[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #17

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 14:52 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik nog steeds geen officiële

Jouw tijd komt nog, vriend.

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 18:43 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik weet niet of er ooit een komt... Maar is een verwijzing niet genoeg voor minimaal een medaille?

In ieder geval kom je in aanmerking voor de poedelprijs.

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 19:59 schreef Burner82 het volgende:
Hebben jullie trouwens ook een liedje waardoor jullie kalm worden?

Ja. "I want to vanish" van Elvis Costello.

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 19:59 schreef Burner82 het volgende:
Hebben jullie trouwens ook een liedje waardoor jullie kalm worden?

Ja


Goede ambient muziek. Koptelefoon op, je afsluiten van de wereld en je verbeelden dat je ergens alleen bent in de ongerepte natuur.

Hier nog wat brainfood

quote:

Op zondag 2 december 2018 02:08 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Ja

Biosphere - Kobresia

Goede ambient muziek. Koptelefoon op, je afsluiten van de wereld en je verbeelden dat je ergens alleen bent in de ongerepte natuur.

Hier word ik dus juist ontzettend onrustig van. Die muziek die steeds aanzwelt en dan weer wegebt, dat gewauwel op de achtergrond, onverwachte gitaarakkoordjes tussendoor. Ik sta dan echt binnen no time helemaal op scherp.

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 19:59 schreef Burner82 het volgende:
Hebben jullie trouwens ook een liedje waardoor jullie kalm worden?

Pantera - Cowboys from Hell

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 20:09 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik ga nooit voor de poedelprijs, heb een hekel aan poedels...

Ik ook. Waarom noemen ze die prijs eigenlijk zo?

quote:

Op zondag 2 december 2018 13:10 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Omdat poedels lelijk en kut zijn... en zo een prijs is hetzelfde

Ah ja. Ik geef je helemaal gelijk.

quote:

Op zondag 2 december 2018 13:12 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Lang geleden dat ik weer eens een Pantera nummer opgezet heb

Haha, ik luister dat nummer vaak als ik in een depressie zit. Fijne muziek om weer bij mijn positieven te komen.

quote:

Op zondag 2 december 2018 13:02 schreef Burner82 het volgende:

Cradle of Filth - Cruelty Brought Thee Orchids

Als ik op scherp sta, is dit mijn ideale afkoel-plaat
Hier zit al zoveel agressie in, daar kan ik niks meer aan toevoegen

Dit doet me op de een of andere manier aan Roodkapje denken, maar dat is vast niet de bedoeling. Metallica, Rammstein, System of a Down zijn meer mijn ding; iets melodieuzer. Maar dat luister ik niet om rustig te worden, hooguit om in een "fuck you" stemming te komen.

Poedelprijs komt trouwens van het woord poedelen, wat zoveel betekent als een blunder begaan.

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 09:49 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Bij eeuwig dankbaar zijn, gaat mijn evil mind meteen in overload.

Goed, wat wil je weten? Ik las in je topic iets over een depressie, groepstherapie en een mogelijke persoonlijkheidsstoornis. Welke precies?

Haha, moet zeggen dat ik ook twijfelde over of ik het neer moest zeggen, om precies dezelfde reden denk ik.

Dat weten we niet precies. Psycholoog geeft daar ook geen richting in.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ehm, ja goeie, wat wil ik weten? Ik denk iets in aanvulling op hier beneden.

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 12:04 schreef Burner82 het volgende:
Ik heb het geluk dat ik wel in 1 keer een goede therapeut heb. Ze kwam er al vrij snel achter dat ik niet meteen alles eruit gooide maar haar vooral aftastte... Dus ze moest ook wel.

De conclusie was echter, die maakte de psychiater onafhankelijk van haar ook, dat ik wordt doorgestuurd naar een gespecialiseerde instelling.

Fijn dat je wel in één keer bij een goede therapeut zat. Wat maakte haar goed?
En wat maakte dat je doorgestuurd werd naar een gespecialiseerde instelling? Waarom was haar hulp ontoereikend?

Om op de vraag van LordofLeaves terug te komen (wat wil ik weten). Ik zit vooral met de vraag: wat voor hulp heb ik nodig en waar vind ik dat? Zelfs als je bij een goede 'doorsnee' therapeut zit, kan hij/zij je dan voldoende helpen? Of ben je echt aangewezen op gespecialiseerde instellingen? Wat doen/kunnen zij meer/beter dan een vrijgevestigde psychotherapeut?

quote:

Op zaterdag 1 december 2018 12:04 schreef Burner82 het volgende:
Je hebt het zelf ook over verwijzingen naar instellingen, welke/ wat voor soort zijn dat?

