Kind gedoopt zonder mijn toestemming

Hier zou ik toch ook wel boos van worden. Zoiets doe je niet zonder overleg, alhoewel mijn antwoord altijd een keiharde nee zou zijn.

Maar alhoewel ik dus goed snap dat de ts boos is is de vraag natuurlijk hoe ga je hiermee om? Je boosheid laten merken aan het kind is niet goed. En zover ik uit de tekst haal heeft praten met en afspraken maken met de ex hierover weinig zin.

Denk dat ik zou doen wat anderen hier ook al zeggen, kennis laten maken met andere levensvisie's, kritisch zelfstandig denken aanleren en vooral goed in gesprek blijven met het kind. Voor mezelf zou ik dan een balans moeten vinden in het kind steunen, maar niet voeden in deze weg, dat zou voor mezelf het lastigste zijn. Dat ik niet afkeur/afwijs.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 18:56 schreef Jigzoz het volgende:

[..]

Pseudowetenschap van wetenschap onderscheiden lijkt me wat lastig voor een kind van 8.

Al die morele bewegingen die je noemt vallen daar in ieder geval per definitie buiten.

Een goede zelfdenkende geest begint bij het stimuleren daarvan op jonge leeftijd.

Dus ik denk eerder samen met mijn kinderen na over dingen, vraag wat ze zelf denken en waarom en ga dan samen met ze andere patronen af. Zodat ze zien dat er verschillende manieren zijn om zaken te bekijken. Ik doe ook wel eens expres een drogreden ertussen of valse logica en kijk dan of ze dat kunnen deconstrueren. grappig genoeg zijn mijn dochters daar aardig sterk in.

Nadeel is wel dat je het ook tegen je gebruikt krijgt. 'Omdat ik het zeg' gaat er niet zomaar in. Ze moeten ook niet te veel respect voor authoriteit krijgen in die zin.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 18:44 schreef Kassamiep het volgende:

[..]

Stel je voor dat je kind later een andere religie wil gaan aanhangen waarvoor de doop een beletsel vormt. Bijvoorbeeld het aanhangen van de nobele heer Lucifer. Dan is het toch lullig dat die keuze haar is afgenomen.

Volgens mij heeft de Satanskerk echt geen probleem met gedoopte mensen hoor. Ze hechten geen waarde aan een symbolische keuze van de ouders in het kader van een niet bestaand opperwezen.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 16:05 schreef Brybry het volgende:
Zojuist ben ik er achtergekomen dat mijn kind uit een eerdere relatie is gedoopt zonder mijn medeweten of toestemming. Ik ben er erg van geschrokken en behoorlijk boos over.
Zelf ben ik atheist en mijn kinderen mogen zelf bepalen of ze ergens in geloven ja/nee...

Mijn ex heeft ons kind laten dopen voor de Katholieke kerk toen hij met haar op vakantie was naar zijn geboorteland (Nederlands grondgebied). Zijn familie en toenmalige vriendin zijn bij de doop aanwezig geweest. Mijn ex is niet gelovig dus waarschijnlijk door druk van de familie is dit gebeurd.

Een aantal jaar geleden, toen mijn kindje nog een kleuter was , vertelde ze dat ze van haar oma altijd uit de bijbel moest lezen en dat ze mee ging naar de kerk. Op een dag vroeg ze naar mij idee over geloven en toen heb ik haar verteld dat ik niet in God geloof. Toen werd ze witheet en ging volledig uit haar plaat: Ik zou branden in de hel en God zou mij straffen. Het was echt een bizarre gebeurtenis.
Ik heb mijn ex toen ook gesommeerd om te stoppen met die indoctrinatie. Dat was niet voldoende; Enkele weken later wederom een rant van mijn kleuter over hoe ik zou branden.

Tenslotte heb ik mijn ex gezegd dat ik die zondag mijn kind zelf uit de kerk zou plukken, desnoods met een brandend kruis. Niks meer gehoord sindsdien.

Om weer even terug te komen op het dopen: Kan ik dit ongedaan laten maken? Vind het werkelijk schandalig dat mijn kind gedoopt is en wil dat zij zelf die keuzes kan maken...

Als het mijn kind was geweest, hadden oma en ex het nooit meer gezien. Ik had aan mijn kind uitgelegd waarom het niet meer naar oma en ex gaat, dat oma en ex zich niet netjes gedragen.

Daarnaast had ik contact opgenomen met de pastoor die de doop heeft uitgevoerd en gevraagd waarom mijn kind gedoopt is zonder mijn toestemming.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:02 schreef Jigzoz het volgende:

[..]

Maar daarmee leer je ze echt niet de wetenschappelijke methoden aan hoor.

Niettemin een prima aanpak, daar niet van.

Dat kan pas als ze wat ouder zijn. Maar het begint toch echt bij zelf leren nadenken.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:09 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Volgens mij heeft de Satanskerk echt geen probleem met gedoopte mensen hoor. Ze hechten geen waarde aan een symbolische keuze van de ouders in het kader van een niet bestaand opperwezen.

Ik heb het over duivelsaanbidding, niet LaVey Satanisme

Raar verhaal. Wordt er überhaupt wel overlegd over dat kind? Bijvoorbeeld naar welke school ze gaat of bij welke clubs ze is aangesloten. Welke medische hulp ze krijgt als er iets is. Lijkt mij qua indoctrinatie erger dan wat water over je kop.

En het is niet alleen jouw dochter. Als er een principiële keuze gemaakt moet worden, telt de stem van de vader ook mee. Zelfs als die zijn moeder napapegaait. Ga er vanuit dat zij ook het beste met het kind voor hebben, dat ze willen dat het kind onder bescherming van God opgroeit en niet gedoemd is tot de hel.

Dus praat je nog wel met je ex over je dochter? Woont ze bij hem? Is er een omgangsregeling? Wat is er over haar afgesproken toen jullie uit elkaar gingen?

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 16:46 schreef TheWhitePrinceOfBel-Air het volgende:

[..]

Ah, dus als vader Mustafa de dochter van de atheïstische Truus zonder goedkeuring van de moeder ineens een hoofddoek om doet en volgens de levenslessen van de Koran laat leven is dit prima volgens jou?

Truus moet immers niet zeiken, omdat ze atheïstisch is betekent dit toch niks voor haar.

Nee dat had Truus had beter moeten inschatten.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 22:26 schreef Telefoonvork het volgende:

[..]

Als het mijn kind was geweest, hadden oma en ex het nooit meer gezien. Ik had aan mijn kind uitgelegd waarom het niet meer naar oma en ex gaat, dat oma en ex zich niet netjes gedragen.

Dat is heel leuk en stoer allemaal, maar als daar door betreffende oma en (vooral) ex/moeder problemen over gemaakt worden, denk ik niet dat je juridisch enige voet hebt om op te staan als je zegt 'ja maar ze heeft een plasje water over mijn kind laten gooien dus ze mag ons kind nooit meer zien! '.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 09:16 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Nee dat had Truus had beter moeten inschatten.

Tuurlijk niet. Dat valt niet altijd in te schatten. Het is niet dat alle kansen tot verandering van de situatie voor de vrouw en het kind verkeken zijn door een denkbeeldige had-je-maar-beter-moeten-weten-clausule.

Gelukkig staat Truus volledig in haar recht om die hoofddoek weer af te doen bij haar thuis en haar daar groot te laten worden op varkensleverworst. In het geval dat het een jongetje is kan Truus ook nog naar de rechter stappen om besnijdenis tegen te houden.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 09:51 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Tuurlijk niet. Dat valt niet altijd in te schatten. Het is niet dat alle kansen tot verandering van de situatie voor de vrouw en het kind verkeken zijn door een denkbeeldige had-je-maar-beter-moeten-weten-clausule.

Gelukkig staat Truus volledig in haar recht om die hoofddoek weer af te doen bij haar thuis en haar daar groot te laten worden op varkensleverworst. In het geval dat het een jongetje is kan Truus ook nog naar de rechter stappen om besnijdenis tegen te houden.

Dit is altijd het grote dilemma he? Veel mensen vinden dat je kinderen niet moet belasten met de overtuiging van de ouders als het gaat om geloofszaken, maar vertel dat een gelovige maar eens.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 10:08 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Dit is altijd het grote dilemma he? Veel mensen vinden dat je kinderen niet moet belasten met de overtuiging van de ouders als het gaat om geloofszaken, maar vertel dat een gelovige maar eens.

Het dilemma zit hem bij mij bij extreme geloofsbelevingen of wanneer er geen overeenstemming is bij de ouders over onomkeerbare dingen zoals bijvoorbeeld besnijdenis (of in een niet-religieuze context het prikken van gaatjes in de oren en dergelijke).

Als je een kind een religieuze opvoeding meegeeft waardoor hij prettig kan meedraaien in de samenleving dan is er niks aan de hand. Maak je het kind bang voor of zelfs vijandig naar mensen van buiten de geloofsgemeenschap toe, dan wordt het al een heel ander verhaal.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 10:41 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Het dilemma zit hem bij mij bij extreme geloofsbelevingen of wanneer er geen overeenstemming is bij de ouders over onomkeerbare dingen zoals bijvoorbeeld besnijdenis (of in een niet-religieuze context het prikken van gaatjes in de oren en dergelijke).

Als je een kind een religieuze opvoeding meegeeft waardoor hij prettig kan meedraaien in de samenleving dan is er niks aan de hand. Maak je het kind bang voor of zelfs vijandig naar mensen van buiten de geloofsgemeenschap toe, dan wordt het al een heel ander verhaal.

Ja maar dat weet je niet van te voren he? Er zijn mensen die behoorlijk kunnen radicaliseren en daar hun kinderen in meetrekken.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 10:44 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Ja maar dat weet je niet van te voren he? Er zijn mensen die behoorlijk kunnen radicaliseren en daar hun kinderen in meetrekken.

Nee dat was ook mijn punt in die eerdere post. Soms veranderen mensen, krijgen geestelijke problemen of heb je ze verkeerd ingeschat, blijken ze eenmaal als vader/moeder een vreselijke partner of worden ze ineens veel actiever in hun geloof.

In sommige gevallen kun je vast zeggen tegen de voormalige partner van zo iemand van "ja, dat had je eerder kunnen weten" maar dit lost niks op aan de situatie voor zo iemand en zeker niet voor de kinderen. Mensen komen namelijk niet voor niets terecht in zo'n situatie bij een foute partner. Vaak hebben ze zelf het goede voorbeeld niet gehad thuis, waren erg jong of zaten ze in een kwetsbare periode. Dan heeft zo iemand er als het goed is van geleerd maar zo'n trap na helpt hem of haar echt niet verder.

Ik heb het zelf aan de hand gehad met een inmiddels ex-partner die ineens heel gelovig werd, denk pinkstergemeente. Voorheen deed ie alles wat God verboden had, maar ineens was er gezeik over dat ik de kinderen zelf wilde laten kiezen en ervaren. Sinds onze scheiding is hij al weer twee misschien drie geloofsgemeenschappen verder. Gelukkig is hij te labiel om er lang in te blijven hangen en zijn de kinderen inmiddels zo groot dat ze zelf na kunnen denken.

Maar aan de opmerkingen van "ja, jij koos voor zo'n vent" heb ik nooit iets gehad. Het is niet alsof ik dan mee moet gaan met al zijn gedoe omdat ik destijds niet kon voorzien dat en hoe zijn pathologie zich ging ontwikkelen en ik De Keuze inmiddels al gemaakt had. Ook in minder extreme gevallen met vervelende exen vind ik het zo'n dooddoener om de ene partner het gedrag van de andere nog even extra in te wrijven omdat hij of zij ooit dacht om een mooie toekomst op te bouwen met die ander.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 10:08 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Dit is altijd het grote dilemma he? Veel mensen vinden dat je kinderen niet moet belasten met de overtuiging van de ouders als het gaat om geloofszaken, maar vertel dat een gelovige maar eens.

Je zou zoiets bij wet moeten kunnen regelen.

Kinderen zijn niet wilsbekwaam dus waarom zou je ze dan eigen geloofsrituelen op hen willen toepassen?

Kijk, zo'n plasje water over je hoofd is iets anders dan zo'n genitale verminking als een besnijdenis. Dat zou echt bij wet verboden moeten worden. Zo middeleeuws.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 11:24 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Nee dat was ook mijn punt in die eerdere post. Soms veranderen mensen, krijgen geestelijke problemen of heb je ze verkeerd ingeschat, blijken ze eenmaal als vader/moeder een vreselijke partner of worden ze ineens veel actiever in hun geloof.

In sommige gevallen kun je vast zeggen tegen de voormalige partner van zo iemand van "ja, dat had je eerder kunnen weten" maar dit lost niks op aan de situatie voor zo iemand en zeker niet voor de kinderen. Mensen komen namelijk niet voor niets terecht in zo'n situatie bij een foute partner. Vaak hebben ze zelf het goede voorbeeld niet gehad thuis, waren erg jong of zaten ze in een kwetsbare periode. Dan heeft zo iemand er als het goed is van geleerd maar zo'n trap na helpt hem of haar echt niet verder.

Ik heb het zelf aan de hand gehad met een inmiddels ex-partner die ineens heel gelovig werd, denk pinkstergemeente. Voorheen deed ie alles wat God verboden had, maar ineens was er gezeik over dat ik de kinderen zelf wilde laten kiezen en ervaren. Sinds onze scheiding is hij al weer twee misschien drie geloofsgemeenschappen verder. Gelukkig is hij te labiel om er lang in te blijven hangen en zijn de kinderen inmiddels zo groot dat ze zelf na kunnen denken.

Maar aan de opmerkingen van "ja, jij koos voor zo'n vent" heb ik nooit iets gehad. Het is niet alsof ik dan mee moet gaan met al zijn gedoe omdat ik destijds niet kon voorzien dat en hoe zijn pathologie zich ging ontwikkelen en ik De Keuze inmiddels al gemaakt had. Ook in minder extreme gevallen met vervelende exen vind ik het zo'n dooddoener om de ene partner het gedrag van de andere nog even extra in te wrijven omdat hij of zij ooit dacht om een mooie toekomst op te bouwen met die ander.

Ik snap dat je daar weinig aan hebt.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 11:33 schreef Elzies het volgende:

[..]

Je zou zoiets bij wet moeten kunnen regelen.

Kinderen zijn niet wilsbekwaam dus waarom zou je ze dan eigen geloofsrituelen op hen willen toepassen?

Kijk, zo'n plasje water over je hoofd is iets anders dan zo'n genitale verminking als een besnijdenis. Dat zou echt bij wet verboden moeten worden. Zo middeleeuws.

Dit dus, en praat met het kind, vraag dingen zoals....waarom gaan jonge kinderen soms dood....wil god dat?

Waarom blijft een pestkop wel leven? Is god wel eerlijk?

Zet dat kleine koppie an het denken en voor je het weet gaat jouw atheistje de rest van de familie bekeren!

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 09:32 schreef Brybry het volgende:
Bedankt voor jullie respons, ik antwoord even in zijn algemeenheid want ik kan mobiel niet quoten.

1. Na die "godsdienstmanie" waar mijn kindje doorheen ging heb ik veel tijd geïnvesteerd in gesprekken over geloven en god.
Niet alleen om al die rare zooi uit haar hoofdje te halen maar ook omdat ik religie weldegelijk interessant vind ondanks dat ik zelf niet geloof.

