Elliebel, fijn dat het goed is gegaan met het plaatsen van de buisjes! Ik hoop echt dat het gaat helpen.
Wolken,
voor de goede stats bij het 1e CB bezoek! En ik ben benieuwd naar het draagconsult. Ik gebruik ook een ftg, ben er zelf zeer over te spreken
Songeur, wij hebben de super mat speelkleed van Tiny Love. Is nogal hysterisch met kleurtjes, maar hij is lekker groot (1,5 bij 1 meter) en dik en kan ook buiten worden gebruikt omdat de onderkant waterdicht is. Plus dat er wat ritseldingen inzitten, een haakje om speelgoed aan te bevestigen, een bijtspeeltje en een spiegeltje, genoeg voor uren speel- en ontdekkingsplezier dus.
Het laten huilen van een baby, ik heb het nooit gekund en zal het ook nooit kunnen, daarin inderdaad wel onderscheid makende tussen huilen en jengelen. Zelfs onze oudste laat ik met haar 22 maanden nog niet graag huilen, al doen we dat nu soms wel als ze moet slapen en ze bijvoorbeeld gaat huilen omdat ze graag wil blijven spelen. Zolang het huilen niet wordt 'gebruikt' om iets gedaan te krijgen, is het een teken dat een kind iets nodig heeft en dat zal ik ze dan nooit ontzeggen. En een huilende baby heeft mijn inziens altijd iets nodig, het is de enige manier waarop ze je iets kunnen vertellen... Wel is het zo dat ik niet altijd meteen kán komen als N huilt, bijvoorbeeld als ik druk ben met J die ook nog te jong is om bepaalde dingen zelf te doen. Het nadeel van 2 kinderen onder de 2
Fleur, knappe M, wat een mooie update!
Jentin, J is ook een duimertje en duimt omdat het haar ontspanning geeft. Ze gebruikt het ook om in slaap te vallen en soms blijft het duimpje er dan in zitten. Is hier dus geen teken van honger, ook niet toen ze nog een baby was.
Minilot, knappe (grasetende) O
PKM, wat naar van die slechte nacht(en)! Hoe is het nu met Banaan? En is jullie nacht vannacht beter geweest?
Jagar, ook al zulke dramanachten, ik hoop dat er snel verbetering in komt want ik begrijp volledig dat jij je breekpunt aan het bereiken bent (of al bereikt hebt). Het is ook niet niks...
Exode, ondergepoept worden is al erg maar 's nachts natuurlijk wel een tikkeltje erger
Hier nog een deelneemster van de drama-nachten-club, al gelukkig niet zo drama als wat ik bij anderen hier lees. N blijft verschrikkelijk onrustig tijdens de nachten, de afgelopen nachten nog erger dan ervoor. Ze huilt niet, lijkt vaak ook wel te slapen, maar schuift heen en weer, pruttelt, beweegt haar hoofdje heen en weer, verliest doorlopend haar speen en begint dan bijna te huilen als ik de speen niet snel genoeg terug stop. Getwijfeld of we weer moesten beginnen met nachtvoedingen, dat de onrust misschien van honger komt ook al huilt ze verder niet. Een beslissing daaromtrent echter uitgesteld omdat we wilden kijken of de onrust vanzelf af zou nemen, omdat ik ergens ook bang ben dat we N aanwennen dat ze 's nachts de fles blijft krijgen. Vannacht uiteindelijk na ruim 2 uur wakker liggen toch maar een flesje gegeven omdat ik ten einde raad was, daarna leek het 15 minuten goed te gaan en begon de onrust helaas toch weer van voren af aan. Uiteindelijk heb ik haar weer op mijn borst laten slapen, terug naar af want dat was de 1e 8 weken de enige manier waarop ze rustig sliep. Ik hoop dat ze even in een sprongetje zit, want nu met werken erbij kan ik het mij echt niet veroorloven om de hele nacht met N op mijn borst te liggen