Ik kende de term nog niet maar het is iets anders dan neurose. Stimmen is druk weg willen nemen, neurose is echt dwangmatig. Maar, gezien de term hier niet bekend is, ga ik niet uit van ervaring hierin.quote:Op vrijdag 23 maart 2018 20:20 schreef bloempjuh het volgende:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Stimming
http://lindervlinder.blog(...)n-over-stimming.html
Stimmen!
Jawel. Maar er stond neurose en niet dwangneurose.quote:Op vrijdag 23 maart 2018 19:44 schreef Dactylus het volgende:
[..]
Nooit van dwangneurose gehoord? Dwangneurose zijn dingen die je doet zonder dat je die kunt sturen. https://www.menselijklich(...)ndheid/dwangneurose/
Ik weet wel wat een neurose is, maar niet in combinatie met (mijn) ASS. Ik stim ook als ik me niet bang of opgelaten voel. Eigenlijk stim ik de hele dag. Soms overduidelijk, door te wiegen, maar soms onopvallend door het prullen met een pen of mijn ring.quote:Op vrijdag 23 maart 2018 22:32 schreef Dactylus het volgende:
[..]
Ik kende de term nog niet maar het is iets anders dan neurose. Stimmen is druk weg willen nemen, neurose is echt dwangmatig. Maar, gezien de term hier niet bekend is, ga ik niet uit van ervaring hierin.
Ik was (te) vaak mijn handen... (echt waar!)quote:dwangneurose
Mijn psycholoog noemt dat (in werkwoordvorm) ook 'fiepen'. Ik dacht altijd dat een 'fiep' een sterke interesse was. Treinen, achtbanen... Dat soort dingen.quote:
maar ook in beweging, preoccupatiequote:Op zaterdag 24 maart 2018 10:30 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Mijn psycholoog noemt dat (in werkwoordvorm) ook 'fiepen'. Ik dacht altijd dat een 'fiep' een sterke interesse was. Treinen, achtbanen... Dat soort dingen.
#confused
Heb het zelf ook even op moeten zoeken, die twee zijn inderdaad niet het zelfde. Excuses.quote:Op vrijdag 23 maart 2018 22:42 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Jawel. Maar er stond neurose en niet dwangneurose.
Verwarring opgelostquote:Op zaterdag 24 maart 2018 11:53 schreef Dactylus het volgende:
[..]
Heb het zelf ook even op moeten zoeken, die twee zijn inderdaad niet het zelfde. Excuses.
Ja, dit klopt. Het is ook vaker een beetje een soort rouwproces waar je 'even' doorheen moet.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 11:59 schreef bloempjuh het volgende:
Hoe je het ook noemt, maakt niet zoveel uit.
Ik heb geen 'train spotting'-achtige hobby's. Wel facinaties voor achtbanen en gevangenissen (vreemde combi).
Bewegen als ik me opgewonden/opgenaaid/negatief voel doe ik zéker. Ik flapper met mijn handen, pluk aan mijn (hoofd)huid, wrijf mijn vingers over elkaar, wieg mijn lijf (vooral als ik dichtbij melt-down zit), bonk mijn hoofd tegen muur (alleen tijdens melt-down, probeer ik te stoppen), praat hardop tegen mezelf en ik schijn heel hard te zuchten als ik overprikkeld raak.
In het openbaar probeer ik deze te beperken tot het spelen met ring, Fidget Cube of een pen. Lukt niet altijd.
Ik raak dagelijks overprikkeld (zelfs als ik 'niets' doe, beetje huishouden en tv kijken kan al teveel zijn), heb tegenwoordig 1-2 melt-downs per week (vaak op vrijdag of in het weekend, omdat ik stress de hele week op loop te sparen) en ben medicatie aan het overwegen.
Ik heb nog geen ASS-diagnose op papier, maar ASS-psycholoog 'weet zeker dat ik op het Spectrum zit'. Ergens is dat heel fijn, dat iemand me gelooft. Het doet ook wel een beetje pijn dat het schijnbaar zo duidelijk is, maar nooit opgemerkt.
Dank voor deze post! Ik begin een paar persoonlijke dingen duidelijker te krijgen nu. Ik was truckspotter, maar das een stuk minder interessant geworden nu en ik doe het alleen nog voor de leuk.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 11:59 schreef bloempjuh het volgende:
Hoe je het ook noemt, maakt niet zoveel uit.
Ik heb geen 'train spotting'-achtige hobby's. Wel facinaties voor achtbanen en gevangenissen (vreemde combi).
Bewegen als ik me opgewonden/opgenaaid/negatief voel doe ik zéker. Ik flapper met mijn handen, pluk aan mijn (hoofd)huid, wrijf mijn vingers over elkaar, wieg mijn lijf (vooral als ik dichtbij melt-down zit), bonk mijn hoofd tegen muur (alleen tijdens melt-down, probeer ik te stoppen), praat hardop tegen mezelf en ik schijn heel hard te zuchten als ik overprikkeld raak.
In het openbaar probeer ik deze te beperken tot het spelen met ring, Fidget Cube of een pen. Lukt niet altijd.
Ik raak dagelijks overprikkeld (zelfs als ik 'niets' doe, beetje huishouden en tv kijken kan al teveel zijn), heb tegenwoordig 1-2 melt-downs per week (vaak op vrijdag of in het weekend, omdat ik stress de hele week op loop te sparen) en ben medicatie aan het overwegen.
Ik heb nog geen ASS-diagnose op papier, maar ASS-psycholoog 'weet zeker dat ik op het Spectrum zit'. Ergens is dat heel fijn, dat iemand me gelooft. Het doet ook wel een beetje pijn dat het schijnbaar zo duidelijk is, maar nooit opgemerkt.
