Ik denk dat het achteraf gezien inderdaad goed was. Ik voel me nu ook zo veel beter en energieker. Daarvoor was mijn relatie al mijn energie aan het opzuigen, en ik was er te veel mee bezig om het op te merken.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 22:15 schreef vlindertje89 het volgende:
En mijn laatste post:
Wat fijn dat het uiteindelijk wel beter voor je voelt zo! Klinkt inderdaad alsof het achteraf bezien wel goed is geweest dat het is gebeurd. En fijn dat je er dan nu achter kwam dat je je wat betreft kinderen een beetje mee hebt laten slepen. Lekker nog even de wereld zien!
Hier kwam en ging de 1 juli "deadline" eigenlijk net zoals alle vorige "deadlines" voorbij zonder stoppen met de pil. Maar dit keer ook wel door mezelf, mijn PhD contract loopt nog tot eind van het jaar maar boekje duurt nog wel een maand of 6 langer voordat dat af kan zijn, dus zit met onzekerheid of er nog extra geld toegekend wordt om dat betaald af te maken (wel aanvragen gedaan) en ook wat twijfels over de relatie op lange termijn. Zijn nu 4.5 jaar samen en hij is altijd wat stiller geweest, weinig vragen stellen aan de ander, kort en bondig antwoorden in een gesprek, oftewel een gesprek op gang houden kostte best wel wat moeite en "diepere" gesprekken ware zeldzaam, werden altijd door mij geïnitieerd en leken ook meer een ondervraging dan een gesprek. Hij wil dat zelf ook graag veranderen (hij heeft vanuit huis ook eigenlijk nooit diepgaandere gesprekken gevoerd, altijd over koetjes en kalfjes, ik kom juist uit een tegenovergestelde situatie) en daar is hij nu mee bezig om dat te oefenen en ook met een coach om hem daarbij te helpen. Hij liep er namelijk ook erg tegenaan bij zijn zoektocht naar een baan en vooral de sollicitaties, dat de indruk die hij achterliet eigenlijk niet is zoals hij zou willen (niet zo geïnteresseerd, terwijl hij dat dan wel was bv). En dat is voor mij ook wel echt een voorwaarde dat ik daar verandering in zie voor ik ga stoppen met de pil, want ik wil niet voor de komende 60 jaar altijd degene zijn die de vragen stelt en de gesprekken op gang houdt en die zelf nooit wat gevraagd wordt (zwart-wit gesteld).
Lang verhaal, maar ja. Onder de streep heb ik wat twijfels maar hoop ik vooral dat het vriend lukt idd te veranderen (ook voor zichzelf) en dat ik subsidie krijg voor nog wat maanden. Dan zou voor mij het licht op groen staan. Maar ik verwacht dat daar nog wel een maand of 2 a 3 minimaal overheen gaan.
Je bedoelt qua relatie? Dat weet ik niet, maar het lijkt me wel redelijk essentieel om daar niet over te twijfelen. Een kind heeft nogal een impact op die relatie, namelijk.quote:Op donderdag 1 november 2018 16:54 schreef Milchat het volgende:
Ik al een hele poos lurker maar rammelen begint serieuzer te worden. Hoe beslis je nou toch of je er echt samen klaar voor bent he? Best ingewikkeld nog!
In maart!quote:Op dinsdag 6 november 2018 12:57 schreef Lemijn het volgende:
Wanneer wordt je dochter 1, DonnaRush? En wat maakt dat je graag snel voor een tweede wil? Vond je het kleine heel leuk, of klein leeftijdsverschil, of nog wat anders? Gewoon nieuwsgierige vragen, omdat ik de behoefte helemaal niet herken .
Nee ik bedoelde het niet qua relatie, dat zit goed, en ook al 10 jaar bij elkaar. Dat zou ook de eerste voorwaarde zijn ja, een stabiele relatiequote:Op dinsdag 6 november 2018 12:57 schreef Lemijn het volgende:
Je bedoelt qua relatie? Dat weet ik niet, maar het lijkt me wel redelijk essentieel om daar niet over te twijfelen. Een kind heeft nogal een impact op die relatie, namelijk.
Hihi zo tof, met alle kwalen (en flink ook zo te horen!) toch erg genotenquote:Op dinsdag 6 november 2018 13:08 schreef DonnaRush het volgende:
Oh. En zwanger zijn vond ik ondanks zwangerschapdiabetes en 26 weken kotsen echt fantastisch. Zo bijzonder. Dat zou ik nog wel 10x willen.
Ja, heb echt wel de nodige lichamelijke ongemakken gehad. Ik ben zelf ook maar klein en de baby had niet zoveel ruimte en zat vanaf 30 weken 'klem' onder m'n ribben en moest toen nog doorgroeien tot ze uiteindelijk met 39+5 besloot te komen. Heb echt wel pijn gehad in die weken, maar goed dat liet ik niet voor het genieten gaan. Ik vond het prachtig!quote:Op dinsdag 6 november 2018 13:25 schreef Milchat het volgende:
[..]
Hihi zo tof, met alle kwalen (en flink ook zo te horen!) toch erg genoten
Ohh, herkenbaar die kriebels! Een teamgenoot en een oud-huisgenootje van me zijn allebei zwanger en ik krijg daar ook wel kriebels van!quote:Op maandag 10 december 2018 12:12 schreef DonnaRush het volgende:
Mijn beste vriendin is weer zwanger. KRIEBELS!
Ja en nee: Bij endometriose zit er baarmoederslijmvlies op plekken waar dat niet hoort, zoals bv bij de eierstokken. Bij mij zit het in de gladde spierlaag van mijn baarmoederwand, dan heet het adenomyose. Van de vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen, heeft een verhoogd percentage last van endometriose. Maar omdat er natuurlijk niet bekend is hoeveel vrouwen die endometriose hebben, geen vruchtbaarheidsproblemen hebben, is niet zo goed te zeggen of het effect ook de andere kant op gaat - dus of vrouwen met endometriose een verhoogde kans op vruchtbaarheidsproblemen hebben. Ook is niet zo goed bekend of adenomyose hetzelfde "werkt" als endometriose maar dan gewoon op deze specifieke plek, of dat het echt een ander probleem is met andere gevolgen. Dus het is onzeker.quote:Op maandag 10 december 2018 14:42 schreef DonnaRush het volgende:
Spannend zeg! Heb je reden om te denken dat je niet direct zwanger bent?
Ja, dat. Ik was 2x (1x miskraam voor dochter) in een oogwenk zwanger, dus die kans is nu ook aanwezig. Dan zitten ze kort op elkaar. Het lijkt me erg leuk, maar ook erg zwaar.quote:Op maandag 10 december 2018 20:12 schreef vlindertje89 het volgende:
Dank je! En inderdaad, wel spannend. Maar de tijd zal het leren.
Wat in jouw verstand houdt je nog tegen? Dat je dochter nog geen jaar oud is, of speelt dat nu minder of zijn er nog meer dingen?
En hoe gaat het met de anderen? Milchat?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |