OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Zeg, heeft iemand nog ideeën om het eeuwige gejank een beetje tegen te gaan. Ik ben zó moe van altijd janken om alles dat "moet" (zoals kleren aan, of tanden poetsen, of geen snoep eten, of nou ja, alles. ) het zijn zooooo veel dramatische krijsbuien op een dag, en ik zie inmiddels echt tegen bepaalde momenten op 
zoals het bedritueel. Altijd gezeik en gejank. En dan niet een beetje. Alles wat mevrouw niet zint kan rekenen op achterlijk hard gebrul.
Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
zoals het bedritueel. Altijd gezeik en gejank. En dan niet een beetje. Alles wat mevrouw niet zint kan rekenen op achterlijk hard gebrul.Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
disclaimer
Hier ook veel gehuil momenteel, maar mevrouw heeft dan ook al 2 weken op en af koorts/griep/oorontsteking. Moedeloos word ik ervan. 
Voor jullie hoop ik dat het nog een korte fase is.
Voor jullie hoop ik dat het nog een korte fase is.
Hahaha, ja ik vrees wel dat dat er een beetje bij hoort. Zeker als je een meisjemeteigenmening hebt....quote:Op dinsdag 20 maart 2018 19:46 schreef Stormqueen het volgende:
Zeg, heeft iemand nog ideeën om het eeuwige gejank een beetje tegen te gaan. Ik ben zó moe van altijd janken om alles dat "moet" (zoals kleren aan, of tanden poetsen, of geen snoep eten, of nou ja, alles. ) het zijn zooooo veel dramatische krijsbuien op een dag, en ik zie inmiddels echt tegen bepaalde momenten op
Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
Sleutel om het hier een beetje gezellig te houden is om haar ergens in het proces controle over iets te geven, en heel duidelijk afspraken te maken (heeft ze ook zelf controle over het nakomen van die afspraken namelijk).
En over het algemeen gaat het heel goed, maar soms gaat het hier zelfs bij de bijna vijfjarige nog wel eens goed mis. Vooral als ze moe is of, zoals deze week, de situatie andersdannormaal is (papa een week weg). Gisteravond barstte ze om het minste of geringste in echte tranen uit (niet de furie die het ook wel eens is). Dan is het ineens weer zo'n klein meisje dat nog niet echt vat op de situatie heeft.....
Ohja, bovenstaande slaat dus op mijn inmiddels kleuter, maar de les heb ik geleerd tijdens haar peuterzijn.
En ik vermoed dat ik deze lessen ook weer kan gaan toepassen op haar broertje want allemachtig die kan er ook wat van zeg
Stront-, maar dan ook stronteigenwijs! Is nu bezig met kleuren, en je hoeft hem heus niet te vertellen wat voor kleur iets heeft, dat maakt ie zelf wel uit 
Maar nog wel lief klein. Vanmiddag viel hij op mijn schoot in slaap toen we in de bus zaten, en daarna heb ik hem slapend in de tula kunnen hijsen, waar hij nog heerlijk doortukte
En ik vermoed dat ik deze lessen ook weer kan gaan toepassen op haar broertje want allemachtig die kan er ook wat van zeg
Stront-, maar dan ook stronteigenwijs! Is nu bezig met kleuren, en je hoeft hem heus niet te vertellen wat voor kleur iets heeft, dat maakt ie zelf wel uit Maar nog wel lief klein. Vanmiddag viel hij op mijn schoot in slaap toen we in de bus zaten, en daarna heb ik hem slapend in de tula kunnen hijsen, waar hij nog heerlijk doortukte
Hier is ook wel veel gehuil, gedram en gezanik over vanalles. Maar meestal wel ‘verklaarbaar’ als in: ziek (deze heeeeeele winter zeg maar), kiezen, slecht slapen, teveel indrukken/aandacht gehad.
Mijn oplossing: negeren. Soms hoor ik het écht niet meer.
Mijn oplossing: negeren. Soms hoor ik het écht niet meer.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Hier ook, echt elke minuut aandacht vragen. ‘Het luuuuukt niet!’ Of ze doet zichzelf weer eens pijn ofzo. En bij alles wat niet gaat zoals ze wil (verkeerde lepel aangeven oid) gelijk een dramatische Neeeeeee op krijsvolume. Pffff... vaak helpt het om haar af te leiden of rustig uit te leggen waarom iets moet, maar soms echt niet.
En eigenwijs check. ‘Nee, dat is niet een vierkant, is driehoek!’ Uhmmm.... als jij het zegt schat.
Maar tussendoor is ze ook heel lief en gezellig. Dus eigenlijk gaat het allemaal wel prima
En eigenwijs check. ‘Nee, dat is niet een vierkant, is driehoek!’ Uhmmm.... als jij het zegt schat.
Maar tussendoor is ze ook heel lief en gezellig. Dus eigenlijk gaat het allemaal wel prima
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Brullen. Check. I feel you.
O is een week goed ziek geweest en we hebben haar toen best wel gepleased. Ze at en dronk niets en had pijn in dr knien enzo dus we hebben haar van alles lekkers gevoerd en de trap op gedragen. En nu is ze beter en wil ze nog steeds het snoepjesdieet volgen en de trap is lava. In vredestijd kan ik haar best vertellen dat mamma nu niet kan lopen. Maar als ze het in haar bol heeft verwacht ze dat ik kan heksen. Pff
Maar tips vroeg je. We hebben haar voor t eerst in de gang gezet (zaten er zelf bij). Nu is zeggen «wil je even afkoelen in de gang» al genoeg. Werkt al twee dagen, joehoe!
:’)
O is een week goed ziek geweest en we hebben haar toen best wel gepleased. Ze at en dronk niets en had pijn in dr knien enzo dus we hebben haar van alles lekkers gevoerd en de trap op gedragen. En nu is ze beter en wil ze nog steeds het snoepjesdieet volgen en de trap is lava. In vredestijd kan ik haar best vertellen dat mamma nu niet kan lopen. Maar als ze het in haar bol heeft verwacht ze dat ik kan heksen. Pff
Maar tips vroeg je. We hebben haar voor t eerst in de gang gezet (zaten er zelf bij). Nu is zeggen «wil je even afkoelen in de gang» al genoeg. Werkt al twee dagen, joehoe!
:’)
Check. Ik zeg tegen Sjaak dat ik hem niet kan horen als hij te hard schreeuwt. Helpt soms. Verder probeer ik uit te leggen waarom hij moet slapen (want dan is het meestal). Aankleden doen we alleen als we weg moeten en bij dan krijsen loop ik de gang in en pak ik mijn jas vast. Dan is het even drama want “IK WIL OOK MEE!!!!” “Oh, dat wist ik niet! Snel aankleden dan!” Succes gegarandeerd hier in 75% van de gevallen.quote:
Zeg, heeft iemand nog ideeën om het eeuwige gejank een beetje tegen te gaan. Ik ben zó moe van altijd janken om alles dat "moet" (zoals kleren aan, of tanden poetsen, of geen snoep eten, of nou ja, alles. ) het zijn zooooo veel dramatische krijsbuien op een dag, en ik zie inmiddels echt tegen bepaalde momenten op
Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
Ja, herkenbaar. Al is het hier met aankleden. Elke fucking dag aankleeddrama. En ja, ik zie er ook tegenop. Ik stel het zo lang mogelijk uit.quote:
Zeg, heeft iemand nog ideeën om het eeuwige gejank een beetje tegen te gaan. Ik ben zó moe van altijd janken om alles dat "moet" (zoals kleren aan, of tanden poetsen, of geen snoep eten, of nou ja, alles. ) het zijn zooooo veel dramatische krijsbuien op een dag, en ik zie inmiddels echt tegen bepaalde momenten op
Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
Naar bed gaat vrij makkelijk, inslapen dan weer wat minder. Het gaat weer feest worden als het zomertijd is want 'Kijk, het is nog licht buiten. Ik hoef nog niet naar bed'. Standaard in de zomertijd gaat ze pas rond 9 slapen
Ik denk dat mijn buren denken dat ik een kindermishandelende tokkie ben met al dat gejank, gebrul, mijn geschreeuw en prinsesje stampvoet op de trap.
Situatie gisteren: het was koud buiten. Ik wilde 11 uur de deur uit. Om 10:30 begon ik met vragen of ze haar jas wilde pakken zodat we konden gaan. Om 11:30 stonden we dan eindelijk buiten. Lou aan het brullen en huilen, want ze mocht haar blauwe zomerjas niet aan. En vervolgens ook niet haar 3 maten te kleine regenlaarzen. Een uur vol frustratie
En wat ík het frustrerende van alles vind: zodra ik zeg dat ze bijvoorbeeld haar zomerjas niet aan mag maar haar winterjas aan moet doen (want koud), begint ze te flippen en staat of ligt dan alleen maar te huilen. Geen beweging meer in te krijgen, laat staan dat er te praten valt. Het enige wat er dan uit Lou komt is "ik wil mijn blauwe jaaaaasssss
" en dat herhaalt ze dan 100 keer zonder adempauze.
Situatie gisteren: het was koud buiten. Ik wilde 11 uur de deur uit. Om 10:30 begon ik met vragen of ze haar jas wilde pakken zodat we konden gaan. Om 11:30 stonden we dan eindelijk buiten. Lou aan het brullen en huilen, want ze mocht haar blauwe zomerjas niet aan. En vervolgens ook niet haar 3 maten te kleine regenlaarzen. Een uur vol frustratie
En wat ík het frustrerende van alles vind: zodra ik zeg dat ze bijvoorbeeld haar zomerjas niet aan mag maar haar winterjas aan moet doen (want koud), begint ze te flippen en staat of ligt dan alleen maar te huilen. Geen beweging meer in te krijgen, laat staan dat er te praten valt. Het enige wat er dan uit Lou komt is "ik wil mijn blauwe jaaaaasssss
" en dat herhaalt ze dan 100 keer zonder adempauze.
