Voor minder dan 1 euro neuken op strand Kenia

quote:

Kinderen prostitueren zich voor minder dan 1 euro op Keniaanse stranden



De idyllische palmstranden van Kenia zijn een trekpleister voor zonnekloppers, snorkelliefhebbers en... sekstoeristen. Net zoals in andere ontwikkelingslanden dwingt de armoede en sociale discriminatie vrouwen en kinderen in het land immers in de seksindustrie. Minderjarigen verkopen hun lichaam er voor luttele bedragen vanaf 100 Keniaanse shilling (85 eurocent).

De parelwitte stranden en het turkooiskleurige water van Diani Beach, een populaire badplaats in Kenia, hebben echter een erg duister kantje: kinderprostitutie is er schering en inslag.

“De meeste meisjes in mijn dorp doen het”, vertelt de zestienjarige Fatma aan Reuters. “Ik kan 100 tot 500 shilling tot krijgen. Soms geeft een toerist 1000 shilling.” 100 shilling is amper 85 eurocent. “Het is makkelijk om mannen te vinden”, zegt het meisje. “Ik vind hen op de markt, concerten, trouwfeesten en op het strand.”

De illegale praktijk is in de dorpen en steden langs de Keniaanse kust niet alleen alomtegenwoordig, maar ook sociaal aanvaard. Lokale autoriteiten en liefdadigheidsinstellingen hebben de grootste moeite om het probleem in te dijken.

Eén op de drie
Volgens de meest recente beschikbare data doet een op de drie meisjes tussen twaalf en achttien jaar in het Keniaanse kustgebied aan occasioneel sekswerk. Dat blijkt uit een rapport van Unicef en de Keniaanse overheid uit 2006. In totaal gaat het naar schatting om zo’n 15.000 meisjes.

Hoewel de cijfers verouderd zijn, is er de voorbije jaren weinig verbeterd. Weinig werkgelegenheid, het gebrek aan ontwikkeling van de regio en een zwakke politiemacht werken de seksindustrie in de hand.

“Het wordt erger. In zo’n 90 procent van de families in een dorp vind je minstens één meisje dat het slachtoffer is van commerciële seksuele uitbuiting”, vertelt Athuman Jiti, een ambtenaar in het district Kwale waar Diani gelegen is. “Soms dragen de ouders hen op om de straat op te gaan en eten naar huis te brengen, soms doen de meisjes het uit zichzelf. Het probleem is dat het erg genormaliseerd is.”



Armoede
Jaarlijks trekt Kenia meer dan een miljoen toeristen aan uit landen uit de hele wereld. Toerisme is een belangrijke inkomstenbron voor het land en goed voor tien procent van het bruto nationaal product. Maar de reizigers maken misbruik van de arme bevolking. In het district Kwale moeten de inwoners rondkomen met minder dan 1,30 euro per dag en dat maakt hen bijzonder kwetsbaar voor uitbuiting.

Bovendien zijn seksisme en discriminatie diepgeworteld in het land en dragen gebruiken als polygamie en huwelijken op jonge leeftijd ertoe bij dat meisjes en vrouwen extra kwetsbaar zijn.

“Vaak zijn vrienden of familieleden erbij betrokken en zij zetten hen ertoe aan, of ze worden benaderd door een man die hen aandacht geeft en een paar honderd shilling na seks”, zegt Dorcas Namwaya Mwachi van de Coalitie voor Geweld Tegen Vrouwen, een liefdadigheidsorganisatie die werkt in de omgeving van Diani. “Hun families zijn arm en kunnen het zich niet veroorloven om voor hen te zorgen, dus de meisjes blijven het doen om geld te verdienen om bij te dragen aan het huishouden, of om voor zichzelf kleine dingen te kopen zoals een nieuwe jurk of zelfs maandverband dat ze anders niet kunnen betalen.”

Maatregelen toeristische sector
“De toeristische sector heeft enkele stappen ondernomen om sekstoerisme met kinderen tegen te gaan, maar [de toeristen] vinden er wel altijd iets op”, zegt Francis Mkala van de South Coast Association of Local Tour Operators. “De hotels hebben bijvoorbeeld een gedragscode die gasten verbiedt om minderjarigen mee te nemen naar hun kamer. Maar de toeristen huren nu privévilla’s waar ze de kinderen mee naartoe nemen en ongestoord hun gang gaan.”

Medeplichtigheid
Kinderprostitutie is ondertussen zo algemeen aanvaard, dat meisjes niet enkel meer seks hebben met toeristen voor geld, maar ook met lokale mannen voor alles gaande van een lift naar huis tot een paar schoenen of zelfs een zak suiker.

Volgens Edward Wanjala, een reclasseringsambtenaar in Kwale, is de hele gemeenschap medeplichtig. “Iedereen profiteert er op een of andere manier van. De families krijgen wat geld van de meisjes, de cafés en nachtclubs krijgen klanten omwille van de meisjes, de taxichauffeurs krijgen iets om de klanten naar de meisjes te brengen”, vertelt hij. “De sociale aanvaarding leidt ertoe dat mensen het niet eens als een misdaad zien en de uitgebuite meisjes zien zichzelf niet als slachtoffer. Dus wie zal de zaak aangeven? Wie zal er getuigen?”

Sensibilisering over de negatieve impact van prostitutie op kinderen is niet genoeg, zegt hij. Er zijn beroepsopleidingen en jobs nodig om de illegale praktijk in te dijken.

https://www.hln.be/nieuws(...)e-stranden~a6666c7e/