Het babytopic (0-1 jaar) Deel 708

Even een vraagje tussendoor:

M. heeft sinds vandaag een paar keer gehad dat ze gewoon rustig op haar rug ligt op bed of in onze armen en dan ineens haar armpjes helemaal wijd strekt alsof ze schrikt, oogjes worden ook helemaal groot en dan begint ze te huilen terwijl haar lijfje nog helemaal verkrampt is, ik kon bijv haar kont niet makkelijk omhoog doen om haar luier om te doen.

Als ik haar meteen oppak is het ook gelijk weer goed, maar het ziet er zo naar uit.

Iemand die dit herkent en weet wat dit is?

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 18:42 schreef Nanuke het volgende:
Maar mini, dat heeft er toch ook gewoon mee te maken dat je met O. niet om een bepaalde tijd op moet ivm naar opvang/oppas gaan. En dat hij overdag ook veel meer zijn eigen ritme kan volgen ipv wat 'moet'. Fijn toch dat dit voor jullie werkt. Ik denk daarnaast dat het helpt om relaxt te zijn als ouders, maar dat het niet alleen daaraan ligt. Het is ook een stukje aanleg van de baby zelf en het is fijn dat O. zo in jullie leven meekan.

Oh zeker hoor - ik bedoelde ook absoluut niet dat onze manier van doen voor anderen toepasbaar is. Natuurlijk speelt mee dat we er - met een paar aanpassingen - voor konden en wilden kiezen dat ik tijdens O.'s babytijd niet werk en hebben we een in aanleg tamelijk makkelijke baby. Al zou ik 'm mogelijk als minder makkelijk ervaren als ik elke avond zou proberen 'm om zeven uur op bed te leggen. En ik vrees dus een beetje voor de toekomst. Mogelijk is hoe we het nu doen uiteindelijk helemaal niet handig en balen we als een stekker als O. over een jaar nog altijd niet weet hoe zelf in slaap vallen in z'n werk gaat. De tijd zal het leren!

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 19:01 schreef VitaBella het volgende:
Even een vraagje tussendoor:

M. heeft sinds vandaag een paar keer gehad dat ze gewoon rustig op haar rug ligt op bed of in onze armen en dan ineens haar armpjes helemaal wijd strekt alsof ze schrikt, oogjes worden ook helemaal groot en dan begint ze te huilen terwijl haar lijfje nog helemaal verkrampt is, ik kon bijv haar kont niet makkelijk omhoog doen om haar luier om te doen.

Als ik haar meteen oppak is het ook gelijk weer goed, maar het ziet er zo naar uit.

Iemand die dit herkent en weet wat dit is?

Poeh! Geen tips, maar klinkt sneu voor M. Kusje voor haar!

Het klinkt als overstrekken Bella. Maar de aanleiding snap ik niet. Hopelijk is het niks

Mini Banaan slaapt ook niet zelf en heeft geen vaste bedtijden. Er is voor mij niets om spijt van te krijgen over een jaar, want het lukt gewoon niet en in slaap huilen wil en trek ik niet.
Voordeel van geen vaste slaaptijden is wel dat we sinds het mooie weer 's avonds nog buiten wandelen. Banaan heeft nou bijvoorbeeld gedut van half acht tot half negen in de draagzak.

Nanuke die W-zit had ik niet zo over nagedacht. Ik deed het ook vroeger en kan me zelfs nog herinneren dat ik zo zat. Ik moest dan eigenlijk in kleermakerszit gaan zitten. Heb nou nog een hekel aan kleermakerszit.
En nou zit ik ineens paranoïde te kijken naar Banaan zijn manier van zitten.

Banaan giechelt wat af vanavond.

Hier gaat het in slaap vallen nog steeds bagger. Ik maak er wel een punt van, maar dat komt omdat ik ook nog een peuter heb die naar bed moet. Ik trek het niet echt om nergens een ritme in te hebben. Maar frustratie geeft het wel.
Ik denk niet dat er een reden is voor wel/niet slapen. Het zit denk ik in de genen.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 22:12 schreef LeSage het volgende:
Het zit denk ik in de genen.

Daar geloof ik ook wel in.. mijn dochter lijkt heel erg op mijn vriend en dat is een nachtuil (en ook nog kunnen functioneren op weinig slaap). Ik daarentegen heb echt wel 8+ uur nodig.

Ben benieuwd hoe het met nr2 gaat als hij ouder is.

Elliebel, heb vertrouwen. Je kunt niet verwachten dat hij plots weer zijn oude lijntje oppakt. Als hij het nieuwe lijntje blijft volgen is het prima, maar kan me je zorgen voorstellen.

Donna fijn dat het thuiswerken zo goed gaat. Zou hier echt geen optie zijn met N !

Vita ik herken het deels denk ik. N had in de kraamweek al dat ze haar handjes in de lucht gooide en schrok in haar slaap. Maar ze werd niet wakker en verkrampte ook niet. Het lijkt op mijn vriend die ‘valt’ net voordat hij echt slaapt. Lijkt het daarop?

Bedankt voor dr reacties op het slapen. We volgen haar zoveel mogelijk, maar het probleem is nu dat ik eerder instort dan haar. Na 2 nachten om 00:30 is het nu alweer 22:30 en ze is nog actief. Ben tussen 20:30 en 22:00 met haar bezig geweest. Nu is vriend gelukkig thuis en ga ik naar bed...ik zou al blij zijn als ze uiterlijk om 22:00 slaapt.

Waar we het aankleedkussen maanden geleden nog het lachkussen noemden, want altijd lachen en vrolijk daarop is het tegenwoordig het huilkussen. Zo gauw we haar daarop leggen is het huilen...herkenbaar voor iemand? Liggen = huilen hier, al weken/maanden.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 22:32 schreef Nolita het volgende:
Bedankt voor dr reacties op het slapen. We volgen haar zoveel mogelijk, maar het probleem is nu dat ik eerder instort dan haar. Na 2 nachten om 00:30 is het nu alweer 22:30 en ze is nog actief. Ben tussen 20:30 en 22:00 met haar bezig geweest. Nu is vriend gelukkig thuis en ga ik naar bed...ik zou al blij zijn als ze uiterlijk om 22:00 slaapt.

Ja, dat is precies wanneer ik mijn zen verlies: als hij niet wil slapen, en ik wel. Gelukkig dat je bent afgelost nu.

quote:

Waar we het aankleedkussen maanden geleden nog het lachkussen noemden, want altijd lachen en vrolijk daarop is het tegenwoordig het huilkussen. Zo gauw we haar daarop leggen is het huilen...herkenbaar voor iemand? Liggen = huilen hier, al weken/maanden.

.
De eerste maanden lachen als een idioot, echt van grinniken tot schateren, uitkleden was hi-la-risch. Nu is het 9 vd 10 keer huilen en bananen. Slaat echt nergens op en als het afleiden is gelukt kan ik 'm daarna zonder problemen verschonen.

Al die bewegende baby's ineens . Zo tof.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 18:00 schreef minilot het volgende:
Hier hebben we nog altijd geen avondbedtijd en O. drinkt zich meestal ergens tussen 21:00 en 22:00 vanzelf een keer bij mij in slaap zodra -ie moe genoeg is en dan gooien we 'm zijn bedje in wanneer we een paar uur later zelf naar bed gaan. Enerzijds baart het me een beetje zorgen dat ik dus echt geen flauw idee heb hoe ik een baby ooit zou moeten leren zelf in slaap te vallen, maar tegelijk zijn we nu al een half jaar ouders zonder ooit gezeik of strijd of ellende rondom avondbedtijd gehad te hebben en dat vind ik toch ook wel prettig. Dus tsja. Misschien slaan we onszelf over een jaar wel voor de kop omdat we een zoon hebben die niet weet hoe -ie op een normale tijd zelf zijn ogen toe moet doen, anderzijds hebben we tot nu toe een heel relaxte aanpak die voor blije ouders en een blije baby zorgt, dus de motivatie om het anders aan te pakken is precies nul.

