nieren uitscheiden zijn nu minder verstandig om te nemen (niet dat ik acuut problemen krijg maar extra zuinig zijn op de overblijver kan natuurlijk geen kwaad), maar daar zijn genoeg alternatieven voor.quote:
Wat voel/merk je er (nu nog) van?
Enige waar ik soms last van heb is het litteken. Beetje gevoelloos, soms trekt het wat. Maar dat lijkt me gelden voor elke operatiewond.
Wat moet dat ook bijzonder zijn geweest voor die andere patiënt, als ik dat even op me laat inwerken. Dat daar eindelijk het moment is dat er een nier voor je beschikbaar is. Kippenvelquote:
[..] .Dikke kans dus dat we even samen op de inleiding-verkoeverkamer hebben gelegen. En dat vond ik wel een bijzonder idee.
[..]
Zodra ik op de leeftijd was dat ik daar enigszins zelf over mocht beslissen heb ik mijn ouders mee laten tekenen.quote:Op donderdag 20 december 2018 16:40 schreef Bosbeetle het volgende:
Heb je een donor codicil eigenlijk?
Toen was ik een jaar of 12, denk ik? Nee. De beste nier hebben ze voor mij over gelaten. En van de ander mocht ik afschiet nemen.quote:
[..]
Dit heb je zeker verzwegen tijdens je intake ...
Maar had je nog de keuze of het je linker of rechter was?
Waarbij het 'beste' aspect vooral lag in die ene procent wat die nier beter functioneerde.
Zekerquote:
[..]
Wat moet dat ook bijzonder zijn geweest voor die andere patiënt, als ik dat even op me laat inwerken. Dat daar eindelijk het moment is dat er een nier voor je beschikbaar is. Kippenvel
Voortdurend, heb deze WVJW ook al uit moeten stellenquote:Op donderdag 20 december 2018 16:44 schreef Molo het volgende:
Krijg je veel verzoeken voor interviews over dit onderwerp?
-weg-
Maar; diep respect
[ Bericht 19% gewijzigd door #ANONIEM op 20-12-2018 16:51:03 ]
Dat is niet controversieel, dat vind ik erg logisch. Als je niet had gedoneerd, had je gewoon twee nieren gehad en had je tweede nier het kunnen opvangen. Dus nee volkomen logisch.quote:
[..]
Wat - controversieel wellicht- niet wil zeggen dat ik mijn potentiële eerste plek op de wachtlijst zou afstaan als mijn nier zou uitvallen. Heb er zat voor gedaan om die te verdienen, vind ik dan toch.
Topic?quote:
Bedankt voor je antwoorden!
Maar; diep respect
[ Bericht 6% gewijzigd door Cobra4 op 20-12-2018 21:18:24 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door #ANONIEM op 20-12-2018 16:51:14 ]
Idd giswerk graag achterwege laten, hier gaat het gewoon om de user vraagwatjewil...quote:
Oh scheisse, nu gaan mensen zoeken natuurlijk
Zou je mijn quote uit het bericht willen halen?quote:
[..]
Idd giswerk graag achterwege laten, hier gaat het gewoon om de user vraagwatjewil...
Stond er niet bij stil
Ik kreeg geen snoepquote:
Ja, heel bijzonder. Heb er nooit bij stilgestaan dat er mensen zijn die spontaan zoiets (zouden) doen, voor een volstrekt onbekende.quote:
Ik heb geen vraag maar ik wil even zeggen hoe knap ik het vind dat je het gedaan hebt. Ik heb zelf een niertransplantatie gehad dus ik zit aan de andere kant en ik vind het zo knap dat mensen dit doen
Een beenmergtransplantatie, ok, daar heeft de gever relatief niet veel last van. En bloed geven al helemaal niet.
En ik wist ook niet dat een nier geven en dus met slechts 1 verdergaan, op zich niet zo heel gevaarlijk is. Het is dus niet iets als een long weggeven waardoor je geen zware inspanningen meer kunt doen.
Een nier is inderdaad heel andersquote:
[..]
Heel bijzonder. Heb er nooit bij stilgestaan dat er mensen zijn die spontaan zoiets (zouden) doen, voor een volstrekt onbekende.
Een beenmergtransplantatie, ok, daar heeft de gever relatief niet veel last van. En bloed geven al helemaal niet.
En zeker voor iemand die je niet kent. Heel bijzonder!Mijn donor was van een overleden iemand dus heel anders
Super! Hoe gaat het met je gezondheid?quote:
Ik heb geen vraag maar ik wil even zeggen hoe knap ik het vind dat je het gedaan hebt. Ik heb zelf een niertransplantatie gehad dus ik zit aan de andere kant en ik vind het zo knap dat mensen dit doen
En daarom geef ik alllllll deze interviews.quote:
[..]
Ja, heel bijzonder. Heb er nooit bij stilgestaan dat er mensen zijn die spontaan zoiets (zouden) doen, voor een volstrekt onbekende.
Een beenmergtransplantatie, ok, daar heeft de gever relatief niet veel last van. En bloed geven al helemaal niet.
En ik wist ook niet dat een nier geven en dus met slechts 1 verdergaan, op zich niet zo heel gevaarlijk is. Het is dus niet iets als een long weggeven waardoor je geen zware inspanningen meer kunt doen.
Dat mensen weet hebben van wat er mogelijk is. Los of je daar zelf wel of niet iets mee wil. Longtransplantaties bij leven doet men in Nederland trouwens niet, dacht ik. Omdat dat zoveel gezondheidsschade oplevert voor de donor dat het tegen de ethiek ingaat.
Levertransplantaties bij leven wel (dan geef je een deel van je lever en dat groeit weer aan) maar die zijn een stuk meer nasty door risico op nabloedingen en vooral heel veel pijn, omdat je weinig aan pijnstilling kunt doen omdat dat verwerkt wordt via de net geopereerde lever. Volgens mij worden die ook alleen gedaan bij koppels die elkaar kennen.
Op het moment is alles stabiel. Heb nu een functie van rond de 35% en doe er al weer 2 jaar meequote:
[..]
Super! Hoe gaat het met je gezondheid?
[..]
Netjes!quote:
[..]
Op het moment is alles stabiel. Heb nu een functie van rond de 35% en doe er al weer 2 jaar mee
Het is een tweedehandsje hoor.quote:
Mede dankzij mensen zoals TS is trouwens de wachttijd voor een nieuwe nier drastisch omlaag gegaan
quote:Op donderdag 20 december 2018 17:31 schreef Catkiller het volgende:
[..]
Het is een tweedehandsje hoor.
https://www.tzum.info/201(...)tzenberg-samaritaan/
[ Bericht 67% gewijzigd door #ANONIEM op 20-12-2018 17:56:15 ]
Anton Dautzenberg is vast niet de enige barmhartige samaritaan. Bedankt voor de boekentip, maar laten we niet speculeren over de identiteit van deze donorquote:Op donderdag 20 december 2018 17:55 schreef O_o_ het volgende:
Hallo Anton Dautzenberg, leuk dat je meebabbelt.
https://www.tzum.info/201(...)tzenberg-samaritaan/
[ Bericht 0% gewijzigd door -Miauw- op 20-12-2018 20:53:39 ]
Hierbij bevestig je de identiteit van deze donor. Bedankt voor je reactiequote:
[..]
Anton Dautzenberg is vast niet de enige barmhartige samaritaan. Bedankt voor de boekentip, maar laten we niet speculeren over de identiteit van deze donor
.[ Bericht 0% gewijzigd door -Miauw- op 20-12-2018 20:53:56 ]
Graag gedaanquote:
[..]
Hierbij bevestig je de identiteit van deze donor. Bedankt voor je reactie
Oh, deze vraag is al min of meer beantwoord zie ik
[ Bericht 20% gewijzigd door pietkanarie op 20-12-2018 18:27:16 ]
Ik had laatst wat nieuwe hardware gezien voor een nieuwe PC maar is wel erg prijzig...
Op een wat serieuzeree noot, ik ben zelf chronisch darmpatient, heb gelukkig nog geen nieuwe organen nodig gehad en darmtransplantaties staan sowieso nog enorm in de kinderschoenen maar heb wel bij operaties donorbloed nodig gehad.
Ik vind het als patient echt geweldig dat er mensen zijn die bloed geven en er zijn er die zelfs een eigen orgaan bij leven afstaan om iemand te helpen weer te kunnen leven, dat is natuurlijk helemaal super!
En vooral dat je gedoneerd hebt zonder de ontvanger te kennen, dat is toch wel de ultieme barmhartige daad moet ik zeggen, prijzenswaardig!
Goed, voordat die veren in je reet beginnen te kietelen toch nog een serieuze vraag:
Heb je de ontvanger later nog een keertje ontmoet of zou je dat willen?
Als ik zelf een orgaan van iemand zou krijgen dan zou ikzelf denk ik wel graag contact met die persoon willen, evt schriftelijk.. toch even bedanken dat ik m'n leven weer kon opvatten.
In 2015 leverde een nier je 105.000 dollar op op de zwarte marktquote:
Wat levert een nier eigenlijk op?
Ik had laatst wat nieuwe hardware gezien voor een nieuwe PC maar is wel erg prijzig...
.Ben je niet toch stiekem een beetje benieuwd wie de gelukkige ontvanger is geworden en hoe het hem/haar nu vergaat? Ik snap dat jullie niet weten wie de ander is, maar ook via het ziekenhuispersoneel hebben jullie helemaal geen contact gehad?
Netjes!quote:
[..]
Op het moment is alles stabiel. Heb nu een functie van rond de 35% en doe er al weer 2 jaar mee
Ik moest lachenquote:
[..]
Het is een tweedehandsje hoor.
Naar volledigheid of kan ik ergens nog wat toelichten?quote:
Was het voor jou meteen duidelijk dat je een nier wilde doneren? Of heb je getwijfeld over andere organen of weefsel die je zou kunnen doneren, zoals (deel van) de lever? Mooi dat je dit gedaan hebt, daar heb je natuurlijk een paar mensen heel erg blij mee gemaakt!
Oh, deze vraag is al min of meer beantwoord zie ik
quote:
Wat levert een nier eigenlijk op?
Ik had laatst wat nieuwe hardware gezien voor een nieuwe PC maar is wel erg prijzig...
Op een wat serieuzeree noot, ik ben zelf chronisch darmpatient, heb gelukkig nog geen nieuwe organen nodig gehad en darmtransplantaties staan sowieso nog enorm in de kinderschoenen maar heb wel bij operaties donorbloed nodig gehad.
Ik vind het als patient echt geweldig dat er mensen zijn die bloed geven en er zijn er die zelfs een eigen orgaan bij leven afstaan om iemand te helpen weer te kunnen leven, dat is natuurlijk helemaal super!
En vooral dat je gedoneerd hebt zonder de ontvanger te kennen, dat is toch wel de ultieme barmhartige daad moet ik zeggen, prijzenswaardig!
Goed, voordat die veren in je reet beginnen te kietelen toch nog een serieuze vraag:
Heb je de ontvanger later nog een keertje ontmoet of zou je dat willen?
Als ik zelf een orgaan van iemand zou krijgen dan zou ikzelf denk ik wel graag contact met die persoon willen, evt schriftelijk.. toch even bedanken dat ik m'n leven weer kon opvatten.
quote:Op donderdag 20 december 2018 20:13 schreef Isdatzo het volgende:
Heel mooi dat je een toch vrij grote ingreep bent ondergaan om een willekeurig en compleet onbekend persoon te helpen. Als 't aan mij ligt heb je hiermee oneindig veel karma verdiend
Ben je niet toch stiekem een beetje benieuwd wie de gelukkige ontvanger is geworden en hoe het hem/haar nu vergaat? Ik snap dat jullie niet weten wie de ander is, maar ook via het ziekenhuispersoneel hebben jullie helemaal geen contact gehad?
Drie ongeveer dezelfde vragen dus eens kijken of ik het in 1 antwoord kan gieten.quote:
Krijg je helemaal geen info over de ontvanger? Ook niet algemeen zoals geslacht en/of leeftijd?
Mij gaf het niet weten wie de ander is veel vrijheid. Geen verplichtingen naar elkaar toe.
Maar ook ik ben net een mens en was wel wat nieuwsgierig.
Vooral of de transplantatie geslaagd is. Want, ook al weet je dat het mis kan gaan, dat zou toch wel jammer zijn voor ons beider inspanningen. Ziekenhuis mag formeel nul komma niks zeggen, zelfs niet of de transplantatie geslaagd is.
Nu gaan ze daar wel wat ruimer mee om dus ik kreeg al snel te horen dat de operatie gelukt was. En tijdens de nacontrole blek een en ander ook nog te functioneren. Jaar later terug geweest voor de jaarlijkse check up: tweedehands niertje werkt nog prima
En de overblijver ook trouwens. Altijd fijn om te horen natuurlijk. Maar in dat jaar begon mijn nieuwsgierigheid ook af te zwakken. En na die eerste jaarcontrole heb ik niet meer de reis ondernomen naar het ziekenhuis, maar doe ik de optionele jaarlijkse checks via de huisarts. En die heeft die info uiteraard niet. Ik zou het ziekenhuis nog kunnen bellen maar heb die behoefte niet meer. En dat is ook goed natuurlijk, het zou niet gezond zijn als ik er nu nog steeds mee bezig was. Een jaar heeft hij in ieder geval gehaald en dat is voor de ontvanger een jaar zonder dialyse. Na dat eerste jaar daalt het risico op afstoting ook flink en de transplantatie is zowat 100% op maat en heel snel uitgevoerd dus dat zijn allemaal pluspunten voor een lang goed functioneren.
Nog even terugkomen op de post van SiGNe: op afstand een keer contact hebben was gelukkig een gedeelde wens. En het ziekenhuis faciliteert dat. Ik heb anoniem een kaart naar de ontvanger geschreven en heb er ook eentje terug ontvangen. En dat was gewoon hartstikke fantastisch en precies voldoende persoonlijke info wat mij betreft. Was die kaart er niet gekomen dan was het ook goed geweest. Je weet natuurlijk nooit hoe de ontvanger door het proces heen gaat en hoe het met herstel en bezig zijn met anderen gaat.
Goede vraag hoor.quote:
Echt heel mooi dat je dat hebt gedaan. Beetje een gekke vraag maar hoe zit dat met je ziektekosten? Gaat dit gewoon van je eigen risico af of wordt je gecompenseerd?
Het hele proces heeft me netto een kleine 300 euro opgeleverd.
Dat is de standaard vergoeding voor kosten die je maakt voor toiletartikelen, persoonlijke verzorgingsspullen, kopjes koffie tijdens de poli bezoeken, kosten die eventuele mantelzorgers met zich meebrengen qua eten etc. Hoef je verder geen bonnetjes voor in te leveren.
Verder kreeg ik (en tijdens mijn ziekenhuisverblijf mijn mantelzorgers) reiskosten vergoed en daarvan zijn we heerlijk uit eten gegaan. Het bedrag staat natuurlijk niet in verhouding tot de tijd die je erin steekt, wat je je lijf aandoet en zaken die je je tijdelijk moet ontzeggen. Maar dat is eigen keuze en moet je vooral geen bedrag aan willen hangen.
Alles wat aan onderzoek, behandeling etc plaatsvond voor en na de operatie gaat verder nooit van mijn ER af, en ook de optionele jaarlijkse controles gaan niet van mijn ER.
Verder kun je bij de Nierstichting aankloppen om bij voorbeeld tijdelijk kosten voor hulp in de huishouding vergoed te krijgen.
Werkgevers krijgen salariskosten vergoed, zelfde regeling als bij zwangerschap. Ben je ZZPer dan ligt het een stuk ingewikkelder en ga je er qua inkomen vaak tijdelijk op achteruit. Stom gedoe, dat.
Genoemde kosten vergoed krijgen is wel een dingetje, volgens mij hadden we (maatschappelijk werker en ik) ruim een jaar na operatie pas alles binnen qua vergoedingen. Maar ook daar een fijn ziekenhuisteam die dat waar nodig van me overnam en verzekeraars zaken uitlegden en zo. Want altruïstische donoren zijn verzekeringstechnisch blijkbaar knap ingewikkeld!
Ik zou het niet durven eigenlijk. Maar heb heel veel respect voor iedereen die dat wel doet.
Mss egoistisch maar ik heb er liever 2 als 1 eerlijk gezegd, Voor een familielid zou ik het wel doen trouwens. Maar om zo de helft even op te geven voor iedereen die je niet kent is wel een stap 2.
[ Bericht 82% gewijzigd door -Miauw- op 20-12-2018 22:14:49 ]
- Dubbelknip-quote:
[ Bericht 22% gewijzigd door -Miauw- op 20-12-2018 21:38:10 ]
Het hoeft voor mij geen geheim te blijven als anderen er zoveel last van lijken te hebben. Maar het gaat niet om mij, maar om het scheppen van een beeld wat orgaandonatie inhoudt. En die boodschap kan via verschillende media, op verschillende manieren en op verschillende momenten weer even in het voetlicht gezet worden.
En ik vond het idee van BB wel een leuke passende manier om eventuele vragen over dit onderwerp te beantwoorden.
Laatste post van mij voor vanavond, wat mij betreft laten we het topic open tot morgenavond 7 uur voor ik het stokje doorgeef aan de volgende. Door de dag heen zal ik regelmatig kijken of er nieuwe vragen zijn bijgekomen.
Oh best goed geregeld. Natuurlijk moet je het niet voor het geld doen, maar het moet je financieel niks kosten, je geeft al genoeg.quote:
[..]
Goede vraag hoor.
Het hele proces heeft me netto een kleine 300 euro opgeleverd.
Dat is de standaard vergoeding voor kosten die je maakt voor toiletartikelen, persoonlijke verzorgingsspullen, kopjes koffie tijdens de poli bezoeken, kosten die eventuele mantelzorgers met zich meebrengen qua eten etc. Hoef je verder geen bonnetjes voor in te leveren.
Verder kreeg ik (en tijdens mijn ziekenhuisverblijf mijn mantelzorgers) reiskosten vergoed en daarvan zijn we heerlijk uit eten gegaan. Het bedrag staat natuurlijk niet in verhouding tot de tijd die je erin steekt, wat je je lijf aandoet en zaken die je je tijdelijk moet ontzeggen. Maar dat is eigen keuze en moet je vooral geen bedrag aan willen hangen.
Alles wat aan onderzoek, behandeling etc plaatsvond voor en na de operatie gaat verder nooit van mijn ER af, en ook de optionele jaarlijkse controles gaan niet van mijn ER.
Verder kun je bij de Nierstichting aankloppen om bij voorbeeld tijdelijk kosten voor hulp in de huishouding vergoed te krijgen.
Werkgevers krijgen salariskosten vergoed, zelfde regeling als bij zwangerschap. Ben je ZZPer dan ligt het een stuk ingewikkelder en ga je er qua inkomen vaak tijdelijk op achteruit. Stom gedoe, dat.
Genoemde kosten vergoed krijgen is wel een dingetje, volgens mij hadden we (maatschappelijk werker en ik) ruim een jaar na operatie pas alles binnen qua vergoedingen. Maar ook daar een fijn ziekenhuisteam die dat waar nodig van me overnam en verzekeraars zaken uitlegden en zo. Want altruïstische donoren zijn verzekeringstechnisch blijkbaar knap ingewikkeld!
Thanks voor het antwoord!