[edit: Ik merk net nog een stim/fiep die ik heel vaak doe: Mijn gewrichten laten kraken. Vooral mijn nek/schouders en mijn kaak. Deze valt onder de noemer 'zelfdestructief, moet ik vanaf', want ik doe mijn kraakbeen geweld aan.]
(Sorry, stukje weggeknipt. Anders werd 't zo lang.. )quote:Op zaterdag 24 maart 2018 12:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
...
Ik kan me in sommige dingen ook nauwelijks voorstellen hoe beperkt ik vroeger was. Ik heb ook nooit echt goede voorbeelden gehad, moest dus dingen zelf bedenken want anders bleef ik vastzitten.
No probs.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 12:34 schreef Dactylus het volgende:
[..]
Dank voor deze post! Ik begin een paar persoonlijke dingen duidelijker te krijgen nu. Ik was truckspotter, maar das een stuk minder interessant geworden nu en ik doe het alleen nog voor de leuk.
Verder, woon je op jezelf? Een van de dingen die mij maar zo eens tegen kunnen houden in uit huis gaan heeft veel te maken met het opzien tegen alle nieuwe dingen en al het geregel er om heen. Om nog maar niet te spreken over wat je hier aangeeft...
Ik vind dit denk ik niet schokkend, want het gebeurt eigenlijk heel veel. Tis niet alsof je die ene bent die door alle mazen van 't net geslopen is. Tis meer gewoonte dan uitzondering. Ik vind 't eerder schokkend dat de hulpverlening zichzelf blijft overtuigen dat het hier om uitzonderingen zou gaan, terwijl er volgens mij toch echt een structureel probleem is wat hulpverlening betreft. En dat probleem staat in principe los van geld of van financiering van de zorg.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 12:34 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
(Sorry, stukje weggeknipt. Anders werd 't zo lang.. )
Het is niet zo dat ik bedroefd ben over mijn nog-niet-op-papier-staande-diagnose, denk ik. Maar ik weet, tot het op papier staat en 'echt is', niet waar ik 'thuis hoor'. En wanneer kan ik het mijn omgeving gaan vertellen? En hoe?
Ik vind het schokkend, dat mijn hulpverleners zeggen dat het "schandalig" is dat ik voor bepaalde zaken nooit hulp heb gehad. Of "zo ontzettend knap" dat ik mijn opleiding heb afgemaakt. Ik voel dat helemaal niet. Ik voel me wel anders/raar, maar voor mij was de constante 'struggle' heel normaal.
Elke dag jankend naar mijn werk gaan en elke dag jankend thuis komen was normaal. Elke sociale activiteit combineren met liters alcohol (om de prikkels aan te kunnen) was normaal. Mijn emoties benoemen als 'positief - neutraal - negatief - zwaar kut' is nog steeds normaal.
Deze dingen zijn voor míj normaal, maar de rest van de wereld ziet ze als '(zware) beperking'. Dát vind ik heel vervelend.
Ik heb zeg maar meer een menukaart die nauwelijks verandert en kies daaruit alnaargelang ik op dat moment trek heb in ietsquote:Op zaterdag 24 maart 2018 12:40 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
No probs.
Ik heb een bizarre woonsituatie. Ik (zeer prikkelgevoelig, behoefte aan structuur etc) woon samen met een ADHD-partner (die juist prikkels nodig heeft om te kunnen functioneren). We vullen elkaar aan, maar clashen ook wel op bepaalde punten.
Hij luistert bijvoorbeeld naar trash metal. Dat overprikkelt mij binnen enkele minuten.
Ik sta elke dag op precies dezelfde tijd op. Heb dan een heel strikte routine. Ik eet het liefst elke week dezelfde dingen op dezelfde dag. Hij gaat elke dag op een andere tijd slapen, heeft 0,0 routine en houdt van culinaire experimenten.
En dat zijn nog maar een paar voorbeelden.
Aha oke. Dank je. Dat klinkt best zwaar ja. Heb je veel moeite gehad met de verhuizing zelf en zo?quote:Op zaterdag 24 maart 2018 12:40 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
No probs.
Ik heb een bizarre woonsituatie. Ik (zeer prikkelgevoelig, behoefte aan structuur etc) woon samen met een ADHD-partner (die juist prikkels nodig heeft om te kunnen functioneren). We vullen elkaar aan, maar clashen ook wel op bepaalde punten.
Hij luistert bijvoorbeeld naar trash metal. Dat overprikkelt mij binnen enkele minuten.
Ik sta elke dag op precies dezelfde tijd op. Heb dan een heel strikte routine. Ik eet het liefst elke week dezelfde dingen op dezelfde dag. Hij gaat elke dag op een andere tijd slapen, heeft 0,0 routine en houdt van culinaire experimenten.
En dat zijn nog maar een paar voorbeelden.
Ja. Dat was verschrikkelijk. Verandering, constante klusgeluiden, weinig mogelijkheden om bij te komen... Maar ons nieuwe huis is wel heel fijn, veel fijner dan het oude.quote:Op zondag 25 maart 2018 19:53 schreef Dactylus het volgende:
[..]
Aha oke. Dank je. Dat klinkt best zwaar ja. Heb je veel moeite gehad met de verhuizing zelf en zo?
Das mooi!quote:Op zondag 25 maart 2018 20:07 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ja. Dat was verschrikkelijk. Verandering, constante klusgeluiden, weinig mogelijkheden om bij te komen... Maar ons nieuwe huis is wel heel fijn, veel fijner dan het oude.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |