Het babytopic (0-1 jaar) Deel 713

quote:

Op donderdag 23 augustus 2018 22:26 schreef Jagärtrut het volgende:
Mijn laatste post nog een keer:

[..]

Zoals wat? Ben wel benieuwd!

Wat een leukerd, rena!

Nog veel meer bijgelezen, maar allemaal vergeten!

Mijn baby sliep vandaag overdag in totaal anderhalf uur . Maar, in het goed te maken soep hij vanaf half 8 tot net in z'n eigen bed en hadden we een avond voor ons. Jammer dat de duutser met z'n vader moest bellen, maar goed.

Flessenwarmer, luieremmer, wieglakentjes, wiegdekentjes (door de warmte), meyco hydrofielen (uberhaupt hydrofielen ), maxi cosi voetenzak, de 125cc flesjes, flessenborstel, verschoningsmatje voor buiten de deur (die blijft gewoon in het vakje in de tas) , ook de dure luiertas neem ik niet heel vaak mee (prop liever een luier in mijn schoudertasje en klaar), jasjes (door de warmte) en vast nog wel meer dingen.

_{Luma badsetje gebruik ik ook veel minder vaak dan gedacht... meestal neem ik hem mee onder de douche of stop hem in de wasbak beneden /gemakzucht}

Jammer dat je man moest bellen, maar wel lekker tijd voor jezelf toch? doe je dan ook echt iets voor jezelf of dat niet? geeft mij altijd wel een lekker gevoel om met mezelf bezig te zijn beetje nagels doen of masker oid.

Schanu, ik vind het echt heel terecht dat je daar verdrietig om bent. Je collega’s maken zo’n groot deel uit van je leven, raar dat ze niet even de moeite nemen om langs te komen, al is het maar kort.
Kan me voorstellen dat de stap nu groter is om weer terug te gaan

Rena Wat een leuke dame heb je toch!

Rena wat leuk is het als ze bij je aan tafel kunnen zitten als je ergens bent he?

Schanu daar mag je best verdrietig om zijn! Dat kunnen je collega’s eigenlijk ook niet maken. Ik zou zelf ook verdrietig zijn (zelf heb ik namelijk ook maar een paar collega’s). Logisch dat je na zo weinig contact de dremper hoog vindt. Collega’s van mijn vriend kwamen trouwens ook pas na bijna een half jaar, dat vond ik ook al laat.

Hier krijgen we wat meer slaap, M. heeft de nachtvoeding weer geannuleerd Hij is nu al wel een half uur halfbakken aan het mopperen dus kan nu niet slapen

[ Bericht 1% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 24-08-2018 06:10:48 ]

Ik vind de wandelwagen ook een onding. En wij zijn van de bak op de inzet overgegaan toen hij op z'n knieën ging zitten en uit de bak wilde klimmen. Heel lang bijna alleen gedragen, en als t echt moest dan kleine stukjes met het ding half liggend. Maar Dirk kon al wel goed blijven zitten op dat moment, alleen nog niet zelf gaan zitten. Ik vond het daardoor verantwoorder dan wachten op t moment dat ik te laat was en hij uit de bak viel.

Schanu, ik heb ook slechte ervaringen met terugkomen na verlof. Zij zijn (2 naaste collega's, maar wel heel groot bedrijf) ook inderdaad niet op bezoek geweest. Nu heb ik ander werk en ondanks dat we met een klein clubje (in totaal 5 mensen) zijn en ik er nog geen halfjaar werk weet ik gewoon dat het hier anders zou lopen. Ik vond het terugkomen van verlof dus ook niet zo leuk. Ik hoop dat het bij jou meevalt.

Avond alleen voor jagär.

Shanu, wat naar om te lezen en te begrijpen dat je verdrietig bent! Ik zou me daar ook niet fijn bij voelen.
Yeah LaBelleFleur! Dat is fijn, kan je tenminste slapen 's nachts, nou ja nu het mopperen nog stoppen

J had een goede avond en goede nacht, amper gehuild Ze heeft om 21:00 een fles op, 02:30 en 07:00. Hopelijk gaat er snel een fles tussen door om een uur 0f 00:00 of ze gaat die van 02:30 overslaan (wishifull thinking I know....)

Schanu: ik zou daar qua werk ook de pest in hebben. Hoe was de band met je collega’s voor je verlof?
Hoop dat je toch prettig aan het werk gaat, wanneer het zover is.

Ik voelde mij ook een beetje vreemd toen ik weer begon. Goed, mijn collega’s kwamen wel samen langs (3 vd 5), en hebben weleens een berichtje gestuurd.
Het was wel een beetje ongemakkelijke sfeer toen ze er waren, alsof we ineens niets meer gemeen hadden met elkaar.
Voor mijn verlof had ik best goed contact met 1 collega. We praten over persoonlijke dingen, ze wist als eerste van mijn zwangerschap op werk en we tagde elkaar bijna dagelijks op Facebook over iets grappigs.
Toen ik met verlof ging was vrij gelijk alles klaar.
Uit het oog, uit het hart ofzo.

Nu was ik midden tijdens de vakantieperiode begonnen dus ben ik ruim voldoende ingepland.
Ik heb geen vast rooster dus ik sta variabel mijn 15 uur p/w contract vol te maken.
Nu is echter iedereen weer terug en mijn nieuwe rooster voor september is slechts 10,5 uur per week, elke maandag gehele dienst en een lullige zaterdag van 3 uurtjes.
Dus dat voelt wel alsof ik nu een soort reservekracht ben en op het wachtbankje zit terwijl ik al 8,5 jaar daar werk.
Daar ga ik dus nog over in gesprek want hier ga ik niet mee akkoord.

Oh well, we zien wel hoe het loopt komende tijd.
Het is we jammer op die manier.

Jagar, wat goed dat hij de avond in eigen bed sliep! Jammer van de Duutser, gemiste kans voor quality time maar hopelijk volgen er nog heel veel herkansingen.

Exode, wat fijn van de goede avond en nacht!! Ik duim met je mee dat J snel overgaat tot het overslaan van de nachtvoeding

Venco, wat vervelend dat je nu zo weinig wordt ingepland, en dat terwijl je er al zo lang werkt. Ik snap dat dat heel verkeerd voelt goed dat je daarover in gesprek gaat, ik ben benieuwd wat er uit dat gesprek gaat komen!

Voor wat betreft mijn collega's, mijn manager is een man en mijn overige 2 collega's vrouwen. Ik werk als jurist arbeidsrecht en we hebben meestal onze eigen dossiers waardoor we erg zelfstandig werken. Sterker nog, we werken niet eens vanuit de dezelfde locatie (want grotere werkgever). De band die we hebben is echter goed. We zien elkaar normaal gesproken om de 2 a 3 weken voor de vergaderingen en bellen elke werkdag met elkaar. We sparren ook erg veel. Ik ben bij beide dochters zwanger geworden via ivf omdat de lui, ook met hormonen, niet aansloeg, en mijn collega's waren redelijk betrokken bij dit proces. Het probleem in dezen is echter vrees ik dat mijn liefste collega degene is met lichamelijke klachten, waardoor ze niet kon komen. Zij is degene die eergisteren ook appte wat ik als kraamcadeau wil vanuit de organisatie, dat zijn dingen waar mijn andere collega's niet aan denken.
Als deze collega geen lichamelijke klachten had gehad, was zij waarschijnlijk wel gekomen en had ze de rest meegenomen. Echter is zij een paar weken terug wel met de auto op vakantie gegaan naar een verder gelegen land dus dat dat wel kan maar met de auto naar mij niet, voelt ook wel weer wat dubbel..

Enfin, de hormonen zullen in dit geval ook niet bepaald meewerken bij mij

[ Bericht 0% gewijzigd door Schanu op 24-08-2018 10:41:13 ]

Ik hoop straks ook een beetje aan te kunnen sluiten hier.

Onze dochter is vanavond een week oud en had een behoorlijk vliegende start. Gisterochtend (dus na nog geen 6 dagen) al op het geboortegewicht én erover, voeding ging heel erg goed.. Prachtig en lief meisje. Ik stort alleen een beetje in merk ik. Het slapen is er momenteel bijna niet doordat ze heel veel last van krampjes heeft. Gisteren heeft ze misschien 2 uur in bed gelegen tussen 13:00 en 06:00. Wel nog een beetje op onze arm, op de schouder weggedut, maar slapen in bed wil niet echt, terwijl dit de dagen ervoor echt goed ging. Nu bleek ze vanochtend ineens 80 gram afgevallen.

Mis vooral de roze wolk momenteel. Als het niet lukt frustreert het zo onwijs.. Ze kan er niks aan doen, maar ik kan zo boos worden op mezelf en ergens op haar, of ja, meer een beetje moedeloos.. Denk nu stiekem wel echt: waar zijn we aan begonnen.. Hoop zo dat dit snel beter voelt.

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 14:54 schreef NicolasJoy het volgende:
Ik hoop straks ook een beetje aan te kunnen sluiten hier.

Onze dochter is vanavond een week oud en had een behoorlijk vliegende start. Gisterochtend (dus na nog geen 6 dagen) al op het geboortegewicht én erover, voeding ging heel erg goed.. Prachtig en lief meisje. Ik stort alleen een beetje in merk ik. Het slapen is er momenteel bijna niet doordat ze heel veel last van krampjes heeft. Gisteren heeft ze misschien 2 uur in bed gelegen tussen 13:00 en 06:00. Wel nog een beetje op onze arm, op de schouder weggedut, maar slapen in bed wil niet echt, terwijl dit de dagen ervoor echt goed ging. Nu bleek ze vanochtend ineens 80 gram afgevallen.

Mis vooral de roze wolk momenteel. Als het niet lukt frustreert het zo onwijs.. Ze kan er niks aan doen, maar ik kan zo boos worden op mezelf en ergens op haar, of ja, meer een beetje moedeloos.. Denk nu stiekem wel echt: waar zijn we aan begonnen.. Hoop zo dat dit snel beter voelt.

Ik herken dit. Onze dochter is 5,5 week oud nu, en ze heeft ook wat moeite met slapen, en ik had in het begin (wat heet begin, we praten over nog geen 6 weken) ook dat gevoel van 'waar zijn we aan begonnen'. Maar, dat heb ik nu helemaal niet meer. Ik ben gewend aan de nieuwe situatie, en dat gevoel dat je hebt gaat weg.

Tenminste, zo was het bij mij

Lastig NJ, maar ze is nog zo klein. Ze hoeft toch ook niet per se in bed te slapen? Zeker overdag niet Ik snap je frustratie heel goed en herken die ook wel een beetje. Voor mij was de gouden tip om los te laten. Meer concreet: verwacht niks. Dat ze vandaag twee uur in bed slaapt, zegt niets over hoe dat morgen gaat. De ene week beginnen ze steeds om 20.00 aan de nacht, en dan ineens weer dagen om 23.30 en blijven die oogjes maar open floepen. Reken nergens op, zoek nog even niet naar regelmaat of logica of controle. Dat komt wel, en sneller dan je denkt misschien En roep desnoods hulp in en ga even een paar uur slapen ‘s middags, dat kan ook de wereld schelen.

Tegen de krampjes: fietsen met de beentjes, het buikje masseren en een kipkep erop (pittenzakje) deden hier de truuk vaak.

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 14:54 schreef NicolasJoy het volgende:
Ik hoop straks ook een beetje aan te kunnen sluiten hier.

Onze dochter is vanavond een week oud en had een behoorlijk vliegende start. Gisterochtend (dus na nog geen 6 dagen) al op het geboortegewicht én erover, voeding ging heel erg goed.. Prachtig en lief meisje. Ik stort alleen een beetje in merk ik. Het slapen is er momenteel bijna niet doordat ze heel veel last van krampjes heeft. Gisteren heeft ze misschien 2 uur in bed gelegen tussen 13:00 en 06:00. Wel nog een beetje op onze arm, op de schouder weggedut, maar slapen in bed wil niet echt, terwijl dit de dagen ervoor echt goed ging. Nu bleek ze vanochtend ineens 80 gram afgevallen.

Mis vooral de roze wolk momenteel. Als het niet lukt frustreert het zo onwijs.. Ze kan er niks aan doen, maar ik kan zo boos worden op mezelf en ergens op haar, of ja, meer een beetje moedeloos.. Denk nu stiekem wel echt: waar zijn we aan begonnen.. Hoop zo dat dit snel beter voelt.

Slaapt ze wel goed bij/op jullie? Lukt het je om dat te accepteren en haar bedje even te laten voor wat het is? Want eindeloos proberen terwijl het niet lukt, levert (te)veel frustratie. Ze is nog zo mini en heeft jullie nabijheid nodig.
En ben je thuis of moet je werken?
Indien thuis: geef eraan toe. Pak haar lekker bij jullie en duik met drieën het bed in. Lekker dutten samen. Even geen kraambezoek of andere bezigheden. Tijd, rust en aandacht voor elkaar. Het krijgen van een kindje is een life changing event. Gun jezelf wat tijd om daaraan te wennen. En aan elkaar te wennen. Het komt goed en wordt echt beter, ook al voelt dat nu misschien niet zo.

Wat Malteser zegt, dus

NJ, die eerste periode is ook pittig. Zijn al goede tips gegeven hierboven en ik sluit me helemaal aan bij het verwachtingen proberen los te laten. Ik heb me al snel maar gewoon overgegeven aan het feit dat B niet in bed wilde slapen en hij lag daarom de hele dag op mij/vriend of in de draagdoek. Daar was hij wel blij en sliep hij, dus wij blij. En dan afwisselen, zodat we om en om wat slaap konden pakken.
Geeft je vrouw borstvoeding? Toegeven aan het clusteren hielp hier ook enorm. Heb avonden uren gezeten met een baby aan de borst, die een af en toe een slokje nam, dan weer sliep, weer slokje, en zo door. Maakte me het maar comfortabel en probeerde niks anders te willen. Sterkte, en het wordt echt beter!

Schanu, dat is ook gewoon niet leuk. Mag je zeker van balen. Hopelijk is toch je terugkomst weer ok.

Ik heb weer een baby met oorontsteking Hij was verkouden geweest en had al wat rode oortjes. Maar ging deze week echt top, dus we dachten dat hij er deze keer door zou komen zonder antibiotica. Maar helaas, vanacht vanaf 2 uur was het drama, vanochtend 39 koorts. Net bij huisarts geweest en fikse dubbele oorontsteking. Nu weer antibiotica en volgende week naar KNO arts. Zielig mannetje is het

Proberen inderdaad heel erg 'los te laten', maar ik merk dat dat echt mijn zwakke punt is. Dat wist ik al wel met andere zaken, maar hiermee heb ik het nog meer.. Één huiltje en mijn hartslag slaat over en m'n ogen staan wijd open, hoe moe ik ook ben. De kraamhulp is absoluut niet van het laten huilen, maar ze gaf ook aan dat we ook moeten accepteren dat ze soms gewoon echt niet geholpen kan worden, dat we alleen maar kunnen troosten en ze dan nog blijft huilen natuurlijk. Dat accepteren lukt rationeel wel, maar emotioneel nog niet.

Tegen de kramp hebben we nu ook sab simplex gekregen, kroelen op het buikje inderdaad, fietsen vindt ze niks.

Bij ons wordt ze langzaamaan wat rustiger, maar echt slapen is er amper tot niet als ze kramp heeft. Ze heeft net anderhalf uur geslapen in het bedje. Of ja, in bed gelegen, want als we gingen kijken leek ze meer wakker dan in slaap. Nu om en om bij mij en m'n vriendin, alleen liggen is ook maar zo alleen.

Ik ben gelukkig nog thuis, weet ook nog niet precies wanneer ik weer moet werken, ik de loop van volgende week verwacht ik. Maar ik weet echt nog niet hoe ik dit moet combineren, zo weinig slaap, zo'n vol hoofd en dan werken.

Maar ik merk (en weet) dat het hem vooral echt zit in de rust bewaren, maar dat is zo moeilijk. Ik heb toch een gevoel van falen als het dan niet lukt, ook al weet je heel goed dat het niet aan jou ligt.

Misschien dan toch nog meer samen in bed kruipen inderdaad, een manier vinden dat ze meer bij/op ons kan liggen.

M.b.t. borstvoeding: dat loopt als de tierelier, maar op de een of andere manier wilde het gisteren niet helemaal. Ze leek echt 25-35 minuten per voeding goed te drinken, maar toch zoveel afgevallen.. Zijn nu om de hoeveelheid voeding te bekijken aan het kolven en dit met de fles aan het geven.

Morgen een extra kraamdag i.v.m. het gewichtsverlies bij de baby/de immobiliteit bij m'n vriendin/etc. Wel heel fijn om even nog één dag de hulp te hebben.

't is vooral dat je alles goed wil doen voor het kleintje, maar het natuurlijk nooit perfect kan. Ik weet het, ik snap het, maar accepteren en voelen dat het is zoals het is, is nog erg moeilijk. Hoop dat ik snel het gevoel heb van: 'Ik weet niet beter dan dat we dit kindje hadden' en de blijdschap van de eerste dagen terug komt. Momenteel heb ik alle kraamvisite even afgezegd, de telefoon weggelegd en blijven de geboortekaartjes even liggen. Proberen te troosten en samen te knuffelen, meer even niet.

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 15:39 schreef NicolasJoy het volgende:
Proberen inderdaad heel erg 'los te laten', maar ik merk dat dat echt mijn zwakke punt is. Dat wist ik al wel met andere zaken, maar hiermee heb ik het nog meer.. Één huiltje en mijn hartslag slaat over en m'n ogen staan wijd open, hoe moe ik ook ben. De kraamhulp is absoluut niet van het laten huilen, maar ze gaf ook aan dat we ook moeten accepteren dat ze soms gewoon echt niet geholpen kan worden, dat we alleen maar kunnen troosten en ze dan nog blijft huilen natuurlijk. Dat accepteren lukt rationeel wel, maar emotioneel nog niet.

Tegen de kramp hebben we nu ook sab simplex gekregen, kroelen op het buikje inderdaad, fietsen vindt ze niks.

Bij ons wordt ze langzaamaan wat rustiger, maar echt slapen is er amper tot niet als ze kramp heeft. Ze heeft net anderhalf uur geslapen in het bedje. Of ja, in bed gelegen, want als we gingen kijken leek ze meer wakker dan in slaap. Nu om en om bij mij en m'n vriendin, alleen liggen is ook maar zo alleen.

Ik ben gelukkig nog thuis, weet ook nog niet precies wanneer ik weer moet werken, ik de loop van volgende week verwacht ik. Maar ik weet echt nog niet hoe ik dit moet combineren, zo weinig slaap, zo'n vol hoofd en dan werken.

Maar ik merk (en weet) dat het hem vooral echt zit in de rust bewaren, maar dat is zo moeilijk. Ik heb toch een gevoel van falen als het dan niet lukt, ook al weet je heel goed dat het niet aan jou ligt.

Misschien dan toch nog meer samen in bed kruipen inderdaad, een manier vinden dat ze meer bij/op ons kan liggen.

M.b.t. borstvoeding: dat loopt als de tierelier, maar op de een of andere manier wilde het gisteren niet helemaal. Ze leek echt 25-35 minuten per voeding goed te drinken, maar toch zoveel afgevallen.. Zijn nu om de hoeveelheid voeding te bekijken aan het kolven en dit met de fles aan het geven.

Morgen een extra kraamdag i.v.m. het gewichtsverlies bij de baby/de immobiliteit bij m'n vriendin/etc. Wel heel fijn om even nog één dag de hulp te hebben.

't is vooral dat je alles goed wil doen voor het kleintje, maar het natuurlijk nooit perfect kan. Ik weet het, ik snap het, maar accepteren en voelen dat het is zoals het is, is nog erg moeilijk. Hoop dat ik snel het gevoel heb van: 'Ik weet niet beter dan dat we dit kindje hadden' en de blijdschap van de eerste dagen terug komt. Momenteel heb ik alle kraamvisite even afgezegd, de telefoon weggelegd en blijven de geboortekaartjes even liggen. Proberen te troosten en samen te knuffelen, meer even niet.

Ze is zes dagen oud, met zes dagen is er vaak een regeldag: veel drinken om de hoeveelheid op te voeren.

Kolven laat nooit goed zien hoeveel ze bij je vrouw drinkt.

Geef het gewoon een kans om zichzelf te regelen. Een drinkende baby stimuleert de borst beter dan een kolfapparaat. Bijvoeden obv kolfopbrengst is contraproductief ipv gewoon vaak aanleggen. Dikke kans dat die 80 gram net een keer poepen scheelt ofzo!

Zoek ajb goed borstvoedingsadvies... niet van een kraam die niet eens denkt aan een regeldag, maar zoek een ibclc lactatiekundigenof bel met eurolac...

Eens met Kwak! Een dag iets afvallen lijkt me nog geen reden voor allerlei maatregelen die ook tegen je kunnen werken? Inderdaad, andere timing qua luiers of zo en het had ook prima gelijk kunnen zijn of iets erbij?

Hier komen we overigens ook iets meer in ons ritme. Dit weekend is B 4 weken. Na de kraamweek begon ze toch wel erg veel te spugen, ze had er ook last van. Je zag haar gezicht vertrekken en veel huilen. Ze was gewoon steeds ontevreden eigenlijk. Inmiddels twee keer bij een osteopaat geweest en we merken echt al dat het beter is. Ze slaapt beter en spuugt nog wel redelijk veel maar lijkt er niet echt last meer van te hebben.

Vannacht voor het eerst 4 uur aan één stuk geslapen

Grote zus vind het nog steeds geweldig, ze is zķ lief en knuffelig met haar zusje

Ik ben zo trots op mijn baby, we zijn vanaf vanochtend 11 tot net naar Plopsaland geweest en ze was zo zoet, heeft maar een heel klein hazenslaapje gedaan in de wagen en was alles vol bewondering aan het bekijken (moeders werd ondertussen gestoord van alle studio100 muziek die ik inmiddels kan dromen ) en in zich op aan het nemen Vind het nu echt nog steeds leuker worden, ook dat aan tafel eten is zo gezellig Ze viel in de auto naar huis in slaap en staat nu in de maxicosi op bed te slapen en wordt wakker as we speak, heel verantwoord Oh en we hebben een vreselijke mega Bumba gekocht, hij is ongeveer net zo groot als C nu is, maar ik vond hem zo leuk

Jagar, fijn van de rustige avond! Kan me voorstellen dat jullie daar hard aan toe zijn

Fleur, lekker dat hij de nachtvoeding geskipt heeft

Exode, fijn van de goede nacht!

Schanu

Herkenbare emoties hoor NJ, ook voor de heren absoluut! Die roze wolk is ook wel een beetje een mythe vind ik, iedereen roept als ze er net zijn geniet er van en dat soort dingen, maar de eerste weken zijn gewoon heel heftig! Maar het is ook belangrijk om niet te veel te verwachten al van je baby, het komt echt goed! Probeer anders een lactatiekundige in te schakelen voor de voedingen

Elliebel wat sneu voor je kleine mannetje Beterschap!

IMA, wat fijn dat het beter gaat, zo wordt het genieten langzamerhand steeds meer he?

Kolven is ook juist onder andere omdat de voeding zo hard gaat. De melk loopt sneller dan dat de kleine kan drinken. Daardoor ook juist steeds het verslikken en de krampjes waarschijnlijk.. Hebben ook contact met een lactatiedeskundige, dus ik zal die ook nog eens vragen hoe of wat zij dan nu adviseert.

Ik probeer nu vooral rustigere momentjes te pakken met de kleine om weer even iets meer het verliefde gevoel terug te pakken. Beetje knuffelen, beetje de mooie dingen weer zien. M'n vriendin probeert nu juist de luiers, omkleden e.d. een beetje te oefenen, dat heeft zij nog bijna niet gedaan door de fysieke problemen.

Verschonen ging hier dan wel weer goed, totdat nu de spuitluiers echt begonnen zijn. Even niet opletten en je zit onder.

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 14:54 schreef NicolasJoy het volgende:
Ik hoop straks ook een beetje aan te kunnen sluiten hier.

Onze dochter is vanavond een week oud en had een behoorlijk vliegende start. Gisterochtend (dus na nog geen 6 dagen) al op het geboortegewicht én erover, voeding ging heel erg goed.. Prachtig en lief meisje. Ik stort alleen een beetje in merk ik. Het slapen is er momenteel bijna niet doordat ze heel veel last van krampjes heeft. Gisteren heeft ze misschien 2 uur in bed gelegen tussen 13:00 en 06:00. Wel nog een beetje op onze arm, op de schouder weggedut, maar slapen in bed wil niet echt, terwijl dit de dagen ervoor echt goed ging. Nu bleek ze vanochtend ineens 80 gram afgevallen.

Mis vooral de roze wolk momenteel. Als het niet lukt frustreert het zo onwijs.. Ze kan er niks aan doen, maar ik kan zo boos worden op mezelf en ergens op haar, of ja, meer een beetje moedeloos.. Denk nu stiekem wel echt: waar zijn we aan begonnen.. Hoop zo dat dit snel beter voelt.

Die krampjes zijn zo naar! Vooral voor haar maar zeker ook voor jullie. Het is een giga dooddoener maar het wordt beter, echt!
Bij J begonnen ze ook al in de eerste week, morgen is ze 8 weken en ze is er zo goed als vanaf en dat ondanks overstap van borstvoeding naar kunstvoeding het weer even aanwakkerde.

Die roze wolk hebben weinig ouders, ik gun hem jullie wel, zo snel mogelijk. Want ook bij jullie gaat het voordat je het weet stukken makkelijker.

Die overproductie had ik hier ook, Nj. Af en toe ging het zo hard dat het arme kind het amper weggedronken kreeg. Ik had het idee soms dat het door haar neus er weer uit kwam Blokvoeden kan misschien helpen. Ik kreeg de tip van de vk om één keer beide borsten even helemaal leeg te kolven, want ik zat in een soort onmogelijke cyclus van megastuwing aan twee kanten, en bij elke voeding dronk de kleine dan hooguit aan één kant de ergste druk eraf en dan had ze genoeg. Die andere kant liep dan nķg voller in de tijd naar de volgende voeding (hallooo klaptieten ) en het werd steeds erger zo. Die kolfreset bleek hier de gouden greep. Hopelijk helpt de lk jullie goed. (En inderdaad, wat kwak zegt: wat je kolft hoeft niks te zeggen over wat ze live drinkt. Het levert je in die zin tamelijk waardeloze info op waar je niks mee kan en het helpt ook niet bij het synchroniseren van vraag en aanbod, denk ik.)

Knap hoe je de regie pakt door visite af te zeggen etc. Goed van je dat je actief op zoek gaat naar genietmomentjes met je meisje. Sterkte!

Hier gaat alles goed trouwens. De eerste schoolweek van oudste zit erop, vond dat vooraf wel spannend met slapende baby enzo, maar het viel me alles mee. Wordt vast moeilijker als er een echte middagslaap is tzt. Ze is vandaag alweer 10 weken, maat 50 is uit de kast en sommig spul in 56 wordt/is ook al te klein.

Verder gaat dit topic echt te hard Ik lees alles, maar zo’n bijleespost steeds zit er niet in, dus ik val maar random binnen steeds Ik lees overal dat je daar geen sorry voor hoeft te zeggen, dus dat doe ik ook maar niet

[ Bericht 13% gewijzigd door Jentin op 24-08-2018 18:04:53 ]

NJ, vervelend dat het je zo zwaar valt, echter is die 1e periode ook zwaar dus het is niet vreemd dat je moe bent. Heel cliché en meer hebben het al gezegd, maar uiteindelijk wordt het beter. Zo'n kleintje moet na 9 maanden in de baarmoeder wennen aan het leven buiten de baarmoeder, zowel lichamelijk als mentaal, dat vraagt veel van de baby én van de ouders. Mij helpt het ook door mee te veren, niet te snel proberen te werken naar ritmes of bijvoorbeeld slapen in eigen bedje maar het voor nu nemen zoals het komt. Mijn kleine meid heeft de eerste 6 weken alleen maar op mijn borst geslapen, pittig maar het werkte en het was tijdelijk. Als die 1e moeilijke periode voorbij is kom je vanzelf in een beter ritme die ook jullie meer rust gaat geven, dus hou vol oh ja, mijn dreumes zat op de laatste dag dat de kraamverzorgster er was ook opeens weer onder het geboortegewicht (en ook overproductie met borstvoeding). We mochten de babyweegschaal een week langer van haar houden om het gewicht in de gaten te houden, maar de volgende dag steeg het gewicht weer en die lijn is alleen maar blijven stijgen. Daar zou ik me dus na 1 dag nog geen zorgen over maken!

IMA, wat fijn dat B gebaat is bij de osteopaat! En wat lief zoals grote zus op haar reageert

Rena, wat een heerlijke dag hebben jullie gehad in Plopsaland zo te lezen

Jentin, fijn dat het goed ging met de 1e schoolweek van de oudste! Lijkt me best lastig idd om slaapjes en dergelijke om school heen te plannen, maar hopelijk ga je daar dat vanzelf een goed ritme in vinden.

Ik ben vandaag naar de huisarts geweest, eigenlijk voor mijzelf maar heb het consult gebruikt voor N en voor mijzelf over een week een nieuwe afspraak gemaakt. Gelukkig was de arts wel zo flexibel. Ze deelde mijn vermoeden dat er meer speelt bij N, kon niks voelen bij het buikje maar zag wel de onrust in haar lijfje toen ze op haar rug moest liggen (overtstrekken,trappen met de beentjes). De ontlasting en het vele spugen vond ze ook vreemd en in combinatie met alle andere klachten heeft ze een doorverwijzing gegeven naar de kinderarts. Nu even wachten tot begin volgende week zodat we een afspraak kunnen maken en hopen dat er dan eindelijk wat antwoorden gaan komen.

Wat goed dat je naar de HA bent geweest en fijn dat ze je serieus nam en doorverwijst Schanu!

Ons dagje Plopsaland eindige wel even in een klein half uurtje verwerken en heel hard huilen rond een uur of 6 :’( Begrijpelijk maar was lang geleden dat ze zo overstuur was rond etenstijd, we hebben even samen een tijdje op bed gelegen en daardoor kalmeerde ze, misschien ook een beetje mamahonger Toen ik voorzichtig opstond omdat ik moest gaan koken begon ze weer, maar met hulp van grote zus was ze snel weer rustig. Daarna verbaasde ze ons door zichzelf op te drukken, op knieën en ellebogen! Het kruipen komt er wel aan vermoed ik Ze zegt ineens ook “dit”. PKM je had gelijk over ontwikkelingen in Center Parcs

Ach wat sneu Ellie! Hij is er wel vatbaar voor he? Hopelijk knapt ie snel op

Klinkt als een leuke dag rena! Jammer van de verwerking van de dag! Samen op bed doen wij hier ook regelmatig en daar geniet ik zelf ook altijd wel van. _{nouja tegenwoordig wil hij er trouwens alleen maar vanaf tijgeren} . En die CP updates Volgens mij moet ik er ook maar eens naartoe met M.

Fijn dat de huisarts je serieus nam Schanu, ik hoop dat ze de oorzaak kunnen vinden..

Fijn dat het beter gaat IMA!

NJ ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest. Die eerste periode is zo intens dat ik m zelf een beetje als een waas herinner. En terwijl ik liep te herstellen van de bevalling (ik kon fysiek ook niks) liep mijn vriend zich de benen onder z’n lijf vandaan. Hij moest op dag 5 van de kraam ook verplicht een middagdutje doen, z’n ogen waren van vermoeidheid bloeddoorlopen. Het wordt beter!

Zo trof ik M. aan vanochtend. ‘Wat nou voorlezen, ik lees zelf wel’ _{heeft ie toch nog wat van mij mee}

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 24-08-2018 22:11:56 ]

BelleFleur; wat een heerlijke foto!

NJ; goed dat je de tijd neemt met z’n drieën. Kraamvisite kan ook later. Succes met het meeveren en
loslaten!

Rena; is parc Sandur leuk? Wij gaan in oktober. S. is dan nog wel een stuk jonger dan dat C. van jou nu is, dus de kinderstoel hebben we sowieso niet nodig.

Schanu: vervelend dat je er zo tegenop ziet om weer te gaan werken. Hopelijk valt het mee als het echt zover is. Zou het voor jou helpen als je tegen je collega’s uitspreekt dat je het leuk had gevonden als ze op kraamvisite waren gekomen?

S. en ik hadden het afgelopen week even wat lastiger. De voedingen gingen bij mij heel erg zeer doen, daarna begon S. steeds slordiger te drinken en werd ze in het geheel onrustiger. Ze bleek dus spruw te hebben. We hebben beide medicatie en hiephiephoera; de voedingen doen sinds vandaag minder zeer! Afgelopen week waren de voedingen echt een marteling, heb meermaals herhaald dat de bevalling minder zeer deed S. Gaat nu ook weer netter drinken en we krijgen tijdens de voedingen onze genietmomentjes weer terug.
Door de medicatie krijgt S. wel mega-poepluiers en vaak ook. Gister moest ze tot 3x toe schone kleren aan... gelukkig hebben we meer dan genoeg

Buiten de voedingen om houden we onze roze wolk stevig vast. (Wil niemand tegen het hoofd stoten maar we zitten echt op een roze wolk). Vandaag zijn we even naar de stad geweest en hebben we op een terrasje gezeten. S. vind alleen een stilstaande kinderwagen niet zo leuk dus heeft ze lekker op schoot gezeten. De draagzak is een groot succes en het recept voor slapen. Ook hierbij geldt wel; in beweging blijven. Verder wil ze overdag vooral slapen als ze bij je ligt, dus kruipen we lekker samen op de bank of bed. En een grote : gisternacht heeft ze doorgeslapen! (Afgelopen nacht kwam ze 3x, maar hč die ene nacht hebben we!)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik lees alles mee maar mis de concentratie om alles te onthouden en op iedereen te reageren. (Sorry!) ooit wordt dat post-zwangerschapsbrein weer beter toch?

Ik wals hier even binnen zonder bijlees.

Ik was vandaag voor het eerst een middag en avond zonder J. sinds zijn geboorte 12 weken geleden
En wat was het heerlijk (tussendoor wel even thuis geweest voor avondeten). J. lag smiddags net in zijn ledikant te slapen toen oma kwam. Dus ik vertellen dat hij meestal maar 45 minuten in zijn ledikant slaapt, maakt ie er uiteraard 3 uur van vandaag verder heeft ie zich ook vanavond met zijn vader voorbeeldig gedragen

En ik ben nog nooit zo blij geweest met een lunch, twee biertjes en een hersendodende film

Takkie wat fijn dat het voeden minder pijnlijk wordt. Ik weet nog dat ik het aanhappen de eerste weken altijd behoorlijk pijnlijk vond. Wil niet weten hoe het is om spruw oid te hebben.

Rena klinkt als een prima vakantie!

Hier zit ze al sinds 6 maanden regelmatig in de kinderstoel voor hapjes. In het begin heel kort, alleen voor haar eigen hapjes, maar toch. Kan ook wel zeggen dat haar motorische ontwikkeling sindsdien de sneltrein heeft genomen. Het eerste half jaar leek ze wat trager dan gemiddeld, nu gaat ze heel snel.

Weinig Posts van mij op het moment want we zijn inmiddels al wat langer dan een week op vakantie. Het is overdag alleen maar genieten, de avonden gaan helaas net als thuis erg moeizaam. Heb 1x samen met vriend kunnen zitten en een spelletje gedaan, verder hele avonden bezig met het in slaap krijgen van N. We maken haar in de ochtend steeds uiterlijk om 8;00 wakker, vaak is ze zelf al eerder wakker, voor het ritme maar helaas.

De avond voor vertrek sliep ze ook pas om 00:30, maar zorgde ervoor dat ze het inhaalde tijdens de reis. Ik had me voorgenomen elke 2 uur te stoppen, maar ze sliep en sliep maar. Uiteindelijk werd ze na 450 km wakker en hebben we een grote stop van anderhalf uur gemaakt. Toen we verder reden sliep ze tot onze verbazing na een kwartier weer en werd ze na 3,5 uur pas wakker. 5 minuten voor we op de eindbestemming waren, hoe ideaal

Verder krijgt ze hier alle aandacht van iedereen die voorbij loopt op de camping. Heeft ze het hele restaurant om haar duim gewonden met haar lachjes, praatjes en kiekeboe spelletjes met anderen. Blijkt ze glijbanen helemaal
geweldig te vinden (papa gelukkig ook). Hebben we bijna iedere dag gezwommen, op bergen geweest met de auto of gondelbaan, wandelingen gemaakt in sluchten en zijn we vandaag ivm slecht weer naar een kinder speelhal geweest. Ze vindt het allemaal even leuk en wij dus ook

Ik ga zo nog even proberen wat bij te lezen en te reageren.

Schanu ik zou daar ook niet blij van worden zeg. Je verwacht toch dat je collega’s voor het einde van je verlof langs zijn geweest of dat ze hebben laten weten waarom het niet lukt en op welke termijn wel.
Hier waren mijn directe collega’s dat wel (9 mensen); mijn leidinggevenden (3) lukte het nog net om in mijn laatste week voor einde verlof langs te komen (voelde ook al wat bijzonder), 1 kwam nog apart langs toen ik weer aan het werk was omdat ze niet bij de eerdere afspraak kon aansluiten maar graag langskwam. Prima. Uiteindelijk hebben ze toch bijna allemaal 50km (enkel) moeten reizen dus vind het heel wat dat ze vrijwel allemaal geweest zijn.

Venco wat vervelend dat je nu te weinig wordt ingepland. Werk je nu extra en doen ze het om te compenseren en zie jij die uren liever uitbetaald? Ze kunnen je toch moeilijk min-uren laten draaien?

Ellie alweer een oorontsteking? Dat is de jouwe toch die er regelmatig 1 heeft of verwar ik je nu met iemand anders? Is daar een oorzaak voor (gevonden)? Vervelend zeg, zo sneu als ze ziek zijn.

NJ hier waren de eerste 6 weken ook enorm heftig. Ze had een omgekeerd ritme en sliep overdag perfect in haar bedje en in de nachten helemaal niet. Dat was enorm zwaar en het lukte mij niet om overdag bij te slapen omdat ik als ze dan sliep overdag (wat ze ook vaak maar eventjes per slaapje deed en nog altijd doet) vanalles wilde doen wat ook nog moest. Vriend en ik hebben in die eerste weken beurtelings heel wat nachten met haar op de bank doorgebracht zodat de ander kon slapen. Hij had meer geduld dan mij, al vond ik het wel lastig omdat hij de dag erna vaak gewoon moest werken. Maar soms kon ik niet meer dus het was even niet anders.
Lijkt mij een prima tip om samen in bed te duiken wanneer ze dan wel de rust kan vinden om te slapen, zeker nu jij nog heel even hebt voor je weer aan het werk moet.

[ Bericht 0% gewijzigd door Nolita op 24-08-2018 22:46:45 ]

quote:

Op vrijdag 24 augustus 2018 20:30 schreef LaBelleFleur27 het volgende:
Klinkt als een leuke dag rena! Jammer van de verwerking van de dag! Samen op bed doen wij hier ook regelmatig en daar geniet ik zelf ook altijd wel van. _{nouja tegenwoordig wil hij er trouwens alleen maar vanaf tijgeren} . En die CP updates Volgens mij moet ik er ook maar eens naartoe met M.

Zo trof ik M. aan vanochtend. ‘Wat nou voorlezen, ik lees zelf wel’ _{heeft ie toch nog wat van mij mee}

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het jammere is dat ze dat samen in bed ook alleen accepteert als ze zo verdrietig is, als ze gewoon is is ze veel te druk met alles om zich heen te verkennen en mij in het gezicht slaan/krabben/ogen prikken Ik heb een tijgerbaby

Wat een leuke foto van jullie mannetje, net alsof hij zelf leest

Takkie, ik vind het een heel prima park, echt geschikt voor gezinnen, het is wat kleinschaliger dan de andere parken waar ik geweest ben maar desalniettemin heel compleet Wij zitten in een speciale kindercottage en dat is best relaxed qua ruimte en faciliteiten.

Wat balen van de spruw, hopelijk knappen jullie snel op! Pijn tijdens het voeden is zo naar, ik geef inmiddels KV maar kan het me nog levendig voor de geest halen! En wat heerlijk dat jullie lekker op je roze wolk zitten Het is een prachtig meisje!

Aure, wat heerlijk zo je eerste uitje Klinkt goed!

Nolita, fijne vakantie! En wat vreselijk balen dat de avonden ook daar zo matig gaan Wel grappig om te lezen dat ze de hele camping om haar vingertje windt Hier probeerde gisteren een ober grappig te doen tegen C en vervolgens zet ze het op een krijsen, mijn kind is nog erg gehecht aan haar innercircle volgens mij

Wat een bizar iets is intuītie toch. Gisteren zei ik tegen vriend "ik denk dat kaptein weer oorontsteking heeft" vriend snapte er weinig van want hij was zn gebruikelijke vrolijke zelf. Toch vanmorgen naar de huisarts geweest en ja hoor

Hier ook na deze kuur weer terugkomen en dan n doorverwijzing naar de KNO ellie, misschien voor buisjes zei onze HA. Weet nog niet wat ik daarvan vind, een ingreep bij mn kleine kapiteintje

Rena, klinkt goed die updates, ik ben benieuwd of M dat voorbeeld over twee weken ook volgt

Schanu, wat vervelend. Denk je dat het durft te bespreken met je collega’s?