Ten eerste denk ik dat als je nu iets doet om de goede redenen (zoals dat het nu het beste werkt en bij jullie past), het vrij nutteloos is om er later spijt van te krijgen. Zoals dat ik vrijwel zonder nadenken aanleg 's nachts maar ook wel overdag bij gepiep, omdat het werkt. Nu heb ik een nachtvoedingen'probleem'. Maar ik zou het met terugwerkende kracht niet anders doen.

En ten tweede gaat hij dat zelf in slaap vallen heus wel leren of gewoon doen.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 19:01 schreef VitaBella het volgende:
Even een vraagje tussendoor:
<knip>
Iemand die dit herkent en weet wat dit is?

Klinkt als een moro reflex. Zoals in dit filmpje, maar dan zonder laten vallen vooraf.
Het is niks ergs en gaat vanzelf over .

Verschonen is hier een soort strijd om wie de langste adem heeft. Uiteindelijk win ik een soort van, hoewel de luier niet altijd even netjes zit als ik hem graag zie.
En inderdaad, de eerste maanden was het dikke pret als hij met zijn beentjes de lucht in werd gelegd (ik ben niet zo’n verschoonkussentype en gooi mijn kinderen meestal willekeurig op de bank/tafel/vloer ).

Oh ja, ik ging slapen...

Z. heeft gisteren zo vreselijk veel om haar grote broer moeten lachen. Ze hád het niet meer.
Hij gooide met een stuk speelgoed steeds in de lucht en de ene keer op te vangen en de andere keer viel het ernaast.
Hilarisch vond ze het. Ze kreeg er zelfs de hik van. Het was zo grappig.
Zeker omdat ze heel lang best een serieuze dame was waarbij we met heel veel moeite soms een klein lachje kregen.

Ze begint sowieso steeds meer naar haar broer te trekken. Ze volgt hem en kijkt in het rond om hem te zien.
We doen ook vaak spelletjes met haar bij hem. Ze ‘stapte’ laatst (we houden haar vast onder haar okseltjes) naar A en ze lachte hard toen ze bij hem kwam.
En A is zo lief voor haar, heel vertederend. Het maakt mij erg trots dat hij zo verzorgend naar haar is. Alleen maar lof.

Wat lief Venco.

Banaan heeft ook geen geduld voor schone luiers en aankleden is reden voor protest. Vroeger was hij een en al lachjes op het aankleedkussen, die goede oude tijd.
Nou is het een handeling aan het worden waarvan ik denk dat ik krachttraining moet gaan doen.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2018 07:14 schreef Blue_note het volgende:
De kleine meid heeft haar dag/nacht ritme

23:00 / 03:00/ 07:00 werkt dankzij de Puckababy

Juich niet te vroeg Op het moment dat je dat denkt draaien ze het vaak radicaal weer om

quote:

Op zaterdag 21 juli 2018 07:14 schreef Blue_note het volgende:
De kleine meid heeft haar dag/nacht ritme

23:00 / 03:00/ 07:00 werkt dankzij de Puckababy

Geniet ervan _{zolang het duurt}!

Wat schattig, Venco!

Die aankleedkussenstruggles S. is hier ook nog van de instant chillmode zodra ze het kussen raakt. Dat is niet per se permanent dus ?
Vannacht kon ik zelfs een dikke poepluier verschonen terwijl ze stug doorsliep

Hier vooralsnog geen geblèr, maar O. draait zich wel graag in wokkelvorm bij het verschonen en sinds kort vindt hij de octopussen op zijn behang (OUD / Kinderkamerfoto- en inspiratie-topic deel 75) inenen uitermate lief, en aldus drukt hij zich bij het luierwisselen en aankleden nu al een week kwijlend en kirrend full body tegen de muur aan en laat me je vertellen: dat verschoont lastig.

Lemijn ,jij vroeg eerder nog waarom borstvoeding en werken bij mij samenhangt. In de eerste maanden heeft O. toch overdag wel heel veel clustermomenten gehad en dronk -ie sowieso elke drie uur - meestal vaker - bij me. Daar genoot ik (en volgens mij O. ook) hartstikke van: het gevoel dat ik voor zo'n kleine baby gewoon altijd beschikbaar was, eigenlijk zelden verder dan twee meter bij 'm vandaan. Daar zijn we nu duidelijk uit aan het groeien: de borstvoedingen zijn veel minder frequent en overdag eet -ie al behoorlijk veel andere dingen. O. drinkt, met wat hulp, ook al heel aardig uit een bekertje. Ook op andere vlakken is die heftige symbiose van de eerste maanden duidelijk aan het verdwijnen en als dat allemaal nog wat verder hobbelt de komende tijd en voorspoedig blijft lopen, dan lijkt dat me een goed moment om wat dagen in de week buiten de deur te gaan werken zodat mijn meneer wat meer tijd met O. kan doorbrengen.
Ik vind het helemaal niet bezwaarlijk om te kolven (dat gaat me ook makkelijk af), wel om een heleboel 'live' voedingsmomenten te missen door niet thuis te zijn. Maar aangezien O. vanzelf al een beetje in de richting van vooral 's avonds en 's ochtends vroeg melk bij mij drinken en dan de rest van de dag vast voedsel lijkt te drijven, zie ik dat dus over een poosje vooralsnog wel goed komen.

En nee, ik ga niet terug naar mijn vorige werkgever (weet even niet wie dat nou eerder vroeg) - een reden om even helemaal te stoppen was dat ik bij mijn afgelopen baan onmogelijke werktijden had die elke week wisselenden, tegenover een hysterisch laag salaris. Ik vond het er hartstikke leuk, maar oncombineerbaar met klein kind. Iets anders zoeken dus, met min of meer reguliere kantoortijden en een acceptabel salaris. Dat komt wel goed.

[ Bericht 0% gewijzigd door minilot op 21-07-2018 09:02:07 ]

quote:

Op zaterdag 21 juli 2018 07:16 schreef vencodark het volgende:
Z. heeft gisteren zo vreselijk veel om haar grote broer moeten lachen. Ze hád het niet meer.
Hij gooide met een stuk speelgoed steeds in de lucht en de ene keer op te vangen en de andere keer viel het ernaast.
Hilarisch vond ze het. Ze kreeg er zelfs de hik van. Het was zo grappig.
Zeker omdat ze heel lang best een serieuze dame was waarbij we met heel veel moeite soms een klein lachje kregen.

Ze begint sowieso steeds meer naar haar broer te trekken. Ze volgt hem en kijkt in het rond om hem te zien.
We doen ook vaak spelletjes met haar bij hem. Ze ‘stapte’ laatst (we houden haar vast onder haar okseltjes) naar A en ze lachte hard toen ze bij hem kwam.
En A is zo lief voor haar, heel vertederend. Het maakt mij erg trots dat hij zo verzorgend naar haar is. Alleen maar lof.

Aaaaaa, wat hartveroverend zeg! Hoe oud is A. ook alweer?

Dank voor je toelichting mini, ik kan je helemaal volgen .

Blue_note, ik juich gewoon voor je zonder voorbehouden hoor . . Superfijn dat jullie een goede nacht hadden.

Venco wat tof van het lachen om grote broer!

Blue heerlijk zo'n nacht!

