R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Er is tenminste nog aan je gevoeld ...quote:Op zaterdag 13 oktober 2018 00:56 schreef Ruislip het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk altijd belangrijk om te beseffen, dat het uiteindelijk om jezelf gaat en je eigen geluk. Maar ik denk dat er weinig mensen zijn die het echt totaal niet boeit hoe anderen over hen denken of wat hun maatschappelijke status is.
Wil daarmee niet zeggen dat je dus bepaalde keuzes ''voor de bühne'' moet gaan maken, maar ik denk dat het menselijk is om daar bij stil te staan soms en om het je toch wel in zekere zin aan te trekken. Als je het (zoals ik) ook weer kunt loslaten, is het niet ongezond, lijkt me.
En wat dat betreft blijft het heel dubbel, en ik denk dat de eerste opmerking van -mosrednA in dit topic de spijker op zijn kop slaat : je weet niet wat je mist, als je het niet hebt. In het dagelijks leven ben ik zeker niet ongelukkig en ben ik er ook weinig mee bezig (liefde, vrouwen, relaties etc.). Natuurlijk, nu schrijf ik er een heel topic over, maar dat komt meer voort uit een uitzondering waarin ik er wél bij stil sta en over nadenk. Maar als dit topic straks weer in de luwte terecht is gekomen, ga ik ook gewoon weer door met mijn leven en kabbelt het rustig weer maanden zo niet jaren op dezelfde manier voort.
In die periode zit ik echt niet in een dal, voel ik me niet ongelukkig en vermaak ik me prima, maar op de achtergrond speelt wel het besef dat er ''iets'' mist. Niet alleen om mijzelf richting anderen als succesvol te presenteren, maar ook puur voor mijzelf.
Een maand geleden had ik een uitje van mijn oude werk, en op de weg terug van het restaurant waar we aten, zat een vrouwelijke ex collega bij mij achterop. Ik weet wel dat ze een beetje een oogje op mij heeft. Ik vind haar niet per se op die manier interessant, maar ze deed tijdens het achterop zitten wel haar handen op mijn middel, en ging daarbij ook iets 'verder' dan een gewone vriend ofzo zou doen.
Dat was wel zo'n momentje waarop ik na tijden weer eens besefte : oja, dus zo voelde dat inderdaad ookalweer als een vrouw je iets 'intiemer' aanraakt. Is lastig te omschrijven, maar is toch een bepaald gevoel/warmte dat je daarvan krijgt dat je normaal gesproken eigenlijk nooit hebt. Dat miste ik toen wel even
Ik zwaai naar dieren.
Dat soort momenten heb ik dus af en toe. Op de momenten dat je het niet verwacht ontmoet je iemand waar het mee klikt. Op het moment zelf heb ik het met mijn schele hersens niet door, maar achteraf denk ik dan van: "had ik maar dit of dit gedaan if gezegd", maar dan is het moment dus al lang en breed voorbij.quote:Op vrijdag 12 oktober 2018 17:00 schreef -mosrednA het volgende:
[..]
Er gebeurt inderdaad sowieso niets als je een actie onderneemt nee.
De vraag is; kun je je herinneren spijt te hebben gehad van gelegenheden waarbij je geen actie hebt ondernomen?
Zoja, dan is er werk aan de winkel
Zonee, dan is het achterover leunen tot er zich een moment voordoet dat elke vezel in je lichaam schreeuwt om op te staan.
Je bent verder niet bang "om af te gaan" ofzo?
Ben nu 30, laatste 'relatie'(voor zover je dat kan noemen) 9 jaar geleden. Sindsdien wel gesproken met een aantal dames maar verder dan dat kwam het niet. Sinds een jaar of 3 wat afstand genomen aangezien ik er niet meer op reken dat ik vrouw, kindje etc zal hebben. In mijn omgeving zijn alleen maar dames die getrouwd, kindjes hebben. Verder druk met werk en 4 vrienden die ik via de app groep spreek maar daar blijft het bij. Heeft ook met hun sociale leven te maken. Ik heb de hoop opgegeven en vul de leegte met (over)werken. Draagt wel bij aan mijn ontwikkeling maar ik zou zeggen: als je kansen hebt ga er dan voor.quote:
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
Is 30 niet wat jong om een eventuele gezinswens overboord te gooien?quote:
[..]
Ben nu 30, laatste 'relatie'(voor zover je dat kan noemen) 9 jaar geleden. Sindsdien wel gesproken met een aantal dames maar verder dan dat kwam het niet. Sinds een jaar of 3 wat afstand genomen aangezien ik er niet meer op reken dat ik vrouw, kindje etc zal hebben. In mijn omgeving zijn alleen maar dames die getrouwd, kindjes hebben. Verder druk met werk en 4 vrienden die ik via de app groep spreek maar daar blijft het bij. Heeft ook met hun sociale leven te maken. Ik heb de hoop opgegeven en vul de leegte met (over)werken. Draagt wel bij aan mijn ontwikkeling maar ik zou zeggen: als je kansen hebt ga er dan voor.
Krap 1 jaar (geloof 10 maanden o.i.d. )quote:
Hoe lang heeft de relatie die je had geduurd?
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gekquote:
[..]
Is 30 niet wat jong om een eventuele gezinswens overboord te gooien?
Er bestaat natuurlijk ook een wereld buiten jouw omgevingquote:
[..]
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gek
Maar.. datgene waar jij naar verlangt kunnen toch ook je ouders, familie en vrienden bieden?quote:
[..]
Wat is af gaan?
Moet toegeven dat ik best gevoelig ben voor de mening van anderen en dat ik ook graag aan het ideale plaatje wil voldoen of in ieder geval niet iemand wil zijn waar op wordt ''neergekeken''.
Gelukkig heb ik wel het idee dat dit anno 2018 veel minder het geval is voor (eeuwige) singles dan voorheen. Het is zeker niet raar meer ofzo (ben 29).
Maar op sommige momenten heb ik er idd wel last van. Mijn 5 meest hechte vrienden hebben allemaal een relatie. Spreken ca. 1 x per maand af, en als je dan al die verhalen hoort van hen. Het is misschien niet allemaal ideaal een relatie, maar je ''hoort'' toch bij iemand, je geeft je leven wel wat meer kleur, inrichting, wending. Je bent belangrijk voor iemand.
Dat vind ik toch wel waardevol. Ik ben nu voor niemand echt belangrijk. Als ik een week op vakantie wil naar Bukarest, kan dat zonder dat iemand zich afvraagt waar ik ben en zonder dat het iemand echt boeitZal er geen traan om laten, maar weet nog wel uit die korte relatie op mijn 19e hoe dat voelde als je haar met ''trots'' voorstelde ergens, zo van : deze hoort bij mij.
Dat zou ik nog wel eens opnieuw willen ervaren.
Ik ben ook single, maar ik weet dat ik altijd heel waardevol en belangrijk zal zijn voor mijn familie en ook waardevol (maar minder natuurlijk) voor een aantal vrienden.
Als je nou zei dat je verlangde naar romantiek en seks of naar een huisje boompje beestje had
Ik het wel begrepen ja. Dat zijn dingen die je niet uit andere “bronnen” zoals familie of vrienden kunt halen.
Ja, maar dat is toch niet hetzelfde? Mijn zus en ik houden op een andere manier van elkaar dan dat we van onze vriendjes houden. Het is allebei heel waardevol, maar niet te vergelijken. Het voelt anders.quote:
[..]
Maar.. datgene waar jij naar verlangt kunnen toch ook je ouders, familie en vrienden bieden?
Ik ben ook single, maar ik weet dat ik altijd heel waardevol en belangrijk zal zijn voor mijn familie en ook waardevol (maar minder natuurlijk) voor een aantal vrienden.
Als je nou zei dat je verlangde naar romantiek en seks of naar een huisje boompje beestje had
Ik het wel begrepen ja. Dat zijn dingen die je niet uit andere “bronnen” zoals familie of vrienden kunt halen.
Dat is niet lang, maar een relatie op je 19e is echt wat anders dan een relatie rond je 30e.quote:
[..]
Krap 1 jaar (geloof 10 maanden o.i.d. )
Zoals iemand hier al zei is er meer dan alleen je omgeving. Als je echt weer een relatie zou willen dan zou ik het juist daarbuiten gaan zoeken, bijvoorbeeld in (nieuwe) hobbies, waar je mensen met de zelfde interesses tegenkomt.quote:
[..]
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gek
Ik vind dat niet vergelijkbaar. Je ouders, familie en vrienden hebben (normaal gesproken) allemaal een andere ''nummer 1'' in de vorm van hun partner.quote:
[..]
Maar.. datgene waar jij naar verlangt kunnen toch ook je ouders, familie en vrienden bieden?