Een variant hierop is een domino-ruil: familielid (of vriend) van A heeft een nier voor ontvanger B, familielid van B heeft er een voor C en Fam van C heeft er een voor A.quote:
Mooi verhaal.
donderdag 20 december 2018 21:24 schreef kree het volgende:
wohw niet echt een vraag maar het is aardig knap (of noem het gedurfd) om zoiets te doen voor iemand die je helemaal niet kent verder.
Ik zou het niet durven eigenlijk. Maar heb heel veel respect voor iedereen die dat wel doet.
Mss egoistisch maar ik heb er liever 2 als 1 eerlijk gezegd, Voor een familielid zou ik het wel doen trouwens. Maar om zo de helft even op te geven voor iedereen die je niet kent is wel een stap 2.
Zo vergroot je de kansen op een donor vinden flink!
Verder wil ik je complimenteren dat je zoiets doet voor de medemens.
Oh wow, dat is ook mooi.quote:
[..]
Nog even terugkomen op de post van SiGNe: op afstand een keer contact hebben was gelukkig een gedeelde wens. En het ziekenhuis faciliteert dat. Ik heb anoniem een kaart naar de ontvanger geschreven en heb er ook eentje terug ontvangen. En dat was gewoon hartstikke fantastisch en precies voldoende persoonlijke info wat mij betreft. Was die kaart er niet gekomen dan was het ook goed geweest. Je weet natuurlijk nooit hoe de ontvanger door het proces heen gaat en hoe het met herstel en bezig zijn met anderen gaat.
Dank voor je antwoorden.
Vraag: Zou je het nog eens doen?
Ik las dat je het over maanden niet werken had. Duurt het zo lang om weer volledig up&running te zijn? Wellicht overheen gelezen, maar ik vond het vrij lang...
Ben je niet bang dat er wat gebeurd met overgebleven nier en de gevolgen daarvan.
En, vind je dat iemand zijn nier ook zou moeten mogen verkopen?
[ Bericht 4% gewijzigd door Karina op 21-12-2018 07:30:33 (naam weggehaald) ]
Geen commentaarquote:
Ik doneer nog steeds bloed en voel en voelde me nooit slapjes na een donatie. Dus daarin merk ik geen verschil.quote:
Ik las in het begin van het topic dat je daarvoor bloed deed doneren. Ik ken een aantal mensen in mijn omgeving die aan bloeddonatie doen en die voelen zich altijd slapjes na zo'n donatie. Doe je nu nog steeds bloed doneren en zo ja, merk je een verschil na de niertransplantatie ?
Verder wil ik je complimenteren dat je zoiets doet voor de medemens.
Als ik drie nieren had, zou ik het nog eens doen.quote:
Kan het niet laten hoor:
Vraag: Zou je het nog eens doen?
Ik las dat je het over maanden niet werken had. Duurt het zo lang om weer volledig up&running te zijn? Wellicht overheen gelezen, maar ik vond het vrij lang...
Uiteindelijk ben ik een week of 7 volledig thuis gebleven en heb mijn werkuren toen in een paar weken opgebouwd. Ruim twee maanden verminderd inzet baar dus. Daarna nog een poosje last gehad van meer vermoeidheid en verminderde concentratie. De laatste 5% herstel, zeg maar. Tot je je na een half jaar realiseert dat je je eigenlijk al een maand weer prima voelt.
Het relatief lange herstel heeft waarschijnlijk ook te maken met de operatiemethode. Soms gebeurt de uitname laparoscopisch, soms via een incisie. Ik had de tweede optie (beleid ziekenhuis) en dan heb je een flinke buikwond, los van alle weefsels die intern zijn losgemaakt/doorgesneden en wat moet genezen.
quote:
Hoi
Ben je niet bang dat er wat gebeurd met overgebleven nier en de gevolgen daarvan.
Nee. Dan doneer je waarschijnlijk niet vanuit een interne motivatie, maar vanuit een externe nood (bij voorbeeld geldgebrek). En daarmee trek je donoren aan die uit eigenbelang wellicht niet eerlijk zijn over hun gezondheid en mentale toestand. En daar lijdt de ontvanger dan weer onder.quote:Al beantwoord.
En, vind je dat iemand zijn nier ook zou moeten mogen verkopen?
Wel vind ik dat donatie een donor geen geld mag kosten. En zou het wel aardig zijn als je als donor bij voorbeeld korting krijgt op je ER of verzekeringspremie.
En je krijgt toch voorrang op de wachtlijst mocht het onverhoopt gebeuren dat er iets is met je nier?Daar valt wat voor te zeggen, maar tegelijkertijd neem ik aan dat je de nodige testen hebt ondergaan voordat je uberhaupt donor mag zijn en of je uberhaupt geschikt bent ervoor.quote:
[..]
Geen commentaar
[..]
Ik doneer nog steeds bloed en voel en voelde me nooit slapjes na een donatie. Dus daarin merk ik geen verschil.
[..]
Als ik drie nieren had, zou ik het nog eens doen.
Uiteindelijk ben ik een week of 7 volledig thuis gebleven en heb mijn werkuren toen in een paar weken opgebouwd. Ruim twee maanden verminderd inzet baar dus. Daarna nog een poosje last gehad van meer vermoeidheid en verminderde concentratie. De laatste 5% herstel, zeg maar. Tot je je na een half jaar realiseert dat je je eigenlijk al een maand weer prima voelt.
Het relatief lange herstel heeft waarschijnlijk ook te maken met de operatiemethode. Soms gebeurt de uitname laparoscopisch, soms via een incisie. Ik had de tweede optie (beleid ziekenhuis) en dan heb je een flinke buikwond, los van alle weefsels die intern zijn losgemaakt/doorgesneden en wat moet genezen.
[..]
[..]
Nee. Dan doneer je waarschijnlijk niet vanuit een interne motivatie, maar vanuit een externe nood (bij voorbeeld geldgebrek). En daarmee trek je donoren aan die uit eigenbelang wellicht niet eerlijk zijn over hun gezondheid en mentale toestand. En daar lijdt de ontvanger dan weer onder.
Wel vind ik dat donatie een donor geen geld mag kosten. En zou het wel aardig zijn als je als donor bij voorbeeld korting krijgt op je ER of verzekeringspremie.
Ach, heb het paar jaar terug al gelezen over je overwegingen, enz.. Zeer nobel, maar voor mij onbegrijpelijk om dit te doen voor een onbekende zonder dat het je een berg geld oplevert. Bedoel, wat je nu al schrijf ben je dr maanden voor uit de running geweest en dan moet je maar hopen dat je dr geen nare bijwerkingen ed. aan overhoudt. Ik vind het een doodeng iets.
Wat mij betreft hoef je de eerstkomende 10 jaar ofzo geen verzekeringspremie meer te betalen
Als tegemoetkoming, zeg maar. Best apart dat het op zo'n manier niet beloond wordt op enige wijze.Misschien dat jij hier ook geen antwoord op heb, maar wat gebeurt er met een nier dat wordt afgestoten?
Gaat het dan weer naar een ander patiënt of is het dan niet meer bruikbaar?
Die is niet meer bruikbaar afstoting is niet eenzijdig, als een nier afgestoten wordt gaan stoffen en cellen in je het lijf reacties aan met stoffen en cellen in de nier... De nier gaat daardoor daadwerkelijk stuk.quote:
Gaat het dan weer naar een ander patiënt of is het dan niet meer bruikbaar?
[ Bericht 100% gewijzigd door paardendokter op 21-12-2018 17:22:18 ]
Fijn weekend nog!
Heel erg bedanktquote:
Geen nieuwe vragen meer, ik geef het VraagWatJeWil stokje weer door aan de volgende.
Fijn weekend nog!
En deze doen we bijdeze op slot.
Een volgende vraag wat je wil volgt volgend jaar.
Dan ga je alsnog terug naar de sitautie dat mensen gaan doneren voor het geld, met alle problemen van dien. Er zijn goede redenen om dat niet te doen en daar hebben genoeg mensen over nagedacht.quote:
Wat mij betreft hoef je de eerstkomende 10 jaar ofzo geen verzekeringspremie meer te betalen