R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kan dat niet zo goed uitleggen. Ik weet dat als ik over een bepaalde grens ga pushen.. dan POEFFFquote:
En ik heb qua voorbereiden alles gedaan wat ik kan doen. Ik wil relaxt kerstavond, niet neervallen op het moment dat bezoek binnen komt.
Het is jammer dat het zo gelopen is. Ik kan me er beter nu bij neer leggen denk ik, anders droom ik over taarten en brownies. No kidding.
Mijn rare dromen en nachtmerries komen weer door mijn medicijnen heen.
Owja....quote:Op zaterdag 23 december 2017 01:20 schreef Quotidien het volgende:
Oja kerst is ook nog een dezer dagen
Ik heb eerlijk gezegd weinig zin om naar buiten te gaan. Ik heb ook weinig zin om überhaupt wat te doen merk ik.
Moest net even de stad in voor een fles brandy en een pak melk. Paniekaanval ín de drankwinkel (hyperventilatie, extreme misselijkheid, tunnelvisie... the works). Lekker bezig, lijf!
Nu weer veilig thuis. Nu doe ik echt niets meer.
Nu weer veilig thuis. Nu doe ik echt niets meer.
Mon 'en!
T was goed druk in de winkels. Had er ook n beetje last van maar ik heb voor mezelf besloten een opperchillkerst te houden. Dus kerstavond op de bank met feelgood tv en maskertje op en andere pluizigheid. 1e kerstdag gamen / netflix en pizza. En 2e kerstdag dan bij m'n ouders eten. En verder kan iedereen die wil opzitten de boom in. No way dat ik ga lopen sloven met die dagen.
Ik ben sinds een dag thuis na een opname van 7 weken. Ik hoopte en verwachtte dat het wel goed zou gaan, vooral omdat ik kerst leuk vind. Maar het valt flink tegen, ik voel me helemaal niet goed. Ben somber, lusteloos en wil niet wakker zijn omdat ik het niet trek. En alles is meteen zo druk, zo'n chaos thuis. Te veel. Ik kan me niet voorstellen dat het ooit overzichtelijk en draaglijk wordt. Ik wil gewoon rust en orde. Maar dat kan blijkbaar niet of zo.
Why are you wearing that stupid man suit?
Als je na zo'n lange tijd ineens thuis aankomt in de kerstdrukte, vind ik 't niet zo gek dat je er gek van wordt. Je wordt meteen in de chaos gegooid, even buiten een rustige wandeling maken is er ook niet echt bij met al die haastende mensen overal.quote:
Ik ben sinds een dag thuis na een opname van 7 weken. Ik hoopte en verwachtte dat het wel goed zou gaan, vooral omdat ik kerst leuk vind. Maar het valt flink tegen, ik voel me helemaal niet goed. Ben somber, lusteloos en wil niet wakker zijn omdat ik het niet trek. En alles is meteen zo druk, zo'n chaos thuis. Te veel. Ik kan me niet voorstellen dat het ooit overzichtelijk en draaglijk wordt. Ik wil gewoon rust en orde. Maar dat kan blijkbaar niet of zo.
Kerst heeft echt z'n goede kanten, maar al dat gezeik trek ik gewoon niet.
Ik ben wel uitgenodigd maar ik heb sinds de uitnodiging niks meer vernomen en ik ga er zelf ook niet achteraan want niet genoeg zin.
De drukte wordt draaglijk zodra je op jezelf woont. Dan kan het wel en zit je niet met huisgenoten opgescheept. Dan bepaal je je eigen rust en is ALLES JOUW orde. Want 't is allemaal van -jou- en dan bepaal -jij-.
Het is niet voor niets dat ik ook duidelijk maak dat in mijn huis -ALLES- door mij bepaald wordt (het uitvoeren is dan wel weer een ander verhaal maar ik heb alle rust/tijd om zelf een systeem te bedenken dat voor me werkt).
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 23-12-2017 20:10:08 ]
Hebben jullie ook wel eens dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen? Ik heb er af en toe last van maar het gaat gelukkig snel weg. 
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Waarom vind je het gelukkig dat dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen, snel weer weggaat?quote:
Hebben jullie ook wel eens dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen? Ik heb er af en toe last van maar het gaat gelukkig snel weg.
Ik ben vandaag best ok doorgekomen. Tot 11 uur in mijn bedje gelegen. Met mijn vriend besproken om bij de Lidl voor toetjes te kijken. Wat handige wegwerpbordjes gehaald in het centrum en dan kon ik zondag voor erbij alsnog een brownie bakken. Die is ondertussen al af.
En het was sale en ik ben bijna jarig en ik zou nieuwe schoenen uit mogen zoeken voor mijn verjaardag. Mijn vriend was helemaal verbaasd. Had binnen een half uur schoenen gevonden “waarom zeg jij dat je altijd zo moeilijk bent met schoenen”.
Maar toen we weggingen uit het centrum was ik toch weer paniekerig en nu heb ik spanningsklachten op mijn borstkast.
En het was sale en ik ben bijna jarig en ik zou nieuwe schoenen uit mogen zoeken voor mijn verjaardag. Mijn vriend was helemaal verbaasd. Had binnen een half uur schoenen gevonden “waarom zeg jij dat je altijd zo moeilijk bent met schoenen”. Maar toen we weggingen uit het centrum was ik toch weer paniekerig en nu heb ik spanningsklachten op mijn borstkast.
Ik vind vrolijk zijn erg vervelend.quote:Op zaterdag 23 december 2017 23:14 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom vind je het gelukkig dat dat rare gevoel dat je vrolijk bent en zin hebt om dingen te ondernemen, snel weer weggaat?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
He sterktequote:
Ik ben sinds een dag thuis na een opname van 7 weken. Ik hoopte en verwachtte dat het wel goed zou gaan, vooral omdat ik kerst leuk vind. Maar het valt flink tegen, ik voel me helemaal niet goed. Ben somber, lusteloos en wil niet wakker zijn omdat ik het niet trek. En alles is meteen zo druk, zo'n chaos thuis. Te veel. Ik kan me niet voorstellen dat het ooit overzichtelijk en draaglijk wordt. Ik wil gewoon rust en orde. Maar dat kan blijkbaar niet of zo.
He kuo, weet je welke overzichtelijkheid jij nodig hebt?
En hoe je dit moet inrichten?
Een plek, een leven, waarin je gedachten zo minimaal mogelijk met je aan de haal gaan.
En hoe komt het dat je negatief (over jezelf) blijft?
En hoe je dit moet inrichten?
Een plek, een leven, waarin je gedachten zo minimaal mogelijk met je aan de haal gaan.
En hoe komt het dat je negatief (over jezelf) blijft?
Heb je ooit eens aan zelf analyse gedaan?quote:
Ik zit ophef randje van hele heftige paniekaanvallen en ik weet niet wat te doen.
Deze test gebaseerd op oa Carl Jung's persoonlijkheidstypen kan je veel inzicht in jezelf geven:
https://www.16personalities.com
Verder ook interessant: alles wat Jung zei over projecties. Hoe je je eigen opvattingen / angsten etc. op de wereld projecteert
Jep, en er komt iets anders uit dan een paar jaar geleden. Heb de eerste pagina pas gelezen, ga nu de rest lezen:quote:
[..]
Heb je ooit eens aan zelf analyse gedaan?
Deze test gebaseerd op oa Carl Jung's persoonlijkheidstypen kan je veel inzicht in jezelf geven:
https://www.16personalities.com
Verder ook interessant: alles wat Jung zei over projecties. Hoe je je eigen opvattingen / angsten etc. op de wereld projecteert
CAMPAIGNER PERSONALITY (ENFP, -A/-T)
Die tests zijn complete onzin en zeggen niets. Zelfs Carl Jung zelf vond dat. Verouderde bullshit die niet meer over je zelf zegt dan een buzzfeed quiz.quote:
[..]
Heb je ooit eens aan zelf analyse gedaan?
Deze test gebaseerd op oa Carl Jung's persoonlijkheidstypen kan je veel inzicht in jezelf geven:
https://www.16personalities.com
Verder ook interessant: alles wat Jung zei over projecties. Hoe je je eigen opvattingen / angsten etc. op de wereld projecteert
🐙
Nou Zwabber.quote:Op maandag 25 december 2017 13:00 schreef DeZwabber het volgende:
[..]
Die tests zijn complete onzin en zeggen niets. Zelfs Carl Jung zelf vond dat. Verouderde bullshit die niet meer over je zelf zegt dan een buzzfeed quiz.
Ik lees een en al herkenning. Maar ik leer er dus niks nieuws van.
Ja en mensen herkennen ook altijd vanalles in een horoscoop. De vraag is of je er iets aan hebt.quote:Op maandag 25 december 2017 13:03 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Nou Zwabber.
Die Myers-Briggs test (en anderen kopieren in feite dat ding) is ooit gemaakt door twee ongekwalificeerde huisvrouwen uit de 40s oid. Jung had maar 8 persoonlijkheidstypes en ze hebben er zelf ook nog eens 8 bij verzonnen.
Maar dan noemen ze wel de naam van Carl Jung om het meer te doen lijken dan het is.
🐙
Hier staat iets over Projecties:quote:
[..]
Jep, en er komt iets anders uit dan een paar jaar geleden. Heb de eerste pagina pas gelezen, ga nu de rest lezen:
CAMPAIGNER PERSONALITY (ENFP, -A/-T)
https://jennalilla.org/2013/01/22/the-ego-and-its-projections/
Ik vind persoonlijk deze materie zeer interessant.
Heel veel info te vinden op het web.
Hoe je je eigen opvattingen projecteert op alles om je heen, net zoals dat alle mensen de wereld gekleurd zien. Door zelf analyse kan je er achter komen waarom je bepaalde dingen denkt. Alles wat je over je zelf denkt is bijvoorbeeld een projectie! Door elke keer, wanneer je bij jezelf bemerkt dat je een emotionele respons op iets / iemand hebt, na te gaan waarom je dit denkt, geeft veel inzicht over het hoe en waarom van je eigen angsten / problemen. Dit kan je op elk moment vd dag doen.
Verder is schaduw-werk boeiend: https://scottjeffrey.com/shadow-work/
Ik heb de test zelf gedaan en het was echt schokkend hoeveel eigenschappen ik heb die ik veroordeel in een ander. Confronterend, maar het maakt je wel meer heel. Ipv alleen de mooie kanten van jezelf willen zien. Wanneer je je eigen schaduw ontkent, werkt je schaduw toch onbewust op de achtergrond en kan dit allerlei onrust in jezelf veroorzaken. Ben je je ervan bewust, dan geeft dit heel veel rust. Het gaat over acceptatie van je donkere kanten, niet per sé het veranderen ervan!
Hier ben ik juist heel erg bekend mee en dit is een van de redenen waarom ik zo vastloop in het GGZ traject.quote:
[..]
Hier staat iets over Projecties:
https://jennalilla.org/2013/01/22/the-ego-and-its-projections/
Ik vind persoonlijk deze materie zeer interessant.
Heel veel info te vinden op het web.
Hoe je je eigen opvattingen projecteert op alles om je heen, net zoals dat alle mensen de wereld gekleurd zien. Door zelf analyse kan je er achter komen waarom je bepaalde dingen denkt. Alles wat je over je zelf denkt is bijvoorbeeld een projectie! Door elke keer, wanneer je bij jezelf bemerkt dat je een emotionele respons op iets / iemand hebt, na te gaan waarom je dit denkt, geeft veel inzicht over het hoe en waarom van je eigen angsten / problemen. Dit kan je op elk moment vd dag doen.
Verder is schaduw-werk boeiend: https://scottjeffrey.com/shadow-work/
Ik heb de test zelf gedaan en het was echt schokkend hoeveel eigenschappen ik heb die ik veroordeel in een ander. Confronterend, maar het maakt je wel meer heel. Ipv alleen de mooie kanten van jezelf willen zien. Wanneer je je eigen schaduw ontkent, werkt je schaduw toch onbewust op de achtergrond en kan dit allerlei onrust in jezelf veroorzaken. Ben je je ervan bewust, dan geeft dit heel veel rust. Het gaat over acceptatie van je donkere kanten, niet per sé het veranderen ervan!
Ze duwen je een keer op een stoel voor een intake traject en denken dan uitgevogeld te hebben hoe het zit. Terwijl dat veel meer lagen kent, die ik al best wel ver uitgedokterd heb. Met mijn laatste psycholoog is afgesproken dat we eerst een tijdlijn zouden maken om er zo dieper op in te gaan.
Ik heb PTSS, mijn gevoel van veiligheid is aangetast, dat maakt me nog niet dom zeg maar. En als je dan keer op keer, net als mijn ouders, me in de verkeerde hoek zet en niet luisterd, dan word het lontje steeds korter ja.
En ipv dat mijn laatste psycholoog zich aan die afspraak gehouden heeft, is ze eigenlijk precies dat laatste gaan doen. Ik geef bijvoorbeeld aan waardoor ik zo uit mijn dak ga, en in plaats van dat ze dat dan beter probeert te begrijpen, omdat ze mijn verleden niet kent, gaat ze gewoon totaal de andere kant op.
Tja.. een keer is genoeg ook genoeg. Ik zou daar moeten zijn om geholpen te worden. Ik ga hier niet uitleggen waarom ik dat principe heus wel snap. Dat is veel en veel te persoonlijk. Maar daar krijg je er de kans niet eens toe zeg maar.
Gelukkig heb ik ondertussen mail contact met een psycholoog die dat principe van een veilige omgeving wel lijkt te begrijpen.
Het blijft een constant werken aan jezelf. Ga er maar gerust vanuit dat je hier de rest van je leven mee bezig bent. Verbeteringen gaan langzaam, stapje voor stapje. Heb zelf ook al 30 jaar pts. Alleen door constant aan mijzelf te werken ga ik vooruit. Maar elk klein stapje vooruit is beter dan stilstand!quote:
[..]
Hier ben ik juist heel erg bekend mee en dit is een van de redenen waarom ik zo vastloop in het GGZ traject.
Ze duwen je een keer op een stoel voor een intake traject en denken dan uitgevogeld te hebben hoe het zit. Terwijl dat veel meer lagen kent, die ik al best wel ver uitgedokterd heb. Met mijn laatste psycholoog is afgesproken dat we eerst een tijdlijn zouden maken om er zo dieper op in te gaan.
Ik heb PTSS, mijn gevoel van veiligheid is aangetast, dat maakt me nog niet dom zeg maar. En als je dan keer op keer, net als mijn ouders, me in de verkeerde hoek zet en niet luisterd, dan word het lontje steeds korter ja.
En ipv dat mijn laatste psycholoog zich aan die afspraak gehouden heeft, is ze eigenlijk precies dat laatste gaan doen. Ik geef bijvoorbeeld aan waardoor ik zo uit mijn dak ga, en in plaats van dat ze dat dan beter probeert te begrijpen, omdat ze mijn verleden niet kent, gaat ze gewoon totaal de andere kant op.
Tja.. een keer is genoeg ook genoeg. Ik zou daar moeten zijn om geholpen te worden. Ik ga hier niet uitleggen waarom ik dat principe heus wel snap. Dat is veel en veel te persoonlijk. Maar daar krijg je er de kans niet eens toe zeg maar.
Gelukkig heb ik ondertussen mail contact met een psycholoog die dat principe van een veilige omgeving wel lijkt te begrijpen.
Links niet gelezen, maar ik deel je interesse. Zeker het gedeelte van projecties herken ik sterk. Ik herken het ook bij anderen, het zegt veel over de mensen die dit doen.quote:
[..]
Hier staat iets over Projecties:
https://jennalilla.org/2013/01/22/the-ego-and-its-projections/
Ik vind persoonlijk deze materie zeer interessant.
Heel veel info te vinden op het web.
Hoe je je eigen opvattingen projecteert op alles om je heen, net zoals dat alle mensen de wereld gekleurd zien. Door zelf analyse kan je er achter komen waarom je bepaalde dingen denkt. Alles wat je over je zelf denkt is bijvoorbeeld een projectie! Door elke keer, wanneer je bij jezelf bemerkt dat je een emotionele respons op iets / iemand hebt, na te gaan waarom je dit denkt, geeft veel inzicht over het hoe en waarom van je eigen angsten / problemen. Dit kan je op elk moment vd dag doen.
Verder is schaduw-werk boeiend: https://scottjeffrey.com/shadow-work/
Ik heb de test zelf gedaan en het was echt schokkend hoeveel eigenschappen ik heb die ik veroordeel in een ander. Confronterend, maar het maakt je wel meer heel. Ipv alleen de mooie kanten van jezelf willen zien. Wanneer je je eigen schaduw ontkent, werkt je schaduw toch onbewust op de achtergrond en kan dit allerlei onrust in jezelf veroorzaken. Ben je je ervan bewust, dan geeft dit heel veel rust. Het gaat over acceptatie van je donkere kanten, niet per sé het veranderen ervan!
Het meest wijze gezegde dat ik een kind ooit heb horen zeggen, is "wat je zegt ben je zelf" en het is waar (meestal).
De truc is om door je eigen ego heen te kijken en de mechaniek te zien en te herkennen binnen je eigen gedrag.
Bij bepaalde dingen van mijzelf had ik al langer het gevoel van "het hoort niet bij mij" of "het is net een kankergezwel. het zit aan me vast maar hoort geen deel van mij te zijn" en later bleek dat dus aan de PTSS te hebben gelegen, maar meer nog dingen uit m'n eigen verleden en de triggers daarvan. Het is iets waarmee ik niet geboren ben, maar wat in de loop van de tijd uit "zichzelf" zo gegroeid is. Soms werd het zelfs door anderen gekweekt, werd mij geleerd mezelf te haten en moest ik maar accepteren dat de hatelijke projecties van o.a. mijn ouders, terechte terechtwijzingen waren. En tegenwoordig zijn er nog steeds veel mensen die nieteens door hebben hoezeer ze projecteren. Ze maken nog liever hun eigen nest kapot, want zelfkritiek is iets waar volgens mij heel veel mensen dermate moeite mee hebben dat ze het 't liefste willen begraven, ze willen er koste wat 't kost niet mee geconfronteerd worden.
Ik vermoed dat het beschuldigd worden door anderen wat zij dan weer doen vanuit -hun- projecties, een trigger voor mij is.
Veel mensen beschuldigen (en -zoeken- zelfs beschuldigingen) in de dingen die ze haten enof vrezen. Het duurt een tijd voordat je hier vanaf kunt zijn, maar dat betekent niet dat je tot die tijd een hulpeloos slachtoffer bent van je eigen shit. Logica is voor mij een anker geweest van waaruit ik kritisch naar mezelf kon kijken ondanks die cognitieve kanker maar het was eigenlijk pas na traumabehandeling dat ik daadwerkelijk weer echte stappen op dit gebied heb kunnen amken.
Zeer interessante materie, thanks voor de links
Hier ben ik het mee eens, maar ik heb dus het gevoel dat ik dat beter lijk te begrijpen dan de meeste psychologen die ik binnen de GGZ spreek.quote:
[..]
Links niet gelezen, maar ik deel je interesse. Zeker het gedeelte van projecties herken ik sterk. Ik herken het ook bij anderen, het zegt veel over de mensen die dit doen.
Het meest wijze gezegde dat ik een kind ooit heb horen zeggen, is "wat je zegt ben je zelf" en het is waar (meestal).
De truc is om door je eigen ego heen te kijken en de mechaniek te zien en te herkennen binnen je eigen gedrag.
Bij bepaalde dingen van mijzelf had ik al langer het gevoel van "het hoort niet bij mij" of "het is net een kankergezwel. het zit aan me vast maar hoort geen deel van mij te zijn" en later bleek dat dus aan de PTSS te hebben gelegen, maar meer nog dingen uit m'n eigen verleden en de triggers daarvan.
Ik vermoed dat het beschuldigd worden door anderen wat zij dan weer doen vanuit -hun- projecties, een trigger voor mij is.
Veel mensen beschuldigen (en -zoeken- zelfs beschuldigingen) in de dingen die ze haten enof vrezen. Het duurt een tijd voordat je hier vanaf kunt zijn, maar dat betekent niet dat je tot die tijd een hulpeloos slachtoffer bent van je eigen shit. Logica is voor mij een anker geweest van waaruit ik kritisch naar mezelf kon kijken ondanks die cognitieve kanker maar het was eigenlijk pas na traumabehandeling dat ik daadwerkelijk weer echte stappen op dit gebied heb kunnen amken.
Zeer interessante materie, thanks voor de links
Artsen/psychologen opzich zijn een van mijn angsten. Daarom is het voor mij ook zo belangrijk om die volledige tijdlijn eens een keer uit te kunnen leggen.
En ik ben het er ook zeker mee eens dat dat een deel eigen projectie is. Alleen weet je wat daar zo wringt bij mij. Zelfs als je zegt “ik heb ptss, daardoor trigger dit en dit mij” of “ik zit nu aan mijn grens”. Dan is dat zo vaak niet genoeg. Terwijl, wanneer iemand met buikgriep om zijn kotsemmer vraagt, dan ga je daar ook niet over in discussie en verbaasd zijn dat diegene de boel onder kotst zeg maar..
De truc is om uit te zoeken wat het puntje precies is met 'artsen en psychologen'. Een tijdslijn geeft overzicht maar daarmee omzeil je wel je eigen emoties (wat opzich niet per definitie foutief is, maar wel een verbeterpuntje is). -De- makkelijkste manier is om dit te voelen. Maar waarschijnlijk is het pijnlijk voor je om dit te voelen en is de rationele weg de makkelijkste weg voor je (op dit moment).quote:
[..]
Hier ben ik het mee eens, maar ik heb dus het gevoel dat ik dat beter lijk te begrijpen dan de meeste psychologen die ik binnen de GGZ spreek.
Artsen/psychologen opzich zijn een van mijn angsten. Daarom is het voor mij ook zo belangrijk om die volledige tijdlijn eens een keer uit te kunnen leggen.
Maar zelf ben ik van mening dat het uiteindelijke doel in deze is dat je leert -voelen-.
Dan is het slechts een kwestie van voelen waar de schoen 'm precies wringt, maar voelen moet je leren.
Het lastige is ook om door al die ruis van het dagelijkse bestaan heen te voelen wat je voelt. Lastig ook is om deze gevoelens in woorden of concepten om te zetten. Of ideeën. Zelf denk ik dat woorden bij voelen vaak tekort schieten, voor mij zijn daarom concepten, ideeën, richtingen, principes, makkelijker om te denken dan woorden. Woorden zijn zo beperkt als het om gevoelens aangaat.
Sommige dingen moet je wel ervaren en uitproberen. Vaak is het ook nodig om iets meermalen te proberen (zodat je vaker iets voelt), omdat contrast ook een wijze is waarop je je gevoelens kunt leren begrijpen.
