Oma ligt op sterven, geen emotionele band ermee

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 14:22 schreef JeMoeder het volgende:

[..]

Jij vind dat normaal? Zelfs al heb je een voorkeur als grootouder(s), dat kan je het andere kleinkind niet aan doen. Wellicht nam jij als kind wel genoegen met afdankertjes van anderen, maar ik kan me voorstellen dat dit voor TS erg wrang is geweest.

stel je niet zo aan

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 17:48 schreef Ik2 het volgende:

[..]

stel je niet zo aan

Zou jij naar het sterfbed van je oma gaan als je je altijd door haar gepasseerd voelde?

Zou jij 'door de zure appel heen bijten' en gewoon gaan? Of zou je denken 'Waarom zou ik? Ze vraagt niet naar mij en ik heb mij altijd achtergesteld gevoeld door haar, dus ze mag mij niet.

Zou je het doen om eventueel gelazer en gezeik van familie te voorkomen? Zou je het doen, omdat je denkt dat ze er misschien meer waarde aan hecht dan je in eerste instantie had verwacht? Of zou je het doen om haar juist bewust van te maken dat je haar kleinzoon bent en als zij zich schuldig voelt naar jou is dat haar probleem?

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 18:30 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Of zou je denken 'Waarom zou ik? Ze vraagt niet naar mij en ik heb mij altijd achtergesteld gevoeld door haar, dus ze mag mij niet.

Dat vroeg ze wel begreep ik. Ze wilde het contact weer herstellen. TS ging er alleen niet op in.

Ik zou het zelf dus doen. Maak oma wellicht blij vlak voor haar definitieve einde. Maak mijn vriendin blij, maak de rest van mijn familie blij. Geeft misschien zelf ook closure voor wat er is gebeurd. Dat bij elkaar genomen acht ik belangrijker dan dat ik me uiteindelijk er iets minder prettig bij zou voelen (stel dat oma nog effe wat lelijks er uit spuugt).

Zoals ik al zei, na afloop krijg je misschien ooit spijt. Naar aanleiding van nieuwe verhalen over oma, gewoon omdat je wat ouder wordt of omdat je aan de andere kant in een dergelijke situatie terecht komt. En dat weegt op tegen alle nadelen die zouden kunnen ontstaan als je wel gaat.

Mijn persoonlijke mening als 44 jarige ouwe lul met familieproblemen (op andere wijze... jaren contact verbroken met broer vanwege schoonzus... nu hersteld en daar ben ik blij mee) en dus collega die zoiets is overkomen. TS moet er mee doen wat ie wil.

Mja, sommige dingen zijn nou eenmaal niet echt meer te herstellen en je moet voor jezelf inderdaad uitmaken of dit zoiets is. Het klinkt uit de posts dat ze iig wel spijt heeft van haar wangedrag, eventueel kan je dan stiekem toch ff je kop daar naar binnen steken en 5 minuten een babbeltje maken. Of niet natuurlijk.

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 20:42 schreef Knipoogje het volgende:

[..]

Dat vroeg ze wel begreep ik. Ze wilde het contact weer herstellen. TS ging er alleen niet op in.

Oh, dan had ik daar overheen gelezen.

Als TS sterk genoeg is om zich niet te laten manipuleren en bij zichzelf kan blijven, kan hij langskomen om haar de kans te geven excuses te maken. Als ze dat tenminste fysiek nog kan opbrengen. Hij hoeft niet verplicht daar een uur te blijven omdat dat nou eenmaal zo hoort. 5 minuten kan ook.

Of TS schrijft een brief waarin hij kort toelicht dat hij er niet veel voor voelt om aan haar sterfbed te komen, omdat hij zich door haar respectloos behandeld voelt. Waarom zou hij komen als ze toch niks om hem geeft? Als zij daar somehow op kan antwoorden dat ze inziet dat ze fout had gehandeld daar spijt van heeft en het wil goedmaken, dan zou ik in zijn plaats haar de gelegenheid wel geven.

Het is wel confronterend. Ik weet niet hoe zij daarop reageert en ook niet of zoiets een hoop gedoe geeft in de familie. Maar van schone schijn wordt niemand beter.

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 23:32 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Oh, dan had ik daar overheen gelezen.

Als TS sterk genoeg is om zich niet te laten manipuleren en bij zichzelf kan blijven, kan hij langskomen om haar de kans te geven excuses te maken. Als ze dat tenminste fysiek nog kan opbrengen. Hij hoeft niet verplicht daar een uur te blijven omdat dat nou eenmaal zo hoort. 5 minuten kan ook.

Of TS schrijft een brief waarin hij kort toelicht dat hij er niet veel voor voelt om aan haar sterfbed te komen, omdat hij zich door haar respectloos behandeld voelt. Waarom zou hij komen als ze toch niks om hem geeft? Als zij daar somehow op kan antwoorden dat ze inziet dat ze fout had gehandeld daar spijt van heeft en het wil goedmaken, dan zou ik in zijn plaats haar de gelegenheid wel geven.

Het is wel confronterend. Ik weet niet hoe zij daarop reageert en ook niet of zoiets een hoop gedoe geeft in de familie. Maar van schone schijn wordt niemand beter.

Je kan ook gewoon niet gaan en geen brief sturen. Zoals TS hopelijk gaat doen. Mensen die op hun sterfbed nog alles goed willen maken zijn de ergste

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 00:14 schreef momentius het volgende:

[..]

Je kan ook gewoon niet gaan en geen brief sturen. Zoals TS hopelijk gaat doen. Mensen die op hun sterfbed nog alles goed willen maken zijn de ergste

Persoonlijk zou ik er me in dit geval overheen zetten stiekem. Al is het maar om mezelf enige wroeging te besparen.

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 18:30 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Zou jij naar het sterfbed van je oma gaan als je je altijd door haar gepasseerd voelde?

Zou jij 'door de zure appel heen bijten' en gewoon gaan? Of zou je denken 'Waarom zou ik? Ze vraagt niet naar mij en ik heb mij altijd achtergesteld gevoeld door haar, dus ze mag mij niet.

Zou je het doen om eventueel gelazer en gezeik van familie te voorkomen? Zou je het doen, omdat je denkt dat ze er misschien meer waarde aan hecht dan je in eerste instantie had verwacht? Of zou je het doen om haar juist bewust van te maken dat je haar kleinzoon bent en als zij zich schuldig voelt naar jou is dat haar probleem?

quote:

Op donderdag 19 juli 2018 17:48 schreef Ik2 het volgende:

[..]

stel je niet zo aan

Familieband is overrated. Als je iemand niet mag, dan mag je iemand niet.

Dat is wel heftig. Nu sterft ze wellicht alleen. Ik weet natuurlijk niet wat er precies allemaal speelt, maar wellicht krijgt de familie hier later nog spijt van?

Ik snap je goed hoor. Mijn moeder was ook zo iemand die op het laatst alleen nog maar 1 persoon had die af en toe kwam kijken, meer uit plicht dan affectie

quote:

Op zondag 29 juli 2018 18:30 schreef Vlaggenroof het volgende:
Ik geef even een update omtrendt de situatie omdat het topic toch lang nog is nagepraat;

Mijn tante/oom die nog regelmatig bij haar komen, hebben sinds vorige week maandag het contact verbroken. Mijn moedet idem ( dat waren de enige familieleden die ze nog had, waarvan mijn moeder sinds het slecht ging weer langskwam in ziekenhuis ed)

Zij hebben een flinke woordwisseling gehad met mijn oma waar het op neer kwam dat mijn oma zei dat ze niks voor haar deden en dergelijke, terwijl mijn oom/tante regelmatig snachts nog op en neer reden om wat dingen te brengen.

Hierna hebben ze dus het contact verbroken en alle spullen aan haar gegeven zoals de pinpas. Ze hebben zelfs geweigerd om contactpersoon te zijn in tijde van nood..

It zegt genoeg dat er in de jaren veel is gebeurd, en dat het toch deels te verantwoorden is waarom ik geen zin erin had.

Sommige mensen veranderen gewoon niet.

In iedere geval, niemand neemt het je kwalijk als je niet gaat. Dat is altijd beter dan de schone schijn op te houden.

Had nog iemand het lef het mens uit te leggen dat ze zich op haar eigen sterfbed zo onmogelijk maakt dat ze alsnog allemaal wegrennen? Triest voor de familie dat ze nu met een rotgevoel achterblijven en triest voor oma dat ze werkelijk helemaal alleen de laatste levensfase doorstaat. Ze heeft het aan zichzelf te danken en ze heeft er zelf het meeste last van.

Sterkte.

Hoe je het ook wendt of keert, je oma heeft geprobeerd het te herstellen, ze heeft je niks aangedaan, op basis van de voorbeelden die je noemt, waarvan ik denk dat het niet tijd is om haar deze laatste wens te gunnen dus.

Harteloze eikel

quote:

Op zondag 5 augustus 2018 10:58 schreef DeParo het volgende:
Hoe je het ook wendt of keert, je oma heeft geprobeerd het te herstellen, ze heeft je niks aangedaan, op basis van de voorbeelden die je noemt, waarvan ik denk dat het niet tijd is om haar deze laatste wens te gunnen dus.

Lees zijn update eens! Dat mens was niks anders dan een gemene pester en zeurder. Zijn goed recht om te kiezen voor zichzelf en haar niet te willen zien.

quote:

Op zondag 5 augustus 2018 10:59 schreef SuperNeger het volgende:
Harteloze eikel

Dat iemand op sterven ligt of familie is maakt iemand nog niet ineens een leuk persoon. Ik vind het ook zo vreemd wanneer mensen niet kwaad spreken over doden... terwijl ze voorheen niet door een deur konden bijv.

quote:

Op zondag 5 augustus 2018 12:01 schreef Krollie het volgende:

[..]

Lees zijn update eens! Dat mens was niks anders dan een gemene pester en zeurder. Zijn goed recht om te kiezen voor zichzelf en haar niet te willen zien.

TS zal ongetwijfeld zijn redenen hebben, toch blijft het iemand die op sterven ligt en zoals ik nu lees weinig bezoek hoeft te verwachten, wellicht een reden om haar in ieder geval dan nog even bij te staan. Dan heb je er in ieder geval altijd boven gestaan en hoef je jezelf niks te verwijten wat dat betreft.

Je oma klinkt als een narcist.

Bij narcisme denken veel mensen aan een slecht en gewetenloos persoon, maar narcisme is een gedragspatroon wat ontstaan is op jonge leeftijd.

Een narcist vindt zichzelf niet geweldiger dan een ander. Een narcist kan het niet verdragen dat hij minder goede eigenschappen heeft. Wij vinden het allemaal niet leuk om op onze fouten gewezen te worden, maar over het algemeen hebben we geleerd te aanvaarden dat we die toch weleens maken en dat we ons ego soms opzij moeten zetten om vooruit te komen in het leven.

Iemand met narcisme lukt dat niet. Als je ze zou vragen of ze over minder goede eigenschappen bezitten, zullen ze dat vaak wel beamen, omdat ze weten dat niemand perfect is. Maar als je ze vraagt welke dat zijn, kunnen ze daar geen antwoord op geven. Of ze zeggen iets van: "Ik heb nogal een sterke mening en dat vindt niet iedereen leuk om te horen." Daarmee willen ze stiekem benadrukken hoe sterk en onafhankelijk ze wel niet zijn.

Door fouten toe te geven, voelt iemand met narcisme zich zeer minderwaardig en kwetsbaar. Of ze nou als kind erg verwend werden of juist altijd kritiek kregen en zodoende narcisme hebben ontwikkeld, in beide gevallen zijn ze daarmee tekort gedaan.

Ze willen de pijn van minderwaardigheid en kwetsbaarheid niet voelen. Ze creëren een zelfbeeld met alleen maar de eigenschappen die ze van zichzelf goed vinden. Hierdoor voelen ze zich krachtig en onafhankelijk, exact het tegenovergestelde van minderwaardig en kwetsbaar. Eigenlijk kiezen ze hiermee om in een leugen te leven. Maar om die leugen voor zichzelf geloofwaardig te houden, moet dat continu door anderen worden bevestigd. Ze zijn heel erg alert op hun imago en hoe ze op anderen overkomen. Ze zijn vaak erg materialistisch ingesteld, omdat dat concreet is en in wezen feitelijk kan aantonen hoe goed en succesvol ze zijn.

Bij andere mensen dwingen ze de bevestiging van hun gewenste zelfbeeld af. Dat kunnen ze het best doen bij mensen die kwetsbaar zijn en makkelijk te manipuleren, want van hen is de kans het grootst dat ze tegen hen opkijken en bevestiging krijgen hoe geweldig ze zijn. De paradox is dat ze tegelijkertijd weinig respect kunnen opbrengen voor mensen die kwetsbaar en afhankelijk zijn. Of beter gezegd: zich kwetsbaar en afhankelijk opstellen. Zij hebben iets van: "Als jij je zwakheid laat zien, roep je het over jezelf af dat je je laat misbruiken". Daarom interesseert jouw welzijn hen niet.