+1quote:Op dinsdag 20 maart 2018 22:48 schreef Hupje het volgende:
Mijn peuter wordt daar niet warm of koud van en zwaait me vrolijk uit in zo'n geval
Óf ze gaat staan brullen dat ze ook mee wil, maar doet vervolgens niks om dat ook te kunnen.
Omg, dit is te herkenbaar. Elke, echt elke, keer als we sochtends of smiddags naar school moeten om grote broer weg te brengen of op te halen is het 1 groot drama. ‘Fijn’ te lezen dat het blijkbaar bij de leeftijd hoort (mijne is van sept 2014).quote:
Zeg, heeft iemand nog ideeën om het eeuwige gejank een beetje tegen te gaan. Ik ben zó moe van altijd janken om alles dat "moet" (zoals kleren aan, of tanden poetsen, of geen snoep eten, of nou ja, alles. ) het zijn zooooo veel dramatische krijsbuien op een dag, en ik zie inmiddels echt tegen bepaalde momenten op
Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
Ik vind dat huilen tijdens het tandenpoetsen soms juist wel handig, kun je er iig bij! Ik merk hier wel dat rust s avonds (dus tv uit, op tijd eten) het bedritueel wel een stuk soepeler maakt en qua kleding krijgt hij altijd de keuze uit twee opties, kiest hij niet dan kies ik. Te kleine laarzen en zomerjassen zou ik overigens ergens anders bewaren. Uit het zicht is hier meestal uit het hart. Maar andere tips tegen keihard gillen en bewust stoute dingen doen (vooral met eten en drinken) zijn welkom.
Oh, dat drama over jassen dan móet die regenjas aan, terwijl het -4 is buiten
En dat gesmijt met eten is hier ook heel erg, FF. Dat vind ik zo vervelend. Er hoeft echt niet netjes gegeten te worden, maar expres met eten gooien mag niet.
dan móet die regenjas aan, terwijl het -4 is buiten En dat gesmijt met eten is hier ook heel erg, FF. Dat vind ik zo vervelend. Er hoeft echt niet netjes gegeten te worden, maar expres met eten gooien mag niet.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Dames, het wordt allemaal beter 
Nee, serieus hier ook fases gehad dat ik zoiets van. Waar haal je het vandaan. De juf op de peuterspeelzaal vertelde me dat er tussen 3.5 - 4 jaar een grote sprong zit. Eenmaal doorheen heb je al zo'n beetje een kleuter. Ik moet eerlijk toegeven: ze had gelijk
maar het gaat sindsdien écht weer stukken soepeler hier..
Nee, serieus hier ook fases gehad dat ik zoiets van. Waar haal je het vandaan. De juf op de peuterspeelzaal vertelde me dat er tussen 3.5 - 4 jaar een grote sprong zit. Eenmaal doorheen heb je al zo'n beetje een kleuter. Ik moet eerlijk toegeven: ze had gelijk
maar het gaat sindsdien écht weer stukken soepeler hier..
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Maar hij is net 2 
Ach, die lekkere peuterarmpjes om me heen vanmorgen waren dan wel weer heerlijk En hij weet heel lief sorry te zeggen, daar val ik dan ook weer voor
Ach, die lekkere peuterarmpjes om me heen vanmorgen waren dan wel weer heerlijk
En hij weet heel lief sorry te zeggen, daar val ik dan ook weer voor
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ook die tijd hebben we hier gehad en het bleek een flinke spraakontwikkeling te zijnquote:
Maar hij is net 2
Ach, die lekkere peuterarmpjes om me heen vanmorgen waren dan wel weer heerlijk
Ik zit me voor te bereiden op de kleutergrillen
, zondag wordt mijn dame 4 jaar en laten we weer een fase achter ons
Wir müssen leben, bis wir sterben!
Het lag ook in mijn kledingkast, niet beneden in de halquote:
Ik vind dat huilen tijdens het tandenpoetsen soms juist wel handig, kun je er iig bij! Ik merk hier wel dat rust s avonds (dus tv uit, op tijd eten) het bedritueel wel een stuk soepeler maakt en qua kleding krijgt hij altijd de keuze uit twee opties, kiest hij niet dan kies ik. Te kleine laarzen en zomerjassen zou ik overigens ergens anders bewaren. Uit het zicht is hier meestal uit het hart. Maar andere tips tegen keihard gillen en bewust stoute dingen doen (vooral met eten en drinken) zijn welkom.
Die trekt ze af en toe stiekem open om te gaan speuren naar verloren schatten
Het doet me altijd deugd om over lou te lezen. Blijven toch een soort cosmic twins in elk aspect
disclaimer
Oh man, zooooo herkenbaar dit allemaal
Maaaaarrrrrr... Wij zijn er redelijk overheen inmiddels Natuurlijk niet ineens allemaal pais en vree, maar na zo’n 1 1/2 jaar heel veel drama en boze buien (op een goede dag een stuk of 4, op andere dagen allllll the f**** time 
) is het de laatste paar weken ineens weer een stuk makkelijker en gezelliger!
J en ik kijken elkaar meerdere keren per dag stomverbaasd aan als we L iets vragen en hij ofwel na een keer ‘neeee, niet aankleden!’ ineens met een diepe zucht toch zelf naar ons toe komt of zelfs meteen zegt ‘ok, waar gaan we naartoe dan?’
Maaaaarrrrrr... Wij zijn er redelijk overheen inmiddels
Natuurlijk niet ineens allemaal pais en vree, maar na zo’n 1 1/2 jaar heel veel drama en boze buien (op een goede dag een stuk of 4, op andere dagen allllll the f**** time ) is het de laatste paar weken ineens weer een stuk makkelijker en gezelliger!J en ik kijken elkaar meerdere keren per dag stomverbaasd aan als we L iets vragen en hij ofwel na een keer ‘neeee, niet aankleden!’ ineens met een diepe zucht toch zelf naar ons toe komt of zelfs meteen zegt ‘ok, waar gaan we naartoe dan?’
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Ketel is nog geen drie, maar de frustratie oh zo herkenbaar inderdaad. Hoewel dit denk ik vooral een nee-fase is. Bij ieder ding (aankleden, eten, schoenen aan, etc) gaat het ongeveer zo:
"Kom Ketel, tijd voor X."
"Nee."
"Oh, oké dan niet."
"Wel!"
"Oké, dan gaan we het doen."
"Nee."
Ad infinitum.
"Kom Ketel, tijd voor X."
"Nee."
"Oh, oké dan niet."
"Wel!"
"Oké, dan gaan we het doen."
"Nee."
Ad infinitum.
Oooooohhh wat heerlijk die herkenning weer! En dan is het mijn tweede, dus ik wéét dat het overgaat, maar alsnog valt het me vies tegen . Het is zo onwijs vermoeiend en ik merk ook weer dat ik hele dagen op mijn tenen loop om maar niks 'verkeerds' te zeggen, zodat we niet in een 2 uur durende gil- en krijsbui belanden.
En ook midden in de nacht weer 3x wakker en onrustig. Plus precies dat welles-nietes spelletje wat luna hierboven schrijft.
Ik wil mijn knuffel!
Hier is hij.
NEEEE WIL NIET KNUFFEL *smijt*
Ok. Slaap lekker dan.
WEEEEEEEELLLLLLL!!
Zucht. *zoekt knuffel in het donker* Nou vooruit, nog 1x dan.
WIL NIET . *smijt* WEEEEEELLLLLLLL
Als het lang genoeg duurt, gil ik wel eens terug. GA F0KKING SLAPEN! 
. Het is zo onwijs vermoeiend en ik merk ook weer dat ik hele dagen op mijn tenen loop om maar niks 'verkeerds' te zeggen, zodat we niet in een 2 uur durende gil- en krijsbui belanden. En ook midden in de nacht weer 3x wakker en onrustig. Plus precies dat welles-nietes spelletje wat luna hierboven schrijft.
Ik wil mijn knuffel!
Hier is hij.
NEEEE WIL NIET KNUFFEL *smijt*
Ok. Slaap lekker dan.
WEEEEEEEELLLLLLL!!
Zucht. *zoekt knuffel in het donker* Nou vooruit, nog 1x dan.
WIL NIET
. *smijt* WEEEEEELLLLLLLL Als het lang genoeg duurt, gil ik wel eens terug. GA F0KKING SLAPEN!
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Nou, mijn middelste dame is inmiddels ruim 5... ik wacht er nog steeds op...quote:
Dames, het wordt allemaal beter
Nee, serieus hier ook fases gehad dat ik zoiets van. Waar haal je het vandaan. De juf op de peuterspeelzaal vertelde me dat er tussen 3.5 - 4 jaar een grote sprong zit. Eenmaal doorheen heb je al zo'n beetje een kleuter. Ik moet eerlijk toegeven: ze had gelijk
Maar ik kies mijn battles wel zorgvuldiger. En ik zorg dat er geen andere jas op de kapstok hangt en alle zomerkleding uit het zicht. Maar toch, ze vinden altijd iets. En al-tijd als je op het punt staat de deur uit te gaan.
ti amo più di ieri ma meno di domani
Dat ja... Denk je aan alles gedacht te hebben, is er wel iets anders waar ze over vallen. Ze zijn gewoon heel prikkelbaar / chagrijnig en dan zoeken ze het eerste het beste dat ze niet zint. Gewoon omdat de frustratie er toch wel uit moet. Of zo.quote:
[..]
Nou, mijn middelste dame is inmiddels ruim 5... ik wacht er nog steeds op...
Maar ik kies mijn battles wel zorgvuldiger. En ik zorg dat er geen andere jas op de kapstok hangt en alle zomerkleding uit het zicht. Maar toch, ze vinden altijd iets. En al-tijd als je op het punt staat de deur uit te gaan.
Als ik chagrijnig ben, dan kan ik ook uitvallen over iets waar ik me anders totaal niet aan stoor
.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Haha, de herkenbaarheid
Maar hier ook. Dan gaat de oppas-oma weg nadat ze heeft gezegd dat hij heel de dag ontzettend lief is geweest en zo meegaand. Oma is drie minuten de deur uit en dan is er wel iets wat meneer niet zint en wat groot-drama-waardig is.
