Verslavingstopic #1 (ik heb een verslaving..?)

quote:

Op maandag 30 april 2018 13:52 schreef LurkJeRot het volgende:
Ik ben verslaafd aan blowen.
De helft van het jaar zit mijn partner in het buitenland, dan blow ik echt veel. De andere helft van het jaar maar zelden, maar zodra ik weer alleen ben gaat het weer vrolijk op oude voet verder.

Het is verder niet dat ik er door in de problemen kom, of dat ik dingen laat zodat ik kan blowen, en ik kom ook nooit stoned op het werk ofzo, maar ik denk dat je toch wel van een verslaving kunt spreken.

Ben niet van plan er verder iets aan te doen want ik vind het wel prima zo

Dit heb ik ook. Kan me prima inhouden als ik me bekeken voel, maar als ik alleen ben geen rem.

Sinds vrijdag/zaterdag er een punt achter gezet (3-4 per dag). Ik merk dat de 'gewoonte' om thuis te blowen al aan het verdwijnen is, ik zorg nu vooral dat ik 't heel druk heb en veel van huis ben, dat is 't makkelijkste.

Ik rook verder niet dus de nicotine moet mee te dealen zijn. Wel jammer, ik vind wiet veel relaxter dan alcohol maar toen ik zelf leerde draaien ging 't gewoon mis

Ik heb een alcoholprobleem. Ik drink niet dagelijks, maar eenmalig en dan in grote hoeveelheden. Dit is niet altijd gelukkig, maar als er eens huisfeest is of we op een goed feest zijn, giet ik het binnen tot ik in de roes zit. Die roes is leuk, ontspannen, grappig en ff niet denken af van de zeer onzekere toekomst. Ik worstel regelmatig met zeer depressieve gedachten die me overnemen dus het weekend zie ik als uitlaatklep. Ik heb een hoop shit meegemaakt maar dat is nog altijd geen excuus om me serieus naar de tering te zuipen. Ik heb hersenschade gehad door een ongeval, mag niet meer autorijden en nog wat bijkomende klachten van het ongeval en toch zuip ik me tot ik in de roes zit. Ja, ik vind het leven erg saai doorheen de week, afgezien op de sportmomenten.

Afgelopen zaterdag is het zo zwaar ontspoord dat ik mensen heb gekwetst, het hele dorp wakker heb geroepen in de ochtend, me compleet voor schut heb gezet bij de ouders van m'n vriendin en extreem emotioneel werd... dat allemaal ergens in de ochtend-nacht. Ik schaam me gewoon dood.

Ik drink gelukkig niet iedere dag...

Grappig. Nooit gedacht dat ik hier zou posten, maar ik ga nu door een van de ergste gevoelens van angsten heen die ik ooit heb gevoeld. Ik zou liever zelfs 10x stoppen met roken dan dit.

Waar het begon..?

Ik herinner me een tijd, toen ik een jaar of 14 was waarin ik de mooiste vrouwen op school tegen kwam. Ik was in die periode regelmatig 'stilletjes verliefd'. Elke ochtend wakker worden met een ochtend erectie dat tot wel een uur duurde, zoals zoveel jongens.

Waar ging het mis?
Het ging mis op de dag dat ik op MSN een clip kreeg toegestuurd van een porno film. Ik was meteen gehookt en begon toen meer te downloaden. Ik ben altijd een gematigde kijker geweest, hooguit 2 -3 keer per week, fappen en dan snel weer verder gaan met gamen.

Toen ik de leeftijd van 17 had bereikt waren mijn ochtend erectie praktisch verdwenen. Behalve als ik dan nog eens wakker werd waarbij ik enorm moest zeiken.

Toen ik 18 was, was het vermogen om opgewonden te raken door naar vrouwen te kijken volledig verdwenen. Ik kon lichamelijk gezien me nog aangetrokken voelen, maar het is niet alsof ik nog de rush van opwinding voelde.

Ik kreeg kort daarna meerdere relaties, allemaal hadden ze één ding gemeen : het voldeed niet aan mijn beeld over sex, had moeite met klaarkomen, voelde amper wat tijdens het penetreren en ik had last van fluctuerende geilheid tijdens het voorspel. Soms was de geilheid zelfs spontaan verdwenen en moest ik opnieuw beginnen.

