OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Zoals vandaag valt het aardig mee en is het denk ik drie keer een klein uur geweest. Buiten de gewoonlijke tranen bij het wakker worden, tijdens/voor het verschonen, tijdens/na het wassen/badderen en dergelijke.quote:Op zondag 26 augustus 2018 19:58 schreef IsabellaMariaAnna het volgende:
Heftig NJ! Hoeveel huilt ze op een dag? En heb je enig idee wat je daarin zo triggert?
Ik kan de vinger er nog niet zo goed op leggen, voel me vooral gewoon erg machteloos. Dat ik niet weet wat het is waar ze last van heeft en dat ik in veel gevallen ook niet kan helpen.
Op dagen zoals gisteren dan begint het huilen bijvoorbeeld rond 15u en dan krijgen we haar tegen 2u eindelijk een keer in bed in slaap. Tussendoor is ze dan best wel eens even een 10-15 minuten rustig, maar daar is ze echt bijna 11 uur constant wakker geweest waarin ze dan steeds huilend is, van snikken en onrust tot echt compleet overstuur.
Willen wel ook sowieso naar een chiropractor/ostheopaat om uit te sluiten dat er daar ergens de klachten vandaan komen.
Ooh, dat klinkt ook moeilijk, nj. Goed dat jullie hulp inschakelen. Ik neem aan dat jullie veel knuffelen, etc?
Hebben haar veel bij ons, op ons liggen. Nu juist ook van de verloskundige de tip gehad dat zodra ze moe is (gapen, glazig kijken e.d.) we haar op bed moeten leggen zodat ze echt aan het bed went en niet straks alleen maar bij ons kan en wil slapen. M'n vriendin geniet echt van het knuffelen, van de kleine dingetjes als de lachstuipjes, de geboortekaartjes e.d. Ik probeer het echt, maar ben momenteel even helemaal blank qua gevoel voor haar. Ik was de eerste dagen zo verliefd, zo onder de indruk van het kleine mensje.. En dat gevoel missen is wel kut.
Probeer vandaag ook wel echt zoveel mogelijk te doen met haar zodat ik toch die momenten van verliefdheid weer krijg.
Probeer vandaag ook wel echt zoveel mogelijk te doen met haar zodat ik toch die momenten van verliefdheid weer krijg.
Probeer niet teveel te moeten, NJ! Je hoeft niet te genieten. Die eerste tijd is gewoon retezwaar. Ik verzucht regelmatig dat ik uitkijk naar de tijd dat O een jaar is. Daarna wordt het steeds makkelijker...Ik vind dat er heel veel nadruk gelegd wordt op die roze wolk, dat je moet genieten. De duutser vindt de Nederlandse geboortekaartjes altijd erg grappig, want die zeggen standaard ‘ geniet ervan’ . Beiden, bij O en bij T hebben we niet echt van die eerste weken genoten. Het was heftig, aanpoten, emotioneel zwaar. Natuurlijk waren we blij dat ze er waren, maar echt genieten deden we niet.
Echt, vergeet dat bed. Een baby van 10 dagen leert dat echt nog wel. Zoveel mogelijk rust is voor iedereen nu het belangrijkste.quote:
Hebben haar veel bij ons, op ons liggen. Nu juist ook van de verloskundige de tip gehad dat zodra ze moe is (gapen, glazig kijken e.d.) we haar op bed moeten leggen zodat ze echt aan het bed went en niet straks alleen maar bij ons kan en wil slapen. M'n vriendin geniet echt van het knuffelen, van de kleine dingetjes als de lachstuipjes, de geboortekaartjes e.d. Ik probeer het echt, maar ben momenteel even helemaal blank qua gevoel voor haar. Ik was de eerste dagen zo verliefd, zo onder de indruk van het kleine mensje.. En dat gevoel missen is wel kut.
Probeer vandaag ook wel echt zoveel mogelijk te doen met haar zodat ik toch die momenten van verliefdheid weer krijg.
My thoughts exactly. Een baby heeft geborgenheid nodig, zeker zo jong. Waarschijnlijk slaapt ze het beste als ze bij jullie is, dat is dan voor nu het beste. Je kweekt echt niet meteen een gewoonte die niet meer af te leren is door haar nu bij je te houden ipv haar nu al in eigen bed te leggen. Mijn dochter van nu bijna 13 weken sliep de eerste 1.5 maand uitsluitend op mijn borst. Uiteraard was dat geen ideale situatie en had ik het graag anders gezien, mijn nachten waren ronduit dramatisch maar op dat moment was het de beste oplossing voor haar en dus ook voor mij. Nu slaapt ze overigens in de cosleeper en dus in haar (voor nu) eigen bed. Uiteindelijk zal ze doorgroeien naar haar eigen kamer en dus ledikant, ook dat zal tegen die tijd wel goed gaan. Een ritme komt vanzelf, dat je dochter zelfstandig en in haar eigen bedje gaat slapen komt vanzelf. Maar geef haar nu de tijd die ze nodig heeft, dat zal jou en je vriendin denk ik uiteindelijk juist ook meer rust geven.quote:Op zondag 26 augustus 2018 20:34 schreef IsabellaMariaAnna het volgende:
[..]
Echt, vergeet dat bed. Een baby van 10 dagen leert dat echt nog wel. Zoveel mogelijk rust is voor iedereen nu het belangrijkste.
Zoals iedereen al zegt: het is ook zwaar, voor de meeste ouders. Probeer erover te praten met een huisarts, niet zozeer voor slaappillen, want heel eerlijk: slaappillen gebruiken met een pasgeboren baby in huis zodat alles ' s nachts op de schouders van je vriendin komt? Vind ik een vreemd advies van de kraamzorg die nota bene langer moest blijven omdat het juist met je vriendin niet goed ging... Maar om te praten over hoe het met je gaat en hoe daarin verder te gaan. Zodat het voor jou maar ook voor je vriendin, die naar ik begreep nog volledig immobiel was?, dragelijker gaat worden.
M'n vriendin heeft een dag of 5-6 vrijwel niks gekund door waarschijnlijk haar bekken. Nu kan ze eigenlijk het meeste wel weer, zij het iets aangepast. Maar doordat ze de eerste dagen alles zag gebeuren via mij, via de kraamhulp was ze erg onzeker over haar kunnen. Dat zorgde toen voor heel veel onzekerheid, wat is weggenomen door de extra uren, extra tijd om haar te laten wennen en leren zorgen voor de baby.
Adviezen zijn soms natuurlijk maar adviezen, iedereen komt met wat anders aan, maar wil sommige dingen maar gewoon proberen. Misschien toch al iets eerder aan het werk om maar even weg te zijn van hier om dan met een frisse blik terug te komen om dan wél het een en ander uit haar handen te kunnen pakken.
't is nu gewoon even heel zwaar. M'n hoofd maakt me dusdanig gek dat ik voorwaarden van een overlijdensrisicoverzekering erbij ga zoeken. Maar ik weet heel goed dat dat niet is wat ik wil. Ik wil weer van m'n meisje gaan houden zoals ik de eerste dagen deed. Genieten van de kleine dingen van het kleine mensje nu ze nog klein is. Tijd zal snel genoeg gaan..
Heb net een hele tijd met m'n vriendin gepraat en zitten janken. Klinkt zo niet mannelijk als ik het er zo over heb, maar het zij maar zo. Alles eruit gegooid hoe ik me voel en wat ik eigenlijk wil bereiken. Hoop dat dit helpt toch iets verder te gaan komen met over dingen heen te stappen. Accepteren dat je niet meteen weet wat je baby wil, dat ze niet altijd stil is als je lekker ligt te knuffelen, maar dat het soms gewoon tijd nodig heeft.. Ik hoop de komende dagen met een positiever bericht te komen. Voor nu gewoon even het e.e.a. kunnen uiten en dat lucht ook heel veel op.
Adviezen zijn soms natuurlijk maar adviezen, iedereen komt met wat anders aan, maar wil sommige dingen maar gewoon proberen. Misschien toch al iets eerder aan het werk om maar even weg te zijn van hier om dan met een frisse blik terug te komen om dan wél het een en ander uit haar handen te kunnen pakken.
't is nu gewoon even heel zwaar. M'n hoofd maakt me dusdanig gek dat ik voorwaarden van een overlijdensrisicoverzekering erbij ga zoeken. Maar ik weet heel goed dat dat niet is wat ik wil. Ik wil weer van m'n meisje gaan houden zoals ik de eerste dagen deed. Genieten van de kleine dingen van het kleine mensje nu ze nog klein is. Tijd zal snel genoeg gaan..
Heb net een hele tijd met m'n vriendin gepraat en zitten janken. Klinkt zo niet mannelijk als ik het er zo over heb, maar het zij maar zo. Alles eruit gegooid hoe ik me voel en wat ik eigenlijk wil bereiken. Hoop dat dit helpt toch iets verder te gaan komen met over dingen heen te stappen. Accepteren dat je niet meteen weet wat je baby wil, dat ze niet altijd stil is als je lekker ligt te knuffelen, maar dat het soms gewoon tijd nodig heeft.. Ik hoop de komende dagen met een positiever bericht te komen. Voor nu gewoon even het e.e.a. kunnen uiten en dat lucht ook heel veel op.
NJ dat klinkt heel heftig.
Mijn man vond de eerste weken ook heel zwaar. Die slaappillen klinkt als een goed idee en misschien helpt het als je een nachtje (of meer) in een andere kamer (eventueel buitenshuis) slaapt?
De roze wolk voel je, of niet. Als je nu dermate slecht in je vel zit, is het absoluut niet iets dat je op dit moment moet nastreven.
Als je zelf wat meer uitgeslapen bent dan kun je misschien overdag helpen door je meisje in een draagzak/doek te hebben. Zo ontzie je je vriendin ook wat. Buiten wandelen is in zo'n geval ook heerlijk, helpt je misschien weer wat band met je baby opbouwen en het helpt je hoofd wat leegmaken.
Succes.
Mijn man vond de eerste weken ook heel zwaar. Die slaappillen klinkt als een goed idee en misschien helpt het als je een nachtje (of meer) in een andere kamer (eventueel buitenshuis) slaapt?
De roze wolk voel je, of niet. Als je nu dermate slecht in je vel zit, is het absoluut niet iets dat je op dit moment moet nastreven.
Als je zelf wat meer uitgeslapen bent dan kun je misschien overdag helpen door je meisje in een draagzak/doek te hebben. Zo ontzie je je vriendin ook wat. Buiten wandelen is in zo'n geval ook heerlijk, helpt je misschien weer wat band met je baby opbouwen en het helpt je hoofd wat leegmaken.
Succes.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
NJ, ik slaap al 8 weken in het logeerbed. Bij B hebben we daar achteraf gezien te lang mee gewacht. Zo pak ik 6 a 7 uur slaap aan elkaar en kan de rest van de tijd veel meer doen. Ik zorg voor B, het huis, boodschappen, etc etc. Zo ontzie ik mijn vrouw. Ze gaat ook om 20:00 al naar bed en ik zorg voor J tot 00:00. Op deze manier is het voor ons vol te houden. Het is maar tijdelijk.
Wie weet zou zoiets voor jullie ook werken, de dag verdelen. Qualitytime met je vriendin komt echt wel weer.
Dan is het nog steeds zwaar maar extra slaap helpt.
Wie weet zou zoiets voor jullie ook werken, de dag verdelen. Qualitytime met je vriendin komt echt wel weer.
Dan is het nog steeds zwaar maar extra slaap helpt.
Boh, wat een slaapgedraak hier vannacht (en gisternacht ook al), elk uur werd er weer gejengeld geloof ik. Ik baal daar zo van als ik een drukke werkdag voor de boeg heb, ben nu al kapot 
Op vakantie slapen we met zeven personen in één huis, dat gaat leuk worden zo
Nou meneer lijkt weer te slapen, over 1 slaapcyclus gaat mijn wekker dus ik ga weer een poging doen
Als ik mijn vriend een keer stopt met heel hard snurken helpt dat ook wel geloof ik 
[ Bericht 14% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 27-08-2018 06:03:40 ]
Op vakantie slapen we met zeven personen in één huis, dat gaat leuk worden zo Nou meneer lijkt weer te slapen, over 1 slaapcyclus gaat mijn wekker dus ik ga weer een poging doen
Als ik mijn vriend een keer stopt met heel hard snurken helpt dat ook wel geloof ik [ Bericht 14% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 27-08-2018 06:03:40 ]
Ah balen!quote:
Boh, wat een slaapgedraak hier vannacht (en gisternacht ook al), elk uur werd er weer gejengeld geloof ik. Ik baal daar zo van als ik een drukke werkdag voor de boeg heb, ben nu al kapot
Nou meneer lijkt weer te slapen, over 1 slaapcyclus gaat mijn wekker dus ik ga weer een poging doen
Mijn vriend snurkt ook zo erg
maar daar heb ik als enige last van geloof ik. Hier gaat alles nog steeds perfect met slapen en zit ik nu saai in mijn eentje beneden.
Schrok me gister wel dood
! de rits van de puckababy mini tot 3x toe bij middagslaapjes open geschoten gelijk contact opgenomen met de klantenservice en ik krijg direct een nieuwe en omdat ik hem niet zonder wil laten slapen, kijk ik nu maar steeds om een hoekje maar alles zat nog goed vanmorgen.
quote:
't stomme is: je weet dat het zwaar is, je weet dat geen enkele ouder zegt: die eerste weken: top, dat doen we zo weer!
Hoe komt het dat je er de eerste dagen wél van kon genieten en nu niet meer, wat is er anders? Het harde werken op weinig slaap vond ik juist door het kunnen genieten van de baby goed vol te houden, ik kan me voorstellen dat het zonder die compensatie veel zwaarder is.quote:
't is nu gewoon even heel zwaar. M'n hoofd maakt me dusdanig gek dat ik voorwaarden van een overlijdensrisicoverzekering erbij ga zoeken. Maar ik weet heel goed dat dat niet is wat ik wil. Ik wil weer van m'n meisje gaan houden zoals ik de eerste dagen deed. Genieten van de kleine dingen van het kleine mensje nu ze nog klein is. Tijd zal snel genoeg gaan..
Het is inderdaad niet zo dat alle andere kersverse ouders op een roze wolk zitten, maar gedachten aan zelfmoord zijn wel een flinke stap verder dan dat. Ik zou dit daarom niet meer scharen onder "die eerste weken zijn nou eenmaal zwaar", en behalve met je vriendin ook met de huisarts hierover gaan praten. (Los van wat je overweegt in te schakelen aan hulp bij de baby zelf.) Sterkte!
Zeker naar de huisarts NJ. Dit los je niet op met wat slaaptabletjes denk ik.
Hier ook slechte nachten. 4 maanden lang mogen genieten van een slaper tussen 20 en 7 uur, maar dat patroon lijkt nu voorbij. Nu wil ze rond middernacht en vaak ook rond 4 uur een flesje. Daarna slaapt ze meteen weer verder hoor, maar toch. Wel weer even pittig, zeker icm werk! Zal wel een groeispurt zijn. Het lijf wordt groter en dus de energiebehoefte ook. Ze drinkt per keer maar 120 tot 150 ml en dus moet ze ook wel het eea 's nachts gaan ophalen. Toch altijd een wonder hoe een baby zichzelf reguleert! Gister was ze precies 7 maanden, 5 maanden plus 1 wk gecorrigeerd.
Hier ook slechte nachten. 4 maanden lang mogen genieten van een slaper tussen 20 en 7 uur, maar dat patroon lijkt nu voorbij. Nu wil ze rond middernacht en vaak ook rond 4 uur een flesje. Daarna slaapt ze meteen weer verder hoor, maar toch. Wel weer even pittig, zeker icm werk! Zal wel een groeispurt zijn. Het lijf wordt groter en dus de energiebehoefte ook. Ze drinkt per keer maar 120 tot 150 ml en dus moet ze ook wel het eea 's nachts gaan ophalen. Toch altijd een wonder hoe een baby zichzelf reguleert! Gister was ze precies 7 maanden, 5 maanden plus 1 wk gecorrigeerd.
NJ, dit klinkt heel zwaar voor je. Wat Vivi en Aventura al zeggen, een bezoekje naar een professional lijkt me heel verstandig. Ik kan me herinneren dat de psycholoog waar ik een tijdje bij liep een soort traject aanbood voor nieuwe ouders. Juist omdat het heel pittig kan zijn. Misschien is er bij jou in de buurt ook wel zoiets, dat weet je huisarts vast. Hoop dat je het snel weer meer ziet zitten!
Aventura, dat is echt weer wennen dan, die nachtvoedingen! Ben benieuwd of je straks aan haar kleertjes ziet dat ze inderdaad een groeispurt heeft gehad.
Belle, heb je nog wat slaap kunnen pakken?
Aventura, dat is echt weer wennen dan, die nachtvoedingen! Ben benieuwd of je straks aan haar kleertjes ziet dat ze inderdaad een groeispurt heeft gehad.
Belle, heb je nog wat slaap kunnen pakken?
Ik ga er vandaag proberen tussendoor te komen bij de huisarts.
De eerste dagen ging het me allemaal goed af. Ons meisje was er eindelijk na het lange wachten en ik hoopte dat het fysiek snel beter zou gaan met m'n vriendin. Na maanden vrijwel niet slapen en continue pijn was het uitzicht op beter. Ik kon helpen, kon genieten, knuffelen, verschonen.. Wat ik al zei: het ging goed, ik deed het goed.
Nu zit ik vast in de gedachte dat het niet lukt, niet wil. Ze huilt en huilt best veel (dacht eerst dat ik me gewoon aanstelde, maar zowel de kraamzorg als verloskundige vinden haar wel heel veel huilen) en ik kan het niet oplossen. Die machteloosheid frustreert me mateloos, daar loop ik vooral tegenaan.
