quote:
Op woensdag 12 december 2018 12:37 schreef elliebell het volgende:Hoi
Ik ben er ook nog, maar kom even niet aangehaakt. ben wel bijgelezen, dus eerst maar weer een heleboel
voor jullie mooie baby's. Wat ik nog weet: een hele lieve foto van de meiden van Schanu, grote knappe U, schattig zittende aardbei baby van Vita, de altijd knappe Banaan (met halve tand dus
) op z'n laatste BFD
en verder.... weet ik het niet meer.
Malteser, wat fijn dat Marsje het weer doet! Wist je nou niet wat het was (had het even gemist)? Het klonk ontzettend zielig (en pittig) in ieder geval. En hoe gaat het met je oudste, die was ook ziek toch? En ik moest weer lachen om jouw bakje onder Mars en de Sint Bernard van Jentin
En CB: hier over het algemeen ook alleen maar prima ervaringen hoor. Laatste keer echt een super fijne verpleegkundige.
Er waren nog een paar van jullie geweest die gereageerd hadden op de mindere groei van Kees (ben even kwijt wie
): met name z'n gewicht is wat zorgelijk. Hij blijft geen lijntje vasthouden. Komt wel aan, maar zakt steeds verder naar onder in de curve. Lengte was ook ietsje gedaald, maar minder en wel in verhouding met de verwachte groei op basis van mijn en zijn papa's lengte. Nu eet hij de laatste dagen weer beter en zijn we maar weer gestart met Griekse Yoghurt ipv volle (dubbele aantal calorieën!) en dat ook meegegeven naar kdv vandaag (daar geven ze altijd magere yoghurt). Blijf het lastig vinden me niet te druk er om te maken. Zeker op de kdv dagen, waar hij duidelijk minder eet (drinkt daar slecht, en minder aanbied momenten).
En op de volgende BFD nemen wij ook afscheid hier, Kees wordt die dag 1! Man wat is dat snel gegaan. Word er een beetje emotioneel van. En het is ook echt al geen baby meer, maar een lopende (nog niet los hoor
) baby, die steeds meer gaat brabbelen en ons nadoen. En het liefst de hele dag lacht en bij ons is
Twix had een longontsteking, Mars een luchtweginfectie. Maar waarom hij ‘s nachts zo ontroostbaar was, zal een raadsel blijven.
Ik wilde even reageren op Kees en zijn groei, of ja, het gebrek aan groei.
Twix is 3 jaar en 3 maanden en weegt net 11 kilo bij 89 centimeter. Veel te klein en te licht dus. Been there, done that.
Wat je doet is goed. Volvette dingen aanbieden. Griekse yoghurt inderdaad. Hij mag na zijn verjaardag ook gewone melk, kies dan ook voor volle melk. Er is ook volle geitenmelk. Wat we hier ook doen: slagroom kloppen (zonder suiker toe te voegen dus ‘Duitse’ slagroom) en dat vermengen we met zijn toetje. Ik kook regelmatig zelf pudding voor hem. Verder 48+ kaas, ongezouten roomboter, enz.
En dan de allerkloterigste tip: probeer het los te laten. Men zei dat honderd keer tegen mij en honderd keer dacht ik “donder op, ik maak me zorgen om mijn kind”. Maar het hele eten werd zo’n beladen iets, dat we er gek van werden.
Twix is meer een tussen-het-spelen-door-eter. Dus we bieden hem altijd voeding aan als wij ook eten. Hij zit er dan bij aan tafel en we hebben het fijn. Soms eet hij iets, vaak eet hij niets. We dwingen niet en hij krijgt altijd een toetje, ongeacht of hij wel of niet gegeten heeft.
Maar waar wij 3 maaltijden per dag eten, bieden we Twix 6 keer per dag iets aan. En dat is dan nog los van tussendoortjes. Want hij krijgt ook, net als zijn broertje, zowel ‘s morgens als ‘s middags een tussendoortje aangeboden. Hij heeft dus minimaal acht eetmomenten.
Twix eet bijvoorbeeld wel ineens een volkorenboterham terwijl hij een treinbaan bouwt, of hij drinkt een fles volkorenpap terwijl hij Brandweerman Sam kijkt, hij eet zijn banaan terwijl hij een Duplo toren bouwt, enz. Misschien niet altijd even pedagogisch verantwoord maar iedere calorie telt. Dit alles gaat in overleg met de kinderarts en diëtiste dus het is niet iets wat we ‘zo maar’ doen.
Misschien heb je er niks aan, misschien ook wel. Maar het is rot als je je kindje uit de curve ziet kukelen.