R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Daar sta ik best voor open, maar niet hier in dit specifieke topic.quote:Op maandag 5 februari 2018 01:27 schreef Kloonhommel het volgende:
Sta je eigenlijk wel open voor een discussie?
Het zal best dat ik dit in de verkeerde context interpreteer. Maar ik zie deze situatie echt al jaren aan. Het is echt niet zo dat ik denk - heeee, misschien heeft mijn moeder autisme - en dat ik vervolgens dat idee heel dogmatisch vasthou en niet wil aanhoren of het wat anders zou kunnen zijn. In de loop der jaren worden mijn vermoedens wel elke keer bevestigd. Dat wil nog steeds niet zeggen dat ze daarmee autistisch is en dat er wat anders aan de hand zou kunnen zijn.
Het komt waarschijnlijk te stellig over van mij.
In mijn omgeving krijg ik te horen - joh, je moeder is gewoon depressief en zou een stuk opknappen als ze een keer op vakantie gaat - of - je moeder is gewoon te laf om aan zichzelf te werken. Ik ben het gewoon zat om elke keer maar tegengesproken te worden en in de zorg naar mijn moeder dus tegengewerkt. En ik neem mezelf inmiddels wel iets serieuzer en durf wel te denken dat ik het wel beter zal weten dan dit soort kortzichtige lui.
Ik weet dat ik niet correct reageer en waarschijnlijk heel onhandig reageer. Maar het wordt mij ff teveel als ik hier ook nog eens tegengas krijg.
Het zou handig zijn als TS antwoord gaf op de vraag wat een autisme-diagnose van de ouder voor invloed heeft op de behandeling van het autistische kind.
Zou dat erfelijk zijn denk je?quote:
ja mijn vader is volgens mij wel autistisch.
Deze user is best OK als je hem normaal aanspreekt via DM.
ja ik denk het wel ja. net zoals mensen die bijvoorbeeld een bolle kop hebben. die zijn ook erfelijk.quote:Op maandag 5 februari 2018 11:22 schreef Plompzakker het volgende:
[..]
Zou dat erfelijk zijn denk je?
[ Bericht 1% gewijzigd door Samuel24 op 05-02-2018 12:36:04 ]
Maar niet heus.....Daaaag.
Erkenning voor mezelf en duidelijkheid voor mijn behandelaar wat betreft mij eigen situatie.quote:
Het zou handig zijn als TS antwoord gaf op de vraag wat een autisme-diagnose van de ouder voor invloed heeft op de behandeling van het autistische kind.
En mijn moeder kan in aanmerking komen voor een coach. Mijn idee is dat zoiets heel goed is voor haar. Niet om van anderen te horen wat ze moet doen, maar dat iemand haar helpt uit te vinden wat ze zelf graag wilt.
En als zij wilt spuien dat ze problemen heeft met haar dominante zoon die haar leven bepaalt, dan is dat OK. Want dan spuit ze tenminste wel en blijft het niet malen in haar kop.
Maar ik ben het met Summer2Bird eens: ik moet de situatie eigenlijk accepteren zoals die is en er geen verwachtingen aan koppelen.
Maar waarom heb je dit topic dan geopend? Want over ervaringen met ouders met autisme gaat niet echt heel erg. Jouw eigen ervaringen vallen daar ook niet onder, want je moeder is niet gediagnosticeerd. Het gaat dus vooral om jouw verwachtingen voor wat betreft een eventuele diagnose, dat is op zich ook prima, maar dan moet je wel de mensen die daarop doorvragen netjes te woord staan, of zelf ophouden met posten over je eigen ouders.quote:
[..]
Erkenning voor mezelf en duidelijkheid voor mijn behandelaar wat betreft mij eigen situatie.
En mijn moeder kan in aanmerking komen voor een coach. Mijn idee is dat zoiets heel goed is voor haar. Niet om van anderen te horen wat ze moet doen, maar dat iemand haar helpt uit te vinden wat ze zelf graag wilt.