Eigenlijk vind ik narcistische mensen juist tragisch.

~~~~~~~~~~

Als dit op jouw oma slaat, misschien moeten jullie als familie toch maar overwegen het leed wat ze jullie heeft aangedaan even te parkeren. Misschien is dit juist het moment om te vragen hoe haar eigen jeugd is geweest. Als ze op dezelfde manier is behandeld als hoe ze jullie heeft behandeld, dan kan je je iig voorstellen hoe dat voor haar heeft gevoeld.

Als je haar daarvoor erkenning geeft, heb je kans dat ze zich meer voor jullie durft open te stellen. Nu bevestig je haar idee dat wanneer ze in een kwetsbare positie is mensen haar laten vallen

quote:

Op zondag 5 augustus 2018 17:23 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Je oma klinkt als een narcist.

Bij narcisme denken veel mensen aan een slecht en gewetenloos persoon, maar narcisme is een gedragspatroon wat ontstaan is op jonge leeftijd.

Een narcist vindt zichzelf niet geweldiger dan een ander. Een narcist kan het niet verdragen dat hij minder goede eigenschappen heeft. Wij vinden het allemaal niet leuk om op onze fouten gewezen te worden, maar over het algemeen hebben we geleerd te aanvaarden dat we die toch weleens maken en dat we ons ego soms opzij moeten zetten om vooruit te komen in het leven.

Iemand met narcisme lukt dat niet. Als je ze zou vragen of ze over minder goede eigenschappen bezitten, zullen ze dat vaak wel beamen, omdat ze weten dat niemand perfect is. Maar als je ze vraagt welke dat zijn, kunnen ze daar geen antwoord op geven. Of ze zeggen iets van: "Ik heb nogal een sterke mening en dat vindt niet iedereen leuk om te horen." Daarmee willen ze stiekem benadrukken hoe sterk en onafhankelijk ze wel niet zijn.

Door fouten toe te geven, voelt iemand met narcisme zich zeer minderwaardig en kwetsbaar. Of ze nou als kind erg verwend werden of juist altijd kritiek kregen en zodoende narcisme hebben ontwikkeld, in beide gevallen zijn ze daarmee tekort gedaan.

Ze willen de pijn van minderwaardigheid en kwetsbaarheid niet voelen. Ze creëren een zelfbeeld met alleen maar de eigenschappen die ze van zichzelf goed vinden. Hierdoor voelen ze zich krachtig en onafhankelijk, exact het tegenovergestelde van minderwaardig en kwetsbaar. Eigenlijk kiezen ze hiermee om in een leugen te leven. Maar om die leugen voor zichzelf geloofwaardig te houden, moet dat continu door anderen worden bevestigd. Ze zijn heel erg alert op hun imago en hoe ze op anderen overkomen. Ze zijn vaak erg materialistisch ingesteld, omdat dat concreet is en in wezen feitelijk kan aantonen hoe goed en succesvol ze zijn.

Bij andere mensen dwingen ze de bevestiging van hun gewenste zelfbeeld af. Dat kunnen ze het best doen bij mensen die kwetsbaar zijn en makkelijk te manipuleren, want van hen is de kans het grootst dat ze tegen hen opkijken en bevestiging krijgen hoe geweldig ze zijn. De paradox is dat ze tegelijkertijd weinig respect kunnen opbrengen voor mensen die kwetsbaar en afhankelijk zijn. Of beter gezegd: zich kwetsbaar en afhankelijk opstellen. Zij hebben iets van: "Als jij je zwakheid laat zien, roep je het over jezelf af dat je je laat misbruiken". Daarom interesseert jouw welzijn hen niet.

Eigenlijk vind ik narcistische mensen juist tragisch.

~~~~~~~~~~

Als dit op jouw oma slaat, misschien moeten jullie als familie toch maar overwegen het leed wat ze jullie heeft aangedaan even te parkeren. Misschien is dit juist het moment om te vragen hoe haar eigen jeugd is geweest. Als ze op dezelfde manier is behandeld als hoe ze jullie heeft behandeld, dan kan je je iig voorstellen hoe dat voor haar heeft gevoeld.

Als je haar daarvoor erkenning geeft, heb je kans dat ze zich meer voor jullie durft open te stellen. Nu bevestig je haar idee dat wanneer ze in een kwetsbare positie is mensen haar laten vallen

Met dat laatste ben ik het eens, bovendien loop je het risico dat als ze eenmaal is overleden dat familieleden zichzelf dingen gaan lopen verwijten omdat ze haar niet hebben bezocht op haar sterfbed, hoe begrijpelijk dat ook is het geeft wellicht toch een stukje voldoening om die wrok toch maar even te parkeren zoals je dat mooi zegt.

Waarom hebben mensen hier zo'n drang om te doen alsof je spijt kan krijgen als je niet gaat? Enige veilige lijkt voor jullie te zijn om maar te gaan terwijl er toch genoeg situaties zijn waarin iemand juist geen spijt krijgt als hij niet gaat, maar eerder wel spijt krijgt als hij wel zou gaan omdat ie zich dan laat leiden door mensen zoals jullie o.a. Mensen kunnen heel goed niet op een begrafenis komen en sterfbed en de rest van hun leven heel blij met die beslissing zijn.