[Groep A @ 14/06/18 - 17:00] Rusland - Saudi-Arabië #3

Er is veel over gezegd en gesproken, maar nu mogen we echt los. 62 wedstrijden leiden ons naar een finale op 15 juli in het Luzhniki Stadion te Moskou. Verschillende spelopvattingen en filosofieën gevangen in een maand voetbal, verschillende emoties, verschillende ophef. Emoties in de vorm van een MH17-debat, de klachten over een racistisch en homofoob Rusland.

Een WK kan niet zonder controverse: dat het überhaupt in Rusland is: fraude/corruptie is bon ton. Nu, anno 2018, kan er een nieuwe soort controverse ontstaan: de Video Assistant Referee moet u vanaf 14 juni gaan leren omarmen. Hij is aanwezig op het WK, maar vanaf volgend seizoen ook in de Eredivisie; alleen niet in de Champions League, dat is dan een smet. De VAR beheerst al een jaar de voetbalgemoederen; eerst werd de KNVB Beker als proefkonijn gebruikt, daarna omarmden Italië, Frankrijk en Duitsland het project. Dat ging met horten en stoten, maar volgend seizoen volgen ook de Eredivisie en La Liga. De Premier League durft nog niet zo.

De aftrap van het WK wordt gedaan door gastland Rusland en een op voetbalgebied onstuimig Saudi-Arabië. We spreken over groep A waarin ook Uruguay en Egypte zitten. Die trappen pas vrijdag 14:00 af. Welk spoor deze groep naar de achtste finales neemt, valt lastig te zeggen. Uruguay moet in principe de gedoodverfde groepsfavoriet zijn, maar enkele analisten betwijfelen of ze wel het spel kunnen maken. Wordt het daarachter Egypte of Rusland? Saudi-Arabië lijkt men al te hebben afgeschreven.


Rusland
Depressie alom in Rusland; al zeven interlands wacht het land op een zege. Woensdag waren kranten vernietigend: “Het tweede team van Turkije kon niet eens verslagen worden”, “Een deprimerende indruk”, “Als je eerder geloof had in een wonderbaarlijke transformatie is dat nu wel gestorven”.

Sinds het EK2016 zit Rusland in een minutieuze voorbereiding op het grote toernooi, het Russische feest. Leonid Slutskiy, diegene die nu Vitesse-coach is, zag na een dramatisch verlopen EK (1-1 Engeland, 1-2 Slowakije, 0-3 Wales) geen reden meer om aan te blijven. Stanislav Cherchesov kreeg de ondankbare taak om het land klaar te stomen voor het WK. De eerste grote test voor het WK was de Confederations Cup (zomer 2017); er werd wel gewonnen van Nieuw Zeeland, maar tegen Mexico en Portugal hebben ze niet veel tegenstand kunnen bieden. Daarna werd nog twee keer gewonnen; tegen Dynamo Moskou (3-0) en Zuid-Korea (4-2). Daarna is niet meer gewonnen: ook niet van Iran, Oostenrijk of Turkije.

Wonderen lijken nodig om Rusland tot leven te wekken. Russische kranten vrezen dat het met het vertoonde spel weinig te halen valt tegen Egypte en Saudi-Arabië. De laatste tijd is veel geëxperimenteerd met een 3-4-2-1. De spits Fedor Smolov (oud-Feyenoord) is dé man van doelpunten bij de Russen zonder Kokorin die geblesseerd is geraakt. Om Smolov heen spelen Dzagoev, ooit een talent maar door blessures naar de klote gegaan, en de talentvolle Golovin. Laatstgenoemde is een jongen die wel op voetballen heeft gezeten, voor de rest zou ik niet weten wie er wat toe kunnen voegen aan het aanvalsspel van de Russen. Dus twee, jawel, twee mensen die belangrijk kunnen zijn voor Rusland. Alleen functioneert het hele elftal niet; god zegene de greep.



Saudi-Arabië
Een land dat de doodstraf geeft, moet je per definitie afkeuren; dus dat geldt ook voor Saudi-Arabië. Bert van Marwijk keurde dat niet af, blijkbaar. Hij werd in 2015 aangesteld als bondscoach van Saudi-Arabië en bracht ze zonder enorm veel moeite naar het WK.

Daarna begon de heibel en het spektakel: er kwam een conflict tussen Bert en de Saudi-Arabische bond: Bert moest per se binnen de landsgrenzen gaan wonen, daar had hij geen zin in dus stapte hij op. Edgardo Bauza kwam ervoor in de plaats, die op zijn beurt een paar maanden eerder was ontslagen bij Argentinië. Veel succes bracht het niet; na vijf vriendschappelijke wedstrijden was het alweer voorbij onder het mom van “The decision is in the interest of the national team (and) reflects the high expectations from them”. Best hoge standaarden, dus.

Nu is Juan Antonio Pizzi de bondscoach. Hij verliet ook een paar maanden eerder zijn post als Chileense bondscoach nadat die het WK niet haalden. Hij wordt ook wel de sloper van het Bielsa/Sampaoli-voetbal genoemd, een zeer kwalijk iets.

De jongens van Saudi-Arabië spelen bijna allemaal binnen de landsgrenzen. Een paar spelers zijn door de voetbalbond uitgeleend aan La Liga, jawel de Spaanse competitie. Het idee was om spelers hun niveau op te laten krikken, want de Saudi-Arabische competitie is daar niet geschikt voor. Het heeft vast goed geboerd voor de Spaanse clubs; we geven je geld als jullie een mongoloïde Saudi-Arabische speler opneemt. Er hebben een paar spelers hoogstens een half uur gespeeld, maar dat was het wel.

Onder Pizzi zijn er een hoop oefenwedstrijden doorheen gejast. Aan het einde van het jaar is er de Arabian Gulf Cup gespeeld waarop ze Koeweit versloegen en gelijkspeelden tegen de Verenigde Arabische Emiraten. Dit jaar hebben ze drie wedstrijden gewonnen; van Moldavië, Algerije en Griekenland maar dat was wel in perioden dat competities nog bezig waren. Zelf heb ik ze alleen zien spelen tegen Duitsland; ze combineerden tot een afstandje van 20/30 meter van het doel wel aardig, maar de kwaliteit ontbrak om er daadwerkelijk iets van te maken.

TV-uitzendingen
Donderdag start de NOS om 16u15 de voorbeschouwing en om 17:00 gaan we live. Mocht u net als ik wat meer moeite hebben met de NOS qua sportjournalistiek; zap dan naar Een (België) of ARD (Duitsland).

Rusland valt me niet tegen

Kokorin

Sneu