En venco wat klinkt dat zoet zeg

J. sliep vannacht van 2315 tot 0500 ik hoop dat ie dat vol gaat houden. Ik voed hem tegenwoordig om 2300 wel op mijn eigen verzoek, maar het lijkt te werken. Hij slaapt daarna dan meestal rond de 5 uur. Soms dus meer en soms minder.

En hier is het aankleedkussen niet persé iets om te lachen of huilen. Hij is er vaak wel stil op, maar hij houdt er niet van als ik kleding over zijn hoofd aan of uit moet doen, dus dat is dan sowieso huilen. En verder is ie enorm beweeglijk, dus verschonen is altijd een feestje als ik niet uitkijk zit de poep overal

quote:

Op zaterdag 21 juli 2018 08:57 schreef minilot het volgende:

[..]

Aaaaaa, wat hartveroverend zeg! Hoe oud is A. ook alweer?

A is in april 5 geworden.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2018 08:55 schreef minilot het volgende:

En nee, ik ga niet terug naar mijn vorige werkgever (weet even niet wie dat nou eerder vroeg) - een reden om even helemaal te stoppen was dat ik bij mijn afgelopen baan onmogelijke werktijden had die elke week wisselenden, tegenover een hysterisch laag salaris. Ik vond het er hartstikke leuk, maar oncombineerbaar met klein kind. Iets anders zoeken dus, met min of meer reguliere kantoortijden en een acceptabel salaris. Dat komt wel goed.

Dat was ik! Fijn dat je er zo relaxed in staat, dan komt het inderdaad vaak wel goed Je deed er ook 'iets' naast toch? Fudge, heb ik dat nou goed onthouden? Of is dat puur voor de hobby?
Wat betreft slaaptijden, met mijn oudste zijn we ook altijd meegegaan in zijn ritme en hij gaf op een gegeven moment zelf aan dat hij eerder wilde slapen. Dus ik heb het idee dat kinderen dat vanzelf wel regelen. Aan de andere kant, dat is maar één voorbeeld natuurlijk en dat maakt mij zeker geen expert

Elliebel, vervelend dat je je zorgen maakt. Als hij stabiel op z'n lijntje is gebleven lijkt dat me inderdaad positief. En wat je al zegt, je kan het voedsel er moeilijk inproppen. Komt vast helemaal goed, maar hoop dat je je snel geen zorgen meer maakt!

Nolita, pittig! Het is zo frustrerend als het 's avonds zo gaat. Geen gouden tip helaas, sorry. Hoop dat je snel een goede avond en nacht hebt!

Ik heb nauwelijks bijgelezen afgelopen dagen, dus excuus voor nergens op reageren , maar ik ben benieuwd naar het volgende:
Ik heb net mijn eerste pilstrip op. Ik heb het idee dat het alleen maar negatieve bijwerkingen heeft: ik ben emotioneel, snel geïrriteerd en moet ook zomaar huilen , libido is nul (word ik iig niet zwanger ) En zoals nu: ik ben de hele middag en avond alleen (met M. dan) en het voelt zo uitzichtloos ofzo (en nu voel ik me weer een pieperd dat ik dat zo voel, vicieuze cirkel, blabla.)
Ik schrijf dit nu toe aan de pil, maar ik ben dus benieuwd of dat überhaupt al zo snel merkbaar kan zijn. En kan dit nog verbeteren, oftewel: moet mijn lichaam nog wennen?
En dan heb ik het nog niet eens over bloedverlies sinds dag 9 van de strip

Manlief zou eerst een knip laten zetten, maar die durft niet meer; bang dat de arts een slechte dag heeft en zijn hele zaakie eraf chopt ofzo , dus ik ging maar weer aan de pil

LadyS, ik had hetzelfde na mijn eerste bevalling en ben na drie weken gestopt. Ik schrok ervan hoe moe, futloos en somber ik werd en hoe snel dat ook weer over was toen ik weer stopte.

Flav, wat leuk Heerlijk hè, zo’n bolletje voor je