En als zij wilt spuien dat ze problemen heeft met haar dominante zoon die haar leven bepaalt, dan is dat OK. Want dan spuit ze tenminste wel en blijft het niet malen in haar kop.
Maar ik ben het met Summer2Bird eens: ik moet de situatie eigenlijk accepteren zoals die is en er geen verwachtingen aan koppelen.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Allang bekend dat autisme een erfelijkheidsaspect heeft - naast mogelijk een deel aangeleerd.quote:
[..]
Zou dat erfelijk zijn denk je?
autisme kan je niet aanleren hoor.quote:
[..]
Allang bekend dat autisme een erfelijkheidsaspect heeft - naast mogelijk een deel aangeleerd.
Maar niet heus.....Daaaag.
De website die ik heb gepost gaat over mensen met autistische ouders, los van of dat gediagnosticeerd is. Als die diagnose niet gesteld, ben je er weliswaar niet zeker van, maar het gaat over wat het met jou hebt gedaan.quote:
[..]
Maar waarom heb je dit topic dan geopend? Want over ervaringen met ouders met autisme gaat niet echt heel erg. Jouw eigen ervaringen vallen daar ook niet onder, want je moeder is niet gediagnosticeerd. Het gaat dus vooral om jouw verwachtingen voor wat betreft een eventuele diagnose, dat is op zich ook prima, maar dan moet je wel de mensen die daarop doorvragen netjes te woord staan, of zelf ophouden met posten over je eigen ouders.
Ik ben zelf bezig met lotgenotencontact om zodoende uit te vinden of het ten eerste klopt maar vooral hoe ik ermee om moet gaan.
Als je door autistische ouders wordt opgevoed, komt het vaak voor dat je emotioneel wordt verwaarloosd. Maar dit is wel anders dan wanneer je door bijvoorbeeld narcistische ouders wordt opgevoed. Wat ik bij mijn moeder wel altijd heb gemerkt, is de onvoorwaardelijke moederliefde.
Het gaat mij er niet om om haar als zondebok aan te wijzen voor wat er gebeurd is. Maar ik wil voor mezelf duidelijk krijgen hoe dit in relatie staat met de dingen waar ik nu last van heb. En ook wilde ik weten of mensen met autistische ouders weleens zelf voor autistisch aangezien worden, terwijl dit niet het geval is. Uit het contact wat ik tot nu toe heb gehad, blijkt dit heel vaak voor te komen en ook dat ze altijd blijven twijfelen of ze zelf ook autistisch zijn.
Ik heb heel lang het dilemma gehad dat diagnosen, mijn gedrag en hoe mensen mij zien niet in overeenstemming kan komen met hoe ik mij voel. De diagnose autisme is voor veel mensen heel moeilijk om te kunnen aanvaarden. En dat is ook erg begrijpelijk, want de maatschappij stigmatiseerd en onderschat mensen die dat hebben.
Maar ik denk dat wanneer de diagnose klopt je het op den duur wel kan aanvaarden, omdat het je juist verheldering gaat geven met hoe jij in elkaar zit. En dan lukt het je om jezelf te gaan ontwikkelen. Tuurlijk komen er nog steeds momenten dat het moeilijk is en dat je zou willen dat je het niet hebt, maar je hoeft niet meer tegen jezelf te vechten.
Ik heb altijd gevoeld dat mijn diagnose autisme niet klopt en dat het in mijn geval anders in elkaar steekt. Als ik dat aangeef, gaan mensen vaak automatisch er vanuit dat ik het gewoon niet wil accepteren. Ik denk nu nog steeds weleens "dat zal best een kunnen kloppen" en dan probeer ik dat idee te aanvaarden. Maar in plaats van dat ik daar rust bij ga vinden, ga ik me juist nog meer klote voelen en heel erg ontzettend leeg.
Zeker wel. Wat bepaalde autistische trekjes aangaat, is 't een feest van herkenning. Zelfs van die kleine dingetjesquote:
Lijken jullie ook veel op je autistische ouder, of juist helemaal niet?
Ik heb ook zeker trekjes van m'n niet-autistische ouder overgenomen, maar die staan toch wel los van autisme.
Ik heb een goede dag gehad dus ik ben wat rustiger. Excuses aan Magnetronkoffie en Marijke. Er werd een gevoelige snaar bij mij geraakt, maar dit konden jullie natuurlijk niet weten. Ik wist ergens wel dat ik onredelijk was, maar mijn emoties werden te groot. Maar dat is geen vrijbrief om dit te mogen doen.
Nee, maar je kunt wel autistisch gedrag aanleren. Als je ouders problemen hebben met het uiten van emoties, als voorbeeld, hoe kun je dat dan van hen leren in je eerste levensjaren?quote:
[..]
autisme kan je niet aanleren hoor.
je kan het toch ook van andere mensen leren? op school leer je toch ook van alles enzo?quote:
[..]
Nee, maar je kunt wel autistisch gedrag aanleren. Als je ouders problemen hebben met het uiten van emoties, als voorbeeld, hoe kun je dat dan van hen leren in je eerste levensjaren?
Maar niet heus.....Daaaag.
Dat denk ik ook.quote:
[..]
Nee, maar je kunt wel autistisch gedrag aanleren. Als je ouders problemen hebben met het uiten van emoties, als voorbeeld, hoe kun je dat dan van hen leren in je eerste levensjaren?
Ik heb op babyfoto's t/m een jaar of één van mezelf gezien dat ik veel drukker, vrolijker en actiever leek.
Vanaf een jaar of twee leek bij mij de dynamiek helemaal te veranderen. Veel angstiger en banger. En in plaats van dat ik nieuwsgierig overal om mij heen keek, zie ik mijn hoofd meer naar beneden hangen en een meer bedachtzame en passieve uitstraling.
Ik was als kind altijd bang. Ik was ook heel erg bang om door mijn moeder alleen gelaten te worden. Verder weet ik nog dat ik als kind altijd droomde dat ik achterna gezeten werd door een soort zwarte stok.
Vanaf mijn vroegste herinneringen ben ik dat bange passieve kind, maar die baby- en peuterfoto's laten iets anders zien.
Ik heb dit ook verteld en laten zien aan de mensen die mij op autisme gingen onderzoeken, maar dan zeiden ze bot "aan foto's kunnen we niks aflezen".
Naar mijn weten zijn de eerste drie jaren het belangrijkst en die vormen de basis van je gedrag. Als je in die periode bijvoorbeeld traunatische ervaringen meemaakt, komt het niet meer goed en blijf je altijd hechtingsproblemen houden en emotionele instabiliteitquote:
[..]
je kan het toch ook van andere mensen leren? op school leer je toch ook van alles enzo?
