quote:
Yves Lampaert speelt zijn favoriete platen: “Ik ben geen Johnny, maar een beetje marginaal mag wel”
Toon mij uw playlist en ik vertel u wie u bent… Belgisch kampioen wielrennen Yves Lampaert (27) bladert door zijn (digitale) platenkast en selecteert zijn favoriete nummers. Hiphop, schlagers en kleinkunst uit West-Vlaanderen. ”Ik krijg ‘moral’ van muziek voor de koers. Aan het einde van de opwarming moeten mijn oren ‘tuten’.”
Can’t Be Touched - Roy Jones jr.
Can’t be touched / Can’t be stopped / Can’t be moved / Can’t be rocked / Can’t be shook
“Dit nummer speel ik altijd voor een tijdrit. Ik zal mijn vaste protocol uitleggen: buiten op de rollen eerst een Spotify-playlist van Defqon 1. Ken je dat? Wacht, ik zal het eens laten horen. (speelt af op telefoon) Bonk, bonk, bonk, hoor je die bas? Goed hé, en het wordt alleen maar beter. (lacht) In onze B&O-koptelefoon van de ploeg hoor je de bas supergoed. Op het einde van mijn opwarming moeten mijn oren tuten.”
“Dan van de rollen naar de bus en dan nog één keer Can’t Be Touched afspelen. Ik ben daarmee begonnen op het BK tijdrijden in Chimay in 2017. Ik weet het wel, die tekst klopt niet helemaal. Ik ben een goede tijdrijder, maar Can’t Be Touched is overdreven. Maar ja, ik krijg daar moral van. Dat werkt voor mij, maar ook maar omdat ik zo’n lichte ben, zeker?”
“Tijdens een tijdrit ben ik geconcentreerd, probeer ik vooral het parcours in mijn hoofd af te spelen. Maar op het BK in Postel zat ik één keer toch met een liedje in mijn hoofd. Het was de schuld van Pieter Serry. We hadden op training samen het parcours verkend en dat was de hele tijd rechtdoor. Serrieten begon te zingen van Hooo-pe-looos en Ein – de – loos. ’t Is ook zo’n kieken, dadde.”
“Ik vertrok in Postel en dat parcours werd langer en langer. Zes kilometer rechtdoor, bocht, tien kilometer rechtdoor. In één keer schoot het in mijn hoofd: Hoo-pe-loos, ein-de-loos. Mijn concentratie was weg, maar kom, ik ben nog tweede geëindigd. Een ramp was het nu ook niet.”
Oe ver’est nog? - Berlaen
Oe ver’ est nog / zoe ‘m we ni beter / were nor huis goan
“Mijn vaste kamergenoot Tim Declercq legde dat liedje op in de bus, tijdens de Vuelta. Na een beire lange rit, met een zware aankomst boven op een col. We waren alle twee helemaal naar de kloten en het was ook nog zo’n lange verplaatsing naar het hotel. Dus toen gaf Clercq mij een oortje en liet hij dat liedje horen: Hoe ver is het nog? Zouden we niet beter naar huis gaan? Geniaal, want dat was exact hoe we ons voelden.”
“Ik hoor graag West-Vlaamse muziek, al is Berlaen eigenlijk wel een Oost-Vlaming. ’t Hof van Commerce, rapper Brihang... In interviews gooi ik er ook veel West-Vlaams tussen. Dat is wat we thuis altijd hebben gesproken. Voor ons klinkt dat normaal, maar blijkbaar is het nogal dialect-achtig. De mensen vinden dat geestig, maar ik hoop dat ze van mij toch meer gaan onthouden dan skarten alleen.
TurboPaul - Elstak
Ey, wa hoor ik daar nou, jonguh? / Das dj Paul Elstak, jonguh!
“Voor een koers – op weg van de start naar het hotel – is het rustig op de bus. Ik probeer vaak wat te slapen, zeker in grote rondes, waar je elk half uurtje slaap moet pakken. Andere gasten lezen de krant, maar niemand zal lawaai maken.”
“Eens de tactische bespreking voorbij is, slaat dat om. Dan gaat de muziek wel hard om ons op te pompen voor de start. Om toch met moral naar buiten te gaan. Vaste dj’s op de bus zijn Iljo Keisse en Niki Terpstra. Ik bijna nooit, ik heb te weinig zelfvertrouwen.” (lacht)
“Paul Elstak is bij Terpstra vaste kost. Hij is de dj van de New Kids, die mannen uit Maaskantje. Hun films zijn echt slecht, Nitro ooit gezien? Volgens mij de slechtste film die ooit gemaakt is. Maar de muziek werkt wel voor een koers. Een beetje marginaal, maar dat mag wel.”
“Zelf ben ik geen Johnny. Nee, nee, nooit geweest. Ik kom van de boerderij, ben nogal bendig (zuinig, nvdr.) opgevoed. Een boyke, een hemdeke en bruine schoenen, daar moest ik bij het uitgaan mijn plan mee trekken. (lacht) Allemaal op de groei gekocht.”
Nathaniel Rateliff & The Night Sweats - I Need Never Get Old
I’m burning away / I need never get old
“Eentje voor in de badkamer, om mee te zingen in de douche of zo. Probleem is dat ik nooit een tekst kan onthouden. Zoals Niki een hele songtekst opzeggen in je eerste interview na een overwinning, dat ga ik nooit kunnen. Echt straf. In de koers ben ik alleen maar met de koers bezig. Soms denk ik achteraf: Dju, ik had die zege moeten opdragen aan die of die, maar dan heb ik daar gewoon niet aan gedacht.”