Belle, heerlijke foto! Boekjes lezen is ook heel leuk

Aura, wat lekker! Goed dat je er zo van hebt genoten zeg! Ben wel benieuwd over welke film je het hebt

Takkie, niet bezwaard voelen dat je op een roze wolk zit hoor! En wat heerlijk, een nachtje doorslapen

Nolita, fijne vakantie nog toegewenst! In welk land zit je eigenlijk?

LDG, ach nee, wat sneu! Beterschap en ik hoop dat een ingreep niet nodig blijkt te zijn.

Met ons alles goed! Ik heb vannacht goed kunnen slapen, M sliep van 21:30 tot 05:15 Ik kon daarna niet meer in slaap komen dus heb er inmiddels ook al een hardlooprondje op zitten :’) M doet het geweldig, grote broer is nog steeds helemaal verliefd op haar (als ik met haar de kamer in loop is het standaard: “hey M! Hey zus!”). Over een weekje heeft mijn man vakantie en gaan we lekker af en toe een dagje samen op pad, als de kinderen op de opvang zitten, plus een lang weekend center parcs. Ik neem verder niet echt vakantie maar vind het wel heel leuk om weer even een dagje samen te zijn, zin in!

Aure wat fijn!

Haha rena, herkenbaar van die ober! M. lacht dan regelmatig terug maar kan ook heel droog kijken van ‘wat moet je?’

Ldg wat goed dat je dat aanvoelde! Hopelijk knapt ie snel op

Wat een leukerd Takkie Fijn dat het voeden weer beter gaat! Hier ging het totaal niet met de borstvoeding en daarnaast deed het ook nog eens telkens heel erg veel pijn en had ik kloven, ik kan nog terughalen hoe dat voelde . En fijn dat je zo op een roze wolk zit

Nolita fijn dat de reis zo goed ging! En de dagen, jammer van de avonden, dat lijkt me ook pittig! Hoelang blijven jullie nog?

Edit: OiT fijn dat t bij jullie ook allemaal goed gaat!

[ Bericht 6% gewijzigd door LaBelleFleur27 op 25-08-2018 08:32:12 ]

Rena altijd grappig ja als mensen hun best doen een lachje te krijgen en er gebeurd dan niets of huilen

Ldg arme kapitein, beterschap! Ik hoor wel altijd dat buisjes enorm goed helpen, maar lijkt me ook een dingetje hoor.

OIT we zitten in Oostenrijk.
Wat leuk die grote broer en zus interactie Alvast veel plezier met jullie dagjes samen en weekend weg!

Fleur, wss komen we dinsdag naar huis. Gisteravond was weer intens, en vannacht nog eens wakker, maar we moeten het ermee doen op dit moment. Vandaag gaan we lekker zwemmen dus wie weet kan ik een dutje meepakken op een bedje naast het bad

Zwemmen kan vaak wel veel goeds doen voor dutjes Nolita!

Wij doen het vandaag even rustig aan na het hysterische dagje van gisteren, C vermaakt zich prima met de hysterische Bumba knuffel, ze begint te kraaien van plezier als ze hem ziet

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Haha bumba en C

Beterschap voor de kapitein, wat sneu.

OUT wat schattig zeg! En de film was the spy who dumped me ofzoiets. Zo eentje waar je echt helemaal niet bij hoeft na te denken. Hij was wel een soort van slecht hilarisch

Balen van je collega's trouwens schanu. Mijn favo collega is hier wel langs geweest, verder niemand. Wel nog een kraamcadeau ontvangen van 1 andere collega via de post maar ik ben wel al 3 keer op kantoor geweest met J. dus ik denk dat de rest het niet meer nodig vond overigens hoefde ik de meeste ook niet als kraambezoek te hebben hoor. Ik zou het denk ik wel even benoemen bij ze, dat je het leuk had gevonden als ze langs waren geweest. Misschien stonden ze daar wel helemaal niet bij stil.

En hopelijk kan de kinderarts een oorzaak vinden bij N. en is het makkelijk te verhelpen

Leuk rena

Oke laatste deel van jullie vakantie, hopelijk ging het vanavond weer wat beter Nolita

M. was vanavond mee naar een verjaardag, hij heeft 2,5u zo naar andere mensen gekeken Helemaal onder de indruk van iedereen en de andere omgeving

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hoi!
Enkele tijd geleden hier een keer gepost over onze kleine met reflux.
Even een kleine update:
Inmiddels langs de kinderarts geweest en gestart in eerste instantie met Nutramigen Enfamil, omdat ze erge diarree kreeg van jbpm.

Alleen van deze voeding erge obstipatie met als gevolg een klysma en lactulose.
Ook omeprazol erbij gekregen, eindelijk.

Alleen de lactulose gaf weer verschrikkelijke krampen en onrust icm Enfamil... dus nu gisteren maar weer gestart met Nutramigen (toch KMA?).

En dan morgen maar weer overleggen met de KA.

To be continued...

Wat sneu, goddelijker. Hoe oud is je kleine?

Bumba en C Ik haat Bumba intens, maar dit is echt supercute.

Belle, wat een prachtkind en wat een lieve blik. Zo klein en verwonderd nog.

Aure, ik jompel nog even voor je avondje Heerlijk zeg!

En OiT, wat lief, zo’n grote broer.

Ik probeer min of meer de bv af te bouwen. Ik ben namelijk zo’n raar geval dat niet zo veel heeft met bv en ik was liefst gewoon gelijk met flessen begonnen, als ik heel eerlijk ben . Ik voelde me echter een soort van moreel verplicht om het wel te proberen, zeker omdat het bij oudste ook probleemloos ging. Maar nu ik probeer af te bouwen, merk ik ineens dat ik dat dan toch ook weer heel moeilijk vind: laatste kindje, dus stoppen betekent voor altijd klaar. En dan ga ik de mooie kanten toch weer extra zien. Daardoor is dat afbouwen ook maar een zooitje: een voeding per dag kv, maar ook wel eens een dag niet (of twee ), en daar word ik dan ook weer onrustig van. Misschien niet helemaal het goede topic, maar ik vind het zo lastig

Wat houdt je dan tegen om het te combineren jentin? Afbouwen hoeft niet gelijk hetzelfde te zijn als stoppen natuurlijk. Ik vind borstvoeding vooral heel makkelijk, ik word er niet perse heel warm en verliefd van. Maar stoppen heb ik nooit serieus overwogen.

Goddelijke, dat klinkt als een flinke zoektocht. Sterkte.

Belle, wat een mooie foto, die blik, alles in zich opnemend.
Goddelijk, jeetje dat klinkt als een erg vervelend traject zeg, hopelijk snel een echte oplossing.

Jentin, herkenbaar hoor. Mijn vrouw heeft eergisteren de laatste bv gegeven en dat vindt ze ook lastig. Ze voelt zich schuldig en ze mist de intieme momentjes. Combineren lukte niet omdat haar productie te snel terugliep.

Wij waren gisterenmiddag op een verjaardag van mijn ons neefje die 7 werd. Helaas viel het weer tegen waardoor de chaos binnen was in plaats van buiten. J hield zich prima, echt verbaasd. Ik ben met haar van 15:30 tot 18:30 geweest, ze heeft 2 flessen op en in mijn armen geslapen. Mijn oren deden pijn maar zij sliep overal doorheen. Mijn vrouw was langer gebleven met B en ik stelde me in op een krijsende J thuis van alle indrukken, maar nee hoor, mevrouw viel in slaap en werd pas om 23:30 wakker van de honger en en vervolgens om 03:00 en om 08:00.

Sowieso huilt ze veeeeeel minder dan tot een week geleden. Zou die huilfase nu al voorbij zijn? Ja, ik weet het, kan zo omslaan en ze zal nog vaak genoeg huilen in haar leven, maar jeetje wat genieten we nu.
Dinsdag inentingen daar zien we allebei tegenop, mijn vrouw tegen het moment zelf en ik tegen de bui daarna.

quote:

Op zondag 26 augustus 2018 11:07 schreef Nanuke het volgende:
Wat houdt je dan tegen om het te combineren jentin? Afbouwen hoeft niet gelijk hetzelfde te zijn als stoppen natuurlijk. Ik vind borstvoeding vooral heel makkelijk, ik word er niet perse heel warm en verliefd van. Maar stoppen heb ik nooit serieus overwogen

Praktisch gezien betwijfel ik of mijn productie een combinatie trekt. Ze is pas 10 weken, voor succesvol combineren lijkt dat me wat vroeg.

Daarnaast krijg ik het gewoon benauwd van borstvoeding. Ik heb er tijdens de zwangerschap echt al wakker van gelegen en serieus overwogen nooit te beginnen ermee deze keer. Maar eenmaal bevallen voelde het zo logisch om haar aan te leggen en toen was ik dus toch weer gestart
Komt misschien een beetje omdat ik bij oudste erg veel stress heb gehad van zijn hardnekkig flesweigeren (ik heb hem overigens uiteindelijk 7 maanden gevoed). Zo heb ik zondag een lunch met vrienden, op een uur rijden, en omdat ze de fles niet zo heel denderend pakt, heb ik daar echt enorm veel stress van. Ik ben geneigd dan alles maar af te zeggen of alleen nog maar alles mét baby te doen en dat vliegt me naar de keel. Ik wéét wel dat dat nergens op slaat, maar de kloof ratio-(hormonale) emotie is groot, zeg maar.

Exode, precies dat: een enorm schuldgevoel komt er ook nog eens bij kijken, en idd: die momentjes. Wat fijn dat J. het zo goed deed! Hopelijk idd het begin van een nieuwe relaxtere fase !

Misschien klink ik wel heel vervelend of verwend of gemakzuchtig nu, maar het zit heel diep. Bij oudste heb ik echt jankend zitten voeden. Dat wil ik nu voor zijn.

Dat de vpk bij het cb zei ‘Oh, wat dápper van je dat je dit dúrft toe te geven ’ toen ik dit aansneed, hielp ook niet echt.

Ik vind je helemaal niet verwend of gemakzuchtig klinken. Het klinkt alsof je heel goed weet hoe je het níet wilt, maar nog niet goed weet hoe wel. Combineren is het misschien te vroeg voor, maar als het dan afloopt is dat misschien wel okee. Ik snap het beklemmende stressgevoel en het lijkt me goed om dat te voorkomen als hoofdmode.

Ik heb nog even niet de energie overal helemaal op in te gaan, maar dank voor alle berichtjes.

't stomme is: je weet dat het zwaar is, je weet dat geen enkele ouder zegt: die eerste weken: top, dat doen we zo weer! Maar ik heb het toch onderschat op de een of andere manier. Ik slaap wel vaker even minder goed, maar dan redde ik mij wel ofzo. Nu is het zelfs geregeld toch nog 4-5 uur doordat m'n vriendin een groot deel van de nacht pakt, omdat ik het momenteel niet trek, maar ik voel me zo niet mezelf.. Ik kan nu niet genieten van m'n kleine meisje, ik kan m'n vriendin amper tot niet helpen, want zodra het meisje begint te huilen begin ik zelf te janken. Ik ken dit echt niet van mezelf.. Sta op een gegeven moment bovenaan de trap en krijg flitsen dat ik er bij wijze van af zou willen springen i.p.v. lopen zodat ik een paar weken ziekenhuis krijg of zoiets. Terwijl ik het typ besef ik echt wel hoe idioot het is en klinkt, maar het voelt gek genoeg zo..

Dus ja, het wordt beter. 6 weken, 8 weken.. Ik zit nu op de 10e dag, maar eigenlijk 9, want de eerste dag was eigenlijk amper twee uur na de geboorte voorbij en ik weet het even niet meer. Ik hoop dat ik ergens rust en kalmte kan vinden, want m'n vriendin kan dit niet alleen natuurlijk.

Dat advies inderdaad ook gekregen van de kraamhulp toen die hier gisterenochtend afsloot. (Voelt ook alweer als dagen geleden..) Eventueel voor slaappillen. Maar goed, afgelopen nacht best veel geslapen (11-5, 6-9 en wat dutjes) Dat is gewoon 9 uur. (Doordat m'n vriendin de nacht grotendeels pakte) Sta dan redelijk goed op, maar na twee uur en een beetje huilen van de kleine is de koek op. Dan kan ik wel slaappillen krijgen, maar dat helpt m'n vriendin niets. Wil een manier vinden dat ik toch de zorg voor de kleine even over kan nemen dat zij kan slapen, maar kan het geduld nog niet vinden ofzo.

Klinkt heel erg om te zeggen, maar op dit moment snap ik niet dat ik aan kinderen ben begonnen als ik het zo slecht trek. Stel mezelf (en m'n vriendin) teleur.

Ik vind het ook heftig klinken NJ. Ik zou inderdaad ook aan de bel trekken bij de huisarts, hoe is je vriendin er zelf onder? En kun je nog hulp inschakelen van ouders of goede vrienden zodat je (jullie?) ten minste even een paar uur bij kunt slapen?

M'n vriendin is moe, maar nog wel erg sterk. Doordat de kleine vannacht redelijk doorsliep kon zij er nog wel een beetje tegenaan. Vandaag zijn haar ouders even geweest om in en om huis een beetje te helpen, maar slapen lukte ons beide niet. Mijn ouders zijn ook al een paar keer geweest om te praten en als het zo doorgaat moet ik hun hulp gaan vragen.. Maar die hebben er eigenlijk ook geen tijd voor. Zijn druk aan het werk..

Ik wil het vooral weer leuk gaan vinden, het verliefde gevoel terug krijgen.. Niet bij het eerste huiltje al met buikpijn weg willen vluchten, maar het geduld terug vinden en kunnen genieten. Dat schijnt accepteren en loslaten te doen, maar ja, hoe je dat weet te vinden..

Heftig NJ! Hoeveel huilt ze op een dag? En heb je enig idee wat je daarin zo triggert?