Werk van je partner interessant/leuk vinden, belangrijk?

Is geen pré. Wel leuk als je een beetje interesse toont.

Of ik het werk van mijn partner interessant vind dat vind ik niet zo belangrijk. Natuurlijk is het wel voor even extra interessant als je iemand aan de haak slaat met een super unieke baan. Maar ook dat zal na een tijdje wennen en gewoontjes worden, hoe uniek het dan ook mag zijn.

Wat ik wel belangrijk vind is dat mijn partner haar baan leuk vindt. Het is toch iets waar je veel tijd in steekt en een partner die er genoegen mee neemt om van 9 tot 5 af te zien vind ik niet zo aantrekkelijk..

Je interesse zelf boeit niet, alleen het feit dat je de moeite wil nemen om je in iemand in te leven. En ook idd dat degene die het werk doet er zelf plezier in heeft. Ook al kan je je misschien niet voorstellen dat iemand baan X of Y leuk zou vinden.

En wat als zij jouw baan ook saai vinden? Het is niet omdat jij er ondersteboven van bent dat zij het ook spannend vinden?
Is een beetje hetzelfde hé.
Dus luisteren naar elkaars verhalen!

Ogh mijn man is een hele slimme kerel dus van het meeste wat hij doet snap ik eerlijk gezegd maar weinig. Maar als hij met enthousiasme verteld wat hij nu weer allemaal bedacht heeft vind ik dat best leuk.

En ik denk dat hij dat ook best belangrijk vind dat hij dat met mij kan delen ondanks mijn zeer geringe kennis daarin

Het gros van de mensen doet werk wat me geen kont aan lijkt. Als ik dat ook nog als relatiecriterium ga toepassen, dan weet ik zeker dat ik niemand ga vinden...

Wat voor werk doe je zelf, TS?

Ik vind het wel belangrijk dat men werk heeft, wat voor werk maakt mij niets uit. Mijn vriend is bv brandweerman en automonteur, de ranzige verhalen van zijn eerste baan hoef ik allemaal niet te weten, bv lichamen die al 3 week in het water dobberen of uit elkaar geknalde mensen. Van zijn tweede baan heb ik zoiets hoe kun je met zulke zeikerds werken? Mensen die 2 dagen voor vertrek met vakantie hun airco die al 5 maand stuk is willen laten maken en dan het liefst gisteren nog.

Mijn baan is ook niet zo interessant dat we het daar over moeten hebben, dus nee het zou ons aan de kont roesten wat de ander doet als we er maar zelf plezier in hebben.

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 19:36 schreef NoFrauds het volgende:
Hoi! Ik ben momenteel een beetje aan het daten. Ik vind het leuk om verschillende mensen te ontmoeten en ze beter te leren kennen als het klikt. Maar nu komt de catch: veel mannen met wie ik date of heb gedate, doen werk dat mij eigenlijk niet zo interessant lijkt. Het is natuurlijk hun werk, en zij moeten vooral doen wat ze leuk vinden, maar ik merk toch wel dat ze vaak werk doen wat ik zelf nooit zou willen doen of wat mij heel saai/pointless lijkt. Ik vind mijn eigen werkveld zelf heel leuk dus praat daar graag ook over, en ik vind het heel belangrijk dat mijn partner daarin interesse toont. Ik wil ook niet iemand zijn die de verhalen van z'n partner heel saai vind. Het ligt er ook wel aan hoe iemand erover kan vertellen, dat maakt wel uit, maar toch zat ik me af te vragen hoe belangrijk dit is in een relatie. Je relatie draait natuurlijk om meer dan dit, maar ja werk is wel een belangrijk onderdeel van wat je doet.

Hoe denken jullie erover? Hoe belangrijk is het dat je het werk van je partner interessant vindt?

Waarom moet het per sé werk zijn? Ik snap dat het fijn is als je samen ergens over kan praten, maar dat kunnen toch honderden andere onderwerpen zijn?

We hebben het erg vaak over ons werk en dat is leuk maar ook fijn om te ventileren en om een net wat andere invalshoek te horen. Voor mij is het een erg fijne bijkomstigheid in m’n relatie.

Kijken naar waarom hij iets doet, niet wat.

In mijn vrije tijd praat ik haast met niemand niet over mijn werk, want ik wil ontspannen. Daarnaast beroepsgeheim. Als ik er iets over vertel, kom ik vaak ook niet vrolijk over. Na dates ben ik erachter gekomen dat ik erop ben afgerekend. Dit vind ik echt kwalijk, want hoe moet ik vrolijk gaan doen over treurige zaken. Het betreft hulpverlening, daarnaast ben ik zeer betrokken bij mijn werk en serieus aangelegd. Dit wisten ze ook.

