Het peutertopic (2-4 jaar) deel 240

Ja hč RF. Groeit als kool die kerel.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 12:38 schreef LeSage het volgende:
Tof Molo!

Hoe is het met Max? S. moet altijd spugen als hij niet fit is, maar is dan ook zo weer zijn oude zelf.

We gingen deze ochtend mijn zus naar het vliegveld brengen, of zoals S. nu zegt: Eindhoven AirPort. We zagen haar boarden en hij heeft een vliegtuig zien opstijgen en landen. Perfecte peuterochtend

Die heeft vanaf 1 uur vannacht OP me geslapen Hij knapt nu weer wat op en begint weer wat te eten. As we speak zit hij aan de stokbrood met pesto. Doet ‘ie meteen goed

Klinkt als een uitstekende peuterochtend ja!

Heel ander snoetje ook Quoi!

Wij hebben vandaan nieuwe schoentjes gekocht. 24 maanden en maat 24. Vrees voor een kind wat met maat 40 op zijn eerste schooldag.

Grote jongen! Hier 28 maanden en maat 27-28 Er zal wel een keer een eind aan komen.

Toch weer gekøts hier. Hij ligt nu op de supergrote fauteuil op z’n kamertje, ingestopt en wel, omdat hij daar weer (zo lief) in slaap viel. Ik houd maar weer rekening met een nachtelijke verhuizing naar ‘op zijn moeder’.

Ah wat sneu Quoi.

Hebben jullie peuters ook dagen waarop ze midden in de nacht uren lang wakker zijn en heul luidruchtig in bed spelen? Ik word er helemaal gek van. Vannacht weer bingo en van 1.30 tot een uur of 4 de hele tijd wakker gelegen. Op bed springen, met zijn knuffel spelen, slaapzak open maken en andere ellende. Zeggen dat ie moet gaan slapen helpt niet. Als ik hem streng toespreek zegt hij oh-uh en gaat dan heel hard lachen. Wallen tot op m'n knieën.

Ah beterschap arme Max.

Nee phoebe gelukkig niet. Later naar bed doen of zonder middagslaapje proberen zou ik zeggen?

Beterschap voor Max!

quote:

Op donderdag 3 januari 2019 12:32 schreef ReginaFalange het volgende:
Ik dacht daar vanmorgen ineens aan dat ik hem over 2 jaar 5 dagen per week af moet geven.

Ik over 3 maanden al! Dat voelt helemaal nog niet zo.

Ik heb de speelgoed mand van J opgeruimd en ineens speelt hij weer ontzettend intensief en leuk.
Morgen weer naar de opvang. De groepen zijn per 1-1 veranderd, dus hij zit niet meer bij zijn vriendje in de groep. Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat.

Ik ging intussen ook eens nadenken over het veranderen van zijn kamer. Hij heeft (al lang) een groot bed, maar de commode staat nog steeds (ongebruikt) op zijn kamer. Maar ik weet niet zo goed wat ik daar wil als dat ding weg gaat. In een dwarse bui gaat J spelen of boekjes lezen als het tijd is om te slapen, dus om nou een speeltafeltje te maken lijkt me niet handig. Maar wat wel... Ik Pinterest nog maar even verder.

Beterschap max!

Ik vind het idd ook erg naar om te bedenken dat hij over 1.5 jaar 5 dagen naar school moet. Zo klein en snel!

Vannacht heeft hij bij opa en oma geslapen. Hij wou niet mee naar huis vanochtend opa en oma hadden een groot huis
Vanmiddag een middagje opruimen en schoonmaken gedaan, L heeft meegeholpen ramen schoonmaken en fitnessapparatuur uit elkaar schroeven. Vanavond ruimde ik de kelder op en daar ligt speelgoed dus ik wilde niet dat hij kwam. Te laat er moest weer speelgoed mee naar de kamer.

Opruimen kunnen ze idd goed, die peuters, alleen wel op hún manier
Ennuh.... fitnessapparatuur uit elkaar schroeven? Het is januari

RF, geen last van! Lijkt me tamelijk lachwekkend.

Het is idd zo snel al, maar ik kan er ook veel zin in hebben, in de basisschool. Best een leergierig ventje hier, dus volgens mij vind hij het geweldig. Maar goed, anderhalf jaar duurt ook best wel weer lang.

Afgelopen nacht sliep Max dus dwars op een fauteuil op zijn kamer, tot half 9 de volgende morgen Vandaag was hij nog wat hangerig, maar verder heeft hij weer goed gegeten. Slechts een klein middagdutje laten doen en vanavond vroeg naar bed - en géén flesje melk in zijn bed (want spuugde telkens daarna). So far so good We hebben nu dus ineens een avond

quote:

Op zondag 6 januari 2019 20:07 schreef Nazil het volgende:
Beterschap max!

Ik vind het idd ook erg naar om te bedenken dat hij over 1.5 jaar 5 dagen naar school moet. Zo klein en snel!

Tegen die tijd zijn de meeste kinderen daar ook heel erg aan toe, dat gaat sneller dan je denkt!

quote:

Op zondag 6 januari 2019 20:14 schreef Quoi het volgende:
Opruimen kunnen ze idd goed, die peuters, alleen wel op hún manier
Ennuh.... fitnessapparatuur uit elkaar schroeven? Het is januari

Dat is onderdeel van de goede voornemens minder rotzooi in huis. Nam een volledige kamer in beslag en hij heeft hem al een jaar niet gebruikt, te druk, te koud, te warm, te moe. Ik was het al een tijd zo zat en ik vond het een mooie tijd om hem te verkopen voor iemand anders zn goede voornemens.

Ik kijk uit naar 5 dagen per week school al zou 3 ook prima zijn. Ik denk dat O daar ook wel aan toe is, niet steeds gestoord worden door zijn zusjes.

Beterschap voor Max! O vindt z'n zusjes met fases leuk. Het is nu regelmatig speelgoed afpakken, ruzie maken om aandacht en niet rustig met bepaalde dingen kunnen spelen (waar hij wil) omdat z'n zusjes overal aanzitten. Maar aan tafel hebben ze vaak de grootste lol en ze spelen ook regelmatig leuk samen, wat steeds meer wordt omdat ze meer begrijpen. Ik denk dat hij stiekem heel blij is dat ze er zijn, maar dat voor hem 1 zusje wel genoeg was

Nazil, dat klinkt erg herkenbaar, opgeruimd speelgoed spotten...

quote:

Op zondag 6 januari 2019 20:48 schreef Burdie het volgende:

[..]

Tegen die tijd zijn de meeste kinderen daar ook heel erg aan toe, dat gaat sneller dan je denkt!

en dan ben je na 2 weken kerstvakantie heel blij dat morgen de regelmaat van school weer begint.
Mijn kabouter mag volgende maand naar psz, dat valt me best wel n btj zwaar merk ik... rare muts ben ik.

Quoi beterschap voor Max!

Ik zie veel mensen die jonger worden geschat dan ze zijn, lijkt mij inderdaad een mooi compliment! Ik weet nog dat ik begin 20 was en boodschappen wilde doen net tijdens de pauze van een verderop gelegen middelbare school. Toen werd mij vriendelijk verzocht om in de rij aan te sluiten bij de 'andere scholieren' gelet op het maximaal 2 scholieren in de winkel beleid. Ik kon wel door de grond zakken. Vanaf dat moment ook nooit meer boodschappen gedaan op dat tijdstip

Sjaak dinsdag naar school, wat een mijlpaal! Wat leuk dat ze zijn laatste dag op het kdv wel feestelijk hebben gemaakt. Heeft hij zelf zin in de volgende stap? En hoe voelt het voor jou?

Eenkennigheid als beide ouders er zijn, check maar dan helaas andersom bij ons Als ik alleen met Jewel ben dan is het allemaal hartstikke leuk, maar zodra vrouwlief er ook is dan is alles 'mam doen' (vrouwlief dus). Dat is hier echter al begonnen toen ik zwanger was van Vlokje, helaas nooit meer opgehouden.

O die alleen soep van mama wil

Wat fijn dat Larf het zo leuk vond bij het kerstcircus!

Arme Max opeens zo spugen Gelukkig ging het daarna wel weer wat beter, hopelijk blijft dat zo!

Regina, hier ook maat 24 met 26 maanden. Ze leven op grote voet

En spelende peuters in bed, praat me er niet van... Vannacht werd Jewel huilend wakker, dus heb haar mee naar onze slaapkamer genomen maar ze wilde alleen maar naar beneden (om te spelen natuurlijk). Dat grapje ken ik, maar zodra ik haar mee naar beneden neem kan ik er donder op zeggen dat ze de hele nacht blijft spelen omdat ze met geen mogelijkheid terug in bed is te krijgen. Dus ze heeft verplicht tussen ons in gelegen, heeft ons vervolgens nog 3 uur lang geterroriseerd en is ongeveer een uur voor de wekker ging toch nog in slaap gevallen. En toen BOOS dat ze er uit moest

Het schattigheidsgehalte van Jewel en Vlokje samen wordt steeds groter. Als Jewel voor zichzelf een appel of een cracker pakt, dan pakt ze er tegenwoordig ook standaard één voor Vlokje. Ze deelt haar speelgoed ook vrijwillig met Vlokje, dat wil zeggen zolang ze het zelf aanbiedt. Als Vlokje uit zichzelf iets aanraakt dan leidt dat nog wel tot verontwaardig geroep aan de zijde van Jewel

Sinds een ruime week is het naar bed brengen van Jewel wel weer een enorme strijd. Ze toont enorm uitstelgedrag, roept dat honger heeft, dorst, pijn, dat ze wil spelen, knuffelen, ze trekt echt alles uit de kast om niet naar bed te hoeven. We hebben besloten nu echt consequent te zijn en haar na het in bed leggen 's avonds niet meer uit bed te halen, dan eindigt ze elke nacht tussen ons in en dat trekken wij gewoon echt niet meer met ook nog een slecht slapende baby erbij (als ze 's nachts huilt haal ik haar er overigens altijd uit, maar op die tijdstippen kan en wil ik geen slaapstrijd voeren). Wel met als gevolg dat Jewel nu dus úren in bed afwisselend ligt te huilen en te roepen voor ze eindelijk in slaap valt en mijn hart breekt elke avond opnieuw. Gisteren zijn we met haar naar de prenatal gegaan waar ze zelf een muziekmobiel mocht uitzoeken, omdat ze altijd muziek wil bij het slapen. Ik hoopte dat het haar betrekken bij het kiezen voor iets voor 's nachts ertoe zou leiden dat het slapen ook iets beter zou gaan. Ze heeft uiteindelijk gekozen voor een schaap dat mekkert, zingt en verhaaltjes vertelt en de vooruitgang was er in zoverre dat ze nu naast huilen en roepen ook veel speelde met haar nieuwe slaapmaatje. Maar nog steeds uren wakker voor ze sliep en ook tussendoor nog veel gehuild. En vannacht dus wel weer tussen ons in geëindigd Ik heb de hoop dat dit een fase is die erbij hoort, waar we 'even doorheen moeten', klinkt het voor iemand herkenbaar?

[ Bericht 1% gewijzigd door Schanu op 07-01-2019 11:43:15 ]

Klinkt voor mij niet herkenbaar, maar het is geloof ik geen ongewoon probleem. Maakt 't niet minder vervelend natuurlijk.

Mijn slaap is me te dierbaar, dus wij zijn heel "toegeeflijk" wat dat betreft. Als je de ruimte hebt is samen slapen ideaal. Maar dat is voor iedereen zo verschillend heb ik inmiddels gemerkt

Ik heb verder ook geen tips eigenlijk, kan je er achter komen waarom ze niet wil slapen?

Het is vast een fase, zoals alles, hij duurt hier echter al 2 jaar
Dat samen in bed eindigen vind ik allemaal niet het einde van de wereld.
Ik wil alleen wel dat er eerst in eigen bed in slaap gevallen wordt, anders is het einde helemaal zoek en ligt meneer iedere avond op de bank te slapen.
Tegenwoordig kan ik er een gesprek over beginnen, dus leg ik uit dat hij eerst gaat slapen in zijn eigen bed, als hij wakker wordt mag ie naar ons bed lopen.
S. probeert dan nog 3 keer: ‘Als ik niet kan slapen, loop ik gewoon naar papa en mama’s bed.’
Neeeeee, eerst hier slapen...
En dan slaapt hij tegenwoordig vrijwel altijd in zijn eigen bed de eerste uren.
Het is echt een kwestie van volhouden, bepalen wat je grenzen zijn (wat betreft slaapgedrag, maar ook wat je acceptabel vindt qua huilen). En hoe ouder ze worden, hoe makkelijker een gesprek te houden is.

Hiervoor ging het in slaap vallen prima maar werd ze 's nachts voortdurend huilend wakker en eindigde ze dus ook altijd bij ons in bed. In die situaties haal ik haar er altijd uit. Echter slaapt de jongste ook nog bij ons in bed omdat ze niet goed slaapt. We hebben nu een inklapbaar logeerbed, met de bedoeling deze bij Jewel op de kamer te zetten zodat er altijd iemand bij haar kan slapen als dat nodig is maar dat werkte niet dus die staat nu op onze slaapkamer. Als Jewel dan 's nachts wakker wordt, kruipt vrouwlief in het logeerbed en slaapt Jewel in ons bed als het nodig is. Echter houd Jewel Vlokje wakker en andersom. Dus van slapen komt het in die gevallen alsnog vaak niet en dat maakt de situatie helaas ook verre van ideaal.

Wat het nu extra problematisch maakt is dat het opeens al mis gaat bij het naar bed brengen en dat was voorheen bijna nooit zo. Als we eraan zouden toegeven en Jewel dan dus uit bed zouden halen, zou ze of structureel te laat naar bed gaan (namelijk met ons mee naar bed als wij gaan slapen) of we zouden als gezin elke avond rond 7 a 8 uur naar bed moeten gaan

Waarom ze niet wil slapen is mij niet duidelijk. Ze is niet ziek, als ze echt overstuur is en ik ga wel bij haar kijken is ze meteen weer vrolijk zodra ze op mijn schoot zit. Ik heb haar afgelopen week na 2 uur af en aan jengelen en huilen uit bed gehaald omdat ik bang was dat ze misschien toch honger zou hebben, maar de boterham die ik haar gaf at ze niet op. Drinken krijgt ze mee naar bed dus dorst kan het ook niet zijn. Het komt op mij over als echt gewoon niet willen, omdat ze geen zin heeft, terwijl ze alle tekenen van vermoeidheid vertoont. 's Middags minder lang laten slapen en 's ochtends eerder uit bed halen hebben ook niets uitgehaald.

Die grenzen probeer ik nu ook te bepalen inderdaad, maar merk dat ik het lastig vind omdat het tegen mijn gevoel indruist om haar te laten huilen, laat staan zo lang. Maar anderzijds ben ik bang dat als ik haar van bed af blijf halen, ze daarmee haar gedrag doorzet omdat het vruchten afwerpt (voor haar). Dat is ook de reden dat ik even heel streng ben, in de hoop dat ik door het stellen van duidelijke grenzen iets kan doorbreken omdat Jewel hopelijk alleen mijn grenzen aan het uittesten is. Ik leg haar ook elke avond weer opnieuw uit dat het belangrijk is dat ze slaapt en dat als ze huilt terwijl er niets aan de hand is wij niet naar haar toekomen. Maar daar trekt ze zich vooralsnog dus bar weinig van aan

Maar een mogelijk lange fase dus, daar komt met wat pech over 1 of 1,5 jaar Vlokje bij als partner in crime en dan is het feest helemaal compleet

[ Bericht 2% gewijzigd door Schanu op 07-01-2019 11:45:31 ]

Wij hebben ook zo'n fase gehad, Schanu, en bij ons was uitleggen en consequent blijven wel de manier die uiteindelijk werkt. Na bedtijd geen gezellige aandacht meer. Heel zakelijk elke 10 minuten teruggaan en in bed leggen. En nog steeds is het af en toe (even nodig), zoals deze week. Uitzondering geweest met oud en nieuw en dan voelt peuter ruimte...

Peuter had een Donald Duck kijkplaat-poster gekregen (opa is lid van het tijdschrift) en nu zoeken we elke avond iets grappigs op waar hij een verhawltje bij verzint
Op de opvang ging alles goed. Kennelijk goed voorbereid op de nieuwe groepsindeling, hij deed alsof het altijd al zo was. Fijn.

Lastig Schanu. Hoe oud is Jewel nu eigenlijk? Hier gaat het echt in fases. Merk wel dat Max nu echt grenzen nodig heeft. Ik ben erg van het poldermodel, maar ik merk dat als ik gewoon mijn geplande acties mededeel, dat goed werkt. In praktijk is hij toch stiekem erg moe en heeft hij baat bij een plan. Vaak protesteert hij wel hoor, maar als ik de volgende avond weer hetzelfde doe, merk ik toch dat hij wat beter meedoet.

Maar het is telkens weer op een nieuwe manier inspringen op gedrag. Vergt wat van je creativiteit, dat ouderschap

Vandaag ging Max weer naar de gastouder. Speciaal wat eerder vertrokken, me voorbereidend op wat drama, maar hij was zo meegaand als wat. Verder lijkt alles weer ok, al spuugde hij wel een keertje vanavond - out of the blue.

Sneu, want bij de gastouder zijn voor de kerstvakantie 2 meisjes vertrokken en vertrekt over een week Max' beste maatje. Leegloop Zijn andere grote vriend blijft over, maar that's it. Hopelijk snel nieuwe aanwas.

Wat fijn om te lezen dat grenzen aangeven en consequent zijn in ieder geval bij sommigen wel helpt, dan zetten we dat maar gewoon door. Jewel is trouwens 26 maanden. Gisteravond ging het opeens wonderbaarlijk goed, ze heeft nog even gespeeld met haar nieuwe slaapmaatje maar ze huilde niet en is binnen een uur gaan slapen. Ze zal ook goed moe zijn geweest van de nacht ervoor Vanmorgen moest ze om 6.45 uur van bed omdat vrouwlief haar naar haar ouders moest brengen, toen wilde ze uiteraard haar bed weer niet uit. Arme schaapje hartstikke hysterisch, ontroostbaar maar ik mocht haar ook met geen vinger aanraken. Mijn hart brak ter plekke in tweeën, en nu zie ik mijn meisjes pas morgenavond weer omdat ze er blijven slapen dus dat was niet het meest prettige 'afscheid'

Hupje, wat fijn dat het goed ging op de opvang! En die verhaaltjes verzinnen, wat mooi

En wat vervelend dat Max nog steeds spuugt, al lijkt hij er dus gelukkig weinig last van te hebben. Ik hoop dat het wel snel overgaat! Wat sneu, die leegloop bij de gastouder, beseft Max al dat zijn beste maatje straks ook weg gaat? Ik hoop dat hij het er niet te moeilijk mee heeft

Ach, wat sneu voor max, Quoi. En vervelend, die slaapdrama’s Schanu. Mijn oudste sliep als baby vreselijk, maar nu doet hij het zo goed. Naar bed brengen is geen probleem, gaat zo slapen en is ‘s morgens tussen zes en zeven wakker. 1x in de week ofzo horen we hem ‘s nachts.

Ik ben sowieso zo trots op hem. Gister ging mijn vader met pensioen, wat nogal een big deal was blijkbaar. Wij waren erbij, en moesten met hem op een podium zitten in het plaatselijke theater, op een grote bank, in de spotlights. 300 man in het publiek. T dus ook op het podium. Heeft zoet staan kleuren, vier op een rij gespeeld (alle dingetjes in het ding doen, repeat x100) en geklapt als er geklapt werd. Achteraf kwamen er zoveel mensen naar me toe om te vertellen hoe goed hij het gedaan had..

quote:

Op dinsdag 8 januari 2019 09:19 schreef Jagärtrut het volgende:
Ik ben sowieso zo trots op hem. Gister ging mijn vader met pensioen, wat nogal een big deal was blijkbaar. Wij waren erbij, en moesten met hem op een podium zitten in het plaatselijke theater, op een grote bank, in de spotlights. 300 man in het publiek. T dus ook op het podium. Heeft zoet staan kleuren, vier op een rij gespeeld (alle dingetjes in het ding doen, repeat x100) en geklapt als er geklapt werd. Achteraf kwamen er zoveel mensen naar me toe om te vertellen hoe goed hij het gedaan had..

Wat ontzettend knap van hem! Terecht dat je dan overloopt van trots

Zeker knap jagar!

Wat is dat voor spuugvirus man.. Vandaag een half dagje bij opa en oma en ja hoor, spugen. Verder heeft hij al dagen best droge luiers. Drinkt behalve melk dan ook niet zoveel, ondanks veel aanbieden. En echt extreeeeeeem vrolijk tussendoor hoor, dus geen echte zorgen. Maar toch: hij kwam bij opa en oma vandaan zonder dus (netto, want alles er weer uitgegooid) gegeten te hebben. Ook niet geslapen, dus jengeldejengel. Maar ff een bordje penne met broccolipesto voor 'm gemaakt en nu zit hij gelukzalig casper & emma te kijken op de bank.

En hij heeft het ineens over dingen die hij morgen gaat doen. En dan eerst dit, en dan dat etc. Concept tijd lijkt ook beter door te dringen.

Quoi ach wat sneu... Zo zielig is dat. L heeft het idd ook over als... Dan... Maar hij wil het ook nog wel graag zelf verzinnen en zich er aan houden. Hij kreeg vanmiddag 1 tumtum. Zegt hij: als papa thuis is dan nog een. Ik zei nee man is thuis en eerste wat hij deed was de zak tumtum pakken

quote:

Op dinsdag 8 januari 2019 09:19 schreef Jagärtrut het volgende:
Ach, wat sneu voor max, Quoi. En vervelend, die slaapdrama’s Schanu. Mijn oudste sliep als baby vreselijk, maar nu doet hij het zo goed. Naar bed brengen is geen probleem, gaat zo slapen en is ‘s morgens tussen zes en zeven wakker. 1x in de week ofzo horen we hem ‘s nachts.

Ik ben sowieso zo trots op hem. Gister ging mijn vader met pensioen, wat nogal een big deal was blijkbaar. Wij waren erbij, en moesten met hem op een podium zitten in het plaatselijke theater, op een grote bank, in de spotlights. 300 man in het publiek. T dus ook op het podium. Heeft zoet staan kleuren, vier op een rij gespeeld (alle dingetjes in het ding doen, repeat x100) en geklapt als er geklapt werd. Achteraf kwamen er zoveel mensen naar me toe om te vertellen hoe goed hij het gedaan had..

Wat knap, die van mij zou al weigeren het podium op te gaan. En fijn dat hij nu zo goed slaapt! Gaat het met O ook al wat beter qua slapen?

Mijn O ging vandaag voor het eerst uit zichzelf vertellen wat hij vandaag op school gedaan had (nu moeten wij alleen nog alles leren begrijpen...). En tijdens een spelletje net (Leo gaat naar de kapper) ging hij voor het eerst heel duidelijk vooruit denken welke kaart hij moest uitspelen. Nog eventjes en we kunnen het spel met de echte regels gaan spelen

Wat een knappe peuters allemaal

Ik was vandaag ook zo trots op mijn grote vent. Vriend was jarig, dus de hele dag was feest voor S. (ook al was vriend gewoon aan het werk). Vanmorgen in bed begon hij al over dat we ballonnen en slingers op gingen hangen en dat we als verrassing een taart gingen bakken. Dit alles zonder overleg met mij uiteraard maar ik ben de beroerdste niet en heb een heerlijke brownietaart staan bakken en het huis versierd.
Toen kwam het bezoek en dan geniet hij zo ontzettend. Met iedereen kletsen, chipjes uitdelen, knuffelen. Echt zo leuk

Dat begrip van tijd vind ik ook zo bijzonder. S. kan nu echt zijn hele dag oprakelen in bed. Dan krijgen we een zeer gedetailleerd verslag van alles wat hij heeft gedaan (en dat is helemaaaal niet om tijd te rekken ). Ook zo leuk vind ik dat hij ineens besef heeft dat andere mensen ook een dag hebben gehad: ‘Papa, wat heb je vandaag gedaan op je werk?’