Het contrast van het gevoel.
Dit laatste stukje begrijp ik niet (behalve dan dat stukje van die kotsemmer).quote:En ik ben het er ook zeker mee eens dat dat een deel eigen projectie is. Alleen weet je wat daar zo wringt bij mij. Zelfs als je zegt “ik heb ptss, daardoor trigger dit en dit mij” of “ik zit nu aan mijn grens”. Dan is dat zo vaak niet genoeg. Terwijl, wanneer iemand met buikgriep om zijn kotsemmer vraagt, dan ga je daar ook niet over in discussie en verbaasd zijn dat diegene de boel onder kotst zeg maar..
quote:
[..]
En ik ben het er ook zeker mee eens dat dat een deel eigen projectie is. Alleen weet je wat daar zo wringt bij mij. Zelfs als je zegt “ik heb ptss, daardoor trigger dit en dit mij” of “ik zit nu aan mijn grens”. Dan is dat zo vaak niet genoeg. Terwijl, wanneer iemand met buikgriep om zijn kotsemmer vraagt, dan ga je daar ook niet over in discussie en verbaasd zijn dat diegene de boel onder kotst zeg maar..
O wacht, ik begrijp 't.quote:Dit laatste stukje begrijp ik niet (behalve dan dat stukje van die kotsemmer).
Wat je beschrijft, is onbegrip.
Vaak heb je ook dat mensen dan met jouw verhaal aan de haal gaan zodat ze hun eigen projecties -op jou- kunnen gaan botvieren. Zodra je dat bemerkt, zal je een probleem hebben die ander te bereiken omdat die ander niet echt luistert.
Zie het maar als hun kader van waaruit ze kunnen denken, op dat moment.
We doen het allemaal!quote:Links niet gelezen, maar ik deel je interesse. Zeker het gedeelte van projecties herken ik sterk. Ik herken het ook bij anderen, het zegt veel over de mensen die dit doen.
En het geeft niet. Daarom zijn we mensen. Maar dat betekent niet dat we als gedachtenloze Automaton's door het leven moeten gaan. Door elke keer bij mijzelf na te gaan waarom ik iets bepaalds denk (over anderen, over situaties, maar ook vooral over mijzelf) leer ik beetje bij beetje mijn eigen gedachtenspinsels te ontwarren en iets dichter bij de realiteit te komen. Ook zie ik in reacties van anderen dat het eigenlijk bijna altijd projecties van hen zijn.
Zelf analyse en het identificeren van mijn eigen projecties helpt mij buiten de wilde waterstroom te staan zonder er constant door te worden meegesleurd.
Emoties, gedachten, projecties van het ego zijn niet anders dan natuurfenomenen als storm, regen, wind, zon, etc. Het is niet iets wat alleen jou of mij overkomt. De inhoud van de emotie mag anders zijn, het fenomeen blijft hetzelfde. Wat doe je als er regen is? Blijf je er in staan of neem je je maatregelen. En zolang je in de wilde rivier blijft staan kan je evt worden meegesleurd. Maar je kan er ook uitstappen en er van afstand naar kijken, evt het verloop van de waterstroom veranderen waardoor de stroom minder heftig wordt en het evt zelfs een prettig kabbelend beekje wordt...
[ Bericht 23% gewijzigd door ray-xxx op 25-12-2017 15:03:03 ]
Meer concreet; wanneer ik heftige stress voel, dan laat ik mij niet opjagen door de stress, vlucht er niet voor weg. Ik blijf bij die stress en observeer het. Wat gebeurt er op dat specifieke ogenblik? Door het te observeren word ik al rustiger. Misschien niet meteen, of de eerste keer. Maar elke keer iets meer. Ik vergelijk het ook met een monster door wie je wordt opgejaagt in een droom. Wanneer je je omkeert en het monster bekijkt, blijkt het ineens helemaal niet zo groot. Je eigen projecties hebben het zo groot gemaakt.
