Reïncarnatie bestaat natuurlijk niet. Maar hoe zit dit dan?

quote:

Op dinsdag 20 november 2018 06:59 schreef C.L.Werner het volgende:

[..]

Reïncarnatie dus!

Ja, en geen "hiernamaals", dat refereert bijna altijd aan een hemel of iets dergelijks. Want er is geen "hier na", het begint overnieuw En niet voor JOU... maar voor t stuk bewustzijn wat jij weer teruggegeven hebt aan het collectief.

quote:

Op zondag 11 november 2018 16:26 schreef EggsTC het volgende:

Ik heb zelf ervaringen gehad waardoor ik zwaar twijfel aan het stoppen van bewustzijn. En zeker omdat het nog niet meetbaar is, vind ik het te makkelijk om het gelijk te gooien op "weg is weg".

Maar je weet toch dat de waarneming van de mens érg onbetrouwbaar is? Ben wel benieuwd naar je ervaringen trouwens.

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2018 23:02 schreef EggsTC het volgende:
Ik was vroeger zelf ook van het dood = dood, en dan is het lampje uit, en ben je weg. Maar door verschillende ervaringen van mezelf, en boeken die ik gelezen heb over het bewustzijn, ben ik tegenwoordig ook van mening dat reincarnatie; minimaal éven veel voor de hand ligt als dood = weg.

Hier kan ik ook een behoorlijk stuk over schrijven denk ik, interessant topic. Bedankt voor het posten. Ik volg het voorlopig eerst even

“Nothing ever truly dies. The universe wastes nothing, everything is simply transformed.”

The Day the Earth Stood Still (2008)

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 11:12 schreef Maharski het volgende:
Nog steeds de filmpjes en materie alhier niet bekeken. Maar hoe ik het zie is dat de dood in feite is dat de film van je leven uit gaat. De beelden verdwijnen, de gedachten houden op, je gestalte valt uit elkaar. Maar dat wat je werkelijk bent, in essentie, blijft over. Die essentie is in alles en iedereen gelijk. Dat is één essentie waar het gehele bestaan van doortrokken is en alles en iedereen één mee is: Dat, het Absolute, God, Tao, whatever you name it. Dat wat zich heeft opgesplitst in miljoenen, zo niet miljarden of triljarden verschillende levensvormen, maar in wezen één en hetzelfde is. Dat wordt je weer bij de dood. Daarin ga je weer op. Eigenlijk ben je dat nu ook al. Het is nu ook al je essentie. Alleen je identificeert je met je tijdelijke mens-manifestatie waarin het lijkt alsof je afgescheiden bent van Dat. Maar in werkelijkheid ben je naadloos verbonden. Iemand die verlicht raakt komt tot dat besef. Daarom kan hij zich nooit meer eenzaam en afgescheiden voelen als dat eenmaal is gebeurd. Hij is diep doordrongen van dit besef en ervaart dit als een levende werkelijkheid.
Misschien is dat (verlichting) ook wat een volmaakt opgaan in Dat kan bewerkstelligen, en is er daarom dan geen brandstof meer voor reïncarnatie, maar is dat er tót die tijd (dus tot er verlichtings plaatsvindt) dus sprake van reïncarnatie. Hoe en waarin dat dan besloten is, blijft een mysterie natuurlijk. Ik heb wel eens gelezen over de zogenaamde Akasha-kronieken; een soort kosmisch onzichtbare informatieveld (te vergelijken met internet en wifi als het ware) waarin alle informatie van alle verschijnselen besloten is. Maybe dat zoiets dan reïncarnatie laat plaatsvinden of zo.

Dit is hoe ik er idd ook over denk

quote:

Op woensdag 24 oktober 2018 11:12 schreef Maharski het volgende:
Nog steeds de filmpjes en materie alhier niet bekeken. Maar hoe ik het zie is dat de dood in feite is dat de film van je leven uit gaat. De beelden verdwijnen, de gedachten houden op, je gestalte valt uit elkaar. Maar dat wat je werkelijk bent, in essentie, blijft over. Die essentie is in alles en iedereen gelijk. Dat is één essentie waar het gehele bestaan van doortrokken is en alles en iedereen één mee is: Dat, het Absolute, God, Tao, whatever you name it. Dat wat zich heeft opgesplitst in miljoenen, zo niet miljarden of triljarden verschillende levensvormen, maar in wezen één en hetzelfde is. Dat wordt je weer bij de dood. Daarin ga je weer op. Eigenlijk ben je dat nu ook al. Het is nu ook al je essentie. Alleen je identificeert je met je tijdelijke mens-manifestatie waarin het lijkt alsof je afgescheiden bent van Dat. Maar in werkelijkheid ben je naadloos verbonden. Iemand die verlicht raakt komt tot dat besef. Daarom kan hij zich nooit meer eenzaam en afgescheiden voelen als dat eenmaal is gebeurd. Hij is diep doordrongen van dit besef en ervaart dit als een levende werkelijkheid.
Misschien is dat (verlichting) ook wat een volmaakt opgaan in Dat kan bewerkstelligen, en is er daarom dan geen brandstof meer voor reïncarnatie, maar is dat er tót die tijd (dus tot er verlichtings plaatsvindt) dus sprake van reïncarnatie. Hoe en waarin dat dan besloten is, blijft een mysterie natuurlijk. Ik heb wel eens gelezen over de zogenaamde Akasha-kronieken; een soort kosmisch onzichtbare informatieveld (te vergelijken met internet en wifi als het ware) waarin alle informatie van alle verschijnselen besloten is. Maybe dat zoiets dan reïncarnatie laat plaatsvinden of zo.

Dit is where it comes down to inderdaad. En bewijs bewijs? Nee, dat is er niet, maar voor mij wel de meest logische benadering. Maar voor dood = weg, is ook geen bewijs. Niet zonder dat we weten hoe bewustzijn werkt, hoe het universum verder werkt en hoe geboorte werkt. Pas als we dat in kaart hebben kan er wellicht meer bewezen worden wat dit betreft.

quote:

Op zondag 18 november 2018 22:07 schreef luxerobots het volgende:

[..]

Waarom 'weg=weg', het meest logisch is? Omdat we weten dat de processen van het denken en omtrent het bewustzijn in onze hersenen, en in ons lichaam, zitten. Als het gepruttel in het hoofd stopt, zal het bewustzijn zeer waarschijnlijk ook stoppen. Juist omdat er geen activiteit/bewustzijn buiten het hoofd meetbaar is.

Overigens ben ik wel benieuwd naar je eigen ervaringen, eigen ervaringen hebben het meeste impact. Wat is er gebeurt dat je de kans van een voortbestaan na de dood zo nadrukkelijk open houdt?

quote:

Op zondag 25 november 2018 20:00 schreef Parafernalia het volgende:

[..]

Maar je weet toch dat de waarneming van de mens érg onbetrouwbaar is? Ben wel benieuwd naar je ervaringen trouwens.

quote:

Op maandag 26 november 2018 15:54 schreef cherrycoke het volgende:

[..]

“Nothing ever truly dies. The universe wastes nothing, everything is simply transformed.”

The Day the Earth Stood Still (2008)

http://forum.fok.nl/topic/2355854

Hier heb ik eea uitgelicht.

Fascinerend onderzoek inderdaad. Een leuk boekje hierover is Michiel Hegener zijn "leven op herhaling", waarin hij een vrij genuanceerd beeld schetst van deze onderzoeken.

Ik heb een wetenschappelijke achtergrond, bestempel mezelf als een "die-hard methodisch naturalist" en heb al nogal wat tijd besteed aan het bestrijden van pseudowetenschap (jaja, Haus als ridder van de ratio ), maar ik blijf dit onderzoek toch erg curieus vinden. Zelfs al zouden deze verhalen/herinneringen een soort van culturele memen zijn, dan blijft het fascinerend.

[ Bericht 29% gewijzigd door Haushofer op 12-12-2018 09:34:28 ]

TVP, vanavond maar eens voor gaan zitten.

quote:

finds that some details eerily match the boy’s statements and some do not.

Dit vat het onderzoek wel wat samen.
Je hebt verhalen, geen bewijs, dat het voortkomt uit een voorgaand leven, geen verklaring ervoor waarom het echt zo zou zijn en dan vanuit dat idee gaat iemand stellen dat het aannemelijk is geworden dat het zo is. De wereld op zijn kop.