Al met al zorgde het voor best wel korte relaties. Enkele maanden geleden leerde ik een leuke dame kennen. Leuke dates mee gehad.. Voelde me aangetrokken tot haar uiterlijk en persoonlijkheid, maar wederom voelde ik me 'levenloos' daar beneden. Soms zo erg dat ik me afvroeg of het die avond wel zou lukken.

Bij deze date waren de symptomen zo erg geworden dat ik tijdens het penetreren mijn erectie kwijt raakte na een seconden of 30.

Ik begon te zoeken naar antwoorden, en kwam al vrij snel op een forum waar honderd duizenden mannen hetzelfde beschrijven, en allemaal hadden ze één ding gemeen : een geschiedenis van porno kijken, variërend van gematigd gebruik tot aan extreme verslaving. Zelfs al kijk je al jaren geen porno meer; door het masturberen haal je oude beelden naar boven dat de cyclus in stand houdt.

Ik kwam toen tot de schokkende conclusie dat mensen met deze verslaving hun hersens programmeren om alleen nog opgewonden te kunnen raken van het zien van bepaalde beelden, en alles dat minder is of afwijkt is een afknapper. Het goede nieuws is dat je je hersens en de dopamine receptoren kan laten herstellen door maandenlang geen porno te kijken en te masturberen

Ik besloot toen meteen om de controle op mijn leven terug te krijgen en stopte meteen, cold turkey stijl.

De eerste 12 dagen waren easy, gezien ik me daar beneden toch al levenloos voelde... Ik had alleen jarenlang één keer per dag me high nodig voor Het slapen gaan, keek geneens porno meer.

Nu ben ik 14 dagen in mijn herstel en ik begin nu heftige angsten te krijgen. Alsof mijn lichaam schreeuwt om die euforie van de dopamine weer te voelen. Ik voel me net een heroïne junk. Het erge vind ik nog dat er nog steeds liberaal onderwezen wordt dat pornografie kijken bij gematig gebruik gezond is, en dat masturberen gezond is. Dit is een totaal nieuwe fenoneem, veroorzaakt door. High speed internet porn, en ik vraag me serieus af hoe veel jonge mannen hier mee worstelen.

quote:

Op donderdag 3 mei 2018 23:45 schreef kree het volgende:

[..]

Ja emn nee, ik dronk toen ook wel eens, maar incidenteel, als je niks hebt dan is de makkelijke optie om het elke dag te doen, dat is vooral de verslaving.

Als iemand gewoon de hele week nuchter is en zich in het weekend lam zuipt en maandag weer ok is voor de rest van de week, dan is er wmb niet eens een heel groot probleem.

Zou het niet eens verslaafd noemen eigenlijk dan.

Op de middelbare school merkte ik al een gebrek aan slaap op en stress, wanneer ik me niet in de weekenden lam kon zuipen.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 16:06 schreef Suncatcher het volgende:
Grappig. Nooit gedacht dat ik hier zou posten, maar ik ga nu door een van de ergste gevoelens van angsten heen die ik ooit heb gevoeld. Ik zou liever zelfs 10x stoppen met roken dan dit.

Waar het begon..?

Ik herinner me een tijd, toen ik een jaar of 14 was waarin ik de mooiste vrouwen op school tegen kwam. Ik was in die periode regelmatig 'stilletjes verliefd'. Elke ochtend wakker worden met een ochtend erectie dat tot wel een uur duurde, zoals zoveel jongens.

Waar ging het mis?
Het ging mis op de dag dat ik op MSN een clip kreeg toegestuurd van een porno film. Ik was meteen gehookt en begon toen meer te downloaden. Ik ben altijd een gematigde kijker geweest, hooguit 2 -3 keer per week, fappen en dan snel weer verder gaan met gamen.

Toen ik de leeftijd van 17 had bereikt waren mijn ochtend erectie praktisch verdwenen. Behalve als ik dan nog eens wakker werd waarbij ik enorm moest zeiken.

Toen ik 18 was, was het vermogen om opgewonden te raken door naar vrouwen te kijken volledig verdwenen. Ik kon lichamelijk gezien me nog aangetrokken voelen, maar het is niet alsof ik nog de rush van opwinding voelde.

Ik kreeg kort daarna meerdere relaties, allemaal hadden ze één ding gemeen : het voldeed niet aan mijn beeld over sex, had moeite met klaarkomen, voelde amper wat tijdens het penetreren en ik had last van fluctuerende geilheid tijdens het voorspel. Soms was de geilheid zelfs spontaan verdwenen en moest ik opnieuw beginnen.

