Het vintage objectieven topic #4

En dan een keer met die grote Tokina, de ATX150 5.6/150-500mm op de Sony A6000 in datzelfde natuurpark met nét even licht en nét even beesten.

Pater Davidsherten

Elaphurus davidianus by Ouwesok, on Flickr

Elaphurus davidianus by Ouwesok, on Flickr

Elaphurus davidianus by Ouwesok, on Flickr

Soms kan het geen kwaad om, als je iets nieuws of vernieuwends op de markt wilt brengen eens te kijken of de consument er wel op zit te wachten.
Sigma deed dat in de 70's bepaald anders. Die zette spullen in de markt en keek op die manier of het aansloeg of niet.

In 1975 en 1978 bracht Sigma respectievelijk een 2.8/135mm en een 5.6/300mm uit met de toevoeging 'Pantel'.
Beide Pantel varianten hadden als vernieuwende feature dat je het diafragma tot een indrukwekkende 64 kon dichtdraaien om zo heel veel scherptediepte te krijgen. Daar zou vast wel iemand op zitten te wachten.

Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Nou, niet dus. In de tijdschriften werden de Pantels bepaald niet enthousiast binnengehaald. Naast die krankzinnige 64 als kleinste diafragma hadden ze eigenlijk niets nieuws te bieden en kwalitatief waren ze ook niet bepaald topklasse.
Wat Sigma daarbij leek te vergeten was dat je in midden jaren 70 met ISO400 (24^o DIN noemden we dat toen) wel zo ongeveer op de top van de lichtgevoeligheid zat en zeker de kleurenfilms in die categorie waren ronduit slecht te noemen.
Eigenlijk had niemand met een kleinbeeldcamera het begin van een behoefte om dat diafragma tot 64 dicht te draaien.
_{Met grootformaat is het een ander verhaal maar dat komt misschien nog wel een keer}

Samenvatting: De Sigma Pantel werd niet echt een verkoopsucces. Van de 135mm werden er weinig verkocht. Van de 5.6/300mm wist ik aanvankelijk niet eens van het bestaan tot ik er vorig jaar bij de laatste fotograficabeurs voor het grote afgelasten een zag liggen. Voor een uiterst zacht prijsje, dus voor ik er zelf erg in had zat ie al in mijn tas. Ging thuis in de kast voor 'komt nog wel eens aan bod'.

Afgelopen weekend het ding maar eens op de A6000 gedraaid en dan maar eens kijken hoe het werkt. Dat geintje met die 64 doe ik nog wel een keer als ik volop licht heb. Dit rondje ging erom om te kijken hoe ie als lens nou eigenlijk is.

Qua bouw en ergonomie is het een dertig in een dozijn 300mm, werkelijk alle 300mm's uit de 70's werken zo. Opvallend aan de Pantel is zijn enorme instelschroefgang waardoor ie erg traag focust.
Minpuntje daarbij is de minimum instelafstand van maar liefst zes meter.
Scherpstellen is best een uitdaging, de Pantel heeft geen abrupte overgang van scherp naar onscherp maar een heel geleidelijke waardoor het perfecte punt vrij lastig te vinden is.

Performancewise is de Pantel niet echt een hoogvlieger al was onderstaand rondje natuurpark voor elke lens uitdagend geweest. Kouwe-jattenweer zonder contrast en eigenlijk ook zonder licht.

Desalwelteplus:

Ondanks zes bladen toch best een fraai achtergrondje
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

een van de rotste hoeken in het Natuurpark waar geen licht is en wel kuifeenden
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Scherpe contouren in twee richtingen die er niet helemaal uitkomen. Bij het focussen had ik al het sterke gevoel dat de Pantel nogal last heeft van astigmatisme
_{een lensfout die bijna niet uit te leggen is zonder moeilijk te doen}
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Katjes, altijd leuk om het scherp/onscherpverhaal mee te doen
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Hey, er loopt iets langs. Gelukkig liep het langzaam want scherpstellen was een uitdaging.
_{peaking proberen te krijgen op gewei}
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Nog wat klieren met rietpluimen
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

en met beukeblaadjes
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Met die lage zon erachter. Echt flaren doet de Pantel niet
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