Ik ben ook single, maar ik weet dat ik altijd heel waardevol en belangrijk zal zijn voor mijn familie en ook waardevol (maar minder natuurlijk) voor een aantal vrienden.
Als je nou zei dat je verlangde naar romantiek en seks of naar een huisje boompje beestje had
Ik het wel begrepen ja. Dat zijn dingen die je niet uit andere “bronnen” zoals familie of vrienden kunt halen.
Dat is dan juist het prettige aan een partner, dat je echt iemand hebt met wie je samen ''door het leven trekt'' als het ware. Natuurlijk zijn ouders, familie, vrienden ook enorm belangrijk, maar het is i.m.o. niet plaatsvervangend aan een relatie.
Dat lijkt me ook, maar wat wil je daar precies mee zeggen dan?quote:
[..]
Dat is niet lang, maar een relatie op je 19e is echt wat anders dan een relatie rond je 30e.
Ja zo denk ik er ook wel eens over. Misschien wel graag iets willen, maar ook niet weten waar/hoe te beginnen.quote:
[..]
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gek
Aan de andere kant denk ik ook vaak bij mezelf : Gast, dit gaat wel om iets redelijk essentieels in het leven : het vinden van een partner. Hoezo neem je dat zo niet-serieus en toon je er zo weinig inspanning/initiatief voor?
Want in jouw redenering blijf ik ook 'hangen' : Tja iedereen die ik leuk vind, is al bezet. En ik ontmoet weinig nieuwe vrouwen in het dagelijks leven. Dus houdt het maar op. Terwijl je natuurlijk best wat meer initiatief kunt nemen.
Dat de relatie van toen niet veel zegt over hoe een relatie nu is.quote:
[..]
Dat lijkt me ook, maar wat wil je daar precies mee zeggen dan?
Doe je dit eigenlijk voor jezelf of omdat het 'er bij' zou horen?quote:
[..]
Ja zo denk ik er ook wel eens over. Misschien wel graag iets willen, maar ook niet weten waar/hoe te beginnen.
Aan de andere kant denk ik ook vaak bij mezelf : Gast, dit gaat wel om iets redelijk essentieels in het leven : het vinden van een partner. Hoezo neem je dat zo niet-serieus en toon je er zo weinig inspanning/initiatief voor?
Want in jouw redenering blijf ik ook 'hangen' : Tja iedereen die ik leuk vind, is al bezet. En ik ontmoet weinig nieuwe vrouwen in het dagelijks leven. Dus houdt het maar op. Terwijl je natuurlijk best wat meer initiatief kunt nemen.
Want je hoeft natuurlijk geen partner als je liever alleen bent. Ook prima. Beter dan blijven hangen in een slechte relatie bijvoorbeeld. Het leven bestaat niet uit een lijstje dat je moet gaan afvinken ofzo. Trouwen en kinderen krijgen is evenmin een verplichting, dat is gewoon een keuze die je maakt. Net als het hebben van een relatie. Of bewust single zijn.
Ik ben heel graag alleen, al jaren alleen en heb me in die tijd ook prima vermaakt.quote:
[..]
Doe je dit eigenlijk voor jezelf of omdat het 'er bij' zou horen?
Want je hoeft natuurlijk geen partner als je liever alleen bent. Ook prima. Beter dan blijven hangen in een slechte relatie bijvoorbeeld. Het leven bestaat niet uit een lijstje dat je moet gaan afvinken ofzo. Trouwen en kinderen krijgen is evenmin een verplichting, dat is gewoon een keuze die je maakt. Net als het hebben van een relatie. Of bewust single zijn.
Maar ik merk nu wel dat ik het een beetje zat begin te worden en ook wel wat meer behoefte krijg aan genegenheid, settelen, etc.
Het is niet zo zeer om erbij te willen horen, maar ik denk ook omdat ik onderhand gewoon wel eens toe ben aan een nieuwe levensfase. Het alleen thuis komen, alleen eten, alleen een daginvulling maken, alleen (soms als er geen vrienden / familie beschikbaar is of als ik geen zin in hen heb) op pad gaan ergens naartoe, vakanties die altijd lastig of niet te plannen zijn, of je gaat in je eentje : Op een gegeven moment heb je dat (of ik tenminste) gewoon wel een keer gezien.
Natuurlijk is het lekker, lang leve de lol, vrijheid, ruimte. Maar ik moet er niet aan denken dat dit de komende 10 jaar zo door hobbelt als het de afgelopen 10 jaar heeft gedaan.
Voor mij spreekt het wel voor zich dat ik geen relatie aan ga die half aanvoelt. Het moet wel iemand zijn die echt in mijn straatje past. Daar wringt ook meteen de schoen, want er zijn er niet zoveel van.
Ik begrijp het. Het klinkt eerst alsof het niet vanuit jezelf kwam maar vanuit een behoefte om ergens bij te horen ofzo en dat lijkt me niet gezond. Maar als je dat zelf wilt snap ik het wel. Je hoeft natuurlijk ook niet gelijk de 'hoofdprijs' te scoren of iemand waarmee je de rest van je leven samen bent. Je zegt dat je vrienden al bezet zijn, maar hoe zit het met vrienden van vrienden? Mensen van een hobbyclub?quote:
[..]
Ik ben heel graag alleen, al jaren alleen en heb me in die tijd ook prima vermaakt.
Maar ik merk nu wel dat ik het een beetje zat begin te worden en ook wel wat meer behoefte krijg aan genegenheid, settelen, etc.
Het is niet zo zeer om erbij te willen horen, maar ik denk ook omdat ik onderhand gewoon wel eens toe ben aan een nieuwe levensfase. Het alleen thuis komen, alleen eten, alleen een daginvulling maken, alleen (soms als er geen vrienden / familie beschikbaar is of als ik geen zin in hen heb) op pad gaan ergens naartoe, vakanties die altijd lastig of niet te plannen zijn, of je gaat in je eentje : Op een gegeven moment heb je dat (of ik tenminste) gewoon wel een keer gezien.
Natuurlijk is het lekker, lang leve de lol, vrijheid, ruimte. Maar ik moet er niet aan denken dat dit de komende 10 jaar zo door hobbelt als het de afgelopen 10 jaar heeft gedaan.
Voor mij spreekt het wel voor zich dat ik geen relatie aan ga die half aanvoelt. Het moet wel iemand zijn die echt in mijn straatje past. Daar wringt ook meteen de schoen, want er zijn er niet zoveel van.
Totdat je 50 bent en niemand hebt. Je blijft niet eeuwig jong.quote:
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
Het heeft ook meer met mijn mindset te maken. Ik heb een leidinggevende positie en ben van mijzelf best direct in het scheiden van privé en werk. En ik doe genoeg buiten, maar veelal wel eenmans. Hoe fijn is het om een keer thuis te komen, samen gezellig op de bank en een filmpje kijken of iets leuks met iemand te doen.quote:
[..]
Ja zo denk ik er ook wel eens over. Misschien wel graag iets willen, maar ook niet weten waar/hoe te beginnen.
Aan de andere kant denk ik ook vaak bij mezelf : Gast, dit gaat wel om iets redelijk essentieels in het leven : het vinden van een partner. Hoezo neem je dat zo niet-serieus en toon je er zo weinig inspanning/initiatief voor?
Want in jouw redenering blijf ik ook 'hangen' : Tja iedereen die ik leuk vind, is al bezet. En ik ontmoet weinig nieuwe vrouwen in het dagelijks leven. Dus houdt het maar op. Terwijl je natuurlijk best wat meer initiatief kunt nemen.
Kop ik wel een treinquote:
[..]
Totdat je 50 bent en niemand hebt. Je blijft niet eeuwig jong.
Ik zwaai naar dieren.
*Raises hand*
Ik game en droom mijn leven weg, honger ik naar de liefde? Tuurlijk ben alleen te lui om er wat aan te doen...
Ik game en droom mijn leven weg, honger ik naar de liefde? Tuurlijk ben alleen te lui om er wat aan te doen...
Klopt. Dit mis ik nu ook het meeste, iemand die er onvoorwaardelijk voor je is.quote:
[..]
Ik vind dat niet vergelijkbaar. Je ouders, familie en vrienden hebben (normaal gesproken) allemaal een andere ''nummer 1'' in de vorm van hun partner.
Dat is dan juist het prettige aan een partner, dat je echt iemand hebt met wie je samen ''door het leven trekt'' als het ware. Natuurlijk zijn ouders, familie, vrienden ook enorm belangrijk, maar het is i.m.o. niet plaatsvervangend aan een relatie.
Dat kunnen ook familieleden zijn of vrienden, maar dat is toch anders.
Maar mijn ervaring van mijn relaties is het echt wel prettig dat er iemand op een andere manier er ALTIJD voor je is. Dat kan nooit op die manier worden ingevuld door familie of vrienden.
|
|