Al met al zorgde het voor best wel korte relaties. Enkele maanden geleden leerde ik een leuke dame kennen. Leuke dates mee gehad.. Voelde me aangetrokken tot haar uiterlijk en persoonlijkheid, maar wederom voelde ik me 'levenloos' daar beneden. Soms zo erg dat ik me afvroeg of het die avond wel zou lukken.

Bij deze date waren de symptomen zo erg geworden dat ik tijdens het penetreren mijn erectie kwijt raakte na een seconden of 30.

Ik begon te zoeken naar antwoorden, en kwam al vrij snel op een forum waar honderd duizenden mannen hetzelfde beschrijven, en allemaal hadden ze één ding gemeen : een geschiedenis van porno kijken, variërend van gematigd gebruik tot aan extreme verslaving. Zelfs al kijk je al jaren geen porno meer; door het masturberen haal je oude beelden naar boven dat de cyclus in stand houdt.

Ik kwam toen tot de schokkende conclusie dat mensen met deze verslaving hun hersens programmeren om alleen nog opgewonden te kunnen raken van het zien van bepaalde beelden, en alles dat minder is of afwijkt is een afknapper. Het goede nieuws is dat je je hersens en de dopamine receptoren kan laten herstellen door maandenlang geen porno te kijken en te masturberen

Ik besloot toen meteen om de controle op mijn leven terug te krijgen en stopte meteen, cold turkey stijl.

De eerste 12 dagen waren easy, gezien ik me daar beneden toch al levenloos voelde... Ik had alleen jarenlang één keer per dag me high nodig voor Het slapen gaan, keek geneens porno meer.

Nu ben ik 14 dagen in mijn herstel en ik begin nu heftige angsten te krijgen. Alsof mijn lichaam schreeuwt om die euforie van de dopamine weer te voelen. Ik voel me net een heroïne junk. Het erge vind ik nog dat er nog steeds liberaal onderwezen wordt dat pornografie kijken bij gematig gebruik gezond is, en dat masturberen gezond is. Dit is een totaal nieuwe fenoneem, veroorzaakt door. High speed internet porn, en ik vraag me serieus af hoe veel jonge mannen hier mee worstelen.

Masturbeer je helemaal niet meer? Want dat lijkt me ook niet de juiste aanpak, al is dat misschien meer mijn beleving. Porno maakt op een gegeven moment een soort automatisme dat je op een zeer basaal niveau laat werken, Je beleeft de spanning van seks dus niet meer, je gaat gewoon de handelingen af.
Wanneer je echter weer kan fantaseren over seks en je lichaam opnieuw leert voelen bij die ervaring, dan wordt de ervaring veel rijker. Voor mijn gevoel tenminste. Het is een beetje te vergelijken met elke dag zoete patat met mayo; al die sterk prikkels, maar in hoeverre geniet je nog van de smaak, de textuur en de ervaring van de ingredienten?

Hierover is volgens mij ook een topic in SEX, maar dat terzijde.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 16:35 schreef Kamina het volgende:

[..]

Masturbeer je helemaal niet meer? Want dat lijkt me ook niet de juiste aanpak, al is dat misschien meer mijn beleving. Porno maakt op een gegeven moment een soort automatisme dat je op een zeer basaal niveau laat werken, Je beleeft de spanning van seks dus niet meer, je gaat gewoon de handelingen af.
Wanneer je echter weer kan fantaseren over seks en je lichaam opnieuw leert voelen bij die ervaring, dan wordt de ervaring veel rijker. Voor mijn gevoel tenminste. Het is een beetje te vergelijken met elke dag zoete patat met mayo; al die sterk prikkels, maar in hoeverre geniet je nog van de smaak, de textuur en de ervaring van de ingredienten?

Hierover is volgens mij ook een topic in SEX, maar dat terzijde.

Nee, want ik heb pornografische beelden nodig waaraan ik moet denken om klaar te kunnen komen. Door te masturberen hou je de oude neurologische banen in stand, door helemaal niets meer te doen verschrompelen die banen na een paar maanden, terug naar factory default.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 16:38 schreef Suncatcher het volgende:

[..]

Nee, want ik heb pornografische beelden nodig waaraan ik moet denken om klaar te kunnen komen. Door te masturberen hou je de oude neurologische banen in stand, door helemaal niets meer te doen verschrompelen die banen na een paar maanden, terug naar factory default.

Maar heb je het nodig om die beelden echt te zien met je ogen, of kan het ook met je geest?