Interessant topic. Ik vermoed dat dat mijn vader autistisch is. Ik heb zelf wel de diagnose en ik lijk erg op mijn vader. Hij heeft moeite met onverwachte veranderingen, onverwacht bij iemand op visite gaan of spontaan even een stukje wandelen zijn altijd lastig. Op vakantie gaan doet hij wel maar wel erg goed voorbereid zodat hij niet voor verrassingen komt te staan. Hij houdt zich aan vaste patronen en mijn moeder is denk ik ook een stabiele factor waardoor alles goed loopt. Zelf ben ik ook een ouder maar dat loopt minder goed, ik heb helaas niet de stabiele factor naast mij die mij kan helpen met de opvoeding van mijn kinderen. En ik ben heel eerlijk, als ik 10 jaar geleden wist wat ik nu wist was ik niet aan kinderen begonnen. Niet omdat ik niet van ze hou, juist wel. Ik had hun graag alle ellende willen besparen
[ Bericht 5% gewijzigd door krijtlijk op 05-02-2018 21:31:16 (Toevoeging) ]
[ Bericht 5% gewijzigd door krijtlijk op 05-02-2018 21:31:16 (Toevoeging) ]
Tegen welke problemen loop je het meest aan? Heb je weleens hulp gekregen of zou je dat willen?quote:
Interessant topic. Ik vermoed dat dat mijn vader autistisch is. Ik heb zelf wel de diagnose en ik lijk erg op mijn vader. Hij heeft moeite met onverwachte veranderingen, onverwacht bij iemand op visite gaan of spontaan even een stukje wandelen zijn altijd lastig. Op vakantie gaan doet hij wel maar wel erg goed voorbereid zodat hij niet voor verrassingen komt te staan. Hij houdt zich aan vaste patronen en mijn moeder is denk ik ook een stabiele factor waardoor alles goed loopt. Zelf ben ik ook een ouder maar dat loopt minder goed, ik heb helaas niet de stabiele factor naast mij die mij kan helpen met de opvoeding van mijn kinderen. En ik ben heel eerlijk, als ik 10 jaar geleden wist wat ik nu wist was ik niet aan kinderen begonnen. Niet omdat ik niet van ze hou, juist wel. Ik had hun graag alle ellende willen besparen
Je zal er waarschijnlijk niet in de buurt wonen - of wie weet toevalligerwijs wel - maar zou iets op de volgende website je aanspreken? http://www.tienwerk.nl
Mijn grootste verdriet in mijn jeugd was dat ik dacht dat ik alles fout deed. Pas veel later kwam ik erachter dat het mijn moeder was die dingen aan mij raar vond, terwijl ze eigenlijk vrij normaal zijn. Dat betekent trouwens niet dat het gedrag van mijn moeder daarmee automatisch raar is.
Ik heb deze struggles met haar nog steeds. Als ze dingen die ik doe niet begrijp, geeft ze daar commentaar op en dan komt bij mij het gevoel weer dat ik een raar kind ben.
Maar soms zegt ze ook "ik begrijp je niet". En dat voelt voor mij veel prettiger, want dan heb ik geen schuldgevoelens meer. Maar het is ook fijn, omdat er op dat moment wel wederkerig contact is.
Met een paar tips van zo'n coach kan het voor jou en je kinderen wel een stuk makkelijker worden. Dat merk je misschien niet meteen, maar over 10 jaar kan je misschien wel zien dat het baat heeft gehad.
Maakt het überhaupt uit wat de oorzaak is van het probleem van autisme, als blijkbaar opvoeding ervoor kan zorgen dat een hele generatie voor de buitenwereld autistisch wordt?quote:
[..]
Niemand veroordeelt je.
Jij schrijft dat je zelf een diagnose hebt, maar dat er nog naar een passende behandeling wordt gezocht. Je schrijft ook dat een diagnose van je moeder jou kan helpen. Dat is onrealistisch: een diagnose van je moeder laat PsyQ niet miraculeus een passende behandeling voor jou vinden.
Verder: zoals ik hierboven schreef, de generatie 65+ kan heel goed door opvoeding "autistische trekjes" hebben gekregen. In elk van ons zitten autistische trekjes, en bij die generatie werden die gestimuleerd omdat dat gedrag de norm was.
Het verschil met een echte autist is dat ander gedrag de autist extreem veel energie kost, en dat is iets waar ik je niet over hoor.
Vind het wel interessant want inderdaad de mensen die ik ken van deze generatie noemen zich ook vaak autistisch of worden zo genoemd door anderen zonder officieel een diagnose te hebben, gewoon omdat ze de trekken bij zichzelf herkennen.
