Draai hier alle platen in je platenkast #9 (Life Without Buildings)

Plaat 37 & 38:



Twee keer de Gaslight Anthem.

The Gaslight Anthem - The '59 Sound, tja gewoon een fijne rockplaat van mijnheer Fallon en de zijne. Ik vind dit ook meteen hun beste.

Ook nog The Gaslight Anthem - American Slang (2010) van de heren, ook een fijne plaat, maar toch al minder dan de voorganger.

quote:

Op maandag 19 november 2018 13:37 schreef pipster het volgende:
Nummero 36:

[ afbeelding ]

Eric B. & Rakim - Paid in Full, nog steeds een te gek hiphop album. Wat kan mijnheer Rakim toch heerlijk rappen.

Eric B. & Rakim - I Ain't No Joke

DEZE KLASSIEKER, !

I got a question, it's serious as cancer
Who can keep the average dancer
Hyper as a heart attack nobody smiling
'Cause you're expressing the rhyme that I'm styling

Glad121: Brant Bjork ‎– Keep Your Cool.



Hier krijg ik weer instant zin in de zomer van.

quote:

Op dinsdag 20 november 2018 17:05 schreef Z het volgende:
#134 | Mclusky - Mcluskyism

Mclusky - To Hell With Good Intentions

Stuk steviger dan dit tutten van hierboven.

Heb je de versie met enkel de 'greatest hits', of die 3-cd-boxset met b-kantjes en andere rarities?

G154 - Stars of the Lid - Avec Laudenum



Zo, klaar dus met de post-apocalyptische herrie van Godspeed, tijd voor een sereen sprankje hoop van hun Kranky label-maatjes 'Stars of the Lid'. Van alle platen die er mijn kast staan, zijn die van SotL toch wel degene die het meest 'ontstressen'. Zoveel rust straalt het gewoon uit. Zoals nu, opzetten en heerlijk naar de sneeuw/regen buiten staren

Leuk feitje: Geen idee waarom, maar er staat een portret van Koningin Beatrix op het label gedrukt.

Glad122: Bismut ‎– Schwerpunkt



We onderbreken Brant even voor een geweldige nieuwe Nederlandse plaat van deze mannen uit Nijmegen. Volledig instrumentaal met een geweldige atmosfeer, in één keer opgenomen zonder edits voor de ultieme groove.

You’ll listen to an extraordinarily honest musical encounter of three people playing, grooving and flowing to become one intuitive audio space vessel. Forty-two minutes of limitless, intertwined compositions to put the listener at ease while being dragged through daily life and all its curiosities.

G155 - Stars of the Lid - The Tired Sounds Of Stars Of The Lid



Normaal heeft een artiest hoogstens 1 Magnum Opus, maar Stars of the Lid heeft er toch duidelijk twee. Dit is de eerste. 3LP's vol met prachtige - bijna ademende - ambient, tegen het klassiek aan. En zoals Brian Eno het ooit bedoeld heeft: Dat het zowel als achtergrondmuziek werkt, maar ook als je actief luistert.

The Beatles hebben er minstens 6, Gehenna.

quote:

Op dinsdag 20 november 2018 22:04 schreef EP3 het volgende:
The Beatles hebben er minstens 6, Gehenna.

Nooit van gehoord, zal ze eens opzoeken

quote:

Op dinsdag 20 november 2018 22:30 schreef Gehenna het volgende:

[..]

Nooit van gehoord, zal ze eens opzoeken

Kan je wel overslaan.

bazbo 0247: Billy Joel - Greatest Hits - Volume 1 & Volume 2



Welja, een dubbele grootste hits. Ik heb niet zo heel veel met de heer Joel, al heb ik wel zijn vinylsingle All For Leyna (wat een kanjer is dat) destijds uit de guldenbak getrokken. All For Leyna staat hier niet eens op deze dubbelaar. Belachelijk. Deze verzamelplaat is van De Vrouw. Joel is goed in gedegen (rock)songs. Toegegeven: er staan mooie liederen op. Keertje horen = leuk. For The Longest Time = helemaal leuk. Goodnight Saigon, Piano Man en Uptown Girl: het zal wel.

bazbo 0248: Jon & Vangelis - Short Stories



Ergens in de zomer van 1980 logeerde ik een weekje bij mijn neef. Hij was hartstochtelijk singleskoper. Heel veel van wat er op de radio te horen was, had hij. Zo ook I Hear You Now door ene Jon en Vangelis, toen net uit. De naam zei me niks en ik had het nog nooit op de radio gehoord, maar ik vond het een heel mooi liedje. Opnemen op een cassettebandje, dus. In diezelfde week hoorde ik Peter Gunn (ELP) op de radio en nog geen jaar later zat ik hevig in de prog. Een vriendje liet me aan Yes horen en het duurde nog een jaar voordat ik begreep dat de zanger van Yes, Jon Anderson, de Jon van Jon & Vangelis was. Aha! Op 11 juli 1983 kocht ik deze eerste elpee van Jon & Vangelis. Ik heb de Nederlandse versie uit uit 1980. Prachtplaat. Vangelis trekt al zijn registers open; bij vlagen is het zeer experimenteel voor zijn doen, bij andere vlagen is het heerlijk vertrouwd melodieus en sentimenteel. De zangmelodieën zijn echt een aanvulling. Natuurlijk heb ik deze (en alle andere J&V) ook op cd. Verplichte kost.

bazbo 0249: Jon & Vangelis - The Friends Of Mr. Cairo



Toen dit album voor het eerst verscheen begin 1981, flopte het nogal. Pas toen later in het jaar de single I'll Find My Way Home uitkwam en de plaat opnieuw opnieuw verscheen met die single en in een andere hoes, toen werd het een enorme kraker. Klassieker. Ik kocht/kreeg 'm op 5 december 1983 en mijn exemplaar betreft de tweede versie uit 1981, afkomstig uit Australasia. Het stuk State Of Independence werd een hit voor mevrouw Donna Summer. Niet alles op dit album is even sterk, maar alles bijeen is het een fijne verzameling van sferen.

bazbo 0250: Jon & Vangelis - Private Collection



Nogal suggestieve titel. Maar dat kan iets over mijn bedorven brein zeggen. Met dat bedorven brein kocht ik deze elpee op 31 januari 1984, in de tijd dat hij net uit was. De plaat verscheen in 1983 en ik heb de Nederlandse versie uit dat jaar. De eerste vier stukken op kant 1 mogen we scharen onder ballads van de betere soort, al druipt de zoetsappigheid er af en toe vanaf. Pas met het laatste stuk op die plaatkant gaat het de swingende kant op. He Is Sailing is een prachtnummer. Maar de absolute klapper is het stuk dat kant 2 beslaat: het monumentale Horizon. Meer zeg ik niet. Kop dicht. Luisteren.



Voor de liefhebbers: Vangelis speelde op 18 juni 1991 'live' in de havens van Rotterdam. De heer mevrouw Anderson kwam een stukje 'gastzingen': Italian Song van deze elpee. Het is playback. De choreografie met de hijskranen is wél leuk.


250 vinylplaten in drie maanden tijd. Gaat lekker. Nog een boel te gaan. Ook lekker.

Glad123: Battles of 1977 ‎– To All Our Cohorts



Cadeautje van het Eindhovense Lighttown Fidelity label bij de bestelling van een andere plaat. Laten we zeggen dat ik wel snap dat dit gratis weggegeven wordt, ik hou het bij de A-kant. Volgens DIscogs is dit de zanger van Urban Dance Squad.

bazbo 0251: John Paul Jones - Music from the film Scream For Help



Eerlijk is eerlijk: ik kocht deze soundtrack uit 1985 op 6 juni 1987 alleen maar omdat Jon Anderson er twee stukken op zingt. Niet dat die twee liederen hoogtepunten zijn in het oeuvre van heer mevrouw Anderson. De rest van de plaat bleek overigens ook best genietbaar. Nu, na meer dan vijfentwintig jaar, hoor ik hem weer eens terug. Opener Spaghetti Junction jengelt er aanvankelijk lekker in, met op gitaren ene heer Jimmy Page, maar het nummer blijkt niet meer dan veel variaties over een enkele riff. Sommige liederen vind ik geen bal aan, zeker die waarin meneer Jones meent zelf te moeten zingen. Ook Madeline Bell mag een paar stukjes kwelen en die springen er ook niet uit. Vooruit: Silver Train (met JA) is dan aardig, maar meer ook niet. Christie (ook met JA) is een draak. Afsluiter Crackback, ook weer met Page, heeft wel iets weg van het geluid van gut hoe heet die band ook weer, die met Robert Plant, maar dan zonder Robert Plant. Nu ik het allemaal zo terug hoor, kan ik niet anders dan concluderen dat ik het geen denderende plaat vind. Ik geloof niet dat ik destijds veel geld voor deze plaat heb betaald. Gelukkig. De film heb ik nooit gezien. Zou ook niet weten waarom dat zou moeten.

Glad124: Brant Bjork And The Bros ‎– Saved By Magic



Weer terug bij Brant die voor deze plaat niet helemaal solo gaat maar een paar muzikanten om zich heen verzameld heeft. Opgenomen in het legendarische Rancho De La Luna.

G156 - Stars of the Lid - And Their Refinement Of The Decline

G157 Natural Snow Buildings - Daughter of Darkness



Even een plaatje van eigen hand, want het gaat hier om een handgemaakte (geverfde) vinyl box met 8 LP's van Natural Snow Buildings. Een duo uit Frankrijk die nogal vrije en psychedelische folk-drone maken. Niet voor iedereen, maar dit klikt behoorlijk bij mij tot over 6+ uur