Het is voor mij een hele andere ervaring om bijvoorbeeld een herinnering op te halen dan wanneer ik op play druk. Of zelfs al een fantasie, of herinnering aan een stukje pornografie.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 16:41 schreef Kamina het volgende:

[..]

Maar heb je het nodig om die beelden echt te zien met je ogen, of kan het ook met je geest?

Het is voor mij een hele andere ervaring om bijvoorbeeld een herinnering op te halen dan wanneer ik op play druk. Of zelfs al een fantasie, of herinnering aan een stukje pornografie.

Je zenuwen maken geen onderscheid tussen gedachtes en het daadwerkelijk zien.

quote:

Op vrijdag 21 september 2018 16:49 schreef Suncatcher het volgende:

[..]

Je zenuwen maken geen onderscheid tussen gedachtes en het daadwerkelijk zien.

Voor zover we kunnen meten misschien de zenuwen niet, maar onze ervaring wordt niet per se gevangen in die zenuwen. Waarmee ik bedoel dat je bijvoorbeeld een herinnering niet kan terugvinden in een paar neuronen.

Een boek kan soms intenser zijn dan een film.

Het is complex enzo.

Vandaag een jaar niet gedronken en gegamed

Morgen is het precies een jaar geleden dat ik de kliniek in ging, en een half jaar geleden dat ik eruit kwam.

Ik heb een verslaving; In mijn kuif zitten

Nou ja ben o.a. verslaafd aan fok heb ik wel gemerkt. Kree heeft een boek besteld en ontvangen. Ik zit elke dag er wel aan te denken wanneer hij gaat posten dat hij het gelezen heeft o.a. En zo wel meer dingen. Zou die en die nog op mijn topic hebben gereageerd? Wat is er nieuw in klb? Zelfs het eindigen van een avond fokken moet nog gestructureerd gaan, ik kan geen losse eindjes hebben. Moet gewoon overal op gereageerd hebben waarvan ik denk van 'daar kan wel een nacht overheen en dan morgen lees ik wel wat mensen getypt hebben'. Nu WW, superblij mee want nu kan ik eindelijk gewoon echt eens meedoen hier. Ben er alleen maar een blijer persoon van geworden, ongeacht mijn persoonlijke levenssituatie op dit moment

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:09 schreef Mariocash het volgende:

[..]

Als je er alleen maar blijer van bent geworden, dan is er niets aan de hand. Ga zo door, topper!

Tjah maar zoiets zeggen drankverslaafden ook over zichzelf, Of drugsverslaafden. Of wat dan ook voor verslaafden. Terwijl ik van hen wel het idee heb dat het beter voor hen zou zijn als ze niet eraan verslaafd zouden zijn. Terwijl zijzelf ook geloven dat ze gelukkig zijn. Dus ja dat is dan ook vast wel op mij van toepassing, dat ik dat zelf niet goed in kan schatten. Dus word niet direct vrolijk van die gedachte maar oke

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:14 schreef Mariocash het volgende:

[..]

De meeste verslaafden zijn nuchter niet zo blij. Daarom gebruiken ze ook weer.

Ja dus dan is er wel wat aan de hand wil ik alleen maar zeggen Is niet direct positief als je het zelf als positief ervaart. Doodgaan schijnt ook vrij plezierig aan te voelen met de tunnel etc maar toch is het niet zo positief om het mee te maken om maar iets te noemen

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:19 schreef Mariocash het volgende:

[..]

Verslaafden ervaren hun verslaving niet als positief. Als ze het terug konden draaien, zou het overgrote deel dat doen.

Zou jij je FOK! registratie terugdraaien als dat zou kunnen? Dat je dit forum nooit tegen was gekomen?

Nou ja daarom reageerde ik in mijn vorige post dus waarschijnlijk zo. Maar zelf zou ik dat niet terug willen draaien nee. Brengt me juist veel plezier ook. Maar goed ik begrijp wel waar je heen wil en misschien zou de meerderheid het wel doen

Verslaafde mensen willen de realiteit niet voelen/ zien.
Dus gaan ze een "andere" wereld in zodat ze de echte ongemakken kunnen vermijden.

Dus als je heel de dag met andere dingen bezig bent dan met jezelf is dat voor veel mensen een plezierig gevoel.
Dat kan gamen, zuipen of overmatig/ obsessief op fok zitten zijn.

Zolang je maar de echte wereld ontvlucht.