Ik laat dat mijn man doen. Dat maakt nogal indruk als Grote Held Papa dat op boze toon zegtquote:
Oooooohhh wat heerlijk die herkenning weer! En dan is het mijn tweede, dus ik wéét dat het overgaat, maar alsnog valt het me vies tegen
En ook midden in de nacht weer 3x wakker en onrustig. Plus precies dat welles-nietes spelletje wat luna hierboven schrijft.
Ik wil mijn knuffel!
Hier is hij.
NEEEE WIL NIET KNUFFEL *smijt*
Ok. Slaap lekker dan.
WEEEEEEEELLLLLLL!!
Zucht. *zoekt knuffel in het donker* Nou vooruit, nog 1x dan.
WIL NIET
Maar hier ook. Dan gaat de oppas-oma weg nadat ze heeft gezegd dat hij heel de dag ontzettend lief is geweest en zo meegaand. Oma is drie minuten de deur uit en dan is er wel iets wat meneer niet zint en wat groot-drama-waardig is.
Nou mijnes mag dan mooi haar zomerkleren aan. Ik heb echt de energie niet om over kleding te zeuren. Ze moet immers ook leren welke kleding bij welk weer past, en dat is hier nog niet zo makkelijk. In het kdv ligt genoeg aan fleece en wol om er overheen aan te doen. Thuis ook trouwens 
Na een hoop tantrums in de herfst heeft ze ineens een megasprong gemaakt qua taalontwikkeling. Nu ook gaat het echt met megavaart. Ze heeft goed zich op hoeveelheden (in een oogopslag aantal stippen op n bobbelsteen zien bv) en manlief en ik kunnen niet meer in het Engels smoezen
We moeten maar Frans leren ofzo.
Na een hoop tantrums in de herfst heeft ze ineens een megasprong gemaakt qua taalontwikkeling. Nu ook gaat het echt met megavaart. Ze heeft goed zich op hoeveelheden (in een oogopslag aantal stippen op n bobbelsteen zien bv) en manlief en ik kunnen niet meer in het Engels smoezen
We moeten maar Frans leren ofzo.
Ja dit. Pas wilde W. GEEN jas. Het vroor, maar het was heel zonnig dus meneer vond het “warm buiten”.quote:
Nou mijnes mag dan mooi haar zomerkleren aan. Ik heb echt de energie niet om over kleding te zeuren. Ze moet immers ook leren welke kleding bij welk weer past, en dat is hier nog niet zo makkelijk. In het kdv ligt genoeg aan fleece en wol om er overheen aan te doen. Thuis ook trouwens
Na een hoop tantrums in de herfst heeft ze ineens een megasprong gemaakt qua taalontwikkeling. Nu ook gaat het echt met megavaart. Ze heeft goed zich op hoeveelheden (in een oogopslag aantal stippen op n bobbelsteen zien bv) en manlief en ik kunnen niet meer in het Engels smoezen
We moeten maar Frans leren ofzo.
Nou, dan ga je zonder jas he. Duurde 2 minuten, toen was het toch wel koud en wilde hij “jas wel aan”.
Brulpartijen zijn er hier ook zat. Ik word er regelmatig helemaal gek van, want het is om alles en niks en regelmatig gewoon echt puur om het brullen.
En dan ‘s nachts op het moment, dat is helemaal om gek te worden. Vannacht ging het zo: “Whaaaaaa! Mama!” *wat is er?* “moette plasse”. Goed, interne discussie; ik ben voor de hele zindelijkheidsontwikkeling enzo, maar nu moet ik midden in de nacht mn kind op de wc gaan zetten. Nou oké, toch maar doen. Kind moest heel niet plassen natuurlijk, zat wel zingend op de wc.
Uurtje later “maahamaaaaa [insert groot verdriet]”. Wat is er W? “Dorst mama!” Prima. Hier een slok water, weltrusten.
Weer wat later: “maahamaaaa [insert groot verdriet]” *ja W?* “auw mama!!” *oh jeej, wat doet er dan auw? Je buikje?* “hihihi, niet auw mama!”.
En vervolgens weer wat later:
“Maahmaaaa, moette plasse!” *nee W. Het is nacht, we gaan nu echt slapen*
En jahoor, gekrijs alom. Inclusief roepen: “mahama stohom! Pahapaaa! Papaa helpuh! Mama stohom!” Houdt ‘ie ook gerust 20 minuten vol. Feestje. Echt.
Herkenbaar, hoewel Melba er al wat eerder mee begon en het nu een stuk beter lijkt te gaan.quote:
Zeg, heeft iemand nog ideeën om het eeuwige gejank een beetje tegen te gaan. Ik ben zó moe van altijd janken om alles dat "moet" (zoals kleren aan, of tanden poetsen, of geen snoep eten, of nou ja, alles. ) het zijn zooooo veel dramatische krijsbuien op een dag, en ik zie inmiddels echt tegen bepaalde momenten op
Of hebben alle driejarigen dit en hoort dit er ook weer bij?
Je ziet hem ook echt “the waterworks” aanzetten, janken zonder tranen, met een vervelende wheeeeeee.
Gillen om Alles en All The Time.
Als er echt verdriet is is t totaal anders!
Ik word / werd er ook doodziek van, en heb van alles geprobeerd, maar t ging pas wat beter toen hij laatst weer een praatupdate gehad bleek te hebben. Sorry.
Overigens gebeurt t nog steeds maar niet meer om alles.
Kwak
Ik vind de herkenning al zo fijn
Het gevoel dat je op eieren moet lopen omdat je de volgende driftbui wil voorkomen. Het oostindisch doof zijn voor alles wat niet in het peuterstraatje past. De meest achterlijke ideeën op de meest achterlijke momenten. Het elke 5 seconden "Mamaaaaa???" (Laat me nou verdomme eens rustig pissen joh). Het oefenen in dramatisch janken voor de spiegel. En het beste: ze kunnen je al manipuleren om jou het door hen gewenste antwoord te laten geven. En met loze beloftes kom je echt niet meer weg
Ik vraag me nog steeds af waarom ik dacht dat 1 baby / 1 dreumes zo'n uitdaging was. Ik heb inmiddels ook geleerd dat dit gevoel kennelijk nooit meer over gaat
Het gevoel dat je op eieren moet lopen omdat je de volgende driftbui wil voorkomen. Het oostindisch doof zijn voor alles wat niet in het peuterstraatje past. De meest achterlijke ideeën op de meest achterlijke momenten. Het elke 5 seconden "Mamaaaaa???" (Laat me nou verdomme eens rustig pissen joh
). Het oefenen in dramatisch janken voor de spiegel. En het beste: ze kunnen je al manipuleren om jou het door hen gewenste antwoord te laten geven. En met loze beloftes kom je echt niet meer weg Ik vraag me nog steeds af waarom ik dacht dat 1 baby / 1 dreumes zo'n uitdaging was. Ik heb inmiddels ook geleerd dat dit gevoel kennelijk nooit meer over gaat
disclaimer
Wij hebben vandaag zo’n verschrikkelijke dag. Het zal wel weer een sprong zijn ofzo, maar het is echt vreselijk vandaag. Op een gegeven moment ben ik in de badkamer gaan zitten met de iPad om even te netflixen met de deur op slot (vrouw was ook thuis).
Ik hoop dat deze sprong heel veel gaat brengen, want ik vind het nu al niet leuk meer.
SQ, heb je nog behang over? We kunnen het gebruiken.
Ik hoop dat deze sprong heel veel gaat brengen, want ik vind het nu al niet leuk meer.
SQ, heb je nog behang over? We kunnen het gebruiken.
Oooh de herkenbaarheid!
Heb de puf niet voor anekdotes van hier, maar één en al herkenning! Vooral dat zoeken naar een reden voor drama, of het antwoord nu ja of nee was
Wat niet helpt is dat verkoudheid hier letterlijk op de Minions oren slaat en ze ons dus weliswaar de helft van de tijd negeert, maar de helft van de tijd ook gewoon oprecht niet hoort
Heb de puf niet voor anekdotes van hier, maar één en al herkenning! Vooral dat zoeken naar een reden voor drama, of het antwoord nu ja of nee was
Wat niet helpt is dat verkoudheid hier letterlijk op de Minions oren slaat en ze ons dus weliswaar de helft van de tijd negeert, maar de helft van de tijd ook gewoon oprecht niet hoort
Wij kregen gisteren van t KDV bij het jaargesprekje terug dat M. naast dat hij een heerlijk kind is het toch ook best wel moeilijk heeft.
Ze vertelde heel veel wat ik 100% van mezelf herken, en dat was zo confronterend. Werd er een beetje verdrietig van ook, ik hoop gewoon zo dat hij het een beetje makkelijker met zichzelf zal krijgen dan ik. (En wil tegelijk niet teveel projecteren).
Wil ook niet meteen richting de hulpverlening rennen ofzo, maar niet zo’n goed idee hoe ik hem kan stimuleren of helpen. Misschien hebben sommigen hier vergelijkbare ervaringen? Het is vooral heftig voor me dat zijn gedrag dus als zo problematisch opvalt op t kdv, ik zie het thuis ook maar ik heb natuurijk geen vergelijkingsmateriaal...
Situatie in spoiler, want lang verhaal.
Ze vertelde heel veel wat ik 100% van mezelf herken, en dat was zo confronterend. Werd er een beetje verdrietig van ook, ik hoop gewoon zo dat hij het een beetje makkelijker met zichzelf zal krijgen dan ik. (En wil tegelijk niet teveel projecteren).
Wil ook niet meteen richting de hulpverlening rennen ofzo, maar niet zo’n goed idee hoe ik hem kan stimuleren of helpen. Misschien hebben sommigen hier vergelijkbare ervaringen? Het is vooral heftig voor me dat zijn gedrag dus als zo problematisch opvalt op t kdv, ik zie het thuis ook maar ik heb natuurijk geen vergelijkingsmateriaal...