Een instelling o.a. gespecialiseerd in persoonlijkheidsstoornissen. Om de herkenbaarheid van regio e.d. laat ik de naam (en namen van de andere opties in de buurt) even weg, oke?

Bedankt overigens. Ik ben een beetje laat met reageren, maar ik waardeer het zeker.

quote:

Op zondag 2 december 2018 18:08 schreef Przwlskprd het volgende:

[..]

Haha, moet zeggen dat ik ook twijfelde over of ik het neer moest zeggen, om precies dezelfde reden denk ik.

Dat weten we niet precies. Psycholoog geeft daar ook geen richting in.
Al zou een diagnose als borderline, evt gecombineerd met sociale angst mij niet verbazen. Maar ik weet dus niet of dat het is. Ik weet niet hoe dat voelt, en ik weet niet of dat wat ik voel, dan is wat ze bedoelen met die persoonlijkheidsstoornis. Snap je?

Om op de vraag van LordofLeaves terug te komen (wat wil ik weten). Ik zit vooral met de vraag: wat voor hulp heb ik nodig en waar vind ik dat? Zelfs als je bij een goede 'doorsnee' therapeut zit, kan hij/zij je dan voldoende helpen? Of ben je echt aangewezen op gespecialiseerde instellingen? Wat doen/kunnen zij meer/beter dan een vrijgevestigde psychotherapeut?


Bedankt overigens. Ik ben een beetje laat met reageren, maar ik waardeer het zeker.

Ze meten alles aan de hand van allerlei vragenlijsten en observeren je gedrag. Ik denk dat niemand weet hoe het voelt om een stoornis te hebben. Voel ik mij een borderliner? Nee, het enige dat ik herken in mezelf is het gedragspatroon van een borderliner. Maar de één is de ander niet. Ik moest 6 punten halen op de lijst om aan de criteria van borderline te voldoen. Ik had 8 punten. Verder kreeg ik de definitieve diagnose pas na een aantal gesprekken met diverse psychologen en psychiaters. Pas daarna kon ik pas beginnen met allerlei soorten van therapie. Die vlieger gaat misschien voor jou ook nog wel op.

Wat voor hulp ben je nodig? Dat kan alleen je psycholoog of psychiater inschatten. Heb je er momenteel één? Zo nee, dan kun je vragen om een doorverwijzing binnen de GGZ of je huisarts. Ik had pas de juiste therapeut nadat ik er twee had versleten. Hopelijk gaat het jou makkelijker af.

quote:

Op zondag 2 december 2018 13:23 schreef Burner82 het volgende:

[..]

ik heb dat met dat nummer van Cradle.
En vaak ook wel wat vagere muziek, in het kader van Rob Stenders' vage muziek...Kav Verhauzer, Jebroer, etc.

Jebroer? Wie is dat nou weer?

quote:

Op zondag 2 december 2018 18:46 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Ze meten alles aan de hand van allerlei vragenlijsten en observeren je gedrag.

En verder denken ze niet na. Het is gewoon het afvinken van gedragskenmerken. Wat jij voelt en erover denkt, daar besteden ze nauwelijks aandacht aan. De psychische zorg lijkt net een fabriek. Ik zie het zo voor me dat alle aanmeldingen op een lopende band voorbij gaan.

Het gaat zo:
- Hij vertoont gedrag dit en dat, dus hij heeft die stoornis.
- Dat kan behandeld worden met deze drie vormen van therapie ... oei, ik zie dat hij die therapie allemaal al heeft gehad. Dan betekent dat hij uitbehandeld is. Nou, het wordt niet meer beter. Ik zal wel een verwijsbriefje schrijven naar de huisarts dat hij ondersteund moet worden door een maatschappelijk werker.

Hoe de vorige therapie precies verlopen was, wat allemaal wel goed ging en waardoor het na de therapie nog steeds niet lukt om de draad helemaal zelf op te pakken ... ze kijken daar niet eens naar.

Ik ben hier wel heel erg boos om dat ik altijd zo wordt behandeld. Maar ik maak overal dezelfde soort verhalen op. Dit is zoals het tegenwoordig gaat. Vroeger ging je naar een priester om te biechten en dan moest je daarna 10 weesgegroetjes doen. En iedereen was ervan overtuigd dat dat het juiste was. En tegenwoordig ga je naar de psycholoog.

Ik zeg niet dat het allemaal onzin is. Groepstherapie heeft mij zeker wel geholpen met herkenning en erkenning maar ook minder leuke confrontaties. Je kan bijvoorbeeld een schijthekel hebben aan iemand in je groep omdat die persoon narcistisch is en over je heen walst. Maar je zal in je leven altijd wel dat soort mensen tegenkomen. Je kan ervoor weglopen, maar je kan ook proberen dat niet te doen. Stukje bij beetje leer je steeds beter om niet over je heen te laten lopen. En stukje bij beetje ga je inzien dat die persoon meer is dan alleen een klootzak. Dat het moeilijke gedrag in verband staat met zijn problemen en dat hij ook niet zo'n tof leven heeft. En je gaat meer begrijpen wat er nou achter zit waarom het zoveel negatieve gevoelens bij jou oproept.

Dat is eigenlijk in een notendop hoe therapie voor persoonlijkheidsstoornissen je kan helpen. Het valt niet te sturen of af te dwingen. Je kan ook niet concreet benoemen in hoeverre je erdoor bent veranderd. Als het aanslaat - en bij de meesten is dat wel het geval - merk je dat je gedachten niet meer zo star zijn. Je krijgt zeg maar wat meer bewegingsruimte in je denken en voelen. Het zou kunnen dat daardoor oud zeer naar boven komt en dat je psychische klachten krijgt die er voorheen niet waren. Maar vroeg of laat gebeurt dat dan sowieso. Je kan het dan ook beschouwen dat je gezond genoeg bent dat je geest die klachten toelaat. Want je geest wilt niet dat je alles opkropt om maar mee te kunnen doen met de rest. Je geest wilt van die spanning af.

Maar meestal voelen mensen zich toch gelukkiger en wat meer in contact staan met hoe ze werkelijk zijn ipv negatieve aannames over zichzelf.

Pas sinds de laatste jaren realiseer ik mij dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen die wel bereid zijn aan zichzelf te werken eigenlijk mentaal erg sterk zijn. Niet iedereen durft naar zichzelf te kijken. Kijk bijvoorbeeld maar naar het nieuws hoeveel mensen in de slachtofferrol zitten te janken en de vinger naar anderen wijzen.

quote:

Op maandag 3 december 2018 00:41 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Dit is zoals het tegenwoordig gaat. Vroeger ging je naar een priester om te biechten en dan moest je daarna 10 weesgegroetjes doen. En iedereen was ervan overtuigd dat dat het juiste was. En tegenwoordig ga je naar de psycholoog.

Ik zeg niet dat het allemaal onzin is. Groepstherapie heeft mij zeker wel geholpen met herkenning en erkenning maar ook minder leuke confrontaties. Je kan bijvoorbeeld een schijthekel hebben aan iemand in je groep omdat die persoon narcistisch is en over je heen walst. Maar je zal in je leven altijd wel dat soort mensen tegenkomen. Je kan ervoor weglopen, maar je kan ook proberen dat niet te doen. Stukje bij beetje leer je steeds beter om niet over je heen te laten lopen. En stukje bij beetje ga je inzien dat die persoon meer is dan alleen een klootzak. Dat het moeilijke gedrag in verband staat met zijn problemen en dat hij ook niet zo'n tof leven heeft. En je gaat meer begrijpen wat er nou achter zit waarom het zoveel negatieve gevoelens bij jou oproept.

Dat is eigenlijk in een notendop hoe therapie voor persoonlijkheidsstoornissen je kan helpen. Het valt niet te sturen of af te dwingen. Je kan ook niet concreet benoemen in hoeverre je erdoor bent veranderd. Als het aanslaat - en bij de meesten is dat wel het geval - merk je dat je gedachten niet meer zo star zijn. Je krijgt zeg maar wat meer bewegingsruimte in je denken en voelen. Het zou kunnen dat daardoor oud zeer naar boven komt en dat je psychische klachten krijgt die er voorheen niet waren. Maar vroeg of laat gebeurt dat dan sowieso. Je kan het dan ook beschouwen dat je gezond genoeg bent dat je geest die klachten toelaat. Want je geest wilt niet dat je alles opkropt om maar mee te kunnen doen met de rest. Je geest wilt van die spanning af.

Maar meestal voelen mensen zich toch gelukkiger en wat meer in contact staan met hoe ze werkelijk zijn ipv negatieve aannames over zichzelf.

Pas sinds de laatste jaren realiseer ik mij dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen die wel bereid zijn aan zichzelf te werken eigenlijk mentaal erg sterk zijn. Niet iedereen durft naar zichzelf te kijken. Kijk bijvoorbeeld maar naar het nieuws hoeveel mensen in de slachtofferrol zitten te janken en de vinger naar anderen wijzen.

Mooi gezegd, dat eerste heb ik ook sterk het gevoel ja. Maar ben blij voor je dat jij wel iets aan die therapie voor persoonlijkheidsstoornissen hebt gehad.

quote:

Op maandag 3 december 2018 00:41 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

En verder denken ze niet na. Het is gewoon het afvinken van gedragskenmerken. Wat jij voelt en erover denkt, daar besteden ze nauwelijks aandacht aan. De psychische zorg lijkt net een fabriek. Ik zie het zo voor me dat alle aanmeldingen op een lopende band voorbij gaan.

Het gaat zo:
- Hij vertoont gedrag dit en dat, dus hij heeft die stoornis.
- Dat kan behandeld worden met deze drie vormen van therapie ... oei, ik zie dat hij die therapie allemaal al heeft gehad. Dan betekent dat hij uitbehandeld is. Nou, het wordt niet meer beter. Ik zal wel een verwijsbriefje schrijven naar de huisarts dat hij ondersteund moet worden door een maatschappelijk werker.

Hoe de vorige therapie precies verlopen was, wat allemaal wel goed ging en waardoor het na de therapie nog steeds niet lukt om de draad helemaal zelf op te pakken ... ze kijken daar niet eens naar.

Ik ben hier wel heel erg boos om dat ik altijd zo wordt behandeld. Maar ik maak overal dezelfde soort verhalen op. Dit is zoals het tegenwoordig gaat. Vroeger ging je naar een priester om te biechten en dan moest je daarna 10 weesgegroetjes doen. En iedereen was ervan overtuigd dat dat het juiste was. En tegenwoordig ga je naar de psycholoog.

Ik zeg niet dat het allemaal onzin is. Groepstherapie heeft mij zeker wel geholpen met herkenning en erkenning maar ook minder leuke confrontaties. Je kan bijvoorbeeld een schijthekel hebben aan iemand in je groep omdat die persoon narcistisch is en over je heen walst. Maar je zal in je leven altijd wel dat soort mensen tegenkomen. Je kan ervoor weglopen, maar je kan ook proberen dat niet te doen. Stukje bij beetje leer je steeds beter om niet over je heen te laten lopen. En stukje bij beetje ga je inzien dat die persoon meer is dan alleen een klootzak. Dat het moeilijke gedrag in verband staat met zijn problemen en dat hij ook niet zo'n tof leven heeft. En je gaat meer begrijpen wat er nou achter zit waarom het zoveel negatieve gevoelens bij jou oproept.

Dat is eigenlijk in een notendop hoe therapie voor persoonlijkheidsstoornissen je kan helpen. Het valt niet te sturen of af te dwingen. Je kan ook niet concreet benoemen in hoeverre je erdoor bent veranderd. Als het aanslaat - en bij de meesten is dat wel het geval - merk je dat je gedachten niet meer zo star zijn. Je krijgt zeg maar wat meer bewegingsruimte in je denken en voelen. Het zou kunnen dat daardoor oud zeer naar boven komt en dat je psychische klachten krijgt die er voorheen niet waren. Maar vroeg of laat gebeurt dat dan sowieso. Je kan het dan ook beschouwen dat je gezond genoeg bent dat je geest die klachten toelaat. Want je geest wilt niet dat je alles opkropt om maar mee te kunnen doen met de rest. Je geest wilt van die spanning af.

Maar meestal voelen mensen zich toch gelukkiger en wat meer in contact staan met hoe ze werkelijk zijn ipv negatieve aannames over zichzelf.

Pas sinds de laatste jaren realiseer ik mij dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen die wel bereid zijn aan zichzelf te werken eigenlijk mentaal erg sterk zijn. Niet iedereen durft naar zichzelf te kijken. Kijk bijvoorbeeld maar naar het nieuws hoeveel mensen in de slachtofferrol zitten te janken en de vinger naar anderen wijzen.

+1. Ben het helemaal met je eens. Ik ben ook uitbehandeld, maar heb het idee dat ik met alles geen reet ben opgeschoten. Voel me nog steeds helemaal hetzelfde, maar terug kunnen naar de GGZ is geen optie meer. Je krijgt dat weer het standaardpraatje: " Maar we kunnen niets meer voor je doen. Het moet allemaal vanuit jezelf komen.' Yeah right... dat laatste is ook wel zo, maar toch.

quote:

Op maandag 3 december 2018 09:35 schreef LordofLeaves het volgende:

+1. Ben het helemaal met je eens. Ik ben ook uitbehandeld, maar heb het idee dat ik met alles geen reet ben opgeschoten. Voel me nog steeds helemaal hetzelfde, maar terug kunnen naar de GGZ is geen optie meer. Je krijgt dat weer het standaardpraatje: " Maar we kunnen niets meer voor je doen. Het moet allemaal vanuit jezelf komen.' Yeah right... dat laatste is ook wel zo, maar toch.

Ik zou daarop hebben willen antwoorden: als het allemaal uit mezelf moest komen, waarom hebben jullie in het verleden dan aan onderzoeken/gesprekken met mij verdiend?