Zaken die veel impact achterlaten, zijn dicht bij het hart. Kans is groot dat het hierover gaat. Schadelijk dat iemand alleen vrolijke kant van het leven accepteert, en niet het geheel van het leven.

Net zoals mijn vrienden hebben dates met een rustige baan wel voorsprong, want oog op gezin starten. En het gezinsleven erna. Er zijn zat dingen om erover te praten, en zat leuke dingen ook te doen. De stellen die ik ken, praten ook niet dagelijks ofzo over het werk. In het begin een beetje, en wanneer iets heeft plaatsgevonden wat normaal niet zo vaak voorkomt. M.a.w. wat voor werk iemand heeft, is niet zo belangrijk.

@Yiwei: Je kan best veel bespreken zonder beroepsgeheim te schenden. Een enkele keer is een casus herleidbaar gebleken en dan hebben we samen beroepsgeheim.
Grappig dat je er zo anders in staat dan ik.

Het is vooral belangrijk dat je een beetje interesse in elkaar toont. Dus ook al is het werk van je partner saai, een beetje interesse en inleving vind men wel prettig.

En niet alleen wat er inhoudelijk gezegd wordt, maar ook hoe. En toen zei hij/zij dit en toen en toen en toen of hardcore vaktaal gebruiken dat de ander er geen kut van begrijpt zijn minder uitnodigend natuurlijk. Idem met hobby's die je niet met elkaar deelt.

Moet zeggen dat ik het wel leuk vind om nu een partner te hebben die wel wat meer interesse toont. Scheelt ook dat we elkaar via werk hebben leren kennen. Wat MevrouwPuff ook zegt, erg fijn om een beetje te kunnen ventileren en te sparren enzo.

Het is wel fijn als ik na een kutdag even een paar minuten kan ranten over werk of wanneer ik wat leuks voor elkaar heb gekregen. Dus een beetje minimale interesse van m'n lief is wel handig. Andersom vind ik het ook leuk om anekdotes te horen over rare klanten of als er successen zijn geboekt.

Op zich maakt het me niets uit wat voor een baan dat zou zijn, als je leuk en onderhoudend met elkaar kan praten is elk onderwerp wel te doen.

Niet willen werken of er een enorme bouthouding in hebben knap ik eerder op af.

Het is een normaal verloop dat mensen een paar keer van baan verwisselen, maar ook werkloos worden. Zowel bij de man als bij de vrouw.

Daarnaast kunnen mensen ook neutraal zijn met hun baan, stel iemand doet het werk al 5 jaar. Het is zo'n routine geworden dat het aannemelijk is dat mensen normaal en rustig erover praten. Dit betekent niet dat ze hun baan haten ofzo. Of dat hun baan saai is enz.

Er zijn zat mensen die ook vrijwilliger, mantelzorger, muzikant, instructeur, enz. zijn naast hun reguliere baan.

Ik vind het werk van mijn vriendin ook niet echt boeiend, en zij dat van mij ook niet. Maar dat betekent niet dat ik mij niet kan inleven in de lastige dingen en de mooie dingen die ze op haar werk meemaakt. En ik daar met haar niet over kan praten.

Wanneer ik thuiskom vraagt mijn vriend altijd naar hoe mijn dag was. Vaak ben ik wel een half uur tijdens het koken aan het praten over meetings of processen, en ook gewoon kantoorhumor.

Hij zit nu in de ziektewet, maar eerder vertelde hij ook over zijn werk, en ondanks dat ik inhoudelijk niet veel begreep, kon ik hem soms toch helpen met een logisch inzicht of aanpakken van overzicht houden bij een project.
Nu vraag ik hem ook naar zijn dag, maar gaat het toch meer om gesteldheid en beleving. Vergt iets minder meedenken.

Zou het wel vervelend vinden als er geen aandacht was voor toch zo'n 10 uur van mijn dag. Als wat ik vertel over werk saai is laat hij dat vaak ook wel merken en houd ik het oppervlakkiger.

Mijn vriend heeft een baan die mij werkelijk compleet kut zou lijken, ik moet er echt niet aan denken dat ik dat zou moeten doen.
Boeien toch? Ik vind hem geweldig, en dat telt <3

Eerlijk is eerlijk, na jaren gezeur aan te hebben gehoord van mijn vriendin over haar werk kan het me erg weining meer interesseren. Als ze er weer eens over begint denk ik van daar gaan we weer.

Ik vind het belangrijk dat mensen zich proberen in te leven, vragen stellen en het zich voorstellen, hele gesprekken kan niet maar wel dat je merkt dat iemand betrokken is bij wat je doet, maakt niet uit wat het is.
Andersom zou ik dat ook doen. Je bent zo'n groot gedeelte van je leven op je werk, als je partner negatief over is, dan accepteert diegene jou ook niet erg. Maar ach, sommigen hebben alsnog een goede relatie. Dan maakt het ook niet uit. Het zal allemaal wel.

Toen ik nog in de date fase zat, probeerde ik het onderwerp 'werk' vaak een beetje te vermijden. Het zijn toch vaak wat saaie gesprekken dan, net alsof je over het weer gaat praten.

Overigens heb ik een prima baan, maar het is echt een beetje een mannen ding over het algemeen (software development).

Zolang mijn partner het werk leuk vind en nog elke dag met plezier er naar toe gaat, zal het mij verder een zorg zijn wat ik er zelf van vind. Zijn werk is op sommige momenten leuker als het mijne dus ik vraag soms best dingen.

Maar of ik een partnerkeuze nu zou laten afhangen van het feit wat voor baan iemand heeft, nee dat dan weer niet.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2018 02:15 schreef ijs. het volgende:
Wat voor werk doe je zelf, TS?

Daar ben ik ook wel benieuwd naar maar ik snap ook dat daar niet op geantwoord word, zit nogal wat backfire gevaar aan.

je hoeft het niet leuk te vinden, maar een simpele "hoe was je dag en zijn er nog dingen voorgevallen ?" moet er wel vanaf kunnen.

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 19:36 schreef NoFrauds het volgende:
Hoe denken jullie erover? Hoe belangrijk is het dat je het werk van je partner interessant vindt?

Ik vind dat ook wel belangrijk, er interesse voor hebben en er ook over te kunnen praten.

Wat ik dan weer total niet begrijpt dat jij interesse kennelijk gelijkstelt met 'het zelf willen doen':

quote:

ik merk toch wel dat ze vaak werk doen wat ik zelf nooit zou willen doen

Het lijkt me ontzettend beperkt als je stelt dat werk dat je zelf niet wilt doen je verder ook niet zou kunnen interesseren...
Dan heb je volgens mij weinig interesse in anderen.
Voor mij kan het juist erg interssant zijn te ervaren hoe anderen dingen gaan .

Ik zou overigens voor geen seconde het werk van mijn vrouwen kunnen of willen doen (ze werkt als kunst-therapeute met geestelijk gehandicapten, deels ook behoorlijk zware en gedragsgestoorde, dus ook soms potentieel geweldadige personen), maar ik vind het wel erg interessant en we praten ook wel vaak over haar werk...
Zowel de positieve zijdes als de negatieve stressvolle zaken eraan.

Andersom, over mijn werk (IT, multinationale Overheidsinstelling) praten we ook, maar ik weet ook dat zij weinig opheeft met mijn specialisme en er ook veel niet van begrijpt, maar dan ook kan het juist een uitdaging zijn bepaalde zaken ook aan haar te kunnen uitleggen.
Ik vind het wel prettig als ze ook enigszins weet waar ik nu mee bezig ben, ook als dat niet betekent dat ze veel aankan met specifieke terminologie of bepaalde processen.

[ Bericht 0% gewijzigd door RM-rf op 27-08-2018 16:43:02 ]

quote:

Op maandag 27 augustus 2018 16:32 schreef RM-rf het volgende:

Ik zou overigens voor egen seconde het werk van mijn vrouwen kunnen of willen doen (ze werkt als kunst-therapeut met geestelijk gehandicapten, deels ook behoorlijk zware en gedragsgestoorde, dus ook soms potentieel geweldadige personen),

Maar ik zou vooraf niet eens weten wat ik me bij het werk van mijn vriend zou moeten voorstellen. En soms snap ik er ook echt niks van (ik ben niet echt technisch aangelegd en hij is R&D engineer) maar uiteindelijk vind ik het leuk om het aan te horen omdat hij het doet en omdat hij er zo in op kan gaan als hij vertelt. Daarom wordt het eigenlijk een stuk interessanter dan als het de buurman zou zijn geweest.

Alle banen zijn maar een baan. Wat wel belangrijk is, is dat je er thuis voelt en het met enige plezier doet.