En net voor het licht uit gaat ben ik bij de wilde zwaan
Sigma Pantel 5.6/300mm by Ouwesok, on Flickr

Verdict: leuke lens om te hebben vanwege zijn geschiedenis en omdat ie stiekem toch best een klein beetje zeldzaam is en natuurlijk leuk om zo af en toe eens met zo'n 70's-pijp op pad te zijn.
Nog doen: Een keer op pad met fatsoenlijk licht en dan statief mee en die F64 proberen
_{maar dat komt nog}

Qua verzamelbaar zit je bij de Pantel wel goed, ik heb nog even gezocht maar meer dan twee kon ik er niet vinden al zou het me niet verwonderen dat er nog ergens een 200mm Pantel is geweest. Ik vond er één verwijzing naar maar zelfs Sigma zelf zwijgt erover.
De 135mm is van de twee nog wel te vinden al is ie niet heel algemeen (Telemax kom je vaker tegen). De 300mm kwam uit toen iedereen al wel zo ongeveer klaar was met dat Pantel-gedoe en die vind je dus beduidend lastiger.

400 ASA/iso is toch 27° DIN. Tenminste, dat zie ik regelmatig op doosjes staan

f/64, dan kom je bij zonnig weer en ISO 4000 uit op 1/250e Ideaal als je zonder ND filter water "glad" wilt maken

quote:

Op dinsdag 2 februari 2021 06:20 schreef derLudolf het volgende:
400 ASA/iso is toch 27° DIN. Tenminste, dat zie ik regelmatig op doosjes staan

Yep. eigenlijk wel lachwekkend dat er vroeger twee gevoeligheidsindicaties op een filmpje stonden die volledig om te rekenen waren en naast de schaal alleen verschilden in de beschrijving hoe je ze moest bepalen dat dan weer geen invloed had op de waarde

Leuk leesvoer met ook nog de oudere gevoeligheidsschalen erin

quote:

f/64, dan kom je bij zonnig weer en ISO 4000 uit op 1/250e Ideaal als je zonder ND filter water "glad" wilt maken

Ik ga het in elk geval nog wel een keer proberen maar écht hoge verwachtingen heb ik er nou niet meteen van. F64 is bij een kleinbeeldlens een bijzonder klein gaatje, zelfs bij een 300mm. De performance van een kleinbeeldlens loopt over het algemeen na F11 terug. Bij 'normale' lenzen merk je dat bij ongeveer 22 omdat dan het contrast vrij drastisch terugloopt.
Ik verwacht dat bij de Pantel 300mm ook.
Een ander ding dat je, meest met kortere brandpuntsafstanden met dergelijke kleine openingen kunt krijgen is onscherpte omdat het gaatje waardoor je fotografeert een 'merkbare' verhouding met de golflengte van het licht begint te krijgen en dat op grond daarvan de randen van het diafragma in negatieve zin aan de beeldvorming beginnen bij te dragen, de zgn 'meskantbelichting' of met een fraaiere vakterm 'diffractie'

Hoi,

Ben in bezit van een Kiron 105 mm macro lens met FD vatting


Ik heb een adapter ring zodat ik deze kan gebruiken op mijn EOS.

Ik zit te denken om een adapter FD tot EOS aan te schaffen zodat ik die lens ook op mijn EOS kan gebruiken.

Iemand hier ervaring mee? Ik hoor het graag.

quote:

Op dinsdag 13 juli 2021 21:41 schreef Clayton1 het volgende:
Hoi,

Ben in bezit van een Kiron 105 mm macro lens met FD vatting
[ afbeelding ]

Ik heb een adapter ring zodat ik deze kan gebruiken op mijn EOS.

Ik zit te denken om een adapter FD tot EOS aan te schaffen zodat ik die lens ook op mijn EOS kan gebruiken.

Iemand hier ervaring mee? Ik hoor het graag.

Die FD<->EOS adapters heb je in twee soorten. Eentje zonder glas die eigenlijk als voornaamste nadeel heeft dat je niet meer tot oneindig kunt instellen. De kwaliteit van die Kiron blijft echter gewoon gehandhaafd.

Tweede smaak is die met een klein negatief elementje erin die maakt dat je wél tot oneindig kunt scherpstellen. Beduidend prijziger dan die glasloze én met een dingetje, dat negatieve elementje heeft invloed op de kwaliteit van de lens die je gebruikt.
Ik heb er zo een met glas en daar ben ik wel wat mee aan het experimenteren geweest, onder andere met een FD 50mm macro. Op zich viel me de scherpte nog mee, ik had daar ergere dingen verwacht. Wat je wél hebt is dat er zo her en der rare kleureffectjes optreden die je eigenlijk niet wilt en die aan je totale plaatje nogal afbreuk doen.

Advies voor een macrolens met FD-mount op een EOS: neem die glasloze. Dan maar niet op oneindig, je gebruikt zo'n ding in het macrobereik, daar is het immers een macrolens voor.

Eerlijk advies : gebruik op je EOS je Sigma 105mm en gebruik die Kiron op de A6000, Met de A6000 heb je veel meer controle over die lens, vooral omdat je hem makkelijk gediafragmeerd kunt scherpstellen, dat is op de EOS best wel een uitdaging.

quote:

Op dinsdag 13 juli 2021 23:19 schreef Ouwesok het volgende:

[..]

Die FD<->EOS adapters heb je in twee soorten. Eentje zonder glas die eigenlijk als voornaamste nadeel heeft dat je niet meer tot oneindig kunt instellen. De kwaliteit van die Kiron blijft echter gewoon gehandhaafd.

Tweede smaak is die met een klein negatief elementje erin die maakt dat je wél tot oneindig kunt scherpstellen. Beduidend prijziger dan die glasloze én met een dingetje, dat negatieve elementje heeft invloed op de kwaliteit van de lens die je gebruikt.
Ik heb er zo een met glas en daar ben ik wel wat mee aan het experimenteren geweest, onder andere met een FD 50mm macro. Op zich viel me de scherpte nog mee, ik had daar ergere dingen verwacht. Wat je wél hebt is dat er zo her en der rare kleureffectjes optreden die je eigenlijk niet wilt en die aan je totale plaatje nogal afbreuk doen.

Advies voor een macrolens met FD-mount op een EOS: neem die glasloze. Dan maar niet op oneindig, je gebruikt zo'n ding in het macrobereik, daar is het immers een macrolens voor.

Eerlijk advies : gebruik op je EOS je Sigma 105mm en gebruik die Kiron op de A6000, Met de A6000 heb je veel meer controle over die lens, vooral omdat je hem makkelijk gediafragmeerd kunt scherpstellen, dat is op de EOS best wel een uitdaging.

Dank je , duidelijk verhaal. Ik ga nog een paar keer testen als het weer wat beter is. Maar heb het idee dat ik er afscheid van ga nemen.

Uit de serie maffe Sigma's uit begin jaren 70 had ik vandaag de 2.8/100mm mee. Op de ring van de mijne staat het niet maar de meeste hebben de naam Micro-Macro als toevoeging.
Macro kan ie dan wel maar micro is ie bepaald niet en lichtgewicht ook niet.

Bijeengeraapt setje met de zonnekap van Telemax, die zonnekap is geen overbodige luxe, deze macrolens van bijna een halve eeuw oud wil best wel overstralen, zelfs met een behoorlijk verzonken frontelement.



Scherpstellen doet ie net als alle andere Sigma's die ik heb uit die serie, het normale bereik met de normale scherpstelring. Wil je écht close, dan pak je de tweede ring die de optische samenstelling van de lens nogal verandert en ik verklap alvast dat dat niet echt een verbetering is.

Vanmiddag dus een flinke serie opnamen gemaakt en de resultaten daarvan komen zeer binnenkort in dit topic.
_{was wel weer eens leuk om ouwezooizaterdag in ere te herstellen}

Terug bij die 100mm uit 1972

Hij zit duidelijk anders in elkaar dan de macrolenzen zoals we die kennen. Zonder hulp kun je scherpstellen tot pakweg 90cm, je houdt dan iets over kleiner dan een A4'tje en groter dan een A5'je
De 100mm maakt in dat bereik best wel fraaie opnamen. Er zit met wat diafragmeren behoorlijk scherpte en contrast in.
Focussen gaat best wel makkelijk op de A7 met als enige belemmering dat ie voor mij de verkeerde kant op draait. Half uurtje fotograferen en je hebt er geen last meer van.

Diafragma heeft zes bladen, komen we straks ook nog tegen qua effect.

Eerst eens kijken naar het verloop van scherp naar onscherp. Het diafragma staat daarbij op 11, gewoon omdat ik dat bij een macrolens meestal als werkdiafragma gebruik.

Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Ik ga iets dichterbij tot die 90cm
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Om het effect eens te bekijken draai ik nu die voorste ring ietsjes uit en je ziet de weergave direct veranderen, de achtergrond krijgt een soort van onrust. De voorste bol is nog wel soort van scherp te krijgen, de detaillering wordt echter iets minder
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Ik doe eens gek en draai het diafragma een eind open tot net niet volle opening. De achtergrond wordt nu echt lekker vaag en er is wat vignettering zichtbaar
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Terug naar de 11, je ziet nu ook dat het een zesbladsdiafragma is.
_{je zou zo een maar als preset hebben met vijftien bladen}
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Snelle acties kun je met dit soort oude macro's vergeten, zelfs met een redelijk klassiek bereik gaat het allemaal best wel traag.
_{de staat van deze bloem is daar overigens geen indicatie van, die was al zo toen ik begon}
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Toch, voor een lens van bijna een halve eeuw doet ie het best wel verdienstelijk

Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Ik kijk eens hoe ie met tegenlicht omgaat. Strooilicht is ie vrij gevoelig voor, vandaar dat ik er een zonnekap van één van mijn andere oude Sigma's op heb staan en daar knapt het al aardig van op
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Nog een keer het verschil tussen volle opening
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

en dicht tot 11
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Kortom, zelfs als je de leeftijd even weglaat best wel een goeie lens die best wel scherpe plaatjes mogelijk maakt.
Vervolg gaat nog een keer zijn om hem op tussenringen te gebruiken. Daarvoor moeten we eerst nog eens vaststellen hoeveel tussenringen er achter moeten om hem een beetje te laten doen waar ie voor gedacht was en een dag afwachten met wél zon en geen wind.
_{en dan gaat de rest van de serie ook in de tas, kunnen we eens aan het vergelijken slaan}

En dan ineens krijg ik nog even een leuk nabrandertje voor de ouwe eigenwijze Sigma. Er landt een steenrode heidelibel op een stevige stengel alsof het zo bedoeld was.

Ik beheers me aanvankelijk, draai de lens naar die 90cm en doe daarmee wat opnamen. Het croptool moet dan die libel maar weer tot bruikbare proporties brengen, de lens houdt genoeg over.

Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Ietsjes draaien voor wat meer vleugeldetails
Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Kortom, helemaal niet slecht al legt ie het af tegen mijn moderere macrolenzen.
_{En eigenlijk ook tegen mijn Scalematic 3.5/200mm van 1974}

Ik besluit het toch eens met die frontring te proberen zodat het croptool even wat rust krijgt.
Ik draai hem ietsjes uit, kruip voorzichtig iets dichter bij de libel en probeer ergens scherpte neer te leggen, ik kies voor 'zoveel mogelijk vleugel'.

Sigma 2.8/100mm 'Micromacro' by Ouwesok, on Flickr

Je ziet nu dat het ineens een hele andere lens geworden is en niet bepaald een betere. Er zit nog wel wat detaillering in maar niet meer wat je ervan wilt zien. Daarbij wordt de overgang van scherp naar onscherp best wel dat je zegt van lelijk en dat bevestigt mijn vermoeden dat als je er écht close mee wilt, je er beter tussenringen bij gebruikt dan die tweede scherpstelring.
Bij volgende poging dus maar naar libellengebied voor een herkansing.

Ze waren zeldzaam deze zomer, die dagen waarop je met twee grote lenzen op pad kon volgens de formule één op je rug en één om je nek. Vrijwel de hele zomer was het zaak om te zorgen dat je bij opkomende neerslag je hele set in veiligheid kunt brengen en dan heb je plek voor maar één grote lens.
Afgelopen zondag was het dan weer een keer zo ver en daarmee tijd om de Tokina AT-X 5.6/150-500mm maar weer eens uit te laten. Ik besloot hem mee te nemen naar de dierentuin om er een half middagje mee los te gaan. De andere helft was dan voor de veel versere Sigma 150-500.

Als camera ging de A7 erachter en dan maar eens kijken wat we eruit weten te trekken. Zonder stabilisatie van wat voor soort dan ook. Camera op S, sluiter op 1/500s, diafragma ergens tussen de 8 en de 11 en de ISO op automatisch en dan spelen maar.

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Echt dat je zegt een middagje pret hebben met zo'n lens die inmiddels toch ook alweer ruim dertig jaar oud is. Ik doe er nog een paar.

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X150 Zootime by Ouwesok, on Flickr

En daarna ging ie weer de tas in.

Voor zo ver ik het op het scherm van m'n mobiel kan oordelen ziet dat er echt heel behoorlijk uit qua kleur en scherpte.

Mooie plaatjes!

De eerste generatie AF-lenzen van Minolta was eigenlijk best wel legendarisch. Minolta had gewoon zijn beste serie lenzen voorzien van aandrijving voor de AF wat resulteerde in een reeks lenzen die optisch ontzettend goed performde maar die stuk voor stuk nogal zwaar waren.
De grootste cultlens uit die serie werd de 4/70-210mm die vanwege zijn vorm en afmetingen die nog het meest aan een halveliterblik de bijnaam 'beercan' kreeg.

Er was natuurlijk ook wel wat op aan te merken en dat was voornamelijk de omvang en het gewicht van de lenzen. met al dat metaal was het best wel sjouwen geblazen als je met je Minolta 7000 en een nestje lenzen op pad wilde.

De tweede generatie werd dan ook beduidend lichter door het gebruik van meer kunststof en een bouwwijze die minder glas noodzakelijk maakte.

De 70-210mm uit die serie is totaal anders dan beercan. Een hele compacte, lichte lens. De mijne is van een iets latere serie waarop ook de afstandsschaal wegbezuinigd is. Is in de praktijk niet zo'n gemis.

Grote vraag is dan weer of zoiets wel dat specifieke Minolta-karakter heeft zoals beercan dat had.

Nou, best wel

Echinacea purpurea by Ouwesok, on Flickr

Wat is "Minolta karakter"? Ik heb nog ergens een Minolta slr liggen. Met autofocus en zo, veel te modern

quote:

Op zondag 12 september 2021 21:22 schreef derLudolf het volgende:
Wat is "Minolta karakter"? Ik heb nog ergens een Minolta slr liggen. Met autofocus en zo, veel te modern

Beetje lastig te omschrijven maar de lenzen van Minolta hadden een reputatie voor wat betreft hun scherp/onscherpverhouding en hun kleurweergave.
Dat laatste is bij die latere generaties AF-lenzen wat minder prominent geworden maar zeker de eerste generatie Minolta AF gaf hele fraaie kleuren, door sommigen ook wel omschreven als 'vette kleuren'.
De verschillen zijn overigens subtiel maar zeker in mijn eerste generatie AF-lenzen (Beercan, Big Beercan en de 100mm macro) herken ik dat specifieke handschrift wel.

Beercan 4/70-210mm
Steenuil by Ouwesok, on Flickr

Hier nog veel meer beercan

Big Beercan 4.5-5.6/75-300mm
Falco sparverius by Ouwesok, on Flickr

En de 2.8/100mm
Chrysoperla carnea by Ouwesok, on Flickr

Je ziet er redelijke familietrekjes in terug. Bij een aantal latere Minolta's zijn die nog steeds aanwezig en soms heb je zelfs nog lenzen van Sony die nog steeds iets van dat handschrift hebben. Die 'vette kleuren' zijn wat minder geworden maar het karakter vind je dus ook in de veel recentere lenzen terug.

Van alle MF 24mm's is de Zuiko 2.8/24mm uit het Olympus OM-tijdperk wel een van de fraaiere.

Meestal merk je dat je met een wat ouder optiekje te maken hebt als je even een stukje zon in beeld laat komen. Deze Zuiko lijkt er niet echt van in paniek te raken.
Zuiko 24mm flare resistance by Ouwesok, on Flickr
Op de camera geen correcties losgelaten, bij het verwerken van de RAW slechts weinig. Normaal moet je zo'n tegenlichtje uit een ouwe lens zowat in model slaan.

Lens gaan we de komende tijd hopelijk wat vaker mee naar buiten nemen. Is klein, weegt zowat niks en performt 'best wel'.

Geen licht, baggerweer maar wel een Tamron 72B 2.8/90mm die echt een keer uitgelaten wil worden.
De 72B verscheen in 1996 en was een van de laatste adaptall lenzen die uitkwam alvorens Tamron helemaal overging op de gangbare AF-vattingen. Manualfocus was midden jaren 90 helemaal uit de gratie geraakt.
De 72B moest eigenlijk afrekenen met die paar kleine kritiekpuntjes die de adaptall macroklassiekers 52B en 52BB(beide een 2.5/90mm) nog over hadden. Beide waren nogal zwaar en beide gingen tot 1:2 waarna er een tussenring achter moest om die felbegeerde 1:1 te halen.

De 72B is opvallend lichtgewicht en draait in één haal van oneindig naar die 1:1, heeft daarvoor een soort semi-internal focussing die je ook bij de Tokina AT-x M90 ziet, de lens wordt wel langer naarmate je dichterbij focust maar beduidend minder extreem dan oudere constructies zoals een Komine 2.8/90mm.

Omdat in 1996 de hele spiegelreflexmarkt op sterven na dood was is de 72B niet echt heel talrijk. Een 52B zie je op elke fotograficabeurs wel een stuk of drie van liggen. Toen ik de 72B vond had ik echt het idee van 'oh ja, die was er ook nog'.
Mijn exemplaar is mechanisch in topconditie. Optiek heeft een paar vlekjes maar die merk je bij het fotograferen eigenlijk totaal niet. Wat er nog bij moet zijn de doppen en een originele zonnekap en die is vrij goed te vinden, da's namelijk dezelfde als die op de latere 272E 90mm AF gaat.
_{Lens is overigens wel zonder zonnekap te gebruiken, als je voorin kijkt zie je het frontelement pas ergens halverwege in de pijp zitten.}

Geen licht, toch proberen. Ding op de A6000 gemonteerd. Automaat op S, ISO op auto met de grens op 6400 en dan maar kijken wat er in dat laatste stukje middag nog uit te peuren valt. Diafragma ergens rond de 4 waarmee we wel een idee krijgen hoe de onscherpte van deze eruit gaat zien.
De 72B stelt heel licht scherp en met een macrolens kan dat nadelig uitpakken. Bij mijn overigen MF-macrolenzen durf ik rustig de scherpstelring even los te laten en dan blijft ie staan waar ie stond, Bij deze Tammy viel me op dat bij het loslaten de scherpte al heel ergens anders ligt dan ik hem in gedachten had.