Ik probeer nu ook vooral mezelf zo nuttig mogelijk te maken om de baby heen. Huishouden bijhouden, eten en drinken maken voor m'n vriendin voor tijdens het voeden/kolven, kleertjes klaar leggen, borstvoeding uit de koelkast verwarmen.. Maar ja, je 'hoort' natuurlijk vooral van je kindje te willen genieten.
De eerste dagen ging het me allemaal goed af. Ons meisje was er eindelijk na het lange wachten en ik hoopte dat het fysiek snel beter zou gaan met m'n vriendin. Na maanden vrijwel niet slapen en continue pijn was het uitzicht op beter. Ik kon helpen, kon genieten, knuffelen, verschonen.. Wat ik al zei: het ging goed, ik deed het goed.
Nu zit ik vast in de gedachte dat het niet lukt, niet wil. Ze huilt en huilt best veel (dacht eerst dat ik me gewoon aanstelde, maar zowel de kraamzorg als verloskundige vinden haar wel heel veel huilen) en ik kan het niet oplossen. Die machteloosheid frustreert me mateloos, daar loop ik vooral tegenaan.
Ik probeer nu ook vooral mezelf zo nuttig mogelijk te maken om de baby heen. Huishouden bijhouden, eten en drinken maken voor m'n vriendin voor tijdens het voeden/kolven, kleertjes klaar leggen, borstvoeding uit de koelkast verwarmen.. Maar ja, je 'hoort' natuurlijk vooral van je kindje te willen genieten.
Goed dat je hulp zoekt NJ! Ik hoop dat je huisarts je goed op weg kan helpen.
Een baby is echt een aardverschuiving, ik kan me nog goed herinneren hoe alles raar en anders voelde na de 1e. Ik had niet de heftige reactie die jij erbij hebt, maar wel het gevoel overweldigd te zijn en dat niks meer voelde zoals voorheen en dat dat ook heel benauwend kon voelen.
Echt, over een paar weken ziet de wereld er alweer heel anders uit. En over een paar maanden al helemaal. Probeer jezelf daar ook van te overtuigen!
Maar voor nu heel goed dat je hulp zoekt, want de gedachten die jij erbij hebt zijn erg heftig natuurlijk. Sterkte!
Oh en ik ben inmiddels aardig doorgewinterd met net de 3e
maar dat huilen is en blijft gewoon killing. Zelfs bij de 3e schiet mijn stresslevel omhoog als het huilen iets te lang duurt. Laat staan als het heel lang duurt. Kun je misschien goede oordopjes kopen zodat je die tijdens het wiegen en sussen in kan doen? Dat heb ik ook wel eens gedaan bij de 1e, dat hij huilde wist ik toch wel, dat hoefde ik er niet per se op volume 10 bij te horen terwijl ik kilometers met hem door de woonkamer ijsbeerde 
Een baby is echt een aardverschuiving, ik kan me nog goed herinneren hoe alles raar en anders voelde na de 1e. Ik had niet de heftige reactie die jij erbij hebt, maar wel het gevoel overweldigd te zijn en dat niks meer voelde zoals voorheen en dat dat ook heel benauwend kon voelen.
Echt, over een paar weken ziet de wereld er alweer heel anders uit. En over een paar maanden al helemaal. Probeer jezelf daar ook van te overtuigen!
Maar voor nu heel goed dat je hulp zoekt, want de gedachten die jij erbij hebt zijn erg heftig natuurlijk. Sterkte!
Oh en ik ben inmiddels aardig doorgewinterd met net de 3e
maar dat huilen is en blijft gewoon killing. Zelfs bij de 3e schiet mijn stresslevel omhoog als het huilen iets te lang duurt. Laat staan als het heel lang duurt. Kun je misschien goede oordopjes kopen zodat je die tijdens het wiegen en sussen in kan doen? Dat heb ik ook wel eens gedaan bij de 1e, dat hij huilde wist ik toch wel, dat hoefde ik er niet per se op volume 10 bij te horen terwijl ik kilometers met hem door de woonkamer ijsbeerde
Fijn dat hier erover praten je oplucht, NJ, maar professionele begeleiding lijkt me wel verstandig.
In de kraamweek van de jongste heb ik mezelf regelmatig afgevraagd of dit het wel waard was en waarom ik in godsnaam nog een kind wilde. Ik heb daar toen met een praktijkondersteuner GGZ over gepraat en dat hielp (inmiddels kan ik me niet meer voorstellen dat ik die gedachten had, overigens).
Heeft je vriendin een goede bekkenfysiotherapeut? Die van mij was goud waard!
Verder, sterkte! Je doet het goed!
In de kraamweek van de jongste heb ik mezelf regelmatig afgevraagd of dit het wel waard was en waarom ik in godsnaam nog een kind wilde. Ik heb daar toen met een praktijkondersteuner GGZ over gepraat en dat hielp (inmiddels kan ik me niet meer voorstellen dat ik die gedachten had, overigens).
Heeft je vriendin een goede bekkenfysiotherapeut? Die van mij was goud waard!
Verder, sterkte! Je doet het goed!
Still a little bit of your face I haven't kissed.
waarom helpt dat niets? als jij daardoor een paar uur goed kan slapen en daarna de hele wereld weer aan kan, dan help je daar je vriendin toch ook mee. dan kan jij het dan even overnemen zodat zij smiddags kan rusten. maar overleg het echt even goed met je huisarts want de gedachten zijn wel wat heftiger dan enkel weinig slaap. en blijf ook hier spuien als dat helpt.quote:
Dan kan ik wel slaappillen krijgen, maar dat helpt m'n vriendin niets. Wil een manier vinden dat ik toch de zorg voor de kleine even over kan nemen dat zij kan slapen, maar kan het geduld nog niet vinden ofzo.
heb je de geboorte van de kleine al bij de huisarts gemeld? bij ons kwam de huisarts rond dag 10 langs op kraambezoek. doen niet alle huisartsen maar die van ons vond dat wel belangrijk omdat de 2 dagen nadat de kraam weg is vaak het pittigste zijn. misschien is dat bij jullie ook mogelijk, dan kan hij/zij jullie alle 3 even zien.quote:
Ik ga er vandaag proberen tussendoor te komen bij de huisarts.
ik zie goede tips voorbij komen, kijk welke tips bij jullie situatie passen en leg de rest naast je neer. Niets moet. als ik zo lees dat je het huishouden bijhoud en wat je verder doet dan doe je dat echt super, daar kan menig man nog iets van leren.
Volgens mij zijn er goede dingen gezegd NJ.
En voor wat het waard is, til ook niet te zwaar aan ‘genieten’, want wat is dat precies? Het is niet een soort plicht of zo. De eerste periode is ook veel ‘productie draaien’. Genieten lukte mij ook vooral als ze sliep, maar ja, als dat bijna niet gebeurt... Het wordt nu langzaam anders omdat ze wakkere momenten krijgt waarin ze niet huilt, en ze steeds vaker iets van een beginnende lach laat zien
En verder typ uk dit met links, want mijn rechterpink mag absoluut niet uit haar mond en zo moppert ze al sinds 07u
Drinken is ook onrustig en ze heeft het nodige gespuugd. Heb hoofdpijn en een zere plek in m’n borst. Meer dan me aankleden is nog niet gelukt.
En voor wat het waard is, til ook niet te zwaar aan ‘genieten’, want wat is dat precies? Het is niet een soort plicht of zo. De eerste periode is ook veel ‘productie draaien’. Genieten lukte mij ook vooral als ze sliep, maar ja, als dat bijna niet gebeurt... Het wordt nu langzaam anders omdat ze wakkere momenten krijgt waarin ze niet huilt, en ze steeds vaker iets van een beginnende lach laat zien
En verder typ uk dit met links, want mijn rechterpink mag absoluut niet uit haar mond en zo moppert ze al sinds 07u
Drinken is ook onrustig en ze heeft het nodige gespuugd. Heb hoofdpijn en een zere plek in m’n borst. Meer dan me aankleden is nog niet gelukt.
Genieten. Als ik het lees denk ik altijd aan de rondjes die ik buiten liep, met Banaan slapend in de draagzak. Mensen die me zo hard mogelijk toeriepen, "genieten!!!" 
Ik was gek op Banaan hoor, die eerste tijd, maar genieten is een groot woord voor de ijskoude realiteit die voor een baby zorgen toen nog was.
Ik ben wat afwezig de laatste week. Banaan blijft bij de drie kwartier dut, maximaal. Daar zijn we allebei niet erg vrolijk bij.
Vrijdag nam mijn man vrij zodat we wat leuks konden doen. Een heerlijk dagje Burgers Zoo. Slaapjes waren net zo lang als thuis. Inclusief wakker geschreeuwd door een ara.
Gisteren hadden we mijn schoonfamilie op bezoek na een half uur dut (wakker geschreeuwd door onze parkieten). Voor en tijdens het eten was hij minder vrolijk. Daarna was hij ineens weer heel tevreden. Vooral in slow motion achter de voetbal aan was briljant.
Banaan stapt nou trouwens heen en weer aan de meubels.
En doet nog steeds verwoede pogingen om de trap te masteren.
Onze parkieten gaan vrijdag de deur uit.
Eentje is al tien jaar bij me, het zijn allebei schatjes maar de lol is er af. Ik heb er gisteren heel wat tranen om gelaten maar weet dat we echt geen goede match meer zijn.
Ik was gek op Banaan hoor, die eerste tijd, maar genieten is een groot woord voor de ijskoude realiteit die voor een baby zorgen toen nog was.
Ik ben wat afwezig de laatste week. Banaan blijft bij de drie kwartier dut, maximaal. Daar zijn we allebei niet erg vrolijk bij.
Vrijdag nam mijn man vrij zodat we wat leuks konden doen. Een heerlijk dagje Burgers Zoo. Slaapjes waren net zo lang als thuis. Inclusief wakker geschreeuwd door een ara.
Gisteren hadden we mijn schoonfamilie op bezoek na een half uur dut (wakker geschreeuwd door onze parkieten). Voor en tijdens het eten was hij minder vrolijk. Daarna was hij ineens weer heel tevreden. Vooral in slow motion achter de voetbal aan was briljant.
Banaan stapt nou trouwens heen en weer aan de meubels.
En doet nog steeds verwoede pogingen om de trap te masteren. Onze parkieten gaan vrijdag de deur uit.
Eentje is al tien jaar bij me, het zijn allebei schatjes maar de lol is er af. Ik heb er gisteren heel wat tranen om gelaten maar weet dat we echt geen goede match meer zijn.
Wat gewoon is voor de spin, is chaos voor de vlieg.
Ik hoor inderdaad heel veel dat het er na een week of 6-8 er totaal anders uitziet, je je niet voor kan stellen dat je, je zo gevoeld hebt. Maar dan denk ik toch nog: jezus, dat duurt nog minimaal 30-40 dagen. Ik vind het niet erg dat er nu even niets anders is dan de baby, ja, ik ben nog wel bang voor het moment dat ik weer aan het werk ga, want dan blijft m'n vriendin alleen achter. Maar ik mis de andere zaken eigenlijk niet, ons meisje is nu eigenlijk alles dart er bestaat.
@DevilsAndDust:
Precies dat ja.. Ik zit heel erg vast nog in de gedachte: 'waarom zijn we hier in godsnaam aan begonnen'. Dat moet ik soms wel en beetje uiten, maar wil ik ook niet te veel doen bij m'n vriendin. Ik heb eerlijk aangegeven dat ik mij nog nooit zo ongelukkig heb gevoeld als nu. Maar dan komt zij toch weer met: 'Ik heb haar op de wereld gezet, dus het is mede door mij dat je nu zo ongelukkig bent'. Dus ja, ik kan er gelukkig goed over praten thuis, maar probeer het ook een beetje weg te laten bij m'n vriendin om haar te beschermen.
Gelukkig wel een goede fysiotherapeut, alleen zien we nog even niet wanneer ze er handig heen kan. Daarvoor moet ik even de ballen bij mezelf grijpen en gewoon volhouden als ik even alleen met de kleine moet zijn.
@Elleska:
Als ik nu een paar uur goed heb geslapen dan helpt het een paar uur, maar stort ik gedurende de dag alsnog in. Terwijl m'n vriendin juist minder slaap heeft gehad en het moment dat ik in stort juist op mij moet kunnen leunen.
De geboorte is gemeld en we verwachten de huisarts eigenlijk ook wel de komende dagen. Maar ik heb het idee dat ze daar ook druk zijn i.v.m. de laatste vakanties..
Sowieso vandaag afsluiting met de verloskundige, morgen wijkverpleegkundige op bezoek.. Dus we hebben gelukkig wel wat lijntjes en momenten van hulp.
@IsabellaMariaAnna:
Ja, je hoort het van iedereen.. 'Geniet', maak het beste van de mooie kraamweek.. Zorg goed voor je twee dames! Dat lukt allemaal dus allemaal minder goed, daar zit het gevoel van tekort schieten in.
--
Maar goed, vannacht ging weer redelijk.. Eind van de middag/begin van de avond begon het morrelen, maar we hebben haar redelijk rustig kunnen krijgen. Ook toch maar een klein beetje in slaap laten huilen, want het waren meer huiltjes dan overstuur zijn.. Het kolven ging vannacht/vanmorgen geweldig, dus qua voeding even iets minder zorgen.
En.. Hele overwinning.. Ik heb haar vanochtend rustig gekregen. Heerlijk samen gedoucht en daarna toen ze echt niet wilde slapen door te knuffelen, aaien e.d. werd ze uiteindelijk stil. Dat voelde echt al winnen..
@DevilsAndDust:
Precies dat ja.. Ik zit heel erg vast nog in de gedachte: 'waarom zijn we hier in godsnaam aan begonnen'. Dat moet ik soms wel en beetje uiten, maar wil ik ook niet te veel doen bij m'n vriendin. Ik heb eerlijk aangegeven dat ik mij nog nooit zo ongelukkig heb gevoeld als nu. Maar dan komt zij toch weer met: 'Ik heb haar op de wereld gezet, dus het is mede door mij dat je nu zo ongelukkig bent'. Dus ja, ik kan er gelukkig goed over praten thuis, maar probeer het ook een beetje weg te laten bij m'n vriendin om haar te beschermen.
Gelukkig wel een goede fysiotherapeut, alleen zien we nog even niet wanneer ze er handig heen kan. Daarvoor moet ik even de ballen bij mezelf grijpen en gewoon volhouden als ik even alleen met de kleine moet zijn.
@Elleska:
Als ik nu een paar uur goed heb geslapen dan helpt het een paar uur, maar stort ik gedurende de dag alsnog in. Terwijl m'n vriendin juist minder slaap heeft gehad en het moment dat ik in stort juist op mij moet kunnen leunen.
De geboorte is gemeld en we verwachten de huisarts eigenlijk ook wel de komende dagen. Maar ik heb het idee dat ze daar ook druk zijn i.v.m. de laatste vakanties..
Sowieso vandaag afsluiting met de verloskundige, morgen wijkverpleegkundige op bezoek.. Dus we hebben gelukkig wel wat lijntjes en momenten van hulp.
@IsabellaMariaAnna:
Ja, je hoort het van iedereen.. 'Geniet', maak het beste van de mooie kraamweek.. Zorg goed voor je twee dames! Dat lukt allemaal dus allemaal minder goed, daar zit het gevoel van tekort schieten in.
--
Maar goed, vannacht ging weer redelijk.. Eind van de middag/begin van de avond begon het morrelen, maar we hebben haar redelijk rustig kunnen krijgen. Ook toch maar een klein beetje in slaap laten huilen, want het waren meer huiltjes dan overstuur zijn.. Het kolven ging vannacht/vanmorgen geweldig, dus qua voeding even iets minder zorgen.
En.. Hele overwinning.. Ik heb haar vanochtend rustig gekregen. Heerlijk samen gedoucht en daarna toen ze echt niet wilde slapen door te knuffelen, aaien e.d. werd ze uiteindelijk stil. Dat voelde echt al winnen..
Kan de fysio niet thuis langskomen? Die van DevilsAndDust wel in ieder geval.quote:
Gelukkig wel een goede fysiotherapeut, alleen zien we nog even niet wanneer ze er handig heen kan. Daarvoor moet ik even de ballen bij mezelf grijpen en gewoon volhouden als ik even alleen met de kleine moet zijn.
Wat fijn!quote:En.. Hele overwinning.. Ik heb haar vanochtend rustig gekregen. Heerlijk samen gedoucht en daarna toen ze echt niet wilde slapen door te knuffelen, aaien e.d. werd ze uiteindelijk stil. Dat voelde echt al winnen..
Met een verwijzing voor aan huis kan de fysio gewoon thuis komen NJ. Kan bij de huisarts geregeld worden. Misschien gaat het al beter met haar bekken maar mocht dit alsnog een probleem zijn.
Voor de rest lees ik vanavond bij
Voor de rest lees ik vanavond bij
Mm, wel een goede. Waren inderdaad ook voor bijvoorbeeld de chiropractor aan het kijken (baad het niet, schaad het niet om na te laten kijken hoe ze met haar wervels zit..) maar ik weet nog even niet hoe we haar rustig houden in de auto/in een wachtkamer.
Ik las ook dat je voor de zorg tegenwoordig identificatieplicht hebt, dus een ID-kaart nodig hebt..
Hoe snel hebben jullie dit al geregeld? Je zit altijd zo lang te wachten bij de gemeente.. Heb daar zo geen trek in.
Ik las ook dat je voor de zorg tegenwoordig identificatieplicht hebt, dus een ID-kaart nodig hebt..
Hoe snel hebben jullie dit al geregeld? Je zit altijd zo lang te wachten bij de gemeente.. Heb daar zo geen trek in.
