R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ten eerste, voor je ouders ben je vaak wel nummer 1. Hun eigen kind is altijd nummer 1. Niet eens elkaar is het vaak (wat ook trouwens echt niet een probleem hoeft te zijn)quote:Op zondag 14 oktober 2018 11:25 schreef Ruislip het volgende:
[..]
Ik vind dat niet vergelijkbaar. Je ouders, familie en vrienden hebben (normaal gesproken) allemaal een andere ''nummer 1'' in de vorm van hun partner.
Dat is dan juist het prettige aan een partner, dat je echt iemand hebt met wie je samen ''door het leven trekt'' als het ware. Natuurlijk zijn ouders, familie, vrienden ook enorm belangrijk, maar het is i.m.o. niet plaatsvervangend aan een relatie.
En ik vrees toch dat je er veel te romantische ideeën op nahoudt aan de hand van wat je hierboven schrijft. En nee ik ben over het algemeen niet tegen “relaties” en ja relaties kunnen leuk zijn.. maar ik merk dat veel mensen het emotionele gedeelte nogal overschatten. Dat altijd elkaars nummer 1 zijn, dat zou je echt uit je hoofd moeten halen. Je bent namelijk niet -altijd- nummer 1 voor je partner. En dat is maar goed ook, want je zou het niet eens moeten willen om altijd maar nummer 1 te zijn bij je partner. Been there. Ik had ook veel te romantische gedachten.
Ja daarom is het uitgegaan met je relaties? Als jij altijd nummer 1 was geweest voor hen en andersom was het überhaupt nooit uitgegaan toch?quote:Op zondag 14 oktober 2018 18:47 schreef Newssworld het volgende:
[..]
Klopt. Dit mis ik nu ook het meeste, iemand die er onvoorwaardelijk voor je is.
Dat kunnen ook familieleden zijn of vrienden, maar dat is toch anders.
Maar mijn ervaring van mijn relaties is het echt wel prettig dat er iemand op een andere manier er ALTIJD voor je is. Dat kan nooit op die manier worden ingevuld door familie of vrienden.
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Ik zwaai naar dieren.
Het kan om meerdere redenen uitgaan natuurlijk.. bijv ook om een kinderwens..quote:
[..]
Ja daarom is het uitgegaan met je relaties? Als jij altijd nummer 1 was geweest voor hen en andersom was het überhaupt nooit uitgegaan toch?
Ja dan is die kinderwens dus belangrijker dan je partner en staat je partner dus niet altijd op nummer 1.quote:
[..]
Het kan om meerdere redenen uitgaan natuurlijk.. bijv ook om een kinderwens..
Terwijl jij zegt “ja een relatie is anders dan je vrienden of familie want bij een relatie sta je ALTIJD op nummer 1 bij de ander”
Nee dat is dus niet zo. En dat geeft dus ook niet. Maar je familie of een gemiddelde moeder zou je nooit om zo’n reden verlaten. Wiens band is dan meer diepgevend? Wie houdt dan het meest (oprecht) van je? Juist.
En als die vrouw ook niet zo veel ervaring heeft met relaties? Die vrouwen zijn er wel hoor. Niet makkelijk te vinden misschien maar ze zijn er heus.quote:
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.quote:
[..]
Ja dan is die kinderwens dus belangrijker dan je partner en staat je partner dus niet altijd op nummer 1.
Terwijl jij zegt “ja een relatie is anders dan je vrienden of familie want bij een relatie sta je ALTIJD op nummer 1 bij de ander”
Nee dat is dus niet zo. En dat geeft dus ook niet. Maar je familie of een gemiddelde moeder zou je nooit om zo’n reden verlaten. Wiens band is dan meer diepgevend? Wie houdt dan het meest (oprecht) van je? Juist.
Om die te vinden moet je als man ook wel op zoek...en de man die op die leeftijd nog op 0 staat gaat die dame niet snel vinden..quote:
[..]
En als die vrouw ook niet zo veel ervaring heeft met relaties? Die vrouwen zijn er wel hoor. Niet makkelijk te vinden misschien maar ze zijn er heus.
Ik zwaai naar dieren.
De vraag is natuurlijk hoe relevant het gebrek aan ervaring is. Misschien is die man gewoon nooit iemand tegengekomen of heeft er nooit actie in ondernomen eerder. Wil niet zeggen dat er iets mis met hem is.quote:
[..]
Om die te vinden moet je als man ook wel op zoek...en de man die op die leeftijd nog op 0 staat gaat die dame niet snel vinden..
Nee, maar als je dan als gescheiden vrouw (hoeft niet perse) of wat langere relaties hebt gehad...kijk je wel even verder denk ik, ik bedoel dat stadium van al die eerste dingen is zei wel een keer voorbijquote:
[..]
De vraag is natuurlijk hoe relevant het gebrek aan ervaring is. Misschien is die man gewoon nooit iemand tegengekomen of heeft er nooit actie in ondernomen eerder. Wil niet zeggen dat er iets mis met hem is.
Ik zwaai naar dieren.
Uiteindelijk niet nee. Tijdens de relatie wel natuurlijk.quote:
[..]
Ja dan is die kinderwens dus belangrijker dan je partner en staat je partner dus niet altijd op nummer 1.
Terwijl jij zegt “ja een relatie is anders dan je vrienden of familie want bij een relatie sta je ALTIJD op nummer 1 bij de ander”
Nee dat is dus niet zo. En dat geeft dus ook niet. Maar je familie of een gemiddelde moeder zou je nooit om zo’n reden verlaten. Wiens band is dan meer diepgevend? Wie houdt dan het meest (oprecht) van je? Juist.
En het is gewoon een totaal andere band dan met familie of vrienden.
Inderdaad ja, er is geen middenweg in dat geval.quote:
[..]
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.
En eigenlijk in alle gevallen sta je na de geboorte van een kind meteen op plek 2.
Zij wel, maar het is niet haar eerste relatie dus wat is het punt? Ook niet die van TS trouwens, al is het even geleden maar toch. Bovendien: TS is amper 30, dan zijn er heus wel vrouwen die niet al een lange relatie met scheiding, kind en zulke dingen achter de rug hebben. Zo hoog is de nood nou ook weer niet op dat punt. Als TS 40 was zou het misschien nog een ander verhaal zijn maar zo ver zijn we niet.quote:
[..]
Nee, maar als je dan als gescheiden vrouw (hoeft niet perse) of wat langere relaties hebt gehad...kijk je wel even verder denk ik, ik bedoel dat stadium van al die eerste dingen is zei wel een keer voorbij
Zelf ervaren?quote:Op vrijdag 12 oktober 2018 16:34 schreef -mosrednA het volgende:
[..]
Als je opzoek bent naar liefde dan vind je er geen één. Zodra je stopt met zoeken en wegloopt struikel je eroverheen.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Ja oké, maar zoveel verschil in liefde die je hebt voor je familielid en voor je partner is er mijns inziens niet. Mijn punt is dat het enige verschil tussen een relatie en vriendschapis toch wel echt alleen de romantiek is en seks. En de mensen om mij heen met een goede (!) en lange serieuze relatie bevestigen dat ook. Dat is het namelijk ook wel op de lange termijn. En natuurlijk zorg je voor elkaar in een relatie -iets- meer dan voor je vrienden (als je normaal persoon bent met een paar goede vrienden)quote:
[..]
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.
Ik lees gewoon echt zo vaak van mensen die het emotionele van een relatie missen (terwijl ze dat maar weinig of niet hebben ervaren) en dat ze die leegte willen opvullen.. maar die leegte van het emotionele kun je ook heel goed opvullen door goede (!) vrienden en familie (maar oké die heb je niet voor het uitkiezen). En volgens mij kan je zelfs geen gezonde relatie hebben zonder vrienden, want de meesten zonder vrienden raken op die manier emotioneel afhankelijk van hun partner. Als die partner er niet meer is hebben ze niemand of weinig meer.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Phineas- op 14-10-2018 22:22:20 ]
Zo spannend is een relatie nou ook weer niet hoor, dat je oefenrondes nodig hebt. Ik denk dat het meer de berusting en eventueel opgekropte frustratie zijn die op die leeftijd het lastig maken. Die ervaring is zo boeiend niet.quote:
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Waarom gaat dan helft van het internet en tijdschriften daarover ?quote:
[..]
Zo spannend is een relatie nou ook weer niet hoor, dat je oefenrondes nodig hebt. Ik denk dat het meer de berusting en eventueel opgekropte frustratie zijn die op die leeftijd het lastig maken. Die ervaring is zo boeiend niet.
Ik zwaai naar dieren.
Daar moet je dus totaal niet naar luisteren man. ff serieus.quote:
[..]
Waarom gaat dan helft van het internet en tijdschriften daarover ?
Invloed van de Amerikaanse zelfhulpcultuur, die vooral bedoeld is om geld uit je zakken te kloppen met 'oplossingen'.quote:
[..]
Waarom gaat dan helft van het internet en tijdschriften daarover ?
Jammer voor je TS, dat je ook niet echt een 'drive' hebt om er wel actief werk van te maken. Wil je ook nog steeds single zijn als je 55 bent? Wil je ooit kinderen of een gezinnetje vormen?
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Uit de comfortzone ect eng gek...quote:
Jammer voor je TS, dat je ook niet echt een 'drive' hebt om er wel actief werk van te maken. Wil je ook nog steeds single zijn als je 55 bent? Wil je ooit kinderen of een gezinnetje vormen?
