Liedje van Marco Borsato
De betekenis van de runen op het gebied van liefde, werk, gezondheid en spiritualiteit komt uitgebreid aan bod. Vind de antwoorden op voor jou belangrijke vragen door de 25 houten runen te raadplegen. In het boek staat beschreven welke legvormen je kunt gebruiken.
quote:Op zondag 8 juli 2018 09:05 schreef Arcee het volgende:
Haags zit na iets meer dan een half jaar op ruim 200.000 posts voor dit jaar tot nu toe. Als hij de rest van dit jaar in dit tempo doorpost dan heeft-ie voor Sinterklaas weer in het land is tong80 onttroond als topposter van FOK!
I.
quote:
Ah, dat is naar jaquote:
[..]
In het centrum Sint Pieterdruk, de rest Amsterdamdruk
quote:
Op quote:
Op 
Su pagarba Flip.
``
Top 100 van 28-07-2018nr / aantal posts / gebruiker / % van tot. (21624)
01 1739 haags_kwartiertje 8.04%
02 1109 Limoentjuh 5.13%
03 1072 markdeajaxfan 4.96%
04 0467 aloa 2.16%
quote:Op zaterdag 4 augustus 2018 10:14 schreef drakin het volgende:
https://elvegeluk.nl/product/sleutelhanger-dalek/
spam 2 Sarah Knauss[2] F 24 September 1880 30 December 1999 119 years, 97 days United States
3 Nabi Tajima[3] F 4 August 1900 21 April 2018 117 years, 260 days Japan
Zat dat onder jouw ctrl+v? Ik had verwacht dat mijn foon iets anders zou plaatsen of er niks uit kwam, verbaast dat dit er dagenlang nog onder zit.quote:
Op Zat dat onder jouw ctrl+v? Ik had verwacht dat mijn foon iets anders zou plaatsen of er niks uit kwam, verbaast dat dit er dagenlang nog onder zit.quote:
quote:Op zaterdag 4 augustus 2018 23:35 schreef Alexxxxx het volgende:
https://elvegeluk.nl/product/sleutelhanger-dalek/
Top 100 van 05-08-2018nr / aantal posts / gebruiker / % van tot. (6647)
01 1016 haags_kwartiertje 15.29%
02 0383 aloa 5.76%
03 0267 Driepink 4.02%
04 0123 Already_in_use 1.85%
05 0110 Limoentjuh 1.65%
06 0084 chufi 1.26%
07 0083 Sambalbaai 1.25%
08 0074 Grrrrrrrr 1.11%
09 0071 Integraalfiets 1.07%
10 0068 Stray_cat 1.02%
10 0068 NoelGallagher 1.02%
12 0067 Koos1958 1.01%
13 0064 Sked 0.96%
14 0063 markdeajaxfan 0.95%
14 0063 SuperNeger 0.95%
TOTAL POR MES $ 700 FINAL. PROMOCION 1ER MES 100% BONIFICADO SOBRE EL ABONO MENSUAL DE
MONITOREO Y 6 MESES AL 50% BONIFICADO SOBRE EL ABONO MENSUAL DE MONITOREO. LOS PRIMEROS
MESES SE PAGA $ 300,00 + $ 100,00.
quote:Op zondag 5 augustus 2018 22:39 schreef wollah het volgende:
Wat een mongolen zijn dit man. Beetje bonnetjes uitschrijven en als er een keer ergens een vechtpartij uitbreekt doen ze niets maar halen ze meteen de politie erbij
Afschaffen dit onzin beroep. Is alleen bedoelt om de staatskas te spekken
treinquote:
dsPlease try again later.
Closing time for check-in counter:
Domestic flights: 40 minutes before the departure time.
International flights: 50 minutes before the departure time
Artikelnummer: A016910
Top 100 van 22-08-2018nr / aantal posts / gebruiker / % van tot. (15787)
01 306 Ang3l 1.94%
02 304 aloa 1.93%
03 274 I. 1.74%
04 204 OmgevallenFlat2 1.29%
05 194 3121 1.23%
06 193 HPLC 1.22%
07 189 FreshFruit72 1.2%
08 172 2NutZ 1.09%
09 171 naatje_1 1.08%
10 168 ElDinosaur 1.06%
11 161 mario390 1.02%
12 156 chufi 0.99%
13 151 Der_Mann 0.96%
2 zakken natural chips
condooms
kratje heineken
wc papier
hamburgers
![Disenchantment | Official Trailer [HD] | Netflix](https://i.ytimg.com/vi/Gp_RnJcb8Ig/0.jpg)
=======
- Teach your children
- Kingstown Town (UB40)
- Don't worry (...)
- I can see clearly now
- Today I started lovin' you again
- Una paloma blanca
- There's ...
- Baby blue
- California blue (Roy Orbinson)
- Halleluja steve buckley
- Turn turn turn (Byrds)
- Girl of yesterday (Eagles)
- The youg ones (Shadows)
- Wonderful world (Sam Cook)
- Crazy little thing called love (Queen)
- Suzanne l cohen
- ...(Tom Jones)
- Killing me softly (Frank Sinatra)
- Wonderful tonight (Eric Clapton)
(rot woord moest ik googlen)
Vega ham
Kokosbrood
Hummus
<div class="sub_menu">
<div class="sub_cont">
<ul>
<li><a>Groepsreizen</a>
<ul class="mega_menu">
<li class="mega_sub">
<ul>
<li><a href="groepsreis-patagonie.html">Luxe groepsreis Patagoni en Vuurland (17 dagen)</a></li>
<li><a href="groepsreis-peru.html">Luxe groepsreis Peru (17 dagen)</a></li>
<li><a href="groepsreis-argentinie-chili.html">Luxe groepsreis Argentini en Chili (18 dagen)</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
<li><a>Individuele reizen</a>
<ul class="mega_menu">
<li class="mega_sub">
<ul>
<li>ARGENTINI</li>
<li><a href="individuele-reis-argentinie.html">Uitgebreide rondreis Argentini (27 dagen)</a></li>
<li><a href="individuele-reis-patagonie-vuurland.html">Patagoni en Vuurland (19 dagen)</a></li>
<li><a href="individuele-reis-noord-argentinie.html">Het noorden van Argentini (20 dagen)</a></li>
<li><a href="individuele-reis-hoogtepunten-argentinie.html">Hoogtepunten Argentini (11 dagen)</a></li>
<li>CHILI</li>
<li><a href="individuele-reis-chili.html">Uitgebreide rondreis Chili (20 dagen)</a></li>
<li><a href="individuele-reis-hoogtepunten-chili.html">Hoogtepunten Chili (13 dagen)</a></li>
<li>PERU</li>
<li><a href="individuele-reis-peru.html">Uitgebreide rondreis Peru (20 dagen)</a></li>
<li><a href="individuele-reis-hoogtepunten-peru.html">Hoogtepunten Peru (13 dagen)</a></li>
<li>COMBINATIES LANDEN</li>
<li><a href="individuele-reis-patagonie.html">Chileens en Argentijns Patagoni (20 dagen)</a></li>
<li><a href="individuele-reis-noorden-chili-argentinie.html">Noorden van Chili en Argentini (21 dagen)</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
<li><a>Fly-drives</a>
<ul class="mega_menu">
<li class="mega_sub">
<ul>
<li>ARGENTINI</li>
<li><a href="fly-drive-argentinie-salta-omgeving.html">Kleurrijke noorden (10 dagen)</a></li>
<li><a href="fly-drive-argentinie-merengebied.html">Meren rond Bariloche (7 dagen)</a></li>
<li><a href="fly-drive-argentinie-mendoza-omgeving.html">Wijn en Nationale Parken (8 dagen)</a></li>
<li><a href="fly-drive-argentinie-patagonie.html">Puur Patagoni (nnb)</a></li>
<li>CHILI</li>
<li><a href="fly-drive-chili-merengebied.html">Meren en vulkanen (8 dagen)</a></li>
<li><a href="fly-drive-chili-noorden.html">Verlaten noorden (8 dagen)</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
<li><a>Bouwstenen</a>
<ul class="mega_menu">
<li class="mega_sub">
<ul>
<li><a href="argentinie-bouwstenen.html">Bouwstenen Argentini</a></li>
<li><a href="chili-bouwstenen.html">Bouwstenen Chili</a></li>
<li><a href="peru-bouwstenen.html">Bouwstenen Peru</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
<li><a>Cruises</a>
<ul class="mega_menu">
<li class="mega_sub">
<ul>
<li><a href="cruise-patagonie.html">Cruises in Patagoni en Vuurland</a></li>
<li><a href="cruise-zuidpool.html">Cruises naar Antarctica</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
<li><a>Reisinformatie</a>
<ul class="mega_menu">
<li class="mega_sub">
<ul>
<li><a href="reisinformatie-argentinie.html">Algemene reisinformatie Argentini</a></li>
<li><a href="reisinformatie-chili.html">Algemene reisinformatie Chili</a></li>
<li><a href="reisinformatie-peru.html">Algemene reisinformatie Peru</a></li>
<li><a href="over-tipica-reizen.html">Meer over Tipica Reizen</a></li>
</ul>
</li>
</ul>
</li>
</ul>
</div>
</div>
<!-- Sub Menu End -->
Un Mundo Extrao
4 dagen geleden
Por una cabeza, de un noble potrillo
Que justo en la raya, afloja al llegar
Y que al regresar, parece decir
No olvides, hermano
Vos sabes, no hay que jugar
Por una cabeza, metejn de un da
De aquella coqueta y risuea mujer
Que al jurar sonriendo el amor que est mintiendo
Quema en una hoguera
Todo mi querer
Por una cabeza, todas las locuras
Su boca que besa
Borra la tristeza
Calma la amargura
Por una cabeza
Si ella me olvida
Qu importa perderme
Mil veces la vida
Para qu vivir
Cuntos desengaos, por una cabeza
Yo jur mil veces no vuelvo a insistir
Pero si un mirar me hiere al pasar
Su boca de fuego
Otra vez quiero besar
Basta de carreras, se acabo la timba
Un final reido ya no vuelvo a ver
Pero si algn pingo llega a ser fija el domingo
Yo me juego entero
Qu le voy a hacer
Por una cabeza, todas las locuras
Su boca que besa
Borra la tristeza
Calma la amargura
Por una cabeza
Si ella me olvida
Qu importa perderme
Mil veces la vida
Para qu vivir
Dinsdag reden we Hamburg weer uit, via de snelweg, de onvermijdelijke baustelle en Nordfriisland kwamen we bij een serieuze grensovergang. Via 1 baan rolden we onder toeziend oog van de Deense douane over wegwerkersdrempels heen, gelukkig werden we er niet uitgepikt voor een controle. De lunch deden we ergens langs de kant van de weg. Een idee van Zusje en Zwager, omdat zij op eerdere vakanties nog wel eens misgrepen bij het vinden van een eettentje tijdens lunchtijd. En dus stonden we naast iets van een rioolwaterzuivering van het uitzicht te genieten en broodjes hamkaas te eten. Het landschap werd al glooiender en weidser, maar de wegen bleven angstvallig recht van rotonde naar rotonde lopen. Wel fijn dat we zoveel Fendt trekkers tegenkwamen van de vele Deense (of Nederlandse) boeren onderweg, voelden we ons toch een beetje thuis. Het laatste stukje naar het hotel ging wel binnendoor over een weg die niet heel erg recht lag, eindelijk een stukje dat leuk was om te rijden. De oordoppen werkten trouwens ook allemaal, wat niet altijd fijn is, vooral Wingman en ik moesten nog aan het idee wennen dat iedereen je continu kan horen, ook als je zit hoesten, niezen of vloeken op de dapen op de weg. Het viel me trouwens wel op dat er veel Nederlanders in Denemarken rond reden *smiley met het schaamrood op de kaken* het duurde even voordat ik doorhad dat de helft van de Deense voertuigen ook met een gele plaat en zwarte letters rond rijd. We streken neer in Billund, de plaats die vooral bekend is van Legoland.
En daar gingen we woensdag dan ook naartoe *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* een kwartiertje lopen vanaf het hotel stonden we opeens in de mensenmassa voor de ingang. Daar eenmaal voorbij was alles leuk. De landschappen die waren nagemaakt, zoals de Amsterdamse grachten, Buckingham Palace, boorplatforms en windmolens, Noorse huisjes in het struikgewas, de fabriek van Volkswagen (die werd gesponsord door Seat), compleet met bewegende auto’s, vrachtwagens, boten en de beroemde bootlift. Behalve dingen bekijken die van Lego zijn gemaakt, waren er ook attracties die geschikt zijn voor volwassenen. Er was zelfs een achtbaan waarin de altijd koelbloedige Wingman iets van angst voelde. Nee ik ga niets verklappen. Legoland is net als andere pretparken: duur, maar je moet er gewoon een keer geweest zijn. Neem dan wel lekker Hollands je eigen broodjes en drinken mee. Niet alleen vanwege de prijs, maar ook omdat we onaangenaam werden verrast door de vele eettenten die gesloten bleken te zijn. Aan het einde van de dag moest er natuurlijk nog even voor souvenirs gesjopt worden, alleen renden de mannen al snel schreeuwend en compleet overprikkeld naar buiten. De drukte in de winkel was absurd.
Gelukkig konden we dat donderdag achter ons laten. Geen tijd om te treuzelen, we moesten de boot halen in Hirtshals. Slechts een halfuurtje later dan gepland verlieten we de parkeerplaats. Dat we onderweg een trekker tegenkwamen, paste dus niet helemaal in de planning. Met wat kunst- en vliegwerk wisten we er alle 4 voorbij te komen, waarna we rechts links rechts via een industrieterrein reden om vervolgens weer achter dezelfde trekker te eindigen *smiley die zit te tandenknarsen in z’n helm* gelukkig sloeg ie bij een volgende rotonde af, want inhalen is echt niet mijn ding. Netjes op tijd kwamen we bij de boot aan. Voor de beeldvorming: de boot naar Texel, maar dan een slag groter. Of 2 slagen. Voor de motorrijders waren een paar stroken beschikbaar, die net te krap waren voor auto’s. Op aanwijzing van Wingman begonnen we driftig spanbanden om de tweewielers heen te wikkelen, in de hoop dat alles overeind zou blijven staan. Daarna naar boven voor de lunch. Er waren ruimtes om te zitten, je kon buiten een rondje lopen, er waren meerdere restaurants en zelfs een taxfree winkel. Na de lunch kwamen de boekies op tafel. Aangezien we in internationale wateren voerden, was de internetverbinding stervesduur, dus moest iedereen zich zien te vermaken zonder veesboek. Na een wandeling door de taxfree winkel, tussen de tingelende drankflessen door, zocht Zusje haar heil op het buitendek. Alles rammelde en kraakte, rechtuit lopen ging niet vanzelf, ik voelde me ook niet lekker maar rustig in een hoekje van een restaurant, zonder regen en kou, kon ik het aardig volhouden. Gelukkig konden we na een paar uurtjes de kakofonie van rammelende onderdelen, huilende en schreeuwende kinderen en een rochelende koffiemachine achter ons laten. We reden de boot af en Noorwegen in. Op 5 minuten van de boot was het hotel met parkeergarage, tassen op de kamer, andere kleren aan, tijd om Kristiansand te verkennen en wat te eten. Wel moesten we nog even wennen aan de nieuwe valuta, het staat toch een beetje vreemd als je 1800,- moet afrekenen voor wat tapas en een paar biertjes.
Vrijdag begon met flinke regen. Vanuit de ontbijtzaal zagen we hoe de dikke druppels op straat uiteen klapten. Na dagen van zachtgekookte eieren *smiley die begint te kokhalzen* was er nu eindelijk wat stevigs wit-met-geel bij het ontbijt, dus we bleven rustig nog even zitten. We konden droog de stad uit rijden, maar trokken daarna wel met een afwisseling van regen, zon en tunnels het land in. Van tevoren waren we gewaarschuwd voor het gebrek aan tankstations, maar ze stonden er gewoon nog elke 15 kilometer. Wel 2 keer! Het landschap deed een beetje Oostenrijks aan. Aan de ene kant van de weg keek je tegen de bergwand op, aan de andere kant keek je neer op het water. De bergwanden waren bezaaid met snoezige houten huisjes die tussen de bomen waren gebouwd, en op de stukken waar geen bomen groeiden, lagen grote keien als hagelslag over de weilanden gestrooid. Sommigen hadden er een soort van Engelse hekjes van gemaakt, erg lieflijk allemaal. Het was niet echt afgesproken, maar Zwager had 2 telefoons op zijn motor gebonden om te kunnen navigeren, dus reed hij lekker voorop. Tijdens een tankstop had Wingman wat zitten pielen aan de route, waardoor we plotseling op een soort korrelbaan terecht kwamen. Een verhard geitenpad dat door 3 bebouwde kommen heen voerde *smiley die wit wegtrekt* is dat normaal hiero? De kom was niet echt bebouwd, het was een verzameling van een paar huizen, maar er stond wel helemaal een bordje bij. Voorzichtig glijend door de slush puppie reden we verder tot het asfalt weer verscheen. Op een mooie uitzichtplek ging de topkoffer weer open voor de lunch, helaas opende de hemel zich ook een stukje voor wat water van boven. Je snapt, we waren erg blij toen we Stavanger in reden om het hotel op te zoeken. Als ongeduldige toeristen om de file heen, snel inchecken, gratis parkeren omdat je met een tweewieler heel handig om de slagboom heen kunt rijden, even uitpuffen in de grote kamer met bankstel en daarna de stad in voor een hapje eten. Het bleek dat er een soort van Zingen op de Zaan gaande was, maar dan Zingen in Stavanger. Na het eten liepen we nog een rondje en kwamen we bij een groot festival uit, waar we vanaf de weg, glurend over de hekken, nog een stukje van de beroemde DJ Kygo konden zien en horen.
Zaterdag was de weersverwachting weer slecht, maar we konden droog opstappen en de drukke stad verlaten. Er zaten die dag een paar tunnels in de route. Geen Coentunnel, maar een overdekte weg van 4 kilometer en langer. Eerst duik je een stuk omlaag met een 10%, waar netjes voor word gewaarschuwd, ook dat je in een lage versnelling moet rijden om de remmen te sparen. Dan krijg je een bordje “muh 260 meter”, wat volgens mij Noors is voor “je bent nu 260 meter van het binnenste van de aarde verwijderd”, een keertje terugschakelen voor de zekerheid en dan ga je weer een paar kilometer met 10% omhoog. Ook hadden we die dag pontjes. Niet zoals het pontje van Akersloot, maar een flinke boot waar op 2 dekken auto’s en vrachtwagens op staan. Zusje voelde zich weer niet heel erg lekker en leunde wat op de motor. Net als de andere 3 trouwens, want met de golfslag leken de motoren bijna uit de vering en van het jiffy af geschommeld te worden. Door een afwisseling van miezer en zon reden we verder, tot regen steeds meer de overhand kreeg. Zwager stopte om zijn condoom aan te trekken *smiley die grinnikt in z’n knuistje* een regenpak dat over het motorpak heen gaat, maar dat precies groot genoeg is, zeg maar. Wingman vond het niet nodig om zijn regenpak ook aan te trekken, hij was toch al doorweekt. Gelukkig maar, anders was hij er onderweg achter gekomen dat in de parkeergarage in Stavanger zijn regenpak en 1 schoen uit de zadeltassen waren gestolen. Niet helemaal in juichstemming kwamen we weer bij een pont aan. Dit keer bonden we de motoren goed vast met een paar spanbandjes die Wingman nog wel in de tas had zitten, maar het water was een stuk kalmer. Nog een stukje binnendoor, toen waren we in Osoyro. Een sjiek hotel met wat duurdere auto’s op de parkeerplaats, waar wij voor de deur een blikje bier leeg dronken omdat ik die op de grond liet vallen tijdens het uitladen *smiley met het schaamrood op de kaken* het derde blik dat was gesneuveld tijdens de reis, dus moest deze wel snel genuttigd worden.
Zondag besloten we om hier te blijven wonen. Er was een rustdag ingepland, en dit was het ideale hotel daarvoor. Vanuit een groot geel houten huis keken we uit over de fjord. In dat ouderwetse gebouw waren moderne faciliteiten ondergebracht zoals sauna’s, een sportschool en meerdere zwembaden waaronder een infinity pool die zo leek over te gaan in de fjord. Je kon trouwens ook nog in de fjord zelf zwemmen, via een steiger en een trap die was begroeid met wier liep je zo het koude water in. Volgens de ober echt een aanrader om voor het ontbijt te doen. De dames hielden het liever bij de andere zwembaden, waarvan je de bodem wel kon zien, de mannen daarentegen moesten natuurlijk op avontuur uit. Het eten was ook voortreffelijk. We kregen de keus uit 2 voor- en 2 hoofdgerechten, zaterdag was er een enorm toetjesbuffet, zondag hadden we een vriendelijke kelner tot onze beschikking die over dezelfde pink beschikte als de ober uit Herman Koch’s Het Diner, hij vertelde over de herkomst van het eten en liet ons een zeldzame Spaanse wijn proeven, en bij het ontbijtbuffet was er fruit en pannekaker. Een van de weinige Noorse woorden die we nog vaak zouden gebruiken onderweg, het betekent pannekoek. Geschikt voor het ontbijt en ook om andere verkeersgebruikers mee te benoemen.
Toch moesten we maandag weer verder. Helaas. Zwager en Wingman hadden zitten puzzelen op een kronkelende route. Via nat asfalt maar zonder de bijbehorende regen slingerden we langs de bergen. Soms was de weg tweebaans, dan werd het zomaar weer 1 baan, het is allemaal nog een beetje wennen. Net zoals niet alle ponten regelmatig varen. We stonden keurig te wachten bij een verlaten aanlegsteiger, waar dan gelukkig wel een openbaar toilet was, toen we erachter kwamen dat die pont maar een paar keer per dag langs kwam. 2,5 uur wachten of 3 kwartier omrijden naar de volgende? Die keuze was snel gemaakt. Nadat we hadden betaald werden we wel gewaarschuwd voor het wilde water, alleen bleek het rustiger te zijn dan het eerste pontje. We voelden ons al bijna wereldreizigers, zoals we daar zonder angst over de rand van de boot nog iets van het uitzicht probeerden mee te pikken. Onderweg leerden we ook 2 nieuwe woorden: ferist, wat veerooster betekent, en anlegg traffik, wat zoiets is als wegwerkzaamheden. In Nederland word nogal panisch gedaan over het openhouden en/of omleggen van de doorgaande weg, zodat het verkeer gewoon door kan rijden. Het werkverkeer kijkt maar ff, die kunnen wel over korrelbanen hobbelen. Hier stond af en toe een verkeerslicht bij de lange smalle stukken, op de kortere smalle stukken moesten we zelf maar kijken wie er voorrang had. En veel van die stukken gingen ook over asfaltfrees heen. De zelfredzaamheid van het Noorse volk zie je ook terug in het verkeer. Iets anders wat ons opviel, was het rustige tempo. In andere landen (Duitsland, Oostenrijk, Kroati) gebeurde het regelmatig dat we werden ingehaald door locals, ook als we zelf al sportief aan het rijden waren. Nu zagen we hoe locals werden ingehaald door vrachtwagens *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* niet op de snelweg, gewoon op een tweebaans provinciale weg. Op links en door! Na de inhalende vrachtwagens en het ontwijken van kuilen in het freesasfalt kwamen we in Skei aan. Gelegen om de hoek van de grootste gletsjer op het Europese vasteland, bleek dit een populaire plek bij de Aziatische toeristen. Bussen vol kleine mensjes met rolkoffers werden uitgeladen, en we stonden regelmatig in de file bij het buffet.
Gelukkig zaten ze vast aan een strak schema, en hadden we dinsdag weinig last van drukte bij het ontbijtbuffet. We moesten wel wat vaker foto’s maken. De omgeving is zo geweldig mooi, dat is niet in een paar pixels te vangen, toch moeten we iets aan het thuisfront kunnen laten zien straks. Een paar kilometer bij het hotel vandaan stopten we daarom bij wat loslopende koeien, die netjes op het weidje achter de vangrail bleven. Zusje maakte foto’s, Zwager en Wingman reden wat dichter naar de koeien toe. Ik volgde op gepaste afstand (zoals het de hele reis zou gaan), en hoorde via de walkietalkie dat Zwager eigenlijk wel eens door het water wilde rijden. Wingman vond een geschikte plek, we zagen hoe Zwager bijna vast kwam te staan in het losse grind, de koeien vonden het mooi geweest en stuurden de opperkoe op ons af, tijd om weer verder te rijden. Een mooie route volgde, we volgden de vormen van de fjorden tot Wingman in de verte een ‘parkleider’ zag vliegen, naast een gondelbaan. Dichterbij gekomen bleek dat we met de gondel ook naar boven konden, en zagen we meer ‘paragliders’ naar beneden komen *smiley die achter z’n oor krabt* misschien was het geluid van de walkietalkies niet helemaal perfect. We lunchten boven, met uitzicht op de gondel en naar beneden vliegende mensen. Uitzicht op een fjord met een minuscuul cruisebootje, die net nog enorm leek toen we er langs reden, het was geweldig. Jammer genoeg sloeg de sfeer bij mij daarna nogal om. Of het de doodsangst was van die enorme hoogte waar we op zaten, of dat de varkensvleugels verkeerd waren gevallen, ik weet het niet. Het uitzicht werd beperkt tot de motors voor me, na nog een paar uur rijden, een pontje en een tankstop, kon ik eindelijk in foetushouding op bed gaan liggen. In een hotel in Alesund, een mooi oud pand waarbij de constructie van houten balken nog zichtbaar was. De andere 3 gingen uit eten, ik lag op bed te luisteren naar de geluiden die horen bij oude gebouwen. Een hotel waar je met oordoppen in moet slapen en waar je zelf maar een plekje op straat moet zoeken voor je voertuig? Niet erg handig uitgezocht door het reisbureau dat de trip voor ons heeft geregeld.
Woensdag voelde ik me al een stuk beter. We reden een leuke route, het pontje onderweg maakte al geen indruk meer, en de jongens waren opgetogen omdat het plaatsje Bud in de route zat. Via de walkietalkie zongen we ‘What what in the butt’ (Southpark fans kennen dat nummer van Butters wel) en gingen we op zoek naar een restaurant. Het bleek een visrestaurant te zijn, erg lastig als je 2 jongens mee hebt die geen vis willen eten, en ook geen worstjes die naast de vis in het buffet liggen. Zusje en ik hadden wel trek. Ik vooral, omdat ik na het overslaan van het avondeten ook nog eens door Wingman op rantsoen was gezet, bij het ontbijt mocht ik niet meer dan 2 borden opscheppen. Uiteindelijk was iedereen hangry, een mix van hungry en angry, en reden we in gestaag tempo door. Nog even snel foto’s maken van een indrukwekkende brug, verderop betalen voor een toltunnel, en tegen de tijd dat we het licht zagen, waren we aangekomen in Kristiansund. We parkeerden de motoren weer in een twijfelachtige parkeergarage, haalden nog even wat te drinken en te snaaien, en zaten een kwartier voor opening in het restaurant voor het avondeten.
Wingman had tot diep in de nacht zitten puzzelen op een leuke route. Omdat Zwager ook wel eens achteraan wilde rijden, was de telefoonhouder omgebouwd. Het was niet alleen vanwege de route dat Wingman zo lang wakker bleef, ook omdat we een kamer hadden naast de lift. En dat hoorde je *smiley die ligt te tandenknarsen onder het kussen* wil je makkelijk een hotel scoren in een stad, ga dan naar Best Western of Scandic. Dan zie je ook hoe Van der Valk er 10 jaar geleden uitzag, voordat de grote renovatie begon. Wil je lekker slapen zonder buslading toeristen bij het buffet, kijk dan even verder.
Met een beetje regen onderweg toerden we Kristiansund uit en leidde Wingman ons via een slingerende route naar de lunch. Een typisch Noorse lunch, waarbij je onbeperkt mag opscheppen uit een buffet met visballen, aardappelballen, wortel, koolraap, spekjes, worstjes en gehaktballetjes. De vriendelijke dame legde het ons allemaal uit, dat dit een traditie is op de donderdag en ook dat het typisch is voor deze streek, meer landinwaarts vinden ze dit ook niet lekker. Met een kauwgumpje voor de smaak stapten we weer op en na een laatste tankstop was ie daar dan eindelijk: de Trollstigen *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* de beroemde weg slingerde zich voor ons omhoog, de bergtoppen droegen een bontkraag van wolken, de miezer bleef ongestoord naar beneden komen en het asfalt glom van het vocht. Eerst beneden even foto’s maken, toen was het tijd om de 11 haarspeldbochten aan te vallen. Net voor de eerste bocht hoorden we Wingman nog zeggen “Oew het is wel glad” en dus reden Zusje en ik bijna stapvoets naar boven. Maar we hebben het gehaald! Euforisch en buiten adem stonden we boven op het uitkijkpunt om te zien waar we overheen waren gereden. Weer iets wat je van de emmerlijst kunt afstrepen. Na de korte haarspeldbochten omhoog ging het via langere slingers weer omlaag. Een weg die wat beter geschikt was bij dit weer. Via boerenweggetjes reden we naar de pont, waar een Nederlandse vriend ons aan de andere kant al zat op te wachten. De reis was geregeld door een reisbureau dat is gespecialiseerd in autoreizen in Noorwegen, maar 1 hotel moest perse in de trip zitten: dat van onze Nederlandse vrienden in Norddal. Langs een korrelig weggetje, omringd door hoge bergen, kwamen we bij het heerlijk kitscherige pand aan. Het voormalig verzorgingstehuis had een sjiek aanzien, gelukkig waren de kamers nu wat vrolijker ingericht. Frisse kleuren en een badkamer met bad, even relaxen en daarna konden we aanschuiven voor het avondeten, met daarbij een Trollbiertje van een lokale bierbrouwer.
Vrijdag hadden we een rustdag. Het idee dat je niets moet lag als een dikke deken door het dal uitgespreid, het geruis van het riviertje naast het hotel was oorverdovend en tegelijkertijd heerlijk rustgevend. Weer was het mooi weer op een dag dat we niet hoefden te rijden. Het idee om een stukje te gaan hiken via geitenpaadjes werd aangepast naar een middagje kanon. In een paar uurtjes peddelden we door de fjord, om een viskwekerij heen en weer terug naar de uitkijksteiger die voorheen dienst deed als aanlegsteiger voor de pont. Een pont waar volgens de zwartwitfoto’s niet meer dan een handvol auto’s op konden, die in de loop der jaren is vervangen door een pont voor zeker 50 auto’s die we verderop over zagen varen. De meiden pakten hun boekje erbij en genoten van het warme zonnetje vanuit de hangmatten, de jongens stapten toch nog even op de motor om de Vikinghuisjes boven op de berg te bekijken, vlakbij het begin van de waterval die langs het hotel de fjord in stroomt. Bij het avondeten kwam langzaam het besef: de vakantie is voorbij. We zijn alweer op de terugweg.
Wat zei ik ook alweer over de Trollstigen? Vergeet dat. Zaterdag verlieten we Norddal en reden we richting Geiranger. Die weg telt meer haarspeldbochten dan de 11 van de Trollstigen, maar ook meer ruimere bochten en deze dag gelukkig droog asfalt. Helaas waren er ook wat campers en bange vrouwen in grote BMW’s de weg opgegaan. Met wat gewaagde inhaalacties reden we verder naar boven, maakten we foto’s van de sneeuw die niet heel ver weg op de bergtoppen lag, en zagen we hoe het landschap met bossen veranderde naar kaal en stenig, om aan de andere kant van de berg te veranderen in een soort hardrock Veluwe. Bossages en heide wisselden elkaar af, met hier en daar wat snoezige houten huisjes, we zagen het vanaf de weg die langs het water mee golfde. De bochten volgden de glooing van het landschap en het tempo ging als vanzelf wat omhoog, zonder er erg in te hebben reden we de toendra op. Stenen begroeid met mos en een koude wind die daar overheen waaide. Sinds we vorige week van de boot af stapten, verbaasden we ons over het gebrek aan andere motorrijders. Zo hier en daar af en toe eentje, zelfs nog iemand die ook een Varadero reed in precies dezelfde kleur als mijnes, maar verder was het rustig. Tot we vandaag, in de kou nog wel, opeens veel meer motoren tegen kwamen. We lieten de toendra achter ons en daalden af tot er weer bomen groeiden. In Beitostolen, een minuscuul plaatsje met slechts 3 straten, was ons hotel. Een plaatsje dat bleek te bestaan uit hotels en restaurants, waar juist dit weekend een groot motortreffen was. BMW en Yamaha hadden een demo-hoekje ingericht met nieuwe modellen, en bij elk hotel stonden tweewielers geparkeerd. De kabelbanen die worden gebruikt voor skin, waren aangepast om zomers wandelaars, zeepkistracers en bobsleers naar boven te slepen, en dus stapten we nog even in de motorloze kartjes voor een wedstrijdje met de zwaartekracht. Daarna nog een rondje brommers kieken op de overvolle parkeerplaats, eten naast de luidruchtige motorclub, en opeens was het alweer bedtijd.
Zondag konden we niet te lang uitslapen, we hadden nog een aardige rit voor de boeg en moesten op tijd op de eindbestemming in Oslo zijn, daar lag namelijk een boot die niet zou wachten. Na de theoriecursus bij het avondeten, moest ik nu in praktijk laten zien hoe ik die dikke 1000cc machine in de toerenbegrenzer zou jagen bij het inhalen van auto’s. Waar ik me liever een beetje aan de maximumsnelheid houd en rustig afwacht tot een overzichtelijk stuk om in te gaan halen, daar had de rest blijkbaar meer haast. De rit ging zo vlot dat we ruim op tijd bij de boot waren. Op aanwijzing naar binnen rollen, parkeren, vastsjorren, we begonnen al bijna pro’s te worden. We sleepten de spullen naar boven, toen pas kwamen we erachter dat het een luxe cruiseboot was. De eerste grote overtocht ging in een paar uurtjes, nu zouden we 20 uur onderweg zijn, waarbij we vreesden voor een ziek Zusje die de hele nacht de wcpot zou blijven knuffelen. Het viel alles mee, de boot voelde je bijna niet bewegen. Bijna niet… In het midden was een winkelstraat met verschillende eettentjes, taxfree winkelen natuurlijk, maar ook een casino, een zwembad en natuurlijk buitenruimte om naar het water te kunnen kijken en een sigaartje te roken terwijl je haar in de war waaide. Omdat we al op tijd hadden gegeten, strekte de namiddag en avond zich voor ons uit. Na het winkelen en een poging om de laatste kronen op te maken in het casino, dronken we nog een biertje in de observation lounge, voor op de boot, waar we de bruinvissen uit het water op zagen springen. Het begon al donker te worden buiten, en we liepen weer een rondje, waarbij we een theaterzaal tegen kwamen. Nieuwsgierig, bij gebrek aan ander vermaak, pikten we het laatste vrije tafeltje in en werden we verrast door een eigenlijk best wel leuke show met mannen en vrouwen die in snel wisselende outfits een medley van grote hits ten gehore brachten. In de gezongen aftiteling werd gezegd dat we konden blijven zitten, want er zou een disco komen. Het viel ons wel op dat er opvallend veel mensen van een bepaalde leeftijd in country kleding langs kwamen lopen. Disco? Dat was dus Noorse disco: nog voor het introotje van het eerste nummer was afgelopen, stond de dansvloer vol met linedancende Zonnebloem-types. Bij het instarten van het tweede nummer trokken we snel de glazen leeg en ging het met gezwinde spoed richting uitgang. Dat is geen disco, dat is gewoon Noorse country! Op een aanplakbiljet zagen we de naam van Pia Pijngrens in dikgedrukte letters staan. Blijkbaar een grote ster in een land waar ze haar wel kunnen verstaan. Vluchtend voor het geluid van Pia en haar bandleden, doken we de nachtclub in. Een uitgestorven ‘disco’ waar we na een dansje, babbeltje met Duitse chauffeurs en een laatste biertje vertrokken voor een paar uurtjes slaap.
Maandag voeren we Duitsland in, bij Kiel werd aangelegd, en na een onrustig ontbijt bij een druk buffet konden we van boord. Het miezerde maar het was onaangenaam warm. Zo snel mogelijk de stad uit, de snelweg op, weg van de drukte en terug richting Nederland. Niet heel vlot, want natuurlijk troffen we diverse baustelle op onze route. Net over de grens bij Groningen ergens, stopten we bij een Van der Valk. In het Nederlands je eten bestellen, met een borreltje voor een schappelijke prijs, heerlijk.
Dinsdag was het dan toch echt voorbij. De laatste keer de motoren optuigen, de laatste tankstop, de laatste afrit, de laatste rotonde, het feest was voorbij. Het huis was ruim en netjes toen we weer binnenstapten, een kwartier later lag alles al vol met tassen en stapels wasgoed. Nu nog even een paar dagen niks, lekker uitrusten, bankhangen, herinneringen ophalen, dan is de vakantie echt voorbij.