2. Als mijn ex mij had gevraagd of hij haar kon laten dopen (destijds was er sprake van co-ouderschap en dan hoor je dit soort dingen te overleggen) dan had ik er waarschijnlijk mee toegestemd. Ik ben de moeilijkste niet.

3. Inmiddels is mijn dochter 8 en gelooft ze niet in god en zijn alle rare denkbeelden uit haar hoofd.
Binnenkort gaat ze weer met haar vader op vakantie en het is dan maar te hopen dat er geen vragen gesteld worden over haar geloof in god want dan zullen ze vast een hartig woordje met haar spreken

Klinkt allemaal alsof je het goed en redelijk hebt aangepakt.

quote:

Verder vind ik het wel belachelijk dat zo'n instituut als de katholieke kerk een kind laat dopen zonder aanwezigheid of toestemming van de moeder.

Ik ben nog steeds voornemens om haar uit te schrijven maar helaas heb ik daar gegevens van voor nodig die ik op dit moment niet heb

Ik zou hier echt geen energie in steken. Wat haal je eruit? Je gelijk halen? Een tegenzet voor wat hij heeft gedaan? Je hebt helemaal gelijk dat dit soort dingen overlegd moeten worden. Hij is hiermee fout bezig geweest. Principieel heb je gelijk, maar laat het los joh, dat water is het probleem niet. Haar moleculaire structuur is niet veranderd, ze wordt er niet ziek van, ze heeft er geen trauma van. Het is de moeite niet.

Die indoctrinatie van haar (waar je het al goed hebt aangepakt) is wel een echt probleem. Richt daar je energie op om haar daar zoveel mogelijk voor te beschermen.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 09:32 schreef Brybry het volgende:
3. Inmiddels is mijn dochter 8 en gelooft ze niet in god en zijn alle rare denkbeelden uit haar hoofd.
Binnenkort gaat ze weer met haar vader op vakantie en het is dan maar te hopen dat er geen vragen gesteld worden over haar geloof in god want dan zullen ze vast een hartig woordje met haar spreken

Mijn zuster is gelovig. Gereformeerd. Ze is getrouwd met een atheïst die Rooms is opgevoed. Mijn nichtjes geloven (nog) wel en gaan met hun moeder naar de kerk. Mijn zwager heeft daar trouwens geen bewaar tegen en zegt ook niet dat het onzin is of zo. Dat moeten ze zelf maar uitzoeken tijdens hun bewustwording.

Ben benieuwd hoe dat gaat met mijn oudste nichtje van 13. Ze is erg slim (klas overgeslagen op de basisschool en nu gymnasium dus). Ze is ook nog eens erg nuchter....

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 14:58 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Mijn zuster is gelovig. Gereformeerd. Ze is getrouwd met een atheïst die Rooms is opgevoed. Mijn nichtjes geloven (nog) wel en gaan met hun moeder naar de kerk. Mijn zwager heeft daar trouwens geen bewaar tegen en zegt ook niet dat het onzin is of zo. Dat moeten ze zelf maar uitzoeken tijdens hun bewustwording.

Ben benieuwd hoe dat gaat met mijn oudste nichtje van 13. Ze is erg slim (klas overgeslagen op de basisschool en nu gymnasium dus). Ze is ook nog eens erg nuchter....

Ik had een klasgenoot op het gymnasium die zwaar gereformeerd categorie evolutie-ontkenner was/is. Die haalde negens en tienen met biologie en geschiedenis, beheerste de lesstof perfect al geloofde hij hem niet. Hij heeft nu kinderen en die mogen niet met dinosaurussen spelen etc. Hij zei zelf altijd dat hij zijn ratio gewoon ff uitzette als hij iets tegenkwam wat niet strookt met het geloof.

Misschien moet je zwager toch iets minder inzetten op dat ze het zelf uitzoekt. Tenzij hij inschat dat ze nuchter en sterk genoeg is om door dogma's vanuit de opvoeding op dit punt heen te prikken. Praat hij er gewoon helemaal niet over met haar?

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 15:12 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Ik had een klasgenoot op het gymnasium die zwaar gereformeerd categorie evolutie-ontkenner was/is. Die haalde negens en tienen met biologie en geschiedenis, beheerste de lesstof perfect al geloofde hij hem niet. Hij heeft nu kinderen en die mogen niet met dinosaurussen spelen etc. Hij zei zelf altijd dat hij zijn ratio gewoon ff uitzette als hij iets tegenkwam wat niet strookt met het geloof.

Tsja dat kan ook. Een sterk geloof dus en nuchter èn eerlijk genoeg om toe te geven dat hij zijn verstand moet uitschakelen als het gaat om geloofszaken. Zo wordt het ook geleerd: geloof als een kind. Scheelt ook een hoop discussie als je weet dat je vastloopt als je lastige vragen moet beantwoorden.

quote:

Misschien moet je zwager toch iets minder inzetten op dat ze het zelf uitzoekt. Tenzij hij inschat dat ze nuchter en sterk genoeg is om door dogma's vanuit de opvoeding op dit punt heen te prikken. Praat hij er gewoon helemaal niet over met haar?

Ik vermoed van niet. A. omdat hij vindt dat dit bij vrijheid hoort. Ook de vrijheid van zijn vrouw om de kinderen gelovig op te voeden. B. het interesseert hem niet zo.

Mijn zus is ook erg nuchter maar meer zoals die klasgenoot van jou dus. Ze is (ondanks dat ze mijn zusje is ) een fijn mens. Maar met haar discussiëren lukt niet. Ze zegt gewoon: zal allemaal wel maar ik geloof toch en hou me niet bezig met de onmogelijkheden van de Bijbel maar met de mogelijkheden van het geloof.

Wel mooi.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 15:18 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Tsja dat kan ook. Een sterk geloof dus en nuchter èn eerlijk genoeg om toe te geven dat hij zijn verstand moet uitschakelen als het gaat om geloofszaken. Zo wordt het ook geleerd: geloof als een kind. Scheelt ook een hoop discussie als je weet dat je vastloopt als je lastige vragen moet beantwoorden.

[..]

Ik vermoed van niet. A. omdat hij vindt dat dit bij vrijheid hoort. Ook de vrijheid van zijn vrouw om de kinderen gelovig op te voeden. B. het interesseert hem niet zo.

Mijn zus is ook erg nuchter maar meer zoals die klasgenoot van jou dus. Ze is (ondanks dat ze mijn zusje is ) een fijn mens. Maar met haar discussiëren lukt niet. Ze zegt gewoon: zal allemaal wel maar ik geloof toch en hou me niet bezig met de onmogelijkheden van de Bijbel maar met de mogelijkheden van het geloof.

Wel mooi.

Ik heb zulke ervaringen met orthodoxe joden, ook hele leuke, aardige mensen. Die zeiden elke keer even vriendelijk: "Jahaaa, jouw verhaal en de feiten kloppen. Maar toch is het zoals wij geloven." Er zijn ook minder prettige versies van orthodox jodendom natuurlijk, maar de manier van leven en doen van deze mensen is voor mij een positieve levenservaring geweest.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 15:18 schreef hoatzin het volgende:
Mijn zus is ook erg nuchter maar meer zoals die klasgenoot van jou dus. Ze is (ondanks dat ze mijn zusje is ) een fijn mens. Maar met haar discussiëren lukt niet. Ze zegt gewoon: zal allemaal wel maar ik geloof toch en hou me niet bezig met de onmogelijkheden van de Bijbel maar met de mogelijkheden van het geloof.

Wel mooi.

Tot ze een baan krijgt in een kerncentrale, ziekenhuis of pharmaceut waar haar geloof en feiten elkaar tegenspreken en voor het geloof kiezen doden laat vallen...

Tenzij ze ook dan het geloof gewoon uitzet. Maar ergens lijkt deze compartimering van gedachten mij ook niet gezond.