Autistisch is een woord geworden om een set gedragskenmerken te beschrijven, net als introvert of extravert of dwangmatig. Net als borderline, ADHD enzovoort.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Als ik zo vrij mag zijn: daar ben ik het niet mee eens. Autisme houdt echt wel in dat de hersenen informatie op een andere manier verwerken dan mensen die dat niet hebben. Het is niet beter of slechter; het is anders.
Waar mensen met ASS in worden benadeeld, is dat de wereld om hen heen niet is afgesteld op hun behoeften en kwaliteiten. Er komen steeds meer prikkels, alles moet sneller, er wordt meer flexibiliteit verwacht en dan zijn er ook communicatieproblemen met anderen, omdat de meeste mensen dingen kunnen inschatten op basis van intuitie en gevoel, terwijl zij dat meer doen door de dingen die ze waarnemen te beredeneren. Wat overigens niet wil zeggen dat mensen met ASS geen gevoel hebben - integendeel zelfs! - ze hebben wel meer moeite om dat te kunnen uiten en ook om zowel die van henzelf als die van andere mensen goed te kunnen inschatten.
Maar ik denk dat jij bedoelt dat mensen op basis van bepaalde gedragskenmerken in een hokje worden gezet en aan de kant worden gezet, is het niet?
Waar mensen met ASS in worden benadeeld, is dat de wereld om hen heen niet is afgesteld op hun behoeften en kwaliteiten. Er komen steeds meer prikkels, alles moet sneller, er wordt meer flexibiliteit verwacht en dan zijn er ook communicatieproblemen met anderen, omdat de meeste mensen dingen kunnen inschatten op basis van intuitie en gevoel, terwijl zij dat meer doen door de dingen die ze waarnemen te beredeneren. Wat overigens niet wil zeggen dat mensen met ASS geen gevoel hebben - integendeel zelfs! - ze hebben wel meer moeite om dat te kunnen uiten en ook om zowel die van henzelf als die van andere mensen goed te kunnen inschatten.
Maar ik denk dat jij bedoelt dat mensen op basis van bepaalde gedragskenmerken in een hokje worden gezet en aan de kant worden gezet, is het niet?
Dat laatste bedoel ik ja, maar ook dat ik dan vind, als het zo is dat autistische kenmerken bij mensen voor kunnen komen zonder dat zij daadwerkelijk autistisch zijn, de 'voordelen' van een autisme diagnose (coaching, aanpassing werkomgeving) ook voor deze doelgroep zou moeten gelden. En dan ben je nog wel even bezig, dan zijn er bijna geen mensen meer zonder extra begeleiding denk ik. Want iemand met die klachten heeft er last van. Zoals je zelf zegt, het leven is sneller geworden. Iedereen die dat niet aankan, ongeacht waar het vandaan komt, heeft dan recht op conpensatie. Tenzij autisme lichamelijk aantoonbaar wordt, zodat er daadwerkelijk bewijs is wie wel en niet autistisch is.quote:
Als ik zo vrij mag zijn: daar ben ik het niet mee eens. Autisme houdt echt wel in dat de hersenen informatie op een andere manier verwerken dan mensen die dat niet hebben. Het is niet beter of slechter; het is anders.
Waar mensen met ASS in worden benadeeld, is dat de wereld om hen heen niet is afgesteld op hun behoeften en kwaliteiten. Er komen steeds meer prikkels, alles moet sneller, er wordt meer flexibiliteit verwacht en dan zijn er ook communicatieproblemen met anderen, omdat de meeste mensen dingen kunnen inschatten op basis van intuitie en gevoel, terwijl zij dat meer doen door de dingen die ze waarnemen te beredeneren. Wat overigens niet wil zeggen dat mensen met ASS geen gevoel hebben - integendeel zelfs! - ze hebben wel meer moeite om dat te kunnen uiten en ook om zowel die van henzelf als die van andere mensen goed te kunnen inschatten.
