quote:
Op vrijdag 15 december 2017 12:01 schreef Lemijn het volgende:Gewoon afwachten en wennen is zeker mijn plan, ik heb/had vertrouwen in deze organisatie en locatie en wil niet zomaar de plannen omgooien omdat het de eerste keer rommelig verliep en ze niet de vlag hadden uitgehangen voor ons
. Ik wou vooral van me afschrijven dat ik het ingrijpend vind allemaal, zeker ook voor mezelf. Ik ga er nog steeds vanuit dat het meevalt, en eerder dan ik zelf nu kan bedenken juist fijn kan zijn voor hem.
Zo niet, dan gaan we alsnog naar de gastouder
Ik weet het intake-gesprek destijds bij I ook nog goed. Vond het ook maar lastig te vertellen wat ze nou echt moesten weten over haar. Wel was een punt van zorg bij mij dat ze overdag of in de draagdoek of bij mij aan de borst sliep: wegleggen was huilen. Hoe moest dat dan op het kdv? De medewerkster wuifde dat heel nonchalant weg: ach, dat komt wel goed hoor. En toen was ik meteen bang dat ze haar dan misschien lang zouden laten huilen. Maar nee, dat zouden ze echt niet doen.
Daarmee was dat onrustige gevoel bij mij niet weg. Maar toen I dus daadwerkelijk ging, bleek ze daar heel gemakkelijk in een bedje te gaan slapen. En als het even niet ging, dan namen de leidsters haar bij zich. Kortom, het ging gewoon. Ik vond dat bevrijdend, relativerend, het haalde de druk bij mij weg.
Vorig week stond ik met een andere moeder voor het kdv gewoon een traantje weg te pinken. Onze kinderen zijn vanaf de baby-groep met elkaar opgetrokken en haar zoontje en I hebben vanaf die groep ook duidelijk een klik en zijn echt goede vriendjes geworden. Ze hebben zoveel plezier gehad samen. Maar nu gaan de wegen scheiden: hij deze week al en zij volgende maand naar school, allebei naar een andere. En dan realiseer ik me weer hoe dat kdv voor I echt een tweede thuis is geworden. Hoe ze daar vrolijk naar toen rent, kwebbelt met de leidsters, knutselt, speelt. Hoeveel ze daar geleerd heeft en hoe het mij rust gaf te weten dat zij daar blij is en zich fijn voelt.
Tot hier mijn lofzang op het kdv.
.
. Ik hoop dat het voor jullie ook zo zal zijn.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"