“Clercq is ook een straffe met teksten, hij kan ze tot op het woord meezingen. Ik ben content met hem als kamergenoot. Het steekt niet zo nauw. Vroeger met Tony Martin was het anders. Muziek mocht alleen met de koptelefoon op. En dan deed hij nog teken van stiller, stiller.”
ASAP ROCKY - Praise the Lord
Give thanks, get fresh, praise the Lord then finesse, bless / I take what’s mine, then take some more
“Eentje voor op de kamer, na de koers. Ik let niet echt op teksten bij muziek, maar Praise the Lord dat zeg je in een koers toch heel vaak. Ik heb een goede engelbewaarder, denk ik. Hoeveel koersen heb ik dit jaar gereden? Negentig misschien. En vijfentachtig keer is er onderweg iets gebeurd dat veel slechter had kunnen aflopen. Een geparkeerde auto die je pas helemaal op het einde ziet. Ik vraag me vaak af: Hoe is dat nu weer mogelijk? Dus ja, Praise the Lord.”
“En dat ander lijntje tekst: I take what’s mine, then take some more – dat is natuurlijk de koers. Zonder helm op ons hoofd zijn we allemaal toffe gasten, maar in de laatste tien kilometer veranderen we. Dan vechten we voor onze plaats en moet je een ander een kloot durven aftrekken, de deur dicht durven doen. Een keer dat je in het peloton de naam hebt een coureur te zijn die aan zijn freins trekt, dan komen ze altijd terug. Omdat ze weten: bij die kan het. In de finale laat ik niemand nog passeren.”
André Hazes - Leef
Leef, alsof het je laatste dag is
Leef, alsof de morgen niet bestaat
“Je ziet: in muziek gaat mijn smaak alle richtingen uit. Vroeger op de boerderij van mijn ouders waren we altijd aan het werk met zo’n grote DeWaltradio op de achtergrond. De regel was dat die op Radio 2 moest staan. In de platenkast thuis stond vooral Dana Winner en Abba, dat genre. Mijn moeder was daar fan van, zoals alle moeders waarschijnlijk.”
“André Hazes vind ik niet slecht. Leren kennen door Johan Molly, die vroeger soigneur was bij de ploeg. Molly was de koning van de Schlager.”
“Of ik zelf leef alsof het mijn laatste dag is? Bwa, ik denk dat ik in de ploeg wel een positief iemand ben. (lacht) Alhoewel, in de Melkerie, onze trainingsgroep, zullen ze dat tegenspreken. Het probleem is dat ik een coureur ben die veel last heeft van kwaaltjes: keelpijn, zeer aan mijn zitvlak. Een ander zwijgt daarover, maar ik moet dat voor de start toch altijd eens laten vallen. In de koers blijkt het dan meestal toch mee te vallen. De zandstrooier heet ik in de Melkerie: hoe meer ik klaag, hoe beter ik rijd.”
Sean Paul - Temperature
Make I see the gal them bruk out pon the floor / From you don’t want no worthless performer
“Eentje van vroeger in de uitgang, een jaar of tien geleden. Goeie bas opnieuw. Sean Paul of Rihanna, dat hoor ik graag. Een danser ben ik niet, daarvoor moet ik al eentje gedronken hebben. Zingen en dansen, ik zou dat allemaal graag kunnen, maar het zit er niet in. Te stijf in de heupen.”
“Geloof mij, ik ken niet veel coureurs die goed kunnen dansen. Clercq kan het niet, Serrieten ook niet. Aan inzet geen gebrek, maar die ziet er op de dansvloer vooral een soort mimespeler uit. In onze ploeg hebben Alaphilippe en Jungels veruit het meest gevoel voor ritme.”
“Uitgaan is er voor mij niet meer bij, maar dat geeft niet. Op café gaan, dat is op den duur toch ook alle weken hetzelfde, neen? Een trouwfeest moeten missen met de familie vind ik al lastiger. Nu is de periode waarin we ons wat meer kunnen permitteren, maar de vriendin en de familie willen je ook wel eens zien.”
Party Squad - Ik ga hard, ik ga lekker
Niemand in die game die doet wat ik doe / Want ik doe niet wat zij doen.
“Nog wat Nederhop om af te sluiten. Ja, het past wel bij mijn seizoen. Het ging toch redelijk lekker, vind ik. Ik stond er overal waar ik wilde staan. In Harelbeke kwam ik in de vlucht met Niki nog wat tekort, maar dat was mijn eigen schuld. Veel te geweldig geweest, ik dacht rap eens in een rechte lijn naar Harelbeke te rijden. Je leert ervan.”
“Vooral in de grote rondes heb ik gevoeld dat ik een stap heb gezet. Ik heb de voorbije jaren twee keer de Vuelta gedaan, nu voor het eerst de Tour. En op het einde voelde ik me veel frisser. Niet dat het algemeen klassement veel zegt, maar in de Vuelta moest ik me uitwringen om 140ste te worden. In de Tour ben ik nu redelijk makkelijk 85ste geëindigd. Bergop kan ik comfortabel met de grote groep mee naar boven.”
“Straks de Flandrien winnen? Ik hoop erop. Dwars door Vlaanderen en het BK is een mooi seizoen. Welk nummer jullie mogen spelen als ik win? Doe maar iets van Berlaen. Hij heeft een nummer dat ‘Oltijd blijv’n goan’ heet. Zelfs als je niet meer op je benen kan staan - Moje oltijd blijv’n goan. Is dat ‘Flandrien’ of niet?