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Ik zwaai naar dieren.
Hmm eerlijk gezegd ben ik daar totaal niet bang voor.quote:
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Sowieso ervaar ik nog wel met enige regelmaat dat vrouwen in mij geïnteresseerd zijn (voor een relatie). Hier zitten vrouwen bij met wat soms '''rammelende eierstokken'' genoemd wordt (32+), maar ook jongere vrouwen van 23/24.
Wat dat betreft heb ik echt helemaal niet het idee dat ik nu (al) op een leeftijd ben waarin de bom al begint te roken om het zo maar te zeggen.
Ook is het niet zo dat ik echt helemaal van nul af kom. Ik heb een relatie van een klein jaar achter de rug. Weliswaar toen ik 19 was, maar het was wel serieus genoeg dat ik net dat ene jaartje kerst met schoonfamilie en allerlei van dat soort dingen heb meegepakt. Het was niet lang, maar wel alles zat erop en eraan bij die relatie. En als je de rebound die ik daarna nog heb gehad ook hebt meegepakt, zou je kunnen stellen dat ik twee relaties heb gehad. Daarnaast in mijn studentenjaren wel het nodige aantal vrouwen in mijn bed heb gehad.
Dus wat dat betreft vind ik mij niet compleet wereldvreemd op vrouwengebied. Ook heb ik eigenlijk helemaal niet het idee dat vrouwen mij hierdoor raar vinden o.i.d. of denken dat er iets mis is met mij. Onder vrienden/kennissen ook nog genoeg van mijn leeftijd die nog moeten settelen, dus misschien ligt het ook aan je sociale omgeving en je vergelijkingsmateriaal. Ik voel me in ieder geval niet heel erg raar/afwijkend ofzo.
Dat vind ik zelf ook ja. Als man van 30 (ik word pas over een half jaar dertig trouwensquote:
[..]
Zij wel, maar het is niet haar eerste relatie dus wat is het punt? Ook niet die van TS trouwens, al is het even geleden maar toch. Bovendien: TS is amper 30, dan zijn er heus wel vrouwen die niet al een lange relatie met scheiding, kind en zulke dingen achter de rug hebben. Zo hoog is de nood nou ook weer niet op dat punt. Als TS 40 was zou het misschien nog een ander verhaal zijn maar zo ver zijn we niet.
) kun je ook nog prima daten met een vrouw van 23/24. Het is echt niet dat je doelgroep alleen maar bestaat uit single moms die al kinderen uit eerdere huwelijken hebben o.i.d. Nog genoeg net studente af dames die net beginnen met werken die ook op zoek zijn naar een stabiele man, zou je zeggen ten minste.
Je hebt zeker een punt hoor.quote:
Jammer voor je TS, dat je ook niet echt een 'drive' hebt om er wel actief werk van te maken. Wil je ook nog steeds single zijn als je 55 bent? Wil je ooit kinderen of een gezinnetje vormen?
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Misschien komt mijn luiigheid op dit punt ook wel een beetje voort uit het ''voorrecht'' dat ik heb dat zich (gemiddeld over de afgelopen 10 jaar) elk jaar wel een klein handjevol vrouwen zich uit eigen initiatief bij mij aandient / initiatief neemt.
Tot nu toe heb ik er nooit werk van gemaakt, omdat ik altijd dacht ''ik kijk toch nog even verder'' en kennelijk ook omdat de wens om een relatie te hebben nog niet zodanig hoog was.
Nu ik een eigen huis, fulltime baan en algeheel stabiel leven heb, ben ik er ook wel van overtuigd dat de 'toestroom' niet opeens zal stoppen als ik straks in mei 30 word. Sterker nog, ik geloof dat ik (ondanks dat materiele zaken geen rol mogen spelen) juist nu in een fase ben beland waarin ik voor single vrouwen als een aantrekkelijke optie word gezien. Ik ben er dan ook van overtuigd dat zich in de komende periode nog wel redelijk wat mogelijkheden zullen voordoen.
Waar ik me wel zorgen over maak, is dat ik best verlegen ben geworden bij vrouwen. Als begin twintiger had ik dit helemaal niet, maar het lijkt nu vaak alsof ik op slot draai in gesprekken ofzo. Gisteravond ook : Ik zit met 4 vrienden in een cafe, vervolgens appt een vriend naar twee vrouwen die na een uurtje ook aanschuiven. Toen ik alleen met mijn vrienden zat, was ik gewoon op mijn gemak, lekker ouwehoeren. Maar toen die twee meiden erbij zaten, kon ik niet meer gewoon mijzelf zijn ofzo.
en je kunt ook nog prima daten met een vrouw van 37/36quote:
kun je ook nog prima daten met een vrouw van 23/24.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
|
|