Maar ik denk dat jij bedoelt dat mensen op basis van bepaalde gedragskenmerken in een hokje worden gezet en aan de kant worden gezet, is het niet?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik hoop gewoon dat de herkenning er ook voor zorgt dat je zelf dit achter je kunt laten en door kunt met je eigen leven... je moeder wil immers geen hulp, dus je kunt het wel blijven proberen maar haar niet dwingen.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Nog maar een keerquote:
Offtopic berichten verwijderd. Ook wil ik TS met klem vragen normaal en zonder persoonlijk te worden te reageren op andere users
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ja, ik heb het over twee verschillende dingen:quote:
[..]
Maakt het überhaupt uit wat de oorzaak is van het probleem van autisme, als blijkbaar opvoeding ervoor kan zorgen dat een hele generatie voor de buitenwereld autistisch wordt?
Vind het wel interessant want inderdaad de mensen die ik ken van deze generatie noemen zich ook vaak autistisch of worden zo genoemd door anderen zonder officieel een diagnose te hebben, gewoon omdat ze de trekken bij zichzelf herkennen.
Autistisch is een woord geworden om een set gedragskenmerken te beschrijven, net als introvert of extravert of dwangmatig. Net als borderline, ADHD enzovoort.
1. Autisme. Is aangeboren, hersenen werken anders.
2. Gedrag dat voor de buitenwereld als "autisme" wordt gezien. Vaak geen officiële diagnose, oorzaak kan van alles zijn, dus niet per se een autist.
Om een oplossing voor gedragsproblemen te vinden is de oorzaak van belang. Niet-autisten met autistisch gedrag kun je ander gedrag aanleren (al vraag ik me af wat het nut is bij 65+). Echte autisten maak je ziek als je ze tot ander gedrag dwingt, omdat hun hersenen dat niet trekken, het kost ze teveel energie.
De oudere generatie heeft dingen aangeleerd die nu als typisch autistisch gelden, of meer: introvert zijn. In Stil van Susan Cain kun je lezen hoe de wereld wat dat betreft de laatste 100 jaar is veranderd.
Merk op dat sommigen introvert zijn als onderdeel van het autistisch spectrum beschouwen.
Onzin. Het is allang bewezen dat *iedereen* baat heeft bij een autisme-vriendelijke werkomgeving, dus productiever is.quote:
[..]
Dat laatste bedoel ik ja, maar ook dat ik dan vind, als het zo is dat autistische kenmerken bij mensen voor kunnen komen zonder dat zij daadwerkelijk autistisch zijn, de 'voordelen' van een autisme diagnose (coaching, aanpassing werkomgeving) ook voor deze doelgroep zou moeten gelden.
Niet mee eens. Flexibele werkomgevingen, agile werken, is in sommige bedrijven absoluut handig.quote:
[..]
Onzin. Het is allang bewezen dat *iedereen* baat heeft bij een autisme-vriendelijke werkomgeving, dus productiever is.
quote:
[..]
Onzin. Het is allang bewezen dat *iedereen* baat heeft bij een autisme-vriendelijke werkomgeving, dus productiever is.
Ik kan uit eigen ervaring op mijn werk zeggen dat dit niet altijd waar is.Ik mag op mijn werkplek de radio niet aanzetten, want dan raken mensen overprikkeld. Ik moet bepaalde dingen exact doen zoals het altijd gedaan wordt, bijvoorbeeld bij het schoonmaken van de plek waar de computers staan moet ik persé een emmer sop gebruiken. Doe ik het bijvoorbeeld met glassex omdat het daarmee sneller gaat en vooral dat ik daarmee voorkom dat de computers nat kunnen worden, dan kan ik rekenen op gezeik van diverse mensen gezeik en het hen uitleggen waarom is verspilde moeite want ze willen toch niks van mij aannemen.
Een "autisme-vriendelijke" omgeving die prikkelarm is en waarbij alles strak volgens planning moet, is voor mij persoonlijk juist moeilijker dan een omgeving waarin een beetje reuring en gezelligheid is.
|
|