Zomaar vijftien voorbeeldjes

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Bemoedigend: Zelfs bij dit beroerde licht sloeg de focus peaking nog aan
Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Nou, daar heb je die achtergrondonscherpte, ik vind hem best in orde
Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Nou, dan iets wat nog een beetje op macro lijkt
Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr
_{binnenkort mag ie mee naar Mangrove voor vlinderkopjes}

Nog een keer die verhouding van scherp en onscherp.

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Als Tamron er nog iets aan had willen verbeteren hadden ze er van die afgeronde diafragmalamellen in kunnen zetten. Deze blijft ondanks negen bladen nog wat hoekig.
Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Tamron 72B eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Voor mijn A7 ben ik op zoek naar een vintage 35mm lens. Ik heb een Auto Chinon 50 f 1.7 (uit m'n hoofd) die ik af en toe gebruik (PK vatting), maar lijkt me toch leuk om een 35 erbij te hebben.

Heb echter nog niet echt iets gevonden. Iemand hier ideeën? Lieft met een PK mount omdat ik die adapter al heb, maar anders kijk ik wel naar een andere adapter.

Dat is Pentax vatting toch? Hoe dan ook, 35mm vind ik op de een of andere manier lastiger (en dus duurder) dan 28mm.

35mm manual focus neem ik aan?

quote:

Op dinsdag 23 november 2021 10:42 schreef Hojdhopper het volgende:
Voor mijn A7 ben ik op zoek naar een vintage 35mm lens. Ik heb een Auto Chinon 50 f 1.7 (uit m'n hoofd) die ik af en toe gebruik (PK vatting), maar lijkt me toch leuk om een 35 erbij te hebben.

Heb echter nog niet echt iets gevonden. Iemand hier ideeën? Lieft met een PK mount omdat ik die adapter al heb, maar anders kijk ik wel naar een andere adapter.

Ik heb drie stuks 35 mm liggen, wel allemaal met p-draad / m42

ik heb wel een 35-70mm liggen met pk vatting

quote:

Op dinsdag 23 november 2021 10:42 schreef Hojdhopper het volgende:
Voor mijn A7 ben ik op zoek naar een vintage 35mm lens. Ik heb een Auto Chinon 50 f 1.7 (uit m'n hoofd) die ik af en toe gebruik (PK vatting), maar lijkt me toch leuk om een 35 erbij te hebben.

Heb echter nog niet echt iets gevonden. Iemand hier ideeën? Lieft met een PK mount omdat ik die adapter al heb, maar anders kijk ik wel naar een andere adapter.

Een paar ideetjes:
In principe waren nagenoeg alle 35mm's uit de 70's prima lenzen, een 35 is niet lastig om te bouwen zolang je hem niet te lichtsterk wilt hebben.
De A-merken uit die tijd hadden allemaal wel een perfecte 35 in hun aanbod zitten. Voor de beeldkwaliteit is het wel aan te raden een 'gewone' 2.8-variant te zoeken. Lichtsterker waren ze er ook wel, alleen was daarvan de volle opening voornamelijk bedoeld om beter scherp te stellen en eventueel in beroerd licht te kunnen fotograferen als laatste redmiddel. Het is niet de kwaliteit die een 1.4/35mm van nu neer weet te zetten.
In mijn eigen collectie zit een Minolta MD Rokkor 2.8/35mm die de komende tijd waarschijnlijk weer wat meer buitenuurtjes gaat maken, ook op een A7. Ding is uiterst handzaam en ragscherp.

Minolta Rokkor 2.8/35mm by Ouwesok, on Flickr

Met een emount moet je op zich niet te eenkennig met vattingen zijn. Adapters kosten bij de opstuurchinees zowat niks en van zo ongeveer elk merk zijn er juweeltjes gebouwd en aangezien de lenzen van die tijd zo goed als onverwoestbaar waren moeten ze nog goed te vinden zijn.

quote:

Op dinsdag 23 november 2021 17:31 schreef derLudolf het volgende:
Dat is Pentax vatting toch? Hoe dan ook, 35mm vind ik op de een of andere manier lastiger (en dus duurder) dan 28mm.

Ja, Pentax K vatting. Geen idee of er ook een andere Pentax vatting bestaat. Maar wat je zegt ervaar ik ook, op de een of andere manier vind ik lastiger 35mm lenzen dan bijv. 28 of 50mm. Niet helemaal onmogelijk maar gewoon iets minder.

quote:

Op dinsdag 23 november 2021 20:23 schreef ultra_ivo het volgende:
35mm manual focus neem ik aan?

Jazeker!

quote:

Op dinsdag 23 november 2021 21:31 schreef Clayton1 het volgende:

[..]
Ik heb drie stuks 35 mm liggen, wel allemaal met p-draad / m42

ik heb wel een 35-70mm liggen met pk vatting

Niet oninteressant, afhankelijk van waar je woont. Maar zit zelf in Duitsland dus verzending is het 't waarschijnlijk niet waard.

quote:

Op dinsdag 23 november 2021 22:02 schreef Ouwesok het volgende:

[..]
Een paar ideetjes:
In principe waren nagenoeg alle 35mm's uit de 70's prima lenzen, een 35 is niet lastig om te bouwen zolang je hem niet te lichtsterk wilt hebben.
De A-merken uit die tijd hadden allemaal wel een perfecte 35 in hun aanbod zitten. Voor de beeldkwaliteit is het wel aan te raden een 'gewone' 2.8-variant te zoeken. Lichtsterker waren ze er ook wel, alleen was daarvan de volle opening voornamelijk bedoeld om beter scherp te stellen en eventueel in beroerd licht te kunnen fotograferen als laatste redmiddel. Het is niet de kwaliteit die een 1.4/35mm van nu neer weet te zetten.
In mijn eigen collectie zit een Minolta MD Rokkor 2.8/35mm die de komende tijd waarschijnlijk weer wat meer buitenuurtjes gaat maken, ook op een A7. Ding is uiterst handzaam en ragscherp.

[ link | afbeelding ]Minolta Rokkor 2.8/35mm by Ouwesok, on Flickr

Met een emount moet je op zich niet te eenkennig met vattingen zijn. Adapters kosten bij de opstuurchinees zowat niks en van zo ongeveer elk merk zijn er juweeltjes gebouwd en aangezien de lenzen van die tijd zo goed als onverwoestbaar waren moeten ze nog goed te vinden zijn.

Handig om te weten, dankjewel! Misschien moet ik dan toch eens zoeken naar 2.8 lenzen, en niet onder de 2. Ik was in de veronderstelling dat dat gebruikelijker was, aangezien ik veel 50mm lenzen vind met een f1.8, f1.7 of f2.

Ik ga eens kijken naar die Minolta. En ja, wat je zegt, de adapter is het probleem niet zo. Leek me alleen handig aangezien ik toch al die PK heb.

quote:

Op woensdag 24 november 2021 13:23 schreef Hojdhopper het volgende:

[..]
Ja, Pentax K vatting. Geen idee of er ook een andere Pentax vatting bestaat. Maar wat je zegt ervaar ik ook, op de een of andere manier vind ik lastiger 35mm lenzen dan bijv. 28 of 50mm. Niet helemaal onmogelijk maar gewoon iets minder.
[..]
Jazeker!
[..]
Niet oninteressant, afhankelijk van waar je woont. Maar zit zelf in Duitsland dus verzending is het 't waarschijnlijk niet waard.
[..]
Handig om te weten, dankjewel! Misschien moet ik dan toch eens zoeken naar 2.8 lenzen, en niet onder de 2. Ik was in de veronderstelling dat dat gebruikelijker was, aangezien ik veel 50mm lenzen vind met een f1.8, f1.7 of f2.

Ik ga eens kijken naar die Minolta. En ja, wat je zegt, de adapter is het probleem niet zo. Leek me alleen handig aangezien ik toch al die PK heb.

Nee dat is het niet waard joh, ik kom uit brabant