Atenciosamente Flip.
quote:Zomer- of wintertijd afschaffen? Dat mag elk EU-land zlf bepalen
De Europese Commissie is eruit. De klok hoeft niet meer te worden verzet. Wat voorzitter Jean-Claude Juncker betreft mogen lidstaten nu zelf bepalen of ze in de zomer- of de wintertijd willen leven.
Dat zei Juncker in zijn 'Europese Troonrede' in Straatsburg, ook wel de State of the Union genoemd zoals in de Verenigde Staten.
De Europese Commissie stelt voor om de omschakeling tussen winter- en zomertijd in Europa vanaf 2019 af te schaffen.
"De tijd dringt", zei de Luxemburger. Hij hoopt dat het EU-parlement en de EU-landen het ermee eens zijn dat de omschakeling van de tijd moet worden afgeschaft. De EU-landen moeten nog een standpunt bepalen.
Regeringen van de lidstaten moeten uiterlijk in maart volgend jaar aan Brussel melden of ze in 2019 overschakelen op permanente zomer- of wintertijd.
Juncker zegt dat er weinig enthousiasme is voor het feit dat de EU het verzetten van de klok nu bij wet regelt. "Op basis van het subsidiariteitsbeginsel moeten de lidstaten zelf kunnen beslissen of hun inwoners in de zomer- of wintertijd leven", zei Juncker.
Versnippering
De Europese Commissie doet nu een wetgevingsvoorstel. Dat moet ervoor zorgen dat buurlanden hun eventuele aanpassingen cordineren. Anders zou er een wir-war aan tijdzones in de EU komen.
Ook wil de Commissie voorkomen dat versnippering ontstaat doordat sommige lidstaten de omschakeling tussen winter- en zomertijd behouden terwijl die elders is opgeheven.
'De mensen willen het'
Twee weken geleden werd bekend dat de Europese Commissie zo snel mogelijk een eind wil maken aan het verzetten van de klok in Europa. Wat commissievoorzitter Jean-Claude Juncker betreft gaat Europa leven volgens de huidige zomertijd. "De mensen willen het, wij doen het", zei hij.
De Luxemburger baseerde zich op een enqute onder miljoenen Europeanen. Een meerderheid van 80 procent blijkt voor afschaffing te zijn.
Voorbereidingen treffen
Violeta Bulc, commissaris voor Vervoer heeft het over een 'zeer ambitieuze planning'. "Burgers zullen volgend jaar al het verschil ervaren." Ze roept de lidstaten en het bedrijfsleven op de nodige voorbereidingen te treffen 'om een gecordineerde aanpak in de hele EU te waarborgen'.
Om de werking van de interne markt niet te verstoren mogen de landen daarna niet meer op eigen houtje seizoensgebonden tijden invoeren.
Op zondag 1 maart 2019 gaat de klok in de hele EU voor het laatst een uur vooruit naar zomertijd, stelt Brussel voor. Mocht een lidstaat standaard voor de zomertijd kiezen, dan gaat de klok eind oktober niet meer terug. Kiest een land permanent voor wintertijd, dan gaat de klok daar voor de laatste keer op 27 oktober 2019 een uur achteruit.
<p>
Veloma finaritra Flip.
quote:
quote:
![Britney Spears - Everytime - Lyrics [HD, OFFICIAL MUSIC VIDEO]](https://i.ytimg.com/vi/6KIwX9DOpMM/0.jpg)
quote:
Geert Wilders en Mark Rutte zitten aan een diner op het binnenhof en zijn druk aan het smoezen.
Sybrand Buma komt naar hen toe en vraagt of ze snode plannen aan het beramen zijn.
Zegt Wilders : we zijn een nieuw plan voor de integratie aan het maken.
Zozo zegt Buma , en wat zijn die plannen dan wel ?
Nou zegt Wilders , we zijn van plan anderhalf miljoen allochtonen en een melkboer uit te zetten .
Een melkboer zegt Buma ?
Waarom een melkboer ?
Wilders draait zich naar Rutte:
Nou wat heb ik je gezegd ?
Geen mens die zich druk maakt over die allochtonen.
Die dus
K0 H0 L0 Q0 T0 E0 N0 V0
4AR1452 W0 S0 Z0 Y7 B5 M0 U0* SLA 2005 2220 738 S 0 /E
K0 H0 L0 Q0 T0 E0 N0 V0
Heerlijke warme groenteburger
Keuze uit: Wel getoast, Niet getoast, Wit, Bruin, Honing tarwe (bruin), Sesam (wit) en meer.
- lekker galmpie
- eindstuk groot en meer galm
I’m Here
- backingtrack met klik
- lange verb
- zang laatste refrein spacen met delays
Take this Hand
- Anne met akk gitaar en alleen
- Tim speelt moog
Blue Boy
- laaste refrein delays ('blue boy’)
- eerste refrein minder galm
- tweede refrein juist meer (=groter)
Old Now
- Lekker galmpie op zang, dik bovenop
- eindstuk is opbouw: zang mag delay (deden we eerst lagen over elkaar loopen)
The Kingfisher
- cello niet te hard
Dreamer
- backingtrack / klik
- eindstuk mag groot en delay
Volgens de overlevering gaan ze vrijwel altijd in het wit of vuilwit gekleed, wat de naam zou verklaren.[4][5] Er wordt een verband gelegd met wetende wijven, dus waarzegsters.
quote:
