R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Over een jaar, maar waarschijnlijk eerder, ben je zo blij dat je Tsjechië verlaten hebt.
Het cultuurverschil, het naar de drank grijpen, het louter zijn van huisvrouw, het gebrek aan persoonlijke ontwikkeling, het sociale isolement, zijn empathieloze momenten. Het lijkt me duidelijk genoeg.
Maar goed, nu in Nederland. Ik zou er maar eens goed over nadenken wat je nu wil. Wil je werken? Wil je studeren? Kan je voorlopig bij je ouders blijven wonen? Steunen ze je?
Het cultuurverschil, het naar de drank grijpen, het louter zijn van huisvrouw, het gebrek aan persoonlijke ontwikkeling, het sociale isolement, zijn empathieloze momenten. Het lijkt me duidelijk genoeg.
Maar goed, nu in Nederland. Ik zou er maar eens goed over nadenken wat je nu wil. Wil je werken? Wil je studeren? Kan je voorlopig bij je ouders blijven wonen? Steunen ze je?
Tja verder richting het oosten van Europa word je als vrouw geacht onderdanig te zijn naar de man toe, dat is niet bepaald een geheim.
Hier zijn vrouwen wellicht in sommige opzichten té vrij.
Daarmee bedoel ik, hoge verwachtingen van een man maar zelf weinig te bieden hebben qua inkomen en wat in huis doen. (hoewel dat ook best positief aan het veranderen is qua zelfstandigheid van veel vrouwen zeker in de afgelopen 10 jaar mede dankzij de crisis)
Hier zijn vrouwen wellicht in sommige opzichten té vrij.
Daarmee bedoel ik, hoge verwachtingen van een man maar zelf weinig te bieden hebben qua inkomen en wat in huis doen. (hoewel dat ook best positief aan het veranderen is qua zelfstandigheid van veel vrouwen zeker in de afgelopen 10 jaar mede dankzij de crisis)
De hoge verwachtingen van de vrouw lijken me meer een universeel probleem.quote:Op zondag 1 april 2018 15:31 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Tja verder richting het oosten van Europa word je als vrouw geacht onderdanig te zijn naar de man toe, dat is niet bepaald een geheim.
Hier zijn vrouwen wellicht in sommige opzichten té vrij.
Daarmee bedoel ik, hoge verwachtingen van een man maar zelf weinig te bieden hebben qua inkomen en wat in huis doen. (hoewel dat ook best positief aan het veranderen is qua zelfstandigheid van veel vrouwen zeker in de afgelopen 10 jaar mede dankzij de crisis)
No offense, maar wat een kutleven had je daar zeg. Dat je daar uberhaupt mee ingestemd hebt om een huisslaafje te zijn bij een kerel die er duidelijk zeer sterke patriarchische idealen op nahoudt. Ik denk omdat je een onzeker persoon bent die haarzelf weinig waarde toekent. Vertrek uit dat land en ga lekker bezig in de richting waar je voor afgestudeerd ben, in plaats van je level weg te gooien als persoonlijke schoonmaakster en kok van een vriend/man die je niet waardeert.
Ja, dit zou ik ook doen. Even nuttig voelen, op kleine schaal. Niet teveel druk, niet teveel uren. Maar wel dat je bijdraagt. Daar ga je snel beter van in je vel zitten. Meer dan van via de huisarts in een ziektetraject komen.quote:Op zondag 1 april 2018 11:56 schreef Lenny77 het volgende:
Wat een verhaal..
Ten eerste: ga op je knietjes zitten en wees vreselijk dankbaar dat je hieruit bent weg geraakt! Dat was toch geen relatie? Dat wil je toch echt niet voor de rest van je leven? Slaafje zijn van een lompe, zatte vent!
Dat inzicht ga je nog wel echt krijgen en dan ga je daar je rust in vinden.
Dan het verhaal werk: stap voor stap! Eerst inderdaad naar de dokter, even je verhaal doen. Daarna kijken wat mogelijk is. Ik denk dat ik in jouw geval gewoon ergens zou beginnen, ongeschoold werk. Order picken ofzo! Even terug ritme krijgen, een inkomen hebben maar toch geen zwaar, mentaal belastend werk. Gewoon je ding doen en ondertussen je geest even laten rusten. En dan kan je tegelijkertijd op je gemak zoeken naar een baan die bij je studie past.
Je zit er nu doorheen, maar als je nooit eerder tekenen van depressie oid hebt gehad, zou ik willen voorkomen in zo'n traject te komen.
And the druids turn to stone...
Veel sterkte! En ik heb het gelezen en het doet pijn maar volgens mij moet je ergens ook maar blij zijn dat het uit is, het leven van huisslaaf is niet prettig en zou alleen maar erger geworden zijn, je verdient meer en bent nog jong genoeg om iets voor jezelf op te bouwen nu, doe dat en maak het leven leuk voor jezelf want bedenk: 'De eerste relatie heb je met jezelf, en je bent zelf je eigen beste vrien(in). Sterkte & knuffels!
Je was gewoon een slaaf. Zo leest het. Wees blij dat je weg bent. Zoals tig anderen al hebben vermeld: goed voor jezelf zorgen en je eigen ontwikkeling. Niet meer zo afhankelijk zijn van iemand.
Prostituee ook waarschijnlijk.quote:
No offense, maar wat een kutleven had je daar zeg. Dat je daar uberhaupt mee ingestemd hebt om een huisslaafje te zijn bij een kerel die er duidelijk zeer sterke patriarchische idealen op nahoudt. Ik denk omdat je een onzeker persoon bent die haarzelf weinig waarde toekent. Vertrek uit dat land en ga lekker bezig in de richting waar je voor afgestudeerd ben, in plaats van je level weg te gooien als persoonlijke schoonmaakster en kok van een vriend/man die je niet waardeert.
Op zaterdag 9 maart 2019 17:21 schreef Lospedrosa het volgende:
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Dit inderdaad. Dat je hier überhaupt in de eerste plaats mee instemde.quote:
No offense, maar wat een kutleven had je daar zeg. Dat je daar uberhaupt mee ingestemd hebt om een huisslaafje te zijn bij een kerel die er duidelijk zeer sterke patriarchische idealen op nahoudt. Ik denk omdat je een onzeker persoon bent die haarzelf weinig waarde toekent. Vertrek uit dat land en ga lekker bezig in de richting waar je voor afgestudeerd ben, in plaats van je level weg te gooien als persoonlijke schoonmaakster en kok van een vriend/man die je niet waardeert.
Je kan natuurlijk ook zelf de handen uit de mouwen steken en iets in huis doen. Of een huishoudster nemen als je allebei geen tijd en zin hebt.quote:
Tja verder richting het oosten van Europa word je als vrouw geacht onderdanig te zijn naar de man toe, dat is niet bepaald een geheim.
Hier zijn vrouwen wellicht in sommige opzichten té vrij.
Daarmee bedoel ik, hoge verwachtingen van een man maar zelf weinig te bieden hebben qua inkomen en wat in huis doen. (hoewel dat ook best positief aan het veranderen is qua zelfstandigheid van veel vrouwen zeker in de afgelopen 10 jaar mede dankzij de crisis)
Ik ben daar van mijn antidepressiva af gegaan. Misschien moet ik nu nagaan of dat wel een goed idee was ook, maar dan zou ik alsnog een andere type antidepressiva moeten vinden.quote:
[..]
Je zit er nu doorheen, maar als je nooit eerder tekenen van depressie oid hebt gehad, zou ik willen voorkomen in zo'n traject te komen.
@andere reacties; het leven was helemaal niet slecht, daar niet van, ik mocht en kon doen wat ik wilde, alleen moest ik de taal leren, koken en schoonmaken. De manier waarop het allemaal samen is gegaan is gewoon verkeerd geweest.
Het is inderdaad een wat meer Tsjechisch ding om de vrouw thuis te laten, maar dit vond ik niet erg. Het was niet altijd zo slecht, veel mooie dagen en tijden gehad, maar ik schrijf het dan zo op dat het eenzijdig oneerlijk was. Lang verhaal kort, het was geen nachtmerrie, maar ook niet wat ik wilde in mijn leven. En ik miste mijn ouders ontzettend erg, en zij mij ook. Ik wist niet hoe ik het kon zien dat ik kinderen zou hebben en die konden mijn ouders nooit zien of spreken, nee dat vond ik helemaal niks.
Momenteel weet ik totaal niet waar ik heen wil, misschien pak ik straks een parttime baan en een (snel)opleiding om iets met dieren te doen, geen arts maar toch. Al sta ik straks in een winkel broeken of kleding te verkopen, is helemaal niks mis mee. Misschien een receptioniste of iets, ik weet en zie het nog niet helemaal. Ik ga gewoon rustig aan opbouwen, dinsdag even terug naar de dokter voor een goed gesprek(dubbele afspraak?). Het is allemaal gewoon frustrerend, het ene moment zie ik van alles en is het leuk, volgende moment sta ik op janken en negatieve gedachtes.
Ik moet ook wat in Haarlem vinden om te doen, ik wil meedoen aan een DnD groep maar ik weet niet hoe ik dat moet vinden, ik kan mijn broer vragen, die speelt het met een vaste groep die vol zit, maar ik ben nog geen superfietser (ik was wezen aquarobiken en merkte totaal geen spierkracht te hebben in armen of benen, ben op de een of andere manier wel afgevallen xD), ik moet dan van Heemstede naar Haarlem fietsen en dan wegwijs zijn, moet er allemaal weer inkomen. Het zit ook niet dichtbij een bushalte wat ik van hem hoorde dus maakt het wat onhandiger erheen te gaan...
Juist.
Hm, best wel een aantal herkenbare punten in je verhaal. Blijf vooral van je afschrijven als je dat nodig hebt en zoek afleiding. Sterkte!
Waar geen menselijkheid heerst, is het aan u om te streven naar humaniteit.
En waarom dan wel? Ik ben een gameliefhebber die graag achter de pc zit en dat wereldje moet nou eenmaal veranderen? Ik ben volledig gevoelig naar alles en uit die dingen ook gewoon. Als je dit stelt mag je er wel meer aan zeggen dan dit.quote:
Volgens mij is TS een beetje autistisch.
Juist.
Autisme wil niet zeggen dat je geen gevoel hebt he... Maar het hele verhaal klinkt gewoon iets te perfect wat mij betreft.quote:
[..]
En waarom dan wel? Ik ben een gameliefhebber die graag achter de pc zit en dat wereldje moet nou eenmaal veranderen? Ik ben volledig gevoelig naar alles en uit die dingen ook gewoon. Als je dit stelt mag je er wel meer aan zeggen dan dit.
Maar neem maar niks van mij aan, want ik ben gewoon een kutuser.
Bedoel ik ook niet. Maar mijn broer heeft PDD-NOS en die heeft niet door wanneer hij over de lat gaat, of huilen om opa die begraven werd was er ook niet. Dat soort dingetjes. Ik heb wel eens gedacht dat ik een angststoornis kan hebben, maar ik denk niet dat ik in de autistische straat terecht kom.quote:
[..]
Autisme wil niet zeggen dat je geen gevoel hebt he... Maar het hele verhaal klinkt gewoon iets te perfect wat mij betreft.
Maar neem maar niks van mij aan, want ik ben gewoon een kutuser.
En kutusers mogen ook gewoon hun mening geven, krijg ik alleenmaar meer inzicht van.
Het was op zich een perfect verhaaltje en leventje, maar de alcohol en communicatie met anderen missen maakte het moeilijk. Allemaal kleine irritaties die uiteindelijk te groot werden, en ik kan me het niet over het hart krijgen weg te gaan van mijn ouders (was al moeilijk, maar toen ik nu terugkwam was het veel zwaarder, liefdesblind geweest i guess).
Juist.
Ik ken inmiddels meerdere vrouwen met autisme. Die hebben ook jaren 'gefunctioneerd' zonder enig probleem. En als je broer op het spectrum zit, dan zit het misschien wel in je familie.quote:
[..]
Bedoel ik ook niet. Maar mijn broer heeft PDD-NOS en die heeft niet door wanneer hij over de lat gaat, of huilen om opa die begraven werd was er ook niet. Dat soort dingetjes. Ik heb wel eens gedacht dat ik een angststoornis kan hebben, maar ik denk niet dat ik in de autistische straat terecht kom.
Autisme word soms ook voor de meest kleine dingetjes bij iemand opgeschreven.quote:
[..]
Ik ken inmiddels meerdere vrouwen met autisme. Die hebben ook jaren 'gefunctioneerd' zonder enig probleem.
Mijn oma heeft het ook, ik weet dat het in de familie zit, maar ik heb volgens mij meer angststoornissen (jarenlang gepest geweest, meer dan 10) dan autisme. Maar ik kan dat niet van mijzelf aflezen natuurlijk. Zou op zich wel handig zijn hoor, dan word ik wat bijgestuurd
Juist.
Vrijwel alle autisten die ik ken hebben angststoornissen. Als ik het zo hoor zit jij ook gewoon op het spectrum. Niks mis mee, maar wel iets om rekening meet houden.quote:
[..]
Autisme word soms ook voor de meest kleine dingetjes bij iemand opgeschreven.
Mijn oma heeft het ook, ik weet dat het in de familie zit, maar ik heb volgens mij meer angststoornissen (jarenlang gepest geweest, meer dan 10) dan autisme. Maar ik kan dat niet van mijzelf aflezen natuurlijk. Zou op zich wel handig zijn hoor, dan word ik wat bijgestuurd
Klopt, al gaat het meestal om het grote idee van verandering. Is inderdaad wel iets waar ik misschien wat meer in moet zoeken of laten nakijken, want veranderingen als deze zijn ook eng. Maar ik kom natuurlijk ook uit een luizenleventje nu in een werkleventje, en dat is toch ook alles omdraaien.quote:
[..]
Vrijwel alle autisten die ik ken hebben angststoornissen. Als ik het zo hoor zit jij ook gewoon op het spectrum. Niks mis mee, maar wel iets om rekening meet houden.
Juist.
Klopt, wanneer ik erin zit valt het allemaal mee, hopen dat ik op de goede plek zit en wat mensen ontmoet is waar ik me gek maak. Ik ben gewoon als de dood dat het allemaal verkeerd gaat, of dat ik te snel iets ga doen en dan mentaal instort.
Juist.
Die angst voor het onbekende/verandering hoort er helaas gewoon bij. Je zult daar mee moeten leren omgaan, want dat zal nooit verdwijnen.
En vooral oppassen in relaties, want als je te snel vertrouwen in een ander legt dan kan dat tegen je gebruikt worden natuurlijk. Ook al voelt dat heel veilig en geruststellend.
[ Bericht 7% gewijzigd door Anthonie1 op 01-04-2018 20:50:11 ]
En vooral oppassen in relaties, want als je te snel vertrouwen in een ander legt dan kan dat tegen je gebruikt worden natuurlijk. Ook al voelt dat heel veilig en geruststellend.
[ Bericht 7% gewijzigd door Anthonie1 op 01-04-2018 20:50:11 ]
Een leven als fulltime huisvrouw terwijl je zo jong bent vind ik niet bepaald een luizenleventje. Eerder een gevangenisleven. Een meid van 22 hoort te genieten van het leven en te werken of een opleiding te volgen.
|
|
