Vanaf welke leeftijd worden kinderen 'makkelijker'

Mijn oudste is nog niet zo oud als jij bedoelt (4), maar ik vond het vanaf 2 jaar makkelijker worden in praktische zin: niet meer zo strak in de slaapjes, geen gedoe met flesjes, hapjes, gebroken nachten.. met zindelijkheid erbij werd het helemaal een stukje cake.

Maar nu.. ik worstel nu weer met zaken als de grens tussen stimuleren/motiveren en pushen, uitdagen vs. hem over z’n grenzen dwingen. Bijvoorbeeld: huilen bij zwemles omdat ie iets niet durft. In hoeverre ‘dwing’ je hem iets toch te doen?

Stom voorbeeld misschien, maar dit soort kwesties, over de vorming van je kind, vind ik veel lastiger dan de babystruggles.

Lijkt me nogal aan jezelf, je partner, band met je partner, je kinderen en aan de band met en tussen je kinderen te liggen.
De vraag is dus beetje teveel op een enorme groep mensen met compleet uiteenlopende visies, persoonskenmerken en doelen in het leven gericht denk ik

Daar is eigenlijk geen antwoord op te geven. Ik heb er 5 waarvan de oudste nu het huis uit is en heb de opvoeding nooit als moeilijk ervaren. Wat ik vooral zie als ik om mij heen kijk is dat het 'lastige' kinderen vaak ontbreekt aan structuur. Daar is denk ik de grootste winst te behalen. Structuur en duidelijkheid.

Ik denk dat elke leeftijd zijn eigen uitdagingen heeft en de struggles die daarbij horen. Bovendien speelt het karakter van de kinderen en de gezinsdynamiek een grote rol.

Mijn kinderen zijn 5 en 6 en bepaalde dingen zijn makkelijker geworden. Ze kunnen hun eigen brood smeren, kleden zichzelf aan, spelen zelfstandig buiten, gaan zelf naar het toilet etc. Aan de andere kant zijn er genoeg strubbelingen waar we druk mee zijn en die ik soms lastig vind.

En ik wil ook zeker niet de (pre)puberteit onderschatten want dat lijkt mij ook een lastige fase. Al is dat ook weer heel afhankelijk van je kind.

Vanaf wanneer wordt het makkelijker? Ik denk als ze echt een jaar of wat het huis uit zijn en op eigen benen staan. (Daar reken ik 'op kamers' dus niet onder.)
En dat bedoel ik niet lollig of flauw.

[ Bericht 56% gewijzigd door BE op 24-10-2018 12:01:48 ]

elke leeftijd heeft zijn eigen uitdagingen. Maar op t moment vind ik t best makkelijk..ze zijn 4 en 6 (jongste trekt school prima dat scheelt) wel zwemles en scouting voor de oudste, maar tijdens zwemles doe ik lekker niets en tijdens scouting loop ik hard..en als zemet vriendjes spelen heb je er geen kind aan meestal..

Even er van uitgaand dat kinderen geen serieuze ziekte hebben, want dat is zeer heftig

Het zwaarste is als ze niet doorslapen, daarna worst het al wat minder heftig. De babytijd is heel veel werk, weinig slapen en een hoop zorg. Dreumessen ook

Peuters zijn al heel wat relaxter qua zorg, maar hier begint het opvoeden al wel meer moeite te kosten

Bij kleuters is het echt een stuk relaxter, maar inderdaad, de rijd die in halen en brengen, sport, kinderfeesten etc wordt meer naarmate de schoolweftijd vordert.

De grootste last is toch wel dat je kind zich engzins gelukkig voelt en een beetje blij en tevreden kan zijn.

Ik vind de fysieke last het zwaarst op jonge leeftijd, maar zorgen over gedrag, school, pesten, etc. Worden groter naarmate ze ouder worden.

Ik vermoed dat dit tot na eventueel afstuderen blijft toenemen.

Kosten: babytijd en kinderopvangtijd zeer hoog. Schooltijd niet zo hoog, puberteit hoger, studeren zeer hoog.

Vanaf 35 ongeveer, denk ik.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 11:32 schreef Brighteyes het volgende:
Vanaf wanneer wordt het makkelijker? Ik denk als ze echt een jaar of wat het huis uit zijn en op eigen benen staan. (Daar reken ik 'op kamers' dus niet onder.)
En dat bedoel ik niet lollig of flauw.

dat..

De dames zijn 13 en 9... af en toe.....

Ik vond het makkelijker worden vanaf de middelbare school met het steeds zelfstandiger worden. Ondanks de puberteit en de schoolperikelen merk ik dat ik het duidelijk makkelijker vind dan de hele basisschool-tijd.

De periode voordat ze naar de basisschool gingen vond ik ook makkelijker dan de basisschoolperiode.

Ik denk dat elke leeftijd makkelijke en moeilijke momenten heeft.

Wat ik wel mooi vind. Ik houd al jaren een dagboek bij. En de moeilijkste momenten van behoren nu tot dierbare herinneringen. En soms zou ik willen dat ik weer in die moeilijke momenten zat in plaats van de strubbelingen waar ik nu mee zit.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 15:12 schreef livelink het volgende:
Ik vond het makkelijker worden vanaf de middelbare school met het steeds zelfstandiger worden. Ondanks de puberteit en de schoolperikelen merk ik dat ik het duidelijk makkelijker vind dan de hele basisschool-tijd.

De periode voordat ze naar de basisschool gingen vond ik ook makkelijker dan de basisschoolperiode.

Anders wel, niet direct makkelijker...
Nu is mijnes eigenlijk altijd wel gemakkelijk geweest. Ik vind vooral de wereld om ons heen vaak de bemoeilijkende factor

Ligt er ook aan waar je talenten liggen. Ik ben niet zo'n verzorgtype, dus ik vond de eerste 1,5 jaar het zwaarst. Daarna kunnen ze steeds meer zelf en vond ik het gemakkelijker worden.
Ik geniet van mijn pubers (maar ze zijn ook niet erg lastig of dwars).

Wij hebben nu 4 kinderen tussen de 10 en 14 jaar en het is opzich makkelijker als in, we hebben weer meer vrijheid. Maar ook moeilijker omdat "kleine kindjes kleine problemen en grote kinderen grote problemen".
Nu zie ik wel bij vrienden en vriendinnetjes dat wij het nog heel erg makkelijk hebben met de kinderen.

Grappig wel, bijna iedereen geeft aan dat hun eigen pubers niet zo lastig zijn. Ik ook hoor. Het is volgens mij echt iets waar je in meegroeit en als je er dan middenin zit valt gelukkig meestal wel mee.

Ik denk kind afhankelijk en periodeafhankelijk

Die van mij zijn 4 en 6 vind het nu makkelijker dan 2 jaar geleden hoef niet continu te denken waar is die, wat doen ze etc. Aan de andere kant je krijgt andere dingen erbij. Speeldates, zwemles, sport en soms wat school allemaal bedenkt waarbij het wenselijk is dat je aanwezig bent en zelf denkt oooh help hoe brei ik het rond. Scheelt denk ik ook nog of jezelf werkt of veel thuis bent etc
Vandaag een verjaardag hier thuis totaal 7 kinderen 2x 6jr, 3x 4jr en 2x 2jr. De 6 en 4 jarigen hebben een hele tijd op het woonerf gespeeld dat we zeiden heeeeeerlijk hebben nu ook eens de kans om elkaar te spreken

Ohja en onze oudste heeft een GPS horloge ivm laatst gewoon gezellig de rondweg van de wijk overgestoken en was gaan rondfietsen. Dus een week fiets op sloten en mag alleen weg met horloge onder het mom kun je ons bellen en wij jou als je thuis moet komen. Nog 2x gesmeerd en door ons opgehaald sinds dien weer binnen de regels

[ Bericht 24% gewijzigd door Goitske op 27-10-2018 20:10:47 ]

quote:

Op vrijdag 26 oktober 2018 10:15 schreef livelink het volgende:
Grappig wel, bijna iedereen geeft aan dat hun eigen pubers niet zo lastig zijn. Ik ook hoor. Het is volgens mij echt iets waar je in meegroeit en als je er dan middenin zit valt gelukkig meestal wel mee.

ik hoor mijn zus wel eens anders

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2018 19:55 schreef Goitske het volgende:

[..]

ik hoor mijn zus wel eens anders

Ik had het ook niet moeten schrijven, want het ging meteen mis gisteren en vandaag. Ze is vandaag uit woede over mij naar mijn ouders gegaan om haar hart te luchten, vrees ik. Ik heb haar de hele dag nog niet gezien. Ik weet niet eens waarom ze nou zo boos op me is.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 11:32 schreef Brighteyes het volgende:
Vanaf wanneer wordt het makkelijker? Ik denk als ze echt een jaar of wat het huis uit zijn en op eigen benen staan. (Daar reken ik 'op kamers' dus niet onder.)
En dat bedoel ik niet lollig of flauw.

Dan sowieso idd
Maar iedere leeftijd heeft z'n uitdagingen, en het cliché "kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen" klopt best wel, tot ze de deur uit zijn ofzo.
En de dramalama's onder de ouders maken zich nog steeds "vreselijke zorgen" over kun kinderen als het kind 40 is en iets in het leven loopt niet zoals de ouder het gehoopt had.

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2018 20:03 schreef livelink het volgende:

[..]

Ik had het ook niet moeten schrijven, want het ging meteen mis gisteren en vandaag. Ze is vandaag uit woede over mij naar mijn ouders gegaan om haar hart te luchten, vrees ik. Ik heb haar de hele dag nog niet gezien. Ik weet niet eens waarom ze nou zo boos op me is.

Mijn zus had van de week eentje die thuis kwam met een bekeuring omdat ze met z'n drieën op een scooter zaten
En dan ook nog was maar een heel klein stukje tot hier bij huis. En m'n zus ja en wie stond hier? De politie
Ohja favoriete zinnen alles wat met kut begint van kut school tot sport kerk etc

Ik vind het 'hoe overtuig ik ze dat huiswerk een betere tijdsbesteding is dan Netflix' ook best een behoorlijk uitdaging waar ik wel slapeloze nachten van heb

vooralsnog denk ik dat ik nu zeg 'tussen de 0 en 6 jaar' als makkelijkste leeftijd Maar dat komt misschien ook wel omdat dat al een tijd geleden is

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2018 20:03 schreef livelink het volgende:

[..]

Ik had het ook niet moeten schrijven, want het ging meteen mis gisteren en vandaag. Ze is vandaag uit woede over mij naar mijn ouders gegaan om haar hart te luchten, vrees ik. Ik heb haar de hele dag nog niet gezien. Ik weet niet eens waarom ze nou zo boos op me is.

Ach, ik ben als 12-jarige ook wel eens met een kwaaie kop in een sneeuwbui naar mijn opa gefietst (30 km verderop), en daar werd uiteraard meteen mijn vader gebeld.
We zitten in de auto, draaien daar de oprit af en mijn vader zegt: "zo, jij dacht dat je vader wel even van zijn vader op z'n falie zou krijgen?!"

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2018 20:12 schreef E.T. het volgende:
Ik vind het 'hoe overtuig ik ze dat huiswerk een betere tijdsbesteding is dan Netflix' ook best een behoorlijk uitdaging waar ik wel slapeloze nachten van heb

vooralsnog denk ik dat ik nu zeg 'tussen de 0 en 6 jaar' als makkelijkste leeftijd Maar dat komt misschien ook wel omdat dat al een tijd geleden is

je delete volgens mij heel veel. Ik vind de 2 jaar ik ga op de grond liggen gillen in de winkel fase ook niet zo'n succes. Niet dat ik daarvan onder de indruk was maar toch...

Ik vind de zorg tot een jaar of drie ook het zwaarst. Ik ben er dan ook wel heel intensief mee bezig, omdat mijn overtuiging is dat als ik die eerste jaren goed aanpak, het opvoeden makkelijker zal gaan, omdat mijn kind zich gelukkig en veilig voelt en ik er hopelijk ook goed mee kan communiceren.

Is wel een gokje. Als het een kutpuber wordt, wordt het een kutpuber.

Eerste jaren zijn fysiek zwaar, je bent er 24/7 mee bezig, daarna is het vooral een mentale kwestie, denk ik.

quote:

Op zondag 28 oktober 2018 07:47 schreef Goitske het volgende:

[..]

je delete volgens mij heel veel. Ik vind de 2 jaar ik ga op de grond liggen gillen in de winkel fase ook niet zo'n succes. Niet dat ik daarvan onder de indruk was maar toch...

O ja, die peuterpubertijd..

Dan hoop ik maar dat het over een jaar of 20 makkelijker wordt, zoals BE hierboven ergens zegt