En dat wat andere mensen hetzelfde als hem stellen maakt het nog niet waar.

Vanavond was Bas Steman bij het programma Jacobine over zijn reïncarnatie/regressie-ervaring waar hij een roman op baseerde. Was weer intrigerend. Zie b.v.

https://www.lokaalgelderl(...)n-bizarre-ontdekking

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 18:27 schreef Haushofer het volgende:
Vanavond was Bas Steman bij het programma Jacobine over zijn reïncarnatie/regressie-ervaring waar hij een roman op baseerde. Was weer intrigerend. Zie b.v.

https://www.lokaalgelderl(...)n-bizarre-ontdekking

Bedankt voor de link.

Wat ik het meest interessant vind, zijn de raakvlakken tussen een bijna dood ervaring en wat kinderen vertellen over het hiernamaals en hun vorige leven.

In de boeken van Jim Tucker wordt ook een aantal voorbeelden genoemd van wat kinderen beschrijven over de periode tussen het leven en de dood.

Sommige 'observeren' toekomstige ouders of blijven enkele jaren in een bos hangen.
Sommige beschrijven dat ze met een ladder naar beneden klommen en toen weer werden geboren.
En er zijn ook diegene die beschrijven dat ze in een wachtkamer waren met meerdere anderen en hun toekomstige ouders konden kiezen, om daarna door een gat in de vloer of door een raam te springen en in de buik van hun toekomstige moeder terecht te komen.

Mijn interpretatie?

Het is goed mogelijk dat naarmate het universum 'biologische' wezens mogelijk maakte en deze wezens uiteindelijk weer dood gingen, er een soort bewustzijn is ontstaan in de golffunctie.
Als we dood gaan, worden we niets meer dan een denkbeeldige cijfer van eindeloze mogelijkheden. Dat bepaalde mensen na hun dood in een realiteit terecht komen dat beschreven kan worden als 'de hemel', anderen zijn minder gelukkig en eindigen in de hel.

Een andere mogelijkheid is natuurlijk dat we in een simulatie zitten.
Dat betekend dat deze realiteit een soort grap is. Voor ons levensecht natuurlijk. De pijn en liefde die we voelen, de goeie momenten en het lijden. Alles om uiteindelijk een les te leren en te reincarneren. Maar voor wie? Wat is uiteindelijk het doel? Als we in een soort simulatie leven, wat is dan echt?

Kan de ineenstoring van de golffunctie ook gezien worden als een optimalisatie van een computer programma?

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 18:27 schreef Haushofer het volgende:
Vanavond was Bas Steman bij het programma Jacobine over zijn reïncarnatie/regressie-ervaring waar hij een roman op baseerde. Was weer intrigerend. Zie b.v.

https://www.lokaalgelderl(...)n-bizarre-ontdekking

Als iemand in de wetenschap, hoe kijk jij tegen dit soort onderwerpen aan?
Mijn gevoel zegt me dat de wetenschap in feite een nieuwe religie is waarbij 'anders denkenden', net zoals met andere religies, belachelijk worden gemaakt.

Geloof je in het onverklaarbare? Dan val je onder pseudowetenschappen en wordt je verstoten, belachelijk gemaakt of afgemaakt. Klinkt bekend hé?

Ik ben erg sceptisch. Je hebt het over kinderen die zich iets uit een vorig leven herinneren. Maar je herinneren zich nooit iets zinnigs, alles moet je ze leren. En ik geloof niet dat er in het Hiernamaals een hersenspoeler zit die nuttige informatie verwijdert en triviale zaken laat herinneren. Denk aan overlevingstactieken als zwemmen of seks.

quote:

Op woensdag 9 januari 2019 21:56 schreef Suncatcher het volgende:

[..]

Als iemand in de wetenschap, hoe kijk jij tegen dit soort onderwerpen aan?
Mijn gevoel zegt me dat de wetenschap in feite een nieuwe religie is waarbij 'anders denkenden', net zoals met andere religies, belachelijk worden gemaakt.

Geloof je in het onverklaarbare? Dan val je onder pseudowetenschappen en wordt je verstoten, belachelijk gemaakt of afgemaakt. Klinkt bekend hé?

Andersdenkenden worden niet zozeer belachelijk gemaakt; wetenschap is vrij conservatief. Dat levert een heleboel kennis op zolang het gehanteerde raamwerk overeind blijft, maar zodra er anomalieën worden gevonden, dan keert die conservatieve houding zich tegen ons.

Ik herken me overigens niet in je uitspraak. Zo had ik in mijn wetenschappelijke periode meerdere collega's die gelovig waren, en dat werd gewoon gerespecteerd en zeker niet weggelachen.

Ik weet verder niet zo goed wat ik van deze bevindingen moet denken. Ik deel de scepsis van Lunatiek, maar sta er ook voor open dat deze anomalieën een inbreuk maken op materialistische overtuigingen. Wat ik bijvoorbeeld erg interessant zou vinden, is wanneer kidneren zich talen "herinneren" waar ze vrij onwaarschijnlijk aan blootgesteld zouden kunnen zijn. Kortom: methodisch op zoek gaan naar hele specifieke markeerders. Misschien dat dat al gebeurd is, zo goed zit ik niet in het onderzoek

Je weet bij een anomalie, waar er sprake is van een onvolledigheid, van te voren niet of de waarneming onvolledig is, of de theorie. De reden is omdat de wetenschappelijke methode in de vorm van methodisch-naturalisme je niet vertelt hoe de natuur is, maar slechts hoe we haar het meest betrouwbaar kunnen onderzoeken.

quote:

Op woensdag 9 januari 2019 21:36 schreef Suncatcher het volgende:
Mijn interpretatie?

Het is goed mogelijk dat naarmate het universum 'biologische' wezens mogelijk maakte en deze wezens uiteindelijk weer dood gingen, er een soort bewustzijn is ontstaan in de golffunctie.
Als we dood gaan, worden we niets meer dan een denkbeeldige cijfer van eindeloze mogelijkheden. Dat bepaalde mensen na hun dood in een realiteit terecht komen dat beschreven kan worden als 'de hemel', anderen zijn minder gelukkig en eindigen in de hel.

Interpretaties met kwantummechanica (QM) neigen al snel naar de drogreden "we snappen QM niet, we snappen bevindingen omtrent "reincarnatieverhalen" nog niet, dus zijn ze wellicht gerelateerd", gevoed door allerlei achterhaalde QM-interpretaties over bewustzijn (Wigner). Je zegt "goed mogelijk", maar ik zie het als lukrake speculatie.

"We hebben geen flauw idee" is ook een antwoord. Maar ik zou eerder op zoek gaan naar mogelijk natuurlijke (klassieke!) verklaringen buiten de natuurkunde om. Misschien dat het op subtiele wijze een vorm van doorgeschoten patroonherkenning is. Gezien onze natuurlijke neiging daarnaar, zou me dat niets verbazen.

quote:

Op zondag 13 januari 2019 23:36 schreef Lunatiek het volgende:
Ik ben erg sceptisch. Je hebt het over kinderen die zich iets uit een vorig leven herinneren. Maar je herinneren zich nooit iets zinnigs, alles moet je ze leren. En ik geloof niet dat er in het Hiernamaals een hersenspoeler zit die nuttige informatie verwijdert en triviale zaken laat herinneren. Denk aan overlevingstactieken als zwemmen of seks.

Je weet dat elke baby kan zwemmen?
En seks is ook niet echt iets wat je geleerd hoeft te worden.

Maar dat is gewoon instinct, genetische kennis.

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2018 21:44 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:
Paar vragen voor de discussie:
- Zijn al deze mensen gek geworden, dat ze in zoiets geloven?
- Zijn al deze casussen onzin?
- Geloof jij wel of niet in reïncarnatie, en waarom?

Vraag 1: wie stelt deze vraag?
Vraag 2: geen idee
Vraag 3: geloven is een groot woord, ik heb alleen een vermoeden. Weten doen we het niet. Er kan van alles zijn, je kunt hooguit iets aannemen wat je denkt dat het is. Dat laatste dus. Dus ik vermoed dat het bestaat. Waarom: omdat ik het logisch vind. Maar wat ik logisch vind hoeft helemaal niet logisch te zijn. Man has to know his limitations.