Situatie in spoiler, want lang verhaal.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Kwak
Hoewel mijn dochter niet zo temperamentvol is als sommige hier (sterkte ) vind ik het wel heel interessant om te lezen dat haar leeftijdsgenoten dus nu ook in zo'n fase zitten. S is sinds een paar weken ineens veel dwarser, zelfs 'brutaal' soms, moet sneller huilen als iets niet zo gaat als ze in gedachten had, en is gewoon zo koppig als een ezel 
.
Ze is thuis ook super snel verveeld en houdt spelletjes / puzzels / kleuren etc maar heel kort vol. Kan het dan zelfs weg smijten wat eerst écht niks voor haar was. Ik denk dat de uitdaging van school haar veel goed gaat doen. Mijn zoon had dit ook rond de 3.5 jaar.
) vind ik het wel heel interessant om te lezen dat haar leeftijdsgenoten dus nu ook in zo'n fase zitten. S is sinds een paar weken ineens veel dwarser, zelfs 'brutaal' soms, moet sneller huilen als iets niet zo gaat als ze in gedachten had, en is gewoon zo koppig als een ezel . Ze is thuis ook super snel verveeld en houdt spelletjes / puzzels / kleuren etc maar heel kort vol. Kan het dan zelfs weg smijten wat eerst écht niks voor haar was.
Ik denk dat de uitdaging van school haar veel goed gaat doen. Mijn zoon had dit ook rond de 3.5 jaar.
Of die eeuwige supermarkt strijd als je ‘even snel..’: ik wil klein wagentjeeeeeee (nee schat want bij de groente laat je die alweer staan) ik wil in de Autoooooo (zo’n auto met wagentje ding waar Niet mee te rijden is, ik haaaaat ze)
En ik heb dan dus altijd mensen in de winkel: aaaaaah heb je zo’n verdriet? Mag je geen koekje/snoepje/worstje/wagentje/weet ik veel wat van je mama? Wil je dat zo graag? Och och arm ding.
En ik zweer het meneer is dan net Puss in Boots he... met zn onschuldig kijkende ogen.
Tegen mij: ‘ik denk dat hij een koekje wil.’
Nou IK denk dat U even heel snel uw mond dicht moet houden.
En ik heb dan dus altijd mensen in de winkel: aaaaaah heb je zo’n verdriet? Mag je geen koekje/snoepje/worstje/wagentje/weet ik veel wat van je mama? Wil je dat zo graag? Och och arm ding.
En ik zweer het meneer is dan net Puss in Boots he... met zn onschuldig kijkende ogen.
Tegen mij: ‘ik denk dat hij een koekje wil.’
Nou IK denk dat U even heel snel uw mond dicht moet houden.
ti amo più di ieri ma meno di domani
echt? Krijgt jouw kind begrip van supermarktbezoekers?quote:
Of die eeuwige supermarkt strijd als je ‘even snel..’: ik wil klein wagentjeeeeeee (nee schat want bij de groente laat je die alweer staan) ik wil in de Autoooooo (zo’n auto met wagentje ding waar Niet mee te rijden is, ik haaaaat ze)
En ik heb dan dus altijd mensen in de winkel: aaaaaah heb je zo’n verdriet? Mag je geen koekje/snoepje/worstje/wagentje/weet ik veel wat van je mama? Wil je dat zo graag? Och och arm ding.
Tegen mij: ‘ik denk dat hij een koekje wil.’
Nou IK denk dat U even heel snel uw mond dicht moet houden.
Het zal wel aan mijn locatie liggen (Veel studenten en yuppen) maar ik krijg echt alleen maar dodelijke blikken toegeworpen in de jumbo
disclaimer
Maar idd. "Hij wil een koekje denk ik"
NO SHIT SHERLOCK. Het is een peuter. God almachtig wat een opmerking
NO SHIT SHERLOCK. Het is een peuter. God almachtig wat een opmerking
disclaimer
Ja joh op zo’n durrup met van die hordes koffie drinkende bejaarden die de halve AH bezetten.quote:
[..]
echt? Krijgt jouw kind begrip van supermarktbezoekers?
Het zal wel aan mijn locatie liggen (Veel studenten en yuppen) maar ik krijg echt alleen maar dodelijke blikken toegeworpen in de jumbo
‘Och jungske Hedde ge dan zo’n verdriet? Wilde gij un kuukske’ Mogen jullie raden welke provincie
ti amo più di ieri ma meno di domani
Mijn peuter is trouwens wel heel grappig nu. Vanmorgen was ik met hem gaan winkelen. Hij was boos want er zat geen water in de fontein waar hij in de zomer altijd met het water mag spelen. Gaat ie tegen een boom staan. Ikke BOOS. Kijkt ie op ziet hij de volgende boom: andere boom! En zet het op een lopen naar de andere boom. En dan tegen die boom gaan hangen: Ikke BOOS. en zo vier bomen gehad.
en zo vier bomen gehad.
ti amo più di ieri ma meno di domani
Kwak, wat lijkt me dat moeilijk! Weet je uit je eigen ervaring niet iets dat kan helpen erin? En dan bedoel ik gewoon dingen makkelijk maken?
En kan je evt met een professional hierin overleggen over tips of iets dergelijks? Zonder M, maar gewoon zelf en een beetje 'los' houden, zonder labels en etiketten?
En kan je evt met een professional hierin overleggen over tips of iets dergelijks? Zonder M, maar gewoon zelf en een beetje 'los' houden, zonder labels en etiketten?
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Ach Kwak, lastig! Het allermoeilijkste is wel als je in je kind de dingen ontdekt waar je het zelf altijd heel moeilijk mee hebt (gehad). Pff echt.
Heb eigenlijk ook geen tips. Maar er zijn misschien wel (laagdrempelige) soorten van hulpverleners die tips hebben. Zonder dat je een heel traject in moet.
Heb eigenlijk ook geen tips. Maar er zijn misschien wel (laagdrempelige) soorten van hulpverleners die tips hebben. Zonder dat je een heel traject in moet.
ti amo più di ieri ma meno di domani
Ha Kwak, ik zou denk ik toch al wel kijken of hij idd hoogbegaafd is. Dan kan je alvast een goede school voor m zoeken. Kind van n collega had ook ong wat jij beschrijft en ging in de eerste week de andere kleuters voorlezen. Gevolg was dat school al na 2 weken begon over dat ie zo voorliep en dat ze niet wisten of ie daar wel op zn plek zat. Na n maand was de conclusie dat ze n andere school voor m moesten zoeken. Basisschool 2 dachtcdat ze er wel wat mee konden met wat extra uitdaging, maar na n half jaar gaf die t ook op. Omdat t jochie t zelf heel goed begreep heeft zijn zelfvertrouwen een behoorlijke deuk opgelopen door die 2 afwijzingen. Nu in n klas voor hoogbegaafden gaat t veel beter, de rest snapt zijn grapjes iig..
Kwak:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Carpe diem, quam minimum credula postero.
Zo, ik typte net voor ik wegreed met de auto en sta nu even te pauzeren. Bedankt voor de lieve reacties!
Ik ga vanavond even multiquote reageren als ik achter de laptop zit.
Ik ga vanavond even multiquote reageren als ik achter de laptop zit.
Kwak
Kwak, wat lastig
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Make your own kind of music.
Jeetje sq klinkt heftig. Hier alleen wat zeuren en dan mamamama, papapappa (die woorden gebruiken we helemaal niet haha) en dan op hoog stemmetje. En dan over ons heen hangen. Hier dus niet herkenbaar gelukkig. Aankleden, tandenpoetsen, op bed gaat zonder gedoe.veel geregeld een inzinking moment dat ik het niet meer weet, maar dat gaat nu een tijd wel aardig goed.
Kwak ook heftig om te zien. Die verlegenheid hebben wij hier ook. Vind ik ook lastig omdat ik dat herken en niet weet hoe ik hem daarbij kan helpen. Sterkte!
[ Bericht 20% gewijzigd door Hilmo op 21-03-2018 18:53:02 ]
Kwak ook heftig om te zien. Die verlegenheid hebben wij hier ook. Vind ik ook lastig omdat ik dat herken en niet weet hoe ik hem daarbij kan helpen. Sterkte!
[ Bericht 20% gewijzigd door Hilmo op 21-03-2018 18:53:02 ]
Ik vind dat denk ik echt het allerlastigste van opgroeiende kinderen. Die moeilijke dingen van jezelf terugzien. En dat je weet hoe moeilijk het kan zijn of worden voor zo’n kleintje. (Ik heb al menig tien minuten gesprek zitten janken op dat veel te kleine stoeltje. Dat de juf weer een doos tissues tevoorschijn haalt...heb je weer zo eentje.)
ti amo più di ieri ma meno di domani
Aan de andere kant biedt het ook een kans om het leven voor je kind makkelijker te maken dan je het zelf hebt gehad. Achteraf kan ik best aangeven wat ik toen nodig had gehad, maar dat wist ik toen niet. Mensen klagen soms wel over de kinderen die allemaal labels hebben tegenwoordig, maar het is ook een ingang om je kind handvatten te geven die het nodig heeft.
Dat geldt zowel voor hoogbegaafdheid als dyslexie; in mijn klas zaten twee kinderen met dyslexie, maar dat bestond in de jaren 80 nog niet. Die kregen dus nauwelijks extra hulp en hebben dus echt een rottijd gehad op school (klassikaal voorlezen, echt zielig was dat).
Dat geldt zowel voor hoogbegaafdheid als dyslexie; in mijn klas zaten twee kinderen met dyslexie, maar dat bestond in de jaren 80 nog niet. Die kregen dus nauwelijks extra hulp en hebben dus echt een rottijd gehad op school (klassikaal voorlezen, echt zielig was dat).
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Wij lopen op school vooral tegen een muur op. Maar dat is geen peuter topic stuff
Ik vind het vaak erg confronterend. Zeker als ze het lastig hebben met dingen waar jij het ook lastig mee had. Afspreken met vriendjes, de lat heel hoog leggen voor jezelf, faalangstig zijn dat soort dingen. Het is mij eerlijk gezegd nog niet gelukt om dat soort dingen voor mijn kind makkelijker te maken. Maar misschien doe ik het verkeerd, geen idee. Ik doe ook maar wat.
Ik vind het vaak erg confronterend. Zeker als ze het lastig hebben met dingen waar jij het ook lastig mee had. Afspreken met vriendjes, de lat heel hoog leggen voor jezelf, faalangstig zijn dat soort dingen. Het is mij eerlijk gezegd nog niet gelukt om dat soort dingen voor mijn kind makkelijker te maken. Maar misschien doe ik het verkeerd, geen idee. Ik doe ook maar wat.
ti amo più di ieri ma meno di domani
Oh dat dramagedrag gaat dus niet magisch over als ze 3 wordt? 
Kwak, wat zwaar. Ik heb geen advies voor je. Heftig om zo te horen maar wel goed dat jullie er zo alert op kunnen zijn en Melba ermee kunnen helpen.
Kwak, wat zwaar. Ik heb geen advies voor je. Heftig om zo te horen maar wel goed dat jullie er zo alert op kunnen zijn en Melba ermee kunnen helpen.
Want het leven is niet meer dan een sprookje
Bij die van jou welquote:
Oh dat dramagedrag gaat dus niet magisch over als ze 3 wordt?
Kwak, wat zwaar. Ik heb geen advies voor je. Heftig om zo te horen maar wel goed dat jullie er zo alert op kunnen zijn en Melba ermee kunnen helpen.
ti amo più di ieri ma meno di domani
Ik vind het grappig om te lezen dat wat mij een jaar tot een half jaar geleden zo frustreerde in het gedrag van I ik nu teruglees over de kindjes die net wat jonger zijn. Maar even vanuit de vier jaar/kleuter fase vanuit mij in ieder geval de geruststelling dat het echt beter wordt. Tenminste: I is behoorlijk opgeknapt.
Aan de andere kant is ze nog steeds af en toe wel drakerig. En fysiek wordt het nog wel heftiger. Want haar woede heeft ze nog altijd af en toe niet onder controle. Waar ze als dreumes dan bewust met een blokje vanaf het kleed naar onze houten vloer liep om het blokje zo hard mogelijk op de grond te kunnen gooien, maakte we vandaag mee dat ze een kinderstoeltje naar haar slaapkamerdeur smeet. En vorige week gooide ze al een schoen naar onze glazen tussendeur. Nou ja, die woede van haar blijft dus wel een dingetje. Maar verder is ze supertof momenteel. .
Maar ik wilde vooral eventjes op kwak reageren.
Aan de andere kant is ze nog steeds af en toe wel drakerig. En fysiek wordt het nog wel heftiger. Want haar woede heeft ze nog altijd af en toe niet onder controle. Waar ze als dreumes dan bewust met een blokje vanaf het kleed naar onze houten vloer liep om het blokje zo hard mogelijk op de grond te kunnen gooien, maakte we vandaag mee dat ze een kinderstoeltje naar haar slaapkamerdeur smeet. En vorige week gooide ze al een schoen naar onze glazen tussendeur. Nou ja, die woede van haar blijft dus wel een dingetje. Maar verder is ze supertof momenteel.
. Maar ik wilde vooral eventjes op kwak reageren.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Wat een mooie manier om er tegenaan te kijkenquote:
Aan de andere kant biedt het ook een kans om het leven voor je kind makkelijker te maken dan je het zelf hebt gehad. Achteraf kan ik best aangeven wat ik toen nodig had gehad, maar dat wist ik toen niet. Mensen klagen soms wel over de kinderen die allemaal labels hebben tegenwoordig, maar het is ook een ingang om je kind handvatten te geven die het nodig heeft.
Dat geldt zowel voor hoogbegaafdheid als dyslexie; in mijn klas zaten twee kinderen met dyslexie, maar dat bestond in de jaren 80 nog niet. Die kregen dus nauwelijks extra hulp en hebben dus echt een rottijd gehad op school (klassikaal voorlezen, echt zielig was dat).
Wij hebben voor onze dochter ook al wat vragenlijsten in moeten vullen zodat de juf / iemand van school dat kan gebruiken bij observaties om te kijken of ze misschien meer dan gemiddeld begaafd is. Ik heb daar luid en duidelijk bij vermeld dat ik wel verwacht dat ze slim is, want 2 academisch opgeleide ouders, maar dat ik wat moeite heb met het label hoogbegaafd. Bovenstaande helpt wel een beetje om te accepteren dat ze dit soort dingen liever maar gewoon testen zodat ze er eventueel op in kunnen springen.
En dan waar ik eigenlijk voor kwam; Kwak, wat moeilijk om te zien als je kind het zo moeilijk kan hebben met zoiets onschuldigs als tekenen
School zal hem misschien wel hartstikke goed doen, ik hoop dat je uit de andere posts iets goeds kan halen waardoor je erop vertrouwt dat jij hier goed mee om zult kunnen gaan
School zal hem misschien wel hartstikke goed doen, ik hoop dat je uit de andere posts iets goeds kan halen waardoor je erop vertrouwt dat jij hier goed mee om zult kunnen gaan
quote:
Wij kregen gisteren van t KDV bij het jaargesprekje terug dat M. naast dat hij een heerlijk kind is het toch ook best wel moeilijk heeft.
Ze vertelde heel veel wat ik 100% van mezelf herken, en dat was zo confronterend. Werd er een beetje verdrietig van ook, ik hoop gewoon zo dat hij het een beetje makkelijker met zichzelf zal krijgen dan ik. (En wil tegelijk niet teveel projecteren).
Wil ook niet meteen richting de hulpverlening rennen ofzo, maar niet zo’n goed idee hoe ik hem kan stimuleren of helpen. Misschien hebben sommigen hier vergelijkbare ervaringen? Het is vooral heftig voor me dat zijn gedrag dus als zo problematisch opvalt op t kdv, ik zie het thuis ook maar ik heb natuurijk geen vergelijkingsmateriaal...
Situatie in spoiler, want lang verhaal.Ey Kwak,SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik lees hier Ow (alleen dan cognitief wel verder dan de rest, maar ik vermoed geen hoogbegaafdheid).
Op het kdv kreeg ik dezelfde signalen, die jij nu krijgt. Zijn geluk was (dacht ik toen) dat hij van januari was en dus extra lang ging kleuteren. Zijn eerste half jaar was niet leuk, nooit... verveelde zich, had moeite met de drukte in de klas.
Dat is dit jaar in groep 1 zo verder gegaan. Ow zat prima op school, maar thuis kwam frustratie eruit en is hij ook nog een enorme onderpresteerder (ik kan deze puzzel niet, 9 stukjes terwijl hij thuis 200 stukjes met gemak puzzelt).
Uiteindelijk zijn we op Sensorische integratie problemen uitgekomen.. Prikkelverwerkingsstoornis (en ja komt regelmatig voor icm hoogbegaafdheid).
Ik zit nu met hem bij fysio, waarbij hij nu ook bezig is om in een klein groepje bewegingservaring op te doen, maar ook zichzelf meer te laten zien.
Nu 2 maanden later heb ik een heel ander kind.... dat met plezier naar school gaat, sociaal beter wordt en zelfs gisteren aan de juf om een moeilijke puzzel had gevraagd.....
Lees er maar eens over, misschien herken je dingen
[ Bericht 1% gewijzigd door Loj op 21-03-2018 20:18:43 ]
Ach kwak, wat naar . Ik herken er wel wat van, maar dan nog het voorstadium. Dus helaas (nog) geen tips.
. Ik herken er wel wat van, maar dan nog het voorstadium. Dus helaas (nog) geen tips.
Pfoe, geen tips Kwak, wel medeleven. Ik denk dat hoogbegaafdheid de potentie heeft tot het veroorzaken van behoorlijk wat ongelukkigheid. Hopelijk komen jullie met oplossingen die zorgen voor een gelukkig en zorgeloos kind.
Ik ben eerlijk gezegd maar wat blij dat Wolk lekker gemiddeld is. Ze is zo heerlijk onbevangen en spontaan. Het enige waar ze wat mee voorloopt is de motorische ontwikkeling, ze kan zich sinds ze 1,5 was al aan en uitkleden.
Het scheelt heel wat zorgen vind ik.
Verder: jullie peuter tantrums. Mijn hemel! Hoe houden jullie dat vol joh? Hier is het ook wel eens drama maar nooit langer dan 5 minuten en doorgaans is het makkelijk op te lossen. Tenzij heel heel heel erg moe, maar dan helpt naar bed brengen altijd wel.
Ik ben eerlijk gezegd maar wat blij dat Wolk lekker gemiddeld is. Ze is zo heerlijk onbevangen en spontaan. Het enige waar ze wat mee voorloopt is de motorische ontwikkeling, ze kan zich sinds ze 1,5 was al aan en uitkleden.
Het scheelt heel wat zorgen vind ik. Verder: jullie peuter tantrums.
Mijn hemel! Hoe houden jullie dat vol joh? Hier is het ook wel eens drama maar nooit langer dan 5 minuten en doorgaans is het makkelijk op te lossen. Tenzij heel heel heel erg moe, maar dan helpt naar bed brengen altijd wel.
Ik hou dat niet altijd vol Dus dan grijp ik voor ieders zen naar de afstandsbediening en mag ze een filmpje kijken.
Maargoed, dat kan ook niet altijd natuurlijk, dus soms ben ik ook zo'n walgelijke schreeuwmoeder en roept mijn dochter daarna dat ik niet mag schreeuwen want dan doen haar oren pijn, of dat ik niet mag knijpen want dat vinden kinderen niet leuk!
Het is nu trouwens wel veeeeeeeel beter dan tijdens de echte peuterfase, want toen was ik ook nog zwanger / had ik een enorme plakbaby. Plus deze dame heeft ook echt baat bij de uitdaging en de structuur van school.
Dus dan grijp ik voor ieders zen naar de afstandsbediening en mag ze een filmpje kijken.Maargoed, dat kan ook niet altijd natuurlijk, dus soms ben ik ook zo'n walgelijke schreeuwmoeder en roept mijn dochter daarna dat ik niet mag schreeuwen want dan doen haar oren pijn, of dat ik niet mag knijpen want dat vinden kinderen niet leuk!
Het is nu trouwens wel veeeeeeeel beter dan tijdens de echte peuterfase, want toen was ik ook nog zwanger / had ik een enorme plakbaby. Plus deze dame heeft ook echt baat bij de uitdaging en de structuur van school.
Jeetje Kwak, wat rot. Wat det betreft is bovengemiddeld zijn net zo vervelend als ondergemiddeld. En misschien zelfs nog wel lastiger, omdat hij zich dan ook sneller bewust is van het ‘anders zijn’. Ik heb geen tips, maar wens je er wel veel sterkte mee
S. was vandaag zo lief en grappig dat mijn papa er emotioneel van werd. Ik vind het soms zo moeilijk om die worsteling te zien. Hij ziet S. niet, kan er toch intens van genieten, maar dat genieten drukt hem ook weer extra met zijn neus op de feiten
S. was vandaag zo lief en grappig dat mijn papa er emotioneel van werd. Ik vind het soms zo moeilijk om die worsteling te zien. Hij ziet S. niet, kan er toch intens van genieten, maar dat genieten drukt hem ook weer extra met zijn neus op de feiten
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ok, ik ga een poging doen!
Komt ie (en alvast bedankt ook voor de mensen die geappt/gepm'd hebben of gezegd dat ze later nog willen reageren )
Het lastige is dat ik pas op volwassen leeftijd heb gemerkt wat me wellicht al mijn hele leven parten heeft gespeeld. Ik heb het als kind heel erg verborgen gehouden dat ik zoveel angsten en zorgen had. Ik merkte dat ook in het gesprek dat ik met mijn moeder over M had, dat zij in hem vooral mijn broertje herkent. Zij zegt dat ik als kind vooral heel erg mijn eigen gang ging, en alles zelf wel regelde. Dat klopt ook wel, ik was minder gefrustreerd dan M nu. Mijn problemen kwamen wat later (en zijn nog niet over). Ik vind jullie tip van sparren met een prof (zonder etiketje te plakken) ook wel fijn.
Komt ie (en alvast bedankt ook voor de mensen die geappt/gepm'd hebben of gezegd dat ze later nog willen reageren
)Ook @ Estrys:quote:
Kwak, wat lijkt me dat moeilijk! Weet je uit je eigen ervaring niet iets dat kan helpen erin? En dan bedoel ik gewoon dingen makkelijk maken?
En kan je evt met een professional hierin overleggen over tips of iets dergelijks? Zonder M, maar gewoon zelf en een beetje 'los' houden, zonder labels en etiketten?
Het lastige is dat ik pas op volwassen leeftijd heb gemerkt wat me wellicht al mijn hele leven parten heeft gespeeld. Ik heb het als kind heel erg verborgen gehouden dat ik zoveel angsten en zorgen had. Ik merkte dat ook in het gesprek dat ik met mijn moeder over M had, dat zij in hem vooral mijn broertje herkent. Zij zegt dat ik als kind vooral heel erg mijn eigen gang ging, en alles zelf wel regelde. Dat klopt ook wel, ik was minder gefrustreerd dan M nu. Mijn problemen kwamen wat later (en zijn nog niet over). Ik vind jullie tip van sparren met een prof (zonder etiketje te plakken) ook wel fijn.
Ik ben echt heel huiverig voor zulke vroege tests. Maar er is op school wel aandacht voor (de bovenschoolse begaafdenzorg van de stichting zit op de bovenverdieping van onze school), en er is vanaf groep 5 een hoogbegaafdenklas mocht dat gaan spelen. Die doen 1 dag in de week andere dingen. De expertise is in elk geval in huis, en bij de overdracht zal er ook aandacht voor zijn.quote:
Ha Kwak, ik zou denk ik toch al wel kijken of hij idd hoogbegaafd is. Dan kan je alvast een goede school voor m zoeken. Kind van n collega had ook ong wat jij beschrijft en ging in de eerste week de andere kleuters voorlezen. Gevolg was dat school al na 2 weken begon over dat ie zo voorliep en dat ze niet wisten of ie daar wel op zn plek zat. Na n maand was de conclusie dat ze n andere school voor m moesten zoeken. Basisschool 2 dachtcdat ze er wel wat mee konden met wat extra uitdaging, maar na n half jaar gaf die t ook op. Omdat t jochie t zelf heel goed begreep heeft zijn zelfvertrouwen een behoorlijke deuk opgelopen door die 2 afwijzingen. Nu in n klas voor hoogbegaafden gaat t veel beter, de rest snapt zijn grapjes iig..
quote:
Kwak:Dat laatste doen we zeker. Maar ook heel erg het stimuleren van gewoon plezier maken. Dat kan hij ook wel hoor, als hij zich veilig voelt. Hij is juist heel beweeglijk en van het stoeien en klimmen enzo.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
W.b. testen - ik heb mezelf ook nooit meer laten testen en kan me haast niet voorstellen dat ik nu nog begaafd scoor (voel me ontzettend dom sinds ik zwanger geweest benquote:
Kwak, wat lastigThanks, ik houd het in gedachten. Er zit hier in Gouda ook een hele fijne gezinstherapeut/kindertherapeut die ook observaties doet enzo.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.quote:Op woensdag 21 maart 2018 19:52 schreef Franny_G het volgende:
Ik vind het grappig om te lezen dat wat mij een jaar tot een half jaar geleden zo frustreerde in het gedrag van I ik nu teruglees over de kindjes die net wat jonger zijn. Maar even vanuit de vier jaar/kleuter fase vanuit mij in ieder geval de geruststelling dat het echt beter wordt. Tenminste: I is behoorlijk opgeknapt.
Aan de andere kant is ze nog steeds af en toe wel drakerig. En fysiek wordt het nog wel heftiger. Want haar woede heeft ze nog altijd af en toe niet onder controle. Waar ze als dreumes dan bewust met een blokje vanaf het kleed naar onze houten vloer liep om het blokje zo hard mogelijk op de grond te kunnen gooien, maakte we vandaag mee dat ze een kinderstoeltje naar haar slaapkamerdeur smeet. En vorige week gooide ze al een schoen naar onze glazen tussendeur. Nou ja, die woede van haar blijft dus wel een dingetje. Maar verder is ze supertof momenteel.
Maar ik wilde vooral eventjes op kwak reageren.Dat zou ik nog kunnen aansnijden ja! Misschien kan er gewoon iemand van hen uit observeren en tips geven. Wat ze nu doen is proberen positief te stimuleren, maar dan slaat hij dus dicht. Ik herken dat van mezelf, de verlammende druk die een compliment voor iets wat ik niet bijzonder vind me oplevert... ik heb het idee dat het bij hem ook al een beetje zo werkt, maar ja, dat kan ook projectie zijn.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik hoop het! En thanks.quote:
En dan waar ik eigenlijk voor kwam; Kwak, wat moeilijk om te zien als je kind het zo moeilijk kan hebben met zoiets onschuldigs als tekenen
School zal hem misschien wel hartstikke goed doen, ik hoop dat je uit de andere posts iets goeds kan halen waardoor je erop vertrouwt dat jij hier goed mee om zult kunnen gaanIk heb daar wel over gelezen, maar daar herken ik niet zoveel in. (Overigens wel van mezelf als kind. incl. motorische problemen en angst voor piepende kleding, eetproblemen, niet willen knuffelen etc.) Melba is eigenlijk van die dingen alleen moeilijk met eten. Het probleem met dat jongetje dat aan hem zit is meer het niet kunnen aangeven van je grenzen denk ik, dan overgevoeligheid. Maar ik zal er nog eens wat meer over lezen (al is het maar voor mezelf)quote:
[..]
Ey Kwak,
Ik lees hier Ow (alleen dan cognitief wel verder dan de rest, maar ik vermoed geen hoogbegaafdheid).
Op het kdv kreeg ik dezelfde signalen, die jij nu krijgt. Zijn geluk was (dacht ik toen) dat hij van januari was en dus extra lang ging kleuteren. Zijn eerste half jaar was niet leuk, nooit... verveelde zich, had moeite met de drukte in de klas.
Dat is dit jaar in groep 1 zo verder gegaan. Ow zat prima op school, maar thuis kwam frustratie eruit en is hij ook nog een enorme onderpresteerder (ik kan deze puzzel niet, 9 stukjes terwijl hij thuis 200 stukjes met gemak puzzelt).
Uiteindelijk zijn we op Sensorische integratie problemen uitgekomen.. Prikkelverwerkingsstoornis (en ja komt regelmatig voor icm hoogbegaafdheid).
Ik zit nu met hem bij fysio, waarbij hij nu ook bezig is om in een klein groepje bewegingservaring op te doen, maar ook zichzelf meer te laten zien.
Nu 2 maanden later heb ik een heel ander kind.... dat met plezier naar school gaat, sociaal beter wordt en zelfs gisteren aan de juf om een moeilijke puzzel had gevraagd.....
Lees er maar eens over, misschien herken je dingenKwakTja volhouden, blijft toch je kind he
V heeft het heel erg gehad. School was een redding. Moeheid van het begin gaf geen verbetering, maar het was in ieder geval thuis wat rustiger, waardoor het bij thuiskomst beter te handelen was. Daarnaast ben ik er van overtuigt dat het nu wel voorbij is en zijn chagerijnigheid alleen nog voort komt uit zn slaapgebrek.
Frans is wat simpeler in dat opzicht. Hard en licht ontvlambaar, maar snel weer bijgedraait als je op de juiste knopjes drukt.
Kwak, ik sluit me aan bij wat de rest al gezegd heeft en wilde naar nog wel wat aan toevoegen. Ik ben persoonlijk niet iemand die snel hulp vraagt en zie hulp ook wel als een zwaktebod (onterecht hoor). Voor mijn kinderen heb ik mezelf wel echt voorgenomen en in moeten praten dat het zoeken van professionele hulp nooit achter moet blijven, omdat ik zelf bang dat ik naar hun toe tekort schiet of omdat ik bang ben dat een label ze het leven moeilijker maakt.
Mijn broer heeft een label, maar heeft die pas gekregen na zn 18e, omdat mijn ouders enerzijds het niet wilde/durfde te erkennen en anderszijds bang waren voor de gevolgen. Het heeft voor hem heel lang geduurt voordat hij zichzelf kon zijn en zichzelf snapte. Ik ben er heilig van overtuigt dat hij eerder gelukkiger was geweest als hij vroegtijdig de middelen had gekregen om zichzelf te kunnen, mogen en durven zijn in de wereld.Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.Dankjewel voor dat perspectief!quote:
Tja volhouden, blijft toch je kind he
V heeft het heel erg gehad. School was een redding. Moeheid van het begin gaf geen verbetering, maar het was in ieder geval thuis wat rustiger, waardoor het bij thuiskomst beter te handelen was. Daarnaast ben ik er van overtuigt dat het nu wel voorbij is en zijn chagerijnigheid alleen nog voort komt uit zn slaapgebrek.
Frans is wat simpeler in dat opzicht. Hard en licht ontvlambaar, maar snel weer bijgedraait als je op de juiste knopjes drukt.
Kwak, ik sluit me aan bij wat de rest al gezegd heeft en wilde naar nog wel wat aan toevoegen. Ik ben persoonlijk niet iemand die snel hulp vraagt en zie hulp ook wel als een zwaktebod (onterecht hoor). Voor mijn kinderen heb ik mezelf wel echt voorgenomen en in moeten praten dat het zoeken van professionele hulp nooit achter moet blijven, omdat ik zelf bang dat ik naar hun toe tekort schiet of omdat ik bang ben dat een label ze het leven moeilijker maakt.
Mijn broer heeft een label, maar heeft die pas gekregen na zn 18e, omdat mijn ouders enerzijds het niet wilde/durfde te erkennen en anderszijds bang waren voor de gevolgen. Het heeft voor hem heel lang geduurt voordat hij zichzelf kon zijn en zichzelf snapte. Ik ben er heilig van overtuigt dat hij eerder gelukkiger was geweest als hij vroegtijdig de middelen had gekregen om zichzelf te kunnen, mogen en durven zijn in de wereld.
Aaanvullend daarop: ik ben niet per se bang voor een label of etiket, maar ik vind drie jaar nog zo ontzettend jong. Omdat ze nog zo veranderlijk zijn zeg maar... hoewel de KDV juf idd terecht zei dat dit eigenlijk al speelt sinds hij 1 jaar is (zolang ze hem kennen).KwakKwakzor, er is al een hoop gezegd, maar hier in de regio heb je een aantal praktijken die gespecialiseerd zijn in hoogbegaafheid. Naast testen (wat ze hier zo jong expres nog niet meteen doen) geven ze ook heel veel advies aan zowel ouders en school, vooral gericht op wat het individuele kind nodig heeft. Ze werken dan ook vaak met observaties om dat helder te krijgen. Zoiets zit ongetwijfeld ook in jouw regio, wellicht kan je via de beoogde basisschool daar is naar informeren, al is het maar voor informatie/advies.quote:
Wij kregen gisteren van t KDV bij het jaargesprekje terug dat M. naast dat hij een heerlijk kind is het toch ook best wel moeilijk heeft.
Ze vertelde heel veel wat ik 100% van mezelf herken, en dat was zo confronterend. Werd er een beetje verdrietig van ook, ik hoop gewoon zo dat hij het een beetje makkelijker met zichzelf zal krijgen dan ik. (En wil tegelijk niet teveel projecteren).
Wil ook niet meteen richting de hulpverlening rennen ofzo, maar niet zo’n goed idee hoe ik hem kan stimuleren of helpen. Misschien hebben sommigen hier vergelijkbare ervaringen? Het is vooral heftig voor me dat zijn gedrag dus als zo problematisch opvalt op t kdv, ik zie het thuis ook maar ik heb natuurijk geen vergelijkingsmateriaal...
Situatie in spoiler, want lang verhaal.Ik vind het grotendeels heel herkenbaar voor mijn oudste. Hij heeft precies die combi van slim maar (te) perfectionistisch en daardoor heel onzeker over zijn kunnen. Als hij vandaag iets niet goed genoeg kan, weet hij zeker dat hij het NOOIT kan. Het is een soort selffulfilling prophecy omdat je niet bij poging 1 een perfecte letter kan schrijven. Hoe goed je ook je best doet...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Op school merken ze er niet zo heel veel van. Hij kiest uit zichzelf vaak ‘veilige’ werkjes, die zijn vriendjes ook kiezen of die hij zeker al kan. Hij scoort op 90% ook normaal, op niveau van een oudste kleuter. Maar ik weet bijna zeker dat er meer inzit, als hij zelf ook gaat durven om meer verschillende werkjes te doen. In zijn peuterjaren liep hij best voor in zijn ontwikkeling, maar dat lijkt nu dus een beetje te stagneren. We doen er nu nog niet zoveel mee, hij zit op zich goed in zijn vel en zit in een fijne klas. Sociaal gaat het meer dan prima.
Juffen staan wel open voor onze inbreng, dus ze kijken nu wel meer naar wat ze hem aanbieden. Hij maakt ook wel stappen daarin en dan komt hij dus onwijs trots thuis met een nieuw werkje
Je zou ook eens kunnen zoeken op fixed mindset, dat is iets wat vaak voorkomt bij hoogbegaafde kinderen.Venus in pocketformaat
© loveliWij laten Sjaak op dit moment testen op een ontwikkelingsvoorsprong, omdat wij graag willen weten waar we aan toe zijn en wat we in een school kunnen gaan zoeken voor hem. Het testen gaat alleen niet goed, hij laat daar niet zien wat hij kan en hij wil absoluut niet alleen in een ruimte zijn met de tester, terwijl zij alleen met hem wil werken zonder mij erbij. Dus we stoppen ermee en gaan over een jaartje oid weer kijken. Zo vroeg testen kan voordelen hebben, maar mijn ervaring is niet goed.
Melba is natuurlijk al wel een half jaar ouder dan Sjaak en een ander kind, dus dat kan een hoop schelen.Dankjewel allebei,
Ik zat vanavond eens te googelen en de lijstjes die ik vind zijn wel 1-op-1 Melba, qua ontwikkelingsvoorsprong. Ook dingen waarvan ik niet wist dat dat een voorsprong is. Ik ga er wel iets mee doen, al is het maar advies voor mij. Ik ga ook maar eens door de video's en foto's heen om een tijdlijntje te maken want heb niet meer helemaal helder wanneer hij nou met dingen begon hier en daar.
Die fixed en growth mindset ken ik wel, Phaidra, uit mijn eigen onderwijspraktijk. Melba probeerde van de week de f te schrijven in de bobo (maar hij heeft nog een vuistgreep dus dat kan hij nog niet echt). Dat was ook drama. Maar later lazen we weer de bobo en speelden we wat met het overtrekken van de f met je vinger en toen was het weer leuk, en wilde hij het wel weer proberen. Zo trots als een pauw dat het nu wel lukte. Ik probeer dan idd vooral te complimenteren dat ik t knap vind dat hij t nog een keer geprobeerd heeft, ipv dat het gelukt is. Dat lijkt wel aan te slaan bij hem.
Nou, ik voel me wel een beetje een topickapert nu,KwakEn daarom hou ik zo van dit forum. Fijn om herkenning te vinden (wij schrijven niet in de Bobo om frustratie te voorkomen inderdaad) en met zoveel mensen is er altijd wel iemand met een goede tip. Ook goed om verschillende overwegingen te zien. Wij denken dat het op dit moment niks oplevert om te testen en aangezien er hier maar 1 dorpsschool is, denk ik dat we daar eerst gewoon gaan starten tzt (met goede overdracht en vinger aan de pols) en dan wel verder zien hoe het loopt. Maar ik vind het nu al spannend.Geen topickapert hoor Kwak. Denk dat dit voor heel veel mensen weer even stof tot nadenken (of relativeren) is
En om die reden ben ik idd nog steeds dolgelukkig dat ik ooit op dit forum ben beland.en dat ik dan nu net besef dat ik nog 50 proefessays moet nakijken voor morgen. g*&$#&$*#r!
planning and focus, I haz it not.KwakOok voor iemand met net tweejarigen is het interessant om te lezen wat er allemaal kan komen qua ontwikkelingen, heel waardevol inderdaad.
Tav de dreumesdrama verhalen rond de 3 steek ik nog even mn hoofd weer in t zand. Ik merk wel bij kleinste een nieuw niveau van explosieve gilpartijen en grootste ontwikkelt een voorliefde voor buiten op de grond liggen als iets niet zint.
't kan ook meevallen hoor.. Hier is het allemaal niet zo heel heftig verlopen (maar wat niet is kan nog komen, al is hij nu al wel 3,5). bij dochter was t wat heftiger omdat ze tijdens driftuien onbereikbaar was, zoonlief kan je op een of andere manier altijd nog een gesprekje mee voeren. (soms huilt hij er dan heel hard doorheen met de tekst "ihik kahan niehiet stohoppen met huilen!" maar geeft evengoed wel antwoord als ik m iets vraag)* BlueEyes wacht geduldig op de update tussen 3,5 en 4 jaar dan
De drama kan ik nog wel handelen. Alleen het bewuste uitdagen, brutaal doen en zusje opstoken tot stoute dingen dat handel ik echt totaal niet en verlies ik nogal eens mijn geduld bijKwak
Peuterdrama's.. herkenbaar ja. Heel af en toe lijkt het in vlagen minder te worden gelukkig.
Vorige week is Vv geslaagd voor de ogentest bij het cb, is dat ook weer afgevinkt
Ik ben heel benieuwd hoe hij gaat reageren op het verhuizen (eind volgende maand de sleutel en eind mei verhuizen).. hij roept nu nog stoer dat hij zo graag naar het nieuwe huis wil..Sleep All Day, Party All Night, Its Great To Be Radyhyn!
Vv (nov '14) & Aa (nov '16)Ik baal tegenwoordig een beetje van de donderdagen. Op maandag gaat S. naar schoonmoeder, dinsdag ‘s morgens naar de psz en ‘s middags bij mij en woensdag ‘s morgens naar de psz en ‘s middags bij mijn ouders. Donderdag is hij dan lekker thuis, maar ik merk dat de dag dan vaak maar wat hangen en teveel tv kijken is. S. is dan niet te genieten, het lukt hem niet om te spelen, alleen, maar ook met mij niet. Ik denk dat hij gewoon echt heel moe is van het drukke begin van de week. Hebben jullie tips/suggesties over wat we kunnen doen?‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’Misschien juist wat actiefs gaan doen? ‘s Ochtends lekker naar de speeltuin oid, en dan ‘s middags lekker lang slapen. Van de hele dag niksen wordt N ook chagrijnig, en ikzelf ook.Carpe diem, quam minimum credula postero.Ik merk dat als ik zelf actief ben dat hij dan ook wat gaat doen, lekker spelen. Of ik zet hem aan het werk. Gaan we samen poetsen en zo. Maar moet wel zeggen de spanningsboog reikt tot 10 minuten ongeveer
[ Bericht 3% gewijzigd door Estrys op 22-03-2018 12:55:29 ]ti amo più di ieri ma meno di domaniHier werkt dat inderdaad ook goed. Actief als in echt iets doen: vaatwasser inruimen, schoonmaken, opruimen dat werk. Helaas vind hij een stuk typen achter de computer niet iets doen (mijn werk vind van wel)..Haha ja ik zou willen dat die kinderen hetzelfde reageerden als ik ga haken of naaienHier is het enige wat echt goed alleen lukt: of de bank verbouwen en wild erop doen, of kleien. Dan moet ik er wel bij zijn aan de etenstafel, maar ik kan ook gerust afwassen of de koelkast lekker uitsoppen
Maar als het echt onhandelbaar wordt voor mij, dan gaan we naar buiten, flink stuk op loop fiets lopen of naar speeltuintje (meestal combi). In nood dan tv kijken, maar pas einde van de middag.
Nou hier drie weken van ziek zijn gehad. Zelf griep en daarna longontsteking. Wat voel je je dan ellendig als je ook voor een kind moet zorgen. Man heeft zich ook maar ziek gemeld omdat ik op zijn dagen echt niet voor R. kon zorgen. Wat erg voelt dat dan. Deed me ook denken aan mijn zwangerschap, met de misselijkheid en niet willen eten. Erg naar allemaal. Maar vandaag laatste ziektedag en het gaat, naast vermoeidheid, weer goed. Heb wel als voordeel, het hele forum bij kunnen houden, want op de mobiel kijken was het enige wat ik kon haha.
Man is vandaag met R. naar zwemmen gegaan, ik vind het zo spannend, ik ga altijd haha. Man is nog nooit alleen geweest en ze zijn ook nog eens in het diepe, waar ze zwemles hebben. Normaal altijd in ondiep water. Van juf mochten we eens een les in het diepe meemaken.Op sommige dagen vind ik het niet leuk om moeder te zijn... Gisteravond kom ik terug van het sporten (om 21u), ligt J onder een dekentje op de bank bij papa. Had een bloedneus gehad in bed (alles onder, papa had kind en muur/deur al schoongemaakt). Maar toen was hij met geen mogelijkheid in bed te krijgen. Vannacht nog paniek, want hij dacht dat hij weer bloed had (gelukkig niet). Vriend ligt lekker te snurken, maar ik lag nog een uur wakker. Vanochtend om half 7 weer present. Ben ik J's beddengoed aan het afhalen, vergeet hij naar de wc te gaan en plast op de vloerbedekking
En dan heb ik nog een verbouwing die niet helemaal loopt zoals gepland (uiteraard).Wurm kijkt graag de Magische bus en Kaazoo.
Nou prima hoor. Dat mag als ik achter de laptop werk (en Fok! bijlees-pogingen maak).
Momenteel springt hij dus in blote kont over de bank terwijl hij leert hoe stenen ontstaan
valt onder de noemer leren toch
En ik heb een bakje koffie en Illustrator opgestartSchudden voor gebruikOm vervolgens, kort nadat ik dit postte, er vandoor gaan met mijn muis.
"Mama, ikke is beurt! "
Eerst maar eens op bed gegooid, want zo komt er niks van
En weer verder aan het werkSchudden voor gebruikLekker he hupje, dat soort dagen. Dat soort dagen duren altijd weken vind ik.
Hilmo ik moet ergens wel lachen om je spanning omdat je man mee ging zwemmen in het diepe
O is ineens van de ene op de andere dag zindelijk 😱 Op zijn O’s zei ze plots: ik hoef geen luier meer. Toen ging ze dus zonder naar het kdv en kwam droog terug.
-wow heb je heen luier om gehad?!
Nee!
-heb je op de wc geplast?
Nee
-Potje?
Nee
-eeh..?
(Trots) Ik heb niet geplast. Ik heb het de hele dag opgehouden!!
Volgens mij moeten we het nog even hebben over wat geen luier nou echt betekentHahah prachtig Room!
Ja het was super goed gegaan met zwemles al zegt R nu dat het niet zo'n succes was, en dat hij het eng vond. Juf vond het prima gaan zei man en ze heeft de oefeningen vaak met hem voorgedaan omdat man de oefeningen niet kent
Zijn die van jullie ook zo warmbloedig? R loopt al hele middag binnen in blote buikHilmo, peuter loopt graag op blote voeten, verder houdt hij zijn kleren eigenlijk altijd aan, hooguit een vestje uit.
Mijn grote kleine was zó moe na vannacht en de zaterdagse klusjes, dat hij knikkebollend aan tafel zat. In bed gelegd en niks meer gehoord. Dan zijn ze toch nog zo kleinHier een dochter die altijd het liefst in alleen romper liep en ook daadwerkelijk gaarstoomde als ik haar teveel aantrok (terwijl het helemaal geen beweeglijk kind is) en een zoon die ik alleen een laagje uittrek als hij echt gaat rennen of stoeien. Verder kan die prima in een langemouwen romper + langemouwen shirt lopen. Kon bij zus echt niet.Dames,
Ik kom voorzichtig alvast
Vandaag vierden wij de 4e verjaardag van ons lieve kleutermeisje, morgen is ze écht 4 jaar. Vanmiddag had ik een volle woonkamer vol lieve, gezellige en leuke mensen om de verjaardag van ons meisje mee te vieren. Wat hebben we alle 3 genoten.
Voor een aantal van jullie tot over een paar weken/maandenWir müssen leben, bis wir sterben!Sjaak loopt het liefst (bijna) naakt rond, hij vindt dat heerlijk. Meestal heeft hij het dan nog steeds warm. En anders zet ik de verwarming wat hoger.quote:
Hahah prachtig Room!
Ja het was super goed gegaan met zwemles al zegt R nu dat het niet zo'n succes was, en dat hij het eng vond. Juf vond het prima gaan zei man en ze heeft de oefeningen vaak met hem voorgedaan omdat man de oefeningen niet kent
Zijn die van jullie ook zo warmbloedig? R loopt al hele middag binnen in blote buikFijn hoor, zomertijd. Beeld je een boze peuter in die rood aangelopen en brullend in zijn deuropening staat, in de ogen wrijvend en roepend dat hij helemaal niet moe is. Eigenlijk was het komisch, maar hij is al een paar dagen niet lekker en we hebben morgen een drukke dag. Gelukkig slaapt hij nu.
Ik merk eigenlijk niets van die zomertijd, de afgelopen jaren ook al niet
Fietsen hier al peuters zonder zijwieltjes? Frans toch wel al Away? F fietste gisteren mee (met zijwieltjes) naar de speeltuin, dat ging heel goed. Maar proberen zonder zijwieltjes wil hij niet. Komt het vanzelf of toch gewoon eens oefenen?
Tot over een paar weken RijstDe wendagen op school staan al gepland
Franske fietst zelf ja. V durfde pas sinds vorige maand oid zelf op te stappen.
Ik zou zeggen gewoon nog even wachten als hij het niet wil. Je kan het af en toe terloops aanstippen als jij denkt dat hij meer zou kunnen. Je merkt vanzelf als hij het zelf wil.
Over fietsen gesproken. Vriend heeft hem laatst meegenomen een rondje fietsen. Heeft Frans 4 km,Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.Mijn peuter van 3,5 weigert op z'n fietsje met zijwieltjes te zitten
Oh en is altijd ontzettend boos als hij erachter komt dat hij echt te groot wordt voor z'n loopautootje
Die peuter heeft vandaag ook afscheid genomen van zijn groep op het kdv. Hij gaat voor de laatste 5 maanden naar een speciale peutergroep. Echt gericht op de voorbereiding op school met kringgesprekken, kiesbord en duidelijke structuur. Ik ben benieuwd hoe hij het gaat doenBij ons kwam de oudste zelf dat hij zonder zijwieltjes wilden fietsen. Dat was vrij laat met 4 en een half maar toen fietste hij ook meteen weg. Daarvoor weigerde hij echt pertinent. Het is nog steeds niet zijn hobby, fietsen.
Onze middelste fietste met drie en een paar maanden. En die kon ook vrij snel fietsen. Ik kan me ook niet herinneren dat we daar veel tijd in hebben gestoken. Ze gaf ook zelf aan wanneer de zijwieltjes eraf moesten.
Spannend Loj, de voorbereiding op het ‘echte’ werk.ti amo più di ieri ma meno di domani
Forum Opties Forumhop: Hop naar:
