Werkzoekend #135 Waar de een de ander iets gunt

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:00 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Beetje rare opmerking. De afgelopen anderhalf jaar ben ik elke dag bezig met dit probleem, totale stress en depressie inmiddels van. Ik krijg nul controle dus als ik het wel best zou vinden zou ik elke dag aan het chillen zijn en vooral niet in zulke topics posten. Ik mis juist een doel, krijg nergens concrete hulp omdat al mijn brieven en technieken gewoon goed zijn. Opleiding afgerond dus ze kunnen niks voor mij betekenen. Juist van die bank af komen is in de praktijk nog niet makkelijk. Zelfs klantenservice e.d. of banen waar ik er financieel niks op vooruit ga mogen niet baten.

Lees mijn post nog eens. Ik heb het ook over je uitstraling en persoonlijke issues.
Je technieken zijn blijkbaar niet zo goed, als het nu nog niet geresulteerd heeft in een baan. En waarschijnlijk heeft dat te maken met je autisme of waar je ook last van hebt.

Verder lees ik nog steeds geen reden waarom een portfolio geen zin heeft. Het maken ervan kost je alleen maar tijd... en die heb je nu zat.

Je houding is precies hetzelfde als een paar jaar geleden, toen je nog studeerde. Dat ging ook niet van een leien dakje. Studievertraging, geen nevenfuncties voor op je CV... maar zodra jij met je papiertje de banenwereld ging betreden, ging dat wel in orde komen, zei je. En zie waar je nu zit.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:17 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

De gemeente kan mij daarin niet helpen want geen kennis en vooral geen geld en zelf heb ik ook niet veel. Wordt niet door zorgverzekering vergoed. En deze functie was juìst een simpele autistenbaan...

Onzin. Gemeente kan je doorverwijzen naar professionals. Met wie praat je bij de gemeente? Jobcoach?
Ga eens naar een wijkteam.

Edit: zoek vrijwilligerswerk! Via een vrijwilligersvacaturebank bij jou in de buurt.

[ Bericht 5% gewijzigd door Cat-astrophe op 08-02-2018 18:30:22 ]

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:17 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

De gemeente kan mij daarin niet helpen want geen kennis en vooral geen geld en zelf heb ik ook niet veel. Wordt niet door zorgverzekering vergoed. En deze functie was juìst een simpele autistenbaan...

Vraag je ook elke keer feedback over waarom je bent afgewezen? Vaak komen toch steeds dezelfde dingen naar voren als reden. Als je weet waar dat aan ligt kan je er gericht aan werken.

Ik weet niet waar je woont Doorbijtertje, maar in verschillende steden en dorpen wordt er in de bibliotheek wekelijks (of maandelijks) een inloopspreekuur voor werkzoekenden gehouden. Daar kan je terecht met vragen en kom je ook onder de mensen. Ik heb zelf in Rotterdam bij het Werkcafé een tijdje vrijwilligerswerk gedaan (redactiewerk, ondersteunen tijdens workshops) en dat is gedeeltelijk vanuit de gemeente geregeld. Wellicht is er bij jou ook zoiets en kan je via die weg een ingang vinden (+goede aanvulling op je cv).

Wellicht kunnen ze daar ook eens met een frisse blik naar je cv + brief kijken en je tips/handreikingen geven. En misschien kom je er wel mensen tegen die in hetzelfde werklozen-schuitje zitten waarmee je een praatje kan maken. Kun je elkaar tips geven en vragen of ze, wanneer ze iets weten, je een seintje willen geven (wissel dan ook even linkedin/visitekaartje oid uit).

Tevens: ik wil ook best wel eens naar je cv/brief kijken als je wil. Stuur dan even een DM.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:20 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Onzin. Gemeente kan je doorverwijzen naar professionals. Met wie praat je bij de gemeente? Jobcoach?
Ga eens naar een wijkteam.

Daar ben ik ook al geweest maar meeste problemen zijn geen oplossing voor. Een baan, sociale contacten of een vriendin tover je niet 123. Ja tips daarvoor wel maar die ken ik inmiddels allemaal wel, meeste dingen moet je zelf doen en juist daar mis ik motivatie wegens eerdere ervaringen. Ik denk dat een netwerk mij nog het snelst aan een baan zou helpen, ik zit nu vooral hele dagen alleen en dat is funest voor mijn deelname aan de maatschappij.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:23 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Vraag je ook elke keer feedback over waarom je bent afgewezen? Vaak komen toch steeds dezelfde dingen naar voren als reden. Als je weet waar dat aan ligt kan je er gericht aan werken.

Te weinig ervaring, te veel reacties of geen vinger kunnen leggen als persoon op mij. Of reisafstand.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:33 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Daar ben ik ook al geweest maar meeste problemen zijn geen oplossing voor. Een baan, sociale contacten of een vriendin tover je niet 123. Ja tips daarvoor wel maar die ken ik inmiddels allemaal wel, meeste dingen moet je zelf doen en juist daar mis ik motivatie wegens eerdere ervaringen. Ik denk dat een netwerk mij nog het snelst aan een baan zou helpen, ik zit nu vooral hele dagen alleen en dat is funest voor mijn deelname aan de maatschappij.

Zorg dan dat je die terugkrijgt. Het wordt je niet aangedragen. En anders moet je ophouden met dit topic als dagboek te gebruiken, want dit is bedoeld voor ondersteuning, tips en advies voor mensen die vooruit willen en daar wel moeite voor willen doen. En ik krijg steeds meer het idee dat jij daar geen zin in hebt.
Had je mijn edit nog gezien?

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:33 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Daar ben ik ook al geweest maar meeste problemen zijn geen oplossing voor. Een baan, sociale contacten of een vriendin tover je niet 123. Ja tips daarvoor wel maar die ken ik inmiddels allemaal wel, meeste dingen moet je zelf doen en juist daar mis ik motivatie wegens eerdere ervaringen. Ik denk dat een netwerk mij nog het snelst aan een baan zou helpen, ik zit nu vooral hele dagen alleen en dat is funest voor mijn deelname aan de maatschappij.

Het zal niet aan komen waaien nee, maar aan jezelf werken zal het wel makkelijker maken om bijvoorbeeld contacten op te doen, jezelf meer open te stellen en werk te vinden. Een netwerk moet je opbouwen, dat kost tijd en daarvoor is het nodig dat je in beeld komt bij de juiste mensen.

Ken je trouwens de organisatie De Broekriem? Is een bedrijf dat werklozen aan werk helpt door middel van trainingen en netwerkmogelijkheden. Lijkt me wel een goede om eens naar te kijken. Ze organiseren bijeenkomsten door het hele land, ook buiten de randstad.

Doorbijtertje, ik vrees dat een groot deel van je probleem zelfoverschatting is. Het zou jou denk ik al heel veel helpen als je op een training gaat om sollicitatiegesprekken te voeren zodat je van een onafhankelijk persoon hoort hoe je werkelijk overkomt.

En misschien willen mensen hier wel meekijken naar je cv en voorbereiding op het gesprek in relatie tot een vacaturetekst. Daar kunnen voor jou ook verfrissende inzichten uit naar voren komen. Je denkt perfect aan gevraagde kwalificaties te doen, maar misschien lees je niet goed of staat er tussen de regels iets anders.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 14:59 schreef Claudia_x het volgende:
Doorbijtertje, ik vrees dat een groot deel van je probleem zelfoverschatting is. Het zou jou denk ik al heel veel helpen als je op een training gaat om sollicitatiegesprekken te voeren zodat je van een onafhankelijk persoon hoort hoe je werkelijk overkomt.

En misschien willen mensen hier wel meekijken naar je cv en voorbereiding op het gesprek in relatie tot een vacaturetekst. Daar kunnen voor jou ook verfrissende inzichten uit naar voren komen. Je denkt perfect aan gevraagde kwalificaties te doen, maar misschien lees je niet goed of staat er tussen de regels iets anders.

Thanks voor de reacties allemaal. DD, bedankt voor de tip. Ga dat even uitpluizen!

Na een nachtje slapen is mijn problematiek iets duidelijker. Ik heb feitelijk een diploma en dus niet kansloos, maar dat hebben meer mensen, zelfs hoger. En ook is het vandaag nog lastig om een baan te krijgen als je geen magische klushandjes hebt. Maar waar het mij inderdaad aan ontbreekt is iets van een visie/zelfkennis. Ik kom 'leeg' over. Niet gek als je nu al anderhalf jaar aan de zijlijn staat, maar als er tien mensen reageren met hetzelfde profiel/kwalificaties maar die wel zelfverzekerd zijn of iets uitstralen (in gesprek of op papier), winnen die het. Ik kan bij heel vacatures zo de checklist afvinken van eisen en daar voldoe ik aan. Ook mijn sollicitatiebrieven zijn gewoon goed, daar al veel complimenten over gehad (geen zelfoverschatting). Dat is het probleem ook niet.

Veelal is het toch dat ze mijn sollicitatie niet kunnen plaatsen of serieus nemen gezien mijn opleiding, een simpel administratief baantje hoe graag ik ook wil, is de match niet snel te maken met mij want dat kan ieder ander persoon bij wijze van spreken ook. Als ik morgen een uitnodiging krijg voor een vakinhoudelijke baan en ze vragen mij wat ik de afgelopen tijd voor relevants heb gedaan (bijvoorbeeld aan portfolio werken zoals jullie hier opperen) kan ik daar geen antwoord op geven, er zullen heus wel mensen zijn die dat wél gedaan hebben, zelfstandig of vrijwillig. De reden is simpel: ik weet niet of ik geschikt ben voor het vak, dus heb er na het behalen van mijn diploma ook geen aandacht aan besteed. Het is dus van cruciaal belang dat ik nu ga investeren in mijzelf en vooral die intrinsieke motivatie ga vinden. De kans is helaas groot dat ik eind deze maand weer helemaal op 0 sta door de afwijzingen en dit riedeltje zich dus eindeloos herhaalt zonder vooruitzicht op iets beters. Ik ben, behalve op papier, totaal onzichtbaar voor de rest van de samenleving.

En de tweede uitnodiging is binnen Voor ¤1300 meer salaris.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 15:36 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Thanks voor de reacties allemaal. DD, bedankt voor de tip. Ga dat even uitpluizen!

Na een nachtje slapen is mijn problematiek iets duidelijker. Ik heb feitelijk een diploma en dus niet kansloos, maar dat hebben meer mensen, zelfs hoger. En ook is het vandaag nog lastig om een baan te krijgen als je geen magische klushandjes hebt. Maar waar het mij inderdaad aan ontbreekt is iets van een visie/zelfkennis. Ik kom 'leeg' over. Niet gek als je nu al anderhalf jaar aan de zijlijn staat, maar als er tien mensen reageren met hetzelfde profiel/kwalificaties maar die wel zelfverzekerd zijn of iets uitstralen (in gesprek of op papier), winnen die het. Ik kan bij heel vacatures zo de checklist afvinken van eisen en daar voldoe ik aan. Ook mijn sollicitatiebrieven zijn gewoon goed, daar al veel complimenten over gehad (geen zelfoverschatting). Dat is het probleem ook niet.

Veelal is het toch dat ze mijn sollicitatie niet kunnen plaatsen of serieus nemen gezien mijn opleiding, een simpel administratief baantje hoe graag ik ook wil, is de match niet snel te maken met mij want dat kan ieder ander persoon bij wijze van spreken ook. Als ik morgen een uitnodiging krijg voor een vakinhoudelijke baan en ze vragen mij wat ik de afgelopen tijd voor relevants heb gedaan (bijvoorbeeld aan portfolio werken zoals jullie hier opperen) kan ik daar geen antwoord op geven, er zullen heus wel mensen zijn die dat wél gedaan hebben, zelfstandig of vrijwillig. De reden is simpel: ik weet niet of ik geschikt ben voor het vak, dus heb er na het behalen van mijn diploma ook geen aandacht aan besteed. Het is dus van cruciaal belang dat ik nu ga investeren in mijzelf en vooral die intrinsieke motivatie ga vinden. De kans is helaas groot dat ik eind deze maand weer helemaal op 0 sta door de afwijzingen en dit riedeltje zich dus eindeloos herhaalt zonder vooruitzicht op iets beters. Ik ben, behalve op papier, totaal onzichtbaar voor de rest van de samenleving.

Ik zou ook netwerkgesprekken gaan voeren. Google maar eens op 'netwerkgesprek'. Dat kan een balletje aan het rollen brengen. Als je maar in beweging komt.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 15:39 schreef Mishu het volgende:
En de tweede uitnodiging is binnen Voor ¤1300 meer salaris.

Gefeliciteerd! Ik neem aan dat het een maximum is dus ik zou over het salaris iig niet te vroeg juichen.

Oja 6 en 7 april is er weer een Carrierebeurs in de RAI Amsterdam. Tip voor iedereen die nog zoekende is.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 15:42 schreef Mishu het volgende:

[..]

Ik zou ook netwerkgesprekken gaan voeren. Google maar eens op 'netwerkgesprek'. Dat kan een balletje aan het rollen brengen. Als je maar in beweging komt.

Ik zit nu vooral in een vicieuze cirkel waar ik maar niet uit lijk te komen. Om de zoveel weken dezelfde vacatures tegenkomen en steeds met dezelfde redenen niet de baan krijgen. Kom nu bijvoorbeeld een functie tegen waar ik exact een jaar geleden op gesprek ben geweest, toen nét niet gekregen omdat de ander meer ervaring had (laatste 2 dus gehaald). Nu nog steeds zelfde persoon, organisatie etc. maar stel ik krijg opnieuw een uitnodiging en tijdens het gesprek de vraag: zo wat heb je het afgelopen jaar gedaan? Dan sta je daar dus met een mond vol tanden want die gevraagde ervaring heb ik nog steeds niet. Daarom ben ik op dit moment kansloos: totale stilgang en dat is best hard om zelf te concluderen, maar zonder werkervaring blijf ik dat altijd. Ik lijk te hopen op een wonder van: 'ach... daar heb je hém weer, laten we hem gewoon een kans geven, zijn we daar ook vanaf!'

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 15:39 schreef Mishu het volgende:
En de tweede uitnodiging is binnen Voor ¤1300 meer salaris.

Gefeliciteerd

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:22 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Ik zit nu vooral in een vicieuze cirkel waar ik maar niet uit lijk te komen. Om de zoveel weken dezelfde vacatures tegenkomen en steeds met dezelfde redenen niet de baan krijgen. Kom nu bijvoorbeeld een functie tegen waar ik exact een jaar geleden op gesprek ben geweest, toen nét niet gekregen omdat de ander meer ervaring had (laatste 2 dus gehaald). Nu nog steeds zelfde persoon, organisatie etc. maar stel ik krijg opnieuw een uitnodiging en tijdens het gesprek de vraag: zo wat heb je het afgelopen jaar gedaan? Dan sta je daar dus met een mond vol tanden want die gevraagde ervaring heb ik nog steeds niet. Daarom ben ik op dit moment kansloos: totale stilgang en dat is best hard om zelf te concluderen, maar zonder werkervaring blijf ik dat altijd. Ik lijk te hopen op een wonder van: 'ach... daar heb je hém weer, laten we hem gewoon een kans geven, zijn we daar ook vanaf!'

Jeetje, wat was het dan fijn geweest als je het afgelopen jaar aan een portfolio had gewerkt, een vrijwilligersbaantje had genomen of wat tijdelijke projecten had gedaan he?

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:22 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Ik zit nu vooral in een vicieuze cirkel waar ik maar niet uit lijk te komen. Om de zoveel weken dezelfde vacatures tegenkomen en steeds met dezelfde redenen niet de baan krijgen. Kom nu bijvoorbeeld een functie tegen waar ik exact een jaar geleden op gesprek ben geweest, toen nét niet gekregen omdat de ander meer ervaring had (laatste 2 dus gehaald). Nu nog steeds zelfde persoon, organisatie etc. maar stel ik krijg opnieuw een uitnodiging en tijdens het gesprek de vraag: zo wat heb je het afgelopen jaar gedaan? Dan sta je daar dus met een mond vol tanden want die gevraagde ervaring heb ik nog steeds niet. Daarom ben ik op dit moment kansloos: totale stilgang en dat is best hard om zelf te concluderen, maar zonder werkervaring blijf ik dat altijd. Ik lijk te hopen op een wonder van: 'ach... daar heb je hém weer, laten we hem gewoon een kans geven, zijn we daar ook vanaf!'

Oké, dat weet je nu.
Je kan ook zeggen, om de kans kleiner te maken dat je volgens jaar weer in deze ellende zit, maar dan twee jaar niets gedaan, kan je nu aan de slag gaan.
En ga je op solli kan je zeggen dat je het idd een tijdje hebt laten afweten, maar het beseft hebt en nu wel begonnen bent al eventjes.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:22 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Ik zit nu vooral in een vicieuze cirkel waar ik maar niet uit lijk te komen. Om de zoveel weken dezelfde vacatures tegenkomen en steeds met dezelfde redenen niet de baan krijgen. Kom nu bijvoorbeeld een functie tegen waar ik exact een jaar geleden op gesprek ben geweest, toen nét niet gekregen omdat de ander meer ervaring had (laatste 2 dus gehaald). Nu nog steeds zelfde persoon, organisatie etc. maar stel ik krijg opnieuw een uitnodiging en tijdens het gesprek de vraag: zo wat heb je het afgelopen jaar gedaan? Dan sta je daar dus met een mond vol tanden want die gevraagde ervaring heb ik nog steeds niet. Daarom ben ik op dit moment kansloos: totale stilgang en dat is best hard om zelf te concluderen, maar zonder werkervaring blijf ik dat altijd. Ik lijk te hopen op een wonder van: 'ach... daar heb je hém weer, laten we hem gewoon een kans geven, zijn we daar ook vanaf!'

Ik gooi hem er nog maar eens in: wat ga je DOEN om hieruit te komen?
Om bij een volgende sollicitatie op een zelfde functie niet weer te worden afgewezen om ‘dezelfde redenen’? Om over een poosje zelfverzekerd bij een sollicitatie te zitten? Om een toekomstige werkgever een iets meer gevuld CV te laten zien? Om uit je gevoel van nutteloosheid te komen?

Je blijft hangen in analyses. Allemaal leuk en aardig, maar als je er niet naar handelt kom je geen stap verder.

En, er zijn zoveel meer zaken dan betaalde banen om jezelf te ontwikkelen. Allemaal genoemd in dit topic en je eerdere topics. Maar die lijk je niet te zien, laat staan daarin stappen te ondernemen.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:36 schreef Myraela het volgende:

[..]

Jeetje, wat was het dan fijn geweest als je het afgelopen jaar aan een portfolio had gewerkt, een vrijwilligersbaantje had genomen of wat tijdelijke projecten had gedaan he?

Dan moet je daar de kans voor krijgen, ik heb wel degelijk op tijdelijke functies in die richting gesolliciteerd. Vrijwilligerswerk mag ik nog steeds niet doen (en kan niet onzichtbaar).

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:39 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Oké, dat weet je nu.
Je kan ook zeggen, om de kans kleiner te maken dat je volgens jaar weer in deze ellende zit, maar dan twee jaar niets gedaan, kan je nu aan de slag gaan.
En ga je op solli kan je zeggen dat je het idd een tijdje hebt laten afweten, maar het beseft hebt en nu wel begonnen bent al eventjes.

Maar heeft reageren op deze functie dan nog zin? We kennen elkaar al en die vraagt komt dus hoogstwaarschijnlijk aan bod, in dat opzicht heb ik niets meer te bieden dan een jaar geleden behalve gewoon aan de slag willen.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:44 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Maar heeft reageren op deze functie dan nog zin? We kennen elkaar al en die vraagt komt dus hoogstwaarschijnlijk aan bod, in dat opzicht heb ik niets meer te bieden dan een jaar geleden behalve gewoon aan de slag willen.

Dan laat je die functie hoor nu zitten, ga je aan de slag, is die functie er over 3 maand weer, kan je wel wat laten zien.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:42 schreef Doorbijtertje het volgende:

[..]

Dan moet je daar de kans voor krijgen, ik heb wel degelijk op tijdelijke functies in die richting gesolliciteerd. Vrijwilligerswerk mag ik nog steeds niet doen (en kan niet onzichtbaar).

Heb ik je al eerder gevraagd en geen antwoord op gekregen: hoe heb je het vrijwilligerswerk besproken?
Gemeenten zijn vaak veel toegeeflijker als jij komt met een concrete werkgever, met een precies aantal uren wat je aan je vrijwilligerswerk gaat besteden. Daar zou je nu al naar op zoek kunnen gaan, verkennend gesprek voeren en met hen bespreken wat hun ervaring is met medewerkers in de bijstand. Want je bent vast niet de enige en waarschijnlijk kunnen zij je ook nog helpen om de gemeente te overtuigen dat je evengoed beschikbaar blijft voor werk en dit werk mogelijk je baankansen vergroot. Al is het maar omdat je nuttig bezig bent voor jezelf en voor een ander.

Maar als je het woord ‘vrijwilligerswerk’ random in een gesprek erin gooit zou je in theorie 40 uur vrijwilligerswerk kunnen gaan doen en nee, daar zijn gemeenten logischerwijs niet blij mee.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 17:40 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Ik gooi hem er nog maar eens in: wat ga je DOEN om hieruit te komen?
Om bij een volgende sollicitatie op een zelfde functie niet weer te worden afgewezen om ‘dezelfde redenen’? Om over een poosje zelfverzekerd bij een sollicitatie te zitten? Om een toekomstige werkgever een iets meer gevuld CV te laten zien? Om uit je gevoel van nutteloosheid te komen?

Je blijft hangen in analyses. Allemaal leuk en aardig, maar als je er niet naar handelt kom je geen stap verder.

En, er zijn zoveel meer zaken dan betaalde banen om jezelf te ontwikkelen. Allemaal genoemd in dit topic en je eerdere topics. Maar die lijk je niet te zien, laat staan daarin stappen te ondernemen.

Ik zou desnoods weer stage willen lopen ergens, maar dat mag ik dus niet van de bijstand. Van de gemeente krijg ik 0,0 begeleiding verder en ik ben geen type dat thuis lekker kan chillen nu. Zit er zelfs aan te denken om er elke dag gewoon uit te gaan, in de trein zitten of ergens in een bieb zodat je het contact met je medemens niet verliest. Maar ja wat daar doen, boekje lezen, solliciteren?